အလင္းေရာင္အား နည္းလွေသာ အုတ္တိုက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ၌ နန္းအီတူး တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ေနသည္။ သာမန္ အားငယ္ရႈိက္ငိုရင္း ထိုင္ေနျခင္းမ်ိဳးကား မဟုတ္္...တင္ျပင္ေခြလ်က္ လက္ ႏွစ္ဖက္ကို ေဘးသို႕ဆန္႕ကားကာ...အတြင္းသို႕ ေလကိုတဝၾကီး ရူသြင္း..ရူထုတ္ ရင္း..သမထ က်င့္စဥ္ကို က်င့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ထုိစဥ္ ..အခန္းတံခါး ဖြင့္လာကာ ၾကိမ္းစပ္ေသာ အလင္းေရာင္ ဝင္လာေလသည္။ တံခါးဝ၌ အရပ္ ၇ ေပေလးသစ္မွ် ရွည္လ်ားၾကီးမားေသာ ဝက္ဝံၾကီးအလား ..အေမႊးထူလျဗစ္ႏွင့္ လူ႕ဘီလူးၾကီး မားမားမတ္မတ္ ရပ္လာေလသည္။ ခါးဝတ္ တန္စာ ဝတ္မထားသျဖင့္ ျမင္းလီးၾကီးအလား ...မဲ ၾကဳတ္ ရွည္လ်ားေသာ လိင္တန္ၾကီးကို ဦးစြာ ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ သာမန္လူထက္ ၃ ဆမွ်ၾကီး မားေသာ လိင္တန္အရင္း တြင္ မဲနက္ရႈပ္ပြေနေသာ လီးေမႊးသန္သန္ၾကီးမ်ားက အံုလိုက္က်င္း လိုက္ ေပါက္ေရာက္ရွင္သန္ေနၾကသည္။
ေပါင္...ေျခသလံုး....ဗိုက္...လက္ေမာင္းတို႕၌လည္း သန္မာေသာ အေမႊးအမွ်င္မ်ားက ၾကမ္းတမ္း ေသာ ဝက္ေမႊးၾကီးမ်ားႏွယ္ လႊမ္းမိုးေနေ လရာ လူတစ္ေယာက္ထက္ ေမ်ာက္ဝံတစ္ေကာင္ႏွင့္ပင္ ပို တူေနေလသည္။
နန္းအီတူး၏ ကုိယ္လံုးေလးကို ေစြ႕ကနဲ ဆြဲမယူလိုက္ရာ ...အီတူးက အသက္ကေလး ေအာင့္ျပီိး ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး လိုက္ပါသြားေလေတာ့သည္။ လူ႕ဘီလူးၾကီးမွာ ခုခံရုန္းကန္ျခင္းမရွိပဲ ေအးေအး သက္သာစြာ လိုက္လာေသာ နန္းအီတူး ..ကိုယ္လံုးေလးအား ခေလးငယ္ေလး တစ္ေယာက္ကဲ့ သို႕ လက္ေမာင္းေပၚတင္ကာ ..အခ်ဳပ္ခန္း အျပင္သို႕ ထြက္လာခဲ့ေလသည္။
အခ်ဳပ္ခန္းအျပင္၌ ငယ္မႈးအား ကုလားထိုင္ၾကီး တစ္လံုး၌ ၾကိဳးျဖင့္ အထပ္ထပ္ရစ္ေႏွာင္ ထား ၾက၏။
'' အီတူး .....''
ငယ္မႈး တစ္ေယာက္ အားကုန္ေအာ္ေခၚသည္...သို႕ေသာ္ အီတူးက ေအးစက္ေသာ မ်က္ဝန္းမ်ား ျဖင့္ မ်က္နာက်က္သို႕သာ မေရြ႕မလ်ား စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ လူ႕ဘီလူးၾကီးက အီတူးအား အိပ္စင္ ေလးထက္ ပက္လက္ကေလး အသာခ်ျပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ အားရေက်နပ္စြာ ပြတ္သပ္၏ ထို႕ ေနာက္ အီတူးကုိယ္ေပၚမွ ရင္ေစ့အကႌ်ေလးကို ၾကယ္သီးမ်ား တစ္လံုးဆီ ျဖဳတ္ေနေလသည္။
ငယ္မႈး တစ္ကိုယ္လံုး တုံခါလႈပ္ရွားေနသည္..ၾကိဳးတုတ္ထားေသာ အသားစိုင္မ်ားၾကားမွ ေသြး စိမ္းမ်ား ေပါက္ျပဲစီးက် လာသည္အထိ ရုန္းကန္ေနေလသည္။ မိမိ အသက္မက ျမတ္နိးရသူကို မိမိေရွ႕၌ ျမင္းလီးႏွင့္အလားတူ ၾကီးမားလွေသာ လီးၾကီးျဖင့္ လိုးျပမည့္အခန္းအနားကို အဘယ္ သူက အရသာခံ၍ ျငိမ္ျပီး ၾကည့္ေနနိင္ပါမည္နည္း။
''အီတူး ...မခံနဲ႕ ...နင္ .... နင္ေသသြားလိမ့္မယ္ ....အား ...''
ပါးစပ္မွ ေအာ္ရင္း ကုိယ္တြင္းရွိသမွ်အားျဖင့္လဲ ရုန္း၏။
''အီတူး .........အီတူး .....''
လႈိင္ေခါင္းသံက ဟိန္းသြားသည္...နံရံရွိ ေက်ာက္သားမ်ား ေၾကြက်ပဲ့စင္ ကုန္သည္အထိ က်ယ္ ေလာင္စြာ ျမည္ဟိန္းသည္။ အယုဒၶယ နယ္သား လူ႕ဘီလူးၾကီးက ငယ္မႈးအား မီးေတာက္မတတ္ ရဲရဲနီေနေသာ မ်က္လံုးျပဴးၾကီးမ်ားႏွင့္ တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ကာ ရြံ႕ရွာစက္ဆုတ္ဖြယ္ေသာ အျပံဳး ၾကီးကို ျပံဳးလိုက္ခါ..နန္းအီတူးေလး၏ လွပ ေမာက္ၾကြေနေသာ နိ႕ကေလးႏွစ္လံုးေပၚသို႕ အေမႊး အမွ်င္မ်ား ထူထပ္ျပြမ္းတည္းေနေသာ လက္ၾကီးအစံုျဖင့္ အုပ္စိုးကာ မထိမကိုင္းေသးပဲ ရွည္လ်ား ေသာ လက္သည္းၾကီးမ်ားျဖင့္ နိ႕သီးေခါင္းေလးမ်ားကို ထိခပ္လႈပ္ရွား ကစားရင္း ဝမ္းေခါင္းသံ ၾကီးျဖင့္ရယ္သည္။
''အီး...ဟီး...ဟီး...အား ....ဟား.....ဟား....ဟား.....ဟား''
အမဂ္လာသံ အျပည့္အဝျဖင့္ မရဏမင္း ရယ္သံကဲ့သို႕ ေျခာက္ျခားဖြယ္ က်ယ္ေလာင္လြန္းေလရာ ငယ္မႈး...မ်က္လံုးမ်ားကို တအားမိွတ္ျပီး ေခါင္းကို ငံု႕ခ်လိုက္မိသည္။ နန္းအီတူး...အဘယ့္ ေၾကာင့္ မလႈပ္မယွက္ ျငိမ္ေနဘိသနည္း...ျမင္းလားကဲ့သို႕ ၾကီးမားရွည္လ်ားလွေသာ အယုဒၶယ ဘီလူး ၾကီး၏ သိုၾကီးကို မမွိတ္မသံု ၾကည့္ေနျခင္းကပင္ နန္းအီတူး ...ကာမစိတ္မ်ား နိးၾကားျခင္း ျဖစ္ ေနေလသလား ...။
ခါးစည္းၾကိဳးကို တစ္ရစ္္စီ တစ္ပတ္စီ ျဖဳတ္ျပီးေသာအခါ ...ရွမ္းေဘာင္းဘီ အနက္ကေလးကို ေျဖး ေျဖးျခင္း ဆြဲခြ်တ္ေနျပန္သည္။ ပါးလွပ္ေသာ ဗိုက္သား ဝင္းဝင္းကေလး အဆံုး၌ ေစာက္ေမႊးေလး မ်ား....ေဇာင္းထေနေသာ ျမင္းမေလးကဲ့သို႕ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ေလး ေပၚလာေလသည္။ ဆီးခံု အသားကေလးမ်ားက ဂြမ္းစိုင္ေလးမ်ားကဲ့သို႕ ႏူးညံ့အိစက္ေနသည္။ မျမင္ဘူးေသာ ေရွး ေဟာင္း ပစၥည္းတစ္ခုကို ပြတ္သပ္ၾကည့္လိုက္သကဲ့သို႕ အယုဒၶယၾကီးက လက္ဝါးၾကမ္းၾကီးျဖင့္ ဖြ ဖြေလး ပြတ္သပ္ေပးရင္း အရသာ ခံေနသည္။
ေပါင္ေလး ႏွစ္လံုးက ရုတ္တရက္ ကားသြားသည္။ ေစာက္ပတ္ အကြဲေၾကာင္းေလးထဲမွ ျပဴးဝင္း မာေတာင္ေနေသာ...ေစာက္စိေလးက ငုတ္တုတ္ေလး ေပၚလာသည္။ လက္ညိွဳးၾကီးက ေစာက္စိ ေလးကို ဘယ္ညာခလုပ္တိုက္ခါ တိုက္ခါ ေစာက္ေရမ်ား စိုရႊဲလာသည္အထိ ပြတ္သပ္၏။ ဒူးႏွစ္ ေခ်ာင္းကို ဆြဲယူပင့္မလိုက္ေသာအခါ .....
''အ ..ဟား...အ ..ဟီးဟီး ....အီး ...ဟီး..''
တေစၦ...သူရဲၾကီးႏွယ္ သူ႕လီးၾကီးအား အရင္းမွကိုင္၍ ေစာက္ပတ္အၾကိဳအၾကား ေဘးနားတဝိုက္ ႏွင့္အကြဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလ်ာက္ လူးလိမ့္ပြတ္သပ္ရင္း..အက္ကြဲေသာ ေၾကးလင္ဗန္းအသံၾကီး ျဖင့္ ရယ္ျပန္သည္။
ျဖဲျဖဲ ကားကားေလး ေထာင္ထားေသာ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကို အတန္ငယ္ မလိုက္ေလရာ... ရႈ႕ံတြေန ေသာ စအိုေပါက္ကေလးက ေစာက္ပတ္ေအာက္မွ ခပ္ခြက္ခြက္ကေလး ေပၚလာသည္။ လီးၾကီးက အလ်ားလိုက္ ထိုးတင္ထားျပီး..ဒစ္ၾကီး ျပဲကနဲျပဲကနဲ ျဖစ္သြားသည္အထိ...ေဆာင့္..ေဆာင့္... လိုး လိုက္ရာ..နန္းအီတူး ေစာက္ဖုတ္ၾကီးမွာ..လီး အေခ်ာင္း အေျမွာင္းအလိုက္..ပြတ္တိုက္မႈေၾကာင့္ ေစာက္ပတ္ႏွဳတ္ခမ္းသားမ်ား လံုးၾကြဆူမို႕လာသည္။
အိပ္ခင္းေစာင္ေလး ႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ထားေသာ လက္ေလးႏွစ္ဖက္မွာ အေၾကာေလးမ်ား ေထာင္ ထလာသည္။ အယုဒၶယၾကီးက မုတ္ဆိတ္ေမႊး...ႏႈတ္ခမ္းေမႊးမ်ား ထူလျဗစ္ႏွင့္ သူ႕မ်က္နာၾကီးကို ေစာက္ပတ္ေလးႏွင့္ ဖိကပ္ခါ ..ျဗိကနဲ ျဗိကနဲ ပြတ္သပ္လိုက္ျပန္သည္။ ႏူးညံ့အိစက္ေသာ ေစာက္ပတ္ ခံုးမို႕မို႕ေလးမွာ ၾကမ္းတမ္းေသာ မုတ္ဆိတ္ေမႊး ..ႏႈတ္ခမ္းေမႊး မ်ားေၾကာင့္ ပန္းႏုေရာင္ေလး သန္းလာသည္အထိ ကာမေသြးတို႕ ဆူေဝလာေနပံုရသည္။
ၾကီးမားနီရဲေသာ လွ်ာၾကီးကလည္း ေစာက္ဖုတ္ၾကီးအား ေအာက္မွ အထက္သို႕ပင့္ကာ...ပင့္ကာ ျဗိကနဲ...ျပြတ္ကနဲ ဆြဲယွက္ေနျပန္ရာ...အကြဲေၾကာင္းေလးမွာ..ျဗိကနဲ..ျဗိကနဲ ယွက္လိုက္တိုင္း ျပဲ ကနဲျဖစ္သြား ရရွာေလသည္။ ယင္းသို႕ျပဲျပီး ျပန္ေစ့ေလတိုင္းလည္း...ခြ်ဲက်ိ..ျပစ္ခဲေသာ ေစာက္ ေရ ေစးထန္းထန္းမ်ားက ျပစ္ကနဲ...ျပစ္ကနဲ...အံက်လာေလသည္။ ယင္းသို႕..နန္းအီတူး၏ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို ခ်ိဳျမိန္စြာယွက္ေနစဥ္...သူ႕လီးၾကီးက အဂ္ေတေက်ာက္ျပင္ အက်ိဳးအပဲ့မ်ား ၾကား၌ ထိုးေထာက္ေနျပီး...ဖံုမႈံ ေက်ာက္ခဲငယ္ေလးမ်ားျဖင့္ ထိကပ္တြယ္ျငိကာ ကြမး္သီးေခါင္း ၾကီးမွာ ေပလူး ညစ္ပတ္ေနျပီ..ျဖစ္သည္။ ထို..သဲမႈံမ်ား ေက်ာက္ခဲငယ္..အဂ္ေတစမ်ား ေစးထန္း ေသာ လေရမ်ားႏွင့္ ကပ္လူးေပက်ံေနေသာ လီးၾကီးကို အရင္းမွကိုင္၍ ဝါးလံုးတစ္ေခ်ာင္းကဲ့သို႕ ပင့္ေျမွာက္လ်က္..နန္းအီတူး..ေစာက္္ဖုတ္ဝကေလး ကိုျဖဲကာ ေတ့ျပီး ေမႊေနျပန္ေလေတာ့သည္။
ဖုံမႈံ..ေက်ာက္ခဲ..အဂ္ေတစမ်ားႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းအဝ၌ေတ့ျပီး...ေညာင္ေစးက်ေအာင္ အေမႊခံေန ရ၍ တင္းထားေသာ...အီတူး...အသက္ရႈမွားမတတ္ ေကာင္းမိသြားေသး၏။ စိတ္ၾကိဳက္ေမႊေႏွာက္ ႏႈိးဆြျပီးေနာက္..အယုဒၶယၾကီး၏ လီးၾကီးက က်ဥ္းေျမာင္းမာက်စ္ေသာ အီတူးေစာက္ေခါင္း ေလး အတြင္းသို႕ လိုးဝင္သြားေလေတာ့သည္။
''ျဗစ္ ...ျပြတ္ ...အီး ...ဟိ''
+27 Vote Up
Report to moderator Logged
Offline pineapple
စီနီယာ
***
Posts: 80
ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
Gender: Male
Respect: +1725
View Profile Email Personal Message (Offline)
Re: သီရိပစၥယာသား
« Reply #1 on: January 25, 2019, 09:05:26 AM »
ေစာက္ဖုတ္ကေလး ခ်ိဳင့္ခြက္သြားသည္..ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ား တေရြ႕ေရြ႕ျခင္း အေပၚသို႕ ျပန္ တက္လာေနသည္...လီးၾကီးက တဆတ္ ဆတ္တုန္ကာ ေထာင္ထားဆဲ....ဝဲယာ ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ ခမ္းသားမ်ား..အေပၚသို႕ခရုတစ္ေကာင္ တြားသြားသည့္ႏွယ္..ျပန္တက္လာျပီး ခဏအၾကာတြင္ လီး ၾကီးအား ငံုမိသြားသည္ႏွင့္ ........
''ျဗစ္ ...ျဗစ္....အ...''
ေစာက္ဖုတ္ၾကီး ခ်ိဳင့္ဝင္သြားျပန္သည္...ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ား...လီးအေခ်ာင္းႏွင့္ ကပ္လ်က္ပါသြား ျပန္သည္။ လီးၾကီးက ခပ္တင္းတင္းေလး ဖိ ေထာက္ထားျပန္သည္...ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသား မ်ားက ယခင္နည္းအတိုင္း လီးအရင္းဆီသို႕ တေရြ႕ေရြ႕ တြားသြားတက္လာ ေနၾကရျပန္၏။ ဝဲယာ ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ား အေပၚသို႕ျပန္လည္ ေရာက္ရွိသည္ႏွင့္ လီးၾကီးက ကြ်ံက်သြား၏ ..
''ျဗြတ္ ....အား .....''
''အီး ...အူး ....ဟား .....အား ..''
ငယ္မႈး...မ်က္ေစ့အစံုက ျပည့္ျပည့္ၾကပ္ၾကပ္ၾကီး ဝင္ထြက္ေနေသာ သူ႕မိန္မ ေစာက္ဖုတ္အတြင္း မွ အယုဒၶယၾကီး၏ ၾကီးမားေသာ လီးၾကီးကို....စက္ဆုပ္စြာၾကည့္ရင္း...လီးၾကီးက ေစာက္ဖုတ္ အ တြင္း ျဗြတ္ကနဲ ဝင္သြားသည္ႏွင့္ အာေခါင္ျခစ္၍ ေအာ္ရင္း..ခုန္ထလိုက္ေတာ့ သည္။ နန္းအီတူး အား ပက္လက္ကေလး တင္လိုးေနေသာ အိပ္စင္နားသို႕ ..ဒယိမ္းဒယိုင္ျဖင့္ ကပ္လာေနသည္။
''ျဗစ္ ...ျဗစ္...အင့္ ...အင့္ ....အာ ....အား ...''
ႏွစ္ဆင့္ဆက္၍ ေဆာင့္လိုးခ်လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ အီတူး၏ ျဖဴေဖြးေသာ ေပါင္တန္ၾကီးႏွစ္လံုးမွာ ေဘး သုိ႕အစြမး္ကုန္ ကားသြား၏။
''က်ား .....ဟိတ္''
ငယ္မႈး..အရႈးတစ္ေယာက္ပမာ သူ႕မိန္းမအား လိုးသြင္းေနေသာ အယုဒၶယၾကီးအား ၾကိဳးအထပ္ ထပ္ ပူးတုတ္ထားေသာ ကုလားထိုင္ၾကီးႏွင့္အတူ ...အားယူ၍ ..ေဘးေစာင္းျပစ္တိုက္ လိုက္ေလ သည္ ...။
''ခြမ္း ....ခြမ္း ....ဒုန္း ....အ''
အယုဒၶယၾကီး၏ ၾကီးမားတုတ္ခိုင္လွေသာ ကိုယ္ခႏၶာၾကီးဆီသို႕ မေရာက္္မွီ အေမႊးအျမင္ ထူထပ္ လွေသာ အယုဒၶယၾကီး၏ လက္ၾကီးႏွစ္ဖက္က ေလထဲတြင္ၾကမ္းတမ္းစြာ ေျမာက္တက္သြားျပီး ေျပးဝင္လာေသာ ငယ္မႈးအား...ဘယ္ညာ..ျဖတ္ရိုက္ခ်လိုက္၏။ ငယ္မႈး..လံုးေထြးျပီး ဒလိမ့္ ေခါက္ ေကြး ေခြက်သြားသည္။
ထိုစဥ္ အီတူးက မိမိ ေစာက္္ပတ္ထဲ လက္ေလးသစ္မွ် ဝင္ေနေသာ လီးၾကီးကို...အားကုန္...ဆြဲ ညွစ္ခါ...ျပတ္ထြက္သြားမတတ္ ညွပ္လိုက္၏ ။
''အား .....အား....''
မထင္မွတ္ေသာ ေစာက္ပတ္တိုက္ကြက္ေၾကာင့္ အယုဒၵယ လူ႕ဘီလူးၾကီးမွာ လီးကို ပလာယာ တစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ဆြဲညွပ္ လိုက္သလို ခံလိုက္ရျပီး မ်က္လံုးၾကီးမ်ား ျပဴးထြက္လာသည္။ လက္ႏွစ္ ဖက္က ဖိေထာက္၍ နန္းအီတူး ညွစ္ထားေသာ လီးကို ဆြဲႏုတ္ရန္ ၾကိဳးစားေနသည္ ။ အိပ္စင္ ေလးကို ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ နန္းအီတူး လက္ကေလးမ်ား တစ္စတစ္စ တင္းၾကပ္လာျပီး အိပ္စင္ သစ္သားေဘာင္ေလးမွာ ..တစတစ က်ံဳ႕ဝင္ေသးသိမ္လာသည္။ အယုဒၵယၾကီးမွ ေဂြးစိၾကီးမ်ား အရင္းသို႕တက္ကပ္လာလိုက္ ျပန္က်သြားလိုက္ျဖင့္ ေဝဒနာကို အံၾကိတ္ခါ ခံစားရင္း ...ေစာက္ ဖုတ္အတြင္းမွ လီးၾကီးကို တအားဆြဲႏႈတ္ေနေပရာ ...လီးၾကီးမွာ..ေမွ်ာ့ၾကိဳးၾကီးပမာ ရွည္ရွည္ထြက္ လာျပီး ..ေသးသိမ္သြားသည္။
နန္းအီတူး ေျခေလးႏွစ္ေျခာင္းက ေလထဲသို႕ ရုတ္တရက္ ေျမာက္တက္သြားျပီး အယုဒၶယ လူ႕ဘီ လူးၾကီး၏ မ်က္နာကို တအားကုန္ ေဆာင့့္ကန္ျပစ္လိုက္ေတာ့၏။
''ဟိတ္ ....ေျဖာင္း ...အီးယား ....ဝုန္း ..''
လီးေရွ႕ လက္ေလးသစ္ ခန္႕ေနရာမွာ သိမ္ေနသည့္ လီးထိပ္မွ ေသြးမ်ား တစ္စက္တစ္စက္ က်ေန သည္။ လီးအံုၾကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္အုပ္ကိုင္ကာ အယုဒၶယၾကီးမွာ တအီးအီး ေအာ္ရင္း ...ဖင္ပူး ေတာင္းၾကီး ေထာင္ေနေလသည္။ နန္းအီတူးက အိပ္စင္ထက္မွ လ်င္ျမန္စြာထလိုက္ျပီး ႏွစ္လက္ မ ပတ္လည္ခန္႕ရွိေသာ အိပ္စင္တိုင္ေလးကို ဆြဲခ်ိဳးျပစ္လိုက္သည္။
''ေျဗာင္း ...ဂြ်မ္း..''
သစ္သားစ ...အက်ိဳးဘက္မွ ခြ်န္ျမေသာ အသြားမ်ားထြက္ေပၚလာသည္ ...တုတ္စကို က်စ္က်စ္ ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ရင္းျဖင့္ ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ ေနသျဖင့္ အေမႊးၾကမ္းၾကီးမ်ား ေပါက္ေနသည့္ ဖင္ၾကားမွ ဖင္စအိုဝၾကီးအား အေသအျခာ ခ်ိန္ရြယ္ျပီး အားကုန္ ေဆာင့္ထိုးခ်လိုက္ေလ၏။
''အိုး .....ယား.....အား......ဂယား.....အူး အီး ယား.....''
ဖင္စအိုထဲသိုက ႏွစ္လက္မ ပတ္လည္ခန္႕သစ္သားေခ်ာင္း အဆံုးထိုးသြင္းျခင္း ခံလိုက္ရေသာ လူ႕ ဘီလူးၾကီးမွာ ဝမ္းေခါင္းသံၾကီးျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ရင္း နန္းအီတူးအား တိုက္ခိုက္ရန္ ၾကံဳးထလာ ျပန္ ေလသည္။ ထိုအခါ နန္းအီတူးက သြက္လက္စြာျဖင့္ အယုဒၶယၾကီး ဒူးႏွစ္လံုးေပၚသို႕ ျဖတ္ကနဲ ေျပးတက္ခါ ပုခုန္းၾကီးႏွစ္ဖက္ေပၚသို႕ေစြ႕ကနဲ ခုန္တက္ျပီး ...အားႏွင့္ ေဆာင့္ခ်လိုက္ေလေတာ့ သည္ ...ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႕ ဖင္ထိုင္လ်က္က်၏။
''ဝုန္း ....အီး.....ဂယား''
သစ္သားခြ်န္က စအိုထဲမွ ေန၍ အစာအိမ္ႏွင့္ အူမၾကီးကို စုတ္ျပဲသြားေစျပီး ...အဆံုးအထိဝင္သြား ေလရာ အယုဒၶယၾကီး၏ ႏွာေခါင္း .... နား....ပါးစပ္...မ်က္တြင္းတို႕မွ..ေသြးမ်ား ယိုစီးက်လာျပီး မရႈမလွ ဇတ္သိမ္းသြားေလေတာ့သည္။
ၾကမ္းျပင္၌ ေမ့ေမ်ာေနေသာ ငယ္မႈးအား ၾကိဳးေျဖေပးျပီး ႏွစ္ေယာက္သား ...ဂူအျပင္သို႕ ဒယိမ္း ဒယိုင္ ထြက္လာေသာ အခါ ...အျပင္၌ ေမွာင္ရိပ္သန္းေနခဲ့ေလျပီး ..........
''ဘာလို႕ ....အလိုး ခံရတာလဲ ...အီတူးရယ္ ....ဟင္''
''ဒီ နည္းပဲ ...ရွိေတာ့တယ္ ေမာင္ေမာင္ ...ခံခ်င္လြန္းလို႕မွ မႈတ္ဖဲ''
''ဟင္း ....ဒါေပမယ့္ ....တခ်က္တခ်က္ေတာ့ ေကာင္းသြားေသးတယ္ မဟုတ္လား ...ေျပာစမ္းပါ ဦးမယ္မင္း နည္းက ...ဟင္း''
လေရာင္ ဝိုးတဝါးေအာက္ ထေႏွာင္းပင္ ေျခရင္းရွိ အုတ္ဂူေလးကို မွီထားေသာ ငယ္မႈး ရင္ခြင္၌ နန္းအီတူး ရွက္ျပံဳး နီနီေလးျဖင့္မွီကာ ...ပုဝါစကို လံုးေျခေနသည္ ။ မေက်မနပ္ ..မ်က္နာၾကီး စူ ပုတ္ထားေသာ ငယ္မႈးမ်က္နာ သိုးမႈံေနျပီး မေက်မနပ္ဟန္ ထင္ရွားစြာ ေပၚလြင္ေနေပသည္။
''အရွက္မဲ့ ...ျမြက္မဟပါနဲ႕ ေမာင္ေမာင္ရယ္ ...အီတူးဟာ ..ေမာင္ေမာင့္ အလိုးခံမေလး သက္ သက္ပါေနာ္ ...''
ခ်စ္သူ အလိုမက်သည္ကို ျပံဳးရယ္ ေခ်ာ့ေမာ့ေနရွာေသာ အီတူးလက္ကေလးမ်ားက ...ငယ္မႈး လီး ၾကီးအား ခပ္ရြရြေလး ပြတ္ေျခေပးေနေလရာ ...ငယ္မႈးမွာ အသက္ရႈသံၾကီးမ်ား ျပင္းထန္လာျပီး လီးၾကီးမွာလဲ မာက်စ္ေထာင္ထ လာေလေတာ့သည္ ....။
အီတူးက...လံုခ်ည္ေအာက္စကုိ မရဲတရဲေလး မတင္ေပးလိုက္္ျပီး..လေရာင္မႈံဝါးဝါး၌ မဲမဲၾကီး ေထာင္ေနေသာ လီးၾကီးကို အသာအယာ ျဖဲခ်ေပးလိုက္သည္...လီးႏွံ႕ၾကီးက အီတူး ႏွာဝသို႕ ေထာင္းကနဲ ပ်ံ႕လြင္လာသည္.အီတူး တစ္ကိုယ္လံုး ဖိန္႕ဖိန္႕က်င္က်င္ ခံစားလုိက္ရျပီး..လက္ တစ္ဖက္ ကလည္း ေစာက္ဖုတ္ေလးမွ အကြဲေၾကာင္းေလးကို လက္ေခ်ာင္းေလးျဖင့္ ပြတ္တိုက္ေန မိ ေလသည္ ။
ငယ္မႈးက အီတူး နိ႕ၾကီးမ်ားကို အကႌ်အတြင္း လက္ကို ႏိႈက္ျပီး ဆုတ္ႏွယ္ေနရာမွ ...အားမရ ေတာ့ပဲ အကႌ်ကို အသာအယာဆြဲခြ်တ္ေလရာ ...အီတူးက ၾကည္ျဖဴစြာပင္ ခါးေလးေကာ့၍ အ ခြ်တ္ခံလိုက္ေလသည္။ လေရာင္ေအာက္၌ လွပလံုးက်စ္ခါ မာေမာက္ေနေသာနိ႕ၾကီးႏွစ္လံုးကို ရင္ ခုန္စဖြယ္ လႈပ္ကနဲ တုန္ခါျပီး အကႌ်အတြင္းမွ ေပၚထြက္လာသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရ၏။
''မယ္မင္း ....ေယာနိအား ....စပ္ယွက္ရမွာ ...စိုးမိပါဘိ''
''အဆံုးထိမဝင္ခင္...ေမာင္ေမာင့္...ဘြားဖက္ေတာ္ၾကီး အပိုင္းပိုင္း ျဖတ္ျပစ္နိင္သည္ဟု ..ေၾကာက္ ရြ႕ံသေလာ ...ေမာင္ေမာင္''
'' အင္း ...ဧကန္မုခ် ...ပင္ျဖစ္သည္ ...မယ္မင္း ရဲ့''
''အေမာင္ရယ္ .....အီတူး ...ရာသီလာစဥ္ ...ေမာင္ေမာင္အတင္း အဓၶမ စပ္ယွက္ခဲ့သျဖင့္ သေႏၶ ပင္ တည္ခဲ့ျပီေကာ ...ေမာင္ေမာင္''
''အလကား ...ၾကည္စားသည္ပ ...ႏွမရယ္ ...ဤမွ်သန္မာေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးအား ...လိုး ေန ရင္းမွ ေသသည္ရွိလဲ ေသပါစံ့''
ႏွစ္ေယာက္သား လံုးေထြး ေပြ႕ပိုက္ရင္း တစ္ေယာက္ အဂၤါကို တစ္ေယာက္ ဆုပ္ကိုင္ႏိႈးဆြ ထိုးေမႊ ေနၾကရ၏။ အရသာရွိလွေသာ အရသာကို ခံစားရင္း ၾကည္ႏူးေနၾကေပ၏။
''ဟား....ဟား....ဟား....ယုန္ေထာင္တာ ....ယုန္ေရာ ေၾကာင္ေရာ ...မိေနပါလား စကၠ ရ ဟား.. ဟား..''
ႏွာေခါင္းနီ သိုင္းသမားႏွင့္ ေျမေခြး မ်က္လံုးသိုင္းသမားတို႕က ငယ္မႈးတို႕ႏွစ္ေယာက္အား ခါး ေထာက္ ၾကည့္လိုက္၏။ ငယ္မႈးတို႕ ေက်ာဖက္မွ အုတ္ဂူေဟာင္းေပၚတြင္ မုတ္ဆိတ္ျဖဴ သိုင္းဆရာ ၾကီးက တိတ္ဆိတ္စြာ ရပ္လိုက္သည္။
ငယ္မႈးႏွင့္္ အီတူးတို႕ ကမန္းကတမ္း အကႌ်အဝတ္အစာမ်ား ေကာက္ဝတ္ခါ ေက်ာခ်င္းကပ္၍ ရန္ သူကို ရင္ဆိုင္လိုက္၏။
''နိ႕ လူတစ္ေယာက္ အတြက္ မင္းတို႕ႏွစ္ေယာက္ အသက္ကို ေပးရေပေတာ့မည္ ...ငယ္မႈး..''
''တိုက္ရင္း ....အေသခံတဲ့ ...ျမန္မာလူမ်ိဳးကြ''
ငယ္မႈးက ဓါးလ်င္စၾကၤာ ခုတ္နည္းျဖင့္ ႏွာေခါင္းနီၾကီးအား ...အတင္းဝင္ခုတ္လိုက္သည္ ..အခ်ိန္ ဆြဲေနျခင္းက စိတ္ဓါတ္ေရးရာ အရ အင္အားနည္းသူက တဘမ္းရႈံးတတ္ သျဖင့္ ငယ္မႈး အတင္း ဝင္ တိုက္၏။
''ခြ်မ္း.....ခြ်င္...''
ဓါးခ်င္း ခတ္မိသံ့ႏွင့့္အတူ တိတ္ဆိတ္ေသာ သခႋ်ဳင္း ေျမထဲ၌ မီးမ်ား တဖ်ပ္ဖ်ပ္ပြင့္ေနၾကသည္။
''ရြမ္း...''
သံၾကာပြတ္ၾကီးက အသည္းယားဖြယ္ ျမည္ဟီးရင္း ငယ္မႈး ေျခအစံုကို လွမ္းရိုက္သည္ ...တစ္ခါ
ေသဖူးထားျပီျဖစ္ေသာ ငယ္မႈးက အုတ္ဂူတစ္လံုးေပၚသို႕ လြားကနဲ ခုန္တက္လိုက္ေလရာ ၾကာ ပြတ္က ေျမျပင္ကို ရွပ္တိုက္ျပီး ျမက္ပင္မ်ားကို တိကနဲ ျဖတ္ျပစ္လိုက္ေလသည္။ အုတ္ဂူေပၚသို႕ ေရာက္သြားေသာ ငယ္မႈးႏွင့္္ နန္းအီတူးမွာ တစ္ေနရာဆီ ျဖစ္သြားၾကေလသည္။
နန္းအီတူး၏ ဓါးခ်က္မ်ားက သြက္လက္ေသာ္လည္း အားမပါလွပဲျဖစ္ေနရာ ႏွာေခါင္းနီသိုင္းသမား ၾကီး၏ ခုတ္ခ်က္တိုင္း၌ နန္းအီတူး ...ဓါးမွာ ေနာက္သို႕ တြန္႕တြန္႕သြားတတ္၏။ ဤသို႕ေသာ အ ေျခအေနကို အခြင့္ေကာင္း ယူ၍ ေျမေခြးမ်က္လံုးက လွစ္ကနဲ လူခ်င္းဝင္ပူးျပီး...နန္းအီတူး ကိုယ္ လံုး ေလးအား ...ျဖစ္ညစ္ဖက္တြယ္ လိုက္ေလေတာ့သည္။ လက္ႏွစ္ဖက္က တေတာင္ဆစ္မွ အ ေပၚသို႕ ပင့္တင္ျခင္း ခံထားရသျဖင့္ ဓါးဖ်ားမ်ားေလ၌သာ ဝဲ ယမ္းေနၾက၏။ တဒဂ္ တကယ့္ တဒဂ္ ေလးအတြင္း နန္းအီတူး ဓါးဦးကို ...ေအာက္သို႕စိုက္ျပီး လက္ျပန္ကိုင္လိုက္ခါ ဒူးကို ေကြးညြတ္၍ မိမိခါးကို အေသဖက္ထားေသာ ေျမေခြးမ်က္လံုး၏ ညွပ္ရိုးအတြင္း စံုထုိုး စိုက္ျပစ္လိုက္ေလသည္။
''ဇြိ ...အား....''
ေျမေခြးမ်က္လံုး သိုင္းသမား နာက်င္စြာ ေအာရင္း ဒူးေခြက်သြားကာ ျငိမ္သက္သြားေလသည္။ လွ်ပ္တပ်က္ကေလး အတြင္း နန္းအီတူး ...ဓါးကိုင္လက္မ်ား လ်င္ျမန္သြက္လက္စြာ ဓါးျပန္ ...ဓါး ေထာင္...ကိုင္သြားျခင္းမွာ အံ့ေၾသာစဖြယ္ လႈပ္ရွားသြားျခင္းျဖစ္ရာ ႏွာေခါင္းၾကီးမွာ တြန္႕သြား၏။
သုိ႕ေသာ္ ဒုတိယ အၾကိမ္ဝင္လာေသာ ႏွာေခါင္းၾကီး၏ ဓါးအရွိန္မွာ ယခင္ကထက္ပိုမို ျပင္းထန္ လာသည္။
''ရြမ္း ....ၾကိ ...''
ပက္ဓါး တစ္ခ်က္ အဖ်ားခပ္သြားခ်ိန္၌ နန္းအီတူး နိ႕ၾကီးႏွစ္လံုးမွာ အကႌ်ၾကာမွ ငြါးငြါးစြင့္စြင့္ ၾကီး လႈပ္ခါယမ္းလ်က္ ေပၚလာေလသည္။ ႏွာေခါင္းနီၾကီး မ်က္လံုးမ်ား ဝင္းဝင္းလက္သြားသည္။ ျဖဴ ဝင္း အိေမာက္ေသာ ရင္ႏွစ္မြာကို အာသာငမ္းငမ္း ၾကီးစိုက္ၾကည့္ရင္းမွ နန္းအီတူး ဓါးႏွစ္လက္ကို ၾကမ္းတမ္းေသာ အရွိန္ျဖင့္ခါထုတ္ လိုက္သည္။ ဓါးႏွစ္ေခ်ာင္းက အေဝးေျမျပင္သို႕ ဖုတ္ကနဲ က် သြား၏...နန္းအီတူး...နိ႕ႏွစ္လံုးကိို လက္ဝါးျဖင့္အုပ္ခါ ေနာက္သို႕ တစ္္လွမ္းခ်င္း ဆုတ္ေနရ သည္။
ငယ္မႈးမွာလည္း သံမဏိၾကာပြတ္သမား မုတ္ဆိတ္ျဖဴၾကီးႏွင့္ အေသအလဲ တိုက္ခိုက္ေနေပရာ .... နန္းအီတူးအား မကယ္နိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနရေပသည္။ နန္းအီတူး ေက်ာျပင္ေလးႏွင့္ အုတ္ဂူတစ္ခု တို႕ကပ္သြားမိ၏ ...ေနာက္ဆုတ္ေနေသာ ေျခလွမ္းမ်ား ရပ္တန္႕သြားၾကျပီး ..ႏွာေခါင္းနီၾကီး ဓါးဦး က နန္းအီတူး လည္ပင္းေလးနားတြင္ ေတ့လိုက္္သည္။ နန္းအီတူး မ်က္လံုးေလးမ်ား ဝိုင္းကာ
မ်က္နာေလးမွာ ျဖဴဖတ္ျဖဴေလ်ာ္ေလး ျဖစ္လာသည္ ...ဒူးမ်ားညြတ္ေခြခ်င္လာသည္ ...တဆတ္
ဆတ္တုန္ေအာင္လည္း ေၾကာက္ေနမိသည္။
''ေဘာင္းဘီ ...ခြ်တ္စမ္း .....ေကာင္မ..''
ေတာလိုက္ ေခြးတစ္ေကာင္၏ ဟိန္းေဟာက္သံမ်ိဳးျဖင့္ အမိန္႕ေပးလိုက္သည္ ...အီတူးက တုန္႕ ဆိုင္းေနေလရာ ဓါးဦးက လည္ပင္းအသားထဲသို႕ နင့္ကနဲ ဝင္လာေလ၏၊
''ခြ်တ္ ....ခြ်တ္ပါ့ ...မယ္ရွင္ ....ရွင့္ဓါးၾကီး ဖယ္ေပးပါ ...''
''အေဟး ....ေဟး.....မင္း သေဘာေပါက္ သဟာပဲေနာ္''
ေျပေလ်ာ ကြ်တ္က်သြားေသာ ေဘာင္းဘီေလး ေအာက္မွ ေစာက္ေမႊးမ်ား အေထြးလိုက္ေပါက္္ေန ေသာ ဆီးခံုေလး ေပၚလာသည္....နာေခါင္းနီၾကီး မ်က္လံုးမ်ားက ေၾကာက္ရြံ႕စြာ ျဖဴေလ်ာ္ေန ေသာ နန္းအီတူး မ်က္နာကို အလစ္မေပးပဲ စိုက္ၾကည့္ကာ ဓါးဦးကို လည္ပင္း၌ေထာက္ျမဲ ေထာက္ ထားေလသည္..။ က်န္လက္တစ္ဖက္က နန္းအီတူး ေစာက္ေမႊးေလးမ်ားကို ခပ္ဖြဖြေလး ဆြဲယူပြတ္သပ္ရင္း မ်က္နာၾကီးက တဏွာ ရာဂမ်ားျပင္းထန္လာဟန္ျဖင့္ နီျမန္းတုန္ရီလာသည္.။ ေစာက္စိေလးကို လက္ညိႈးျဖင့္ ထိုးဆြဲ ပြတ္ႏိႈက္လိုက္ရင္း ...
''ငါ ...ခိုင္းသလိုလုပ္ေနာ္ ...ဓါးဦးက ...ျမဳပ္သြားမယ္မွတ္ ...''
''ဟုတ္ ...ဟုတ္ကဲ့ပါရွင္...''
''ငါ့ေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္ ... ဟုတ္ပီ ...ဟဲဟဲ ...နင့္ေယာနိထဲကို ...ကိုင္ျပီး ...ေတ့ေပးစမ္း ..ေပါင္ ကားထားေလ ... ေအး ...အဲလိုမွေပါ့ ...ဟင္းဟင္း ...ငါ့ကိုေတာ့ အယုဒၶယၾကီးလို ...ေစာက္ပတ္ နဲ႕ ညွပ္မယ္၏မၾကံနဲ႕ ဓါးကိုထိုးထည့္ လိုက္မွာ''
အီတူး မ်က္ေရမ်ား ေဝဝဲလာသည္ ...မလူးသာ မလႈပ္သာ အေျခအေနမို႕ သူ႕လီးၾကီးအား မၾကည့္ ပဲ ေစာက္ပတ္ထဲသို႕ ကိုင္ျပီး သြင္းေပးလိုက္ရေလသည္ ။ ပူေႏြးေသာ လီးၾကီး အထိအေတြ႕က တစ္ကိုယ္လံုးကို ရွိန္းကနဲ စိမ့္ဝင္သြား ေစရာ ...ေပါင္ၾကီးမ်ား ခပ္ကားကား ျပဲသြားရေလသည္။
''ျဗြတ္ .....ျဗြတ္....ျဗစ္ ....အ ...အ...အင့္...''
မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနအထားမွ လီးၾကီးက ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႕ အထစ္အေငါ့မရွိ တန္းဝင္သြားရာ...ေစာက္ပတ္မွာ တစိမ္းလီးတစ္ေခ်ာင္း အဝင္ခံလိုက္ရသည့္အတြက္ အသစ္အဆန္း တစ္ မ်ိဳးလိုပင္ အီဆိမ့္သြားေအာင္ ေကာင္းသြား၏။ သတိလက္လြတ္ အေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္က နန္းအီတူး လက္ႏွစ္ဖက္က ႏွာေခါင္းနီၾကီး ဖင့္ကို ဆြဲဆုတ္ဖိေခ် ေပးလိုက္္မိခါ ...မိမိကလည္း ...ေကာ့၍ ... ေကာ့၍ ...အလိုးခံလိုက္မိ၏။
''ျပြတ္ ...ျပြတ္...စြတ္...စြတ္....ဖတ္...ဖတ္...''
''အင္ ...အင္း......အင့္......အီး.....ဟီး.....ကြ်တ္...အ''
ႏွာေခါင္းနီၾကီးကလည္း အရုပ္ဆိုးလွေသာ သူ႕မ်က္နာ မဲမဲၾကီးျဖင့္ ျဖဴဝင္းႏုထြတ္ေသာ နန္းအီတူး မ်က္နာေလးကို ဖိကပ္ပြတ္သပ္ နမ္းရႈံ႕ရင္း ဖင္ၾကီးကို ေနာက္သို႕ တအားဆုတ္ကာ အားႏွင့္ ျပစ္ ေဆာင့္ေနေပရာ ...နန္းအီတူး ဖင္သားေဖြးေဖြးၾကီးမ်ား အုတ္ဂူနံရံတြင္ ဖိကပ္ ျပားခ်ပ္သြားရ ေလ သည္။
''ျဗြတ္... ျဗြတ္....ဗြိ....ဖတ္....ဖတ္....ဖတ္...''
''အ.....ကြ်တ္..ကြ်တ္....အင္း ....ဟင္းဟင္း.....ရွီး....ကြ်တ္ကြ်တ္..''
ႏွစ္ဦးစလံုး ကမ အထြတ္အထိပ္သို႕ ေရာက္လာၾကသည္ ...ႏွာေခါင္းနီၾကီး နိ႕ၾကီးမ်ားကို လက္ တစ္ဖက္ျဖင့္ဆြဲလိုက္ ပြတ္သပ္လိုက္ နယ္ဖတ္လိုက္ လုပ္ရင္း အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္လိုးေနေပရာ လီးဥၾကီးမ်ားက နန္းအီတူး၏ ေပါင္တြင္းသား မ်ားကို တဖတ္ဖတ္ ရိုက္ခပ္ေနေလသည္။
''ျဗစ္....ဖြတ္....ဖတ္.....ျပြတ္...''
''အ...အ.....အ...အင္း..ဟင္း.....ကြ်တ္...ရွီး....အ...အား...''
နန္းအီတူး မ်က္ေတာင္ေလးမ်ား ေမွးစင္းသြားျပီး ႏွာေခါင္းနီၾကီးအား တစ္အားဖက္၍ ဖင္ေဖြးေဖြး ၾကီးကို ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ ေဆာင့္ကာ သက္ျပင္းေလးခ်လိုက္္ရွာ ေလသည္။ ႏွာေခါင္းနီၾကီး က လည္း လီးကို မႏႈတ္ေတာ့ပဲ ဆီးခံုႏွစ္ခု ပူးကပ္ထားျပီး အုတ္ဂူ အမာခံေပၚသို႕ နန္းအီတူး ဖင္ၾကီး ပင့္တက္သြားသည္အထိ ဖိၾကိပ္ျပီး ေဆာင့္သြင္းလိုက္ခါ လေရမ်ားကို ပန္းသြင္းလိုက္ေတာ့၏။ ႏွစ္ ေယာက္သား ခပ္တင္းတင္းၾကီး ဖက္ထားမိၾက၏..ႏွာေခါင္းၾကီးဖင္က အရွိန္မေသေသး...သလို တြန္႕ကနဲ တြန္႕ကနဲ ဖိေဆာင့္ေနေသးသည္...ျပင္ျပေသာ အသက္ ရႈသံမ်ား ျငိမ္သက္စျပဳလာသည္
''ဝွစ္....ခြပ္...အင့္.....ဇြီ....အား.....''
နန္းအီတူး တေတာင္ဆစ္က ျပင္းထန္စြာ ႏွာေခါင္းနီၾကီး၏ ေမးရိုးကို ပင့္ရိုက္လိုက္္ျပီး လက္တစ္ ဖက္က ဓါးကုိ ဆြဲယူကာ ရင္ဝကို ထိုးစိုက္ခ်လိုက္ေလသည္။ ေစာက္ပတ္၌ အာရံ့ုေရာက္ေနေသာ ႏွာေခါင္းနီၾကီးခမ်ာ အလစ္ခံလိုက္ရျပီး ေျမျပင္ေပၚသို႕ ပက္လက္ၾကီး လန္က်သြား၏။ ေစာက္ပတ္ အတြင္းမွ လီးၾကီးက ျပြတ္ကနဲ သုတ္ေရမ်ား အရြဲသားျဖင့္ ကြ်တ္ထြက္သြားကာ ပုတ္သင္ညိဳ တစ္ ေကာင္ကဲ့သို႕ ေငါက္ကနဲ ေငါက္ကနဲ တုန္ခါေနေသးသည္။
နန္းအီတူးက ေျမျပင္တြင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ေလးထိုင္လိုုက္ခါ ႏွာေခါင္းနီိၾကီး၏ လီးေရမ်ားကိုေစာက္ ေခါင္းထဲမွ ထြက္နိင္္သမွ် ထြက္ေစရန္ လက္ညိႈးျဖင့္ ေကာ္ထုတ္ပစ္လိုက္သည္...ေဘာင္းဘီဝတ္ အကႌ်ဝတ္ျပီး ....ငယ္မႈးႏွင့္ သံၾကာပြတ္သမား မုတ္ဆိတ္ျဖဴၾကီး ရွိရာသို႕လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
တပ္မႈး သီဟသူရ...ငစြာေတ...ငဗ်စၦ..တို႕ႏွင့္အတူ ရီေဝေသာ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ေတြေတြၾကီးၾကည့္ေနေသာ ငယ္မႈးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္....နန္းအီးတူး...ရင္ထဲ လွစ္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ငယ္မႈး မ်က္လံုးမ်ားက စကားလံုးေပါင္း အသိန္းအေသာင္းကို ေျပာေနေလသည္....အီတူး..မ်က္ရည္ ..ေပါက္ၾကီးမ်ား က်လာသည္..
ငယ္မႈးရယ္....နင္..ငါ့ကို... ခြင့္မလြတ္နိင္ေတာ့ဘူး မို႕လား ....ဟင္... ငါ...ငါ ..လီးၾကီးတစ္ေခ်ာင္း စလံုး အဆံုးထိ အလိုးခံေနရမွေတာ့ ငါ...ငါ..ဘယ္လိုစြမ္းအားေတြနဲ႕ တြန္းလွန္နိင္မွာလဲ ..ငယ္မႈး ရယ္....နင္ငါ့ကို မသဒီေတာ့ဘူး...မို႕လား..နင္ ငါ့ခႏၶကိုယ္ကို ရြံ႕ရွာ စက္ဆုတ္သြားျပီးမို႕လား .... ရပါတယ္...ငယ္မႈး...ငါ့ဝမ္းထဲ ႏွင့္ရင္ေသြးကို ငါေမြးမယ္...ေသလႅာ သကၠရမွာ ေမြးျပီး ...အရိႏၵမာပူရ အက်ိဳးကို ထမ္းေဆာင္ေစမယ္ ..သိလား...။။
သခႌ်ဳင္းေျမသည္ က်က္သေရမဲ့စြာ တိတ္ဆိတ္ေန၏။ ေသြးသံရဲရဲျဖင့္ ေသဆံုးေနေသာ ေသလႅာ သကၠရမွ ေၾကးစား သိုင္းသမား သံုးေယာက္အေလာင္းက အုတ္ဂူမ်ား ၾကားတြင္ ပိုးလိုးပက္လက္ လဲက်လ်က္ရွိ၏။ မေကာင္းဆိုးရြား တစ္ေကာင္၏ အူျမဴးသံၾကီးလိုပင္ သခႌ်ဳင္းအလယ္ ေညာင္ ပင္ၾကီးအား ေလထိုးသံၾကီးက တဟဲဟဲ ...ေအာ္ျမည္ေနသည္။ လေရာင္ မိွန္မွိန္က အေနာက္ဖက္ ေတာအုပ္ထဲ သို႕ တိုးဝင္ပုန္းကြယ္ရန္ ၾကိဳးစားေနေလျပီ ..ေသလႅာသကၠရ မိုးေကာင္းကင္ တြင္ လည္း ႏွင္းျမဴတို႕ အံု႕ဆိုင္း ေဝ့ဝိုင္းေနေလသည္။ ျမင္းေလးစီးက သခႋ်ဳင္းေျမကို ေက်ာခိုင္း လိုက္ ၾက၏ ။
''အင့္....'' ကနဲ ရႈိက္ငိုလိုက္ေသာ နန္းအီတူး ရႈိက္သံေၾကာင့္ ညာဥ့္ငွက္ေလး တစ္ေကာင္ သစ္ ေျခာက္ပင္ထက္မွ အထိတ္တလန္႕ ပ်ံေျပးသြားသည္..။ အေမွာင္ျပီိးရင္..အလင္းလာမယ္...မို႕လား..။ အီတူး ...ဘဝကေတာ့ အေမွာင္ျပီးရင္ အေမွာင္ပါပဲေလ ခ်စ္ေသာ ...ငယ္မႈး ..သူ႕ကို ေက်ာ ခိုင္း သြားျပီကိုး........
''ေသလႅာသကၠရ ...စားေသာက္ဆိုင္ထဲကို ...အေမာင္တို႕ ဝင္ေလာေတာ့ ...မိမိ စားပြဲထိုး ဘဝနဲ႕ ရွိေနတာ ..အဟင္း ..ဟင္း ..။
''ငဗ်စၥ ...''
ေရွ႕ေနာက္ ...ဝဲယာ သို႕ အသာ အကဲခပ္ရင္း ..ေလသံ တိုးတိုးျဖင့္
''ဘာ ကိစၥ ...အဲသည္ ...ေရာက္ေနရသတုန္း ''
''အရည္းငယ္ ...ငဗ်စၥ နဲ႕ ...အရည္းဆရာ ...ငသူရတို႕ ...ငယ္မႈးတို႕ ..ရုတ္ခ်ည္း ေလးေယာက္ပူး ေပ်ာက္ေတာ့ ... အရည္းၾကီး ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ ...ရွင္ၾကီး စကၠ အကြ်န္႕ကို တာဝန္ေပးသကိုး ...အေမာင္ ရဲ့ ...အသို႕ျဖင့္ ...ေသလႅာသကၠရကို ေရာက္လာရ သဟာကိုး..''
''အခု ...ရွင္ၾကီး စကၠတို႕..ပသို႕ သေဘာထားတုန္း ..လို႕''
''သဟာျဖင့္ ....ပူပန္ဝန္မေလးပါလင့္ ...အေမာင္ငယ္ ..အကြ်န္ ေသလႅာသကၠရကို ေရာက္ေတာ့အရည္းၾကီးဂိုဏ္း စည္ပင္ျပီး အင္အားၾကီးမားေရးအတြက္ ...တရားပြဲမ်ား ..က်င္းပေနတာ ေတြ႕ခဲ ရေၾကာင္း...အစီရင္ခံသဟာကို..ယေန႕ညာဥ့္ယံမွာ စားေသာက္ပြဲမ်ားႏွင့္ မာလနတ္ကြန္းေရွ႕မွာ အ ေမာင္တို႕ကို ဂုဏ္ျပဳေလဦးမွာ ..အဟင္း ...စိတ္ ေအးျပီလား ..ကဲ''
မယ္ မိႆ၏ လက္သီးဆုပ္ ႏုႏုေလးက ငဗ်စၥ ..ရင္အုပ္ၾကီးကို ဖြဖြ ရြရြေလး ထုလိုက္ေသာ္လည္း ငဗ်စၥတစ္ကိုယ္လံ့ုးမွာ သိမ့္ကနဲ တုန္လႈပ္သြား ရေလသည္။ မလံု႕တလံုေလး ဝတ္္ဆင္ထားေသာ ပုဝါပါး ၾကပ္ၾကပ္ေလး ေအာက္မွ ရင္ႏွစ္မႊာက ခုံးထေန၏။ ခ်က္ေအာက္...ခါးၾကပ္... ဝတ္ဆင္ ထားေသာပုဝါစမွ လြဲ၍ မိႆမ ဗိုက္သားေလးမ်ား လြတ္လပ္စြာ ေပၚလြင္ေနသည္။ မိႆမ လက္ ေလးအစံုက ထြားၾကိဳင္းေသာ ငဗ်စၥ ပုခံုးႏွစ္ဖက္ကို ယီးေလးခိုကာ ..မ်က္နာေလး ေမာ့ေပးထား သည္..။ ငဗ်စၥ ...အသဲႏွလံုးမ်ား ေသြးခုန္ျမန္မႈေၾကာင့္ ခပ္ေအာင့္ေအာင့္ေလးပင္ ျဖစ္လာသည္...
ငဗ်စၥက... မိႆမေလး၏ ခါးေသးေသးေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စံုကိုင္ျပီးတြန္းခြါလိုက္သည္ ..။
''ယခုေတာ့ျဖင့္ ....အေရးေတာ္ပံု ရွိေသး ....ႏွမ.....တစ္ခ်ိန္မွာျဖင့္ ...ငတို႕ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတြ႕ၾကပါဦး အံ့ ..ႏွမ ..''
''ဟြန္း ...လိမ္လည္မုသား ...မဆိုအပ္ရာ ..အေမာင္''
''မင္း ေယာက္်ား ..ပီပီပါ ႏွမရယ္ ...ယံုပါ...အခု အခ်ိန္ျဖင့္ ..တာဝန္ေတြ ရွိေနေသးသဟာမို႕ပါ ..''
''အင္းပါေလ.... မိ မိႆတို႕က မိန္းကေလးပါ အေမာင္ .. အေမာင္တို႕ အေတာင္ႏွစ္ဆယ္ ဝတ္ ေတြ ျမြက္ဟ သမွ် ေခါင္းျငိမ့္ ..လိုက္္ပါရသူေတြပါ....''
''အေႏွာ ...စကားနာထိုးေလဘိလား ...ႏွမငယ္...''
''မဝံ့ပါ...အေမာင္...ရင္ထဲက လာတဲ့ စကား ဟာကိုး..''
အမွန္မွာ သမထီးတပ္ဝင္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္...ငဗ်စၥအား တဖက္သတ္ပိုးပန္းေနေသာ မိ မိႆ ကေလးက သမထီးတပ္ဝင္းၾကီး အေျခအေန အရပ္ရပ္ကို သတင္းေပးရွာသည္...။ ယခုကဲ့သို႕ ႏွစ္ ကိုယ္ထဲ ေတြ႕ရခိုက္ ငဗ်စၥလူပ်ိဳလီးကို အစာေၾကြးျပစ္လိုက္ျခင္သည္...သို႕ေသာ္...တပ္မႈး သူရ ... ငစြာေတ..ငယ္မႈးတို႕က တစ္ေနရာမွ..ေစာင့္ၾကပ္ ၾကည့္ရႈ႕ေနမည္ကို ...ငဗ်စၥ ေကာင္းေကာင္း သိ ေန သည္...။
ထို႕ေၾကာင့္လည္း မိႆမေလး မရိုးမရြ ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ...ငဗ်စၥ ဂယ္ေပါက္နား ေရာက္ေနျပီ ျဖစ္ ေၾကာင္းသိေသာ္လည္း ေတာင္လာေသာ လီးၾကီးကို ငဗ်စၥ ငရံ့ ဂုတ္ခ်ိဳးသလို...ခ်ိဳးဖဲ့ ဖိနိပ္ထားရ ေလသည္။ မိႆမေလးကမူ ...အဘယ့္ေၾကာင့္ ငဗ်စၥ ေရွာင္ဖယ္ဖယ္ လုပ္ေနသည္ကို မသိပဲ ... ေပါင္ၾကားမွ ...လီးၾကီးအား ..အတင္းႏႈိက္ခါ ပြတ္သပ္ ႏိူးဆြ ေနေပသည္...။
''ေဒါက္ ...ဂေလာက္ ....ဂေလာက္...''
''ေဟာ ....ခဲနဲ႕ ေပါက္ျပီး ...အဲဒါ ...အခ်က္ေပးတာပဲ ..ကဲ...ငတို႕ လူခြဲၾကရေအာင္ ...''
ခဲတစ္လံုးက ငဗ်စၥတို႕ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ေနၾကေသာ အင္ပင္ေျခရင္းသုိ႕ လာမွန္သည္..ငဗ်စၥက လာစဥ္အတိုင္း အရည္းၾကီးဝတ္ရံု နက္ျပာၾကီးကို ေခါင္းမွ အုပ္ခ်လိုက္သည္..မိ မိႆကလည္း ပုဝါနက္ကို ..တစ္ကိုယ္လံုး လႊမ္းျခံဳလိုက္သည္...။
''ကိုင္း .....သြား....ၾကစို.ရဲ့ ...''
''ေသခ်ာရဲ့လား...ငစြာေတရယ္....ေမာင္ရင့္သတင္းက လုပ္ၾကံဖန္တီးထားသလိုၾကီးမ်ား ျဖစ္ေနမ လား''
''ဟ....ငတို႕ အေထာက္သား....ငဖဲဆီက လာတယ္..ကိုရင္ရဲ့ ...အင္း...တန္ခူးလျပည့္ေက်ာ္ဆို...နီးျပီ....ကပဲ''
''အင္းေလ....ဒါဆိုလည္း...တပ္မႈးေလးကို အဓိက အသိေပးရမလို ျဖစ္ေနျပီိ''
''အနိ႕ ေပးကိုေပးမွျဖစ္မဲ့...ကိစၥဟာကို..ေသြးေသာက္ရဲ့...အိုပန္းျဖဴဆိုလား...အိုပန္းအိ..ဆို လား..အဲဒီ ..သတို႕သမီးေလာင္းက ...တပ္မႈး ငယ္ခ်စ္ဦးတဲ့ ဗ်ား ...''
''ကိုင္း...အဲဒါမွ...ဂြကို လံုးလံုးက် ...ကေရာ..''
''ဟ ..ဂြက်မွသာ က်....တမင္ ဂြတည့္တည့္္လုပ္သဟာ ..''
''ဟာ ....ရဲမက္ကလဲ...အေနာက္သန္ေနျပန္ပါ ျပီ ..''
ငစြာေတ...ဗ်စၥ...ႏွင့္ ငယ္မႈးတို႕ သတင္းထူးကို ရလာသည့္ က်ည္းပင္စု ရြာသူ...အပ်ိဳေခ်ာေလး အား..လယ္တိုင္ဝန္ မုဆိုးဖို..ငသစ္၏သား ငခ်မ္းေအာင္္ႏွင့္ လက္ဆက္ရန္အတြက္ သမထီး၌ ပန္းဦးလြတ္ရမည္ ဆိုေသာ သတင္း ...။ သတင္းက အတိအက်...ေန႕ရက္...ေန႕နာရီ... စသည္ ျဖင့္ သံုးေယာက္သား ေခါင္းျခင္းဆိုင္သည္...လုပ္သင့္သည္မ်ားကို ေသသပ္ပိရိစြာ လုပ္ေဆာင္နိင္ ရန္ အဆင္သင့္ ျပင္ဆင္သည္..။
ထိုသတင္းရျပီး ႏွစ္ရက္ေျမာက္္ေသာေန႕တြင္ သမထီးတပ္ဝင္း...ထြက္ေနက်...ကုကၠိဳပင္ၾကီးမွ ေက်ာ္ ၍တပ္ဝင္း အျပင္ကို ငစြာေတ ထြက္သည္..သေျပကန္ရြာႏွင့္ ဆန္႕က်င္ဘက္ .. ဆူးသမန္း လယ္ေက်ာကို ျဖတ္၍ ျမင္းကို အျပင္းႏွင္ခဲ့သည္....။
တပ္မႈး သီဟ..သူရ၏ ခ်က္ျမဳပ္ရာ ဇာတိ က်ည္းပင္္စု...ဆီသို႕.....။ အညာဆန္ေသာ ေယာနယ္ လမ္းတစ္ေက်ာ ....စိမ္းျမေသာ ေျမပဲခင္းၾကီးမ်ားကို ေတြ႕ရသည္...ဖံုမံႈမ်ားတင္ေနေသာလည္း ...ေျမပဲပင္အစိမ္းေရာင္က ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ၾကည့္လ်င္..စိမ္းျမဲစိမ္းေနသည္...ေျမပဲခင္း၏ ဟိုမွာဘက္ တြင္..ယာေစာင့္တဲ တစ္လုံးကိုေတြ႕ရသည္....ခပ္သဲ့သဲ့ ေခြးေဟာင္သံကိုလည္း ၾကားေနရသည္... ငစြာေတ ျမင္းဇက္ကို တဲရွိရာသို.လွည့္လိုက္သည္...။
ေလာကၾကီး၏ အလွည့္အေျပာင္္း မ်ားစြာကို အိုပန္းအိ ခံခဲရဖူးျပီ...ယခုတစ္ခါေတာ့....ေလာကကို ရင္ဆိုင္္ရန္ အိုပန္းအိ...အားေမႊးသည္...ရင္ဆိုင္သည္.. ပထမ ေက်းဇူးရွင္ ဖခင္ၾကီး ..ဆံုးပါး သည္ အေမက လယ္ကိုင္ဝန္ မုဆိုးဖို ငသစ္အား ယံုစားျပီး...မိမိေျမ ..လယ္.ယာတို႕ကို ..သူရင္းငွား အခစားျဖင့္ သီးေကာက္ခေပး၍ လုပ္ေစသည္..တစ္ႏွစ္ကုန္ေသာအခါ..လယ္ရွင္ႏွင့္ ေျမယာမဲ့ အလုပ္သမားတို႕ ကိစၥ .. မင္းတရားၾကီးက ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းသည္...အခ်ိဳးက် ေဝငွေပးျပီး ေသာ လယ္မ်ားအား သီးေထာက္ခေပးေနရျပီး ...စာရင္းငွားက လယ္ပိုလုပ္လိုလာသည္....
သည္မွာ....အေမက လယ္တိုင္ဝန္ ငသစ္အား အက်ိဳးအေၾကာင္းသႊားေျပာသည္...လယ္တိုင္ဝန္ က လယ္ယာမ်ားကို ဘိုးဘြားပိုင္မို႕ ...ကိစၥမရွိ သူလုပ္ေပးမည္...မနက္အထိေစာင့္ပါ ဆို၍ လယ္ တိုင္ဝန္အိမ္၌ပင္ အိပ္ရင္းေစာင့္၏....သန္းေခါင္္ယံ အခ်ိန္တြင္..ကိုယ္ခ်ီးသီး အဝတ္ဗလာျဖင့္ လယ္တိုင္္ဝန္ အေမ့ အခန္းထဲဝင္လာ၏..အေမ့အား...လိုးရန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနားခ်သည္္..။ အေမကလဲ အၾကာက္္အကန္ျငင္းသည္...။
သို႕ျဖစ္လ်င္ လယ္ေျမမ်ား ကိစၥ ..သင္းက တာဝန္မယူနိင္ေတာ့ေၾကာင္း ေျပာသည္...။ စကားေျပာ ရင္းအေမ့ကို အကဲခပ္သည္...အေမငိုသည္...အားကိုးရာမဲ့..မုဆိုးမ ဘဝတြင္ ေကာက္ရိုးတမွ်င္ သည္လည္း အားထားရာေပပဲ....လယ္တိုင္ဝန္က ..အေမ့လက္ကေလးကို ဆြဲယူသည္...အေမ... မရုန္းေတာ့....။
ထိုမွ..ပူေႏြးေသာ လီးၾကီးကို ဆုပ္ကိုင္ထားခုိင္းသည္...ပထမ...အေမ....မဝံံ့မရဲ...မ်က္နာလႊဲရင္း.. ကိုင္ထားရ၏ ... အေမ့လက္ မအားေတာ့မွ ..အေမ့ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို ဖြဖြရြရြ ..ပြတ္သပ္သည္.. လင္ေသထားသည္ကလဲ ၾကာျပီ...လယ္တိုင္ဝန္ အကိုင္အတြယ္..ရဲဝန္႕ကြ်မ္းက်င္မႈလည္း ပါ သည္... အေမ့ ကာမစိတ္မ်ား နိုးထလာေလသည္...။
အေမႏွင့္ လယ္တိုင္ဝန္ တစ္ညလံုး ကာမစပ္ယွက္ၾကသည္...တစ္ခါတစ္ေလ...အေမက ...အေပၚ မွလိုးေပးရသည္...ေနာက္တစ္ေန႕... အေမ...က်ည္းပင္စုရြာသို႕ ျပန္လာေသာအခါ ေပါင္မ်ား မသိ မသာကြေနသည္.....အေမ့ မ်က္လံုးအိမ္မ်ားက ခ်ိဳင့္ဝင္ေနသည္...အေမ့ကိုၾကည့္ရသည္မွာ န လန္ ထစ လူမမာလိုပင္ခ်ိနဲ႕ ..ယိမ္းယိင္ေနသည္.... မယား ေသထားေသာ မုဆိုးဖို ...လင္ေသ ..ထားေသာ မုဆိုး မ... တစ္ညလံုး မီးပြင့္မတတ္ေအာင္ ..စပ္ယွက္ၾကျပီး ...အားရ ေက်နပ္ၾကေသာ အခါ မိုးစင္စင္လင္းေနျပီ...ဒါေတာင္ အျပန္တြင္ အေမ့ ေနာက္္ေက်ာမွ ဖက္၍ လီးၾကီးျဖင့္ ကပ္ခါ ေထာက္္ကာ လယ္တိုင္ဝန္က စကားတိုးတိုး ေျပာလိုက္ေသးသည္....
''မင့္...သမီးနဲ႕....တို႕သားလဲ....ေပးစားၾကရေအာင္ ..ေနာ္..''
အေမ...ဘာေျပာနိင္မွာလဲ...သူ႕လက္ခုပ္ထဲကေရ...သြန္လိုသြန္...ေမွာက္လို ေမွာက္ ေတာ့ေပါ့..။ဒါေပမယ့္ အိုပန္းအိ... အညံ့မခံဘူး..။ သည္..လယ္တိုင္္ဝန္ မိဆိုးဖို ငသစ္ရဲ့သား ငခ်မ္းေအာင္ဆို သည္္က တစ္ရြာထဲ မေနဖူးေသာ္လည္း...တစ္ေက်ာင္းထဲ ေနဘူးၾကသည္...။ အင္မတန္... ယုတ္ ညံ့သိမ္ဖ်င္းေသာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။။။
ေက်ာင္းေအာက္က...ေခြးမေလးကိုလဲ ...လိုးသည္...အိမ္မွာ ေမႊးထားေသာ ဝက္မလဲ ခ်မ္းသာမ ေပး..ယုတ္စြ..အဆံုး ႏြားေက်ာင္းရင္းျဖင့္ သူတို႕အိမ္က ႏြားနီမကို လိုးေနခဲ့သည္မွာ အၾကိမ္ ေပါင္း မနဲေတာ့..ျပီ..ႏြားနီမသာ စကားေျပာတတ္ပါက သူ႕အား မယားစရိတ္ပင္ ေတာင္းစရာ ေကာင္းေအာင္ ယုတ္ကန္း သူျဖစ္သည္။ ဤသို႕...တိရိစၦာန္ေပါင္းစံုႏွင့္ လိုးခဲ့ေသာ လီးၾကီးက အို ပန္းအိ...ေစာက္ပတ္အသစ္စက္စက္ ကေလးကို လိုးေတာ့မည္ ဆိုေတာ့ အိုပန္းအိ ..မသဒီခ်င္... ဤသတၱဝါကို လူကိုယ္ခ်င္းပူးကပ္မိလ်င္ပင္ ...ေအာက္ဂလိကာ ...ပ်ိဳ႕အန္ခ်င္လာေအာင္ ..ရြံ႕မုန္း သည္..။
ခ်စ္ေသာ..ကိုရင္...သူရ...သမထီး..အရပ္မွာရွိသည္...ႏွစ္ညအိပ္ ခရီးျပင္းႏွင္ရံုျဖင့္ ေရာက္နိင္္ သည္ ဟုသူရ..ေျပာဖူးသည္။ ေတာသူ အခ်စ္က သစၥာရွိေၾကာင္းျပသခ်င္သည္...ကိုသူရတို႕ တိုက္ ဖ်က္ေနေသာ ပန္းဦးလႊတ္ခ်င္း အယူဝါဒကိုလည္း ပန္းအိ ကိုသူရႏွင့္ လက္တြဲ တြန္းလွန္ လိုက္ခ်င္သည္..။ သို႕မို႕ေၾကာင့္တစ္စံု တစ္ေယာက္မ် တိုင္ပင္ျခင္း မျပဳပဲ ..ခရီးသြား လမ္းလာမ်ား အား ေမးစမ္းရင္း ...ဤယာတဲထဲ၌ ..တေရးဝင္အိပ္မိစဥ္ ...ငစြာေတ ႏွင့္ဆံုျဖစ္ၾကေလသည္....။
တဲေရွ႕၌ ေခြးႏွစ္ေကာင္ ...ေျပးလႊားေဆာ့ ကစားေနသည္...ငစြာေတ ..ျမင္းကို..ဇီးပင္ရိပ္ ၌ခ်ီ ထားျပီးတဲဆီ လာသည္..။
''ေရေလး တေပါက္မွ်....ေသာက္ခြင့္ျပဳပါ''
''ငတို႕လဲ.....တဲရွင္မဟုတ္ေပ...ေသာက္ေရအိုးေတာ့ရွိတယ္...ေသာက္ပါေလေရာ့..''
အသံ....ရုပ္.....တို႕က အညာသူမဆန္ ျဖဴေဖြးႏူးည့ံေသာ ...က်က္သေရရွိလွသည့္ မ်က္နာေလး အား ငစြာေတ တခဏမွ် ..ေငးၾကည့္မိလိုက္သည္...။ ငစြာေတ ေရေသာက္ျပီး...တဲေရွ႕ ျပန္ထြက္ ၍ထိုင္သည္... ေခြးႏွစ္ေကာင္ လံုးေထြးသတ္ပုတ္ကစား ေနဆဲပင္....။
'ေခြးေတြက ...တဲရွင့္...ေခြးေတြမွတ္တယ္...''
''မွန္ေပါ့...ငတုိ႕လာေတာ့...သည္မွာ ရွိႏွင့္ျပီပဲ''
စကားဆက္စရာ ရွာမေတြ႕....ဘာက စေျပာရမွန္းလဲ မသိ...လွပေခ်ာေမာေသာ မိန္းကေလး တစ္ ေယာက္ႏွင့္ ဤသို႕ ငစြာေတ ..မေနဘူး...ရင္တလွပ္လွပ္ခံု၏။
''ဝုတ္...ကိန္...ကိန္..''
ထြားၾကိဳင္းေသာ ေခြးထီးၾကီးက ေခြးမေလးခါးကုိ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ညွပ္ခါ...နီရဲရွည္လ်ားေသာ လီး ခြ်န္ခြန္ျဖင့္ ေခြးမေလး ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႕ လိုးသြင္းေနသည္..။ ငစြာေတ အိုပန္းအိကို မသိမ သာၾကည့္မိ၏။
''သယ္....သည္ေခြးယုတ္''
ခဲတစ္လံုးကို ေကာက္ယူျပီး အိုပန္းအိ ေပါက္လိုက္သည္္..။ ခဲလံုးက ေခြးထီး နေဘးကို ခပ္သာ သာေလး''ဘုတ္'' ကနဲထိသည္...ေခြးထီးက ဂရုမစိုက္ ဆက္လိုးေနရာ...လီးၾကီးက ေခြးမေလး ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႕ ဝင္သြားျပီး...လက္ကိုျပန္ခ်ျပီး..ဖင္ခ်င္းပူးကာ ..လွ်ာတြဲေလာင္းႏွင့္ တစ္ေကာင္ ႏွင့္ တစ္ေကာင္ ကန္၍ ..လြန္ဆြဲေနၾကေတာ့သည္..။ ေခြထီးက ေျခကို ကန္၍ ေရွ႕သို႕ အားယူဆြဲ ေလတိုင္း....ေခြးမေလး၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ အျပင္သို႕ စူထြက္ျပီး ျပဴးျပဴးၾကီး ထြက္လာေလ ရာ....ရဲရဲနီျပီး ...ေသြးစက္ကေလးမ်ားပင္ တစ္္စက္..တစ္စက္..က်သည္ကို ...ငစြာေတနွင့္ အိုပန္း အိ ျပိဳင္တူ...မ်က္နာလြဲလိုက္ၾက၏...။ ႏွစ္ဦးသား ရင္မွာလဲ ..အခုံျမန္လာေနသည္... အထူးသျဖင့္ ငစြာေတသည္ ..သူလက္ေႏွးသျဖင့္ တပါးသူ တစ္ေယာက္ႏွင့္ ေမွာက္မွားသြားခဲ့သူ ခ်စ္သူဦး ကို... သတိရမိသည္....။
''မိန္းမဆိုတာ ...လိုးထားမွ...စိတ္ခ်ရတယ္...''
ဟူေသာ သူ႕ေသြးေသာက္ ငယ္မႈး စကားကိုလဲ ၾကားမိ၏ ..။ မိန္းမဆိုသည္မွ ...ေယာက္်ား လိုး ရန္ပင္ ျဖစ္သည္။ေယာက္်ားသည္...လည္း မိန္းမကို လိုးဘို႕ ေမြးလာကတည္းက လီးပါလာခဲ့သည္...မလိုးေသာ ေယာက္်ားသည္ ေလာကၾကီး၏ ေမြးရာပါတာဝန္ မေက်ျပြန္သကဲ့သို႕... အ လိုးမခံဘူး...ခေလးမေမြးဖူးေသာ မိန္းမသည္...လူ႕ေလာက၌ ..အသားလြတ္ ထမင္းလာစားျပီး.... ေသျခင္းတရားကို ေစာင့္ေနၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္...။
ေလာကအက်ိဳး...လူ႕သတၱဝါမိ်ဳးဆက္ ကိစၥမ်ားအတြက္...အဲဒီ လူ..လို႕ေခၚၾကတာေတြ..ေသ သည္အထိ ဘာမွမလုပ္သြားၾက...။ ထမင္းစားသည့္အတြက္...ဆန္ကုန္သည္...ေျမၾကီးေပၚ၌ အ သက္ ရွင္ေနသည့္အတြက္...လည္းေျမေလးသည္..။ ဆန္ကုန္ေျမေလး ...အမ်ိဳးစားမ်ား အထဲ တြင္...ငစြာေတႏွင့္ အိုပန္းအိ..မပါ။
အိုပန္းအိ ..အေနျဖင့္ ..ေယာက္်ားမပီသသူ ...စိတ္ထားႏွိမ့္က်သူထက္စာလွ်င္ ..ယခုကဲ့သို႕ သန္ မာထြားၾကိဳင္း...ေတာင့္တင္းေသာ...ငစြာေတလို....အားေကာင္း ေမာင္းသန္ၾကီးအလိုးကို ခံလိုက္ ခ်င္ေသးသည္..။ လယ္ကိုင္ဝန္ ..ငသစ္၏သား...ငခ်မ္းေအာင္ထက္ေတာ့ သာ၏။
တိတ္ဆိတ္ေနသည္...။ ဇီးပင္ရင္းမွ ..ျမင္းၾကီးကလည္း..အေမႊးတရမ္းရမ္း ျဖင့္...စျမံဳျပန္ေန သည္.. ေရွ႕ေနာက္ ..ဝဲယာ ..ရႈေမွ်ာ္မဆံုးေသာ ေျမပဲခင္းၾကီးကလဲ ပကတိလိႈင္း ျငိမ္သက္ေန ေသာ ျမ ပင္လယ္ၾကီးႏွယ္...
''ကိန္...ကိန္....အီ...အီ...''
ေခြးမေလး...နာၾကင္စြာ ေအာ္ျပန္သည္..ေခြးထီးၾကီးက တဟဲဟဲျဖင့္...အားကုန္ကန္ဆြဲေနရာ .. ေစာက္ဖုတ္ ေသးေသးေလးမွာ ..မယံုနိင္စရာ တစ္ထြာခန္႕ စူထြက္နီရဲေနေပေတာ့သည္...။
အေတြး ကိုယ္စီႏွင့္ ျငိမ္သက္ေနၾကေသာ ငစြာေတႏွင့္ အိုပန္းအိတို႕ တစ္ေယာက္ကို တစ္ ေယာက္ မဝန္႕မရဲ ၾကည့္လိုက္ၾကသည္...။ ဘယ္အရပ္ကလာ၍...နာမည္ ဘယ္သူဆိုသည္ကို လည္း.. စကားမစပ္ မေမးအားၾကေသး...ရင္ခုန္ေတးကို ျပိဳင္တူ ေရရြတ္ေနၾက ေနမိျခင္းကို... တိတ္ ဆိတ္ေသာ ေျမပဲခင္းၾကီးက အားေပးေနသေယာင္....
ငစြာေတ...ေျဖးညွင္းစြာ ထရပ္လိုက္သည္..အိုပန္းအိ ရင္ထဲ ဒိတ္ကနဲျဖစ္သြားသည္...။ မ်က္နာျဖဴ ျဖဴေလးမွာ လဲ ရဲကနဲျဖစ္သြားရသည္...အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္...မာေထာင္ေနေသာ သူ႕လီးၾကီး ေၾကာင့္ေပါ့။ အိုပန္းအိ ရင္ထဲ ေႏြးကနဲျဖစ္ကာ.... မ်က္လံုးကို တဲအျပင္သို႕...ပို႕လြတ္ထား လိုက္ သည္...သို႕ေသာ္လဲ ယာခင္းကို မျမင္...အားရစဖြယ္...ေတာင္ေနေသာ လီးၾကီးကိုသာ မ်က္စိက ျမင္ေနမိသည္...။ ငစြာေတ..လက္အစံုက ..အိုပန္းအိ ပုခုန္္းေလးကို ဖြဖြကေလး ...ညင္ညင္သာ သာ အုပ္ကုိင္လိုက္သည္...ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ..အိုပန္းအိ..မရုန္းမဖယ္...မ်က္နာကိုတစ္ဖက္သို႕...ေစာင္းထားေသာေၾကာင့္..ရွက္ေသြးျဖင့္ ရဲရဲနီ ေနေသာ ပါးျပင္ေလးကို ငစြာေတ..သူ႕ႏွာ ေခါင္းျဖင့္..ဖိကပ္ခါ..သက္ျပင္း အရွည္ၾကီးကို ရွိဳက္ထား ရင္း...ရွည္ၾကာေသာ အနမ္းကို နမ္းလိုက္ သည္။ အိုပန္းအိ...မ်က္ေတာင္ေကာ့ၾကီးမ်ား ...ေမွးစင္း သြား ၏။။
''ေသသည္အထိ....ေမ့မရနိင္တဲ့...အနမ္းပါ...ႏွမ''
ဘာမွန္းလဲမသိ...မပီဝိုးတဝါး...နားဝနားကပ္ေျပာေသာ သူ႕အသံက...ပန္းအိကို ပိုရွက္ေစသည္..။ သူ႕လက္မ်ားက..တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို အုပ္ကိုင္ျပန္္သည္...ဖြံ႕ထြားၾကီးမားေသာ ဖင္သား တံုတံုၾကီး ကို ဆြဲညွစ္ပြတ္သပ္လိုက္ျဖင့္..အတန္ၾကာ ဆုပ္ႏွယ္ျပီးမွ...ခါးရစ္ၾကိဳးကို ေျဖ၍ေလ်ာခ်လိုက္ သည္္...။
''အို....''
အလန္႕ တထိတ္ခါးၾကိဳးကို ဆြဲရင္း....ပန္းအိ...ခါးဝတ္ကို ျပန္ဆြဲတင္သည္....ျပီးေတာ့လဲ... သူ႕ မ်က္နာကို ၾကည့္ျဖစ္သည္...။ ေယာက္်ားပီသေသာ သူ႕မ်က္ႏွာ၌ အနိင္အထက္ ျပဳလိုေသာ သေဘာစိတ္...ပံုရိပ္မ်ား ကင္းစင္ကာ...ေမတၱာ သက္သက္ ေတာင္းခံေသာ အသနားခံ မ်က္လံုး မ်ားသာ ေတြ႕ရ၏..။ အိုပန္းအိ...မ်က္ဝန္းမ်ားက..အခ်စ္ရည္မ်ား ရႊမ္းလဲ့လ်က္ရွိေနသည္... တိတ္ ဆိတ္ေသာ ဝန္းက်င္...လူျပတ္ လူရွင္းေနေသာ..က်ယ္ျပန္႕သည့္ ေျမပဲခင္းအလယ္မွ ယာတဲေလး ၌..သစၥာတရားကို ျခိမ္းေျခာက္စျပဳေနေသာ အေတြ႕အထိမ်ားက..ၾကီးစိုး ခ်ယ္လွယ္သာေန သည္...။
စကား တစ္ခြန္းစီမွ် ..မဟမိၾကပါပဲ...ကိုယ္ခႏၶာခ်င္း စပ္ယွက္ၾကရန္ ႏွစ္ဦးသား အလိုလို သိေနၾက ျခင္းမွာ စင္စစ္ အံ့ေၾသာစရာ ေကာင္းေနသည္လားေတာ့ ...မသိ..။ ယင္းအေျခအေနကို ပန္႕ပိုး ေပး ေနသည္ကလည္း...တဲေရွ႕မွ ေခြးထီးႏွင့္ ေခြးမေလး၏ ဖန္တီးမႈကလည္း... ပါေလေနသည္ လားေတာ့ မသိ..။
ငစြာေတ လက္မ်ားက အိုပန္းအိ...ဆီးခံုေလးကို တံုတံုရီရီ ..စမ္းပြတ္ၾကည့္သည္...ထိုမွ... ေပါင္ခြ ဆံု အတြင္းသို႕ လက္ကိုထိုး ႏွဳိက္ခါ..တစ္ၾကိမ္တစ္ခါဖူးမွ ..မျမင္ဖူးေသးေသာ မိန္းမ ေစာက္ပတ္ ကို ရွာေဖြ ေနမိသည္...။ သည္မွာ...ဖိုမ အေတြ႕အၾကံု ..မရွိေသာ...ေယာက္်ား မိန္းမတို႕ မၾကာ ခဏ ျပသနာတက္ၾကရသည္ ...အခ်ိဳ႕ဆိုလ်င္ ..နိ႕ႏွဳိက္ အကႌ်ခြ်တ္...ထမီိခြ်တ္ျပီး...ကာမွ ..ေန ရင္းထိုင္ရင္း...ျပသနာ တက္သြားသည္ကို ၾကားဖူးၾကေပမည္....။ ယခုလဲ ငစြာေတတို႕ လုပ္ေန ေခ် ျပီ.....။ ေစာက္ပတ္ဆိုသည္ကို မိန္းကေလးမ်ား၏ ဆီးခံုေအာက္၌ အေမႊးမ်ားၾကားတြင္ ရွိ သည္ဟု ေယဘူယ်အားျဖင့္ သူသိထားသည္မွာ ...ဤမွ်ေလာက္သာျဖစ္သည္...။ ထို႕ေၾကာင့္... ဆီးခံုေအာက္ တဝိုက္ ကိုသာ...သဲၾကီးမဲၾကီး လက္ကိုထုိး ..ႏွဳိက္ ..ရွာေဖြေနေသာ္လည္း.. ေစာက္ပတ္ကို ရွာမ ေတြ႕ ရ.....
အိုပန္းအိမွာလည္း..ငစြာေတအဘယ့္ေၾကာင့္ ဆီးခံုၾကီးကိုသာ ဖိပြတ္ေနျခင္းကို သေဘာမေပါက္.. မိမိေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႕ ...စြတ္..ကနဲႏွိဳက္ဝင္ သြားမိအခ်ိန္ကိုသာ..အသက္ေအာင့္ ေစာင့္ေနမိ သည္... ငစြာေတ..အပတ္လည္ေတာ့လဲ ..အဖုတ္ကိုေတြ႕သြားသည္။ ေအာ္...ေအာ္... ေစာက္ ပတ္ဆိုိတာ ေရွ႕ကိုမ်က္နာမမူ ...ေျမကိုမ်က္နာမူလို႕...ေပါင္ၾကားတဲ့တဲ့၌ တည္ရွိေနျခင္း ပါတ ကားဟု အားရဝမ္းသာ ႏွဳိက္မိသြားသည္..။
''အင္း....အင္း...ဟင္းး.....အ...''
အိုပန္းအိ...တစ္ကိုယ္လံုး တြန္႕လိမ္ခါ..တဲေလးအေပၚက ဝါးလံုးတန္းကို ေယာင္ကန္းျပီး..ဆြဲခို လိုက္သည္။ ငစြာေတက လမ္းေၾကာင္းေတြ႕ေသာ..မုဆိုးႏွယ္...ေတာဆက္တိုးျပီ....သူ႕ပုဆိုးကို ေျမျပင္္သို႕ ကြင္းလံုးခြ်တ္ခ်လိုက္သည္..။ ၾကီးမားေသာ ကြမ္းသီးေခါင္းၾကီး...ျပဴးထြက္နီရဲ ေန ေသာ လီးၾကီးက ..ဗိုက္္သားႏွင့္ ကပ္လ်က္္ၾကီး မိုးေပၚ ေထာင္ေနသည္...။ ဒါလည္း..သဘာဝက ဖန္တီးထားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္..။ ေစာက္္ပတ္ဝကို ေတ့ျပီး ...ေအာက္မွပင္္ေဆာင့္ လုိက္ျခင္းျဖင့္... လိင္အဂ္ါႏွစ္ခု..စပ္ယွက္ရာတြင္...နာက်င္ျခင္းမရွိပဲ သဘာဝ အေနအထားအတိုင္း.. ပံုမွန္ေနသြား နိင္သည္...။ ဆိုလိုသည္္မွာ...လီးကလည္း..အေပါက္ကိ လုိက္ျပီး ေကာက္ေကြးေနစရာ မလို... ေစာက္ပတ္ကလည္း..လီးၾကီးေကာတင္ ေဆာင့္လိုးသမွ် နာက်င္မႈ မခံစားရေတာ့ေပ...။
ငစြာေတက...လူပ်ိဳသိုးပီပီ...သိပ္ျပီး ႏူးႏွပ္..မေန..လီးကို ေစာက္ပတ္အတြင္းသို႕သာ အရအမိ လိုး သြင္းရန္ စိတ္ေစာေနသျဖင့္ ..လီးက မဝင္ပဲ ေခ်ာ္ထြက္ေနသည္...။ အပ်ိဳစစ္စစ္ အိုပန္းအိ ခမွ်ာ လည္း လီးကို ကိုင္သြင္းေပးရမွန္း မသိျခင္း..ရွက္ျခင္း..ေၾကာက္ျခင္း..မ်ားျဖင့္ မ်က္စိကို ဇြတ္မိွတ္ ခါ...ဝါးတန္းကိုခို၍သာ ေနေတာ့၏။
ေနာက္ဆံုး ငစြာေတက ..အေရမ်ား စိုစြတ္ေနေသာ သူ႕လီးထိပ္ၾကီးအား ႏူးအိေနေသာ ေစာက္ ပတ္ အဝသို႕ ေတ့ျပီး...လက္ျဖင့္ ကိုင္သြင္းကာ...လိုးသြင္းလိုက္သည္...။ လီးထိပ္က ေစာက္စိနား ေထာက္ေနသည္..မဝင္..အိုပန္းအိ ..ေအာင့္သက္သက္ၾကီး နာက်င္လွသည္...အေရမ်ားႏွင့္ ေခ်ာ္ ျပီး..လီးက အကြဲေၾကာင္းအတိုင္းေအာက္သို႕ တေရြ႕ေရြ႕ ေလွ်ာဆင္း ..ဆင္းလာသည္..။ ေစာက္ ေခါင္းဝသို႕ ..ဝင္ျပီ...ဝင္သြားေလျပီ....။
''ျဗြတ္.....အ....အား...''
အတားအဆီးမဲ့ စူးႏွစ္စြာ ဝင္ေရာက္သြားေသာ လီးၾကီးက လံုးပတ္အတန္ငယ္.. ၾကီးေနေပရာ ေစာက္ဖုတ္ ကေလး တစ္ခုလံုး ျပည့္ၾကပ္...တင္းက်စ္ သြားမိသည္မို႕.. အလိုးမခံဘူးေသာ အို ပန္းအိ...အလန္႕တၾကားေအာ္မိျပီးမွ...အရွက္စိတ္ျဖင့္... အံၾကိပ္ခါ ပါးစပ္ကို ပိတ္လိုက္၏......။ ပူ ကနဲ ဝင္သြားေသာ လီးအရသာကို ပထမဆံုးခံစား...လိုက္ရ၍လားေတာ့မသိ...အိုပန္းအိ အ သဲထဲေရာ...အူပါျပဳတ္ထြက္ကုန္ပလား ထင္ရေအာင္ ကာမ အရသာကို ေတြ႕သြားေလသည္...။
''ျဗစ္...ျဗြတ္...ျဗြတ္...ျဗြတ္..စြတ္..ျပြတ္..''
''အင္း....အင္း....ဟင္း.....ဟင္း....အ...အာ....အာ....ကြ်တ္ကြ်တ္...ကြ်တ္..''
ငစြာေတ..လႊတ္ေဟ့ ဆိုကတည္းက မနားတမ္း ၾကံဳးေဆာင့္လိုးေနေလသည္ ျဖစ္ရာ...လိင္အဂ္ါ ႏွစ္ခုစလံုး ပူထူ ရွိန္းျပီး ..ပထမဆံုး သံုးေလးခ်ီ ေဆာင့္လိုးမိခ်ိန္မွာပင္ ...ႏွစ္ဦးလံုး သုတ္ေရမ်ား အသီးသီးပန္းထုတ္မိသြား ၾကသည္...။
တစ္ခါမွ မခံစားဖူးေသာ အပ်ိဳနွင့္ တစ္ခါမွ် မလိုးဖူးေသာ လူပ်ိဳရိုင္းေလးတို႕၏ လိုးပြဲက သန္႕သန္႕ ရွင္းရွင္းေလး...အရသာရွိလွဘိ၏.....။ အစုပ္...အယွက္...အႏိွဳက္ ..အတိုက္ မပါပဲ ျပီးသြားၾက ေသာ သူတို႕ႏွစ္ဦး လိုးပြဲေလးမွာ ..ဘာအကာ အရံမွမရွိေသာ ေျမပဲကြင္းအလယ္... တဲေလး အတြင္း လြတ္လပ္ျခင္းၾကီးစြာ စပ္ယွက္ၾကရသျဖင့္လည္း...အရသာပိုေတြ႕ ေနၾကသည္...။
ေခြးထီးႏွင့္ ေခြးမေလးလည္း..ဖင္ႏွစ္ခု ပူးျမဲ ပူးကာ..ေခြးထီးလီးၾကီး ရဲရဲနီနီၾကီးက ေခြးမေစာက္ ဖုတ္ ေလးကို ...စူထြက္ျပီိး ကားလာေအာင္ပင္...အျပင္သို႕ဆြဲထုတ္နိင္စြမး္ရွိေလသည္...။
ဒုတိယ အခ်ီကို ငစြာေတက...အိုပန္းအိအား..အသာအယာေလး ...ေျမၾကီး၌ လက္ေထာက္္ ခိုင္း ကာ...ေနာက္မွေန၍ (ႏြားတက္) နတက္ လိုးနည္း္ျဖင့္ လိုးေလသည္....။ သုတ္ေရမ်ားျဖင့္ ေျပာင္ လက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးမွာ...လက္တစ္ခုပ္စာမွ်မက ....ျပဴးျပဴးၾကီး ေနာက္သို႕ျပဴထြက္ေန ၏...ၾကီးမားနီရဲေသာ ..လီးၾကီးက အကြဲေၾကာင္းေလးကို....ထိုးျဖဲျပီး..ဒုတိယအၾကိမ္ ..ေစာက္ ေခါင္း ထဲသို႕ အလည္အပတ္ ဝင္သြားသည္...။
ဤအခ်ိန္လည္း...တာလႊတ္ကတည္းက..ေဆာင့္ခ်က္မွန္မွန္...သြင္းသြားေသာ ငစြာေတ၏ လိုး ခ်က္မ်ားမွ အိုပန္းအိ ကို..အသဲစြဲေအာင္ ေကာင္းေစျပန္ရာ..ေစာက္ေခါင္းထဲမွ..သုတ္ေရ မ်ား..ျဗိကနဲ...ဖြီးကနဲ မရွက္မေၾကာက္နိင္ပဲ...အသံထြက္ေအာင္ပင္...ညွစ္ထုတ္ပန္းထုတ္လိုက္မိ ေလေတာ့သည္။ လီးၾကီးက အရွိန္မေသ....ခပ္သြက္သြက္..တဘြတ္...ဘြတ္... အရည္ ျမည္သံၾကီိးမ်ားျဖင့္ ..ဆက္လိုးေနသည္။
''ဘြပ္...ဘြပ္...ဖြတ္...ျဗြတ္...ဘူ....ဘူ....ဘြတ္''
ေစာက္ေခါင္း က်ယ္လာသည္ႏွင့္ အမွ်...ေလအဝင္မ်ားသြားျပီး...လီးၾကီးကို ဆြဲႏႈတ္လိုက္တိုင္း အီးေပါက္သကဲ့သို႕ေသာ အသံၾကီးမ်ား..ထြက္လာသည္..။ ငစြာေတက ေနာက္ဆံုးအားကုန္ ျပစ္ ေဆာင့္လိုက္ျပီး..အိုပန္းအိ၏ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႕ ...သုတ္ေရမ်ားကို ပန္းထုတ္လိုက္ သည္...။ ထို႕ေနာက္ သုတ္ေရမ်ားျဖင့္ စိုရြဲေနေသာ လီးၾကီးကို ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ေျဖးညွင္းစြာ ဆြဲ ထုတ္လိုက္ေလသည္...။
''ဘြတ္...ဘြပ္...ဘြပ္...ဘြတ္...ဘြပ္''
ေစာက္ပတ္ထဲမွ...ေလမ်ား အန္ထြထက္လာသံမွာ ႏွစ္ဦးစလံုးအတြက္ အထူးအဆန္းျဖစ္ေန သလို..ဟန္ေဆာင္ မေနနိင္ေတာ့ပဲ...မ်က္နာနီနီျဖင့္ ရီမိၾကသည္..။
''ဟား...ဟား....ဟား...ဘာ....ဘာ..ျဖစ္တာလဲ ...ဟင္''
''အို....ဘယ္သိပါ့မလဲ....ခစ္...ခစ္....ခစ္''
ေၾသာ္...နာမည္...ေနရပ္...ဘယ္ခရီး...စသည္မ်ား မသိၾကေသးပါပဲ....မိုက္မွားမိၾကျပီးျဖစ္ေသာ ငယ္ရြယ္သူ ႏွစ္ေယာက္၏ ေရွ႕ဘဝ.. ဘယ္သို႕မ်ား ဆက္သြားၾကမည္ကို ..သူတို႕ႏွစ္ဦး လံုး... မသိ...မသိခဲ့ၾကပါေလ..
''သမထီး...ရပ္ဝန္းမွ ႏွလံုးသား အၾကြင္းအက်န္''
''အဲဒါ...တပ္မႈးေလးရဲ့ ...အစီအမံပဲ..ေသြးေသာက္''
''ေကာင္းျပီေလ...မနက္လင္းအားၾကီး အခ်ိန္မွာ ..အရည္းၾကီးေတြရဲ့ ..ဗာလာနတ္ဘုရား.. ယာဇ္ပူ ေဇာ္ပြဲျပီးတာနဲ႕...ပန္းဦးလြတ္ပြဲကို...စတင္မွာ...ဟုတ္တယ္ေနာ္...အိုပန္းအိကို...ကညွာေဆာင္ထဲအထိ..ေခၚပေစ..ဟုတ္လား..တပ္မႈးအခ်က္ေပးတာနဲ႕...အရိႏၵမာပူရ အရွင္နဲ႕ ရဲမက္ေတြကို..ျမိဳ႕ တံခါးဖြင့္ေပးဖို႕ ..မိႆမ..ငဗ်စၥက...တာဝန္ယူမယ္..ငစြာေတက ကညာေဆာင္က အိုပန္းအိကို... အကာ အကြယ္ေပး...ငယ္မႈးနဲ႕...က်ဳပ္က အိမ္ေရွ႕စံ ကိုယ္ေတာ္ေလးနဲ႕ ..ရဲမက္ေတြဦးစီးျပီး....ဒီ .. သမထီးကို အျမစ္ပါလွန္မယ္...ဒါပဲ...''
''အျမစ္ပါလွန္မယ္....တဲ့....လြယ္လိုက္ၾကတာ...က်ဳပ္ႏွလံုးသားကို...အျမစ္ကလွန္မဲ့ ပြဲဆိုတာ လဲ...ထည့္တြက္ပါဦးလား...တပ္မႈး ရယ္...ဟင္''
အိုပန္းအိဟာ...ခင္ဗ်ား ခ်စ္သူဆိုတာ က်ဳပ္သိရျပီးတဲ့ေနာက္...က်ဳပ္..ႏွလံုးသား... ေျမလွန္ခဲ့ရပါျပီ ဗ်ာ..။ ငစြာေတ....ဆိုတာ..စက္ရုပ္ မ ဟုတ္ဖူး...တပ္မႈးအရူးအမူး....ခံစားခဲ့ရတဲ့ အခ်စ္ရဲ့ သန္႕စင္မႈ ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွာ... တခဏေလးနဲ႕ ဘဝေပး ခရီးၾကမ္းကို..ဆက္ရဦးမယ္ ဆိုေတာ့... က်ဳပ္ ဖက္ကလည္း...စဥ္းစားေပးၾကပါဦးဗ်ာတို႕...။
စျပီ....ပြဲစျပီ...ဆိုကတည္းက...ေသာက္ရင္ကလည္း ခံုလိုက္တာ...တဒိတ္ဒိတ္နဲ႕ ..ၾကည့္ေလ...။ ကိုယ့္ခ်စ္သူကို ငါးစာခ်ရတဲ့...သမထီးစစ္ဆင္ေရး....အရိႏၵမာပူရ... ေနျပည္ေတာ္က..ထီးနန္း ရွင္ မင္းတရားနဲ႕ သူရဲေကာင္းေတြကို...သံခင္းတမန္ခင္း ဟန္နဲ႕...အေရးျပ မိတ္ဆံုစားပြဲက်င္းပ တယ္ ဆိုတာ..ေစာက္အဓိပၸါယ္မွမရွိတာ..။ အိမ္ေရွ႕စံ ကိုယ္ေတာ္ေလးကလည္း..သင္းတို႕ထက္ ႏွပ္ ေသး တယ္..ဟင္း....စစ္ဆင္..စစ္တက္..စစ္ထိုး...စစ္ျပန္...ခံစစ္မက်န္...ဇယားခ် ..စီစဥ္ထား ျပီးသား....။
''ငသူရ....သည္ပြဲဟာ...ေမာင္မင္းရဲ့ပြဲပဲ...''
တဲ့ေလ..ကိုယ္ေတာ္ေလး...အမိန္႕ေတာ္ရွိလိုက္တာ...က်ဳပ္ေသြးေတြမ်ား..ကြ်ပ္ကြ်ပ္ဆူကုန္သလားမွတ္ရတယ္...အစဥ္ေခ်ာ..ကာရန္သင့္ျခင္ေတာ့...က်ည္းပင္စုကိုလြတ္လိုက္တဲ့...ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ ငစြာေတနဲ႕အိပန္းအိတို႕....ဆူးသမန္းလယ္ေၾကာက...ေျမပဲေတာမွာ..ဆံုၾကသကိုး...။
က်ဳပ္လား...ဘာလဲ...က်ဳပ္ကိိုသိပ္ အထင္ေသးတာလား...ဟင္း...ဟင္း....ဟင္း... သိပ္သိတာေပါ့ ဗ်ာ... သင္းတို႕ အမူအယာေတြ ၾကည့္ကတည္းက က်ဳပ္ ..အကဲခပ္မိသားပဲ.... ရွိပါေလ.... ဒီပြဲျပီးရင္...အရိႏၵမာပူရအတြက္ က်ဳပ္....တာဝန္ေက်ျပြန္ပါတယ္...အားလံုးကို စြန္႕လႊတ္မွာပါ... မစိုးရိမ္ပါနဲ႕.....။ ၾကည့္ေလ....တိုင္းျပည္အတြက္...ခ်စ္သူကိုေတာင္ က်ဳပ္ေပးလွဴထားျပီးျ႔ပီပဲ... က်ဳပ္ အသက္က ..ဘာအေရးလဲ...
ဟုတ္တယ္...ကိုရင္သူရ..ေျပာသဟာေတြ...အမွန္ပါ..သူဟာ ပန္းအိကို...သံသယမ်က္လံုးနဲ႕ ေတာင္မွ မၾကည့္ခဲ့ပါဘူးေလ... ဟိုတစ္ေယာက္...ပန္းအိအေပၚ တန္းတန္းစြဲ အိေျႏၵပ်က္ေလာက္ ေအာင္ျဖစ္ေနမွေတာ့ ရိပ္မိျပီေပါ့....ဘာတတ္နိင္ေတာ့မွာလဲ...အိုပန္းအိ...အေတြ႕ မွာ.... မွားခဲ့ျပီး ျပီ ေလ...။ အခုေတာ့...အိုပန္းအိ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္...သည္ ပန္းဦးလႊတ္ျခင္း အယူဝါဒကို... ခ်ဳပ္ျငိမ္းေစဘို႕...အရိႏၵမာပူရျပည္သူ ျပည္သားေတြနဲ႕ အတူ...တိုက္ပြဲဝင္ရင္း...အေသခံမယ္လို. .......။
ဘယ္သူေတြ....ဘာေျပာေျပာဗ်ာ...လီးျမင္သမွ်....အလိုးခံခ်င္တဲ့ မိန္းမေတြေတာ့...က်ဳပ္... ႏွလံုး နာေနမိျပီ...ခင္ဗ်ားတို႕...မွတ္မိလား... နန္းအီတူးေလဗ်ာ....ဟင္း...ဟင္း...ဟင္.... သူက... အရိႏၵ မာပူရ ရဲမက္စစ္သည္ေတြနဲ႕အတူ...ပါလာတယ္ဗ်...သူ႕မ်က္လံုးေတြက က်ဳပ္ကို....သံေယာ ဇဥ္. အေငြ႕အသက္ေတြနဲ႕ၾကည့္ေနတုန္းပါပဲ...ငယ္မႈးဆိုတဲ့ေကာင္က....ဟင္...ဆိုရင္..လွည့္မၾကည့္ တဲ့ ေကာင္ဗ်....အိုဗ်ာ...ေဟာဒီ သမထီးတပ္ဝင္းၾကီး မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္ျပီး.. ျပာက်မယ္ ဆိုရင္...က်ဳပ္ကိုပါ စေတးမယ္...။
သူတို႕ေတြ...အခ်စ္အတြက္နဲ႕....ရတက္ျဖာေနၾကတယ္လား....ငဗ်စၥ...ဆိုတာ..အငယ္ဆံုးေကာင္ ပါ..ခုခ်ိန္ထိေတာ့..က်ဳပ္ခ်စ္သူ...မိႆမ...သစၥာရွိျပေနတာပဲ....သမထီးတပ္ဝင္းအတြင္း...အျပင္ လွဳပ္ရွားမွဳမွန္သမွ်...သူ႕ေျခ...သူလက္ပဲ...ဗ်..။ ဘာျပႆနာမွ...မတက္ေသးေတာ့....အခ်စ္ဆို တာ.. ခ်ိဳတယ္..ဗ်....
တစ္လႊာျခင္း....တစ္လႊာျခင္း....ခြါခ်လိုက္ေသာ ပုဝါျဖဴမ်ား ေအာက္မွ....အပ်ိဳစင္ေလး (သူတို႕အ ထင္) ေစာက္ဖုတ္မွာ ...ငြါးငြါးစြင့္စြင့္ ၾကြားၾကြား ခံုးခံုး ေမာက္ေမာက္ကေလး ..ေပၚလာသည္... အိုပန္းအိ..မ်က္ရည္မ်ား ဖိတ္လွ်ံလို႕လာေနသည္...အရည္းၾကီး ရွင္ၾကီး စကၠ၏ ေသရည္အိုး အန႕ံ က အိုပန္းအိ ႏွာေခါင္းဝေခါင္းထဲသို႕ခ်ဥ္စုပ္စုပ္ၾကီး ဝင္လာသည္...
စစ္ေမာင္း...သံ..အခ်က္မေပးေသးသမွ်...အိုပန္းအိ...လွဳပ္ရွားပိုင္ခြင့္မရွိ...ယခုကဲ့သို႕ဆံုး အေျခ အေန ေရာက္လာေနသည့္တိုင္လည္း... စစ္ေမာင္းသံက ထြက္ေပၚမလာ.... ရွင္ၾကီးစကၠ..ကိုင္ေန ၾက..ေတာင္ေဝွးၾကီးကို...ကညာေဆာင္ နံရံတြင္မွီေထာင္လိုက္္သည္...ကိုယ္ခႏၶာ ေခ်းအထပ္ထပ္ၾကီးေပၚမွ...ေလာင္းလံုထည္ နက္ျပာၾကီးကိုခြ်တ္ခ်လိုက္၏........သမထီးတပ္ဝင္း၏ ကာမ ႏိုးဆြမႈ အဖြဲ႕မွ...ျပင္ဆင္သုတ္ လိမ္းေပးထားေသာ ေဆးမ်ဳးိစံုေၾကာင့္...ရွင္ၾကီးစကၠ၏ သိုၾကီးမွာ...အက္ကြဲ လု မတတ္..ေဖါင္းကားတင္းေတာင္ ေနသည္...။
ရွင္ၾကီးစကၠ လက္ဝါးအစံုက...အိုပန္းအိ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးအား...အုပ္မိုးလ်က္... ဂါထာလိုလို.. မႏၱာန္ လိုလို ရြတ္ဆိုေန၏......။
''ဥံဳ...ကညာသမီး....ငါ့လီးဝင္ေရာက္...အနာေပ်ာက္ေစ...မဂ္လာေတြ..ျပည့္ေစေသာ္...ျပည့္ေစ ေသာ္...ေအာင္း....''
ေအာင္း...ဆိုေသာ...ေအာ္သံၾကီးအဆံုး၌...အုိပန္းအိ ေပါင္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို...ဆြဲယူမတင္ လိုက္ ျပီး...ဒူးေထာက္ခါ ဝင္ထိုင္လိုက္ေလရာ....ေစာက္ဖုတ္ဝေလးႏွင့္ လီးၾကီးမွာ...ေတ့ျပီးလ်က္သား ျဖစ္သြားေလသည္..။
အုိပန္းအိ...မ်က္လံုးကေလး ဝိုင္းသြားသည္.။ အခ်ိန္းအခ်က္ျပဳထားေသာ...စစ္ေမာင္းသံလည္း.. ျငိမ္သက္သက္...ရွိေနဆဲ....ပူေႏြးေသာ ..လီးၾကီးအထိအေတြ႕က အိုပန္းအိ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို...တင္းကနဲ..တင္းကနဲ ေစ့ကပ္သြားေစသည္။ ရွင္ၾကီးစကၠ၏ လက္မဲမဲၾကီးႏွစ္ဖက္က ..နိ႕လံုး လံုးေလး အစံုကို စုကိုင္ဆြဲညစ္ယူျပီး..ေစာက္ပတ္အတြင္းသို႕...လီးကို ငံု႕ၾကည့္ရင္း လိုးသြင္းေန သည္....။
''ရြပ္.....အ.....''
ေလကို ျဖတ္သန္းသြားေသာ ဓါးသံႏွင့္အတူ....ရွင္ၾကီးစကၠ...လန္က်သြားသည္္။။( ဟင္...ငစြာ ေတ..) ဘာ...စည္သံ..ဘာေမာင္းသံမွ မစမွီ ငစြာေတ...စေခ်ျပီ...
''ရွဴး....တိုး...တို...အျပင္မွာ..အရည္းၾကီးေတြရွိတယ္...ဟိုဒင္း....အင္း.....ဟုိ...ဝင္သြားလို႕....ေအာ္တဲ့ အသံမ်ိဳး....ေအာ္ေပးလိုက္...''
''ဝင္သြားလို႕...ေအာ္တာ...ဘယ္လိုလဲ....ဟင္''
'
'ဟာ...အေရးထဲ....နင့္ေစာက္ပတ္ထဲကို...ငါ့လီးဝင္တုန္းက...နင္လန္႕ေအာ္တဲ့ အသံဟာ... ကဲ..''
''အား......အ.....ကြ်တ္...ကြ်တ္....အင္း...''
''ဒူ....ဒူ.....ဒူ....ေဖါင္း....ထိုင္း....ေျဖာင္း...ေျဖာင္း...''
စေရြးကိုက္...သမထီးတပ္ဝင္း အတြက္ ေဒါင့္ေစေအာင္ လႈပ္ရွားၾကေလျပီ...အိုပန္းအိ... ေခါင္း အံုးေအာက္မွ ဓါးကိုဆြဲထုတ္ကာ...ကညာေဆာင္ အျပင္သို႕ေျပးထြက္သြားသည္...။
''ပန္း...အိ....အဝတ္ေတြ...ဝတ္အံုး....အ.....အား...''
ကညာေဆာင္ အျပင္သို႕ ေျပးအထြက္...ငစြာေတ လည္ျမိဳသို႕ ျမွားတစ္စင္း ဝင္သြားသည္ကို ေတြ႕လိုက္၏....အရည္းပ်ိဳတစ္ဦး၏ ဓါးခ်က္ကို...ပတ္ေရွာင္ထားခဲ့ျပီး ေျပးလာခဲ့၏....ငစြာေတ .. ေသ ျပီ.....။
ငသူရ..ေသြးမ်ား ၾကြက္ၾကြက္ဆူလာသည္...ခါးၾကားမွ ေပါက္ဓါးကို ..ထုတ္ခါ...ျမွားသမားကို ရွာ သည္..ေတြ႕ျပီ...သူတို႕တက္ေနက်... ကုကၠိဳပင္ ဂြဆံု၌ ေလးႏွင့္ ျမွားကိုင္ေဆာင္ထားေသာ အ ရည္း ငယ္ တစ္ဦး....
''ရြတ္...ဒုတ္....အား.''
ျပစ္လႊတ္လိုက္ေသာ...ဓါးခ်က္က ေလးသမား ရင္ဝကို တိုက္ရိုက္မွန္၏...သမထီး တပ္ဝင္း တစ္ခု လံုး..ထိုးခုတ္...ေအာ္ဟစ္သံမ်ား ဆူညံေန၏။ အရည္းၾကီး ဂိုဏ္ခ်ဳပ္ ...ရွင္ၾကီးအိႏၵက ...လွံ တစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ အိမ္ေရွ႕စံ ကိုယ္ေတာ္ေလးအား ပစ္ရန္ ေျမွာက္ရြယ္လိုက္သည္...။
''ရႊီး.....ဒုတ္....အား..''
ဘုရင္မင္းျမတ္၏ လွံလ်င္က ေလကိုခြင္း၍ ...အရည္းၾကီး ရင္္ဝသို႕...တန္းဝင္သည္...
''ရွင္ၾကီး အိႏၵ ...က်သြားျပီ....ေဟ့...''
သမထီး မိုးေကာင္းကင္ တစ္ခြင္လံုး...မီးခိုးလံုးမ်ား လိပ္တက္ေန၏။ မီးေလာက္ျပန္ေနေသာ နတ္ ရုပ္ထုၾကီးမ်ား...ျဖိဳးျဖိဳးေျဖာင္းေျဖာင္း ေလာင္ကြ်မ္းေနဆဲ ျဖစ္ေသာ ကညာေဆာင္မ်ား... လက္ရဖမ္းမိထားေသာ..အရည္းၾကီး ဂိုဏ္းသားမ်ား...ကိုၾကည့္ရင္း...ဝမ္းနည္းဝမ္းသာ မ်က္ နာ၌ မ်က္ရည္ေတြ က်ေနသူတစ္ဦး...။ တိုင္းျပည္အတြက္...ခ်စ္ရသူအတြက္ အသက္ေပးသြား ေလ သူမ်ားကို ...ဦးညႊတ္ ဂုဏ္ျပဳ ရင္း.......ဆို႕ႏွင့္္ေနေသာ မ်က္ဝန္း အစံုျဖင့္....စစ္ေျမျပင္ကို ေဝ့ ၾကည့္လိုက္သည္...
ျမွားတန္းလန္းျဖင့္ ...ငစြာေတ၏ ေရွ႕ မလွမ္းမကမ္း ...ကညာေဆာင္ေရွ႕... ေလွခါးရင္း၌.. အိုပန္းအိ...ေသြုးကြက္ထဲမွာ...က်ဆံုးေနျပီး...
ရန္သူကို ေက်ာခ်င္ကပ္ ရင္ဆိုင္ရင္း....က်ဆံုးခဲ့ ရွာၾကေသာ...ခ်စ္စခင္စ...(ငဗ်စၥ ႏွင့္....မိိႆမေလး)...အရိႏၵမာပူ...အလံကို တင္းတင္းကိုင္ရင္း... က် ဆံုး ေနရွာေသာ...ငယ္မွဳး......။
''ကဲ....လာပါ...အီတူးရယ္....ျပန္ၾကပါစို႕....တို႕မ်ားရဲ့ တာဝန္ကို...ေသြးေတြ...ႏွလံုးသားေတြနဲ႕ ...ရင္းျပီး...တိုက္ပြဲ ဝင္ခဲ့ၾကျပီးျပီပဲ.... ေက်နပ္ၾကရေအာင္.....ေနာ္...''
ဟင့္.... ကနဲ ...ရွဳက္ငိုရင္း...မ်က္ရည္မ်ား..သြန္ခ်ကာ အားရပါးရၾကီး ငိုခ်လိုက္ေသာ ...နန္းအီိ တူး တစ္ေယာက္...က်ယ္ျပန္႕ေသာ တပ္မႈး သီဟသူရ ရင္ခြင္ကို ႏွဳံးခ်ိစြာ မွီတြယ္ လိုက္ရွာ၏.....။
(အခ်စ္သစၥာ ေတြ႕နိင္ၾကပါေစသတည္း...)
ျပီပါျပီ
ကမာၻေက်ာ္ရတနာဝင္းထိန္
