မ်ား ျဖစ္ၾကသည့္အေလ်ာက္ၾကဳံသလိုလုပ္ကိုင္၍မိသားစုစားဝတ္ေနေရးကိုတေတာင့္တေနရာမွျဖည့္စြက္ေနၾကရ
သူမ်ား ျဖစ္ၾက၏။
စန္းခင္တြင္ဖခင္မရွိပဲ မိခင္မုဆိုးမ ႏွင့္ ေမာင္ငယ္ႏွစ္ေယာက္လူမမယ္မ်ားရွိ၏။ မိခင္ျဖစ္သူ မဝင္းၾကည္
က အသက္(၃၅) ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီး ၾကဳံရာအလုပ္လုပ္၍ မိသားစု စားဝတ္ေနေရးကို ဦးေဆာင္ဖန္တီး ေနသူျဖစ္၏။
အရင္က မဝင္းၾကည္သည္ေႏြတြင္စပါးဒိုင္မွစပါးဝယ္၏။ မႏွစ္ကေတာ့အလုပ္ၾကမ္း ဒဏ္ေတြပိ၍ မဝင္းၾကည္သည္
အေတာ္ပင္ မမာလိုက္၏။ ကံေကာင္းေထာက္မ၍ ထူထူေထာင္ေထာင္ျပန္၍ ျဖစ္လာခဲ့ရေသာ္လဲ အရင္လို
အလုပ္ၾကမ္း မလုပ္နိုင္ေတာ့ေခ်။
အလုပ္ၾကမ္း မလုပ္နိုင္ေတာေသာ မဝင္းၾကည္သည္ အိမ္တြင္ေန၍ ထမင္းခ်က္ ဟင္းခ်က္ အိမ္ဗာရီယ
မ်ားကိုလုပ္ေနသူသမီး စန္းခင္ကိုအလုပ္ခြင္သို႔ပို႔ရေတာ့၏။ မဝင္းၾကည္ကေတာ့အိမ္ေရွ႕တြင္ပင္အေၾကာ္ေၾကာ္၍
ေရာင္းရ၏။ မဝင္းၾကည္၏ ေနရာသို႔ေရာက္ရွိလာေသာ စန္းခင္က ေႏြရာသီတြင္စပါးအဝယ္ဒိုင္ထံ စပါးသယ္၏။
မိုးရာသီတြင္ေတာ့သူ႔အေမ ဝင္းၾကည္လိုလယ္ထဲ ဆင္း၍အလုပ္မလုပ္ေပ။ သူမကေတာ့ပုဇြန္ေဖာင္တြင္ပုဇြန္ငါး
ေရြးကာ ရလာေသာ ဟင္းစားကိုရြာထဲလွည့္၍ ေရာင္းၿပီး ဝမ္းစာရွာရ၏။
အုန္းသန္းကေတာ့ဖခင္ေရာ မိခင္ေရာ မရွိေတာ့ပါ။ ဖြားေအျဖစ္သူႏွင့္ေျမးအဖြားႏွစ္ေယာက္အတူေနရ၏။
အုန္းသန္းသည္အဖြားျဖစ္သူေဒၚေစာရွင္မွာ အနိပ္သည္ျဖစ္၏။ အသက္(၇၀) ေက်ာ္လာၿပီျဖစ္၍ သိပ္ၿပီး အလုပ္
မလုပ္နိုင္ေတာ့ေပ။ အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ေဒၚေစာရွင္သည္ေျခရင္းအိမ္မွ မဝင္းၾကည္နဲ႔ တိုင္ပင္၍ မဝင္းၾကည္၏ သမီး
စန္းခင္ႏွင့္အတူအုန္းသန္းကိုပါ လိုက္ပါ၍ အလုပ္လုပ္ေစ၏။
သူတို႔ေနထိုင္ေသာ ရြာသည္တိုက္နယ္ေက်းရြာ တစ္ခုျဖစ္ၿပီး အိမ္ေၿခ (၃၀၀) နီးပါးရွိေသာ ရြာႀကီးျဖစ္၏။
ၿမိဳ႕နဲ႔ဆိုလၽွင္(၅) မိုင္မၽွသာေဝး၏။ ၿမိဳ႕သို႔ေရလမ္းမွ ပဲ့ေထာင္နဲ႔သြားရလၽွင္ေကြ႕ပတ္ေနေသာ ေခ်ာင္းတေလၽွာက္မွ
ေန၍ ျမစ္ပင္က်ယ္သို႔ေမာင္းထြက္၍ တစ္ခါ ျမစ္ျပင္အတိုင္း ဆက္၍ေမာင္းသြားရ၏။ (၂) နာရီနီးပါးမၽွေမာင္းရ၏။
စန္းခင္ႏွင့္ အုန္းသန္းတို႔၏ ေနထိုင္ရာ ေက်းရြာမွၿမိဳ႕သို႔ တစ္ေန႔လၽွင္ ပဲ့ေထာင္ ႏွစ္စီးထြက္၏။ ၿမိဳ႕သို႔
ကုန္းလမ္းမွ သြားလိုကလည္း ရြာ၏အေနာက္ဖက္မိုင္ဝက္ေလာက္အကြာအေဝးသို႔ ေျခလ်င္ေလၽွာက္၍ သြားၿပီး
ထိုရြာႏွင့္ မိုင္ဝက္မၽွအကြာတြင္ရွိေသာ ကားလမ္း ရထားလမ္းသို႔ ေရာက္၏။ ထိုကားလမ္းတြင္သူမြတို႔ေက်းရြာကို
ျဖတ္သန္း၍ အျခားေက်းရြာႀကီးမ်ားသို႔ ေျပးဆြဲေနေသာ ဂ်စ္ကားမ်ားကိုတား၍ စီးနိုင္၏။ ကုန္းလမ္းမွ ၿမိဳ႕သို႔သြား
လၽွင္ေတာ့နာရီဝက္သာသာေလာက္ပင္ၾကာ၏။
စန္းခင္ႏွင့္ အုန္းသန္းတို႔သည္ ဤမၽွေလာက္ နီးေသာၿမိဳ႕သို႔ တစ္လေနလို႔တစ္ေခါက္ မေရာက္ၾကေခ်။
မိသားစု စားဝတ္ေနေရးကို အခ်ိန္ႏွင့္အမၽွ ႐ုန္းကန္၍ ရွာေဖြဖန္တီး ေနရေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ ၾကဳံရာအလုပ္ကို
ကာယအားျဖင့္လုပ္ကိုင္ေနရ၍ လားေတာ့မသိပါ၊ စန္းခင္ႏွင့္အုန္းသန္းတို႔သည္အသက္၁၅-၁၆ ေလာက္သာရွိ
ၾကေသာ္လည္း သူမတို႔၏ ခႏၵာကိုယ္မ်ားသည္အပ်ိဳႀကီးဖားဖား ျဖစ္ေနသူမ်ားထက္ပင္ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း
ရွိၾက၏။ စန္းခင္ႏွင့္အုန္းသန္းတို႔မွာ ႐ုပ္ကေလးေတြကလည္း ခပ္ေခ်ာေခ်ာျဖစ္သလို၊ သူမတို႔၏ ခႏၵာကိုယ္မ်ားကလဲ
အခ်ိဳးအစားက်န၍ထြားထြားႀကိဳင္းႀကိဳင္း ရွိၾကသျဖင့္ရြာထဲမွကာလသားမ်ားသာမက၊အရြယ္မေရြး၊ ေယာက်္ားမ်ား
တို႔၏ စူးစူးရွရွအၾကည့္မ်ားကိုသူမတို႔သည္ရင္ဆိုင္ေတြ႕ၾကဳံေနရ၏။
တခ်ိဳ႕လက္ရဲဇက္ရဲ ေယာက်္ားႀကီးမ်ားဆိုရင္ဖင္ပုတ္ေခါင္းပုတ္ေက်ာသပ္ရင္သပ္ျဖင့္လူလစ္ရင္လစ္သလို
လုပ္တတ္ၾကေသး၏။ သူမတို႔၏ မိသားစုမ်ားကလဲ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း အသိုင္းအဝိုင္း ေကာင္းလွသည္
မဟုတ္ေတာ့မေလးစားတာလဲပါ၏ ေစာ္ကားခ်င္တာလဲပါ၏။ သေဘာက်လို႔တကယ္ယူမလားဆိုေတာ့လဲ ခုခ်ိန္ထိ
တည္တည္တံ့တံ့ေျပာဆိုခဲ့ဘူးသူေယာက်္ားမ်ား မရွိခဲ့ေသးပါ။
စန္းခင္ဆိုလၽွင္မိခင္ျဖစ္သူမဝင္းၾကည္အလုပ္လုပ္နိုင္စဥ္က သူမက အိမ္တြင္သာေန၍ မီးဖိုေခ်ာင္ကိစၥနဲ႔
လူမမယ္ေမာင္ေလး ႏွစ္ေယာတ္၏ ဗာရီယကိစၥမ်ားကို တာဝန္ယူ လုပ္ကိုင္ရ၏။ အခုသူမ၏ မိခင္ မဝင္းၾကည္
မမာၿပီးသည့္ေနာက္အလုပ္ၾကမ္းမလုပ္နိုင္ေတာ့ စန္းခင္က အိမ္ျပင္သို႔ ထြက္၍ အလုပ္လုပ္ရ၏။ မဝင္းၾကည္မွာ
ျပန္၍ ေနေကာင္းလာေသာ္လည္း၊ အေလးအပင္ မထမ္းနိုင္ေတာ့ျခင္း၊ အေအးဒဏ္ အေမာအပမ္း ဒဏ္တို႔ကို
မခံနိုင္ေတာ့ျခင္းေၾကာင့္သာ အလုပ္ထြက္၍ မလုပ္ျခင္းျဖစ္၏။ က်န္တာကေတာ့မဝင္းၾကည္မွာ လူေကာင္းပကတိ
ပင္ျဖစ္၏။
မဝင္းၾကည္ျပန္ေကာင္းလာတာကလည္း ရြာထဲမွေဆးထိုးဆရာ ကိုျမင့္ေအး ေကာင္း၍ျဖစ္၏။ မဝင္းၾကည္
ေနမေကာင္းေတာ့ကိုျမင့္ေအးက ေဆးကိုအလကားကုေပး၏။ ေဆးကုေပး႐ုံသာမဟုတ္၊ မဝင္းၾကည္ေနမေကာင္း
စဥ္ကာလအတြင္းတြင္ဆန္ငါးပိငါးေျခာက္တို႔ကိုလည္း ရံဖန္ရံခါ ယူလာေပးေသး၏။ တခါတရံတြင္လဲ မဝင္းၾကည္
၏ သမီး စန္းခင္ကို “နင္တို႔ေမာင္ႏွမေတြ မုန႔္ဝယ္စားဖို႔မုန႔္ဖိုး” ဟုဆိုကာ ေငြႏွစ္ရာ သုံးရာေပးတတ္ေသး၏။
ကိုျမင့္ေအးမွာ ေဆးမႉးလည္းမဟုတ္ပါ။ တိုင္းရင္းသမားေတာ္လည္း မဟုတ္ပါ။ အပ္ပုန္းကိုင္ (ရမ္းကု)
ေဒါက္တာပင္ျဖစ္၏။ ဒါေပမဲ့ ကိုျမင့္ေအးကို အထင္ေသး၍ မရပါ။ ရြာတြင္တာဝန္က်ေသာေဆးမႉးက ညက်တီဗီ
ၾကည့္ခ်င္ရင္တျခားအိမ္သြားၾကည့္ရ၏။ကိုျမင့္ေအးကေတာ့သူ႔အိမ္တြင္အေပၚစက္ေအာက္စက္အျပည့္အစုံရွိ၏။
ရြာရွိေဆးခန္းမွာ လူမစည္ေသာ္လည္း ကိုျမင့္ေအး၏ အိမ္တြင္ေတာ့ လူနာေတြ တန္းစီေန၏။ ကိုျမင့္ေအး
နဲ႔ကု၍ မေပ်ာက္ေသာ လူနာဟူ၍ ခပ္ရွားရွားျဖစ္၏။ ကိုျမင့္ေအးနဲ႔ကု၍ ေဆးမွားၿပီး ဒုကၡေရာက္ရသူမွာ တစ္ဦး
တစ္ေယာက္မွ မရွိခဲ့ဘူးေပ။ ဒါေၾကာင့္လဲ ကိုျမင့္ေအး၏ အပ္ပုန္းမွာ အႏၲရယ္ကင္းေန၏။ ေနာက္ၿပီး ဘယ္က
ဘယ္လိုလုပ္လာသည္မသိ။ ကိုျမင့္ေအးတြင္တိုင္းရင္းေဆးဆရာ အသိအမွတ္ျပဳ လက္မွတ္ကလဲရွိ၏။ သူေဆးကု
လာသည္မွာလဲ(၁၀) ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီဆိုေတာ့ရြာထဲတြင္ဆရာႀကီးတစ္ဆူျဖစ္၍ေန၏။ ရြာသူရြာသားအေတာ္မ်ားမ်ားက
သူ႔ကိုအားထားၾကရ၏။
ကိုျမင့္ေအးမွာ အသက္(၄၀)ခန႔္ရွိၿပီး လူပ်ိဳႀကီးျဖစ္၏။ ၿမိဳ႕ေက်ာင္းတြင္(၉) တန္းထိပညာသင္ဖူးၿပီး ၿမိဳ႕ရွိ
နာမည္ႀကီး ဆရာဝန္ႀကီး တစ္ေယာက္ထံတြင္ (၁၀) ႏွစ္ေလာက္အတူေနကာ ဆရာဝန္ႀကီး ေဆးကုသရာတြင္
ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးရ၏။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဆရာဝန္ႀကီးက လူနာကို စမ္းသပ္႐ုံသာ စမ္းသပ္ၿပီး လိုအပ္ေသာ
ေဆးမ်ားကို ႏႈတ္မွေျပာ႐ုံသာျဖစ္၏။ အနာေဆး ထည့္ေပး၏။ အေပါက္အျပဲကို ခ်ဳပ္ေပးရ၏။ ဆရာဝန္ႀကီးက
ရန္ကုန္ကို ေျပာင္းသြားေသာအခါတြင္ကိုျမင့္ေအးက ရြာသို႔ျပန္လာ၍ ေဒါက္တာလုပ္ေတာ့၏။ သူ၏လုပ္ငန္းမွာ
ေအာင္ျမင္သည္ဟုဆိုရမည္ျဖစ္၏။ တစ္ရြာလုံး၏ ႏႈတ္ဖ်ားတြင္“ဆရာ” “ဆရာ” ဟူ၍ ျဖစ္ေန၏။
ဒီလို နာမည္ရ ဆရာကိုျမင့္ေအးက မုဆိုးမျဖစ္သူမဝင္းၾကည္ကို အလကားကုေပးထားသည္။ မဝင္းၾကည္
အဖို႔ နည္းနည္းေနာေနာ ကုသိုလ္မဟုတ္ေပ။ ဒါေပမဲ့ ရြာထဲမွာေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕က ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စား၍ ဆရာ
ကိုျမင့္ေအးႏွင့္မဝင္းၾကည္တို႔က ဘာလိုလိုညာလိုလိုနဲ႔ျဖစ္ေနတယ္ဟုအတင္းေျပာေနၾကေသး၏။
ဒီလိုေျပာေနၾကတာလဲ သိပ္ၿပီး အဆိုးဆို၍မရ။ ကိုျမင့္ေအးကလည္း “ဇ” ရွိသည္။ မဝင္းၾကည္ကလည္း
“အလွ” ရွိ၏။ မဝင္းၾကည္မွာ အသက္(၄၀)ဆိုေသာ္လည္း ဘဝေပးကုသိုလ္ေၾကာင့္အလုပ္ၾကမ္းပင္လုပ္လင့္ကစား
အရြယ္ေတာ္ေတာ္တင္၏။ မသိလၽွင္၃၄-၃၅ ေလာက္ဟုထင္ရ၏။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကလဲ လုံးႀကီးေပါက္လွ။
အရပ္နည္းနည္းျမင့္ေတာ့ ပို၍ ၾကည့္လို႔ေကာင္း၏။ အသားကလည္း ျဖဴေသးေတာ့ ကေလး (၃) ေယာက္သာ
မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ရွိမေနလၽွင္မဝင္းၾကည္သည္အပ်ိဳႀကီးဟုပင္ထင္ရမည္ျဖစ္၏။
မဝင္းၾကည္ေယာက်္ား ဆုံးသြားသည္မွာ (၂)ႏွစ္ခန႔္သာရွိေသး၏။ သူမ၏ ေယာက်္ားရွိစဥ္ထဲက ကိုျမင့္ေအး
မွာ မဝင္းၾကည္တို႔အိမ္သို႔အဝင္အထြက္ရွိ၏။ မဝင္းၾကည္၏ ေယာက်္ား ဆုံးေတာ့ကိုျမင့္ေအးက ခါတိုင္းထက္ပို၍
အဝင္အထြက္ လုပ္လာ၏။ ဒါေၾကာင့္လဲ ပတ္ဝန္းက်င္က ေျပာၾကတာပဲျဖစ္မည္။ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ
ကိုျမင့္ေအးကေတာ့ မဝင္းၾကည္၏ အိမ္သို႔ အဝင္အထြက္ မပ်က္ပါေပ။ မနက္ပိုင္းသာဖြင့္ေသာ မဝင္းၾကည္၏
အေၾကာ္ဆိုင္သို႔ကိုျမင့္ေအးသည္မနက္တိုင္းေရာက္၏။
အေၾကာ္ဆိုင္ပိတ္ၿပီးခ်ိန္တြင္လည္း ေန႔လည္ခင္း၊ ညေနခင္း စေသာ အခ်ိန္မ်ားတြင္လည္း ကိုျမင့္ေအးက
မဝင္းၾကည္တို႔ အိမ္သို႔ ေရာက္လာတတ္ေသး၏။ တခါတရံ ညဖက္အခ်ိန္မေတာ္ပင္ မဝင္းၾကည္၏ အိမ္သို႔
လာတတ္ေသး၏။ မဝင္းၾကည္ကေတာ့ကိုျမင့္ေအး အတြက္ဆိုလၽွင္သူမ၏အိမ္သည္အခ်ိန္အခါမေရြး အျမဲတံခါး
ဖြင့္ထား၏။ ကိုျမင့္ေအးသည္ အသားညိဳညိဳ ႐ုပ္သန႔္သန႔္ျဖစ္၏။ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ကိုယ္လုံးေတာင့္ေတာင့္ ျဖစ္၍
ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းရွိသည္ဟုဆိုရမည္ပင္ျဖစ္၏။
မဝင္းၾကည္တို႔အိမ္မွာ ၿခံဝိုင္းေလးနဲ႔ျဖစ္ၿပီး ပ်ဥ္ခင္းဝါးထရံကာ သြပ္မိုးျဖစ္၏။ သူမ၏ေယာက်္ား မကြယ္လြန္မွီ
ကေလးမွ ေဆာက္ေပးခဲ့ေသာ အိမ္ျဖစ္၏။ ဝါးထရံကာ ဆိုေသာ္လည္း ဆိုင္တြင္ေရာင္းေသာ ေရာင္းတန္းလႊာ
ခ်င္းဝါး တခုမဟုတ္ဝါးကိုထု၍ ခြဲကာ ျဖန႔္ၿပီး အဆစ္အတြင္းသားမ်ားကိုလႊာထုတ္ကာ ကိုယ္တိုင္ယက္ထားေသာ
စိေပါက္ဝါးထရံသာျဖစ္၏။ထူထူထဲထဲျဖင့္ႏွစ္ရွည္ခံ၏။ ေရနံေခ်းပါသုတ္ထားသျဖင့္ပိုးပါမစားေတာ့။ ဒီအိမ္ေလးရွိ၍
မဝင္းၾကည္တို႔သားအမိတေတြ အိျႏၵရေနျခင္းျဖစ္၏။
မိုးရာသီေရာက္ၿပီဆိုလၽွင္ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသ ျဖစ္သည့္အတိုင္း၊ မိုးကသိပ္ၿပီး မျပတ္ခ်င္ေတာ့ပါ။ ဆက္
တိုက္ဆိုသလိုရြာတတ္၏။ ျပတ္လည္း တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ခန႔္ပင္ျဖစ္၏။ ညေန (၆) နာရီေလာက္က ညေနစာ ထမင္း
စားၿပီး မိုးေကာင္းေနသည့္ၾကားမွပင္စန္းခင္နဲ႔အုန္းသန္းတို႔သည္ပုဇြန္ေဖာင္သို႔ပုဇြန္ေရြး ငါးေရြးရန္ထြက္သြားၾက
၏။ ထုံးစံအတိုင္း ခေမာက္ကိုယ္စီေဆာင္း၍ ပလတ္စတစ္ကို ျခဳံကာသြားၾကရ၏။
စန္းခင္ႏွင့္အုန္းသန္းတို႔ထြက္သြားၿပီးမိုးကပို၍ရြာလာ၏။မဝင္းၾကည္သည္ထိုင္ရာမွထ၍ျပဳတင္းေပါက္မ်ား
ကို ပိတ္လိုက္၏။ ၿပီးေနာက္ဖိနပ္ခၽြတ္ရွိတစ္ေပါက္တည္းေသာ တံခါးကိုပါ ပိတ္လိုက္၏။ ခဏေနေတာ့အငယ္က
ေလး ႏွစ္ေယာက္က အိပ္ခ်င္လာသည္နဲ႔အိမ္ေရွ႕နဲ႔ပိုင္းျခားကာ ထရံပါးေလးျဖင့္ကာထားေသာ အခန္း အတြင္းသို႔
ဝင္၍ ကေလးႏွစ္ေယာက္ကိုသိပ္ရ၏။ အႀကီးက (၅)ႏွစ္၊ အငယ္က (၂)ႏွစ္ေက်ာ္သာရွိေသး၏။ ကေလး ႏွစ္ေယာက္
အိပ္သြားၿပီဆိုေတာ့မွ မဝင္းၾကည္သည္အိမ္ေရွ႕သို႔ ထြက္၍ထိုင္လိုက္၏။ အိမ္ေရွ႕တြင္ေတာ့ ဘက္ထရီမီးေရာင္
ေလးက မႈန္ျပျပေလးျဖစ္၏။
မဝင္းၾကည္တို႔အိမ္သည္(၃)ပင္(၂)ခန္းျဖစ္ၿပီး အတြင္းတံခါးမရွိပဲ ဖိနပ္ခၽြတ္ပတ္လည္ကိုဝါးထရံျဖင့္အလုံ
ပိတ္ကာထားကာ ေခါင္းရင္းဘက္နံရံတြင္ျပဳတင္းေပါက္တစ္ေပါက္၊ ေခါင္းရင္းဖက္ျခမ္း၊ အိမ္ေရွ႕ဘက္တြင္ျပဳတင္း
ေပါက္တစ္ခုရွိ၏။ ေျခရင္းဖက္ခန္းတြင္ေတာ့ဝင္ေပါက္ထြက္ေပါက္တစ္ခုရွိၿပီး သစ္သားတံခါး တစ္ခ်ပ္တပ္ထား၏။
အိမ္ေရွ႕ေရာက္လာေသာ မဝင္းၾကည္က မနက္က်ရင္အေၾကာ္ေၾကာ္ရန္ဗူးသီးမ်ားကို စိတ္ေန၏။ ဗူးသီး
မ်ား စိတ္ၿပီးသြားသည္ႏွင့္ေျပာင္းဖူးေစ့မ်ားကိုအေစ့ထြင္၍ေန၏။ လက္က အလုပ္လုပ္ေနရင္း မဝင္းၾကည္၏ စိတ္က
တျခားသို႔ ေရာက္ေန၏။ မဝင္းၾကည္ထံသို႔ ကိုျမင့္ေအး ညဖက္မေရာက္ျဖစ္သည္မွာ (၁၀) ရက္ခန႔္ပင္ရွိၿပီျဖစ္၏။
မလာတာၾကာေတာ့လည္း မဝင္းၾကည္က ကိုျမင့္ေအးကို ေမၽွာ္ေနမိ၏။ ေမၽွာ္ရေသာ အေၾကာင္းရင္းကလည္းရွိ၏။
ကိုျမင့္ေအးကသူမတို႔သားအမိေတြေပၚအလြန္ေကာင္း၏။အထူးသျဖင့္မဝင္းၾကည္၏အေပၚတြင္ကိုျမင့္ေအးသည္
ေတာ္ေတာ္ေကာင္း၏။ ကိုျမင့္ေအး ေကာင္းလိုက္သည္မွာ မဝင္းၾကည္အသည္းစြဲေလာက္ေအာင္မိန္းေမာသြားရ
ေလာက္ေအာင္ပင္ေကာင္းလွ၏။
ေယာက်္ားဆုံးၿပီး (၆) လေလာက္အၾကာမွာ အခုလိုညဖက္မိုးေကာင္းေကာင္းမွာ ကိုျမင့္ေအးတစ္ေယာက္
အိမ္သို႔ေရာက္လာၿပီးအိမ္တြင္တြင္တစ္ေယာက္ထဲရွိေနသည့္မဝင္းၾကည္ႏွင့္အိမ္ေရွ႕တြင္ေရာက္တတ္ရာရာထိုင္၍
စကားေျပာေနရင္း၊ ကိုျမင့္ေအးက လင္ေၾကာင္း သားေၾကာင္းေတြကိုအစေဖာ္ကာ ေျပာ၏။ ေျပာၾကဆိုၾကရင္း ျဖင့္
မုဆိုးမျဖစ္သူမဝင္းၾကည္ကလင္နဲ႔မေတြ႕ၾကဳံရတာ ၾကာၿပီျဖစ္သည့္အေလ်ာက္မဝင္းၾကည္၏ စိတ္ထဲတြင္ဘာလိုလို
ညာလိုလိုေလး ျဖစ္လာ၏။ မဝင္းၾကည္အရြယ္ေလးကလဲ ရွိေနေသးေတာ့ကာမစိတ္ေလးမ်ား ရင္ဝယ္ျဖစ္လာကာ
ကိုျမင့္ေအးႏွင့္စကားေျပာရင္းက မဝင္းၾကည္မွာ ရွိုးတိုးရွန႔္တန္း အိုးတိုးအန္းတန္း ျဖစ္လာ၏။
မဝင္းၾကည္တစ္ေယာက္ဘာျဖစ္ေနသည္ကိုလူလည္ႀကီး ကိုျမင့္ေအးက အကဲခတ္မိ၏။ ထိုတို႔အကဲခတ္
မိသည္ႏွင့္ကိုျမင့္ေအးက ဖိုမကိစၥမ်ားကို တစ္တစ္ခြခြေျပာလာေတာ့၏။ ခဏၾကာလၽွင္မဝင္းၾကည္မွာ စကားေျပာ
ရင္း ၾကမ္းျပင္ကို ၾကည့္ေနရာမွသူမ၏ မ်က္ႏွာမွာ ေမာ့၍မလာေတာ့ေပ။ ထိုအခါတြင္မွအႀကံႀကီးေသာ ကိုျမင့္ေအး
က မဝင္းၾကည္ကိုအသာအယာပင္ေျဖးေျဖးခ်င္း တစ္ဆင့္ျခင္း ဝင္လုံး၍ လိုခ်င္တာကိုအရယူေတာ့၏။
ျပတ္လပ္၍ေနသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ကာမအရသာကို ထိေတြ႕ခံစားလိုက္ရေသာ မဝင္းၾကည္မွာ အစ
ပထမတြင္ကိုျမင့္ေအးကို မိန္းမသဘာဝအရမူ ျငင္းဆန္ေနေသး၏။ ကၽြမ္းက်င္ၿပီးျဖစ္ေသာ ကိုျမင့္ေအးကလည္း
မဝင္းၾကည္ ျငင္းဆန္ေနသည့္ၾကားမွပင္ သူလုပ္စရာရွိသည္မ်ားကို တဆင့္ၿပီးတဆင့္ တက္ကာ စနစ္တက်
လုပ္ေဆာင္၍ မဝင္းၾကည္၏ ကာမတံခါးကိုဖြင့္၏ မၾကာပါေခ်။ မစြမ္းရင္းကရွိ ကန္စြန္းခင္းကလဲ ညိလာေသာ
မဝင္းၾကည္မွာ ကိုျမင့္ေအး၏ ရင္ခြင္အတြင္းတြင္သူမ၏ မ်က္လုံးေလးမ်ားပင္မပြင့္ေတာ့ေခ်။
ရင္ခြင္အတြင္းမွမဝင္းၾကည္ကိုၾကမ္းျပင္ေပၚမွခ်၍ ကိုျမင့္ေအးသည္သူမ၏ အဝတ္အစားမ်ားကိုတစ္ခုခ်င္း
ကုန္စင္ေအာင္ခၽြတ္လိုက္၏။ ထိုအခါတြင္ေတာ့ ျဖဴေဖြးဆူၿဖိဳးလွေသာ မဝင္းၾကည္၏ အသားစိုင္တို႔မွာ သူ႔ထက္ငါ
လုယက္ကာ ထြက္ေပၚလာၾကေတာ့၊ ရမၼက္လႊမ္းေနသည့္ၾကားက အံ့ဩဘနန္းျဖစ္ရသူကေတာ့ကိုျမင့္ေအးပင္ျဖစ္
၏။ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး လုံးႀကီးေပါက္လွမို႔ဆူဆူၿဖိဳးၿဖိဳးျဖင့္႐ုပ္ရည္က ခပ္ေခ်ာေခ်ာမို႔သာ အေနနီးစပ္ကာ မက္ေမာမိလို႔
ႀကံခဲ့ေပမဲ့ကိုျမင့္ေအးက မဝင္းၾကည္ကို ဒီေလာက္ထင္မထားခဲ့ေပ။
မဝင္းၾကည္၏ အဝတ္မဲ့ ကိုယ္မွ အသားစိုင္တို႔သည္ကေလး (၃) ေယာက္အေမ ဆိုေသာ္လည္း အိတြဲ၍
မေနပါ တင္းတင္းရင္းရင္းရွိလွ၏။ သူမ၏ နို႔ႀကီးမ်ားကိုၾကည့္လိုက္ပါဦး ေဖာင္းကားလုံးဝန္း၍ မာတင္းေန၏။
တြဲမေနပါ ကေလးအေမျဖစ္ေပမဲ့ဝမ္းဗိုက္အေရျပားမ်ားမွာ ရႈံတြ၍မေနပါ။ ေပါင္ထိပ္အထက္လက္ႏွစ္လုံး သာသာ
ေလာက္တြင္သာ ဗိုက္ေၾကာေလးမ်ား တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ေန၏။
သူမ၏ေပါင္တန္ႀကီးမ်ားကလည္းတုတ္ခဲ၍ပင္ေန၏။ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ေတာ့မဝင္းၾကည္၏ေစာက္ပတ္
ႀကီးမွာ အေမႊးနက္ကေလးမ်ား ႀကိဳ႕တို႔က်ဲတဲရွိကာ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးမွာကိုျမင့္ေအးလိုေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း
ေယာက်္ားႀကီး တစ္ေယာက္၏ လက္တစ္ဝါးမက ႀကီးမားလွ၏။
ၿပီးေတာ့ရာဂထႂကြေနခ်ိန္လည္းျဖစ္ေတာ့မဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ႀကီး ေဖာင္းကားေနသည္မွာ ကိုေအး
ျမင့္ပင္ ငုံ႔၍ယက္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာရေအာင္ကို မက္ေမာစရာ ေကာင္းလြန္းလွ၏။ မိန္းမေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို
ေတြ႕ဖူးေသာ ကိုျမင့္ေအးသည္ပင္သည္ေလာက္ႀကီးေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို မျမင္ဘူးခဲ့ေခ်။ အခုျမင္ဘူးလိုက္ၿပီ
ဆိုေတာ့ ေစာေစာက နို႔စို႔ရန္ ရည္ရြယ္ထားေသာ ကိုျမင့္ေအးသည္ မဝင္းၾကည္၏ နို႔ႀကီးမ်ားကိုေမ့ကာ သူ၏
လီးတန္ႀကီးကို သူ၏ေရွ႕မွ မဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ႀကီး ေပ်ာက္သြားမွာ စိုးသည့္အလား ကမန္းကတန္းပင္
ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ထိုးသြင္းကာလိုးေတာ့၏။ကိုျမင့္ေအးမွာအတန္းပညာလည္းတတ္ၿမိဳ႕မွာလည္းအေနၾကာလာ
လို႔လားမေျပာတတ္။ ကိုျမင့္ေအး၏ အကိုင္အတြယ္မ်ားက ဆန္းျပားကာ မဝင္းၾကည္မွာ အေတြ႕ထူးလွ၏။
မဝင္းၾကည္၏ ေယာက်္ားရွိစဥ္ကေတာ့ ဒါမ်ိဳးမဟုတ္။ ေက်းရြာေန လယ္သမား ၿခံသမား ေခ်ာင္းသမား
ျဖစ္ေသာ မဝင္းၾကည္၏ ေယာက်္ားကေတာ့ ခပ္ရိုးရိုးပင္၊ နမ္းတာလည္း ပါးပဲနမ္းတတ္သည္။ သူကိုင္ခ်င္တာကို
ဆြဲကာညႇစ္ကာ ကိုင္၍ လုပ္ခ်င္တာကို လုပ္ေတာ့၏။ ကိုျမင့္ေအး ကေတာ့ ဒါမ်ိဳးမဟုတ္ဆန္းဆန္းျပားျပားျဖစ္၏။
မဝင္းၾကည္တစ္ကိုယ္လုံးလဲ သူမနမ္းသည့္ေနရာက ခပ္ရွားရွားျဖစ္၏။ ကိုင္ျပန္ေတာ့လဲ ညင္သာ၏။ မထိတထိ
ကိုင္ရာမွ ခပ္ဖြဖြေလးပြတ္၏။ ၿပီးေတာ့မွ ဆုတ္နယ္ဖ်စ္ညႇစ္၏။ မဝင္းၾကည္၏ အလိုကိုလိုက္၍ ကိုျမင့္ေအးက
စိတ္ရွည္ရွည္ျဖင့္လုပ္၏ လိုးျပန္ေတာ့လည္း ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္မရိုးနိုင္ေအာင္လိုး၏။
ေရငတ္တုန္း ေရတြင္းထဲက်ခဲ့ရေသာ မဝင္းၾကည္မွာ သူမအတြက္လိုအပ္ေနေသာ ကာမအရသာမ်ားကို
ၿမိန္ယွက္စြာ ခံစားခဲ့ရ၏။ ထိုစဥ္က ကိုျမင့္ေအး၏ အနမ္းအကိုင္အတြယ္မ်ား၏ ေအာက္တြင္ ရိုးအလြန္းေသာ
မဝင္းၾကည္သည္အပ်ိဳမေလးပမာ ရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖင့္ကာမဂုဏ္ထဲတြင္နစ္၍ မၾကဳံဖူးေသာ အရသာမ်ားထဲတြင္
ေမ်ာပါခဲ့ရာ၊ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ကိုျမင့္ေအးက သူ၏လီးႀကီးကိုသြင္း၍ ၃-၄ ခ်က္သာ ေဆာင့္လိုက္ရေသး
သည္။ မဝင္းၾကည္သည္အရသာဖူးကိုဆြတ္ခူး၍ တစ္ခ်ီၿပီးသြားခဲ့ရ၏။
မဝင္းၾကည္သည္ကိုျမင့္ေအးကိုအစြဲႀကီးစြဲခဲ့ရ၏။ သူမတစ္ခ်ီၿပီးသြားခဲ့ေသာ္လည္း ခုမွစကာပြဲရွိေသးသည့္
ကိုျမင့္ေအးကို မဝင္းၾကည္သည္ ေစတနာေတြပိုကာ တတ္တမၽွမွတ္တမၽွ ၾကားဖူးသမၽွေသာ နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္
ကိုျမင့္ေအး တစ္ေယာက္ ေကာင္းရာေကာင္းေၾကာင္းကို ၾကင္နာခဲ့ရ၏။ မဝင္းၾကည္သည္ သူမကိုလိုးေနေသာ
ကိုျမင့္ေအး၏ လီးႀကီးက သူမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ေဆာင့္၍လိုးလိုက္လၽွင္ဖင္ႀကီးေတြကို ေျမာက္ကာ ခါးေလးကို
ေကာ့ေကာ့ေပး၏။ ၿပီးေတာ့ ကိုျမင့္ေအးကို သူမ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဖက္ကာ ကိုျမင့္ေအး၏ ေက်ာျပင္ကို
မဝင္းၾကည္သည္ပြတ္ေပးေနေသး၏။ ေနာက္ကိုျမင့္ေအး၏ လီးတန္ႀကီးကိုသူမ၏ ေစာက္ပတ္ဝရွိေစာက္ပတ္ႏႈတ္
ခမ္းသားႀကီးမ်ားျဖင့္ဆြဲ၍ဆြဲ၍ ညႇပ္ကာ ဆြဲေပးေနေသး၏။ မဝင္းၾကည္၏ ႏႈတ္ဖ်ားမွလည္း ကိုျမင္ေအး လိုးေနတာ
ဘယ္လိုေကာင္းေၾကာင္း၊ သူမ အလိုးခံေနရတာ ဘယ္လိုခံစားေနရေၾကာင္းတို႔ကို မပီမသ အသံေလးမ်ားျဖင့္
ၿငီးတြားကာ ေျပာေနေသး၏။
မဝင္းၾကည္၏ ဒီလိုအျပဳအမူ အေျပာအဆိုေလးေတြျဖင့္ အေပးေကာင္းမႉေၾကာင့္ ကိုျမင့္ေအးမွာလည္း
မဝင္းၾကည္ကို အစြဲႀကီးစြဲမိေတာ့၏။ ထိုညက မိုးမျမင္ေလမျမင္ျဖင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ သဲသဲမဲမဲ လိုးခဲ့ၾက၏။
ကိုျမင့္ေအးက ၃ ခ်ီၿပီး၏။ မဝင္းၾကည္က ၅ ခ်ီၿပီး၏။ ထိုစဥ္မွအစျပဳ၍ အစရွိအေနာင္ေနာင္ဆိုသလိုပင္ကိုျမင့္ေအးနဲ႔
မဝင္းၾကည္တို႔သည္မၾကာခဏေတြ႕ကာ လိုးပြဲစင္ႏႊဲခဲ့ၾက၏။ ကိုျမင့္ေအးက မဝင္းၾကည္ဆီသို႔ ဆက္တိုက္မလာပါ။
ရက္ျခားဆိုသလိုလာတတ္၏။ ကိုျမင့္ေအး မလာေသာရက္မ်ားတြင္ေတြ႕ၾကဳံခဲ့ရစဥ္က အေၾကာင္းေလးမ်ားကိုစျမဳံ႕
ျပန္ကာ ေတြးေတာစဥ္းစားရင္း ေမၽွာ္ေနမိသူကေတာ့မဝင္းၾကည္ပဲ ျဖစ္၏။
အခုလဲ ကိုျမင့္ေအး မလာသည္မွာ ၁၀ ရက္ေလာက္ရွိၿပီျဖစ္၍ မဝင္းၾကည္သည္မနက္အေၾကာ္ေၾကာ္ရန္
အတြက္ဗူးသီးစိတ္ေျပာင္းဖူးေစ့ထြင္ရင္းျဖင့္သူမ ကိုျမင့္ေအးနဲ႔ပထမဆုံးဆုံခဲ့ရစဥ္အေၾကာင္းမ်ားကိုစဥ္းစားကာ
ကိုျမင့္ေအး အလာကို ေမၽွာ္ေနမိ၏။ အျဖစ္အပ်က္ကေလးမ်ားကို ျပန္လည္ေတြးေတာရင္း စိတ္ကူးျဖင့္ခံစားၾကည့္
ေနမိသည္မို႔မဝင္းၾကည္၏ မိန္းမကိုယ္အတြင္းမွအေသြးအသားမ်ားသည္လႈပ္လႈပ္ရွားရွားေလးပင္ျဖစ္၍ေန၏။
မဝင္းၾကည္သည္ထိုင္ရာမွထ၍ဗူးသီးစိတ္မ်ားနဲ႔ေျပာင္းဖူးေစ့မ်ားကိုသိမ္းလိုက္၏။မဝင္းၾကည္တစ္ေယာက္
ပစၥည္းမ်ား သိမ္းေနစဥ္မွာပင္ခပ္ေဝးေဝးမွ နာရီသံေခ်ာင္း ၉ ခ်က္ေခါက္သံၾကားလိုက္ရ၏။ ပစၥည္းမ်ား သိမ္းၿပီး
ေသာ မဝင္းၾကည္က ဘက္ထရီမီးေခ်ာင္းကိုပိတ္ရန္ဘက္ထရီတြင္ညႇပ္ထားေသာ ကလစ္ေလး မ်ားဆီသို႔သူမ၏
လက္ကေလးကိုလွမ္းလိုက္၏။
“ ဝင္းၾကည္… ဝင္းၾကည္”
အိမ္အျပင္မွ ေခၚသံၾကားလိုက္ရ၏။ ဒါကိုျမင့္ေအး အသံျဖစ္သည္ကို မိုးသံေတြၾကားမွပင္ မဝင္းၾကည္
သိလိုက္၏။
“လာၿပီကိုျမင့္ေအး”
မဝင္းၾကည္သည္ ခပ္သြက္သြက္ေလးပင္ ေလၽွာက္၍သြားကာ တံခါးကိုဆြဲ၍ ဖြင့္လိုက္၏။ အိမ္အျပင္မွ
ကိုျမင့္ေအးက အတြင္းတို႔လွမ္း၍ ဝင္လိုက္ကာ ေခါင္းမွ ခေမာက္ကိုခၽြတ္၍ တံခါးေပါက္ေဘးရွိ သံငုတ္တြင္
ခ်ိတ္လိုက္၏။ ၿပီးေတာ့သူဝတ္ထားေသာ မိုးကာအကၤ်ီ ကိုလည္းခၽြတ္ကာ ခ်ိတ္လိုက္၏။
ထိုစဥ္မွာပင္မဝင္းၾကည္သည္တံခါးကိုျပန္ပိတ္၍အတြင္းမွဂ်က္ထိုးလိုက္၏။ၿပီးေတာ့အိမ္အတြင္းသို႔ဝင္ရန္
သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို လွည့္လိုက္ရာ ကိုျမင့္ေအးႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္းမိတယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ကိုျမင့္ေအး၏ လက္
တစ္ဖက္က မဝင္းၾကည္၏ လက္ကိုလွမ္း၍ ဆြဲလိုက္၏။
“ သြားပါ ခုမွလာၿပီး ဆြဲလားလြဲလားနဲ႔လုပ္မေနပါနဲ႔ ”
ပါးစပ္ကသာေျပာေနေပမဲ့မဝင္းၾကည္သည္သူမ၏ လက္ကိုေတာ့မ႐ုန္းမိ။
“ အစ္ကိုမအားလို႔မလာတာပါ ဝင္းၾကည္ရာ ”
“ မအားတာကလဲ ဘယ္ႏွစ္ရက္ရွိၿပီလဲ ဟြန္း မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး ”
မဝင္းၾကည္မ်က္ႏွာေလးက ကိုျမင့္ေအး၏ မ်က္ႏွာကိုလွည့္ၾကည့္၍ ႏႈတ္ခမ္းေလးစူကာ မူတူတူေလးေျပာ
လိုက္ရာ ကိုျမင့္ေအး၏ ရင္ထဲတြင္ဖ်င္းကနဲျဖစ္သြား၏။ ဘက္ထရီမီးေခ်ာင္းေလး၏ မီးေရာင္ေအာက္တြင္သနပ္ခါး
ပါးကြက္ၾကားေလးျဖင့္ မဝင္းၾကည္၏ မ်က္ႏွာေလးမွာဝင္းပ၍ ၾကည္လင္ေန၏။ ၁၀ ရက္ေလာက္အလိုးမခံရတာ
ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ မဝင္းၾကည္သည္ေစာေစာကထဲက သူမႏွင့္ကိုျမင့္ေအးတို႔အေၾကာင္းကိုစဥ္းစားမိၿပီး ကာမစိတ္
မ်ား ထႂကြေနခဲ့ရသည္ျဖစ္၍ ယခု ကိုျမင့္ေအး၏ အထိအေတြ႕မ်ားကို ထိေတြ႕လိုက္သည္ႏွင့္ သူမ၏ စိတ္မ်ားမွာ
ကာမဆႏၵမ်ား ျပင္းထန္လာေတာ့၏။
“သိပ္ၿပီး အခ်ိန္ဆြဲမေနနဲ႔အစ္ကိုေတာ္ၾကာ စန္းခင္တို႔ျပန္လာရင္ခက္မယ္”
မဝင္းၾကည္ကခပ္ေလာေလာေလး ေျပာလိုက္သည္ဆိုရင္ပဲကိုျမင့္ေအးသည္သူ၏ ပုဆိုးကိုဆြဲ၍ခၽြတ္လိုက္
ေတာ့၏။ ထိုအခါတြင္ကိုျမင့္ေအး၏ ၇ လက္မေလာက္ရွိကာ က်ပ္လုံးေလာက္ရွိေသာ လီးႀကီးမွာ တဆတ္ဆတ္
တုန္၍ ထြက္ေပၚလာေတာ့၏။
ကိုျမင့္ေအး၏ လီးႀကီးကို ၾကည့္ေနမိေသာ မဝင္းၾကည္မွာ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲတြင္တစစ္စစ္ျဖစ္၍
ယားလာရ၏။ ၿပီးေတာ့ မဝင္းၾကည္သည္ ကိုျမင့္ေအး၏ လီးႀကီးကို လွမ္း၍ စုပ္လိုက္ခ်င္စိတ္မ်ား တဖြားဖြား
ေပၚေပါက္၍ လာသျဖင့္သူမ၏စိတ္ကို မနည္းပင္ခ်ဳပ္တည္း၍ေနကာ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ေထာင္ကာ ခပ္ကား
ကား လုပ္ေပးထားလိုက္၏။ ထိုအခါတြင္ကိုျမင့္ေအးကလဲ သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားတြင္ဝင္၍ ထိုင္ကာ သူ၏
တဆတ္ဆတ္ျဖစ္၍ ေနေသာ လီးႀကီးကိုမဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ထိုး၍သြင္းလိုက္ေတာ့၏။
“ ႁပြတ္…ဖြတ္”
ကိုျမင့္ေအးကလဲ မဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔သူ၏လီးႀကီး တစ္ဆုံးဝင္သြားသည္ႏွင့္ဆက္၍ လိုးေတာ့
၏။ စ၍လိုးၿပီဆိုကတည္းက ကိုျမင့္ေအးသည္ ခပ္သြက္သြက္ပင္ ေဆာင့္၍လိုးေန၏။ မဝင္းၾကည္ကလဲ သူမ၏
ဖင္ႀကီးကိုေကာ့ေကာ့ေပးကာ ၿမိန္ေရယွက္ေရပင္အလိုးခံေန၏။
ကိုျမင့္ေအး၏ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားမွာ ျပင္းထန္လာသည္ႏွင့္အမၽွ မဝင္းၾကည္၏ ကိုယ္လုံးမွာလည္း တသိမ့္
သိမ့္ခုန္ကာတုန္၍ေနသျဖင့္သူမ၏ျဖဴေဖြးဖြံ့ထြားလွေသာနို႔ႀကီးႏွစ္လုံးမွာလည္းတုန္ခါ၍ေနေတာ့၏။မဝင္းၾကည္မွာ
ေတာ့ေမွးစင္းကာ မွိတ္သြားရေသာ မ်က္လုံးမ်ားမွာ ျပန္၍ ပြင့္မလာေတာ့ေခ်။
“ အစ္ကိုရယ္.. ရွင့္လီးႀကီးပိုႀကီးလာသလိုပဲ အားရလိုက္တာရွင္ေဆာင့္.. ေဆာင့္.. ကၽြန္မကိုမညႇာနဲ႔ ”
“ ႁပြတ္… ပလြတ္”
မဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ သူ၏လီးႀကီးမွာလည္း တေျဖးေျဖး အီဆိမ့္လာၿပီျဖစ္၍ ကိုျမင့္ေအးသည္
မဝင္းၾကည္၏ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အားပါးတရ ဆြဲ၍အားပါပါျဖင့္ ေဆာင့္၍လိုးေတာ့၏။ အျပင္ဖက္တြင္လည္းမိုးက
သည္းထန္စြာရြာေန၏။
“ ႁပြတ္… ပလြတ္”
“ ပလြတ္… ႁပြတ္”
“ ဖြတ္… ႁပြတ္”
“ ဒုံး .. ဒုံး .. ဒုံး… ေဒၚေလး … ေဒၚေလး တံခါးဖြင့္ပါဦး ”
၃-၄ ခ်က္မၽွသာ ေဆာင့္ရေသးသည္။ အိမ္အျပင္မွ တံခါးကိုထု၍ ေခၚသံၾကားလိုက္ရသျဖင့္ကိုျမင့္ေအးက
လန႔္ျဖန႔္သြားကာ သူ၏လီးႀကီးကို မဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ထဲ သို႔ အားပါပါျဖင့္ ေဆာင့္၍လိုးေနရာမွ
ဆြဲ၍ထုတ္လိုက္၏။
“ ႁဗြတ္ ”
“ အာ .. မထုတ္နဲ႔.. ကၽြန္… ကၽြန္မ … ၿပီးေတာ့မွာ … အဟင့္.. ျပန္.. ျပန္ထည့္… အစ္ကိုရာ အ .. ဟင္း”
မဝင္းၾကည္က မ်က္စိမဖြင့္ပဲ အားယူ၍ ထကာ ကိုျမင့္ေအး၏ လီးႀကီးကို လွမ္း၍ လိုက္ဆြဲေန၏။ လီးႀကီး
ကၽြတ္ထြက္သြားရေသာ မဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ရည္မ်ား စိုရႊဲေနေသာ ေစာက္ပတ္ဝမွာ ဟစိဟစိျဖစ္၍ေန၏။
“ ဒုံး .. ဒုံး .. ဒုံး… ေဒၚေလး … ေဒၚေလး တံခါးဖြင့္ပါဦး … ဒီမွာ ခင္စန္း ဗိုက္ေအာင့္လို႔… ”
ကိုျမင့္ေအးက မလန႔္၍မရပါ သူက ဧည့္သည္ျဖစ္၏။ မဝင္းၾကည္လွမ္းဆြဲေနတဲ့ၾကားမွပင္ကိုျမင့္ေအးက
သူ၏ပုဆိုးကိုေကာက္၍ ဝတ္လိုက္၏။ မဝင္းၾကည္ကလဲ ေနာက္ထပ္တံခါးထုသံႏွင့္ ေခၚသံကိုၾကားလိုက္ရသည္
ႏွင့္သူမ၏ လွမ္းဆြဲေနေသာ လက္ကို႐ုပ္ကာ အက်ႌၾကယ္သီးမ်ားကို အျမန္တပ္ရင္း တံခါးဆီသို႔ထသြား၏။ ခါးသို႔
လွန္၍ တင္ထားေသာ သူမ၏ ထမိန္ေလးကေတာ့မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္ႏွင့္ျပန္၍ ေျခေထာက္ဖက္သို႔က်သြား၏။
ဒါေပမဲ့ ပုံစံေတာ့ သိပ္မက်ေပ။ ေနာက္မဝင္းၾကည္၏ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး မ်က္ႏွာေလးမွာလည္း နီျမန္း၍ေန၏။သူတို႔
ႏွစ္ေယာက္စလုံး အေတာ္ႀကီးကို ဆန႔္တငန႔္ငန႔္ျဖစ္၍သြားၾကရ၏ တံခါးဝသို႔ေရာက္သြားေသာ မဝင္းၾကည္က
အိမ္တံခါးကိုဆြဲ၍ဖြင့္လိုက္၏။
“ ေဒၚေလး ဒီမွာ စန္းခင္ဗိုက္ေအာင့္လို႔ကၽြန္မလိုက္ပို႔တာ ”
ေျပာလဲေျပာ အိမ္ထဲသို႔လည္း လွမ္းဝင္လာေသာ အုန္းသန္းက လက္တစ္ဖက္က စန္းခင္ကို တြဲထား၏။
ႏွစ္ေယာက္စလုံး မိုးေရမ်ားရႊဲရႊဲစိုေနၾက၏။
“ အင္း .. အင္း ေအာင့္လိုက္တာ အေမရာ အင္း .. အင္း ”
စန္းခင္၏ ညီးသံက ထြက္ေပၚ၍လာ၏။ မဝင္းၾကည္ကလဲ စန္းခင္ကိုတြဲ၍ အိမ္ထဲသို႔သြင္းလာ၏။
“ ေရစိုေနတဲ့အဝတ္ေတြအရင္လဲလိုက္ဦး ေတာ္ေသးတာေပါ့ဒီကိုငါလွည့္ဝင္မိေပလို႔ေပါ့ ”
“ ဟုတ္ကဲ့… ဟုတ္ကဲ့ ”
အိမ္ေရွ႕ေခါင္းရင္းတြင္အမိန႔္သားထိုင္ေနေသာ ကိုျမင့္ေအးက လွမ္း၍ေျပာသျဖင့္မဝင္းၾကည္ႏွင့္အုန္းသန္း
က စန္းခင္ကို တဖက္တခ်က္စီတြဲ၍ အိမ္အတြင္းသို႔ေခၚသြား၏။ စန္းခင္၏ ဗိုက္ေအာင့္သျဖင့္ညီးေနေသာ ညီးသံ
ေလးကေတာ့အဆက္မျပတ္ထြက္၍ေန၏။
“ အိပ္ယာမွာ လွဲထားလိုက္”
ကိုေအးျမင့္က ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္သူ၏ေဆးအိပ္ကို ထ၍ယူ၏။ မဝင္းၾကည္ႏွင့္ အုန္းသန္းက ေစာေစာက
ကိုျမင့္ေအးႏွင့္မဝင္းၾကည္တို႔စခန္းသြားခဲ့ၾကေသာ စန္းခင္၏ အိပ္ရာထဲသို႔စန္းခင္ကိုလွဲ၍သိပ္လိုက္၏။ သင္းျဖဴး
ဖ်ာေလးေပၚမွ စီးထန္းထန္း အရည္ေလးမ်ားသည္စန္းခင္၏ တင္ပါးႀကီးကိုထမိန္ပါးေလးကိုေဖာက္၍ ထိကပ္ကုန္
၏။ ဗိုက္ေအာင့္ေနသည့္ၾကားမွစန္းခင္၏ ဖင္သားႀကီးမွာ ႂကြခနဲျဖစ္သြားရ၏။
“ အင္း အင္း အင္း ဟင္း ေအာင့္တယ္ အေမရယ္”
“ ကဲ သမီး ဦးေလးကိုေျပာ ဘယ္နားက ေအာင့္တာလဲ ”
“ ဒီနား ဒီနားကပါ ”
ဝမ္းဗိုက္ဘယ္ဖက္နံရိုးေအာက္ဖက္နားကိုစန္းခင္က သူမ၏ လက္ကေလးျဖင့္ျပ၏။
“ ညေနက ထမင္းစားၿပီးၿပီလား ”
“ ထမင္းစားၿပီးတယ္ဆို မိုးရြာထဲမွာ ပုဇြန္ေဖာင္ကို ထြက္သြားတာပဲ အစ္ကိုျမင့္ေအး ” ဟု မဝင္းၾကည္က
ဝင္၍ေျပာ၏။
“ အား အင္း ေအာင့္ ေအာင့္လိုက္တာ ေနာ္”
စန္းခင္မွာ နဖူးဆံစပ္တြင္ေခၽြးသီးေလးမ်ား ေတာင္ထြက္၍ေနရ၏။ ကိုျမင့္ေအးက စန္းခင္၏ ရွပ္အက်ႌစ
ေလးကိုအေပၚသို႔မ၍ ထမိန္စေလးကိုလည္း ဆီးခုံအေပၚနားေလးထိေျဖခ်လိုက္၏။
“ ဘာမွမရွက္နဲ႔သမီး ဦးေလးကုေပးမယ္ေပ်ာက္သြားမွာပါ ”
ကိုျမင့္ေအး၏လက္တစ္ဖက္ကစန္းခင္၏ဝင္းဝါျဖဴေဖြး၍ျပားခ်ပ္ကာက်စ္လ်စ္၍ေနေသာဗိုက္သားေလးေပၚ
သို႔လက္ဖဝါးျဖင့္တင္ကာ ဟိုစမ္းဒီစမ္းျဖင့္လုပ္ေနရာ ညက္ေညာႏုေထြးလွေသာ စန္းခင္၏ ဗိုက္သားေလးကိုကိုင္
ရသည္မွာ ကိုျမင့္ေအးအဖို႔ သေဘာေတြ႕ေနမိ၏။ ေျဖခ်ထားေသာ ထမိန္စေလး၏ ေအာက္ဖက္နားတြင္လည္း
စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္အုံေလးမွာ မို႔မို႔ေလး ေဖာင္းေနသည္ကိုေတြ႕ရ၏။
“ စန္းခင္အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ ”
“ ၁၆ ႏွစ္ထဲဝင္ပါၿပီအစ္ကိုျမင့္ေအး ”
“ အပ်ိဳျဖစ္တာေရာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ ”
“ အင္း အဲ တစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိပါၿပီ”
“ လစဥ္ေရာ မွန္ရဲ့လား ”
“ ဟို ဒီလနည္းနည္းေက်ာ္လာၿပီအစ္ကိုျမင့္ေအး ”
ပါးစပ္ကေမးေနေသာ္လည္း ကိုျမင့္ေအး၏ လက္က စန္းခင္၏ ဗိုက္ေလးေပၚမွ မခြါေပ ဟိုစမ္းဒီစမ္းျဖင့္
လုပ္ကာ မသိမသာ ပြတ္ေပးေန၏။ စန္းခင္၏ ညီးသံကလဲ အဆက္မျပတ္ထြက္ေန၏။
“ စန္းခင္ကို ၿမိဳ႕ကိုပို႔ရလိမ့္မယ္ထင္တယ္”
“ ဟင္ ဘာ ဘာျဖစ္လို႔လဲအစ္ကို ”
“ ဗိုက္မ်ားခြဲရမလားပဲ ”
“ ဟင္ အစ္ကိုရယ္လုပ္ပါဦး သမီးေလးကိုကယ္ပါဦး အစ္ကိုရယ္”
“ ငါ ေသခ်ာစမ္းၾကည့္ပါဦးမယ္ဝင္းၾကည္ရာ ”
“ ကဲကဲ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္လိုက္”
မဝင္းၾကည္က ကဗ်ာကရာပင္စန္းခင္၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဒူးမွေကြးကာ ေထာင္ေပးလိုက္၏။
“ ကဲ မဝင္းၾကည္နင္ခြင့္ျပဳေနာ္ငါေသခ်ာစမ္းၾကည့္မယ္”
“ လုပ္ပါအစ္ကိုရယ္ေကာင္းသလိုသာလုပ္ပါ၊ ကၽြန္မ သမီးေလး အသက္ခ်မ္းသာရာရရင္ေတာ္ပါၿပီ”
“ အုန္းသန္း ငါ့လက္ႏွိပ္မီး ယူလိုက္စမ္း ”
မအုန္းသန္းက ကိုျမင့္ေအး ၏ လက္ႏွိပ္မီးကိုထ၍ ယူ၏။
“ ကဲ ဝင္းၾကည္က စန္းခင္ထမိန္ေလးကိုအေပၚကိုမတင္လိုက္”
ကိုျမင့္ေအး၏ စကားလဲဆုံးေရာ မဝင္းၾကည္က သူမ၏သမီး စန္းခင္၏ ထမိန္စေလးကိုဆြဲ၍ လွန္တင္
ေပးလိုက္၏။ ထိုအခါတြင္စန္းခင္၏ ျဖဴေဖြးညက္ေညာလွေသာ ေပါင္လုံးေလးႏွစ္လုံးသည္ေပၚလာၿပီး အေမြးနက္
ႏုႏုေလးမ်ားခပ္စိပ္စိပ္ေလးေပါက္ကာ ျဖဴဝင္းေသာအသားေရာင္ရွိသည့္စန္းခင္၏ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာထြက္ေပၚလာ
ေတာ့၏။ စန္းခင္မွာ မဝင္းၾကည္၏ သမီးပီသေလစြ ႀကီးလွေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ အယ္ေန၏။ အပ်ိဳစင္ေလးမို႔
စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုမွာ တင္းေနေအာင္ ေစ့ေန၏။ ကိုျမင့္ေအးက တံေတြးတစ္ခ်က္ကို ခိုး၍
မ်ိဳခ်လိုက္၏။
“ ကဲ အုန္းသန္း လက္ႏွိပ္မီးထိုးေပးထား ”
ကိုျမင့္ေအး၏ စကားဆုံးသည္ႏွင့္မအုန္းသန္းက သုံးေတာင့္ထိုး လက္ႏွိပ္မီး ျဖင့္သူမ၏ သူငယ္ခ်င္း စန္းခင္
၏ေစာက္ပတ္ကို မီးထိုးျပ၏။ အနီးကပ္ထိုးလိုက္ေသာ သုံးေတာင့္ထိုး လက္ႏွိပ္မီး၏ အလင္းေရာင္ေအာက္တြင္
စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ အဆီတဝင္းဝင္းျဖင့္မို႔ေဖာင္းေန၏။
“ ကဲ ဝင္းၾကည္နည္းနည္းေလး ျဖဲေပးထား ”
ကိုျမင့္ေအး၏ စကားဆုံးေတာ့ မဝင္းၾကည္က သူမ၏ တုန္တုန္ယင္ယင္လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ သမီး
ျဖစ္သူ၏ ေစာက္ပတ္ကိုျဖဲေပး၏။ လက္ႏွိပ္မီး၏ အလင္းေရာင္ေအာက္တြင္စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ဝရွိ အတြင္းသား
ေလးမ်ားမွာ နီရဲၿပီး သစ္လြင္ႏုပ်ိဳလွေတာ့၏။ စန္းခင္၏ ေျပာင္းဖူးေစ့ေလာက္ရွိေသာ ေစာက္ေစးေလးမွာလဲ နီရဲကာ
ေငါက္ေတာက္ေလးေပၚလာ၏။
“ အင္း ကၽြတ္ ကၽြတ္ေအာင့္လိုက္တာ အေမရယ္”
“ ခဏေလးသည္းခံသမီး၊ ေတာ္ၾကာေကာင္းသြားမွာပါ ”
ကိုျမင့္ေအးက သူ၏ေဆးအိတ္ကိုေကာက္ယူ၍ အတြင္သို႔တစ္စုံတစ္ခုကိုရွာေန၏။
“ အင္း လက္အိတ္ကလည္း ဒီေန႔မွထည့္မလာခဲ့ရဘူး ”
ေျပာေျပာဆိုဆိုကိုျမင့္ေအးက သူ၏ လက္ထဲမွေဆးအိတ္ကိုေဘးသို႔ခ်လိုက္၏။
“ ကဲ ဝင္းၾကည္နည္းနည္းေလး ထပ္ျဖဲလိုက္ဦး ဟုတ္ၿပီ”
“ အုန္းသန္းကလဲ လက္ႏွိပ္မီးကိုေသခ်ာထိုးထား ”
စကားဆုံးသည္ႏွင့္ကိုျမင့္ေအး၏ လက္ညိဳးက စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ဝသို႔လက္ႏွစ္ဆစ္ေလာက္ထိုးသြင္း
လိုက္၏။ စန္းခင္မွာ သူမ၏ကိုယ္ေလး တြန႔္ကနဲ တခ်က္ျဖစ္သြားရ၏။ စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ကို ျဖဲ၍ေပးထားေသာ
မဝင္းၾကည္၏ ရင္ထဲမွာေတာ့ဟာ၍သြား၏။
မီးထိုးေပထားေသာ မအုန္းသန္း ခမ်ာမွာေတာ့ ၾကက္သီးျဖန္းကနဲ ထသြားၿပီး သူမ၏ လက္ကေလးမ်ားပင္
တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္၍ သြားရသျဖင့္ မီးထိုးျပထားေသာ လက္ႏွိပ္မီးကို ၿငိမ္ေအာင္ မနည္းပင္ ထိန္းထားရ၏
စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ထိုးသြင္းထားေသာ ကိုျမင့္ေအး၏ လက္ညိဳးကလည္း အၿငိမ္မေနပဲ သူမ၏
ေစာက္ေခါင္း နံရံေလးမ်ားကိုလက္ညိဳးထိပ္ျဖင့္ထိလိုက္ဖိလိုက္ပြတ္လိုက္လုပ္ေပး၏။ စန္းခင္မွာေတာ့ဗိုက္ေအာင့္
ေနသည့္ၾကားမွ သူမ၏ ဖင္သားျဖဴျဖဴႀကီးမ်ားမွာ တႂကြႂကြျဖစ္ေနရ၏။ အဆက္မျပတ္ညီး၍ေနေသာ စန္းခင္မွာ
ညီးသံနည္းနည္းၾကဲသြား၏။
စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွဆြဲထုတ္လိုက္ေသာ လက္ညိဳးသည္အျပင္သို႔တစ္ေခ်ာင္းလုံးထြက္၍ လာေသာ
အခါ စန္းခင္၏ ေစာက္ရည္ေလးမ်ား ေပကပ္၍ေနေသာလက္ညိဳးကို ေျမာက္၍ ကိုျမင့္ေအးက သူ၏ ႏွာေခါင္းျဖင့္
၂ ခါ ၃ ခါ ေလာက္ နမ္း၍ၾကည့္၏။ ညႇီသင္းသင္းေလး ျဖစ္၍ေနေသာ စန္းခင္၏ ေစာက္ရည္ေလးမ်ားရနံ့က
ကိုျမင့္ေအး၏ ရာဂစိတ္မ်ားကိုဟုန္းကနဲ ထေအာင္ႂကြလာေစ၏ လွမ္းၾကည့္၍ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရေသာ မဝင္းၾကည္၏
ရင္ထဲတြင္ေတာ့နင့္ကနဲ ျဖစ္သြားရ၏။
“ အင္း ဗိုက္ေတာ့ခြဲရမလား မသိပါဘူး ဝင္းၾကည္ရာ ”
“ ဟင္း ဒုကၡပါပဲ အစ္ကိုရာ ကၽြန္မသမီးေလးကိုကယ္ပါအုံး ”
“ေအးပါ ဝင္းၾကည္ရာ နင့္သမီးလဲ ငါ့သမီးလိုပါပဲ၊ ငါေသခ်ာကုေပးပါ့မယ္” ၿပီးေတာ့ကိုျမင့္ေအး၏ လက္မ်ား
က ေဆးအိတ္ထဲ ႏွိုက္လိုက္၏။
“ ကဲ ေရာ ဒီေဆးလုံးေလး ၃ လုံး ဝင္ေအာင္တိုက္လိုက္ခဏေနမွငါထပ္စမ္းၾကည့္ဦးမယ္”
ေျပာရင္း ကိုျမင့္ေအးက စန္းခင္၏ မ်က္ႏွာေလးကို လွမ္း၍ ၾကည့္လိုက္၏။ ႏုငယ္ပ်ိဳမ်စ္လွေသာ စန္းခင္၏
မ်က္ႏွာေလးမွာ ခ်စ္စရာ ေကာင္းလွ၏။ ကိုျမင့္ေအး၏ ရင္ထဲတြင္တင္းကနဲ ျဖစ္သြားရ၏။
“ ကဲ ကဲ အဝတ္အစားေတြ ျပန္ဖုံးထားဦး ”
ကိုျမင့္ေအးက သူ၏ ေဆးအိတ္အတြင္းမွ ေဆးထိုးအိပ္ႏွင့္ ႁပြန္ကိုထုတ္၏။ ၿပီးေတာ့ ထိုးေဆးပုလင္းေလး
ႏွစ္ပုလင္းကိုလည္း ထုတ္၍ယူလိုက္၏။
“ ကဲ နည္းနည္း ေစာင္းလိုက္ေဆးထိုးမယ္”
“ ကဲ ပက္လက္ျပန္လွန္လိုက္ေတာ့အင္း သမီးအုန္းသန္းက ဘယ္သြားစရာရွိေသးလဲ ”
“ သမီး ေဖာင္ကို ျပန္သြားရမယ္ဦးေလး ”
“ အင္း ခဏေနေတာ့သြားေပါ့နင့္သူငယ္ခ်င္း ကိုလဲ ေဆးထိုးေပးထားၿပီးပါၿပီ”
စန္းခင္မွာ ေစာေစာကလိုသိပ္ၿပီး မညီးေတာ့ေပ သက္သာသလိုရွိေန၏။
“ ကဲ ဝင္းၾကည္သမီးကို ျခင္ေထာင္ခ်ထားလိုက္ၿပီးရင္ေဆးလိမ္းရမယ္”
“ ဟုတ္ကဲ့အစ္ကိုျမင့္ေအး ”
မဝင္းၾကည္က စန္းခင္၏ အိပ္ရာထက္တြင္အဆင့္ဆင့္ေထာင္ထားေသာ တစ္ေယာက္အိပ္ပိတ္ျခင္ေထာင္
ေလးကိုဆြဲ၍ခ်လိုက္၏။
“ကဲ ေရာ ဒီေဆးကိုညႇစ္ၿပီး စန္းခင္ရဲ့ဗိုက္ကိုလိမ္း ေနာက္ၿပီး မိန္းမကိုယ္ေတြကိုလိမ္း၊ မိန္းမကိုယ္ကိုအတြင္း
ထဲထိႏွိုက္ၿပီး လိမ္းေပးၿပီးရင္ အဝတ္အစား ျပန္မဝတ္နဲ႔ ေစာင္လႊမ္းေပးထားၿပီး ျခင္ေထာင္ထဲမွာ လွဲေနပါေစ၊
ဝင္းၾကည္နင့္သမီး ေျခဖ်ားေတြ စမ္းၾကည့္ပါလား၊ ေအးေနေသးတယ္စိတ္မခ်ရေသးဘူး၊ ကဲ ေဆးကို ငါေျပာတဲ့
အတိုင္းလိမ္း ငါ လိမ္းေပးလို႔မသင့္ေတာ္ဘူး ”
ကိုျမင့္ေအး စကားဆုံးေတာ့ မဝင္းၾကည္က ကိုျမင့္ေအး ေပးသြားေသာ ညႇစ္ေဆးဗူးေလး ကိုကိုင္၍ ျခင္
ေထာင္ထဲဝင္သြား၏။
“ ဟုတ္တယ္အစ္ကိုေရ ေျခဖ်ားေတြက ေအးေနတယ္”
“ ေအး သိပ္ၿပီး စိတ္မပူနဲ႔ငါရွိတာပဲ ေဆးကိုေတာ့ေသခ်ာလိမ္း ”
“ ဟုတ္ကဲ့ဟုတ္ကဲ့ ”
“ သမီးသက္သာ ရဲ့လား ”
“ အင္း နည္းနည္းေတာ့သက္သာလာတယ္”
“ ကံႀကီးေပလို႔ေပါ့သမီးရယ္၊ အစ္ကိုျမင့္ေအးနဲ႔တန္းတိုးလို႔ေပါ့ ”
ခဏေနေတာ့မဝင္းၾကည္က ျခင္ေထာင္ထဲမွထြက္လာ၏။
“ နင့္လက္ေတြ သြားေဆးလိုက္ဦး ဝင္းၾကည္”
“ ဟုတ္ကဲ့အစ္ကို ”
မဝင္းၾကည္က ထ၍ မီးဖိုေဆာင္ဖက္သို႔ေျခဦးလွည့္လိုက္၏။
“ ေအာ္ငါ့လက္လဲေဆးရဦးမယ္ငါပါလိုက္မယ္”
ေျပာေျပာဆိုဆိုကိုျမင့္ေအးက ေနာက္မွလိုက္၍သြား၏။ မီးဖိုေဆာင္ထီသို႔ေရာက္ေသာအခါ ကိုျမင့္ေအးက
မဝင္းၾကည့္၏ ခါးကိုေနာက္မွ လွမ္း၍ကိုင္ကာ သူမဝတ္ထားေသာ ထမိန္ေလးကို ခါးသို႔ဆြဲ၍တင္လိုက္၏။ အထာ
ေပါက္ေသာ မဝင္းၾကည္ကလည္း သူမ၏ ခါးကိုကုန္း၍ ေရွ႕မွဝါးထရံဖရိန္တန္း ဝါးလုံးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္အားျပဳ
လိုက္၏။
“ ဝင္းၾကည္ရာ အေရးေကာင္းတုန္း နင့္သမီးေရာက္လာလိုက္တာ ငါတို႔ဆန႔္တငန႔္ငန႔္ကိုျဖစ္ေရာ၊ ေဆးသာ
ကုေနရတယ္စိတ္ကနင့္ဆီေရာက္ေရာက္ေနရတာ စိတ္က သိပ္မေျဖာင့္ဘူး ”
“ ဟုတ္တာေပါ့အစ္ကိုရယ္”
ကိုျမင့္ေအးက ေျပာလဲေျပာ မဝင္းၾကည္၏ ေနာက္သို႔ စူထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔သူ၏လီးႀကီး
ကိုထိုးသြင္းကာ မဝင္းၾကည္၏ ခါးကိုဆြဲ၍ ဆြဲ၍ လိုးေပး၏။
“ဖြတ္ ႁပြတ္”
“ပလြတ္ ႁပြတ္”
မဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ကီးမွာ အရွိန္မက်သြားေသးပဲ ေဖာင္းကားေနသည္ပင္ အရည္မ်ားလည္း စိုရႊဲ
ေနေသး၏ ကိုျမင့္ေအး၏ အေျပာႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ မဝင္းၾကည္မွာ ကိုျမင့္ေအးကို ေက်နပ္သြားရ
ေတာ့၏ ကိုျမင့္ေအးကလည္း နသိုးႀကိဳးျပတ္ ပုံစံမ်ိဳးျဖင့္ မဝင္းၾကည္၏ ခါးေလးကိုဆြဲ၍ အငမ္းမရ အားပါပါျဖင့္
ေဆာင့္လိုးေန၏။
“ ႁပြတ္ ပလြတ္”
“ ပလြတ္ ႁပြတ္”
“ အိမ္ေရွ႕မွာ အုန္းသန္းရွိတယ္ေျဖးေျဖးလုပ္အစ္ကို ”
“ ႁပြတ္”
မဝင္းၾကည္၏ စကားဆုံးေတာ့ကိုျမင့္ေအးက သူ၏ လီးႀကီးကိုေစာက္ပတ္ထဲမွဆြဲ၍ထုတ္လိုက္၏။
“ ကဲ ဝင္းၾကည္အုန္းသန္းကို ပုဇြန္ေဖာင္ျပန္ပို႔လိုက္ငါ့လက္ႏွိပ္မီးကိုယူသြား ျပန္လာမွ နင္နဲ႔ငါ ေအးေအး
ေဆးေဆး ဆက္လုပ္ၾကတာေပါ့၊ စန္းခင္ကေတာ့ညီးသံမၾကားရေတာ့ဘူး သက္သာလာပုံပဲ၊ မွိန္းရင္မွိန္းေနပါေစ ”
“ အင္း .. ဟုတ္ကဲ့အစ္ကို ”
မဝင္းၾကည္က အုန္းသန္းကိုေခၚ၍ ထြက္သြား၏။
“ ေလတိုက္တယ္တံခါးျပန္ေစ့ထားခဲ့ ေအာ္ေလတိုက္ရင္ ပြင့္ဦးမယ္ ငါပဲထပိတ္လိုက္ပါ့မယ္ နင္လာရင္
ေခၚလိုက္ေပါ့ ”
“ ဟုတ္ကဲ့အစ္ကိုကၽြန္မသြားၿပီ”
ကိုျမင့္ေအးသည္မဝင္းၾကည္တို႔ထြက္သြားၿပီးေနာက္အိမ္ေရွ႕တံခါးကိုထ၍ ပိတ္ကာ အတြင္းမွဂ်က္ခ်လိုက္
၏။ ၿပီးေတာ့သူ၏လက္မွလက္ပတ္နာရီကိုေျမႇာက္၍ၾကည့္လိုက္၏။ ပုဇြန္ေဖာင္ကိုအသြားအျပန္ဆိုလ်င္မိနစ္၄၀
ေလာက္ၾကာေပမည္။ ကိုျမင့္ေအးက အိမ္အတြင္းသိုျပန္၍ဝင္လာၿပီး စန္းခင္၏ျခင္ေထာင္ထဲသို႔တန္း၍ ဝင္လိုက္၏။
စန္းခင္မွာမ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာမွိန္းေန၏။ကိုျမင့္ေအးကစန္းခင္၏ကိုယ္ေပၚမွေစာင္ေလးကိုေဘးသို႔ဆြဲခ်လိုက္၏။
ထိုအခါတြင္ျခင္ေတာင္ေဘးတြင္ထြန္းထားေသာ ဘက္ထရီမီးေခ်ာင္း၏ အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ လွပေခ်ာေမြ႕ကာ
ထိရက္စရာမရွိေသာ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးစန္းခင္၏ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးေလးမွာထြက္ေပၚလာေတာ့၏။ကိုျမင့္ေအးက
စန္းခင္၏ နဖူးေလးကိုဖြဖြေလးနမ္းလိုက္၏။
“အင္း ”
“သမီး သက္သာလား”
“အင္း ဦးေလးလား သမီးဗိုက္ထဲကေတာ့မေအာင့္ေတာ့ဘူး ဟိုသမီး ဟိုဟာထဲက တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္”
ေစာေစာက လက္ညိဳးတြင္း၍ ေမႊထားေသာ အရွိန္မေသေသးေၾကာင္း ကိုျမင့္ေအး သိလိုက္၏။
“ အင္း ဦးေလး ၾကည့္ေပးမယ္သမီး မ်က္လုံးမွိတ္ထား ”
ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ကိုျမင့္ေအးက စန္းခင္၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆြဲ၍ ေထာင္ကာ ကားလိုက္၏။ ၿပီးေတာ့
သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ဝင္၍ ထိုင္ကာ ပုဆိုးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္ၿပီး သူ၏လီးႀကီးကို စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ဝတြင္
ေတ့ကာ ေျဖးေျဖးခ်င္း ထိုးသြင္းလိုက္၏။
“ ဗ်စ္.. ဗ်စ္.. ဗ်စ္ ”
“ အိုး အေမ့ အင္း ”
“ နာလားသမီး ”
“ သိပ္မနာဘူး ထုံတုန္တုန္ေလးျဖစ္ေနတယ္”
“ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ”
“ အ ကၽြတ္ ကၽြတ္ ”
လီးႀကီး တစ္ဝက္သာသာေလာက္ ဝင္ၿပီးသြားဟ စန္းခင္မွာ ေက်ာေလးေကာ့တတ္လာ၏ စန္းခင္ကို
ေစာေစာက သူမ၏ မိခင္မၾကည္ဝင္းအား လိမ္းခိုင္းလိုက္ေသာ ထုံေဆးႏွင့္ကိုျမင့္ေအး၏ လီးတန္ႀကီးတြင္ကပ္ညိ
၍ေနေသာ စန္းခင္၏ မိခင္မၾကည္ဝင္း၏ ေစာက္ရည္ျပစ္ခၽြဲခၽြဲမ်ားက စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ကိုျမင့္ေအး၏
လီးႀကီး လိုးသြင္းေနသည္ကိုအေထာက္အကူျပဳေနၾက၏။
စန္းခင္က နာသည္ဆို၍ ကိုျမင့္ေအးက သူ၏ လီးႀကီးကိုဆက္၍ မသြင္းေသးပဲ ေျဖးေျဖးခ်င္းျပန္၍ ဆြဲထုတ္
လိုက္ျပန္သြင္းလိုက္ျဖင့္ဝင္ထားသေလာက္လီးတဝက္သာသာျဖင့္ပင္လိုးေပးေန၏။
“ ႁပြတ္ ပလြတ္”
“ ပလြတ္.. ႁပြတ္”
“ ဖြတ္ ပလြတ္”
အခ်က္၂၀ ေလာက္လိုးေပးၿပီးေသာအခါတြင္စန္းခင္သည္နည္းနည္းၿငိမ္သြား၏။
“ သမီး နာေသးလား ”
“ ဟင့္အင္း ”
စန္းခင္ မနာေတာ့မွန္းသိသည္ႏွင့္ ကိုျမင့္ေအးမွာ သူ၏လီးႀကီးကို သူမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တဆုံးဝင္
ေအာင္ပင္ေဆာင့္၍ လိုးသြင္းလိုက္ေတာ့၏။
“ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဖြတ္”
“ အား .. အမေလး .. ကၽြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ”
စန္းခင္၏ ခါးေလးမွာ ေကာ့တတ္သြားၿပီး အသားေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္ေန၏။ ကိုျမင့္ေအးက သူ၏
လီးႀကီးကို စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ ဖိကပ္ထားၿပီး စန္းခင္၏ ကိုယ္လုံးေပၚသို႔ ေမွာက္ခ်ကာ စန္းခင္၏ နို႔
ေလးမ်ားကို ငုံ႔၍စို႔ေပးေန၏။ ခဏၾကာမွကိုျမင့္ေအးသည္သူ၏ဖင္ကို ႂကြ၍ စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွလီးႀကီးကို
ေျဖးေျဖးခ်င္း ဆြဲထုတ္၍ ဖင္ႂကြကာ ေျဖးေျဖးခ်င္း လိုးေပးေန၏။
“ ႁပြတ္… ပလြတ္”
“ ဖြတ္… ပလြတ္”
“ ပလြတ္… ႁပြတ္”
“ သမီး နာေသးလားဟင္”
“ မနာေတာ့ဘူး ဦးေလ ”
“ ႁပြတ္.. ပလြတ္”
“ ေကာင္းေရာ ေကာင္းလားဟင္”
“ အင္း ေကာင္းတယ္”
“ ဖြတ္… ပလြတ္”
စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္လည္း အရည္မ်ားမွာ စိုရႊဲေနေတာ့၏။ ကိုျမင့္ေအးက သူ၏လီးႀကီးကိုအရွိန္ျမင့္
၍ ခပ္သြက္သြက္ေလး လိုးေပးလာ၏။
“ ႁပြတ္… ပလြတ္”
“ ဖြတ္… ပလြတ္”
“ ပလြတ္ႁပြတ္”
ကိုျမင့္ေအး ေဆးထိုးေဆးတိုက္၍ စန္းခင္ဗိုက္ေအာင့္တာမွာ ေပ်ာက္၍ သြားခဲ့ၿပီျဖစ္၏။ ဒါေပမဲ့ သူမ၏
ေစာက္ပတ္ထဲတြင္တမ်ိဳးတမည္ျဖစ္ကာ ခံစားေနရသျဖင့္ေရာဂါလို႔ပဲထင္ကာ စန္းခင္ကကိုျမင့္ေအးကိုေျပာျပခဲ့၏။
ကိုျမင့္ေအးက ဒီလိုခံစားခ်က္မ်ိဳး အပ်ိဳစင္ေလး စန္းခင္မခံစားဘူး၍ သူ႔တြင္ ခံစားေနရတာဟာ ေရာဂါတစ္ခုလို႔
ထင္ေနသည္ကိုေတာ့ကိုျမင့္ေအးက ေကာင္းေကာင္းသိ၏။ စန္းခင္ကလည္း သူမ၏ အဖုတ္ေလးထဲမွာ ျဖစ္ေနေသာ
ေရာဂါအား ကိုျမင့္ေအးကိုကုစားေစခ်င္သကဲ့သို႔ကိုျမင့္ေအးကလည္း အငမ္းမရပင္ကုေပး၏။
ကိုျမင့္ေအး၏ လီးႀကီးမွာ မဆန႔္မျပဲႏွင့္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ထိုးသြင္းကာစတြင္သူမ၏ခံစားခ်က္မွာ
ေပ်ာက္သလိုျဖစ္သြားခဲ့ေပမဲ့ ခဏအၾကာတြင္စန္းခင္၏ ေရာဂါမွာ ပိုဆိုးလာ၏။ ေက်ာခ်မွဓားျပမွန္းသိဆိုသကဲ့သို႔
ကိုျမင့္ေအးက အရွိန္ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ေဆာင့္လိုးေနခ်ိန္က်မွ စန္းခင္သည္သူမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ခံစားေနရ
ေသာ ေရာဂါမွာ ေစာက္ပတ္ယားေနတာ ျဖစ္ၿပီး အခုသူမမွာ အလိုးခံေနရတာပါလားဟုသိပါ၏။ ဒါေပမဲ့အေတာ္ကို
ေနာက္က်သြားေပၿပီ။
စန္းခင္၏ ကိုယ္လုံးေလးတစ္ခုလုံး ၿဖိဳးၿဖိဳးဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္လ်က္ သူမ၏စိတ္ထဲတြင္လည္း မခ်ိတင္ကဲ ခံစား
ေနရကာ ေကာင္းခ်င္တိုင္း ေကာင္းေနၿပီျဖစ္၍ ခံစားေနရေသာ အရသာ ေပ်ာက္ဆုံးသြားမွာကိုစန္းခင္က ေၾကာက္
လန႔္ကာ ဆက္လက္၍ စိတ္ပါလက္ပါပင္အလိုးခံေနေတာ့၏။
“ ႁပြတ္… ပလြတ္”
“ ဖြတ္… ပလြတ္”
“ ပလြတ္ႁပြတ္”
စန္းခင္၏ ကိုယ္လုံးေလးမွာ သူမ၏မိခင္ မဝင္းၾကည္ႏွင့္ ဘာမၽွမဆိုင္။ က်စ္လ်စ္မာတင္း၍ ေနကာ
ညက္ေညာစြာျဖင့္ ရွိေနၿပီး ႏုပ်ိဳလြန္းလွ၏။ စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာလည္း မိခင္ျဖစ္သူ မဝင္းၾကည္၏
ေစာက္ပတ္လိုပင္ႀကီးမားလွၿပီး စန္းခင္၏ ေစာက္ေခါင္းကေတာ့ က်ဥ္းေျမာင္းႏူးညံ့လြန္းၿပီး ကိုျမင့္ေအး၏ လီးကို
ဆြဲဆုပ္ထားသလို ရွိေနသျဖင့္ ကိုျမင့္ေအးမွာ အရသာမ်ားရွိလွၿပီး ကာမေဇာမ်ား အရွိန္တက္လာကာ စန္းခင္ကို
အားပါးတရပင္ဆက္၍ လိုးေတာ့၏။
“ ႁပြတ္… ပလြတ္”
“ ဖြတ္… ပလြတ္”
“ ပလြတ္… ႁပြတ္”
“ အင္း ... ဟင္း … ဟင္း အမေလး ဦးေလးရယ္ကၽြန္မ ဘယ္လို ျဖစ္လာမွန္း မသိဘူး အင္း အင္း .. အ ”
“ ေကာ့ေပးထား သမီး ေကာ့ေပးထား သမီး သိပ္ေကာင္းလာေတာ့မွာ ”
ေကာင္မေလးၿပီးခ်င္ေနၿပီကိုသိေသာကိုျမင့္ေအးကစန္းခင္၏ခ်စ္စရာကိုယ္လုံးေလးကိုတင္းၾကပ္စြာဖက္၍
သူ၏ လီးႀကီးကိုက်င္တတ္၍ ေနသည့္ၾကားမွပင္တအားၾကဳံး၍ ေဆာင့္ကာ လိုးလိုက္ေတာ့၏။
“ ႁပြတ္… ပလြတ္”
“ ဖြတ္… ပလြတ္”
“ ပလြတ္ႁပြတ္”
“ အား .. အင္း .. ဟင္း အမေလး .. အ .. အ .. အင္း ကၽြတ္… ကၽြတ္ ကၽြတ္ဟင္း … ဟင္း … ဟင္း ”
စန္းခင္မွာ ကိုျမင့္ေအး၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို တအားၾကဳံးဖက္ကာ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို အစြမ္းကုန္ေျမႇာက္၍
ခါရမ္းကာ ၿပီးသြား၏။ ထိုစဥ္မွာပင္ကိုျမင့္ေအးသည္လည္း သူ၏ခါးမွာ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲျဖစ္ကာ ေစာေစာက
စန္းခင္၏ မိခင္မဝင္းၾကည္ကို အားပါးတရ လိုးရင္း ထြက္လုထြက္ခင္ သုတ္ရည္မ်ားကို ယခု အပ်ိဳစင္မေလး
စန္းခင္ကို မက္ေမာစြာ လိုးရင္း စန္းခင္၏ သစ္လြင္လွေသာ သားအိမ္ေလးထဲသို႔ အရွိန္ေကာင္းေကာင္းျဖင့္
ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့၏။ ၿပီးေတာ့ႏွစ္ေယာက္သား ေကြးေနေအာင္ဖက္ကာ ၿငိမ္၍ က်သြားၾကေတာ့၏။ ခဏေနမွ
ကိုျမင့္ေအးက ေခါင္းေထာင္လာၿပီး စန္းခင္၏ မ်က္ႏွာေလးကိုတပ္မက္စြာ နမ္းရင္း ေျဖးေျဖးခ်င္း ဆက္လိုးေန၏။
“ ႁပြတ္… ပလြတ္”
“ ဖြတ္… ပလြတ္”
“ ပလြတ္ႁပြတ္”
“ ဦးေလး သမီး သိပ္အိပ္ခ်င္တာပဲ ”
“ ေအးေအး အိပ္လိုက္သမီး အိပ္လိုက္”
“ႁပြတ္” အခ်က္၂၀ ေလာက္ေျဖးေျဖးခ်င္းဆက္လိုးေပးေနၿပီး မွ ေစာေစာက ကိုျမင့္ေအး တိုက္ထားေသာ
ေဆးရွိန္ေၾကာင့္ စန္းခင္အိပ္ခ်င္လာၿပီျဖစ္၍ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ သူ၏ လီးႀကီးကို ဆြဲထုတ္ကာ ေဘးသိုခ်
ထားသည့္ေစာင္ကို စန္းခင္၏ ကိုယ္လုံးေလးေပၚသို႔ ျပန္၍ ျခဳံေပးကာ ကိုျမင့္ေအးသည္သူ႔ပုဆိုးကိုလက္မွကိုင္၍
ျခင္ေထာင္အျပင္သို႔ထြက္လိုက္ကာ ျခင္ေထာင္အျပင္သို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ပုဆိုးကိုေကာက္၍ဝတ္လိုက္၏။
“ ဒုန္း … ဒုန္း အစ္ကိုျမင့္ေအး ကၽြန္မ ျပန္လာၿပီ”
“ ေအးေအး လာၿပီဝင္းၾကည္”
ကိုျမင့္ေအးက တံခါးဆီသို႔ ကပ်ာကရာ သြား၍ ဖြင့္ေပးလိုက္၏။ တကိုယ္လုံး စိုရႊဲေနေသာ မဝင္းၾကည္က
အိမ္အတြင္းသို႔လွမ္း၍ ဝင္လိုက္ၿပီး တံခါးကိုျပန္၍ပိတ္လိုက္၏။
“ ကၽြန္မ အဝတ္သြားလဲလိုက္ဦးမယ္သမီးေရာ ဘယ္လိုေနေသးလဲ ”
“ သူ႔ေရာဂါက ေပ်ာက္သေလာက္ျဖစ္သြားပါၿပီ၊ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေမာက်ေနတယ္အိပ္ပါေစ လန႔္နိုးရင္
ျပန္ေအာင့္ေနရင္မေကာင္းဘူး၊ နင္ကလဲ ၾကာလိုက္တာ ဝင္းၾကည္ရာ အစ္ကိုက ေမၽွာ္လိုက္ရတာ ေမာေနတာပဲ
သိလား ”
ေျပာေျပာဆိုဆိုကိုျမင့္ေအးက မဝင္းၾကည္၏ လက္တစ္ဖက္ကိုလွမ္း၍ ဆြဲလိုက္၏။
“ ဟြန္း အကို႔ေရာဂါကလဲ မေသးဘူး ေနအုံး ကၽြန္မ အဝတ္သြားလဲ ဦးမယ္” ဟုမဝင္းၾကည္က ေက်နပ္ျပဳံး
ေလးျဖင့္ေျပာ၏။
“ လဲမေနပါနဲ႔ေတာ့ဝင္းၾကည္ရာ ”
ကိုျမင့္ေအးကေျပာလဲေျပာသူ၏လက္မွလဲမဝင္းၾကည္၏ေရစိုေနေသာထဘီကိုဆြဲ၍ခၽြတ္ခ်လိုက္ေတာ့၏။
ၿပီးေတာ့ မဝင္းၾကည္၏ အေနာက္မွေန၍ ကိုျမင့္ေအးက သူမခါးေလးကို ကိုင္လိုက္သည္ႏွင့္ မဝင္းၾကည္သည္
သူမဝတ္ထားေသာ ရွပ္အင္းက်ီကိုကပ်ာကရာ ခၽြတ္ကာ ေဘးသို႔ပစ္ခ်လိုက္၏။ ၿပီးေတာ့သူမ သည္ဖိနပ္ခၽြတ္မွာပင္
ရပ္လ်က္ဖိနပ္ခၽြတ္ထက္တစ္ေပေက်ာ္ျမင့္ေသာ အိမ္အေပၚဆင့္ ခါးပန္းကို လက္ေထာက္ကာ ဖင္ကုန္းေပးလိုက္
ေတာ့၏။
တၿပိဳင္နက္ထဲလိုမွာပင္ မဝင္းၾကည္၏ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္လုံး၏ ေနာက္ဖတ္သို႔စူ၍ ထြက္ေနေသာ
ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ ကိုျမင့္ေအးသည္ေစာေစာက မဝင္းၾကည္၏သမီး စန္းခင္ကိုလိုး၍ စန္းခင္ၿပီးသြားရသျဖင့္
ထြက္လာေသာ စန္းခင္၏ သုတ္ရည္မ်ားကပ္ညိကာ ရႊဲစိုေနသည့္သူ၏ လီးႀကီးကိုမဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ဝတြင္
ေတ့လိုက္၏။ ကိုျမင့္ေအး၏ လီးတန္ႀကီးေပၚတြင္ စန္းခင္၏ သုတ္ရည္ေလးမ်ားမွာ အဖတ္အဖတ္ေလးမ်ားပင္
ျဖစ္ကာ ကပ္ေနၾက၏။ ကိုျမင့္ေအးက လီးႀကီးကို မဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ဝတြင္ေတ့ၿပီး တရွိန္ထိုးပင္ေဆာင့္၍
သြင္းကာ လိုးေတာ့၏။
“ ႁပြတ္… ပလြတ္”
“ ဖြတ္… ပလြတ္”
“ ပလြတ္… ႁပြတ္”
အိမ္အေပၚဆင့္ခါးပန္းကိုလက္ေထာက္ကာ ဖင္ကုန္းၿပီးအလိုးခံေနေသာ မဝင္းၾကည္သည္မ်က္လုံးကေလး
မ်ား စုံမွိတ္ကာ သူမ၏ ဦးေခါင္းေလးမွာ လန္သြားလိုက္ငိုက္သြားလိုက္ ျဖစ္လ်က္သူမ၏ ပါးစပ္ေလးမွာလည္း
ဟလာလိုက္ ေစ့သြားလိုက္ႏွင့္ ျဖစ္ေနကာ သူမ၏ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဖင္ႀကီးမ်ားကိုလည္း ေနာက္သို႔ ေကာ့ကာ
ေကာ့ကာျဖင့္အလိုးခံေန၏။ အခ်က္၄၀ ေလာက္အားပါးတရ ေဆာင့္လိုးၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ႏွစ္ေယာက္စလုံး အရသာ
မ်ား ရွိသထက္ရွိကာ အီဆိမ့္လာေတာ့၏။
“ ႁပြတ္… ပလြတ္”
“ ဖြတ္… ႁပြတ္”
“ ဟင္း … ဟင္း အစ္ကို ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္အစ္ကို႔လီးႀကီးကို ကၽြန္မေစာက္ပတ္ထဲက မထုတ္နဲ႔ေတာ့ၿပီး
ၿပီးေအာင္ဆက္လိုး .. လုပ္… လုပ္… ေဆာင့္… ေဆာင့္စမ္းပါ အမေလး ... ေကာင္းလိုက္တာေနာ္ ဟင္း ဟင္း
… ဟင္း ”
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ျခင္ေထာင္အတြင္းမွ စန္းခင္၏ ေဟာက္သံေလးမ်ားမွာ မိုးသံ ေလသံၾကားမွပင္အျပင္သို႔
သဲ့သဲ့ေလး ပ်ံ႕လြင့္လာပါေတာ့သည္
ၿပီးပါၿပီ
မင္းဟန္စိုး
