အိမ္ေျခေပါင္း ၅၀၀ ေလာက္ရွိသည့္ အပူပိုင္းေဒသ အညာရြာေလးတစ္ရြာ။ တစ္ရြာလုံး ေတာင္သူႏွင့္ လက္လုပ္လက္စားေတြ မ်ားသည္။ မတ္လ အလယ္ပိုင္းေလာက္ျဖစ္၍ အညာေႏြက သိသိသာသာ ပူျပင္းလာသည္။ သည္အခ်ိန္ ရာသီမ်ိဳးေရာက္ၿပီဆိုလၽွင္ တခ်ိဳ႕က ေတာသို႔ထြက္၍ ေရႊက်င္ၾက။ အေရွ႕ေတာသို႔ထြက္ ထင္းခုတ္ၾကရ၏။
ေမာင္ထူးတစ္ေယာက္ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲ ေျဖၿပီးျဖစ္သျဖင့္ လြတ္လပ္ခြင့္ရေနသည္။သူတို႔က ယာေျမေတြ ဧကေပါင္းမ်ားစြာရွိသျဖင့္ ေက်းလက္ ဓနရွင္စာရင္းသူမ်ားပီပီ ေရႊေတာ၊ အေရွ႕ေတာႏွင့္ ပဌာန္းဆက္ ကင္းေဝးသူမ်ားလည္း ျဖစ္သည္။ တစ္ဦးတည္းေသာသားလည္း ျဖစ္၊ စီးပြားဓနလည္း ေခ်ာင္လည္ၾကသူမ်ားမို႔ သားျဖစ္သူကို ေခတ္ပညာတတ္ႀကီး ျဖစ္ကာ ၿမိဳ႕အရပ္မွာ ႀကီးပြားခ်မ္းသာေစဖို႔ ရည္မွန္း ထားၾကသည္။ ေမာင္ထူးက ရြာႏွင့္ ၄ မိုင္ခန႔္ေဝးေသာၿမိဳ႕သို႔ ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ ေက်ာင္းတက္သည္။ အသက္ကေလးက ၁၅ ႏွစ္ေက်ာ္၍ ၁၆ ႏွစ္ထဲဝင္လာၿပီမို႔ လူပ်ိဳေသြးဝင္ လာၿပီျဖစ္၏။ သူ႔ေပါင္ၾကားတြင္ ေပါက္ေနေသာ အေမႊးေလးမွာ အေတာ္ေလးရွည္ကာ ရင့္သန္လာၾကၿပီ။ လက္ႏွင့္ ကမ်င္းစျပဳတတ္လာၿပီျဖစ္၍ လထိပ္ အေရဖ်ားေလးသည္ပင္ အနည္းငယ္လန္စျပဳေနၿပီ။
သူ႔အေဖႏွင့္အေမတို႔ ေတာသို႔ ကိုယ္တိုင္ထြက္ရသည့္တိုင္ လမ္းညြန္ေပး႐ုံမၽွသာ ျဖစ္သည္။ သူ႔အေမ၏ေမာင္ျဖစ္သူ ေက်ာ္ထူးတို႔လင္မယားက ဦးေဆာင္ လုပ္ကိုင္ေပး၏။ သူတို႔ကို လုပ္အားခ သီးျခားမေပးေတာ့ပဲ ေျမဧက ၁၀ ဧက အလကား လုပ္ခြင့္ေပးထားသည္။
ယခု သူ႔အေဖႏွင့္ အေမတို႔ ေတာသို႔သြားခိုက္ တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္သူ ေက်ာင္းသား ေမာင္ထူးတေယာက္ အိမ္တြင္တေယာက္တည္း
က်န္ရစ္ခဲ့ပါသည္။ လူပ်ိဳေပါက္ကေလးပီပီ တဏွာရာဂ ဖိုမကိစၥေတြကို စိတ္ဝင္စားတတ္လာၿပီ။ အျပာကားအျပင္ အျပာစာအုပ္ေတြလည္း ေလးငါးဆယ္အုပ္ခန႔္ ဖတ္ဖူးထားသည္။ အျပာကားထက္ အျပာစာအုပ္ကို ပိုသေဘာက်၏။ စာအုပ္ေလး တၿငိမ့္ၿငိမ့္ႏွင့္ အရသာေတြ႕သည္။
မေန႔က ၿမိဳ႕ထဲက သူငယ္ခ်င္းဆီက အျပာစာအုပ္ ၁၅ စာအုပ္ငွားလာသည္။ သူယခုဖတ္ေနသည့္ အျပာစာအုပ္က အကိုျဖစ္သူ၏မိန္းမႏွင့္ ညီတို႔၏ ႏွစ္ပါးသြားၾကာခို ဇတ္လမ္းျဖစ္ရာ သူ႔ကို အလြန္ဆြဲေဆာင္ေနသည္။ ညီျဖစ္သူက သူ႔အကို မိန္းမကို ႏြားစာတဲထဲ ဖင္ေဆာ္ေနပုံက သူ႔မ်က္စိထဲ အကြင္းလိုက္ အကြက္လိုက္ ျမင္ေယာင္လာ၏။ စာအုပ္ကို ေခတၱပိတ္ရင္း မ်က္လုံးကို မွိတ္ထားလိုက္သည္။ ပုဆိုးတြင္း ေတာင္မတ္ေနေသာ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို လက္ႏွင့္အသာဆုပ္ထားလိုက္သည္။ ဂြင္းမတိုက္မိေအာင္ အေတာ္ေလး ခ်ဳပ္တည္းထားရ၏။ အာ႐ုံေျပာင္းသြားေစရန္ အျပင္ဘက္ကို ေသးေပါက္ထြက္ခဲ့သည္။ အိမ္ေနာက္ေဖးရွိ အိမ္သာေဘးတြင္ ပုဆိုးကို ပင့္လွန္ၿပီး တရႊီးရႊီးတရွဲရွဲႏွင့္ ေပါက္ေနရာ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မၿပီးေတာ့။
ထိုစဥ္ တဖက္ၿခံဝိုင္းရွိ ေနာက္ေဖးအိမ္သာထဲတြင္ မတင္ရီတစ္ေယာက္ အိမ္သာတက္ၿပီး အျပင္သို႔ ထြက္ရန္ဟန္ျပင္ေနစျဖစ္သည္။ တရွဲရွဲအသံေၾကာင့္ မထြက္ေသးဘဲ အိမ္သာထဲမွေန၍ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ အိမ္သာႏွစ္လုံးက ၿခံစည္းရိုးသာ ျခားေန၍ နီးနီးကေလးျဖစ္သည္။ ေမာင္ထူး တစ္ေယာက္ပုဆိုးကို အသားကုန္ပင့္လွန္ၿပီး သူမဖက္တဲ့တဲ့ႀကီးလွည့္ၿပီး ေသးေပါက္ေနသည္ကို အထင္းသား အရွင္းသား ျမင္ေနရေလသည္။ သည္ထက္ အံ့ၾသစရာေကာင္းတာက ေပါင္ၾကားထဲက လီးႀကီးျဖစ္၏။ သူမမ်က္စိေအာက္တြင္ ႀကီးျပင္းလာသည့္ သားအရြယ္ေကာင္ေလးမို႔ ဘယ္လိုမွ ထူးထူးျခားျခား မေအာင့္ေမ့မိခဲ့ပါ။ သူ႔သမီးႏွင့္လည္း ရြယ္တူမၽွသာ ျဖစ္သည္။ အခု မတင္ရီမ်က္လုံးျဖင့္ တပ္အပ္ထင္ထင္ျမင္ေနရေသာ ေမာင္ထူး ေပါင္ၾကားရွိ လီးတန္ႀကီးမွာ သူ႔ေယာက်ာ္းလီးထက္ပင္ ၂ ဆေလာက္ ႀကီးေနသည္။ လီးတန္ႀကီးက ႏုထြားလြန္းလွသည္။ ယွက္သမ္းေနေသာ ေသြးေၾကာႀကီးေတြက ဖုေဖါင္းတင္းႂကြေန၏။ အရွည္ကို ခန႔္မွန္းၾကည့္ရာ အမေလး ရွစ္လက္မ နီးပါးခန႔္ ပါလားဟု စိတ္ထဲကေတြးမိ၏။ လုံးပတ္အတုတ္ကမူ သူမအျမဲေသာက္ေနသည့္ ႐ုပ္ပ်ိဳေဆးဗူး ထက္ေယာင္ေယာင္ေလးမွသာ ငယ္ေလသည္။ မတင္ရီတစ္ေယာက္ ေမာင္ထူးလီးႀကီးကို ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ထဲ လွိုက္ကနဲ လွိုက္ကနဲ ႂကြႂကြယားတက္၍ လာေလသည္။
ရမၼက္ေသြးအဟုန္ေၾကာင့္ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီး တစ္ခုလုံး ေဖါင္းေဖါင္းမို႔မို႔ ႀကီးျဖစ္လာ၏။ ဒုတ္ႏွင့္အတို႔ခံလိုက္ရေသာ ဂုံညင္းဖားႀကီး မာန္ဖီလာသလိုမ်ိဳးျဖစ္သည္။
ေသးေပါက္ၿပီးသြားေသာ္လည္း ေမာင္ထူးက ထမသြားေသး။ သူ႔လီးကို အေသအခ်ာ ငုံ႔ၾကည့္ကာ အေရျပားကို ျဖဲလိုက္၏။ လူပ်ိဳေပါက္တေယာက္၏ ႏုႏုထြတ္ထြတ္လီးႀကီး မို႔လားမသိ။ ဒစ္ဆံျပဲျပဲႀကီးမွာ အနီရင့္ေရာင္ သမ္းေနသည္။ ေလးငါးခ်က္ခန႔္ ဂြင္းတိုက္ သလိုလုပ္ၿပီး ပုဆိုးႏွင့္ဖုံးကာ အိမ္ဖက္သို႔ ျပန္သြား၏။
လေရထြက္သည္အထိ ၿပီးေအာင္ မတိုက္ဘဲ ခ်ဳပ္တီးနိုင္စြမ္းရွိသည္ကို မတင္ရီ တအံ့တၾသ ျဖစ္မိသည္။ မတင္ရီအရြယ္က ေမာင္ထူးအေမႏွင့္ မတိမ္းမယိမ္းမို႔ ေသြးသားဆူၿဖိဳး ကာမဓာတ္အားေတြ အစြမ္းကုန္ ျပည့္ၿဖိဳးေနေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ေယာက်ာ္းႏွင့္ ကင္းကြာခဲ့သည္မွာ တပတ္ခန႔္ရွိၿပီမို႔ သူမ၏ကာမတဏွာ အဆာဓာတ္က အလြန္အမင္း ျပင္းျပင္းပ်ပ် ရွိလွသည္။ သူမေယာက်္ားက အေရာင္းအဝယ္ကိစၥႏွင့္ ေကာလင္းဝန္းသို ဖက္သို႔ ခရီးထြက္သြားသည္မွာ တပတ္ခန႔္ရွိၿပီ။ တခါထြက္လၽွင္ တလ တလခြဲ ၾကာတတ္သျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ျပန္လာမည္ မဟုတ္ေသး။ လီးအေၾကာင္း လီးအရသာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိဖူးထား႐ုံမၽွမက ပင္ကိုယ္ကပင္ တဏွာရာဂဓာတ္ခံအားႀကီးလွသူပီပီ လီးႏွင့္ကင္းျပတ္လၽွင္ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ ျဖစ္ရကား အခုသူမအလြန္ႏွစ္သက္တပ္မက္လွေသာ ဓာတ္စာကို ျမင္ေတြ႕ လိုက္ရေသာအခါ မတင္ရီတစ္ေယာက္ ဂဏာမၿငိမ္ ေယာက္ယက္ခတ္ သြားပါေတာ့သည္။
ကာမတဏွာဓာတ္ဟူသည္ ဆင္ျခင္တုံတရားကို လႊမ္းမိုးဖိစီးနိုင္၏။ ထိုတဏွာဓာတ္ျပင္းထန္ေလ ေမာဟအေမွာင္ဓာတ္က အားႀကီးေလေလ ျဖစ္တတ္သည္။ အ႐ူးတကာ့အ႐ူးတြင္ တဏွာရာဂအ႐ူးက ပို၍ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္း၏။ အရွက္အေၾကာက္တရားေတြကို လုံးဝေပ်ာက္ကြယ္သြားေစသည္။
အိမ္မွာ ေမာင္ထူးတစ္ေယာက္ထဲ ရွိပုံရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္သာ သူ႔လီးကို ကမ်င္းေၾကာထရဲျခင္း ျဖစ္မည္။ သူ႔အေဖႏွင့္အေမတို႔မွာ ေတာင္သူ ငမ္းသတ္ေနခ်ိန္မို႔ အခုရက္ပိုင္း အျမဲတမ္းလိုလို မိုးခ်ဳပ္မွ ျပန္လာတတ္ၾက၏။ မတင္ရီတို႔ႏွင့္ ေမာင္ထူးမိဘေတြက ေမးထူးေခၚေျပာေလာက္သာ ရွိ၏။ သိပ္ၿပီး ဟက္ဟက္ပက္ပက္ မရင္းႏွီးၾက။ သူမေယာက်္ားက ဒီရြာသားမဟုတ္။ စီးပြါးေရးကလည္း ေကာင္းသျဖင့္ ဘဝင္ျမင့္ ေအာက္ေျခလြတ္ခ်င္သည္။ ေရႊတြဲလြဲ ေငြတြဲလြဲ ဝတ္နိုင္စားနိုင္ေသာ မတင္ရီအဖို႔လည္း သူမေယာက်ာ္းနည္းတူ ဘဝင္ျမင့္ေအာက္ေၿခ လြတ္၏။ သို႔ေသာ္ သူတို႔စီးပါြးေရးအေျခအေနက ေမာင္ထူးတို႔ကို မမွီပါ။ ဆင္ႏွင့္ေၾကာင္ ေလာက္ကြာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း မနာလို ဝန္တိုျဖစ္ကာ ပို၍ဆက္ဆံေရး က်ဲခဲ့၏။ အခု မတင္ရီတစ္ေယာက္ ကာမတဏွာ၏ ေသြးေဆာင္မႈေၾကာင့္ ၿပိဳင္ဖက္ျဖစ္ေသာ ေမာင္ထူးထံသို႔ မာန္ခ်၍သြားရေပေတာ့မည္။ သည္လီးႀကီးကိုမွ အလိုးမခံရလၽွင္ စိတၱဇျဖစ္ၿပီး ေသသြားနိုင္သည္။
မတင္ရီတစ္ေယာက္ အိမ္သာေပၚ ျပန္ထိုင္ၿပီး ထမီကိုလွန္ကာ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ဆပ္ျပာအေကာင္းစားႏွင့္ အထပ္ထပ္အခါခါ ေဆးေၾကာ၍ သန႔္စင္လိုက္ေလသည္။ ေစာက္ဖုတ္ အႀကိဳအၾကားႏွင့္ ဖင္ၾကားပါမက်န္ စိတ္တိုင္းက် ေဆးေၾကာသန႔္စင္ၿပီးမွ အိမ္သာထဲက ထြက္ခဲ့၏။
အေပၚထပ္ ကပ်ာကယာတက္ၿပီး အက်ီလဲသည္။ အတြင္းခံ မဝတ္ဘဲ ခရမ္းႏုေရာင္ ဇာအက်ီခါးတို လက္ျပတ္ဝတ္သည္။ သူမ၏ျဖဴဝင္းေသာ အသားအေရႏွင့္ ခရမ္းႏုေရာင္ဇာအက်ီက လိုက္ဖက္လွသည္။ ထို႔အျပင္ ျဖဴျဖဴဝင္းဝင္း တင္းတင္းမို႔မို႔ရွိလွေသာ ရင္သားဆိုင္ေတြကိုပါ ရိုးတိုးရိပ္တိတ္ ျမင္ေတြ႕ေစရန္ျဖစ္၏။ ထမီက နက္ျပာေရာင္ အက်ီကလည္း ခါးတိုျဖစ္သျဖင့္ အကုန္းအကြတြင္ သူမ၏ဗိုက္ျပင္သားေဖြးေဖြးကို ပို၍ေပၚလြင္ေစရန္ သည္အေရာင္မ်ားကို တမင္ေရြးဝတ္လိုက္၏။ ခက္သည္က တအိမ္ႏွင့္တအိမ္ အကူအသမ္းသိပ္မရွိလွသျဖင့္
ေမာင္ထူးတို႔ၿခံထဲဝင္ရန္ ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပခ်က္ ရွာရမွန္းမသိ ျဖစ္လို႔ေနသည္။
ထိုစဥ္ အိမ္တြင္ေမြးထားေသာ ေၾကာင္မေလးက မတင္ရီကို ပြတ္သီးပြတ္သပ္ လာလုပ္ေနသည္။ မတင္ရီေခါင္းထဲ အႀကံတခု လက္ကနဲေပၚသြား၏။
မတင္ရီက ေၾကာင္ကိုေပြ႕ခ်ီရင္း ငါးေၾကာ္တစ္ခုကို ေၾကာင္ႏွာေခါင္းနား တို႔ေပးလိုက္ေလသည္။ ေၾကာင္က စားမည့္ဟန္ျပဳေသာအခါ လက္ကို ႐ုပ္သိမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ အိမ္သာဖက္ ထြက္ခဲ့သည္။ ငါးေၾကာ္တစ္ကို ေၾကာင္ႏွာေခါင္းနားေတ့ၿပီး ေမာင္ထူးတို႔ၿခံဖက္ လႊင့္ပစ္လိုက္သည္။ သူ႔သခင္လုပ္သမၽွကို ေၾကာင္က ၾကည့္ေန၏။ ၿပီးေတာ့မွ ေအာက္ခ်ေပးလိုက္သည္။ သည္ေတာ့ ပူစီမက ၿခံစည္းရိုးကို တိုးဝင္၍ ငါးေၾကာ္ကို တခ်က္နမ္းလိုက္ၿပီး အငမ္းမရ ကိုက္စားေနစဥ္ …
“…ျမည္….ျမည္….ျမည္…ျမည္….ျမည္….ပူစီမ….လာ ..လာ… ျမည္. ျမည္…”
အသံက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ ေၾကာင္ကိုေအာ္ေခၚ၏။ ငါးေၾကာ္တစ္က ႀကီးလြန္းသျဖင့္ ပူစီမက မတင္ရီေခၚသည္ကို လုံးဝဂ႐ုမစိုက္။
“….ျမည္….ျမည္….ပူစီမ….လာ …လာ…လာ…”
ေမာင္ထူးတစ္ေယာက္ အျပာစာအုပ္ထဲ နစ္ေျမာေနစဥ္ မတင္ရီ၏က်ယ္ ေလာင္က်ယ္ေလာင္အသံေၾကာင့္ ဖတ္လက္စ စာအုပ္ကို ပိတ္ထားလိုက္သည္။
“….ေမာင္ထူးေရ…. ေဟ့….ေမာင္ထူး….”
“….ဗ်ား ….ရွိတယ္ဗ်ိဳ႕့…”
ေမာင္ထူးက အခန္းထဲမွလွမ္းအသံျပဳသည္။
“….မင္းတို႔ၿခံဖက္….ေၾကာင္ဝင္သြားလို႔ လာဖမ္းခ်င္လို႔ေဟ့….”
“….ေအာ္ ….ဟုတ္ …ဟုတ္…လာခဲ့ေလ…”
မတင္ရီက လူတကိုယ္စာဝင္သည့္ေနရာက တိုးဝင္လာခဲ့၏။ ေမာင္ထူးလည္း အခန္းထဲမွအထြက္ မတင္ရီကလည္း ၿခံစည္းရိုးကအတိုး ဆုံေန၏။ အေဝရာကိုင္းႏွင့္ညႇိၿပီး မတင္ရီ၏ အေပၚအက်ီနၤွိပ္သီးတလုံး ျပဳတ္ထြက္သြားသည္။ မတင္ရီက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ျပန္မတပ္ေတာ့ဘဲ သည္အတိုင္း ဖာသီဖာသာ ထားလိုက္၏။
“….ျမည္….ျမည္….ပူစီမ….လာ…လာ….”
မတင္ရီက ေရွ႕သို႔တိုးလာရင္း ေခၚသည္။ ေမာင္ထူးကလည္း ကူေခၚေပးသည္။ ေမာင္ထူးက လူစိမ္းမို႔ ပူစီမကငါးေၾကာ္ကိုခ်ီၿပီး ေမာင္ထူးတို႔ အိမ္ေအာက္ဖက္ဆီသို႔ ေျပးပါေတာ့သည္။ မတင္ရီကလည္း ထမီိကိုတိုတိုျပင္ဝတ္၍ ေျပးလိုက္သည္။ အေတာ္လိမၼာသည့္ ေၾကာင္ဟုေခၚမည္လားမသိ သတၱဝါက ငါးေၾကာ္ကိုခ်ီၿပီး ေမာင္ထူး စာဖတ္ေနေသာ အခန္းထဲသို႔ တန္းတန္းႀကီးေျပးပါေတာ့သည္။ ခါတိုင္း အေတာ္လိမၼာသည့္ ေၾကာင္မေလးျဖစ္သည္။
မတင္ရီ၏အသဲစြဲ အခ်စ္ေတာ္။
ေတာသူမတေယာက္အေနႏွင့္ ေၾကာင္၏ အေရးပါပုံကို မတင္ရီ ေရွးယခင္က မသိခဲ့ပါ။ သူ႔ေယာက်ာ္းႏွင့္ပက္သက္ၿပီး မႏၲေလးစိန္ပန္းရပ္က မိန္းမေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားႏွင့္အဖြဲ႕က်ကာ ခင္မင္ရင္းႏွီးေန၏။ တခါကလဲ အလုပ္ႏွင့္ ပက္သက္ၿပီး ၂ ည ၃ ည အိပ္ျဖစ္ခဲ့၏။ ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးလာေတာ့ ေယာက်္ားေတြ မသိေစခ်င္သည့္ အတြင္းေရးေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလာၾကသည္။ သေဘၤာသားမိန္းမ တေယာက္က ေျပာသည္။
သူမေယာက်ာ္းမရွိခိုက္ ခံခ်င္လြန္း၍ မထိန္းနိုင္မသိမ္းနိုင္ ျဖစ္လာၿပီ ဆိုလၽွင္ ေစာက္ဖုတ္ထဲ နို႔ဆီမ်ားမ်ားထဲ့ၿပီး အိမ္မွာေမြးထားသည့္ေၾကာင္ကို ယက္ခိုင္းေၾကာင္း။ လီးႏွင့္အလိုးခံရသည္ထက္ ဖီလင္ရွိၿပီး အလြန္ေကာင္းေၾကာင္း။ ၃-၄ ခ်ီအထိပင္ ကာမဆႏၵေတြ ျပည့္ဝၿပီးဆုံးေၾကာင္း ေျပာျပသည္။
ထိုစဥ္မွစ၍ မတင္ရီတေယာက္ ေၾကာင္မေလးတေကာင္ေမြးထားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲ နို႔ဆီထည့္ကာ ယက္ခိုင္းပါေတာ့သည္။ ေကာင္းခ်က္ကေတာ့ ေဆြမ်ိဳးေမ့ မတတ္ပင္။ ေၾကာင္ယက္တာလည္း ေကာင္းပါ၏။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေယာက်ာ္းႏွင့္ ကင္းကြာေနေသာ အက်ဥ္းသူမိန္းမေတြ၏ အတြင္းေရး ကာမဗ်ဴဟာနည္းက ယခုလို လြတ္လပ္ေသာ ျပင္ပေနရာမ်ိဳးမွာ လီးစစ္စစ္ကိုပဲအားရပါးရ ခံလိုက္ခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ ေၾကာင္ကို ယက္ခိုင္းေသာနည္းက ေနာက္မီးလင္း လင္ငယ္ေနတာထက္ အႏၲရာယ္ကင္း၏။ သုတ္ေရေတြ ထြက္သြားျခင္းသည္ပင္ ကာမဆႏၵ ျပည့္ဝၿပီးဆုံးျခင္းျဖစ္ရာ ေကာင္းလည္းေကာင္း အႏၲရာယ္လည္းကင္းသမို႔ မတင္ရီအျမဲလိုလို ျပဳလုပ္ေနက်။ ပူစီမကို ယက္ခိုင္းရလြန္း၍ လၽွာေရာ ေစာက္ဖုတ္ပါ ပါးလွပ္ကုန္ေလာက္ၿပီ။ မည္သည့္အရာမဆို ေရရွည္ျပဳလုပ္ပါမ်ားလၽွင္ ရိုးအီသြားတတ္စျမဲျဖစ္၏။
ၿပီးေတာ့ ေကာင္ေလးမွာ ထူးထူးျခားျခား လီးေတာင္ေနသည္။ အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ ေတာင္တာေတာ့ ဟုတ္ပုံမရ။ အေၾကာင္းတခုခုရွိ၍သာ ဒီေလာက္မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေတာင္မတ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ မတင္ရီစိတ္ထဲ အသိတခ်က္ လင္ကနဲပြင့္သြား၏။ ဒီအရြယ္ဆိုတာ တဏွာ႐ူးေၾကာထစအရြယ္။ မိန္းမမ်ားႏွင့္ ပက္သက္သည့္ တဏွာရာဂစကားေတြကို အလြန္အၾကားခ်င္ဆုံးအရြယ္။ ရမၼက္ေသြး ထႂကြလြယ္သည့္အရြယ္ျဖစ္၏။ ဧကန ၱ အျပာစာအုပ္ဖတ္ၿပီး စိတ္ေတြထႂကြေနျခင္း ျဖစ္ပုံရသည္။
မတင္ရီက ပူစီမကိုဖမ္းရန္ ေမာင္ထူးထက္ဦးစြာ အခန္းထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့သူျဖစ္၏။ မိန္းမႏွင့္ ေယာက်္ားေပြ႕ဖက္ေနေသာ အဝါႏုေရာင္စာအုပ္ေလး ၃ အုပ္ ေခါင္းအုံးေဘးတြင္ ထပ္လ်က္သား ေတြ႕ရသည္။ ထို႔အျပင္ ဖတ္လက္စေနရာကို မွတ္၍ေမွာက္ထားေသာ စာအုပ္တအုပ္လည္း တဖက္ေဘးတြင္ ေတြ႕ရသည္။ မတင္ရီအေတြး ေသခ်ာသြား၏။ ေမာင္ထူးတေယာက္ အျပာစာအုပ္ေတြဖတ္ၿပီး လီးေတာင္ေနသည္။
အေတြ႕အၾကဳံ ရင့္က်က္ၿပီး အံတိုအံခြက္ေနေသာ မတင္ရီလိုမိန္းမ တေယာက္ေတြးရင္း အလြန္လြဲခဲသည္။ သည္လိုဆိုလၽွင္ သူ႔ရမၼက္ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ ေမာင္ထူးတေယာက္ ေသခ်ာေပါက္ဝင္ရမည္ဟု အပိုင္ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီး ေက်နပ္စြာ ျပဳံးလိုက္၏။ မည္သည့္စကားကိုမွ ေျပာခ်ိန္မရေလာက္ေအာင္ အျဖစ္အပ်က္က
ျမန္ဆန္လြန္းလွ၏။ မတင္ရီတေယာက္ ဒူးေခါင္းေလာက္ထိေရာက္ေအာင္ ထမီတိုတို ဝတ္လၽွက္ အက်ီရၤင္ဘတ္ႏွိပ္သီးတလုံး ျပဳတ္ေနသည္ကိုပင္ သတိမထားမိေလာက္ေအာင္ ေၾကာင္ဖမ္းခ်င္ေဇာထက္သန္ေနသည္။ အေျပးတပိုင္းႏွင့္သြားရသည္မို႔ သူမ၏ ျပည့္ၿဖိဳးလြန္းလွေသာ တင္ဆုံတင္းတင္း အိအိႀကီးေတြက စည္းခ်က္ညီစြာ ထက္ေအာက္ လႈပ္ရမ္းေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ျပဳတ္ထြက္သြားေသာ ႏွိပ္သီးေနရာကေစ့မေနဘဲ သိသိသာသာႀကီး ဟေနသျဖင့္ တင္းရင္းဝင္းအိမို႔ေမာက္ေနေသာ ရင္ညြန႔္သားႀကီး ႏွစ္မႊာက ေမာင္ထူးစိတ္ကို ျပင္းထန္စြာ လႈပ္ဆြသြားသည္။ နို႔အုံႀကီးႏွစ္လုံးကို ဇာအက်ီပါးကို အတင္း႐ုန္းကန္ေဖာက္ထြက္မည့္ အသြင္ကို ေဆာင္ေန၏။ အတြင္းခံ ေဘာ္လီ ဝတ္မထားေၾကာင္းကို သိသိသာသာ စူထြက္ေနေသာ နို႔သီးေခါင္းႏွစ္လုံးက သက္ေသခံေန၏။
စ်ာန္ရ ရေသ့ေတာင္ သည္းခံနိုင္စြမ္းမရွိေသာ သည္ျမင္ကြင္းႀကီးကို လူပ်ိဳသိုးေပါက္စ ေမာင္ထူးတေယာက္ အဘယ္မွာလၽွင္ ခံနိုင္ရည္ရွိပါမည္နည္း။ စိတ္အလိုကိုလိုက္၍ ထင္တိုင္းက်ဲပစ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ စာအုပ္ထဲက အေၾကာင္းအရာကို အရသာခံၿပီး စိတ္ကူးယဥ္ ထႂကြေနမည့္အစား သူ႔မ်က္ေမွာက္ေရွ႕တြင္ တဲ့တဲ့ႀကီး တိုးဝင္ေရာက္ခ်လာေသာ ကာမအဆီတုံး အဆီခဲႀကီးကို တဝႀကီး စားသုံးပစ္ေတာ့မည္။
ကာမအေၾကာ ကာမအထာကို ေခါက္ရိုးေက်သည္အထိ ကၽြမ္းက်င္ သိရွိထားၿပီးေသာ တဏွာရာဂအလြန္ျပင္းထန္သည့္ မိန္းမတေယာက္ႏွင့္ ဣတၳိယ အေတြ႕အၾကဳံ လုံးဝမရွိ။ ရာဂစိတ္ေတြ အလြန္ထက္သန္ ထႂကြေနသည့္ လူပ်ိဳသိုးေပါက္စ တို႔၏ ေတြ႕ဆုံခန္းကား ေၾကာက္ခမန္းလိလိ သဲထိတ္ရင္ဖိုဖြယ္ ေကာင္းလြန္းလွသည္။
မတင္ရီက ခုတင္ေအာက္ဝင္ေျပးေသာ ပူစီမကို ဖမ္းရန္ ခုတင္ေအာက္သို႔ လက္ေထာက္ ငုံ႔ဝင္လိုက္သည္။ တကိုယ္လုံးမဝင္ဘဲ ေက်ာလည္ေလာက္ထိသာ ခုတင္ေအာက္ေရာက္ေနသည္။ မတင္ရီ၏ တေတာင္ႏွစ္ဖက္က ၾကမ္းေပၚေထာက္ၿပီး ခါးကိုေျပေလ်ာ့ညႊတ္ႏြဲ႕၍ ကုန္းေနသည္ျဖစ္ရာ ဖင္ဆုံအိုးထြားထြားႀကီးကအထက္သို႔ စြင့္ကားေျမာက္တက္ေန၏။
ေမာင္ထူးတေယာက္ သည္ျမင္ကြင္းႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ဘဝင္ေတြ ဆူၿပီး ရင္ေတြပူကာ အာေခါင္ေတြ ေျခာက္ကပ္လာသည္။ တကိုယ္လုံးလည္း ရမၼက္ေသြးေတြ လွိုက္ဆူတက္လာၿပီး ေနာက္ကေန ၾကဳံးလိုးျပစ္ရန္ ပိုင္ပိုင္ႀကီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။
“ ျမည္….ျမည္…ျမည္….ပူစီမ…လာ…လာ.. ေမေမ့… ဆီလာ…ျမည္..ျမည္..”
ေၾကာင္ကိုေခ်ာ့ေမာ့ေခၚရင္း မတင္ရီခႏၶာကိုယ္က မသိမသာလႈပ္ရွားေန၏။ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ လုပ္ေန၏။ သည္ေတာ့ စြင့္ေျမာက္ေကာ့ပ်ံေနေသာ ဖင္ဆုံႀကီးႏွစ္လုံးက အတက္အက် အယိမ္းအႏြဲ႕ အတုန္အခါ လႈပ္ရွားမႈပုံရိပ္ေတြက ေမာင္ထူး၏ ရမၼက္မီးကို အရွိန္ႀကီးသထက္ႀကီးထြားလာေစရန္ ပင့္ေပးသလိုျဖစ္ေန၏။
မိန္းမအေတြ႕အၾကဳံ လုံးဝ လုံးဝမရွိေသးေသာ တကယ့္အစိမ္း သက္သက္ လူပ်ိဳသိုးေလးမို႔ အေမႏွင့္မတိမ္းမယိမ္းအရြယ္ရွိ မိန္းမတေယာက္ကို ကာမဆက္ဆံရမွာ ထိတ္လန႔္ ေၾကာက္ရြ႕ံသြားရျပန္၏။ သို႔ေသာ္ လၽွပ္တျပက္ အတြင္းမွာပင္ သူ႔ဆႏၵရာဂစိတ္ထဲမွာ အားသစ္ အင္သစ္ေတြ ဝင္ေရာက္လာျပန္၏။ မတင္ရီ၏ အေျခအေနကို အထပ္ထပ္ဆင္ျခင္ သုံးသပ္ၾကည့္ေသာအခါ သံသယစိတ္ ေၾကာက္ရြ႕ံစိတ္ေတြ အဖတ္လိုက္ကြာက် ကုန္ေတာ့သည္။
ဤအခ်က္က စာဖတ္ျခင္း၏ အက်ိဳးေက်းဇူးျဖစ္သည္။ ေကာင္းသည္ မေကာင္းသည္အပထား စာဖတ္သူက မဖတ္သူထက္ တပန္းသာသည္။ မိမိကိုယ္တိုင္
အလုံးစုံမသိနိုင္ေသာ ဗဟုသုတမ်ားကို စာေပကတဆင့္ သိရ၏။ စာမ်ိဳးစုံဖတ္ေလ အသိမ်ိဳးစုံႂကြယ္ဝေလျဖစ္သည္။ ေမာင္ထူး လူငယ္သေလာက္ ေတြးေခၚတတ္ေသာ ပါရမီဗီဇရွိသည္။ ထိုအေတြးက တဒဂၤအတြင္း ဝင္ေရာက္လာေသာ ေၾကာက္စိတ္ကို အေဝးသို႔ ထြက္ေျပးေစပါသည္။ အိမ္ခ်င္းကပ္လ်က္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မတင္ရီတို႔ႏွင့္ သူတို႔မွာ ေမးထူးေခၚေျပာ ခပ္စိမ္းစိမ္း ခပ္ပါးပါးသာ ဆက္ဆံေလ့ရွိသည္။ ထို႔ျပင္ ဘဝင္ျမင့္ မာနႀကီးေသာ မတင္ရီတေယာက္ ေမာင္ထူး သက္တမ္းတေလၽွာက္လုံး သူတို႔အိမ္ဖက္သို႔ ကူးလာသည္ကို မေတြ႕ဖူးေသး။ ယခုမွ ထူးထူးဆန္းဆန္း ကူးလာခဲ့သည္။ သူ႔အိမ္မွာ ေမြးထားသည့္ ေၾကာင္ကလည္း ဘယ္တုန္းကမွ အိမ္ဖက္သို႔ ကူးေလ့မရွိ။ အိမ္မွာေမြးထားေသာ ေၾကာင္တေကာင္က အိမ္မွာရွိေသာငါးေၾကာ္ကိုခ်ီ၍ တစိမ္းဝင္းၿခံထဲလာစားစရာအေၾကာင္း လုံးဝမရွိ။
အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာၿပီး ဝင္ခ်င္၍သာ ငါးေၾကာ္ကို တဖက္ၿခံထဲပစ္ၿပီး ေၾကာင္ကို လႊတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္လိမ့္မည္။ ဤသို႔ဆိုလၽွင္ မတင္ရီတေယာက္ ဘာေၾကာင့္ဤၿခံထဲ ဝင္ေရာက္လာသနည္း။
အေသအခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမာင္ထူး အျပင္တြင္ ေသးေပါက္ထြက္ၿပီး ျပန္ဝင္အလာ ဖတ္လက္စ အျပာစာအုပ္ကို ဆက္လက္ဖတ္ေနစဥ္ မွာပင္ ဤပူစီမအေရးအခင္းက ဝင္ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူေသးေပါက္ပုံက ပုဆိုးကို အသားကုန္လွန္၍ ေပါက္ခဲ့မိသည္။ အျပာစာအုပ္ တန္ခိုးေၾကာင့္ ရာဂေသြးေတြ တရိပ္ရိပ္တက္ကာ လီးႀကီးက အစြမ္းကုန္ေတာင္မတ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ အရြယ္ႏွင့္မမၽွေအာင္ ႀကီးထြား တုတ္ရွည္လြန္းသည့္ သူ႔လီးက သူငယ္ခ်င္းေတြကပင္ လီးႀကီးလြန္းသျဖင့္ သူ႔ကို တခါ တခါ ‘ မဟာေမာ္တာ ’ ဟု စၾကေနာက္ၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ သူေသးေပါက္ေနတာကလည္း ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မၿပီး။
ဤအခ်င္းအရာကို မတင္ရီတေယာက္ အိမ္သာထဲက ၾကည့္ေနေပလိမ့္မည္။ ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္း ခံခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္လာေပလိမ့္မည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ေယာက်ာ္းကလည္း ခရီးထြက္ေနခိုက္ျဖစ္၍ လီးအရသာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိထားေသာ မိန္းမတေယာက္အဖို႔ လီးအစာေကာင္းေကာင္းႀကီး ငတ္ျပတ္ေနခ်ိန္လည္းျဖစ္၏။ ငတ္လၽွင္ အရွက္ေပ်ာက္ကြယ္ျမဲျဖစ္၏။ ၿပီးေတာ့ သူဖတ္ဖူးၿပီးေသာ စာအုပ္ထဲကအလိုအရ မတင္ရီမွာ တဏွာရာဂအလြန္ႀကီးေသာ ဟတၱနီ သခၤနီအစပ္မ်ိဳးျဖစ္၏။
အကယ္၍ သူ႔လီးသာ စံခ်ိန္လြန္လီးမ်ိဳးမဟုတ္လၽွင္ သားအရြယ္မၽွသာ ရွိေနေသာ သူ႔ကို ထူးထူးျခားျခား စိတ္ဝင္စားစရာအေၾကာင္းမရွိ။ ဆင္ကို ျဖဳတ္ကိုက္ သလိုမ်ိဳးသာ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ဤသို႔ေသာ ျဖစ္နိုင္ေခ်မ်ားစြာထဲက ဤဘက္ၿခံထဲသို႔တိုင္ေအာင္ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္လာျခင္းမွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲ ထိုးေဖါက္ဝင္ေရာက္လာျခင္းမွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲ သူ႔ကို အလိုးခံခ်င္လို႔မွတပါး အျခားမရွိေတာ့ၿပီ။ စိတ္သည္ လၽွပ္တျပက္အတြင္း ကုေဋတသိန္းခန႔္ ျဖစ္နိုင္စြမ္းရွိ၏။ ယခု ေမာင္ေထြးအေတြးႏွင့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားမွာ ဘာမွၾကာသည္ မဟုတ္။ တဒဂၤေလး အတြင္းမၽွသာ ျဖစ္သည္။
“….ျမည္…ျမည္…ပူစီမ….လာ…လာ… ေမာင္ထူးေရ …. လာပါအုံးဟဲ့…..”
မတင္ရီက ေၾကာင္ကို ေခၚမရသျဖင့္ စိတ္မရွည္ဟန္ျဖင့္ ဖင္ဆုံထြားထြားႀကီးကို ေကာ့၍ ယိမ္းႏြဲ႕လႈပ္ရွားလိုက္ၿပီး သူ႔ကိုပါ ေခၚလိုက္သည္။
ေမာင္ထူးတေယာက္ ကိေလသာ အပူအၿမိဳက္ခံထားရသျဖင့္ အသံျပန္၍မျပန္နိုင္။ သို႔ေသာ္ ခႏၶာကိုယ္က မတင္ရီအနားသို႔ ေရာက္ရွိသြားၿပီး သူ႔ပုဆိုးကို ကပ်ာကယာ ခၽြတ္ပုံလိုက္ၿပီး မတင္ရီဖင္ဆုံအၾကားနားတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ အထိုင္တြင္ ေတာင္မတ္ေနေသာ သူ႔လီးတန္ႀကီးႏွင့္ မတင္ရီဖင္ဆုံႀကီးတို႔မွာ ထိခိုက္သြားသည္။
ေမာင္ထူးလီးတန္ႀကီးႏွင့္သူ႔ဖင္ဆုံႀကီးတို႔ ထိခိုက္သြားသည္ကိုေထာက္၍ သူမေမၽွာ္လင့္ထားသည့္ အေျခအေနသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီျဖစ္ရာ မတင္ရီတေယာက္ အူျမဴးတက္ၾကသြားေသာ္လည္း မိန္းမပီပီ မာယာအလီလီသုံး၍ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနလိုက္၏။
“…..ပူစီေရ….သမီး….လာ…လာ… ျမည္…ျမည္….”
မတင္ရီတေယာက္ သူ႔ေၾကာင္မေလးကို အသဲအသန္ေခၚေနစဥ္ ေမာင္ထူးက ခပ္ဟဟ ျဖစ္ေနေသာ ထမီကိုပင့္လွန္၍ ခါးအထက္ဆီသို႔ ပို႔ျပစ္လိုက္ေလသည္။ လၽွပ္တျပက္အတြင္း မုဆိုးထိုင္ထိုင္၍ ေတာင္မတ္ေကာ့လန္ေနေသာ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို အနည္းငယ္ဖိႏွိပ္၍ ေစာက္ဖုတ္အဝႏွင့္ေတ့ခ်ိန္ကာ တရစ္ျခင္း ဖိသြင္းလိုက္သည္။ မတင္ရီက အလိုက္သင့္ ျဖစ္ေနေစရန္ ခႏၶာကိုယ္ကို ျပဳျပင္ရင္း ေတာင့္ခံေပးထားလိုက္ေသး၏။
ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကို စုံေထာက္၍လိုးျခင္းထက္ မုဆိုးထိုင္ၿပီး လိုးရသည္က ပိုၿပီးလိုးအားရွိေၾကာင္း ေမာင္ထူးၾကားဖူးထားသည္။ အျပာဇာတ္ကားေတြထဲမွာလည္း ဤနည္းမ်ိဳးျဖင့္ လိုးတာကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႕ဖူးထား၏။ ေမာင္ထူးတေယာက္ ေစာက္ဖုတ္ မပါဘဲ အေသအခ်ာ ေလ့က်င့္ထားဖူး၏။ ပုံစံက ဘယ္ဖက္ဒူးေခါင္းကို ေျမႀကီး (သို႔မဟုတ္) ၾကမ္းမွာေထာက္ၿပီး ညာဖက္ဖဝါးကို ၾကမ္းမွာခ်၍ ဒူးကို တဆစ္ခ်ိဳးေကြးထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုပုံစံအတိုင္း ျပဳလုပ္၍ ေလထဲတြင္ ေညႇာင့္ၾကည့္ရာ အလြန္အားပါလွေၾကာင္း သိရသည္။ ယခု ထိုနည္းကို အသုံးျပဳ၍ လက္ေတြ႕လုပ္ခြင့္ရၿပီ။
မတင္ရီတေယာက္ အရိုင္းသက္သက္ လူပ်ိဳသိုးေလးမို႔ အေပါက္အလမ္း မတဲ့မွာ စိုးရိမ္ပူပန္ေနစဥ္ ေမာင္ထူး၏ မာေက်ာထြားႀကိဳင္းလွေသာ လီးတံပူေႏြးေႏြးႀကီးက ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုေတြကို အရွိန္ႏွင့္ တိုးဝင္ၿပီးဝင္ေရာက္လာ၏။ ကာမလၽွပ္စစ္ဓာတ္ေတြ တဖ်င္းဖ်င္း တဖ်ပ္ဖ်ပ္ႏွင့္ ပြင့္ထြက္လာသည္။ ‘အာဂေကာင္ေလး’ ဟု ေက်နပ္စြာ ေတြးရင္း မ်က္လုံးအစုံမွိတ္၍ ညႇစ္ခံသည္။ ခါးႏွစ္ဖက္ကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္၍ အရွိန္ႏွင့္ ေဆာင့္သြင္းျပစ္လိုက္ရာ…………….
“ ျဗစ္…..ဖြတ္….ဖ်စ္….ဖြတ္….ဖစ္….အင့္…အ… အေမ့… ကၽြတ္…ကၽြတ္….အ…..ရွီး…”
ေမာင္ထူးလီးတံထိပ္ႀကီးက သားအိမ္ဝကို ဒုတ္ကနဲ ျပစ္ေဆာင့္သည္။ မတင္ရီတေယာက္ ခါးႀကီးေကာ့တက္သြားၿပီး အမေလးတယူရ၏။ ေစာက္ဖုတ္အုံတခုလုံးလည္း ဖ်င္းကနဲ ပူထြက္သြားၿပီး တကိုယ္လုံး အီဆိမ့္ က်ဥ္တက္သြားသည္။
အေတြ႕အၾကဳံ မရွိေသးေသာ ေမာင္ထူးခမ်ာလည္း သူ႔အရွိန္ႏွင့္သူ လြန္သြား၍ လေခ်ာင္းႀကီးတခုလုံး ပူရွိန္းက်င္တက္သြားသည္။ တခါမွ မခံစားဖူးေသးေသာ ကာမအရသာကို ပြဲဦးထြက္ခံစားလိုက္ရ၏။ နာက်င္မႈရွိသည့္တိုင္ ထိုနာက်င္မႈႏွင့္ မကာမိေသာ အလြန္ထူးျခားသည့္ အရသာမ်ိဳးျဖစ္၏။ တဆုံးထိစိုက္ဝင္သြားေသာ လီးတန္ႀကီးကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ႏႈတ္၏။
တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေရာက္ေသာအခါ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္သြင္း၏။ ဒီတခါ ေစာေစာကလို အရွိန္မျပင္းေစေတာ့။ ေစာက္ေရၾကည္ေတြက အဆမတန္ စိမ့္ထြက္ေနၿပီျဖစ္၍ နီေထြးႏူးညံ့ေသာ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားထဲသို႔ လီးတန္ႀကီးကို ထိုးႏွစ္ၿပီး အသြင္းအႏႈတ္လုပ္ရသည္မွာ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ရွိလြန္းလွ၏။
“ဖြတ္…ဖြစ္….ဖြစ္….ဖြတ္….ပလြတ္…ပလြတ္…ဖြစ္….”
ပီျပင္ထိမလိုက္သည့္ျဖစ္ျခင္း။ သားအရြယ္မို႔ အထင္ေသးခဲ့မိသမၽွ အားလုံးေပ်ာက္ကြယ္ သြားၿပီ။ စိတ္ႏွလုံးဒုန္းဒုန္းခ်၍ ေမာင္ထူး၏ ျပင္းထန္ထိမိေသာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြႏွင့္အညီ သူ႔ဖင္ဆုံႀကီးကို ေကာ့ကာေကာ့ကာ အစြမ္းကုန္ ပစ္ပစ္ခံသည္။
“…..ဖြတ္….ဖြတ္……ဖြစ္….ဖြစ္…..ဖတ္…ဖြတ္….ဖြစ္….”
တခန္းလုံး လီးဝင္လီးထြက္အသံ။ လဥႏွင့္ေစာက္ဖုတ္ ရိုက္သံေတြက ဆူညံေနေတာ့၏။
“ …..အား…အား….အမေလး….အီး…အား… ကၽြတ္…. ကၽြတ္…အေမ့…. အား..ကၽြတ္…. ကၽြတ္ …. .ရွီး…အား…အ…အင့္….ကၽြတ္….ေဆာင့္…. ေဆာင့္…. ရွီး…ကၽြတ္…ကၽြတ္… ဟုတ္ပီ…..အင့္….ေဆာင့္… ဟုတ္ပီ….အား….. ကၽြတ္….ကၽြတ္…..”
မတင္ရီတေယာက္ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ကာ ၾကမ္းျပင္ကို လက္သည္းေတြႏွင့္ တအားကုတ္ျခစ္ထားသည္။ ခါးကို ညႊတ္ကိုင္း၍ ဖင္ဆုံႀကီးကို ေနာက္သို႔ ပစ္ေကာ့ၿပီး တကိုယ္လုံးတသိမ့္သိမ့္တုန္ကာ သုတ္ေရပူေတြ ပန္းထုတ္ျပစ္လိုက္သည္။
အရွိန္ႏွင့္ေဆာင့္ေနေသာ ေမာင္ထူးလီးတန္ႀကီးကို သုတ္ေရပူေတြက ပက္ဖ်န္းလႊမ္းျခဳံလိုက္သျဖင့္ အေတြ႕အထိ အေငြ႕အားလုံး အေကာင္းႀကီး ေကာင္းလြန္းလွသည္။ အတိတ္ကုသိုလ္ကံက ကာမဘုံမွာ ေယာက်ာ္းသား စစ္စစ္ျဖစ္ရန္ စီမံဖန္တီးလိုက္သည့္အတြက္ ေမာင္ထူးခႏၶာကိုယ္က ၾကာၾကာစိမ္လိုးနိုင္ရန္ စြမ္းရည္သတၱိေတြရွိေန၏။ မတင္ရီ တခ်ီၿပီးသြားသည့္တိုင္ ေမာင္ထူးက မၿပီးေသး။ အေတြ႕အၾကဳံရင့္က်က္ၿပီး မိန္းမက်မ္းေက်သာ အလိုးပါရဂူႀကီးေတြလို အခ်ိန္ဆြဲ၍ အရွိန္ႏွင့္ လိုးနိုင္ ေဆာင့္နိုင္ဆဲျဖစ္သည္။ သုတ္ေရထြက္ခိုက္ ကာမဆႏၵေတြ ျပည့္ဝ၍ အလြန္အရသာ ထူးခိုက္ျဖစ္၏။
မတင္ရီတေယာက္ ထိုကဲ့သို႔ အလြန္ထူးျခားေသာ ကာမအရသာႀကီးကို တေမ့တမူး ခံစားေနစဥ္မွာပင္ အလြန္ေတာင့္တင္း မာေၾကာလွေသာ လီးတန္ႀကီးက အဆက္မျပတ္ မွန္မွန္ႀကီး ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနဆဲျဖစ္ရာ ေကာင္း၍မွ မဆုံးေသးခင္ အလြန္ေကာင္းေသာ ေဖါ႒ဗၺ အေတြ႕က အသစ္အသစ္ေပၚလာျပန္သည္။ ပူျခင္း ယားျခင္း က်ဥ္ျခင္း ဆိမ့္ျခင္း ေဝဒနာေတြက အားသစ္ေတြတိုး၍ တဖန္နိုးႂကြလာျပန္သည္။ တျဖည္းျဖည္း ရမၼက္ေသြးေတြက ပူေႏြးႂကြတက္လာျပန္၏။ ထိုအခါ တဖက္၏ အျပဳအမူႏွင့္ညီမၽွေသာ တုန႔္ျပန္မႈေတြကို အင္တိုက္အားတိုက္ ျပဳလုပ္လာျပန္၏။ ခါးကို ညႊတ္ကိုညႊတ္ကာ ဖင္ဆုံႀကီးကို ေနာက္သို႔ ပစ္ပစ္ၿပီး အစြမ္းကုန္ခံ၏။ ဤကဲ့သို႔ အျခင္းအရာ အျပဳအမႈျခင္း တူမၽွစြာ ဆန႔္က်င္ဖက္လိင္ျခင္း ေပါင္းစပ္၍ ကာမအရသာကို ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ရယူခံစားျခင္းကို ေရွးေဝါဟာရအသုံးအႏႈန္းအရ ေမထုန္မွီဝဲျခင္းဟု ေခၚပါသည္။ ယခုေမာင္ထူးႏွင့္ မတင္ရီတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကာမသတၱဝါတို႔၏ ကာမဓာတ္စာျဖစ္ေသာ ေမထုန္မွီဝဲျခင္း ဟူေသာ ကာမအလုပ္ကို ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး ရႊင္ျမဴး တက္ႂကြစြာ ျပဳလုပ္ေနၾကသည္။
မတင္ရီ ကိုယ္တပိုင္းက ခုတင္ေအာက္မွာ ေရာက္ေနသည္မို႔ နို႔အုံႀကီးကို ကိုင္ခ်င္ပါလၽွက္ႏွင့္ ကိုင္ခြင့္မသာဘဲျဖစ္ေနသည္။ ေမာင္ထူးက အရွိန္မပ်က္ ေဆာင့္ရင္း သူ႔လီးတန္ႀကီးအရင္းအထိ ကပ္ကပ္သြားစဥ္ မတင္ရီ၏ခါးကိုဆုပ္ကိုင္၍ ေနာက္သို႔ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆုတ္ဆုတ္လာသည္။ မတင္ရီကလည္း အလိုက္သင့္ပါ ပါလာ၏။ အခု မတင္ရီတကိုယ္လုံး ခုတင္ႏွင့္တေပေက်ာ္ေက်ာ္ခန႔္ လြတ္ကြာလာသည္ ေမာင္ထူးက သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို မတင္ရီခ်ိဳင္းေအာက္လၽွိုသြင္းၿပီး နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆုပ္ကိုင္မည္ျပဳရာ မတင္ရီက ကိုယ္ကို ႂကြေပးလိုက္၏။ သည္ေတာ့မွ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အားရပါးရ ဆုပ္ကိုင္လ်က္ေညႇာင့္၍ ေညႇာင့္၍ ေဆာင့္ေဆာင့္ထည့္ လိုက္သည္။
“…ပလြတ္…ဖြတ္….ျပစ္…ျပစ္….ပလစ္…ဖြတ္….ဖြစ္….စြတ္…စြတ္…. ဒုတ္….ဒုတ္…”
“…..အင့္..အ….အေမ့….အင့္…အ….အမေလး….အ..အေမ့….အင့္..ကၽြတ္..ကၽြတ္… ရွီး..အင့္…အ…. အား…အ…..”
အားပါးလြန္းလွေသာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ၾကမ္းျပင္ေပၚဖိေထာက္ၿပီး ခါးကိုေကာ့ကာ ေကာ့ကာ စုံပစ္ပစ္ခံသည္။
ကာမလၽွပ္စစ္လွိုင္းႀကီးက မတင္ရီတကိုယ္လုံး ေႏြးကနဲ ရွိန္းကနဲ ျဖတ္သန္းသြားသည္။ တကိုယ္လုံးရွိ အေၾကာမွန္သမၽွ စုလိမ္ရစ္ပတ္ၿပီး ေဆာင့္ဆြဲလိုက္ သလိုခံစားရသည္။
တဆက္တည္း ေစာက္ဖုတ္တဝိုက္တြင္ ရစ္ပတ္ဖြဲ႕ေႏွာင္ထားေသာ ကာမအေၾကာမွန္သမၽွ ဖ်င္းကနဲျဖစ္သြားၿပီး ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ သုတ္ေရပူေတြ ပန္းထြက္ကုန္ျပန္သည္။ တကိုယ္လုံးရွိ အားအင္ေတြကိုစုပ္ယူလိုက္သလို ခံစားရၿပီး ငယ္ထိပ္တခုလုံးပူရွိန္းသြားကာ ေမာင္ထူးလီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ ႂကြက္သားေတြက အားကုန္ညႇစ္ျပစ္လိုက္သည္။ ေမာင္ထူး လေခ်ာင္းတခုလုံး ဖ်င္းကနဲ က်ဥ္တက္သြားၿပီး ဟင့္ကနဲ အင့္ကနဲ တုန္ခါလၽွက္ လေရပူေတြကို မတင္ရီေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ အရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာ ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။
ေမာင္ထူးက ခါးကို မတ္မတ္ထားလၽွက္ ေခါင္းကိုေမာ့ကာ လေရထြက္ေသာအရသာကို တဝႀကီးခံစားေနေတာ့သည္။ မတင္ရီခမ်ာလည္း သူ႔ပါးျပင္တဖက္ကို ၾကမ္းျပင္ေပၚအပ္ကာ ကာမအရသာထူးႀကီးကို ဇိမ္ႏွင့္ခံစားေန ပါေတာ့၏။
ႏွစ္ေယာက္သား အေတာ္ၾကာၾကာမွိန္းေနၾကသည္။ လီးတန္ႀကီး သိသိသာသာ အရွိန္ေလ်ာ့သြားမွ ေမာင္ထူးက ဆြဲႏႈတ္လိုက္ၿပီး ေက်ာလည္အထိ
ေရာက္ေနေသာ ထဘီကို ဆြဲဖုံးေပးလိုက္၏။ မတင္ရီကိုလည္း တေစာင္းအေနအထား ျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပးလိုက္၏။ မတင္ရီတေယာက္ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ျဖစ္ကာ ဘာမွမလႈပ္ရွားနိုင္ေတာ့။ လႈပ္ရွားခ်င္စိတ္လည္း မရွိေတာ့။ ေမာင္ထူးက ၾကမ္းေပၚပုံေနေသာ သူူ႔ပုဆိုးကို ေကာက္ဝတ္လိုက္၏။ ပုဆိုးဝတ္ေနခိုက္ ေအာက္သို႔ ငိုက္ဆင္းက်ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို မတင္ရီက မ်က္လုံးေမွးစင္းလၽွက္ ၾကည့္လိုက္ေသးသည္။ လီးတန္ႀကီး က ငိုက္က်ေနသည့္တိုင္ လူဝႀကီး မာန္ဟုန္မေျပေသးဘဲ ရွိေန၏။ မတင္ရီခမ်ာမွာေတာ့ အေတာ္ေလး ႏြမ္းလ်ေပ်ာ့ေခြေနၿပီ။
ေမာင္ထူးတေယာက္ စိတ္ေတြျပန္ထလာၿပီး တခ်ီတေမာင္းထပ္ေဆာ္ေနလၽွင္ မတင္ရီတေယာက္ သူ႔အိမ္သို႔ပင္ ျပန္နိုင္ေတာ့မည္မဟုတ္။ ထို႔ေၾကာင့္ မထခ်င္ ထခ်င္ႏွင့္လူးလဲထလိုက္ၿပီး အနားတြင္ ထိုင္ေနေသာ ေမာင္ထူးကို ပုခုံးေစာင္းျဖင့္တိုက္ရင္း ……………
“…..ဟြန္း….အရြယ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္တတ္ လူကို အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ ျဖစ္ေအာင္ကို ခံလိုက္ရတာ ….”
“…မမ…ကလဲ….ခံခ်င္လို႔ တမင္ေရာက္လာတာ….. မဟုတ္လား…”
ေစာေစာက ေဒၚေဒၚဟုသုံးမည္ စိတ္ကူး၏။ မၾကာခင္ကမွ ကိုယ္ကဖြတ္ဖြတ္ေက်ေအာင္ လိုးထားတာကို ခံထားရတဲ့ မိန္းမမို႔ ‘မမ’ ဟုသာ သုံးလိုက္ေတာ့သည္။ တကယ္အားျဖင့္ မတင္ရီသည္ တရားဝင္မဟုတ္သည့္တိုင္ သူ႔မယားတပိုင္းျဖစ္သြား၏။ ကိုယ္ကလဲ အလိုလိုပင္ သူ႔လင္ငယ္ျဖစ္သြားၿပီး။
“…..အံမယ္….ခံခ်င္လို႔ေရာက္လာတာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္ …ပူစီမ လာဖမ္းတာ ..ဟြန္း သူကသာ လူကို မတရားလိုးတာပါေနာ္….”
မတင္ရီက ဒူးတုတ္ထိုင္လ်က္ကပင္ ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနေသာ သူ႔ဆံပင္မ်ားကို လက္ႏွင့္စုပ္သပ္ၿပီး ျပင္ထုံးလိုက္၏။ ခါးက မတ္ေကာ့ေနၿပီး ရင္သားအစုံက အထက္သို႔ ခ်ီေမာ့ေနသည္။ မာန္အကင္းမေသေသးေသာ ေမာင္ထူးေပါင္ၾကားက လီးတန္ႀကီးမွာ တဖန္ႂကြေတာင့္လာျပန္သည္။ အက်ီႏွိပ္သီးေတြကို ျပန္မတပ္ေသးသျဖင့္ တင္းေျပာင္ဝင္းအိေနေသာ နို႔အုံမို႔မို႔ႀကီးေတြကို အထင္းသား အရွင္းသား ျမင္ေနရသည္ျဖစ္ရာ လူပ်ိဳသိုး ေမာင္ထူး၏ ရမၼက္မီးလၽွံက တစတစ အရွိန္ျပင္းထန္လာျပန္သည္။ မတင္ရီက ၾကာမူအျပည့္ပါေသာ မ်က္ေစာင္းျဖင့္ ခပ္ခ်ိဳခ်ိဳ ခပ္ဖြဖြေလးထိုးရင္း…………………..
“…ဟြန္း…ၾကည့္လွပါလားကြာ….ၾကာရင္…. မမအရည္ေပ်ာ္သြားပါအုံးမယ္… အဟင္း ဟင္း….”
မၾကာမွီအခ်ိန္ပိုင္းကပင္ ေစာက္ဖုတ္အရသာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိရွိထားေသာ ေမာင္ထူး မ်က္လုံးေတြက ရမၼက္အရွိန္ျဖင့္ ဝင္းထိန္လၽွက္ရွိပါသည္။ ေမာင္ထူးအျမင္မွာလည္း မတင္ရီ၏ရမၼက္ခိုးေတြ ေဝလ်က္ရွိေသာ မ်က္လုံးအစုံကို ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ ဖိုဓာတ္၊ မဓာတ္ေတြက အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ဓာတ္ခိုက္အားၿပိဳင္လ်က္ ရွိေနပါသည္။ တခါစားဖူးထားသျဖင့္ ေမာင္ထူးတေယာက္ ေရွ႕တဆင့္တိုး၍စားရမွာကို ေၾကာက္ရြ႕ံျခင္း မရွိေတာ့ေပ။
ေမာင္ထူး မတင္ရီအနားသို႔ တိုးကပ္သြားၿပီး ခ်ိဳင္းေအာက္က ေပြ႕မလိုက္သည္။ ၂ ခ်ီတိုင္တိုင္ ကာမဆႏၵေတြျပည့္ဝၿပီးျဖစ္ေသာ မတင္ရီမွာ တကယ္အားျဖင့္ ႏြမ္းလ်ေနပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္ကေလး စိတ္ထမလာခင္မွာပင္ အိမ္ျပန္ဖို႔ စဥ္းစားထားၿပီးျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ တဏွာရာဂစိတ္က ဆန္းၾကယ္လွသည္။ ျပန္ခ်င္စိတ္ရွိသည့္တိုင္ တုံ႔ဆိုင္းဆိုင္းျဖစ္ေန၏။ မခြာနိုင္ မခြာရက္ ျဖစ္ေနသည္။ သူမ၏ကာမဆႏၵကို ျပည့္ဝေအာင္ျဖည့္စြမ္းေပးနိုင္ေသာ သည္ေကာင္ေလး၏အနားမွ မတင္ရီတေယာက္ တဖဝါးမွ မခြာနိုင္ေသးဘဲ သူျပဳသမၽွ ႏုရမည့္အေျခသို႔ ျပန္ဆိုက္လာျပန္သည္။
“…မမ….ျပန္ေတာ့မယ္ကြာ….. ေနာက္ရက္ေတြ ရွိေသးတာပဲေနာ္…”
ႏွစ္ကိုယ္ယွဥ္ရပ္မိစဥ္ မတင္ရီက ေျပာလိုက္၏။
“…အိုဗ်ာ….ေနာက္ေတြဘာေတြ လုပ္မေနနဲ႔….. အခုခ်ိန္က ပဓာနဘဲ…ဘာလဲ……….. မမက….. မေက်နပ္ဘူးလား….”
“…..ဟြန္း…..သူ႔….စိတ္ခ်ည့္ပဲ…”
မတင္ရီက စိတ္မရွည္သံေလးျဖင့္ေျပာရင္း ပုဆိုးအတြင္းမွ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ျဖစ္ေနေသာ လီးႀကီးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆုပ္ရမ္းျပစ္လိုက္သည္။ ေမာင္ထူးက မတင္ရီ ပါးကိုဆြဲေမာ့ၿပီး နီေထြးဖူးရြေသာ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ႁပြတ္ကနဲ စုပ္နမ္းလိုက္၏။ ေႏြးေထြးရွိန္းျမေသာ ကာမေတေဇာဓာတ္က မတင္ရီတကိုယ္လုံး ျဖတ္သန္းသြားသည္။ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို အားရေအာင္ စုပ္ၿပီးေနာက္ မတင္ရီကို ခုတင္ေစာင္းတြင္ ထိုင္ခိုင္းၿပီး ကန႔္လန႔္ျဖတ္လွဲသိပ္လိုက္သည္။ တန္းလန္းႀကီးတြဲက်ေနေသာ ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခုတင္ေပၚတင္ေပးလိုက္ၿပီး ထဘီကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ ဖင္ဆုံႀကီးႏွင့္ ဖိမိထားသျဖင့္ ထမီက ထစ္ခံေနသည္။
“….ဟြန္း….ရႈပ္ကိုရႈပ္တယ္…”
ဟု ညည္းညဴျပရင္း ဖင္ဆုံထြားထြားႀကီးျဖင့္ ဖိထားေသာ ထမီကို ႂကြေပးလိုက္သည္။ ေမာင္ထူးက ေက်နပ္စြာျဖင့္ ထဘီကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ စုံပုံထားလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ျဖဴဝင္းသြယ္လ်ေနေသာ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ျဖဲ၍ ဒူးေကာက္ေကြးဆီမွ မကိုင္ၿပီး ရင္ဘတ္ဖက္ဆီ တြန္းတင္လိုက္သည္။ ေစာက္ေရေတြျဖင့္ စိုရႊဲေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ေဖါင္းအစ္ ျပဴးထြက္လာ၏။ ျဖဴဝင္းေသာ ဆီးခုံေအာက္တြင္ ေစာက္ေမႊးေတြက နက္ေမွာင္ရႈပ္ေထြးေန၏။ အညိဳေရာင္သမ္းေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီး ႏွစ္လႊာက အနည္းငယ္ လန္ဟေနသည္။ ကၽြတ္ထြက္မတတ္ျပဴးၾကည့္ေနေသာ ေမာင္ထူး အမူအယာေၾကာင့္ မတင္ရီခမ်ာ ရင္ေတြ တလွပ္လွပ္ခုန္ေနပါသည္။ အေတြ႕အၾကဳံရင့္က်က္၍ လိုးပါးဝေနေသာ မိန္းမျဖစ္သည့္တိုင္ အလြန္ ျပင္းအားေကာင္းလွေသာ မ်က္လုံးတို႔ျဖင့္ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာ အၾကည့္ခံရေသာအခါ ရွက္ေသြးေတြ ဖ်န္းလာမိသည္။ သည္ေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္..
ဂေယာက္ေခ်ာက္ျခား ေျပာမိေျပာရာ ေျပာလိုက္မိသည္။
“……အင့္…..ဒါပါ….ခၽြတ္….”
ႏွိပ္သီးေတြျပဳထြက္ေနေသာ သူ႔အက်ၤီကို ပုတ္ျပလိုက္၏။ မတင္ရီက ေငါ့ေျပာမွန္းသိသည့္တိုင္ ေမာင္ထူး အလြန္ေက်နပ္သြားသည္။ မတင္ရီေက်ာေအာက္မွ လက္ပင့္သြင္း မၿပီး အက်ီကို ခၽြတ္သည္။
ျဖဴဝင္းတင္းမို႔ ႏုထြတ္ေနေသာ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးေပၚ မ်က္ႏွာအပ္ကာ ဘယ္ညာလူးကာ အထပ္ထပ္အခါခါ နမ္းသည္။ မတင္ရီတကိုယ္လုံး ယားက်ိက်ိျဖစ္ကာ မေနတတ္မထိုင္တတ္ျဖစ္ၿပီး တခစ္ခစ္ႏွင့္ျဖစ္ေန၏။ သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ေမာင္ထူး၏ေခါင္းကို သိုင္းဖက္ထားသည္။ ေမာင္ထူးက နို႔အုံအရင္းမွ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး နို႔သီးေခါင္းေတာင့္ေတာင့္ေလးကို ကေလးနို႔စို႔သလို စို႔ေပးျပန္သည္။ အခုလို အစို႔မခံရသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာၿပီျဖစ္၏။ ကေလးမေမြးခင္ ညားကာစေလာက္က သူ႔ေယာက်ာ္း၏ နို႔စို႔ေပးျခင္းကို မၾကာမၾကာခံရဖူးသည္။ မတင္ရီတေယာက္ အလြန္သေဘာက် ႏွစ္ၿခိဳက္ခဲ့သည္။ အခုလည္း တကိုယ္လုံး တၿဖိဳးၿဖိဳးတဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္ကာ ရာဂစိတ္ေတြ ပိုႂကြလာသည္။
ေမာင္ထူးက အျပာစာအုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ဖူးထားသျဖင့္ လိုးနည္းလိုးဟန္ လိုးရမည့္ ပုံစံေတြကို မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာက္ထားၿပီးျဖစ္၏။ မတ္တပ္ ရပ္၍ လိုးေဆာင့္ရသည္က ပိုအားရွိေၾကာင္းသိထားသည္။အခုစာေတြ႕့ကို လက္ေတြ႕အသုံးခ်ဖို႔ အခြင့္ၾကဳံလာၿပီ။
နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အားရပါးရ စုပ္ယက္ဆုပ္ေခ်ၿပီးေနာက္ ကိုယ္ကိုခြာ၍ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။မတင္ရီ၏ဒူးေကာက္ေကြးကို သူ႔ပုခုံးေပၚမတင္လိုက္၏။ အထက္သို႔ ေကာ့ေထာင္ေနသာ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ဖိ၍ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲ ဖိႏွစ္သြင္းလိုက္သည္။
လီးတန္ႀကီးက ၃ လက္မခန႔္ ဇြိကနဲ နစ္ဝင္သြားသည္။ ေမာင္ထူးက ကိုယ္ကို အနည္းငယ္ကိုင္း၍ မတင္ရီ လက္ေမာင္းၾကားႏွစ္ဖက္ေအာက္ သူ႔လက္ကို လၽွိုသြင္းၿပီး ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို ထိထိမိမိ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ က်န္ရွိေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို တရစ္ျခင္းသြင္းသည္။
“…..ဖြိ…..ဖြိ….ဖြစ္……ဖြစ္….ဖြိ…ဇြီ…..ဇြပ္…..ျဗစ္…..”
လီးတန္ႀကီးက ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုေတြကို ထိုးေဖာက္၍ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္းႀကီး ဝင္သြားသည္။ မတင္ရီက မ်က္လုံးကို စုံမွိတ္ထားၿပီး တိုးဝင္လာေသာ လီးႀကီး၏အေတြ႕အရသာကို ဇိမ္ႏွင့္မွန္းခံရင္း အလြန္အားရေက်နပ္ေနသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ သူ႔ေယာက်ာ္းက ေလွႀကီးထိုးရိုးရိုးနည္းျဖင့္သာ လိုးေပးေလ့ရွိသည္။ တခါတခါ စိတ္ကူးေပါက္မွသာ ေလးဖက္ေထာက္ လိုးတာမ်ိဳး ေရွ႕ဖင္ကုန္းခိုင္းၿပီး လိုးတာမ်ိဳး ေလာက္ေတာ့ရွိ၏။ အခုလို ခုတင္ေပၚကန႔္လန႔္ျဖတ္ ပက္လက္လွန္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္လိုးေပးတာမ်ိဳးေတာ့ မၾကဳံဖူးေသးေပ။ ပုခုံးကို လက္ႏွင့္ထိထိမိမိ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဖိေထာက္ထားသည့္အတြက္ လီးတန္ႀကီးက သားအိမ္ဝအထိ ဆိုက္လာသည္။
ေမာင္ထူးက ဖင္ေၾကာႀကီးကို အစြမ္းကုန္ရႈံ႔၍ ကိုယ္ကိုအနည္းငယ္ေနာက္ဆုတ္ကာ လီးတန္ႀကီးကို ျပန္ႏႈတ္သည္။ ၿပီးေတာ့ တရွိန္ထိုး ေဆာင့္သြင္းသည္။ အရွိန္ျပင္းျပင္းျဖင့္ သားအိမ္ဝကို ဒုတ္ကနဲ ဒုတ္ကနဲ ေဆာင့္ေသာဒဏ္ေၾကာင့္ မတင္ရီတကိုယ္လုံး မီးပြင့္မတတ္ ခံစားလိုက္ရၿပီး ေကာ့တက္သြား၏။ သူမလက္ႏွစ္ဖက္က ေမာင္ထူးလက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို ေယာင္ရမ္းၿပီး ဆုပ္ကိုင္လိုက္မိသည္။ ဒူးေကာက္ေကြးက ေမာင္ထူး ပုခုံးေပၚတင္ထားရသျဖင့္ တကိုယ္လုံး အခ်ဳပ္ခံထားရသလိုျဖစ္ေစ၏။ အသြင္းအႏႈတ္ ေလးငါးဆယ္ခ်ီခန႔္ ျပဳပ္လုပ္ၿပီးေသာအခါ ေမာင္ထူးက အရွိန္ႏွင့္ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ျပင္းထန္ၿပီး အားပါသျဖင့္ မတင္ရီကလည္း မ်က္လုံးစုံမွိတ္လ်က္ အံႀကိတ္ၿပီး ခံသည္။
“…..ဖြတ္…ပလြတ္…..ဖြတ္…..ျဗစ္….ဒုတ္..ဖြတ္…. အား..အ…အား…အေမ့…ရွီး……..အီး…အ…..အေမ့…. အေမေလး….. အီး…ရွီး….အား…အ……”
မတင္ရီကလည္း ရွိသမၽွအားကုန္ထုတ္ကာ ေမာင္ထူးေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ခံသည္။ ဖြတ္ဖြတ္သံ အီးအားသံေတြက တခန္းလုံး ပြက္ေလာက္ကိုညံေန၏။လူပ်ိဳးသိုးပီပီ အလြန္သန္မာလွေသာ အင္အားေတြႏွင့္ တဖြတ္ဖြတ္ တဇြိဇြိ ေဆာင့္လိုးေနရာမွ ………….
“….မမ…..ေကာင္းလား ဟင္…..”
မတင္ရီတေယာက္ အေကာင္းႀကီးေကာင္းေနသျဖင့္ ေမာင္ထူးအေမးကို ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မေျဖနိုင္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ…..
“…..အင့္….အေမ့….ကၽြတ္….ကၽြတ္…..ေကာင္း…. ေကာင္း….တယ္ကြယ္….”
ၿပိဳင္တူၿပီးလၽွင္ ေကာင္းနိုင္ပါသည္။
ၿပီးပါၿပီ
#Crd
Like&Share
Posted by DrWaiGyi at 10:04 No comments:
Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to FacebookShare to Pinterest
ေမာင္ေဇာ္ခ်စ္ေသာဆရာမ
ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာတခုလုံး ေရေႏြးပူနဲ႔ အပက္ခံလိုက္ရသလို ထူပူသြားပါသည္။သြားၿပီ...သြားၿပီ၊ ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္းမသိေတာ့တာနဲ႔ ေခါင္းႀကီးကိုသာ ငုံ႔ထားလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ေဘးနားက ကုလားျမင့္ေအာင္ ကလြဲၿပီး အတန္းထဲကလူေတြ ဘယ္သူမွေတာ့ သိလိုက္ပုံမေပၚဘူး။ အားလုံးက ထမင္းစားခ်ိန္ဆိုေတာ့ သာသူရႈပ္ေနၾကတာေလ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ျမင့္ေအာင္သာ ညေန ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ အမွီျပန္ေပးရမွာမို႔ ဒီစာအုပ္ကို သဲႀကီးမဲႀကီး ကုန္းဖတ္ေနၾကတာ။ ဘာ စာအုပ္ရမွာလဲဗ်... ..ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ေသြးႂကြခါစေကာင္ေတြရဲ့ အသည္းစြဲ ျမန္မာေအာ (xxx blue) စာအုပ္ေပါ့။
အခုမွ စဖတ္လို႔ သုံးေလးမ်က္ႏွာပဲ ရွိေသးတယ္။ ဖ်တ္ခနဲ လက္ထဲက ဆြဲလုခံလိုက္ရလို႔ဘယ္ေကာင္လဲဟ ဆိုၿပီး ေကာမလို႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ၉တန္း ( D )အတန္းပိုင္ဆိုလဲဟုတ္ ၊က်ဴရွင္ဆရာမဆိုလဲ ဟုတ္တဲ့ဆရာမ ေဒၚမမေလး ျဖစ္ေနတယ္။ ေသၿပီေပါ့ဗ်ာ...ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေကာင္ ဘာေျပာလို႔ေျပာရမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး။လက္ထဲက ခိုးဖတ္ေနတဲ့ ေအာစာအုပ္ကို ဆရာမ မိသြားၿပီဆိုတဲ့ အသိက တက္ခါစဖီလင္ေလးေတြေတာင္ ေပ်ာက္ကုန္တယ္။ေတာ္ေသးတယ္ဗ်ာ...ဆရာမက စာအုပ္ကို သိမ္းၿပီးဘာမွ မေျပာပဲထြက္သြားလို႔။
ဒါေပမယ့္ တခ်ိန္လုံး စိတ္ထဲမွာ ဒီစာအုပ္ကိစၥကို ဆရာမဘယ္လို အေရးယူအျပစ္ေပးမလ ဲဆိုတာကိုပဲ ေတြးပူေနမိေတာ့ တာပါပဲ။ ကံဆိုးစြာနဲ႔ပဲ ညေနပိုင္း နံပါတ္-၆ စာသင္ခ်ိန္ဟာ ေဒၚမမေလးရဲ့ အဂၤလိပ္စာအခ်ိန္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အရင္တုန္းကဆိုရင္ေတာ့ ေဒၚမမေလးရဲ့ အခ်ိန္ေတြကို အားရဝမ္းသာေစာင့္ေနေလ့ရွိပါတယ္။စာအသင္ေကာင္းလို႔ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ..
အခုမွ ႏွာေသြးႂကြစ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတြက္ ဆရာမရဲ့ အျပေကာင္းလြန္းလို႔ပါ။ ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚမွာ အတန္းထဲဘက္ကို ေက်ာ
ေပးၿပီး စာေရးေနၿပီဆိုရင္ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတဲ့ ဆရာမရဲ့ တင္သားႀကီး ႏွစ္ဘက္ကို အားရပါးရ ၾကည့္ရလို႔ေလ။
အတန္းထဲက အပ်ိဴျဖစ္ခါစ ေကာင္မေတြရဲ့ ဖင္ေတြနဲ႔ တျခားစီေပါ့ဗ်ာ။ ဒီေကာင္မေတြက ဒါေတာင္ပဲကေပးခ်င္ေသးတယ္။ သူတို႔ဖင္နံျပားေတြနဲ႔မ်ား....ကိုယ္တုံးလုံးခၽြတ္ျပရင္ေတာင္ လီးေတာင္ပါ့မလား မသိဘူး။ ဆရာမ ရဲ့ေဂ်ာႀကီးကေတာ့ရွယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ျပည့္ကားတင္းထြား အသည္းယားစရာႀကီးေပါ့။ အခုေတာ့အဲဒီတင္ကားကားႀကီးကိုခိုးေတာင္မၾကည့္ရဲ ေလာက္ေအာင္စိတ္ေတြမလုံမလဲ ျဖစ္ေနရပါတယ္။ဒီၾကားထဲ ကုလားျမင့္ေအာင္က ေလသံတိုးတိုးနဲ႔၊
“ ေဟ့ေကာင္ ေမာင္ေဇာ္၊ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ...ဆရာမက ဘာမွလဲ မေျပာေသးဘူးကြ။ ”
“ ေအး ငါလဲ အဲဒါပဲေတြးေနတာကြ...ေစာက္ျပႆနာပဲ။ ”
“ ငါက အေရးမႀကီးေသးဘူး ေမာင္ေဇာ္....မင္းကညေန က်ဴရွင္ရွိတယ္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ”
“ သိဘူးကြာ ညစ္တယ္။ ”
“ဟိုႏွစ္ေကာင္ ဘာမရွင္းလို႔လဲ....ဆရာမကိုေမးေလ။ ”
“အာ ဟို ရွင္းပါတယ္ ရွင္းပါတယ္ ဆရာမ။ ”
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေကာင္ ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပဲ ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚက စာေတြကိုသာ အသိလက္လြတ္ ကူးေရးေနလိုက္ ပါေတာ့တယ္။ ဆရာမကစာသင္ခ်ိန္ ၿပီးေတာ့အခန္းထဲက မထြက္ခင္ကၽြန္ေတာ့္ကို လွမ္းေခၚပါတယ္။ရင္တထိတ ္ထိတ္ နဲ႔ ဆရာမ အနားေရာက္သြားေတာ့မွ ဆရာမက ခပ္တိုးတိုးနဲ႔၊
“ ေမာင္ေဇာ္....ညေနက်ရင္ ဆရာမကိုေစာင့္ပါ။အမွတ္ျခစ္စရာေတြ အိမ္ကိုျပန္သယ္ရမွာ နဲနဲေလးေနလို႔။ ”
“ ေၾသာ္...ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာမ။ ”
“ ေအးေအး စိတ္ေတြေနာ္ စိတ္ေတြ....ဟင္းဟင္း။ ”
ဟူး .... ေလပူေတြ မႈတ္ၿပီး သက္ျပင္းခ် လိုက္ရပါသည္။ ဆရာႀကီး ႐ုံးခန္းလိုက္ခဲ့လို႔မ်ား ေျပာၿပီလား ဆိုၿပီးလန႔္သြားတာပဲ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ....ေက်ာင္းဆင္းရင္ ဆရာမအိမ္ကို က်ဴရွင္လိုက္သင္ရတာေလ။ ခါတိုင္းလိုသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အရင္မျပန္ႏွင့္ပဲ ဆရာမကို ေစာင့္ၿပီး စာအုပ္ေတြ ကူသယ္ေပးဖို႔ ပဲေျပာတာ။ အင္း အေျခအေနကေတာ့ ထင္သေလာက္ မဆိုးနိုင္ဘူး ထင္ရတာပဲ။
ညေနေက်ာင္းဆင္းေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူမလိုက္သြားေတာ့ပဲ ေက်ာင္းေရွ႕အုတ္ခုံမွာထိုင္ၿပီး ဆရာမကိုေစာင့္ေနလိုက္ပါတယ္။
ခဏေနေတာ့ လက္ဆြဲျခင္းတဖက္ အမွတ္ျခစ္စရာစာအုပ္ေတြထည့္ထားတဲ့ ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္တဖက္နဲ႔ ဆရာမထြက္လာပါတယ္။
ကမန္းကတန္း အဲဒီႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္ႀကီးကို ေျပးဆြဲလိုက္တာေပါ့....ကိုယ္က အျပစ္ရွိသူမဟုတ္လား
“ ေပး ေပး ဆရာမ...ကၽြန္ေတာ္ဒါႀကီးသယ္ခဲ့မယ္။ ”
“ ေအးေအး...ေမာင္ေဇာ္ နဲနဲေတာ့ေလးတယ္ေနာ္။လာလာ ေနာက္က်ေနမယ္...သြားရေအာင္။ ”
ေျပာရင္းနဲ႔ ေရွကအရင္ထြက္သြားတဲ့ ဆရာမေနာက္ကို စာအုပ္ထုပ္ႀကီးဆြဲၿပီး အေျပးလိုက္ရပါတယ္။ေရွ႕ေနာက္၂ေပေလာက္ပဲကြာၿပီး
ေလၽွာက္ေနတာမို႔ ခပ္သုတ္သုတ္ေလၽွာက္ေနတဲ့ ဆရာမရဲ့ ေျခလွမ္းတိုင္းမွာ စည္းခ်က္ညီညီ လိုက္ၿပီးခါရမ္းေနတဲ့ တင္ပါးႀကီးႏွစ္လုံးကို
မစားရဝခမန္း ၾကည့္ေနရပါတယ္။ေက်ာင္းစိမ္းထမီေအာက္က ေကာ့ျပန္တက္ေနတဲ့ ဖင္ႀကီးႏွစ္လုံးနိမ္းတုံျမင့္တုံ တုန္ခါေနတာကိုၾကည့္ရင္း
စိတ္ကူးနဲ႔ အကိုင္ခံရတိုင္းသာ ပဲ့ပဲ့သြားမယ္ဆိုရင္ အခုေလာက္ဆို ဆရာမမွာ ထိုင္ဖို႔ေတာင္တင္ပါးရွိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူးလို႔ ေတြးမိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ႏွာထစ ေကာင္ေတြ ဂြင္းေလးမ်ား စိမ္ေျပနေျပတိုက္တတ္လာၿပီဆိုရင္...အေတြးထဲမွာ ကိုယ္ဘာသာဇာတ္လမ္းေလးေတြ
ေတြးယူၿပီး ဂြင္းထုၾကတာ မဟုတ္လား။ဖာလဲသြားမခ်ရဲ..ေအာကားကလဲ ဆႏၵရွိတိုင္း ၾကည့္ဖို႔ကမလြယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္မ်က္စိထဲစြဲေနတဲ့
ေစာ္ကို အာ႐ုံထဲမွာ ေခၚၿပီး စိတ္ကူးနဲ႔လိုးတတ္ၾကတာေလ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ အရြယ္အမ်ားစုကေတာ့ ကိုယ္နဲ႔နီးစပ္ရာ ေန႔စဥ္ထိေတြ႕ဆက္ဆံ
ေနရတဲ့ ဆန႔္က်င္ဘက္လိင္ေတြထဲကမွ ကိုယ္သေဘာက်ရာ မိန္းမတေယာက္ေယာက္ကို မွန္းၿပီးဂြင္းထုအာသာေျဖေလ့ရွိတဲ့ အတိုင္း
ကၽြန္ေတာ္လဲ ညတိုင္း ဆရာမကို စိတ္ကူးနဲ႔ ကိုယ္တုံးလုံးခၽြတ္ၿပီး ဂြင္းထုေနၾကမို႔ပါ။ဆရာမက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ဂြင္းေမာ္ဒယ္ ေပါ့ဗ်ာ။
“ ဟိုေကာင္ေလး...ဘာေတြေတြးေနတာလဲ။ဟိုမွာ ကားလာၿပီ...ျမန္ျမန္။ ”
“အာ ဟုတ္ဟုတ္။ ”
ေတြးရင္းနဲ႔ ေလၽွာက္လာလိုက္တာ ကားမွတ္တိုင္ကို ဘယ္လိုေရာက္ေနမွန္းေတာင္ မသိဘူး။ဘာေတြေတြးေနတာလဲတဲ့...ဆရာမက။
ေဝါကနဲ ထိုးရပ္လိုက္တဲ့ ဟိုင္းလပ္ကားေနာက္ခန္းကို ဆရာမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အေျပးကေလးတက္လိုက္ပါတယ္။လူေတာင္ေနရာမရေသး
ခင္ ကားကအုန္းကနဲေဆာင့္ထြက္လိုက္ေတာ့မွ ေစာက္က်ိဳးနဲ အေနအထားနဲ႔ ဆရာမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဒီကားေပၚပါလာတာသိလိုက္ရပါတယ္။
ထိုင္ခုံေနရာလြတ္ မရွိေတာ့တဲ့ ဟိုင္းလပ္ကားရဲ့ ေျခနင္းခုံေပၚမွာ ဆရာမကေျခတဘက္ေထာက္ၿပီး အမိုးကိုင္းက လက္တန္းကို ကိုင္ကာ
ကုန္းကုန္းကြကြ ႀကီးျဖစ္ေနပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒီကုန္းကုန္းႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ ဆရာမရဲ့ အေနာက္တည့္တည့္မွာ လက္တဘက္က
အမိုးကိုင္းကိုဆြဲၿပီး က်န္တဲ့တဘက္က စာအုပ္ထုပ္ႀကီးကို ဆြဲထားလ်က္ပါလာပါတယ္။
ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ရပ္ေနရတာဆို အေၾကာင္း မဟုတ္ဘူးေလ။ခုဟာက သူ႔ထက္ငါ အလုအယက္ေမာင္းေနတဲ့ လိုင္းကားေပၚမွာ မဟုတ္လား။
ကားစထြက္လိုက္ၿပီ ဆိုရင္ပဲ အေၾကာင္းကေပၚလာၿပီေလ။ အရွိန္ေလးနဲ႔ေဝါကနဲ အထြက္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္လုံးကေနာက္ကို တခ်က္ယိုင္သြားၿပီး မေရွ႕ကိုအုန္း ကနဲေျပးေဆာင့္ေတာ့တာပဲ။ ေရွ႕မွာရွိေနတာက အုတ္နံရံႀကီးဆိုလဲ အေၾကာင္းမရွိေသးဘူး။ မသကာ နဲနဲပါးပါး နာယုံပဲ။ ခုဟာက ေရွ႕မွာရွိေနတာက ဆရာမရဲ့ ဖင္ႀကီးေလ... အဲဒီဖင္ကားကားႀကီးကိုေျပးေဆာင့္မိမွေတာ့ အေၾကာင္းရွိၿပီေပါ့။
ဘာမွ လုပ္လို႔မရတဲ့ အေျခအေနမွာ ကၽြန္ေတာ္လဲ ဘာမွမလုပ္ပဲ ေနေနရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ပုဆိုးထဲကအေကာင္ကေတာ့ ၿငိမ္ၿငိမ္မေနဘူး။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲမွာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ႐ုန္းကန္ႀကီးထြား လာပါတယ္။ အဲဒီထက္ပိုၿပီး အေျခအေနမဆိုးလာေအာင္ ္သတိထားၿပီးေနေပမယ့္ ေမာင္းခ်င္သလို ေမာင္းေနတဲ့ လိုင္းကားေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္လီးက ေရွ႕က ကုန္းေနတဲ့ ဆရာမဖင္ကားကားႀကီးကို ေျပးေဆာင့္လိုက္၊ဆရာမဖင္ႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္လီးဆီေျပးဝင္လာလိုက္နဲ႔ လီးနဲ႔ဖင္ စိန္ေျပးတမ္းကစားေနရပါတယ္။ ကားေပၚကလူေတြကလဲ ဂိတ္ဆုံးထိမ်ားစီးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားၾကလားမသိဘူး တေယာက္မွ တုတ္တုတ္မလႈပ္ဘူး။ တေယာက္ေယာက္ ဆင္းသြားလို႔ ဆရာမထိုင္ဖို႔ေနရာ ရသြားရင္ ဒီအေနအထားက လြတ္လမး္ျမင္ေသးတယ္။ ခုေတာ့ အဲဒီဖင္ႀကီးကို မေတာ္တဆေဆာင့္မိေနရာကေန အရသာေတြ႕ၿပီး တမင္တကာကို ေျပးေျပးေဆာင့္ခ်င္ေနမိပါၿပီ။
လူပ်ိဳျဖစ္ၿပီးႏွာသာထလာခဲ့တာ...မိန္းမေတြနဲ႔ပိတ္သီးပြတ္သပ ္ေနခဲ့ဘူးတာမွမဟုတ္တာ။ ခုလို အရွင္လတ္လတ္ႀကီး ေတာင္ေနတဲ့လီးနဲ႔
ဆရာမဖင္ႀကီးကို မထိတထိေဆာင့္ေနရတဲ့ အရသာဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ မဟာစည္းစိမ္ပါပဲ။ ဖင္သားႀကီးေတြကလဲ အိေနတာပဲ။တခါတခါ ေျပးကပ္ေနရာကေန ခ်က္ခ်င္းျပန္မကြာေသးပဲ အသားခ်င္းပြတ္ၿပီးဖိဆြဲသလို ျဖစ္ၿပီးမွ ျပန္ကြာသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ထဲ ဗုံးအလုံးတစ္ရာေလာက္ စုျပဳံေပါက္ကြဲသြားသလား ထင္ရေအာင္ကို တုန္ခါက်န္ေနခဲ့ရပါတယ္။ ဒီေလာက္တင္းမာေနတဲ့ လီးတံမွာေတာင္ ဆရာမဖင္ႀကီးေတြရဲ့ ႏူးည့ံမႈကို ခံစားေနရရင္ ဆရာမကေရာ သူ႔ဖင္ကိုလာလာေဆာင့္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္လီးရဲ့ မာေက်ာေတာင့္တင္းေနမႈကို သိမ်ားေနမလား။ ဒါေပမယ့္ ဆရာမက ပုံစံမပ်က္ဖင္ကုန္းထားလ်က္ပဲ ၿငိမ္ေနတာမို႔ ကၽြန္ေတာ္လဲ တခ်က္တခ်က္ မသိမသာ ေဆာင့္လိုက္ တခါတခါ သိသိသာသာေဆာင့္လိုက္ လုပ္ေနခဲ့ပါတယ္။
ကားစပယ္ယာ ခမ်ာလဲ တစ္စီးလုံးဖင္ေသေတြခ်ည္းပဲပါလာလို႔ စိတ္ညစ္ေနပုံရပါတယ္။ေျမနီကုန္းမွာမီးပြိဳင့္မိေနတုန္း ေရွ႕မွတ္တိုင္ေတြ
အကုန္ေမးေနပါတယ္။ဆြဲထားရတဲ့စာအုပ္ထုပ္ႀကီးေၾကာင့္လက္အံေသေနတာကိုေတာင္ အခုမွသိတယ္..တကယ္တကယ္ အာ႐ုံကအဲဒီဖင္ႀကီး
ေပၚမွာပဲရွိေနတာ။စာအုပ္ကိုလက္ေျပာင္းၿပီးဆြဲလိုက္တုန္း စပယ္ယာကမွတ္တိုင္အေမးမွာ
“ သုခ ပါလား ........ သုခ ။ ”
“ ပါတယ္ သုခ။ ”
ဆိုၿပီး ေဒၚမမေလးေျဖလိုက္သံၾကားရပါတယ္။ေကာင္းေရာဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရွ႕မွာ ဆင္းမယ့္လူကိုမရွိဘူး။မီးပြိဳင့္စိမ္းသြားေတာ့ ကားကေဒါနဲ႔
ေမာနဲ႔ေဆာင့္အထြက္မွာ ျပည့္ကားတင္းထြားလွတဲ့ ေဒၚမမေလးရဲ့ ဖင္ႀကီးကို အားပါးတရ ဖိေဆာင့္ခ်လိုက္မိပါတယ္။ခါးကိုေကာ့ၿပီး ပိုပိုသာသာ
ေလးေဆာင့္ထည့္လိုက္တာမို႔ ေဒၚမမေလးရဲ့ကိုယ္လုံးႀကီးေတာင္ ဆတ္ခနဲ ကားထဲကို ေျပးဝင္သြားပါတယ္။လုပ္ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ လုပ္လိုက္ၿပီးကာ
မွဒီေလာက္သိသိသာသာႀကီး ဖင္ကိုအေဆာင့္ခံလိုက္ရတာကို ရိပ္မိေလာက္တယ္လို႔လဲ ျပန္ေတြးမိကာ ထူပူလာျပန္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့
ကိုယ့္ဟာကိုယ္လဲသိတယ္..ပုဆိုးထဲကလီးက ေတာ္႐ုံတန္႐ုံတင္းေနတာမဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။အရသာထူးေတြေတြ႕ေနတာမို႔ အတြင္းခံ
ေဘာင္းဘီထဲကေန ထိုးထြက္ေတာ့မေလာက္ျဖစ္ေနၿပီ။အဲဒီေလာက္ေတာင့္တင္းေနတဲ့ လီးနဲ႔ ဖင္ကိုအထိုးခံေနရတာေတာင္ တခ်က္မွပုံစံ
မပ်က္ပဲ ေနေနတဲ့ ေဒၚမမေလးကိုလဲ အံ့ၾသလာပါတယ္။
“ ဖင္ႀကီးက အတုႀကီးမ်ားလား မသိဘူး ”
အဲဒီလိုေတြးမိတာနဲ႔အတူမ်က္စိကပါ ေဒၚမမေလးရဲ့ဖင္ႀကီးကို ၾကည့္လိုက္မိပါတယ္။ေဟာဗ်ာ... ေက်ာင္းစိမ္းထမီ ဖင္ေအာက္ဘက္
ေလာက္မွာ က်ပ္ေစ့ေလာက္ရွိတဲ့ ေရစိုကြက္ေလးပါလား။သိလိုက္ပါၿပီ..ေမာင္ေဇာ္လဲ အဲဒီေလာက္မညံ့ပါဘူးေလ။ဒီအေျခဒီအေန မွာ
ဒီအကြက္က ဘယ္ကအရည္စိုတာလဲဆိုတာ တန္းသိလိုက္ပါၿပီ။ဘယ့္ႏွယ့္ ေနာက္ကေနတရစပ္လီးနဲ႔ထိုးေနတာကို ၿငိမ္လွခ်ည္
လားလို႔ ထင္ေနတာ။လတ္စသတ္ေတာ့ ေဒၚမမေလးတေယာက္ ေစာက္ပတ္ထဲက အရည္က်ေလာက္ေအာင္ ဖီလင္ယူေနတာကိုး။နို႔မို႔ဆို
လဲ ဒီထမီေပၚမွာ ေစာက္ရည္ေတြစိုမွာ မဟုတ္ပါဘူး။သူ႔ဟာဟူဖင္ၾကားထဲကေနစီးသြားမွာပါ။အခုဟာက ကၽြန္ေတာ္ကလီးနဲ႔ေျပးေျပးေဆာင့္
ေနေတာ့ ထမီစကပါ ဖင္ၾကားထဲေရာက္ေရာက္သြားၿပီး ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြက ထမီေပၚမွာပါလာစိုေနေတာ့တာေပါ့။
မွတ္တိုင္မွာကားရပ္လိုက္တာနဲ႔ အရင္ဆုံးလြယ္အိတ္ကို ေရွ႕ကိုေျပာင္းလြယ္လိုက္ရတာပဲ။နို႔မို႔ဆို လမ္းေလၽွာက္ရင္ေပါင္ၾကားက ေကာင္က
ေငါထြက္ေနမွာေလ။ကားလမ္းကိုခပ္သြက္သြက္ကူးလိုက္ၿပီး ေဒၚမမေလးနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရေအာင္ ေရွ႕ကေနလမ္းထဲကိုအရင္ဝင္လာခဲ့
လိုက္ပါတယ္။ရန္ကုန္ထုံးစံအတိုင္း ႐ုံးဆင္းေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မို႔ ေဒၚမမေလးတို႔လမ္းထဲမွာ စည္ကားေနပါၿပီ။ေရွ႕ကေန ဟိုေငးဒီေငးနဲ႔
ေလၽွာက္လာၿပီးမွ ေဒၚမမေလးရဲ့ ထမီေပၚကအစိုကြက္ကို သတိရလိုက္ပါတယ္။သူ႔ဟာသူေတာင္ဖင္မွာကြက္ေနတာသိပါ့မလားလို႔။ဒီအတိုင္း
ဖင္မွာအကြက္ႀကီးနဲ႔ တလမ္းလုံးေလၽွာက္လာရင္ ျမင္တဲ့လူေတြအကုန္ဟားၾကမွာ။
“ ဟာ...ငါေျပာလိုက္ရင္လဲ ကားေပၚမွာျဖစ္ၾကတာေတြ အတြက္ရွက္ေနရမွာ။ မေျပာပဲေနလိုက္တာေကာင္းမလား။ ”
ဘာလုပ္ရေကာင္းမလဲ ေတြးၿပီးမွ ေနာက္ဆုံးေျပာလိုက္လို႔ ရွက္ရတာက ငါ့ကိုပဲရွက္ရမွာ၊ မေျပာပဲထားလိုက္ရင္ လမ္းထဲကလူေတြအကုန္ကို
ရွက္ရမွာ ဆိုၿပီး ေရွ႕ကေနခဏရပ္ေစာင့္ေနလိုက္ပါတယ္။ေခါင္းႀကီးငုံ႔ၿပီး ေလၽွာက္လာေနတဲ့ ေဒၚမမေလး ကိုေသေသခ်ာခ်ာပဲရပ္ၿပီးၾကည့္ေန
လိုက္ပါတယ္။အသားအရည္ကေတာ့ ပုံမွန္ခပ္လတ္လတ္အသားအရည္ပါပဲ၊ ေခ်ာသလားဆိုေတာ့လဲ အဲလိုေခ်ာတာမ်ိဳးမဟုတ္ျပန္ပါဘူး။
ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ေတာင့္တင္းဖြံ့ထြားတာေလးပဲ ထူးျခားတာပါ။ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေလာေလာဆယ္မွာ ေဒၚမမေလးကလြဲၿပီး
ဘယ္မိန္းမကမွ မ်က္စိထဲမွာၾကည့္လို႔ေကာင္းတာမရွိပါဘူး။
“ ဆ ဆရာ.မ ။ ”
“ ဟို ဟိုေလ။ ”
ေဘးနားက လိုက္ေလၽွာက္ၿပီး ခပ္တိုးတိုးေလးေျပာမလို႔ ျပင္ကာမွ ေဒၚမမေလးကမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျပန္အၾကည့္မွာ ရင္ေတြတုန္ၿပီး ဘာေျပာ
ရမွန္းမသိျဖစ္ကာ ႐ုတ္တရက္ ဆြံ့အသြားရျပန္ပါတယ္။
“ ဟဲ့...ေကာင္ေလး ေျပာေလ ဘာတုန္း။ ”
“ အဲ..ဟိုေလ..ဆရာမ..၊ ...ဆရာမ ဖင္...အာ..ဟိုဟို ေနာက္မွာကြက္ေနတယ္။အဲဒါ.... ”
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေနာက္လွည့္မၾကည့္ေတာ့ပဲ သုတ္ေျခတင္ေတာ့တာပဲ။ေဒၚမမေလးတို႔တိုက္ခန္းေအာက္ကို ေရာက္ေတာ့ တျခား
က်ဴရွင္တူတူတက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေလွကားအုတ္ခုံမွာထိုင္ၿပီး အာလူးဖုတ္တဲ့လူဖုတ္၊မုန႔္စားတဲ့လူကစားေနၾကၿပီ။ကၽြန္ေတာ္က
စာအုပ္ထုပ္ႀကီးဆြဲၿပီးေရာက္လာတာျမင္ေတာ့ ဝိုင္းအာၾကတယ္။
“ ေဟ့ေကာင္...ေမာင္ေဇာ္သိပ္မဖားနဲ႔ကြာ။အဆင့္တစ္လဲမင္းရမွာ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ”
“ ေအးေလ...ေမာင္ေဇာ္တို႔က သိပ္သိသာေနၿပီ။ဆရာမဆီက ဘာစားခ်င္လို႔လဲေဟ့။ ”
“ ငဖားႀကီးေဟ့ ဟားဟား ။ ”
ဝိုင္းဟားေနၾကတဲ့ အေကာင္ေတြ ေကာင္မေတြကို မ်က္လုံးျပဴး လၽွာထုတ္ျပၿပီး ျပန္ေနာက္လိုက္ပါတယ္။လက္ထဲကစာအုပ္ထုပ္ႀကီးကို အုတ္
ခုံေပၚဘုန္းကနဲပစ္ခ်လိုက္ၿပီး
“ ေဟ့ေကာင္ေတြ...တံခါးဖြင့္ထားၿပီးၿပီလား။ ”
“ ေအးေအး .. ဖြင့္ထားၿပီးၿပီ။ ”
“ၿပီးေရာ ငါဒီအထုပ္ႀကီးသြားထားလိုက္ဦးမယ္။ ”
က်ဴရွင္ရွိတဲ့ ေန႔ဆိုကၽြန္ေတာ္တို႔ထဲက တေယာက္ေယာက္ကို ေဒၚမမေလးက အိမ္ေသာ့ေပးလိုက္ေလ့ရွိပါတယ္။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ကၽြန္
ေတာ္တို႔ကေက်ာင္းဆင္းေခါင္းေလာင္းထိုးတာနဲ႔ တခါတည္းထြက္လာလို႔ရၾကတာေလ။ဆရာမ ကေတာ့ ေက်ာင္းကိစၥေတြဘာေတြရွိတတ္
တာမို႔ ေနာက္က်ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ကအရင္သြားႏွင့္ၿပီး လြယ္အိတ္ေတြဘာေတြထား အဆာေျပမုန႔္ေတြဘာေတြစားထားရတာေပါ့။
ဆရာမကကိုယ္ခြဲမရွိဘူးေလ။ဆရာမေယာက်္ားဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးကိုလဲ ခ်ိတ္ထားတဲ့ဓာတ္ပုံထဲမွာပဲျမင္ဘူးပါတယ္။ရွမ္းျပည္ဘက္မွာတာဝန္
က်ေနတယ္လို႔ေတာ့ေျပာတာပဲ။ယူနီေဖာင္းေပၚက အပြင့္ေတြအခက္ေတြေတာ့ပါတယ္။ဗိုလ္ႀကီးလား ဗိုလ္မႉးလားေတာ့ မခြဲတတ္ဘူး။
႐ုပ္ကေတာ့ အညာသား႐ုပ္ပဲ။
ကၽြန္ေတာ္စာအုပ္ထုပ္ႀကီးကိုဧည့္ခန္းထဲမွာထားလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ကို ေလၽွာက္လာခဲ့ပါတယ္။တိုက္ခန္းဆိုေတာ့ အိမ္သာေရခ်ိဳးခန္း
ကတြဲလ်က္ေလ။ခုေတာ့ေဒါသေတြေျပၿပီး ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးျဖစ္ေနတဲ့ေကာင္က ဆီးသြားလိုက္ေတာ့ပိုၿပီးေတာင္ေပ်ာ့က်သြားသလိုပါပဲ။
ကိစၥၿပီးလို႔ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုဖြင့္မယ္အလုပ္မွာအဝတ္လွမ္းတဲ့ႀကိဳးတန္းဆီကို မ်က္စိကဘာရယ္မဟုတ္ၾကည့္မိလိုက္ပါတယ္။အတြင္း
ပစၥည္းေတြလွမ္းထားတာပါလား။စကဒ္လိုဟာမ်ိဳးတထည္နဲ႔ ပန္တီအျပာေလးတထည္ပါ။ေလၽွာ္ၿပီးလွမ္းထားတာနဲ႔တူပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္လက္က အျပာေရာင္ပန္တီေလးကို အလိုလိုလွမ္းယူလိုက္မိပါတယ္။လက္ထဲမွာေရာက္လာတဲ့ ေဒၚမမေလးရဲ့ အတြင္းခံ
ေဘာင္းဘီအျပာေရာင္ေလးကို တယုတယကိုင္တြယ္ေနရင္းက ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြဘယ္လိုမွထိန္းလို႔မရေတာ့ပါဘူး။ေစာေစာကညႇိုးငယ္
ေနတဲ့ သေကာင့္သားကလဲ အားမာန္အျပည့္နဲ႔ခ်က္ခ်င္း႐ုန္းႂကြလာျပန္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ပုဆိုးကိုကြင္းလုံးခၽြတ္ၿပီး ႀကိဳးတန္းမွာတင္လိုက္ပါတယ္။လက္ကိုတံေတြးနဲနဲဆြတ္ၿပီး ေတာင့္တင္းေနတဲ့ လီးကိုေရွ႕ေနာက္ဆြဲ
ၿပီးဂြင္းထုဖို႔ အစပ်ိဳးလိုက္ပါတယ္။တလမ္းလုံးေဆာင့္လာရတဲ့ ေဒၚမမေလးရဲ့ဖင္ႀကီးကို ျပန္ျမင္ေယာင္ရင္း အဲဒီဖင္ႀကီးမွာဝတ္တဲ့ေဘာင္း
ဘီကို ေသေသခ်ာခ်ာျဖန႔္လိုက္ကာ ခြၾကားေနရာကို ခပ္ဖြဖြနမ္းရွိုက္လိုက္ပါတယ္။
“ ဒီေနရာေလးက ေစာက္ဖုတ္ႀကီးနဲ႔ အျမဲကပ္ေနမယ့္ေနရာပဲ။ ”
ဆပ္ျပာရနံ့သင္းေနတဲ့ ပန္တီခြၾကားေနရာကို လၽွာနဲ႔မထိတထိ လ်က္လိုက္တယ္။စိတ္အာ႐ုံထဲမွာေတာ့ ေဒၚမမေလးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး
ကို လ်က္ေပးလိုက္ရသလိုပဲ ခံစားရပါတယ္။ေအာက္မွာလဲ လက္က အဆက္မျပတ္ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ဂြင္းတိုက္ေပးေနတာမို႔ လီးတံထိပ္
ကဒစ္ႀကီးကလဲ ဖူးကားေရာင္ရမ္းလို႔ေနပါၿပီ။တသက္လုံးဂြင္းထုခဲ့သမၽွ ဒီတခါထုရတာ အရသာအရွိဆုံးပါပဲ။ေရခ်ိဳးခန္းနံရံကို မွီကာ
ေဒၚမမေလးရဲ့ အတြင္းခံပန္တီကို မ်က္ႏွာကမခြာပဲ စိတ္ကူးယဥ္ခ်င္တိုင္းယဥ္ကာ စိတ္ရွိလက္ရွိထုေနရတာေလ။
“ အ...အ...ရွီး။ ”
“ ဟင္း....အ...အား။ ”
“ကၽြိ.....ကၽြီ.....ကၽြီ။ ”
အသံတခုနဲ႔အတူ ညာဘက္က ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးက ပြင့္သြားကာ တေယာက္ေယာက္ဝင္လာလိုက္တာကို မ်က္စိေထာင့္မွာရိပ္ကနဲေတြ႕
လိုက္ရခ်ိန္မွာ အရာအားလုံးေနာက္က်သြားပါၿပီ။
တံခါးကို ေသေသခ်ာခ်ာပိတ္ခဲ့မိရဲ့လား ၊ ေစ့႐ုံသာေစ့ထားခဲ့မိသလားဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မေတြးတတ္ေတာ့ပါဘူး။အင္းေလ
ဒီလိုလုပ္မိလိမ့္မယ္လို႔လဲ ကိုယ္တိုင္ေတြးမိခဲ့တာမွမဟုတ္တာ။ေျခအေနက ပံ့ပိုးလို႔ အခုလိုျဖစ္သြားရတာပါ။ေဒၚမမေလး
အိ္မ္ထဲေရာက္လာတဲ့ အသံကိုလုံးဝကို မၾကားခဲ့ပါဘူး။ကိုယ့္ဟာကိုယ္တိုက္ပြဲ ကျပင္းထန္ေနတာကိုး။အခုေတာ့ေအာက္
ပိုင္းဗလာက်င္းလ်က္ သူ႔ရဲ့ အတြင္းခံပန္တီေလးကို မ်က္ႏွာမွာအပ္ကာ ဂြင္းထုေနတဲ့ ေမာင္ေဇာ္ရဲ့ အျဖစ္ကို ေဒၚမမေလး
တစ္ေယာက္ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ၾကဳံလိုက္ရပါၿပီ။
“ ေမာင္ေဇာ္...မင္း ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ။ ”
“ အဲဒါ...ဆရာမေဘာင္းဘီမဟုတ္လား။ ”
“ အခု ပုဆိုးျမန္ျမန္ျပန္ဝတ္စမ္း...ေအာက္ကဟာကိုလဲၾကည့္ဦး။ ”
ေဒၚမမေလးကသာ ဇယ္ဆက္သလို ေျပာေနေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ တခြန္းမွျပန္မေျပာေတာ့ပါ။ဒီလိုထိေတာင္ ျဖစ္လာမွ
ေရြးစရာလမ္းမရွိေတာ့ဘူးလို႔ပဲ ခံယူလိုက္ၿပီေလ။ေရွ႕ဆက္တိုး႐ုံပဲရွိေတာ့တာေပါ့။ကၽြန္ေတာ့္ေပါင္ခြၾကားကထုလက္စမို႔ ေတာင္
မတ္ေနတဲ့ လီးကိုၾကည့္ကာ ပုဆိုးျပန္ဝတ္ခိုင္းေနတဲ့ ေဒၚမမေလးရဲ့လက္ဖဝါးႏွစ္ဘက္လုံးကို ဖ်က္ခနဲဆြဲကာ ကၽြန္ေတာ့္လီးတံ
ေပၚမွာဖိကပ္ထားလိုက္ပါတယ္။႐ုတ္တရက္မို႔ေဒၚမမေလးတေယာက္ဘာမွမတုန႔္ျပန္နိုင္ခင္မွာခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုကိုပိုၿပီးနီးကပ္သြား
ေအာင္တိုးလိုက္ေတာ့ ေဒၚမမေလးကို ေရခ်ိဳးခန္းေထာင့္မွာပိတ္ထားလိုက္သလိုပါျဖစ္သြားပါတယ္။ေလာေလာလတ္လတ္
စိတ္ေတြထႂကြထားၾကတဲ့ သူႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အသက္ရႉသံေတြက ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ျပင္းထန္ဆူညံလာပါတယ္။
“ ဆရာမ...ကၽြန္ေတာ္..ကၽြန္ေတာ္ မရေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ”
“ၾကည့္ပါဦး ဆရာမရယ္။လီးတေခ်ာင္းလုံး အရမ္းေတာင္ေနၿပီ။ဆရာမဖင္ကို တလမ္းလုံးေဆာင့္လာခဲ့တာေလ အခု
မေနနိုင္ေတာ့ဘူး။အရမ္းလုပ္ခ်င္ေနၿပီ။ ”
“ ေမာင္ေဇာ္ ..မင္း မင္း ပုဆိုးျပန္ဝတ္ပါဆိုေနတာကို...ဒီကေလးနဲ႔ေတာ့ ခက္ကုန္ပါၿပီ။ ”
ေဒၚမမေလးတုန္ယင္စြာနဲ႔ ေမာင္ေဇာ့္ ကိုပုဆိုးျပန္ဝတ္ဖို႔ပဲ ေျပာေနေပမယ့္ လက္ႏွစ္ဘက္ကေတာ့ ေမာင္ေဇာ္ရဲ့လီးတံကို တင္းက်ပ္
စြာဆုပ္ညစ္ထားပါတယ္။ေဒၚမမေလးကဆုပ္ကိုင္ျဖစ္ညႇစ္ထားခ်ိန္မွာေမာင္ေဇာ္ရဲ့ ခါးေအာက္ပိုင္းက အလိုလိုေကာ့လိုက္ကုန္းလိုက္
လုပ္ေပးေနမိတာမို႔ ဂြင္းထုေပးတာခံေနရသလိုပါပဲ။္စိတ္ရွိလက္ရွိျဖစ္ညႇစ္ထားတဲ့ ေဒၚမမေလးရဲ့လက္ထဲကို လီးတံတေခ်ာင္းလုံး
ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္လုပ္ေနရင္း စိတ္ေတြတအားပါလာကာ ေဒၚမမေလးရဲ့ကိုယ္လုံးျပည့္ျပည့္ႀကီးကို ဆြဲဖက္ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ေဒၚမမေလးရဲ့ လက္ႏွစ္ဘက္က လီးတံကို ဆုပ္ကိုင္ထားခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ကသိုင္းဖက္လိုက္တာမို႔ လက္ေတြကို
႐ုန္းမရေအာင္ခ်ဳပ္ၿပီးသား ပုံစံျဖစ္သြားပါတယ္။ႏူးညံ့တဲ့ ဆန႔္က်င္ဘက္လိင္ရဲ့ အေတြ႕အထိ နဲ႔ ကိုယ္ရနံ့ ကို တခါမွ
ဒီေလာက္ရင္းရင္းႏွီးႏွီး မၾကဳံခဲ့ဖူးတာကလဲ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ရမၼက္ရွိန္ကို တရိပ္ရိပ္တိုးေစပါတယ္။ကၽြန္ေတာ့္ အထင္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ေရာ ေဒၚမမေလးပါ ႏွစ္ေယာက္လုံး နတ္ပူးသလို တုန္ခါေနၾကတယ္လို႔ ခံစားေနရပါတယ္။
“ မလုပ္ ပါနဲ႔ကြာ ...မျဖစ္ပါဘူး။ ”
“ ေမာင္ေဇာ္...လႊတ္ပါ ဆရာမကို။ဟိုမွာ...တျခားကေလးေတြ တက္လာေတာ့မယ္ေလ။ ”
ပါးစပ္ကသာ လႊတ္ပါတကဲကဲ လုပ္ေနၿပီး လက္ေတြက လီးတံကိုမလႊတ္တမ္းကိုင္ထားတဲ့ ေဒၚမမေလးရဲ့ လည္ပင္း
တဝိုက္ကိုခပ္ဖြဖြလိုက္နမ္းေနတုန္းမွာ ေဒၚမမေလးကစိုးရိမ္စြာေျပာလာပါတယ္။ေဒၚမမေလးရဲ့ေက်ာျပင္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကေအာက္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ေလ်ာ့ခ်လာပါတယ္။ခါးအထက္ပိုင္းေလာက္ဆီကို အေရာက္မွာ ေဒၚမမေလးရဲ့
မ်က္ႏွာကို တခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ခါးေအာက္ကေနမို႔ေမာက္ကားထြက္ေနတဲ့ ဖင္သားေတြကိုဆတ္ခနဲဆြဲကိုင္ကာဆီးခုံ
ခ်င္းပူးကပ္သြားေအာင္ဆြဲယူလိုက္မိပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ေဒၚမမေလးက လီးတံကိုဆုပ္ကိုင္ထားဆဲမို႔ ဆီးခုံခ်င္း မပူးကပ္ေတာ့ပဲ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ဒစ္ဖ်ားကသာ ေဒၚမမေလးရဲ့ဆီးစပ္ကိုထိုးမိသြားပါတယ္။အေရျပားခ်င္းပြတ္တာဆို ဘာမွမျဖစ္ေပမယ့္အခုဟာက
ေဒၚမမေလးရဲ့ ထမီစကို ဖိပြတ္မိသြားတာေလ။ကားေပၚမွာတုန္းကေတာ့ ကိုယ္ကလဲ ပုဆိုးနဲ႔ ေအာက္ကလဲေဘာင္းဘီပါေသး
တာဆိုေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။အခုက ကိုယ္ကအလြတ္ႀကီးဆိုေတာ့ ပူကနဲျဖစ္ၿပီး ဒစ္ဖ်ားတခုလုံးက်ိန္းစပ္သြားတာပဲ။
“ အ..အ...။ ”
“ ဟင္...ဘာ. ဘာ ျဖစ္လို႔လဲ ...။ ”
“ အား...ကၽြတ္..ကၽြတ္...ထမီကို ပြတ္ဆြဲသလိုျဖစ္သြားတာ..က်င္သြားလို႔။ ”
ေနရင္းထိုင္ရင္း ကၽြန္ေတာ္ထေအာ္လိုက္တာမို႔ ေဒၚမမေလးေတာင္လန႔္သြားတယ္ထင္တယ္။တခ်ိန္လုံးလီးကို ကိုင္ထားတဲ့
လက္ေတြကို အလန႔္တၾကားလႊတ္လိုက္ပါတယ္။အေၾကာေတြေထာင္ေနေအာင္ တင္းမာေနတဲ့ လီးထိပ္ကက်ိန္းစပ္ေနတဲ့
ဒစ္ဖ်ားကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ျပန္ကိုင္ၾကည့္ၿပိး ဆုပ္လိုက္ေျဖလိုက္လုပ္ေပးေနတုန္း ေဒၚမမေလးရဲ့ မထင္မွတ္တဲ့ အျပဳအမူ
ကို ၾကဳံေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။
“ ဟင္း ဘာအခုမွေတာ္ေတာ္နာေနတာလဲ...ဒီေလာက္ေသာင္းက်န္းေနတာကို နဲေတာင္နဲေသးတယ္။ ”
“ ပ်စ္ ။ ”
ေျပာရင္းနဲ႔ သူ႔လက္ဝါးကို ပါးစပ္နားေတ့ကာ လက္ထဲကိုတံေတြးနဲနဲ ေထြးလိုက္ၿပီး၊ အဲဒီတံေတြးေတြကို ကၽြန္ေတာ့္
လီးတံမွာ သုတ္ကာေျဖးေျဖးခ်င္းလီးကိုဆြဲကစားေပးပါတယ္။နာေနတာေတာင္ျပန္ေမ့သြားၿပိး လီးကို အလိုက္သင့္
ေကာ့ေပးထားမိပါတယ္။လီးတေခ်ာင္းလုံးနီရဲ လာေအာင္ အရသာေတြ႕ေနခ်ိန္မွာ အခုလိုဂြင္းထုေပးေနတဲ့ ေဒၚမမေလး
ရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာလဲ အရည္ေတြဘယ္ေလာက္ရြဲေနမလဲဆိုတာ ၾကည့္လိုက္ခ်င္ပါတယ္။
“ နာေသးလား...အခု ။ ”
“ အ..အ ..အား မနာေတာ့ဘူး...အရမ္းေကာင္းတာပဲ ဆရာမရယ္။ ”
“ ျပစ္..ျပစ္ ..ဗ်စ္ ။”
“ႏွာဗူးေလး...ျမန္ျမန္ၿပီးေတာ့ ....ေအာက္ကေနတက္လာက်ေတာ့မယ္။ ”
“အ..အား ရွီး...ေကာင္းလိုက္တာ...သြက္သြက္ေလးလုပ္ေပးပါ ဆရာမရယ္။ ”
“အင္း..လာ ဒီလိုေန။ ”
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထုေပးေနတာမို႔ ပုံစံမက်တဲ့ အေနအထားကို ေဒၚမမေလးကေျပာင္းေပးပါတယ္။ကၽြန္ေတာ့္ကိုဆြဲလွည့္ၿပီး
သူ႔ရင္ဘတ္ထဲထည့္ကာ ေနာက္ကေနလွမ္းၿပီးထုေပးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေဒၚမမေလးရဲ့လက္ေတြကခုနကထက္ပိုၿပီးသြက္သြက္
လက္လက္လႈပ္ရွားလို႔ရသြားတယ္။အားေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္လက္ႏွစ္ဘက္ကိုလဲ ေဒၚမမေလးရဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကို ေနာက္ျပန္
ကိုင္ကာ စိတ္ရွိလက္ရွိကိုင္တြယ္ေနလိုက္ပါတယ္။တရစပ္ ဂြင္းထုေပးရင္းက ကၽြန္ေတာ့္နားရြက္နား ကပ္ကာတိုးတိုးေလးေျပာ
လိုက္တဲ့စကားသံကို အၾကားမွာ တကိုယ္လုံးၾကက္သီးေတြေတာင္ထသြားတယ္။
“ မင္း...ဆရာမကို သိပ္လိုးခ်င္ေနလားဟင္။ ”
“ အ..အ..ဗ်ာ။ ”
“က်ဴရွင္ၿပီးရင္ မျပန္နဲ႔ေနာ္။...ဆရာမနဲ႔မင္းနဲ႔ လိုးၾကရေအာင္ကြာ။ ”
“အား....အီး...အ....ၿပီးေတာ့မယ္...ဆရာမ....အ အ ထုေပး ထုေပးပါ။ ”
“အင္း...အ..။ ”
“ ပ်စ္ ပ်စ္ ။”
ေဒၚမမေလးက ဂြင္းထုေပးရင္းေျပာလိုက္တဲ့ စကားလုံးေတြေၾကာင့္စိတ္ခံစားမႈေတြကပိုၿပီးျမန္ဆန္လာပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္
ခါးကို ေကာ့နိုင္သေလာက္ေကာ့ေပးထားသလို ေဒၚမမေလးကလဲ လီးတံႀကီးကို အားထည့္ၿပီးညစ္ကာ ဆက္တိုက္ထုေပးေနတယ္။
အသက္ကိုေအာင့္ထားကာလီးတံထိပ္ ဒစ္ဖ်ားကေန တကိုယ္လုံးက်င္ေနေအာင္တလိပ္လိပ္တက္လာတဲ့ ကာမအရသာကို အားပါး
တရခံစားရင္း သုတ္ရည္ေတြကို ေရခ်ိဳးခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚကို ပန္းခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။တကိုယ္လုံးႏုံးခ်ည့္ကာ ယိုင္နဲ႔နဲ႔ျဖစ္ေနတဲ့
ကၽြန္္ေတာ့္ကို ထူမတ္ေပးရင္း ေဒၚမမေလးကျပဳံးစိစိႀကီးလုပ္ကာ
“ဟင္း...ျမန္လိုက္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ေလး။ ”
“ကိုယ့္ ဟာေတြကိုယ္ ေရေလာင္းၿပီးေဆးခဲ့ဦးေနာ္...ဟင္းဟင္း။ ”
ေျပာၿပီးေတာ့ သူ႔လက္ေတြကိုေရေဆးကာထြက္သြားတဲ့ေဒၚမမေလးရဲ့ ဖင္ႀကီးႏွစ္လုံးကိုၾကည့္ကာသက္ျပင္းခ်လိုက္မိပါတယ္။ဒီအခ်ိန္
ေလး ၁၀ မိနစ္ေလာက္အတြင္းမွာ ဘယ္လိုေတြျဖစ္သြားမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ပါဘူးေလ။တန္းေပၚက ပုဆိုးကို ျပန္ယူကာဝတ္လိုက္ၿပီး
ေစာေစာက ပန္းထုတ္ထားတဲ့ ေဒါသေတြကို ေရေဆးခ်ၿပီးမွ ထြက္လာခဲ့လိုက္ပါတယ္။
အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဟိုေကာင္ေတြအသင့္ျပင္ထားၿပီးၾကတဲ့ စားပြဲဝိုင္းမွာ ဝင္ထိုင္ၿပီးအရွိန္မေသ ေသးတဲ့ အရသာကို
မ်က္လုံးမွိတ္ကာ ဇိမ္ယူေနလိုက္တယ္။ေဒၚမမေလးကေတာ့ အိပ္ခန္းထဲဝင္သြားၿပီး အဝတ္အစားလဲေနတယ္ ထင္ပါ
တယ္။က်ဴရွင္ၿပီးရင္ ဆိုတဲ့ အေတြးကဝင္လာျပန္ေတာ့ ရင္ေတြတဒိတ္ဒိတ္ခုန္လာပါတယ္။ဘယ္လိုစၿပီး ဘာေတြလုပ္ရ
မလဲဆိုတာေတြးၾကည့္ေနတုန္း ေအာက္ကေကာင္ေတြ ဆူဆူညံညံနဲ႔ဝင္လာၾကပါတယ္။
“ ေအး..ငါ့အိမ္ကပိုက္ဆံမေပးေသးဘူးကြ။ရရင္ေတာ့ ငါလဲဝယ္မွာ။ ”
“မဟုတ္ဘူးေလဟယ္..ဟိုေၾကျငာမွာဝတ္သြားတဲ့ ဒီဇိုင္းကိုေျပာတာ ငါက။ ”
“ေအးေဟ့ေကာင္..မင္းအဲဒီသီခ်င္း ေကာ့ဒ္ရွိရင္ ငါ့ကိုေပးဦး။”
တေယာက္တေပါက္နဲ႔ ဘာေတြေျပာေနၾကမွန္းမသိေအာင္ဆူညံစြာေရာက္လာၾကၿပီး အလ်ိဳလ်ိဳထမင္းစားပြဲဝိုင္း ၂ ဝိုင္း
မွာ ေနရာယူေနၾကခ်ိန္မွာ ေဒၚမမေလးလဲ အခန္းထဲကထြက္လာပါတယ္။တီရွပ္ပြပြနဲ႔ ကရင္ထမီလိုလို ရွမ္းထမီလိုလို တိုင္း
ရင္းသားအဆင္ ထမီတထည္ကိုတြဲၿပီးသာမန္သာဝတ္ထားေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္မွာေတာ္ေတာ္ႀကီးကိုလွေနပါတယ္။
“ကဲကဲ အားလုံးအဆင္သင့္ျဖစ္ရင္ စရေအာင္။ ”
“သခ်ာ ၤ( ၁ ) သင္မယ္ဒီေန႔။ ”
စာအုပ္ထုတ္ဆိုလို႔သာထုတ္ထားရတယ္ စာထဲမွာကၽြန္ေတာ့္အာ႐ုံေတြလုံးဝရွိမေနပါဘူး။ရွင္းျပေနတဲ့အသံေတြ ျပန္ေမးေနတဲ့
အသံေတြကလဲ ၾကားတခ်က္ မၾကားတခ်က္ပါပဲ။ခ်ထားတဲ့ စာအုပ္ကိုငုံ႔ၾကည့္ေနရင္း ေဒၚမမေလးကိုဘယ္လိုပုံစံနဲ႔လုပ္ရမလဲ
ဆိုတာေတြကိုပဲ စိတ္ကူးယဥ္ေနမိပါေတာ့တယ္။ငါ လူပ်ိဳရည္ပ်က္ေတာ့မွာပါလား ဆိုတဲ့အသိကလဲရွက္သလိုလို ပီတိျဖစ္ေန
သလိုလို ခံစားရေစပါတယ္။အင္းေလ...ေၾကးစားမိန္းမတေယာက္နဲ႔ ကာမဆက္ဆံၿပီးလူပ်ိဳရည္ပ်က္ရတာထက္စာရင္အခုလိုကိုယ္
တကယ္ တပ္မက္စြဲလမ္းရတဲ့ မိန္းမတေယာက္ဆီမွာ လူပ်ိဳရည္အပ်က္ခံလိုက္ရတာကို ေက်နပ္မိတာအမွန္ပါပဲ။
ၿပီးေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္စိတ္ကူးထဲမွာ အခါအခါျမင္ေယာင္မွန္းဆခဲ့ရဖူးတဲ့ ေဒၚမမေလးရဲ့ခႏၶာကိုယ္တခုလုံးကို မိေမြးတိုင္း
ဖေမြးတိုင္း ျမင္ခြင့္ရၿပီေလ။ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ လူပ်ိဳရည္ကိုေသာက္သုံးမယ့္ ေဒၚမမေလးရဲ့ ေပါင္ၾကားကအခ်စ္ပန္းပြင့္ႀကီးကေရာ
ဘယ္လိုပုံမ်ားရွိေနမလဲ။မဆုံးနိုင္တဲ့အေတြးေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြးေနတာဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာသြားလဲမသိဘူး။ေဘးကေကာင္ေတြ
စာအုပ္ေတြသိမ္းဆည္းေနမွ စာသင္လို႔ၿပီးသြားတာ သိပါတယ္။
အားလုံးကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္းက်ဴရွင္ၿပီးတာနဲ႔လစ္ဖို႔ျပင္ေနၾကၿပီ။ကၽြန္ေတာ့္မွာသာ ေနာက္ဆက္တြဲသင္ခန္းစာအတြက္
ထပဲ ထရမလို ထိုင္ပဲထိုင္ေနရမလိုျဖစ္ေနတယ္။အေရးထဲမွ ဘာမွမသိတဲ့ ဟိုအေကာင္ေတြက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္
ထိုင္ဖို႔ေခၚေနေသးတယ္။ခါတိုင္းလဲ က်ဴရွင္ၿပီးရင္ ထိုင္ေနၾကပါ။ဒီေန႔ေတာ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ဖို႔ ေခၚတဲ့အေကာင္
ေတြကို ေတာ္ေတာ္ေသာက္ျမင္ကပ္သြားတယ္။
“ ေဟ့ေကာင္ လဒ... ထိုင္မွာလားလို႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္။ ”
“ ေဟ..ေအးေအး ငါဒီေန႔ မထိုင္ေတာ့ဘူးကြာ အိမ္ကေစာေစာျပန္လာဖို႔မွာထားတယ္ကြ။ ”
“ အံမယ္..ေမာင္ေဇာ္...ဒီေန႔လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတာင္မထိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့ ဟုတ္လား။ ”
“ ဗ်ာ...ဟုတ္ ဟုတ္တယ္ဆရာမ..ဟိုအိမ္မွာကိစၥေလးရွိလို႔ပါ။ ”
“ ေအးေအး ..လိမၼာတယ္ အိမ္ကိုတန္္းတန္းမတ္မတ္ျပန္ေနာ္။ ”
“ ဟုတ္ကဲ့..ျပန္မွာပါ။ ”
ဟိုေကာင္ေတြေခၚေနတာကို အတင္းျငင္းေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေဒၚမမေလးကလဲ ဝင္ၿပီးစေနျပန္ပါတယ္။အိမ္ကို တန္းတန္း
မတ္မတ္ျပန္ေနာ္တဲ့..ဟားဟား။အားလုံးလြယ္အိတ္ကိုယ္စီဆြဲကာ ထြက္ေနၾကပါၿပီ။ကၽြန္ေတာ္ပဲ ေယာင္လည္လည္လုပ္ၿပီး
ဟိုဟာေပ်ာက္သလိုလို..ဒီဟာေပ်ာက္သလိုလိုနဲ႔ ထိုင္ရာက မထေသးတာ။အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေဒၚမမေလးကလဲျပဳံးစိစိနဲ႔တခ်က္
ၾကည့္ၿပီး မီးဖိုခန္းဘက္ကို ထသြားပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္လဲ ခ်က္ခ်င္းအႀကံရၿပီးေနာက္က ထလိုက္သြားတယ္။
“ ေအးေအး ေဟ့ေကာင္ေတြသြားႏွင့္ၾကကြာ...ငါေရေသာက္ၿပီးမွလိုက္လာခဲ့မယ္။ ”
ဘယ္သူဘယ္ဝါရယ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ တမင္အားလုံးၾကားေအာင္ေအာ္ၿပီး မီးဖိုခန္းထဲဝင္လာခဲ့လိုက္တယ္။အထဲေရာက္
ေတာ့ ေဒၚမမေလးကလဲ ေသာက္ေရအိုးနားမွာရပ္ေစာင့္ေနပါတယ္။ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘယ္လိုမွန္းမသိတဲ့အျပဳံးနဲ႔ ျပဳံးၿပီးၾကည့္
ေနျပန္ပါတယ္။
“ ကိုယ္ေတာ္ေလး..အိမ္ေရာက္ေအာင္ျပန္ေနာ္..ဟုတ္ၿပီလား။ ခစ္..ခစ္ ။ ”
“ အာ...မဟုတ္ပါဘူး..ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းမသိလို႔ ေျပာလိုက္တာပါ။ ”
“ ဟြန္း...သိပါ့ သိပါ့။ ျပာယာကိုခတ္ေနတာပဲ..တခါထဲ။ ”
“ အခုျပန္မဆင္းလို႔မွ မရတာ..ဆရာမရဲ့ ။သူတို႔သိကုန္မွာေပါ့။ ”
“ ေအးပါ...သြားလိုက္ဆင္းသြားလိုက္။ၿပီးရင္.. ဟိုဘက္လမ္းဘက္ကေနျပန္ပတ္ၿပီးတက္လာခဲ့...ဟုတ္ပလား။ ”
“ အာ..အင္းအင္း။ ”
“ ေဟ့ သိပ္လဲ အျမန္ႀကီးတက္မလာနဲ႔ေနာ္...ကၽြန္မေရေလးဘာေလးခ်ိဳးပါရေစဦး။သြားသြား..။ ”
အင္း ဟုတ္သားပဲ။အခုခပ္တည္တည္နဲ႔လိုက္ဆင္းသြားၿပီးမွ ဟိုဘက္လမ္းကေနျပန္ပတ္လာခဲ့လို႔ ရတာပဲ။မိန္းမဉာဏ္ ဆိုတာ
ဒါမ်ိဳးကိုေျပာတာေနမွာ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မႊန္ေနတာနဲ႔ ဘာမွမေတြးတတ္ေတာ့ဘူးထင္ပါတယ္။ေဒၚမမေလးကေရေတာင္
ခ်ိဳးထားဦးမယ္ဆိုပါလား။ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေနာက္ဆုံးက်န္ေနတဲ့ ႏွစ္ေယာက္သုံးေယာက္နဲ႔ ေရာၿပီးေအာက္ကိုဆင္းလာခဲ့လိုက္ပါတယ္။
" ေလာကႀကီးမွာ လင္ေယာကၤ်ားနဲ႔ခဏတျဖဳတ္ေလာက္ေလးေဝးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
ဒါမ်ိဳးအစားေကာင္းေလးေတြနဲ႔လည္း စားရကံ ၾကဳံဆုံၾကတတ္ပါတယ္။
ျဖစ္တတ္တဲ့ ေလာကသဘာဝပါပဲေလ။ ခိုးစားရတဲ့ အရသာက ဘာနဲ႔မွမတူတာအမွန္ပါပဲ။" လို႔
ေဒၚမမေလးက ေရခ်ိဳးေနရင္း ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ေျဖေတြးေလးေတြးရင္း ျပဳံးလိုက္မိတယ္။
လမ္းထိပ္ကို ေရာက္ေတာ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲမွာ စနစ္တက်ေနရာယူၿပီးထိုင္ေနၾကတဲ့ ေကာင္ေတြကလွမ္းေခၚၾကျပန္
ပါတယ္။စနစ္တက်ေနရာယူတယ္ဆိုတာက ဆိုင္ေရွ႕ကျဖတ္သြားသမၽွ ေစာ္ေတြကို မ်က္စိတဆုံးလဲ ၾကည့္နိုင္ရမယ္၊ အခ်င္း
ခ်င္းလဲ ျမင္ကြင္းကို ပိတ္တာကြယ္တာမ်ိဳးလဲ မရွိရေအာင္ ထိုင္ၾကတာကိုေျပာတာပါ။အင္း အခ်ိန္နဲနဲျဖဳန္းရမယ္ဆိုေတာ့လဲ
ခဏေလာက္ဝင္ထိုင္လိုက္မယ္ဆိုၿပီး ဆိုင္ထဲဝင္ခဲ့လိုက္ပါတယ္။
“ ေအးလာလာ ေမာင္ေဇာ္...မင္းထိုင္ဦးမလို႔လား ျပန္မယ္ဆို။ ”
“ ေဆးလိပ္ေလး ေသာက္လိုက္ဦးမယ္ကြာ..အိမ္ေရာက္ရင္ေသာက္လို႔မရေတာ့ဘူးကြ။ ”
ေျပာရင္းနဲ႔ ေခြးေျခပုတလုံးယူကာဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး စားပြဲေပၚက LONDON တလိပ္ကိုမီးညႇိကာဖြာေနလိုက္သည္။မီးခိုးေငြ႕မ်ား
ကိုအရွိုက္ထဲေရာက္ေအာင္ ရႉသြင္းၿပီးမွ ေျဖးေျဖးခ်င္းျပန္မႈတ္ထုတ္ကာ စီးကရက္ကို အရသာခံေသာက္ေနတုန္းမွာ..
“ ေမာင္ေဇာ္...ေန႔ခင္းက မင္းတို႔ဆီကေအာစာအုပ္ မိလို႔ဆို..။ ”
“ ဟာ..မင္း ကိုဘယ္သူေျပာလဲ.။ ”
“ ဟိုေကာင္ ကုလားေျပာတာေလ...မေလးရွားကိုယ္တိုင္မိတာဆို ။ ”
“ မဟုတ္ပါဘူးကြာ...အဲဒီေကာင္ကုလားေလၽွာက္ဖြေနတာ..မေလးရွားမိတာဆို ငါဘယ္လိုက်ဴရွင္လာရဲမလဲကြ။ ”
“ ေအးေပါ့ ေဟ့ေကာင္ အသစ္ေလးဘာေလးရရင္လဲ ေပးဖတ္ဦးကြာ။ ”
“ ရရင္ ေပးပါမယ္ကြာ မပူပါနဲ႔။ ”
ေသာက္ကုလား..ပါးစပ္ေပါက္က ၿငိမ္ၿငိမ္မေနဘူး။မင္ေသေသနဲ႔ ပိတ္ျငင္းထားလိုက္ရတယ္။ေဒၚမမေလးကို ေနာက္ကြယ္မွာ
ေက်ာင္းသားေတြက မေလးရွားလို႔ေခၚၾကတယ္ေလ။မမေလးဆိုတဲ့ နာမည္ကို ဖ်က္ေခၚၾကတာပါ။အခုေတာ့ အဲဒီမေလးရွား
ေအာစာအုပ္မိတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းကေတာ္ေတာ္ျပန႔္ေနၿပီလားမသိဘူး။ကုလားကို ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔ စြတ္ဖြာေနတဲ့ စီးက
ရက္က ဖင္စီခံနားထိကုန္ေနၿပီမို႔ လႊင့္ပစ္လိုက္ကာ...
“ ကဲ..ငါလိမ့္ေတာ့မယ္ကြာ.အားလုံးပဲ။ ”
“ အိုေက အိုေက။ ”
“ ေအးေအး...မနက္ျဖန္က် ရွစ္တန္းက ေကာင္ေတြနဲ႔ ကန္ဖို႔ခ်ိန္းၿပီးၿပီေနာ္ ။ ”
“ ေအးပါ ငါသိပါတယ္။ ဒိုးၿပီကြာ။ ”
ကားမွတ္တိုင္ရွိရာဘက္ကို ထြက္ခဲ့ၿပီး မွတ္တိုင္မွာ အရိပ္အေျခခဏၾကည့္လိုက္တယ္။အားလုံးရွင္းေနေတာ့မွ မွတ္တိုင္ကိုေက်ာ္
ၿပီး ဟိုဘက္လမ္းထဲကို ဝင္ခဲ့လိုက္တယ္။လမ္းအဆုံးကေန ေဒၚမမေလးတို႔လမ္းထဲကို ျပန္ေလၽွာက္ဝင္လာခဲ့ခ်ိန္မွာေတာ့ လမ္းမီး
တိုင္ေတြေတာင္ထိန္ညီးေနပါၿပီ။အာ...ညခုနစ္နာရီခြဲေလာက္ေတာင္ရွိေနၿပီပဲ။အခ်ိန္ကို သတိထားမိေတာ့မွ အိမ္ကိုဖုန္းဆက္ဖို႔ရာ
သတိရတယ္။ကိုယ့္ဇာတ္လမ္းက ဘယ္အခ်ိန္မွ ၿပီးမယ္ဆိုတာမသိေတာ့ ဖုန္းဆက္ထားမွပဲဆိုၿပီး ေတြ႕တဲ့စတိုးဆိုင္ေလးတခုက
ေနဖုန္းဆက္လိုက္ပါတယ္။ဆရာမေမြးေန႔ အလႉရွိလို႔ ဝိုင္းလုပ္ေပးေနပါတယ္ဆိုၿပီးေျပာလိုက္ေတာ့ေသေသခ်ာခ်ာကူညီဖို႔ေတာင္
ျပန္မွာေနေသးတယ္။အားလုံးအဆင္ေျပေနၿပီမို႔ ကၽြန္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြက ေပါ့ပါးလ်င္ျမန္စြာနဲ႔ ေဒၚမမေလးရွိရာကို အေျပးတပိုင္း
ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။
ေလွကားထစ္ေတြကို ေက်ာ္ခြၿပီးေျပးတက္လာခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ အခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ပိတ္ထားတဲ့တံခါးကို ေခါက္ဖို႔
ရင္ေတြတုန္ေနပါတယ္။မသိမသာ သက္ျပင္းေလးခ်ၿပီးမွ သစ္သားတံခါးကို ခပ္အုပ္အုပ္ေလးေခါက္လိုက္ပါတယ္။
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အခန္းကသတိထားမိသြားမွာစိုးလို႔ပါ။
“ ေဒါက္ ေဒါက္ ။ ”
“ ေဂ်ာက္...ကၽြီ ။ ”
ေျဖးေျဖးခ်င္းပြင့္လာတဲ့ တံခါးၾကားကေနျမင္လိုက္ရတဲ့ ေဒၚမမေလးကို ကၽြန္ေတာ္တခါမွ မျမင္ဘူးတဲ့သူလိုေငးမိသြားပါတယ္။
ေရမေျခာက္တေျခာက္ဆံပင္ရွည္ေတြကိုျဖန႔္ခ်ထားၿပီး သနပ္ခါးက်ဲက်ဲေလးလိမ္းထားကာ ကပိုကရိုလွေနတဲ့ ဒီလိုပုံမ်ိဳးကို
ျမင္မွ မျမင္ဘူးခဲ့တာေလ။ၿပီးေတာ့ စပန႔္သားလို႔ ေခၚမလားမသိဘူး အဲဒီလိုေပ်ာ့ေပ်ာ့ပါးပါး ဂါဝန္ရွည္ေလးနဲ႔ ရွိသမၽွ ခႏၶာကိုယ္
အလွေတြကိုလဲ တမင္ေပၚေအာင္ေဖာ္ၿပီးဝတ္ထားေသးတယ္။သာမန္ေလာက္ပဲရွိတဲ့ ေဒၚမမေလးရဲ့ နို႔အုံႏွစ္လုံးေတာင္မွဒီညမွာ
ေတာ္ေတာ္ထြားေနတယ္လို႔ထင္ရတယ္။အိမ္ထဲမေရာက္ေသးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေဒၚမမေလးက ဆြဲေခၚသြင္းလိုက္ၿပီးေတာ့
အိမ္တံခါးကို ဂ်က္ပါထိုးၿပီးပိတ္လိုက္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ဘာစလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္းမသိလို႔ ဆက္တီေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ေဘးနားမွာေစြ႕ကနဲဝင္ထိုင္လိုက္ပါတယ္။တကယ့္
တကယ္တမ္း နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ၾကေတာ့ အေတြ႕အၾကဳံကစကားေျပာပါၿပီ။ေျပးပဲဖက္ရမလား တက္ပဲခြရေတာ့မလား ဘာဆိုဘာမွ
မလုပ္တတ္ေတာ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေဒၚမမေလးကအလိုက္သိစြာလမ္းေၾကာင္းျပေပးနိုင္လုုိ့သာေတာ္ပါေတာ့တယ္။ရွင္အရင္စမွ...
ဆိုရင္ေတာ့ ဒီညဒီလိုပဲခုံေပၚမွာထိုင္ေနရေတာ့မွာ အေသအခ်ာပဲ။
“ အိမ္ျပန္ေနာက္က်လို႔ရရဲ့လား ...ေမာင္ေဇာ္။ ”
“ ဟုတ္..ဟုတ္ ရတယ္ ဖုန္းဆက္ထားၿပီးၿပီ။ ”
“ ဟုတ္လား...ဒါဆိုေအးေအးေဆးေဆးေပါ့ေနာ္။ ”
ေခါင္းညိတ္ၿပီးေျဖလိုက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေပါင္သားအခ်င္းခ်င္းထိကပ္သြားေအာင္ ေဒၚမမေလးကတိုးထိုင္လိုက္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့
လက္တဘက္က ကၽြန္ေတာ့္ပခုံးကိုေက်ာ္ၿပီးဖက္ကာ ကၽြန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္အထက္ပိုင္းတခုလုံးကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲကိုဆြဲခ်လိုက္တယ္။
အလိုက္သင့္က်သြားတဲ့ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကေတာ့ေဒၚမမေလးရဲ့ နို႔အုံသားကိုပါးနဲ႔ကပ္ၿပီးသားျဖစ္ေနပါၿပီ။ႏူးညံ့လြန္းတဲ့အေတြ႕အထိ
ေၾကာင့္ ေအာက္မွာေဘာ္လီေတာင္ဝတ္မထားတာကို သိလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ပါးနဲ႔ အဲဒီရင္သားအိအိကိုလိုက္ပြတ္ေတာ့တာပါပဲ။
ေဒၚမမေလးကလဲပါးနဲ႔ကပ္ၿပီးနို႔အုံကိုပြတ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းကဆံပင္ေတြကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ထိုးဖြကစားကာၿငိမ္ေနပါတယ္။
ပါးျပင္ကို တခ်က္တခ်က္လာလာေထာက္တဲ့ မာေတာင္ေတာင္နို႔သီးေခါင္းေလးကိုသြားနဲ႔သာသာေလး
ဖိကိုက္လိုက္ေတာ့ ေဒၚမမေလး ဆတ္ခနဲတြန႔္သြားကာ
“ ေဟ့...မကိုက္နဲ႔ေလကြာ..ျပတ္သြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ”
“ အသည္းယားလို႔...ကိုက္လိုက္တာ။ ”
“ ဟြန္း အသည္းပဲယားတာလား...။ ”
“ ဟင္း ဟင္း ။”
“ လာ..ဒီလိုေလးေနကြာ...၊။ ”
ေဘးတေစာင္းႀကီးမွီထားတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ကိုခဏထခိုင္းတယ္။ၿပီးေတာ့ေဒၚမမေလးကအရင္ဆက္တီေပၚမွာ
ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းခုံေပၚတင္ကာဒူးႏွစ္ဘက္ကို္ကားကားေလးေထာင္ၿပီးထိုင္တယ္။ဂါဝန္ေအာက္နားစက
လြတ္သြားတာမို႔ေဒၚမမေလးရဲ့ ဒူးအထက္နားကေလာက္ကေနတင္ပါးရင္းထိဆင္းသြားတဲ့ေပါင္လုံးႀကီးေတြကို
ျမင္္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ကၽြန္ေတာ္ကတုန္ကရင္ႀကီးျဖစ္ကာပုဆိုးထဲကပစၥည္းကလဲ ခ်က္ခ်င္းသိသိသာသာ
ေသြးေတြတိုးလာပါေတာ့တယ္။ကၽြန္ေတာ့္လက္ကိုဆြဲၿပီး အဲဒီဒူးႏွစ္လုံးၾကားမွာေနာက္ျပန္ဝင္ထိုင္ခိုင္းကာ
အေနာက္ကေနဖက္ထားၿပီးသူ႔ရင္ဘတ္ထဲကို ဆြဲသြင္းလိုက္ျပန္တယ္။အဲဒီေတာ့ေဘးကေထာင္ေနတဲ့ဒူးႏွစ္
ဘက္ကဂါဝန္စေတြကအလိုလိုေလ်ာဆင္းသြားၿပီး ေပါင္ရင္းမွာသြားစုေနပါတယ္။အသားသိပ္မျဖဴေပမယ့္
ေပါင္သားႀကီးႏွစ္လုံးကေတာ့မီးေရာင္ေအာက္မွာေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ႀကီးကိုေပၚလာပါတယ္။ကၽြန္ေတာ့္လက္ႏွစ္
ဘက္ကို ဒူးထိပ္မွာအသာတင္ၿပီးမွေဒၚမမေလးရဲ့ေပါင္သားတုတ္တုတ္ေတြကို မရဲတရဲကိုင္တြယ္ၾကည့္ပါတယ္။
“ ဟြန္း..ေက်ာင္းကျပန္လာတုန္းက သူမ်ားကို တလမ္းလုံးအေနာက္ကလုပ္လာတာ..။
ခုမင္းကို ျပန္လုပ္မယ္...ဟားဟား..။ ”
“.....ဟင္း..ဟင္း ။ ”
“ ျပစမ္းပါဦး...ဆရာမဖင္ကိုေတာင္ထိုးခ်င္ေနတဲ့ဟာေလးကို...။ ”
ဒီအဆင့္ထိေရာက္ေနတာေတာင္ကၽြန္ေတာ္ေျပာမထြက္တဲ့စကားမ်ိဳးေတြကိုေဒၚမမေလးကေျပာရဲေနတာ
အိမ္ေထာင္သည္မို႔လားေတာ့မသိဘူး။သူတစ္တစ္ခြခြႀကီးေတြေျပာလိုက္တိုင္းၾကားရတဲ့ကၽြန္ေတာရင္ေတြပိုခုန္တာ
ေတာ့အမွန္ပဲ။ေျပာရင္းကခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ကၽြန္ေတာ့္ခါးပုံစကိုေျဖခ်လိုက္ကာအတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲက႐ုန္းႂကြေနတဲ့
လီးကိုအသာေလးဆြဲထုတ္ပါတယ္။ေဘာင္းဘီထဲကထြက္လာရလို႔အားရဝမ္းသာေတာင္မတ္ေနတဲ့လီးတံကို
ေျဖးေျဖးခ်င္း အေပၚေအာက္ကစားေပးပါေတာ့တယ္။ကၽြန္ေတာ့္ဖင္ေတြခုံေပၚကေနႂကြႂကြ တက္သြားတဲ့အထိ
အရသာေတြ႕ေအာင္စၿပီးထုေပးေနတဲ့ ေဒၚမမေလးရဲ့ေပါင္ေတြကိုပြတ္ေနတဲ့လက္ေတြကလဲတျဖည္းျဖည္းေပါင္ခြ
ၾကားဆီေရာက္ေအာင္တိုးေနပါၿပီ။ေပါင္ရင္းနားေရာက္လာေလေလ အေတြ႕အထိကပိုၿပီးႏူးညံ့လာေလေလပါပဲ။
“ ဟင္း...အင္းး....အ ။ ”
“ ျပစ္ ျပစ္...ဗ်စ္ ။ ”
“ ေကာင္းလားဟင္....ဆရာမထုေပးတာ ။ ”
“ အား....ဟ...ေကာင္း တာ..ေပါ့...။ ”
“ မမ...အဖုတ္ႀကီးလဲ ယားေနပါၿပီ ကေလးရယ္...။ ”
“ ဟင္...မမ..အား...။ ”
“ အင္းေလကြာ....လိုးပဲလိုးေတာ့မယ္...ဆရာမလို႔ေခၚတုန္းလား။ ”
“ အင္း...အင္း မမ ။ ”
သူ႔ကိုယ္သူမမလို႔ေျပာလာတဲ့ ေဒၚမမေလးရဲ့ လက္ထဲမွာကၽြန္ေတာ့္လီးတင္မကဘူးေအာက္ကဥေတြပါ
အရသာေတြ႕ေနပါၿပီ။ဥေတြကိုခပ္ဖြဖြနယ္ရင္းလီးကိုတံေတြးေတြရႊဲေနေအာင္ဆြတ္ကာအထုခံေနရတာေရာ
ံေဒၚမမေလးရဲ့ေပါင္သားေတြကိုပြတ္ေနရတာေရာတစ္တစ္ခြခြႀကီးေတြၾကားေနရတာေရာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ့္စိတ္
ေတြအရမ္းကိုျပင္းထန္လာပါတယ္။တဝက္တပ်က္ပဲခၽြတ္ထားတဲ့ပုဆိုးကို ကန္ထုတ္လိုက္ၿပီး ေဒၚမမေလးကိုမွီထားရာ
ကေနထကာအေပၚကအက်ီ ကႋဳပါခၽြတ္ခ်လိုက္ေတာ့ပါတယ္။
လီးတန္းလန္းႀကီးနဲ႔ ကိုယ္လုံးတီးျဖစ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ၿပိး တခစ္ခစ္ရယ္ေနတဲ့ ေဒၚမမေလးကို
လက္ေမာင္းရင္းႏွစ္ဘက္ကေနဆြဲမၿပီးထခိုင္းလိုက္ပါတယ္။
“ ဟဲ့ ဟဲ့...ဘယ္လိုျဖစ္တာတုန္းကြ. အင့္ ။ ”
“ဟင္း ဟင္း ။ ”
“ ႁပြတ္...ႁပြတ္..။ ”
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ အျပဳအမူကို ေဒၚမမေလးအ့ံၾသလို႔ မဆုံးေသးခင္မွာ သူ႔ရဲ့ ပါးႏွစ္ဘက္ကိုဆြဲၿပီး ထူအမ္းေန
တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို စုပ္နမ္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။ကၽြန္ေတာ့္လည္ပင္းကို ျပန္လည္သိုင္းဖက္ကာ အလိုက္
သင့္ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္ေပးလာတဲ့ ေဒၚမမေလးရဲ့ ဂါဝန္ႀကီးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ၾကားမွာ အတားအဆီးျဖစ္ေန
တာကို စိတ္မရွည္ေတာ့ပါဘူး။ကၽြန္ေတာ္လိုးရေတာ့မယ့္ ေဒၚမမေလးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုလဲ အခုထိမျမင္ရ
ေသးတာ မေက်နပ္ဘူး။ေဒၚမမေလးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လီးကိုပယ္ပယ္နယ္နယ္ ကိုင္ေနခဲ့သေလာက္ ကၽြန္
ေတာ္က်ေတာ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ျမင္ေတာင္မျမင္ရေသးဘူးေလ။ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ေနရင္းက ကၽြန္ေတာ့္လက္
ေတြကို ေဒၚမမေလးရဲ့တင္ပါးကားကားႀကီးႏွစ္လုံးကို ျဖစ္ညႇစ္ဆုပ္နယ္ရင္း
“ ဆရာမ..ဟာ..မမ ။ ”
“ ဟင္း...အင္း ...ဘာ လဲ ။ ”
“ ဂါဝန္ႀကီး မခၽြတ္ေသးဘူးလား....ဟင္။ ”
“ ေၾသာ္...ခၽြတ္ေလ..ကေလးခၽြတ္ေပး ။ ”
“ အင္း။ ”
ႏွစ္ေယာက္သားပူးကပ္ေနတာကို ခြာလိုက္ၿပီးေတာ့ ေဒၚမမေလးလက္ႏွစ္ဘက္ကို ေျမႇာက္ထားေပးပါတယ္။
ဂါဝန္ေအာက္နားစေတြကိုလိပ္ယူၿပီး ဆြဲတင္လာကာ ေခါင္းေပၚကေနမၿပီးခၽြတ္ၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္
ေရာ ေဒၚမမေလးပါ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ကိုုယ္လုံးတီးေတြျဖစ္သြားပါၿပီ။ကၽြန္ေတာ္သိပ္ျမင္ေနခ်င္တဲ့ ေစာက္ဖုတ္
ႀကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာမေတြ႕ရေသးေပမယ့္ ဆီးစပ္မွာအုံခဲေနတဲ့ ေစာက္ေမႊးမဲမဲေတြကိုျမင္တာနဲ႔တင္ လီးတံက
တင္းသထက္တင္းလာပါတယ္။ေဒၚမမေလးက သူ႔တကိုယ္လုံးကို အငမ္းမရၾကည့္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲကို
ျပန္ၿပီးဝင္လာကာ အနမ္းေတြေပးျပန္ပါတယ္။ဘာအတားအဆီးမွ မရွိေတာ့ပဲ အေရျပားခ်င္းထိကပ္ပြတ္သပ္ရတဲ့
အခါမွာေတာ့ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ့ အသက္ရႉသံေတြက ျပင္းထန္သြားပါၿပီ။
“ ဟင္း ဟင္း အား။ ”
“ဟ ဟား အင္း ။ ”
အဝတ္အစားကင္းမဲ့ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ေဒၚမမေလးကိုဖက္ထားရင္းက ကၽြန္ေတာ့္လက္ကိုသူ႔ေပါင္ခြၾကားထဲကိုထိုးထည့္
လိုက္ေတာ့ အသာေလးေပါင္ေတြကိုဟေပးပါတယ္။မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္းနဲ႔ ႏူးညံ့လြန္းလွတဲ့ အသားစိုင္တခုကို လက္ထဲ
မွာ အျပည့္စမ္းမိပါတယ္။
“ ဟင္း ဟင္း ဒါ မမဟာႀကီးလားဟင္။ ”
“ အင္း...အ.. ကေလး...သိပ္လိုးခ်င္ေနတဲ့ မမေစာက္ပတ္ႀကီးေလ။ ”
“ အ...အ..အား။ ”
“အရည္ေတြ ဟ..အ ရြဲေနတာ ေတြ႕လား။ ”
“အင္း အရမ္းကိုင္လို႔ေကာင္းတာပဲ မမရယ္။ ”
“လီးႀကီးနဲ႔လိုးရင္ ပိုေတာင္ေကာင္းဦးမွာ...ဟ ဟင္ ဒီ ဒီလိုေလ...။ ”
“အ အ...အား မမ ၊။”
ကၽြန္ေတာ့္လီးကို ကိုင္ကာေပါင္ကိုကားလိုက္ၿပီး ဒစ္နဲ႔ေပါင္ခြၾကားကို တရၾကမ္းဆြဲတိုက္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အသည္း
ခိုက္ေလာက္ေအာင္ေကာင္းသြားပါသည္။စနက္တံကို မီးရွို႔လိုက္သလိုျဖစ္သြားတာမို႔ ေဒၚမမေလးရဲ့ကိုယ္လုံးကို ၾကမ္းျပင္
ေပၚပက္လက္ဆြဲလွဲခ်လိုက္ကာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားထဲကို ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္။အခုမွပဲ အေမႊးအုံၾကားထဲက
မို႔ေဖာင္းေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုအသက္ရႉေမ့ေလာက္ေအာင္ ျမင္ရပါေတာ့တယ္။တကယ္ကိုၾကည့္လို႔မဝပါဘူး။အရည္
ၾကည္ေလးေတြစီးယိုေပက်ံေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကိုလက္ညႇိုးနဲ႔ ဖြဖြေလးပြတ္လိုက္လက္ဝါးႀကီးနဲ႔ အတင္းဆုပ္လိုက္
လုပ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေဒၚမမေလးျပဳံးၿပီးၾကည့္ေနပါတယ္။
“ မမ အဖုတ္ႀကီး..အရမ္းလွတာပဲ မမရယ္။ ”
“ လွေတာ့ဘာလုပ္ခ်င္လဲ...ေျပာ။ ”
“ လ..လိုးခ်င္တယ္ မမ ရယ္ ။ ”
“အင္း အ လိုးေလကြာ လိုးေတာ့ မမေစာက္ပတ္ကလဲ အရမ္းအလိုးခံခ်င္ေနၿပီ။ ”
“ဘတ္..ဖတ္။ ”
ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုမိုးေပၚေထာင္ကားလိုက္ကာ ေစာက္ဖုတ္ကိုလက္ဝါးနဲ႔ပြတ္ရိုက္ျပၿပီး အလိုးခံခ်င္ေနပါတယ္ဆိုတဲ့
ပုံစံလုပ္ျပပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္ေရွ႕ကိုနဲနဲတိုးလိုက္ကာလီးတံကို အေခ်ာင္းလိုက္ေစာက္ဖုတ္ႀကီးေပၚတင္လိုက္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့
အကြဲေၾကာင္းအလယ္ေလာက္မွာလီးကိုေတ့ၿပီးဖိထိုးခ်လိုက္တယ္။ေတာင့္တင္းေနတဲ့လီးတံက ဒစ္ျမဳပ္႐ုံေလာက္ပဲဝင္တယ္။
အေပါက္နဲ႔လြဲေနတဲ့လီးကို ေဒၚမမေလးကကိုင္ၿပီးအေပါက္တည့္ေပးေတာ့မွကၽြန္ေတာ္ဖိထိုးလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပူေႏြးစိုရြဲေန
တဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲကို အိကနဲ တိုးဝင္သြားပါေတာ့တယ္။ဒစ္ဖ်ားကေန အရင္းထိေအာင္ ပူေႏြးတဲ့တြင္းေလးထဲစိမ္လိုက္ရ
သလိုလို ျဖစ္သြားခ်ိန္မွာ ရင္ဘတ္ထဲမွာလဲဟာကနဲျဖစ္သြားပါတယ္။
“အား...ဟ...ကေလး..ကေလး..လီးႀကီး မမ အဖုတ္ထဲဝင္သြားၿပီ။ ”
“ ႁဗြတ္...ႁဗြတ္....စြတ္။ ”
“ အ..အ..မမ...ကို ကၽြန္ေတာ္လိုး..ေနတာေလ...။”
“အီး အင္း လိုး လိုး...ေဆာင့္ေပး...ၾကမ္းၾကမ္းေလးေဆာင့္ေပးပါ....မမ..ယားလြန္းလို႔...။ ”
“ ႁပြတ္...ဒုတ္ ဒုတ္...ဖြတ္ ။ ”
လီးတေခ်ာင္းလုံးဝင္ေနတာေတာင္ေအာက္ကေနေကာ့ၿပီး ျပန္ျပန္ေဆာင့္ေနတဲ့ ေဒၚမမေလးရဲ့ နို႔ႏွစ္လုံးကိုလွမ္းကိုင္
ၿပီး ဒူးေတြပြန္းလာတဲ့အထိဆက္တိုက္ေဆာင့္လိုးရင္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲကိုလီးတံဝင္တာထြက္တာကိုပါအရသာခံၾကည့္
မိပါတယ္။ဂြင္းထုတဲ့အရသာနဲ႔ အခုလိုလိုးရတာနဲ႔ဘာမွကိုမဆိုင္တာပါ။ေဒၚမမေလးကလဲေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အစြမ္း
ကုန္ျဖဲကားထားကာကၽြန္ေတာ္ေဆာင့္သမၽွကိုေအာက္ကေနေအာ္ၿပီးခံေနပါတယ္။တရိပ္ရိပ္တက္လာတဲ့ကာမအရွိန္နဲ႔အတူ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့လွႈပ္ရွားမႈကလဲ ပိုၿပီးေတာ့ ျမန္လာပါတယ္။လီးကို ဆြဲမထုတ္ပဲ ေဆာင့္ေၾကာင့္ေျပာင္းထိုင္ကာ ေဒၚမမေလးရဲ့
ခါးကို လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး အားရပါးရအရွိန္ပါပါေဆာင့္ေတာ့လီးကအထဲကိုပိုဝင္သြားတယ္ထင္တယ္ေဒၚမမေလးမ်က္ႏွာ
ပါရႈံ႔မယ့္မယ့္ျဖစ္ကာ ေအာ္ေနပါတယ္။
“ဒုတ္ ဒုတ္.. ျဗစ္ ။”
“ အမေလး...အား ...ေကာင္းလိုက္တာ....ေဆာင့္ ေဆာင့္ ။ ”
“ ဟင္း...ဟား....အင့္ ။ ”
“ အ လီးႀကီးဆုံးေအာင္ေဆာင့္ေပးေနာ္....အား ေကာင္းလိုက္တာ...။ ”
“ဒုတ္ ဒုတ္ ဖြတ္။”
“အား အား ကၽြတ္..အား။ ”
“ေဆာင့္ အ..လိုးပါ....လိုးေပးပါ ကေလးရယ္ ။ ”
“အား အား အမေလး ...အိုး....။ ”
ေအာ္တာသိပ္အက်ယ္ႀကိးမဟုတ္ေပမယ့္တဘက္ခန္းေတြ ၾကားမွာကိုကၽြန္ေတာ္ကစိုးရိမ္ေနမိပါေသးတယ္။ေဒၚမမေလး
ကေတာ့ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ကာ ကၽြန္ေတာ္ေဆာင့္ေပးသမၽွကို အျပည့္အဝဖီလင္ယူေနပါတယ္။နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကိုလဲသူ႔ဘာသာ
ပြတ္ကာ ကစားေနတာကလဲကၽြန္ေတာ့္ကိုၿပီးေသြးႂကြေအာင္လုပ္ျပေနသလိုပါပဲ။ဖင္ႀကီးႏွစ္လုံးကိုလဲေကာ့လိုက္ျပန္ခ်လိုက္
နဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာလီးတံကိုရမ္းခါေနေအာင္ေအာက္ကေနကစားေပးပါတယ္။အဲဒီပုံစံနဲ႔ ပဲ အားရပါးရေဆာင့္လိုး
ရင္းလီးထိပ္မွာက်င္ကနဲျဖစ္ကာ တကိုယ္လုံးေၾကာေတြျပတ္က်သြားသလိုခံစားလိုက္ရေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္ၿပီးသြားၿပီဆိုတာ
သိလိုက္ပါတယ္။ၿပီးမွာမသိေလာက္ေအာင္ကၽြန္ေတာ္လဲေကာင္းေနခဲ့ပါတယ္။သုတ္ရည္ေတြကိုေဒၚမမေလးရဲ့ေစာက္ဖုတ္
ႀကီးထဲမွာပဲ ပန္းထုတ္လိုက္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့ဘယ္လိုမွေတာင့္မထားနိုင္ေတာ့ပဲေဒၚမမေလးရဲ့ ရင္ဘတ္ေပၚကိုေမွာက္ခ်ၿပီး
မ်က္လုံးေတြမွိတ္ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ၿပီးပါၿပီ
