ေဒါင္....
ေဒါင္....
ေဒါင္,...
ဇီးျဖဴေတာင္ (အ.ထ.က) ေက်ာင္းမွ
ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ သာယာ ဖြယ္ ထြက္ေပၚ လာတဲ့ ေက်ာင္းလႊတ္ ေခါင္းေလာင္းသံ ပါ။
ဇီးျဖဴ ေတာင္ ရြာ အဝင္ ဝ မွ ေက်ာင္း ဆိုင္းဘုတ္ႀကီး က ရြာ ကို ဝင္လာမည့္ မည္သူ ့ ကို မဆိုႀကိဳဆိုလၽွက္။
သည္ရြာ ၏ က်က္သေရဂုဏ္ ေဆာင္ မ်ားစြာ ထဲ မွ ဤေက်ာင္းသည္လည္း တစ္ခု အပါဝင္ မဟုတ္ပါတကား.....
တေရြ႕ေရြ႕ ထြက္ သြားေနၾက ေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ၾကည့္ရင္း ဦးညီေအာင္ သက္မေလး ခ်လိုက္မိသည္။
ဟင္း
ဤေက်ာင္းကို သူ ေက်ာင္းအုပ္အျဖင့္ ေရာက္ရွိေနသည္မွာ
၁၀ စုႏွစ္ တစ္ခုႏွင့္ တစ္ဝက္ကိုပင္ေက်ာ္လာၿပီးျဖစ္သည္။
ေရာက္ခါစက စည္းကမ္းပိုင္းဖရိုဖရဲ ႏွင့္ ပညာေရး နိမ့္က်လွေသာ ဒီေက်ာင္း ကို ဦးညီေအာင္မနည္း ျပဳျပင္ ခဲ့ရသည္။
အနစ္နာခံမႈ မ်ားစြာႏွင့္ ရြာသူ ရြာသား တို႔ ကို စည္း႐ုံးျခင္းမ်ားစြာ ျဖင့္ အဘက္ဘက္မွ တိုးတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ရသည္။
ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး ဦးညီေအာင္..
အသက္က ၄၂ အရြယ္...
မိန္းမ ရွိခဲ့ ဖူးသည္။ သုံးလေလာက္သာ ေပါင္းသင္းၿပီး အေၾကာင္းအရင္း တိတိက်က် မသိ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ကြာရွင္းခဲ့ၾကသည္။
႐ုပ္ရည္က ခန႔္သည္။ စည္းကမ္းပိုင္းေတာ့ ခု ေက်ာင္းအုပ္ဘဝ မေျပာႏွင့္ ..
ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္း ေတြက ပင္ ေက်ာင္းသားဘဝ က သူ႔ အေနာက္ကေန လိုက္ခဲ့ရသည္။
ေက်ာင္းဝင္းအတြင္း တြင္ အေဆာင္ေလး တစ္ခုမွာ လြတ္လပ္သူ မို႔ ေအးေဆးေနသည္။
က်ဴရွင္ ကေတာ့ စာသင္ေဆာင္ တစ္ခု မွာ သင္သည္။ က်ဴရွင္ မသင္ေပးလို႔လည္း မရ။ ေက်ာင္းသား ေက်ာငး္သူ ေတြ စာ ပိုနားလည္းနိုင္ ဖို႔ ပါ။
************-*************
ဟင္!.....
ေက်ာင္းေရွ႕ဝင္ေပါက္မွာ ေစာစီးစြာ
ေရာက္လာတဲ့ ေက်ာင္းသူ တစ္ေယာက္ကို ဦးညီေအာင္ အိပ္ေဆာင္မွ ေတြ႕လိုက္ေတာ့ အံ့ၾသသြားသည္။
အံ့ၾသစရာ ပါ။
ဒိေကာင္မေလးက ဘယ္တုန္းကမွ က်ဴရွင္ ေစာခဲ့ သည္လို႔ မရွိခဲ့...အျမဲတမ္း ဦးညီေအာင္ ဆူေနခဲ့ရတဲ့
ေကာင္မေလး...
ခု တေလာ လပိုင္းေလာက္သာရွိမည္ ထင္သည္။
က်ဴရွင္ခ်ိန္ မွန္ မွန္ ေရာက္ လာတတ္တာ။
ဒိေန႔ ေတာ့ ထူထူးျခားျခား ေစာ ေနျခင္းသာ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဦးညီေအာင္ အံ့ၾသရျခင္းပါ။
***-***
က်ဴရွင္ သင္ေနက် အေဆာင္အေရွ႕ မွာ ...
စြပ္က်ယ္ေလး စြပ္ထည့္ လို႔ လွမ္းၾကည့္ လိုက္သည္ပင္
ထို ေကာင္မေလး ရပ္ေစာင့္ေနဆဲ....
ေဟ့ ...သင္းသဇင္"္
ဒိေန႔ "က်ဴရွင္ မရွိဘူးေလ...ကေလးမ"
ဆရာႀကီး ဆိုသူ လွမ္း အေျပာကို သဇင္ နားေထာင္ရင္း ရင္ထဲ မွာ မဲ့ ျပဳံး ျပဳံး လိုက္သည္။
ဒိေန႔ က်ဴရွင္ မရွိမွန္း သဇင္ သိတာပဲ ေလ.....
ခါတိုင္းအပတ္ေတြ ေတာ့ ဒိေန႔မ်ိဳး က်ဴရွင္ က ရွိေနက်ပါ။
ဒိအပတ္
မနက္ျဖန္ ၿမိဳ႕ တက္ၿပီး ပညာေရးမႈး႐ုံး သြားစရာ ရွိ လို႔ ဦး ညီေအာင္ ႏွစ္ရက္စလုံး က်ဴရွင္ကို ပိတ္
ထားေၾကာင္း မေန႔ကတည္းက ၁ဝတန္း
ေက်ာင္း သား အားလုံးကို အသိေပးထားၿပီး ျဖစ္သည္။
သဇင္ မဝံ့မရဲ ဟန္ႏွင့္ ဦးညီေအာင္အား ၾကည့္ လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့.."
က်ဴရွင္ပိတ္ထားမွန္း သမီးသိပါတယ္ ဆ်ာ..."
သမီးနားမလည္းတဲ့ ပုစၧာ ေလးေတြ ေမးမလို႔ပါ။"
ေအာ္ ေအေအ...အာ့ဆိုလည္း အေဆာင္ထဲ ဝင္ ေလ"
ေရာ့ ေသာ့ .."
သဇင္ တစ္ခ်က္ျပဳံးလိုက္သည္။
ေတြ႕ၿပီးေပါ့ ....ဆရာ ႀကီး ဦး ညီေအာင္ ရယ္..."
ရင္ထဲ မွာ ေျပာလိုက္ေသာ စကား "
အေဆာင္ ေသ့ာ့ကို ဖြင့္ေနသည့္ အနီေရာင္ စကတ္ အတို ။ အနီေရာင္ လက္ျပတ္ ဝတ္ထားေသာသဇင္ ေနာက္ ေက်ာျပင္ကို ဦးညီေအာင္
အဓိပၸါယ္မဲ့ တခ်က္ ၾကည့္ လိုက္သည္။
က်ီြ'''*
******-******
သင္းသဇင္..သဇင္!
ရွန္!
ေနာက္ေဖးေပါက္မွ ေမေမ့ ေခၚသံ ကို ၾကားလိုက္သည္ႏွင့္ သဇင္ ျပန္ထူးရင္း ဖုန္း ကစားေနရာမွ အျမန္ ထလိုက္သည္။
က်ဴရွင္သြားေတာ့ ေလ သမီး'
စား ႀကိဳးစားစမ္းဘာသမီး ရယ္..."
တစ္ခ်ိန္ကုန္ ဖုန္း ဖုန္း" နဲ႔ ပဲ ၿပီးေနလို႔ မႏွစ္ကလည္း ၁၀ တန္းက်ၿပီးၿပီး မဟုတ္လား....
သဇင္ ေမေမ့ကို မျငင္း ခ်င္ေတာ့ပါ။
ဟုတ္ေနတာကိုးးး
သြားသြား ျမန္ျမန္ '"
ေမာင္ေမာင္ လာ ေခၚ ေတာ့မယ္.."
ေမာင္ ေမာင္ ။ပိစိ။ ေအးပုံ။ သဇင္
ဒါက သဇင္တို႔ တစ္တြဲတြဲ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖၚ ေတြေလ.
ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ သဇင္ကို တိတ္သူခိုး ခ်စ္ေနသူ။
သဇင္ မသိစရာ မရွိ ။ အူဝဲ ဆိုကတည္းက တူတူေပါင္းလာသူ။သူ ဘယ္ေန႔ ဖြင့္ ေျပာမလဲ..
ေျပာတာနဲ႔ သဇင္က ငါလည္းနင့္ကိုခ်စ္ပါတယ္လို႔ေျဖေပးၿပီးသား။
ူ#########&########
ႏွစ္ေယာက္စလုံး အျပင္မွာ ရပ္ေနၾကစမ္း.."
စာသင္ခန္းထဲသို႔ လွမ္းဝင္မည့္ ေမာင္ေမာင္ႏွင့္ သင္းသဇင္ တို႔ ႏွစ္ဦးစလုံး ေျခလွမ္းေတြ ရပ္တန႔္သြားသည္။
ဆရာႀကီး၏ အမိန႔္ကို သူတို႔ မလြန္ဆန္ရဲ။ ဒါကဓမၼတာ ပါ။ ဆရာ့ အမိန႔္ ကို ဘယ္တပည့္မွ မလြန္ဆန္ ဝံ့။
ြ "" ငါေခၚမွ ဝင္လာခဲ့ၾက" " ဒိအတိုင္းပဲ လက္ပိုက္ရပ္ေန"
ဒိကေလးႏွစ္ ေယာက္ ဒါမွ မဟုတ္ သူတို႔ ေလး ေယာက္ က အျမဲ တမ္း က်ဴရွင္ လာ ေနာက္က် တတ္မွန္း ဦညီေအာင္သိသည္။
မေျပာခဲ့။ ခုဟာက တစ္ေခါက္တည္းမဟုတ္ေတာ့ ။စည္းကမ္းပ်က္လြန္းသည္။ ဒိတစ္ခါေတာ့ အပစ္ေပးမည္ဟု ဦးညီေအာင္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ထားၿပီးၿပီး ျဖစ္သည္။ က်န္ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ဒိေန႔ အခ်ိန္မွန္ က်ဴရွင္ ေရာက္ေနေတာ့ လႊတ္သြားသည္။
ဒါေပမယ့္ သူတို႔ လည္း သေဘာေပါက္သြားလိမ့္မည္။
အခ်ိန္တို႔ တေျဖးေျဖးသာ ကုန္သြားေနသည္။ဆရာႀကီး ခုထိ သဇင္ တို႔ ကို အခန္းထဲ ေပးမဝင္။ ေမာင္ေမာင္က ေခါင္းေလးငိုက္လို႔ လက္ပိုက္ၿပီး ဒိအတိုင္းရပ္ေနသည္။
သဇင္ ေျခေထာက္ ေညာင္းတာထက္ အခန္းတြင္းမွ ေက်ာင္းသားတစ္ခ်ိဳ႕ အသံတိတ္ ေလွာင္ေျပာင္ျပေနတာက ပို ခံရခက္သည္။ ရွက္လို႔ ျဖဴဝင္းေနတဲ့ မ်က္နာတေလၽွာက္ နီးျမန္းလာသည္။
ဆရာႀကီး ဦးညီေအာင္ မိမိကို အရွက္ခြဲ ေနသည္။
အလြန္ကို မုန္းတီးမိသည္။ ဆရာ ဆိုတဲ့ အေတြးကို ထုတ္ပစ္ လိုက္မိသည္။
ပါးျပင္မွ မ်က္ရည္တို႔ တၿဖိဳက္ၿဖိဳက္ ဆင္းလာသည္။
ညေနက အေတာ္ေစာင္းလို႔ က်ဴရွင္ခ်ိန္ပင္ ၿပီးဆုံးသြားၿပီး။ အခန္းတြင္းမွ ေက်ာင္းသား မ်ား ထြက္လာတိုင္း သဇင္ကို အထင္ေသးတဲ့ မ်က္ႏွွာ ထားႏွင့္ ၾကည့္ကာ ထြက္သြားေနသည္။
အခန္းတြင္း ဆရာႀကီး တစ္ေယာက္တာက်န္ေတာ့သည္။
ဦးညီေအာင္ ဒိကေလးႏွစ္ေယက္ကို မေခၚ ေသး။
ေနာက္ထပ္အသစ္တက္မည့္ သင္ခန္းစာ ကို ဆက္ ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
သဇင္ ဒူးမ်ားပင္ တုန္လာသည္ ထိေအာင္....ေညာင္းလာၿပီး။ အသားတို႔ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္ထိေအာင္ အမုန္းစိတ္ႏွင့္ ေဒါသတို႔ ထြက္လာသည္။
သဇင္ က ေမာင္ေမာင္ လက္ကို ဆြဲ၍ လွည့္ ထြက္ဖို႔
ဆုံးျဖတ္ကာ ဟန္ျပင္လိုက္သည္။
ြ " ဘယ္လဲ ကေလးမ"" ေနာက္တစ္ခါ ဘယ္ေတာ့မွ ေက်ာင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ဴရွင္ ျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္မက် ေစနဲ႔"
ကဲ အိမ္ ျပန္ေတာ့...
သဇင္ ေမာင္ေမာင္ လက္ကို စြဲ ၿပီး ေျပးထြက္သြားသည္။ ဒိေန႔ကို သဇင္ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ ။ေမ့လည္း မေမ့နိုင္ပါ။ မိမိကို အရွက္ခြဲ ခဲ့ ေသာ ဆရာႀကီးဦးညီေအာင္လည္း အရွက္ ကြဲ ေစရ မည္။
သင္းသဇင္ သည္ အၿငိဳးေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ ဆရာဟူေသာ အသိ လုံးဝ ေပ်ာက္ကြယ္ ခဲ့ ၿပီး ျဖစ္သည္။ ဦးညီေအာင္၏ ေစတနာႏွင့္ ဆရာ ေမတၱာကို အထင္လြဲ ျမင္ကာ အမုန္းပြဲ ဆင္ဖို႔ အခ်ိန္ေတြကိုသာ ေစာင့္လို႔ သာေနေတာ့သည္။
သုံးလ....
သုံးလ...ဆိုေသာ အခ်ိန္တို႔သည္ တရိပ္ရိပ္ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္
ဦးညီေအာင္ အေပၚ ထားေသာ သင္းသဇင္ ၏ အၿငိဳး တို႔က လုံးဝ မေပ်ာက္။ မေခ် ပ မရမခ်င္း ထပ္တိုးလို႔သာေနသည္။ ဒါေပမယ့္ သဇင္ ေက်ာင္းႏွင့္ က်ဴရွင္ ခ်ိန္ လုံးဝ ေနာက္မက် ေတာ့ပါ။
တစ္ေန႔...
သဇင္ အရွက္ကြဲ သလိုမ်ိဳး ဦးညီေအာင္ အရွက္ကြဲ ဖို႔ အေၾကာင္းက ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး လို႔ သဇင္ သိလိုက္ၿပီး။
သဇင္က အရွက္သာ ကြဲ ခဲ့ တာ ..
ခု ဆရာ ဦညီေအာင္ အက်ိဳး ပါနည္းေစရမည္။
******%****
က်ီြ.....
သဇင္ အေဆာင္တံခါးကို ဖြင့္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ နာရီ ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ညေန..၅း၁၅
ေမာင္ေမာင္ ကို မွာခဲ့ သည္က...
ေပစိ တို ့ ကိုပါ က်ဴရွင္ ရွိေၾကာင္း ေျပာ၍ ၅း၃၀ ေက်ာင္းကို အေရာက္လာရန္ ေပါ့။
မိမိ အႀကံႏွင့္ မိမိမို႔ တစ္ခ်က္ျပဳံးလိုက္သည္။
ဆရာ ဦးညီေအာင္ အတြက္ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်သြားေစရမည္ ။ မတတ္နိုင္ သူ လုပ္ခဲ့တာေလ သဇင္ကို အရွက္ခြဲ ခဲ့ တာေလ......
အဟမ္း အဟမ္း...
အပ္က်သံပင္ ၾကား ရေလာက္ ေအာင္တိတ္ဆိတ္ေနေသာ အေဆာင္ခန္းထဲသို ့ ဦးညီေအာင္ ေခ်ာင္းဟန႔္ သံျဖင့္ ၿဖိဳခြဲ ရင္းလွမ္းဝင္ လိုက္သည္။
အေဆာင္ ျပတင္းေပါက္တစ္ခု ဖြင့္ထားတာက လြဲလို႔ ထူးျခားမႈ ဘာမွ မရွိ။ ျပတင္းေပါက္ႏွင့္ အနီးဆုံးစားပြဲ တြင္ ထိုင္ကာ ေပါင္ အရင္း ေပၚ ေတာ့မတတ္ ေရာက္ ေနတဲ့ သဇင္ ရဲ့ စကတ္ အစ...
ျဖဴေဖြး ၍ တုတ္ခိုင္ တဲ့ သဇင္ရဲ့ ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းက
သာမာန္ ေယာက်ားေလးတစ္ေယာက္ သူ႔ အေရွ႕ ဒူးေထာက္ ခ စား ေပးလိုက္ မိခ်င္မည္။ လိင္စိတ္ ကို စြဲေဆာင္ ေစတဲ့ ေပါင္တံ အလွ....
ဦးညီေအာင္ ရင္ထဲ တစ္မ်ိဳး ေတာ့ျဖစ္သြား သည္။ ဆရာ ဆိုတဲ့ အသိ ကို ခ်က္ခ်င္း စိတ္ထဲ သြင္း လိုက္သည္။ မသိသလို ေနလိုက္သည္။
လက္ျပတ္ ဝတ္ထားသည္မို႔ လက္ျပင္ ေအာက္ ဂ်ိဳင္း ကြင္ းမွ အတြင္း ေဘာ္ လီ ကို တန္းျမင္ေနရ သည္။
ကဲ သမီး သဇင္ " " ဘယ္အပုဒ္ ကို နားမလည္းတာလဲ ဆရာ ကို ျပပါဦး"
ဒိ အပုဒ္ ပါဆရာ" ဟု ေျပာရင္း မတ္တပ္ရပ္ကာ ခါး ေလး ကို သဇင္ က ညႊတ္ ခ် ေပးလိုက္ေတာ့ တစ္ေပ သာသာ အကြာ မွာ သာ ရွိေနတဲ့ ဦးညီ ေအာင္ အတြက္ မ်က္လုံး လြဲ ခ်င္စရာ...
ခါးညႊတ္ခ်လိုက္သည္ႏွင့္ အက်ီ ၤလည္ဝိုက္မွ တဆင့္ အတြင္း ေဘာ္လီ ျဖင့္ မေလာက္ လို႔ လၽွံထြက္ေနတဲ့ သဇင္ ့ ရင္းသား အစုံ။
ံ
ဦညီေအာင္ သဇင္ ကို တစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္သည္...သဇင္က မသိသလို ေနလိုက္သည္။ သဇင္ ဆီမွ ကိုယ္သင္းႏွံ တစ္ခ်ိဳ႕ က ဦညီေအာင္ စိတ္ကို တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေစလိုက္သည္။
၅း၂ဝမိနစ္ အခ်ိန္...
ပုဒ္ စာ တစ္ပုဒ္ ကို ဦးညီေအာင္ စိတ္ရွည္စြာ ရွင္းျပေနသည္။
ပတ္ဝန္က်င္သည္ ငွက္ သံတစ္ခ်ိဳ႕ မွ အပ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနသည္။
ေက်ာင္းဝင္းႏွင့္ အေဆာင္ သည္ အေတာ္တန္ ေဝးသည္။ လိင္မတူ သူစိမ္း ေယာက်ားေလးႏွင့္ မိန္းကေလး ႏွစ္ေယာက္ ထဲသာ ရွိေသာ ကမာ႓႓ၻ ေလး
တစ္ခု အလား ျဖစ္ေနသည္။
ပုထုစဥ္ ေတြ ရဲ့ စိတ္ေဖါက္ ျပန္ ခ်င္စရာ အေကာင္းဆုံးေနရာ ႏွင့္ အခ်ိန္။
ဒီအတိုင္း ကိုဟ ထားေသာ သဇင္ ရင္သား အစုံက ဦးညီေအာင္ စိတ္ကို ဆြ ေပးေနသည္။ သို႔ ေသာ္ ဦးညီေအာင္သည္ ဆရာ ျဖစ္သည္ႏွင့္ အညီစိတ္တို႔ကို အနိုင္နိုင္ထိန္းထားသည္။
၅း၂၅..မိနစ္အခ်ိန္.......
သဇင္ ႐ုတ္တရက္ ထရပ္ လိုက္သည္။
ဦးညီေအာင္ ဆီ ဘာမေျပာ ညာမေျပာ တိုးကပ္ လိုက္သည္။
ခဏေန ေမာင္ေမာင္တို႔ ေရာက္လာေတာ့ မည္။ တစ္ခ်က္မဲ့ျပဳံး ႏွင့္ အတူ..
မိမိ ရင္သားႏွင့္ အေတြ႕ထူး ရ ေအာင္ ဦးညီေအာင္ကို ေျပးဖက္ပစ္လိုက္သည္။
သဇင္ ဒါဘာလုပ္ လုပ္...
အို ...ဆရာ ....
သမ ီး ေလ....
ဦညီေအာင္ ႐ုန္းထြက္ သည္ မရ။
သဇင္ ရင္သားအိညက္ညက္အရသာ တို႔ က လည္း သူ႔ ကို လိင္စိတ္ နိုးႂကြ ေနေစၿပီး။
ငါက ဆရာပါလား ဆိုတဲ့ အသိ ပင္ေပ်ာက္ခ်င္ေနၿပီး။ဒ
ိကေလးမ ဘာစိတ္ရိူင္း ဝင္ ေနသည္လည္းမသိ။
သဇင္ က သူ႔ အေတြးႏွင့္ အတူ အေဆာင္ တံခါးေပါက္ကို ၾကည့္ၾကည့္ေနသည္။
ဦးညီေအာင္ ကို အတင္းဖက္ထားရင္း....
ဆရာ လႊတ္ပါ...
လႊတ္....လႊတ္ေလ..
ဟု တတြတ္တြတ္ ျမည္းတမ္းရင္း ...
ေမာင္ေမာင္တို႔ အလာကို ေမ်ာ္ေနမိသည္။
ေမာင္ေမာင္တို႔ ဒီအခ်ိန္လာသင့္ၿပီး။
လာေနၿပီး ျဖစ္မယ္....ီ
ေမာင္ေမာင္ ! ေဟ့ ေမာင္ ေမာင္
ဗ်ာ! ...
မနက္က ခ်စ္ရပါေသာ သူငယ္ခ်င္း သဇင္မွ က်ဴရွင္ ရွိပါသည္ ဟု လာေျပာသြားသည္။
၅း၃၀..တဲ့
ေပစိ ႏွင့္ ဂ်မ္းပုံ ကိုပါဝင္ေခၚ ခဲ့ရန္ အတန္တန္ မွာသြားသည္။ ခု လည္း လြယ္အိတ္ကို လြယ္ ကာ ေပစိကို ဝင္ေခၚ မည္ဟုဆုံးျဖတ္၍ အိမ္ေပၚ မွ ဆင္း႐ုံရွိေသး
ခုလို ဦး ဖိုးထူး မွ အေျပးအလႊား လာေခၚ ျခင္းျဖစ္သည္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဦးဖိုးထူး""
ဟာ မင္း အေဖ ငါ့ အိမ္မွာ ငါႏွင့္ စကားေျပာရင္း မူးလွဲ လို႔ ကြ ! အျမန္လိုက္ခဲ့...
္***
ေမာင္ ေမာင္ လာသင့္ၿပီး။
ဒိအခ်ိန္သာ ေမာင္ေမာင္ေရာက္လာရင္........
သဇင္ ရည္ရြယ္ခ်က္တို႔ ေအာင္ျမင္ၿပီးေလ။ ဦးညီေအာင္ အရွက္ေတြကြဲလို႔ အက်ိဳး နည္းၿပီး။
လႊတ္ေလ....လႊတ္..
ဆရာ ...သမီးကိုလႊတ္....
သဇင္ ပါးစပ္ က ေအာ္ေနေပမယ့္ ...တစ္ခု သတိထားမိတာက ....ဆရာ ဦးညီေအာင္ အစတုန္းကလို မ်ိဳး သဇင္ အတင္း ဖက္ထား တာကို လုံးဝ႐ုန္းကန္းျခင္းမလုပ္ေတာ့ပါ။
လုံး ဝ ၿငိမ္သက္ေနၿပီး။
သဇင္ တစ္ခ်က္ ေမာ့ၾကည့္ လိုက္သည္။
ဟင္!...
တကယ္ ထိတ္လန႔္ သြားသူက သဇင္ပါ။ဘာေၾကာင့္လဲ...သဇင္ သိသြားၿပီး...
ဆရာ ့ရဲ့ တည္ၾကည္တဲ့ မ်က္ႏွာဟာ ရာဂ စိတ္တို႔ ျပည့္နက္ေနၿပီး ဆိုတာေပါ့။
ဆတ္ကနဲ႔ သဇင္ကို သူ႔ အားနဲ႔ ေပြ႕ ခ်ည္ၿပီး စာေရးခုံေပၚ ခ်ီတင္ လိုက္တယ္....
သဇင္ ခုမွ ထိတ္လန႔္ သြား မိၿပီး ..
ေမာင္ေမာင္ ရယ္ အျမန္ လာပါေတာ့ လို႔ သာ ရင္ထဲ တမ္းတမိၿပီး။
အခု မွ ႐ုန္းကန္မိသူ က သဇင္ပါ။
လႊတ္..."ခုလႊတ္ေနာ္ ဆရာ ဦး ညီေအာင္.. "
လႊတ္ပါလို႔ ရင္ ထဲက တကယ္ ေအာ္ရင္း ရွိသမၽွ အင္းအားႏွင့္ သဇင္ ႐ုန္းထြက္ သည္။ မရ ဘူး
အို ...
ဆရာ ရင္အုံႀကီးကို သဇင္ အတင္း ထု ျပစ္တယ္...
လႊတ္ ေနာ္ ဆရာ.."
ဆရာ ဆီ က ဘာအသံမွ ထြက္မလာ ေတာ့ပါ။
သူ႔ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ေတာ့မည္ ထင္သည္။
ဒါေၾကာင့္ သဇင္ ထပ္ေအာ္ ဖို႔ ျပင္လိုက္သည္။
အြမ္မ္မ္...
ေအာ္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ ဆရာ့ ႏုတ္ခမ္းထူထူ ႀကီးက သဇင့္ ႏုတ္ခမ္းပါးပါး ေလးကို ျပဳတ္ထြက္လုမတတ္ စုပ္ယူ ပစ္ေနၿပီး။
ႁပြတ္..ႁပြတ္..
ေအာင္ေအာင္ရယ္ နင္တို႔ ေတြ ခုထိ ဘာလို႔ မလာေသးတာလဲ...လာပါေတာ့လားကြယ္။
စြပ္က်ယ္ကို စုတ္ျဖဲ ပစ္မတတ္ ႐ုန္းကန္းေနေသာ တပည့္မေလး သဇင္..သိသိသာသာ ၿငိမ္က် သြားမွန္း ဦးညီေအာင္ သိေနသည္။
မတတ္နိုင္ပါ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၿငိမ္သက္ေနေသာ ရာဂစိတ္ ကို ..ဒင္း က ဘာေၾကာင့္ရယ္ မသိ လာစြ သည္။
မိမိ စိတ္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ထိမ္း ခဲ့ေပမယ့္ ဒီကေလး ကို က
ဦးညီေအာင္ ရဲ့ လိင္စိတ္ တို႔ နိုးၾကားစရာ ျဖစ္ေအာင္ အရာရာ ျပည္စုံသူေလး....ဒါေၾကာင့္ ထႂကြ ခဲ့ ၿပီး။
မွားတယ္ မွန္တယ္ ကို ေနာက္မွ ဆုံျဖတ္ခ်င္ မိေတာ့သည္။
ဦးညီေအာင္ ဒိကေလးရဲ့ ႏုတ္ခမ္းအစုံ ကို ရွိသမၽွ အားႏွင့္ စုပ္ယူ ပစ္လိုက္သည္။
လၽွာျခင္း ထိေတြ႕ မိတ္ဆက္ ကာ ကေလး ရဲ့ လၽွာကို ပတ္ေခြ ရစ္ မိၿပီး။
တစ္ခ်က္လူးလြန႔္ မႈႏွင့္ အတူ ဒိကေလးကပါ ကိုယ့္လၽွာကို သေဘာတူ ျပန္ ရစ္ပတ္ ေနေတာ့ ဦးညီေအာင္စိတ္က တေရြ႕ေရြ႕ အထြပ္ထိတ္ ဆီ သို႔
တက္လာေနမိေတာ့တယ္။
သဇင္ ့လက္ျပတ္ အက် ီ ၤေလးက ဦးညီေအာင္ ၏ ခၽြတ္ခ် မႈ ကို ပိုင္ရွင္ က သဇင္ မွန္းသိေပမယ့္ ျငင္းဆန္မရဲပဲ အလိုက္သင့္ ေျမခ ေပးလိုက္ရသည္။
၁၀ တန္းေက်ာင္းသူေလး သဇင့္ ရင္သား အစုံက ေဘာ္လီ အျပင္ဘက္ကို ထြက္ကာ ဦးညီေအာင္ကို စိန္ေခၚ ေနသလား ေအာက္ေမ့ရသည္။
သဇင့္ ခႏၲာ မွာ အက်ီ ၤမရွိေတာ့ မွန္း သဇင္သိ ေပမယ့္...ဆရာ ကို မလြန္ဆန္ ခ်င္ေတာ့ပါ။ သဇင့္ ခႏၲာ မွာ ဆရာ စြဲ မက္ စရာ ဘာရွိ သလဲ..ရွိသမၽွ ဆရာ ့ ကို ပစ္ေကၽြး ခ်င္ မိၿပီး။ ဆရာ လုပ္သမၽွ သဇင္ သာယာ မိ ခ်င္မိၿပီး။
သဇင္ ဘယ္ေယာက်ား ၤေလးႏွင့္ မွ အေပါင္းအသင္း လုပ္ဖူးသည္ အထိေတြ႕ မရွိဖူးပါ။ ဒါ ကိုယ့္ သစၥာ ပါ။
ဆရာ ျပဳ သမၽွ တိုင္း သဇင္ ေလ..သဇင္ ရွိသမၽွ ေမႊညင္းတို႔ သူ႔ ေနရာႏွင့္ သူ တဏွာ စိတ္တို႔ က လက္ခံေပးေနသလိုလို...
ထပ္! ...
ေဘာ္လီ ကလစ္ခ်ိတ္ ျဖဳတ္သံ
စာေရး စားပြဲ ေပၚ မွာ ပက္လက္အေနထားႏွင့္ ဆရာ က သဇင့္ ေဘာ္လီကို ခၽြတ္လိုက္ သည္။
ဖူးေပမယ့္ မပြင့္ေသးသည့္ ပန္းအလား ျဖစ္ေနတဲ့ သဇင့္ ရင္သား အစုံ ကို ဆရာ ရဲ့ ႏုတ္ခမ္း ၾကမ္းၾကမ္း ေတြက ေနရာ အႏွံ့ နမ္းရႈတ္ေနတာ က သဇင့္ ရဲ့ အဂၤါ ဇတ္ ရဲ့ အေၾကာ အမၽွင္ေတြကို နိုးဆြ ေန လိုက္တာ...
သဇင့္ ရဲ့ မအာ ေသးတဲ့ နို႔သီး ေလးေတြ ကို လာစုပ္ယူ လွဲ႕ပါလား လို႔ ေတာင္း ဆိုခ်င္ေပမယ့္ ..
ဆရာက သူ႔လၽွာ ေလးကို သဇင့္ ရဲ့ နို႔သီး အနားတဝိုက္ ကို သာ ဘယ္ညာ မေရြး သူ႔အထာႏွင့္ သူ စုပ္ယူ ေန တာ...
ဦးညီေအာင္စိတ္တို႔ သည္ တဏွာရာဂ ၏ ေစခိုင္းရာ အတိုင္ း လိုက္ကေန သည္။
ဒိလို ပန္းအဖူး မ်ိဳး မနမ္းဖူးတာ အမွန္ပါ။
ရမၼက္ေဇာ ႀကီးစြာျဖင့္ စာေရးစားပြဲ ေပၚ ပက္လက္အေနအထားျဖစ္ေနေသာ သဇင့္ စကတ္ တိုေလးကို ဖတ္ကနဲ႔ လွန္ တင္လိုက္သည္။
အစိုကြက္ေလးေတြ ျဖစ္ေနေသာ သဇင့္ အတြင္းခံ ေဘာင္ဘီ ကို အသာယာ စြဲ ခၽြတ္ၿပီး ျဖဴေဖြးေနတဲ့ ေပါင္တံ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို မိမိပုခုံးႏွစ္ခု ၾကားထဲ ထည့္ လိုက္ ကာ ႏုတ္ခမ္း ၾကမ္းႀကီးက ေျခဖ်ား မွ ေပါင္အရင္းကို သြားရာ လမ္း တေလၽွာက္ မထိ တထိေလး ပြတ္တိုက္ရင္း သဇင့္ ကာမအရွိန္ကို ျမင့္တင္ ေပးလိုက္သည္။
အဖူးေလး မိသဇင္ သူ႔ ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းက မိမိ ေခါင္းကို ညႇပ္ျဖတ္ လိုက္မတတ္ ျဖစ္ညႇစ္ေပမယ့္ ..သူ႔ တန္ဆာ နားကို ႏုတ္ခမ္းရဲ့ အနမ္း ေရာက္ ခ်ိန္မွာေတာ့
ေပါင္တံ ညစ္အား အရွိန္ က သုည ေအာက္သို႔ ေရာက္ ရွိသြားၿပီး။
လွပလိုက္တဲ့ တန္ဆာ။ မို႔ေဖါင္းေနၿပီး မည္သူ႔ ကိုမွ ဝင္ခြင့္ မျပဳ ထားဖူး သည့္အလား တည္ရွိေနသည္။
တံခါးခ်ပ္ သဖြယ္ သဇင့္ တန္ဆာဝ ကို ဦးညီေအာင္ရဲ့ လၽွာေစာင္းက စတင္ ေခါက္ ခ်လိုက္သည္။
အို...
အင္း....
ညည္းသံႏွင့္အတူ မိမိေခါင္းကို တစ္ခ်က္ တြန္းထုတ္ေပမယ့္ လက္ကို ျပန္ဖယ္လိုက္ပုံက မိမိဘာလုပ္မလဲ ဆက္ခံစားၾကည့္ေတာ့မည့္ သေဘာမွန္း ဦးညီေအာင္ ရိပ္စားမိသည္။
ဒါေၾကာင့္ ႏွစ္သက္ စရာ သဇင့္ တန္ဆာဝ ကို ခပ္ျမန္ျမန္ေလး လၽွာ ေစာင္းေလးျဖင့္ ထက္ေအာက္ လုပ္လၽွား ေပးလိုက္မိသညါ။
အို...
အို....ဆရာရယ္...
အင္း...
အဖူး ငုံေလး တံခါးသဏၭန္ သဇင့္ တန္ဆာဝက ဦးညီေအာင္ လၽွာ ၾကမ္း ေခါက္သံ ကို မခံနိုင္ အရည္တို႔ အၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ စီးက် လာသည္။
ငါးရံ့ တစ္ေကာင္အလား စာေရးခုံေပၚ လူးလြန႔္ေနေသာသဇင္။ ေမာင္ေမာင္တို႔ မလာပါေစနဲ႔ ေတာ့လို႔ ပင္ ဆုေတာင္းေနမိၿပီး။ ဦးညီေအာင္ေပးေနေသာ အေတြ႕ သည္ ဘာႏွင့္မၽွ မလွဲ နိုင္ အစားထိုမေပးနိုင္ေသာ အေတြ႕ မွန္း သူ ခံစားမိသည္။
အင္း..
အို ...
အို....
ဦးညီေအာင္ သဇင့္ တစ္ကိုယ္လုံးကို နမ္းရွိုက္ရင္း လုံခ်ည္ကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။
ေတာင့္တင္းေနေသာ လိင္တံ ႀကီးက သဇင့္ တန္ဆာႏွင့္ မမၽွ။
မွိုပြင့္ ႀကီးက သာမာန္ လိင္တံ ေတြထက္သိသိသာသာ ႀကီးေနသည္။ အေတာ္အတန္ ရွည္းလ်ားၿပီး ေယာက်ာၤး တစ္ေယာက္ရဲ့ အရည္အေသြးမွီ လိင္တံ ကို ဦးညီေအာင္ ပိုင္ဆိုင္ထားသည္ မဟုတ္ပါလား။
သဇင့္ တန္ဆာ အနားသားတို႔ ရႈတ္ခ်ီ ပြခ်ီႏွင့္ တစ္ခုခု ကို သဘာဝ အရ ေတာင္းဆို ေနမွန္း ဦးညီေအာင္သိသည္။ ဒိအခ်ိန္မ်ိဳး မွာ မိမိ လိင္တံ ကိုပဲ မဟုတ္လား။
မိမိလိင္ံ တံ ေခါင္းႀကီးျဖင့္ မဝံ့ မရဲ ကာမအရွိန္ေၾကာင့္ အျပင္ကို ထြက္ လာတဲ့ သဇင့္ အဂၤါ ေစ့ကို ဦးညီေအာင္ ဖိ၍ ပြတ္တိုက္ ခ်လိုက္သည္။
အင္း..ဆရာရယ္
အို..
အို...
အင္း...
အင္း..
သဇင္ အထိမ္းကြပ္ မဲ့ ညည္းေနမိတာပါ။
သဇင္ ဆရာကို အၿငိဳးႀကီးခဲ့ ေပမယ့္ ခုေတာ့ ..ဟို..
အထင္ႀကီးစြာ ခ်စ္လိုက္မိၿပီး။ ထူးကဲစြာ ဆရာ့ လုပ္ရပ္ကို သဇင္ မေမ့နိုင္ေတာ့ လို႔ပါ။
ဆရာကို အတင္းဖက္ထားခ်င္ေပမယ့္ သဇင္ မထခ်င္ဘူး။ ဆက္ေမ်ာေနခ်င္မိတယ္..ဆရာဘာဆက္လုပ္ဦးမွာလဲ.,
ဘာအရသာေတြမ်ား ထပ္ေပးလိမ့္မလဲ လို႔ ပဲ သဇင္ ေစာင့္ေမ်ာ္ေနမိေတာ့တယ္။ ဒါက သဇင့္ ရင္ထဲက စကားပါ။
အဂၤါ ႏွင့္တန္ဆာဝ တို႔ ဦးညီေအာင္၏ လိင္တံေခါင္းျဖင့္ ပြတ္တိုက္မႈ အႀကိမ္ႀကိမ္ေၾကာင့္ ဖူးေနေသာ ပန္း ..ပြင့္လာသည့္ အလား သဇင့္ တန္ဆာတံခါးဝ တို႔ က ဧည့္သည္ ကို ဖိတ္ေခၚ လိုက္ ၿပီး ျဖစ္သည္။ ရြဲ ဆင္းလာေသာ သဇင့္ တန္ဆာႏုတ္ခမ္းဝ တို႔ သက္ေသ ေပးေနၿပီးေလ....
ဇြပ္....အား....
ညည္းသံ ေလာက္ကို အံတု ပစ္၍ ဂ႐ုမစိုက္ေသာ ငွက္တစ္ခ်ိဳ႕ လွန႔္ ပ်ံ ေျပးထြက္သြားၾကသည္။
ဖလပ္...
ဖလပ္...
ဦးညီေအာင္ ၏ လိင္တံ ေခါင္း သည္ သဇင္၏ အပ်ိဳစင္ ဘဝ ကို ရိုက္ခ်ိဳး လိုက္သည့္ အလား မတရား ေနရာတစ္ဝက္ခန႔္ ဝင္ယူ လိုက္သည္။
သဇင္ ႐ုတ္တရက္ လုံးဝ ထိတ္လန႔္ စြာ ေအာ္မိ ျခင္း ျဖစ္သည္။
သဇင့္ တန္ဆာ ဝ မွ ထြက္လာေသာ အရည္ တစ္ခ်ိဳ႕ ကို ျပန္လည္ အထဲ သို႔ တြန္းယူသြားေသာ ဦးညီေအာင္၏ လိင္တံေခါင္း ဒဏ္ ကို သဇင္ မခံနိုင္။
ညစ္၍ ေအာ္မိျခင္းပါ။...
အား..ဆရာ"
သဇင္ နာ တယ္..".
ေအးပါ ကေလးရယ္" ဆရာ ျဖည္းျဖည္း ထည့္ပါ့မယ္.."
ေနာက္ထပ္ ပို ေနေသာ သဇင့္ေယာနိဝ အလႊတ္ ကို ဦးညီေအာင္...လိင္တံ က ထပ္ထည့္၍ ေနရာ အျပည့္ ယူလိုက္ သည္။
အင့္...
အံက်ိတ္ လိုက္မိသည္က သဇင့္ပါ။
က်ိန္းဖိန္၍ သြားေသာ သဇင့္ ေယာနိႁပြန္မွ ခံစားခ်က္က
သဇင့္ ေခါင္းေဘးက ဆရာ့ လက္ကို ဖမ္းကိုင္လိုက္မိသည္ အထိပါ။
ေသြးစိမ္းတို႔ အဖိန္းဖိန္း ထြက္လာသည္။ ဦးညီေအာင္အဖို႔ ကာမစိတ္က ပိုလို႔ ေတာင္ တက္ႂကြ လာသည္။
ေဖါက္...
ေဖါက္...
အား...
အင္....
အင္...
ေျဖးေျဖးခ်င္း ပြတ္တိုက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားခဲ့ ေပမယ့္ ျဖဴစြတ္ေနေသာ သဇင့္ ခႏၲာ ကိုယ္ အလွ ေၾကာင့္ ရမၼက္ ေဇာ တို႔ ထႂကြလာခဲ့ တာက ဦးညီေအာင္ပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ရွိသမၽွ မိမိလိင္တံ အတိုင္း သဇင့္ တန္ဆာ ထဲ ကို အရွိန္ အဟုန္ႏွင့္ အျပည့္အဝ ရိုက္သြင္းပစ္ပလိုက္သည္။
ေဖါက္
ေဖါက္ ေဖါက္..
အင္း..
အို...
အို...ေဖါက္..
ေဖါက္..
ဆရာရယ္...
သဇင္ေလ...သဇင္...
ခ်စ္မိၿပီး ဆရာ...
ေဖါက္..
ေဖါက္...
ဆရာ ကို ထားတဲ့ အၿငိဳး ေတြ သဇင္ ေမ့ျပစ္မိၿပီး ဆရာ....
ဆရာကို သဇင္ အရမ္း ျမတ္နိုးမိၿပီး..ေဖါက္
ေဖါက္...ဂလုတ္..ဂလုတ္...
ဆီးစပ္ ရိုက္သံႏွင့္ စာေရး ခုံ တို႔ အသံသာ အေဆာင္အတြင္း ၾကားေနရသည္။
ႏွစ္ဦးသား ကာမ အရွိန္ တို႔ သည္ စည္းခ်က္ညီစြာ
ခံ စား ေနၾကသည္။
ေအာင္ေအာင္ သည္လည္း သဇင့္ဆီ လာနိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။
သဇင္ သည္လည္း ေအာင္ေအာင္ကို မေမ်ာ္လင့္ ေတာ့ပါ။
ကာမရသ အရွိန္က ရွိသမၽွ အေၾကာအမၽွင္ေတြၾကား
ႏွစ္ဦးသား စီဆင္းလၽွက္ ရွိေနၾကသည္။
ေဖါက္...
ေဖါက္...
အင္း..
အင္...
ပုခုံးႏွစ္ဘက္ေပၚ တင္ထားေသာ သဇင့္ ေျခေထာက္ တစ္ဖက္ကို ျဖဳတ္ခ်ၿပီး ေခြခ်လိုက္ ကာ လက္ျဖင့္ ထိမ္းထား လိုက္ၿပီး ရွိသမၽွ အားႏွင့္ သူ႔ တန္ဆာကို အရွိန္ႏွင့္ ခပ္ဆတ္ဆတ္ ေစာင့္ ထည့္ လိုက္သည္။
ေဖါက္ ေဖါက္...
ေဖါက္...
အို..
အို..အင္...
ႏွစ္ခ်ီေနေသာ သုတ္ရည္ တို႔ က သဇင္ဆိုေသာ တပည့္မေလး တန္ဆာ ထဲ ကို အရွိန္အဟုန္ႏွင့္ ဝင္ရန္ အဆင့္သင့္ ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီး။
္
ေဖါက္..,အင္း..
ေဖါက္.,အို,..
ေဖါက္....
ဇတ္ရွိန္တို႔ ျမင္တက္လာျခင္းႏွင့္ အညီ ဦးညီေအာင္
လႈပ္ရွားမူတို႔ က ျမင့္သထက္ ျမင့္တက္ လာသည္။
သဇင့္ တန္ဆာလည္း က်ိန္းဖိန္း လို႔ ေနၿပီး ျဖစ္သည္။
ေဖါက္ေဖါက္..
အင္း..အို
အို...ေဖါက္
အို...ေဖါက္..ေဖါက္...ေဖါက္
မွိုပြင့္ သဏၭန္ ဦးညီေအာင္ ၏ လိင္တံသည္လည္း သုတ္လႊတ္ရန္ သုတ္ေၾကာ တစ္ေလ်ာက္ ေနရာ ယူထားႏွင့္ၿပီး ျဖစ္သည္။
သဇင္ က ဆရာ ႏႈးသမၽွ ႏု ေနရၿပီး။
ရွိသမၽွ ဆရာ့ အေပၚ အၿငိဳး မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္လို႔ ဆရာကို ခ်စ္စိတ္က ေနရာဝင္ယူ လိုက္ၿပီး ျဖစ္သည္။
ဆရာ ကို သဇင္ ဖက္ ခ်င္ၿပီး ။ ျမတ္နိုးခ်င္ၿပီး။
ဒါေၾကာင့္ သဇင္ တန္ဆာ ထဲ ဆရာ အတင္း ရိုက္သြင္းေနတဲ့ ရိုက္ခ်က္ေတြကို ခံစားရင္း ဆရာ ကို သဇင္ ထဖက္လိုက္မိတယ္..
ေဖါက္...
ေဖါက္...
ေဖါက္....
အို...
အို...ဆရာ..
ကေလး ..သဇင္
ေဖါက္ ေဖါက္ ေဖါက္ ေဖါက္ ေဖါက္ ေဖါက္
အား..အာ ..အ..အား...
ရွိန္းတိန္တိန္ နဲ႔ အတူ ပူးကနဲ႔ ခံစားလိုက္ ရခ်ိန္မွာ သဇင္ ခ်စ္ေသာ ဆရာ အသံ က သူ တစ္ခုခု ခံစား လိုက္ရ ပါတယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာ ကိုျပတဲ့ အသံ ကို သဇင္ ၾကား လိုက္ရတယ္....
ရွိသမၽွ သုတ္ရည္တို႔ သဇင္ ေယာနိႁပြန္ ေတြ ကို ဆရာ ထုတ္ပစ္ လိုက္ ၿပီးမွန္းသဇင္ သိလိုက္သည္။
သဇင္ တစ္ကိုယ္ လုံး ဓတ္လိုက္သြားသလား ေအာက္ေမ့ရေအာင္ တုန္ခါသြား သည္။
အိုး...အိုး..
ဆရာ ရယ္..
သဇင္ လက္လႊတ္မခံနိုင္ေတာ့မတတ္ ဆရာ ကို ဖက္ထားလိုက္သည္။
သဇင္ ရဲ့ ဖူး ေနေသာ ပန္းကို ဆရာ ပြင့္ လိုက္ေပမယ့္ အျပစ္မျမင္ေတာ့သည့္ အျပင္ ပို၍ သာ ခ်စ္သြား ေတာ့သည္။
ပတ္ဝနး္က်င္က ေျပာလာမည့္ အပစ္ အေကာင္း မွန္သမၽွ ဒီအခ်ိန္ ဒီအခါ ဒီ အေျခေန ကို သဇင္ ထည့္မတြက္ ခ်င္ေတာ့ ပါ။
ၿငိမ္သက္ေနေသာ ဆရာ ကို သဇင္ အလိုက္သင့္ ဖက္ရင္း
သဇင္ကိုယ္ ပိုင္စိတ္ရင္းက ဆရာရဲ့ ရွိန္းဖိန္းဖိန္း သုတ္ရည္ အရ သာ ေလးကို ခံစား ေနမိေတာ့တယ္..
