တစ္ေန႔တြင္ ..
ကၽြန္ေတာ္သည္ ညေနခ်မ္း ေျခခင္းလက္သာ အေညာင္းေျပလမ္းေလ်ာက္ထြက္ရင္း
အခ်စ္တကၠသိုလ္၏႐ုံးခန္းေရွ႕အေရာက္ ရဝဝ၂ခုႏွစ္ ၊ ႏွစ္သစ္ဦးကူးၿပီးစအခ်ိန္ျဖစ္ေလသည္။
လက္လွမ္းျပႏႈတ္ဆက္ေနေသာ ကို ဘက္ ကို အခန႔္သင့္ေတြ ့ရသျဖင့္ ဝင္ေရာက္ႏႈတ္ဆက္ေလသည္၊။
''အေကာင္းစားေလးရထားလို႔ ခင္ဗ်ားကိုဧည့္ခံခ်င္လို႔ဗ်၊''
ကိုဘက္ဘြိဳင္း တည္ခင္းေသာေရေႏြးၾကမ္းကိုသုံးေဆာင္ရင္း
အသင့္ေတြ ့ရေသာ သရီးဒီ တယ္လီပသီစနစ္သုံး အြန္လိုင္းမ်က္မွန္ကိုအသုံးျပဳကာ
အခ်စ္တကၠသိုလ္မဂၢဇင္းႏွစ္သစ္အထူးထုတ္ကိုဖတ္လိုက္ရာ၊ စာလုံးမဲႀကီမ်ားျဖင့္ေရးသားထားေသာ ေအာက္ပါ သတင္းေခါင္းစဥ္ကို ေတြ႕ရေလသည္။
ေမာင္မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္(၁ဝ)မွ ဦးမိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္အား ကေလးသူငယ္ မဖြယ္မရာျပဳမႈျဖင့္
တရားစြဲဆိုမႈကို ေရွ ့ေန ကိုမိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ (၃)မွ သတိေပးေၾကညာျခင္း ဟု ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။
(ယခုေခတ္တြင္လူႏွစ္မို်းရွိေလသည္။ တစ္မို်းမွာ အေမကေမြးေသာလူႏွင့္ ေနာက္တစ္မ်ိဳးမွာ ကလုန္းနည္းပညာ
ျဖင့္ပြားထားေသာ လူျဖစ္ေလသည္၊
အျပင္ပန္းအားျဖင့္ ကြဲျပားျခားနားမႈ လုံးဝမရွိေသာ္လည္း လူအစစ္ဝမ္းဗိုက္တြင္ ခ်က္ပါရွိပါသည္။ ကလုန္းလူတြင္
ခ်က္ မပါရွိပါ၊ ခ်က္ေနရာတြင္ခ်က္အစား (ေဒါက္တာဒူးထြန္းအင္ေကာ္ပိုရိတ္တက္တြင္ေမြးသည္)ဟူေသာ
စာတန္းပါရွိေလသည္။အခ်စ္ ၿဂိဳလ္တြင္ ကလုန္းနည္းပညာအား ေဒါက္တာဒူးထြန္းမွ
ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီး မူပိုင္မွတ္ပုံတင္ထားေလေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
အေမေမြး လူ၏အမည္ေနာက္တြင္ဘာမွ မပါေသာ္လည္း ကလုန္းလူ၏အမည္ေနာက္တြင္ ကလုန္းအမွတ္စဥ္
ဂဏန္းပါရွိသည္။ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္(၁ဝ)ဆိုသည္မွာ ၁ဝဦးေျမာက္ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ကလုန္း ျဖစ္ေလသည္။ အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းႏွင့္ကလုံးအခ်စ္
အခန္း ( ၁ )
အခ်ိန္ကား လြန္ေလခဲ့ေသာအႏွစ္ ၁ဝဝဝ ေက်ာ္ခန႔္ ၊ ၆ဝဝ၂ခု၏ ပူအိုက္လွေသာ ဇန္နဝါရီလျဖစ္ပါသည္၊
ေနရာကား အခ်စ္စၾကာဝ႒ာအခ်စ္တကၠသိုလ္ ၿဂိဳလ္တြင္ျဖစ္သည္၊။
လြန္ေလၿပီးေသာအႏွစ္၄ဝဝဝခန႔္ကပေရာ္ဖက္ဆာမိုးစက္ဦးေဆာင္ေသာဓါတ္ခြဲခန္းမွ ေအာင္ျမင္စြာေဖၚ
ထုတ္ခဲ့ေသာ ေလာက္စာလုံးႀကီး ကိုးလုံးတန္ခိုးျဖင့္ ဘယ္သူမွမေသေတာ့ေသာ ေခတ္ကိုေရာက္ေနခဲ့ၿပီးျဖစ္ေလသည္။
ၿပီးေတာ့ေဒါက္တာ ဒီတိုေနတာမွဦးေဆာင္ကာ စေမာလ္ဘဲန္ နည္းပညာသုံး စၾကာဝဠာအသစ္တီထြင္နည္းကို ေတြ ့ရွိခဲ့ၿပီးျဖစ္လဲ ျဖစ္ေလသည္ ။ အဆိုပါနည္းပညာျဖင့္
အခ်စ္စၾကာဝဠာကိုလည္း တီထြင္နိုင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ရာ အခ်စ္တကၠသိုလ္ၿဂိဳလ္သစ္တြင္ အခ်စ္မိသားစုဝင္မ်ားကို
ဦးရာသူ စနစ္ျဖင့္ေနရာခ်ထားၿပီးျဖစ္ေလသည္။
လမ္းသစ္မ်ားေပၚတြင္ လူအမ်ားမွာ မိုးပ်ံအာ႐ုံယာဥ္ မ်ားျဖင့္ လမ္းသလားလ်က္ရွိေနသည္ကိုေတြ႕ရေပမည္။
ေဒါက္တာမိုးစက္ ၿပီးခဲ့ေသာအႏွစ္၂ဝဝဝခန႔္ကတီထြင္နိုင္ခဲ့ေသာေနမီးလုံး၏ အစြမ္းျဖင့္အခ်စ္တကၠသိုလ္ၿဂိဳဟ္မွာ
ထိုစဥ္ကတည္း ညဟူေသာအရာဘယ္ေတာ့မွမရွိေတာ့ေခ်၊ အျမဲတမ္းေန႔သာျဖစ္ေနေလေတာ့သည္ ။
အားလုံးေနသားတက်ျဖစ္ေနပါၿပီ...ဒီတြင္မွျပႆနာကစေတာ့သည္၊
ေဒါက္တာဒူးထြန္းထံသို႔ အလြန္ပ်င္းေနေသာေၾကာင့္ အလည္သြားေရာက္ခဲ့သူ ကိုမီးေသြး
အူရားဖားယားျဖင့္ အခ်စ္တကၠသိုလ္ရဲစခန္းသို႔ေျပးဝင္လာရာမွစပါေတာ့သည္။
''ကူညီပါရေစခင္ဗ်၊''
ရဲစခန္းမႉး ကဝိက ဆီးေမးေလသည္၊
''ဘီယာအရင္တိုက္ပါဦး၊'' (ထိုေခတ္က ေရေဈးႀကီးသျဖင့္ ဘီယာမ်ားသာေသာက္ၾကေလသည္ ။ )
၄ ဂ်ားခန႔္ ၂ဦးသားေသာက္ၾကၿပီးမွ ကိုကဝိကေမးေလသည္၊
''ကဲ ေျပာပါဦး ဘာျဖစ္လာတာတုံး၊''
''ဒီလိုဗ်၊''
''ကၽြန္ေတာ္ပ်င္းပ်င္းနဲ႔ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္းေျပာရေအာင္ ေဒါက္တာဒူးထြန္းဆီသြားတာ၊''
လည္ေခ်ာင္းရွင္းလိုက္ရင္း ဆန္ကင္တစ္တုံးေကာက္ဝါးလိုက္ေလသည္။
(အခ်စ္တကၠသိုလ္ၿဂိဳလ္တြင္ ထိုေခတ္ကတည္းက ဆန္ကိုမစိုက္ေတာ့ေခ် ။ ေဒါက္တာဒူးထြန္းထြင္ထားေသာ
ကလုန္းစက္မ်ားျဖင့္ ကလုန္းပြားကာ စားေသာက္ၾကေလသည္၊ ပြားရင္းပြားရင္း ဆန္ေစ့မွာတျဖည္းျဖည္းႀကီးလာသျဖင့္
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေရွးတုန္းကကန္စြန္းဥခန္ ့ထိႀကီးေနၿပီျဖစ္ရာ အတုံးအတုံးလွီးကာကင္စားၾကေလသည္ ။
ယခုေခတ္တြင္ကားဖက္ေခါင္းအုံးခန႔္ထိႀကီးလာၿပီျဖစ္သည္။ စကားခ်ပ္)
ၿပီးေနာက္ တက်ိဳက္ေမာ့လိုက္ရင္း စကားဆက္ေလသည္။
''တံခါးေခါက္တာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ထြက္မလာဘူးဗ်၊''
''စိတ္လွိုင္းဖုန္းနဲ ့ဆက္ၾကည့္တာ့လဲ ေဒါက္တာထြန္းက ပီအမ္ပို႔ထားခိုင္းတယ္ဗ်ာ၊
ခင္ဗ်ားစဥ္းစားၾကည့္... ေဒါက္တာဒူးထြန္းက ဘယ္တုန္းက သူ ့ဓါတ္ခြဲခန္းကိုခြာဖူးလို႔လဲ၊'' ဟုတ္ပ ၊ ေဒါက္တာထြန္းက သူ ့ဓါတ္ခြဲခန္းကို ဘယ္တုန္းကမွ ခြာမသြားဘူးခဲ့ ။
ကလုန္းစက္ ထြင္ၿပီးကတည္းကျဖစ္သည္ ။
ေဒါက္တာ ေကအမ္တီ၉၉ မဂၤလာေဆာင္တုန္းကေတာင္ ဓါတ္ခြဲခန္းကို စိတ္မခ်ဟုဆိုကာ ကိုယ္တိုင္
မတက္ေရာက္ခဲ့ဘဲ ဖိုက္ဒီ ႐ုပ္ျမင္လွိုင္းပို ့ စနစ္ျဖင့္သာ တက္ေရာက္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေဒါက္တာေကႏွင့္
စကားမ်ားၾကေသးတာပဲ..
(ဖိုက္ဒီ ႐ုပ္ျမင္လွိုင္းပို ့စနစ္မွာ ပုံမွန္သရီးဒီ ႐ုပ္ႂကြပုံရိပ္တြင္ စိတ္ခံစားမႈႏွင့္ အသံစနစ္ပါေသာေၾကာင့္
လူအစစ္ကို ျမင္ရသည့္အလား ျမင္ရေစသည့္ စနစ္ျဖစ္ေလသည္ ။)
ဒါေတာ့တကယ္ထူးၿပီဟု ထင္လိုက္သျဖင့္ ''ကိုႀကီးမီးေသြး၊ ခင္ဗ်ား သူ႔အိမ္ကို နည္းနည္းပါးပါး ပတ္မၾကည့္
ခဲ့ဘူးလား ။''
'' ဟာ-၊ ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ ေသေသခ်ာခ်ာကို ပတ္ၾကည့္ခဲ့တာ''
ေျပာရင္း ေတာ္ေတာ္ အံ့ၾသတႀကီး ျဖစ္ပုံရသြားၿပီး ေလသံႏွိမ့္ကာ
'' ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေဘးကေန ပတ္ၿပီး ေနာက္ေဖးဘက္ကိုေရာက္သြားတာ၊
အဖီေလးေအာက္ထဲမွာ ဘာျမင္ခဲ့တယ္ မွတ္လဲ''
ခပ္တိုးတိုးေျပာရာ
'' ခင္ဗ်ားျမင္ခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ္က ဘာသိမွာတုံး'' ဟု စခန္းမႉး ကဝိက ဝင္ေထာက္ေပးရသည္ ။
'' အဲဒီ အဖီေလးေအာက္မွာ ဘီယာကန္ရွိတယ္ေလဗ်ာ၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ နယူးရီးယားတုန္းကေတာင္
ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို ေဒါက္တာထြန္းက ဧည့္ခံပြဲ လုပ္ခဲ့တဲ့ေနရာပဲ''
'' ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိၿပီ ။ '' စခန္းမႉး ကဝိက စဥ္းစဥ္းစားစား ဆက္ေျပာေလသည္ ။
'' ဟုတ္သဗ်ိဳ ့ အဲဒီ ဘီယာကန္ထဲမွာ အက်အန ဇိမ္ယူေနတာ.. က်ဳပ္လည္း ေဒါက္တာထြန္းကို
နဲနဲေတာ့ ေနာက္လိုက္ဦးမွ ဆိုၿပီး ကန္ ဟိုဘက္ထိေအာင္ပတ္သြား၊ ၿပီးမွ လွန္ ့လိုက္ဦးမယ္ဆိုၿပီး''
''ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္ေနတုံး ျဗဳန္းဆို ေဒါက္တာထြန္းက ဦးထုပ္ ခၽြတ္လိုက္တာ''
ကိုမီးေသြး က ေဘးဘီလွမ္းလွမ္းရွိ စာေရးမမ်ားဆီကို တစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္လိုက္ရင္း၊
ကိုဝိ နားနားကပ္ကာ တီးတိုးေျပာေလသည္ ။
“ဘာ”
စခန္းမႉးကိုကဝိ အသံကနည္းနည္းက်ယ္သြားသျဖင့္ ကိုမီးေသြးက ပါးစပ္ကိုလွမ္းပိတ္ရင္း
'' တိုးတိုးေျပာပါဗ်''
'' ခင္ဗ်ားဟာကေသခ်ာရဲ့လား'' စခန္းမႉးကိုကဝိက အနည္းငယ္ စိတ္ရႈပ္ေထြးသြားဟန္ျဖင့္ ေမးေလသည္။
'' ေသခ်ာခ်ာကိုျမင္လိုက္တာဗ်၊ အျမင္မွားတယ္လို ့လဲေျပာရေအာင္ အဲဒီတုန္းက ေသာက္မွ
မေသာက္ရေသးတဲ့ဟာဘဲ၊''
''နဖူးအလယ္ေကာင္ မ်က္ခုံးအေပၚနားကေန ထြက္ေနတာေတြ ့ရတာပဲ၊ အရင္းနားမွာတြဲကပ္ေနတဲ့
ဥႏွစ္လုံးကိုေတာင္ ေသေသခ်ာခ်ာျမင္လိုက္ရေသးတယ္ ။ ''
''ပုံစံေရာ အရြယ္အစားကပါ ခင္ဗ်ားတို ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့လိုပါပဲ၊ နဖူးမွာေပါက္ေနတာက ထူးတာ''
''ၿပီးေတာ့ သူဟာကၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း ေသြးေတြဝေနတဲ့ ေမ်ာ့ႀကီးလို တင္းတင္းအိအိႀကီးနဲ႔
ထန္ထလာတာ ေတြ ့တာပဲ။''
''ကၽြန္ေတာ္က ေဒါက္တာထြန္း တစ္ခုခုေတာ့ ထပ္အဆန္း ထြင္လိုက္ျပန္ၿပီမွတ္လို႔ လွမ္းႏႈတ္ဆက္မလို႔လုပ္ရင္း
ေအာ္ေခၚလိုက္မိေတာ့မလို ့၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ ေနာက္ေဖးတံခါးဖြင့္ၿပီး ထြက္လာတာ ေနာက္ထပ္ ေဒါက္တာထြန္း
တစ္ေယာက္ဗ်ိဳ ့...၊''
''ဒီတစ္ေယာက္ကေရာ နဖူးမွာ -ီးေပါက္ေနတာပဲလား'' စခန္းမႉးဝိက ျပဳံးၿဖီးၿဖီးနဲ ့ေမးေလရာ၊
''ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ ''
ကိုမီးေသြးက အနည္းငယ္ စိတ္ဆိုးသြားဟန္ျဖင့္ အသံက်ယ္က်ယ္ေျပာမိရာ စာေရးမမ်ားလွမ္းၾကည့္ၾကေလသည္။
''ဒီတစ္ေယာက္ေတာ့ ေပါက္မေနဘူးဗ်၊ ကၽြန္ေတာ္က တကယ္ျမင္ခဲ့ရတာ၊ ခင္ဗ်ားမယုံရင္ လိုက္ၾကည့္မလား''
ဒီတစ္ခါ စိတ္တိုသြားသည္က စခန္းမႉး ကဝိ ျဖစ္ေလသည္၊ ငါ့လို ရဲကိုမ်ား ရာရာစစ..
ေၾကာက္တတ္တဲ့ေကာင္ မွတ္ေနလား ။
ဘီယာတစ္က်ိဳက္ေမာကာ ဟန္ထိန္းလိုက္ရင္း ကိုမီးေသြးေျပာတာ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းသည္ဟု
ေတြးမိသည္ ။ အားလုံးကိုသတင္းပို႔ၿပီးသြားလို ့ ေတာ္ၾကာ ေသာက္တလြဲေတြ မွားေနမွျဖင့္ မိမိပါ ဝိုင္းဟားခံေနရ
အခက္...။
ဒါေပမယ့္ စခန္းထဲ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရတာနဲ ့စာရင္ လမ္းေလ်ာက္ေနရတာ ေကာင္းတယ္ဟု စဥ္းစားမိရင္း..
''ကဲ ၊ သြားၾကတာေပါ့'' ဟုဆိုရင္း ႏွစ္ဦးသားဒယီးဒယိုင္ျဖင့္ ေဒါက္တာဒူးထြန္းအင္ေကာ္ပိုရိတ္တက္ဘက္သို႔
ထြက္သြားၾကေလသည္ ။ အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းႏွင့္ ကလုံးအခ်စ္
အခန္း( ၂ )
ႏွစ္ေယာက္သား ကုန္းကုန္းကြကြျဖင့္ ဘီယာကူးကန္ေဘး ေရာက္သြားၾကသည္ ။
'' ေသာက္ေခြး ''
ကိုမီးေသြး အံ့ၾသတႀကီး ေရရြတ္လိုက္မိသည္ ။ ဟုတ္ပါသည္ ။ ဘီယာကူးကန္ထဲတြင္ လူရိပ္ႏွစ္ဦးျမင္ရပါသည္ ။
ႏွစ္ဦးစလုံးမွာ ဖိုက္ဒီ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္မ်ား စြပ္ထားၾကသျဖင့္ မည္သူမည္ဝါဟု တပ္အပ္ မေျပာနိုင္ေသာ္လည္း
နဖူးမွာ -ီးေပါက္ မေနတာကိုေတာ့ အေသအခ်ာ ေျပာနိုင္ပါသည္ ။ ဘယ္ႏွယ္ရွိစ ဟု စခန္းမႉးဝိ က ကိုမီးေသြးအား
မ်က္ခုံးတြန္ ့ျပရာ ကိုမီးေသြးု က တိုးတိုးဟု အမူအရာျဖင့္ ႏုတ္ခမ္းေပၚ လက္တင္ျပရင္း ဘီယာကူးကန္ဘက္
လက္ညႇိုးထိုးျပေလသည္ ။
ေစာေစာက ႏွစ္ဦ္းသား ဘီယာကူးေနသျဖင့္ ဦးေခါင္းသာ ျမင္ေနရေသာ္လည္း ယခု တစ္ဦးက
ကန္ေဘာင္ေပၚ ထိုင္ေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ ေတာ္ေတာ္လွတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ဦး ျဖစ္သည္ကိုေတြ ့ရေလသည္ ။
လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ ႏွင့္ ပိန္လည္း မပိန္လြန္း ဝလည္း ဝမေနဘဲ အေလာေတာ္ၾကည့္ေကာင္းပုံႏွင့္
ျပည့္ျပည့္ၿဖိဳးၿဖိဳး ရွိသည္ကိုေတြ႕ရသည္ ။
လက္ေမာင္းသားေလးမ်ားက အိအိသြယ္သြယ္ ၊ ရင္သားႏွစ္မႊာကား ကိုက္စားခ်င္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္လွသည္ ။
ဝိုင္းဝိုင္းတုန္တုန္ တင္းတင္းေလးႏွင့္ ဖိုထဲက ထုတ္လာခါစ အေငြ႕ေလးမ်ားထြက္ေနေသာ ေပါက္စီပူပူေလးလိုမ်ိဳး ။
''ဟင့္..ဟင့္...ဟင့္....''
ကန္ထဲက တစ္ေယာက္က မည္သို ့လုပ္လိုက္ေလသည္ မသိ ။
ေကာင္မေလးမွာ ညီးတြားရင္း ကန္ေဘာင္ေပၚသို ့ေနာက္လွန္လဲ အိပ္လိုက္ေလသည္ ။
'' ဂလု.... ''
ဒီတစ္ခါေတာ့ ကိုမီးေသြးတို ့ ႏွစ္ဦးမွာ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ဘက္ႏွယ္ရွိစဟု ၾကည့္မိၾကရင္း ၿပိဳင္တူလိုလို
တံေတြး ၿမိဳခ်မိၾကေလသည္ ။
ၾကည့္ေနရင္းမွာပင္ ကန္ထဲက ေနာက္လူက ပက္လက္ကေလးအိပ္ကာ ကန္ထဲခ်ထားေသာ
ေကာင္မေလး၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေျခဖဝါးမွကိုင္ကာ ကန္ေဘာင္ႏုတ္ခမ္းေပၚတင္လိုက္သည္။ ေကာင္မေလးမွာ ပက္လက္ဒူးေထာင္ကေလး ျဖစ္သြားေလသည္။ ေနမီးလုံး၏အစြမ္းေၾကာင့္..အေမႊးေလးမ်ား.ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ျဖစ္ေန
သည္ကို အထင္းသား ျမင္ေနရသည္ ။
ေပ၂ဝခန္ ့ အကြာအေဝးမွ ျမင္ရသျဖင့္ ခပ္ဟဟ လက္ညိဳုးလုံးခန႔္ အကြဲေၾကာင္းေလးေတာင္ ျမင္ေနရသည္ ။
ၾကည့္ေနရင္းမွာပင္ ကန္ထဲမွ လူ၏ဦးေခါင္းက ေကာင္မေလးေျခေထာက္ေတြနား ကပ္သြားကာ ဒူးေခါင္းမ်ားကို အသာ
အယာ လ်က္ေပးေနသည္ကို ေတြ ့ရေလသည္။ ၿပီးေတာ့ ေပါင္အတြင္းသားမ်ားကိုလ်က္ေပးရင္း တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ အကြဲ
ေၾကာင္းေလးရွိရာဆီသို ့ ေရာက္သြားေလသည္ ။
'' ဟင္း အင္း ---''
ေကာင္မေလးက စိတ္ေက်နပ္သြားဟန္ သက္ျပင္းေလးမ်ားခ်ရင္း နိမ့္လိုက္ျမင္လိုက္ တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနေသာ
ကန္ထဲက လူ၏ဦးေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ အသာပြတ္ေပးေနေလသည္ ။ ရင္သားဝိုင္းဝိုင္းေလးမ်ား စည္းခ်က္က်က်
ခုန္ေနသည္ကိုေတာင္ ေတြ ့ရေလသည္ ။
၁၅မိနစ္ခန႔္အၾကာ ေကာင္မေလးမွာ လည္ပင္းေၾကာႀကီးမ်ား ေထာင္လာၿပီး ေမးေလးမ်ားေမာ့ကာ...
ေပါင္သားေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္ကာျဖင့္ ကန္ေဘာင္ကိုတင္းတင္းဆုပ္ရင္း တစ္ခ်ီၿပီးသြားေလသည္ ။
'' တင္--- ေဒါင္-----တင္------ေဒါင္---''
အခ်က္ေပး ဥၾသသံမ်ား ဆူညံစြာ ျမည္လာၿပီး ဟက္ဇာအုပ္ မီးေမာင္းႀကီးမ်ားကလည္း ဟိုမွဒီမွ ေပၚလာၿပီး
က်ဴးက်ာ္သူကို ရွာေဖြေနၾကေလသည္ ။ အေၾကာင္းမွာ ေစာေစာကျမင္ကြင္းက ေကာင္းလြန္းလွသျဖင့္
ကိုဝိႏွင့္ ကိုမီးေသြးမွာ စိတ္မ်ားအလြန္ႂကြလာကာ လိင္တံမွာ အလြန္တရာ ထႂကြႀကီးမားလာၾကေလသည္ ။
ကိုမီးေသြးမွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ဝတ္ေလ့မရွိေသာေၾကာင့္ ေတာင္ထလာေသာ ဘြားဘက္ေတာ္ညီေလးက
ပန္း႐ုံမ်ားအနီးရွိ တန္ျပန္ကိုယ္ေပ်ာက္ေရာင္ျခည္မီးတန္းအား သြားထိမိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္ ။
ကန္ထဲက လူႏွစ္ဦး မရိပ္မိ မီကေလးတြင္မွာပင္ စခန္းမႉးဝိက ကိုမီးေသြးလက္ကိုဆြဲကာ အထူးျပဳလုပ္ထားေသာ
ရဲလုပ္ငန္းသုံး အာ႐ုံယာဥ္ပ်ံျဖင့္ ႏွစ္ဦးသား ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္သြားေလသည္ ။ အမ္စီ ေဘာ့က်န္ႏွင့္ ကလုံးအခ်စ္
အခန္း (၃)
'' အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ အဲဒါပါပဲဗ်ာ ''
စခန္းမႉးဝိက သက္ျပင္းခ်ရင္း ေျပာေလသည္ ။
'' အင္း-၊ ဒီေတာ့ ကိုဝိတို ့က ဘယ္လိုစဥ္စားထား ၾကတာတုန္း ''
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းက ဗာက်ဴရယ္ေဆးတံအား မီးညႇိရင္း ေျပာသည္ ။
'' ဒီလိုဗ်၊ ကၽြန္ေတာ္တို ့ အခုျပသနာကို အခ်စ္တကၠသိုလ္ၿဂိဳလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ၾဆာကိုရင္ျပဳံးကို ေျပာၾကည့္တယ္ ''
''အဲဒီေတာ့''
'' သူက ဒီဟာကို အက်ယ္အက်ယ္ မၿငိမ္းဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ေစခ်င္ဘူး၊ ေဒါက္တာထြန္းနဲ ့့လည္း
ပတ္သက္ေနတာဆိုေတာ့ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေျဖရွင္းေစခ်င္တယ္ ''
''ဥပေဒကို ခ်ိဳးေဖါက္တယ္လို ့ ပိုင္ပိုင္နိုင္နို င္မေတြ႕ရဘဲ ေဒါက္တာထြန္းကို ဘာမွမေျပာခ်င္ဘူးလို ့ေျပာတယ္ဗ်ာ၊
ၿပီးေတာ့ ရဲအေနနဲ ့ ဒီဟာကို စုံစမ္းမယ္ဆိုရင္ အနည္းဆုံးေတာ့ အခ်စ္တကၠသိုလ္ရဲခ်ဳပ္႐ုံးကသူေတြ သိကုန္ၿပီ ''
''အဲဒီေတာ့၊ ကၽြန္ေတာ္တို ့က ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ တိတ္တဆိတ္ စုံစမ္းေပးေစခ်င္တယ္၊ ''
ကိုမီးေသြး က ဝင္ေျပာသည္ ။
''ဟုတ္ၿပီ ၊ ကၽြန္ေတာ္ ဒီဟာနဲ ့ပါတ္သက္ၿပီး စုံစမ္းေပးမယ္၊ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ဗ်၊ ''
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းက ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္ ေျပာသည္ ။
''ခင္ဗ်ား ဘာမွ မပူနဲ ့.. ေရာ့..ဒါကိုသာ ယူထား၊ ခင္ဗ်ားကို ဘယ္သူကမွ အေႏွာက္အယွက္ မေပးေစရဘူး ''
ဟု ဆိုကာ ၿဂိဳလ္အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ေဒါက္တာေက၏ ေလဆာအာ႐ုံခံ တံဆိပ္ေတာ္ကို
ကိုဘက္ဘြိဳင္းအား လွမ္းေပးေလသည္ ။
'' စိတ္သာခ် ကိုဝိ နဲ႔ ကိုမီးေသြး တာဝန္ေက်ေစရမယ္ဗ်ာ ''
'' ေအးဗ်ာ ခင္ဗ်ားနဲ႔ေတြ ့မွပဲ စိတ္သက္သာရာ ရေတာ့တယ္ ''
'' ခ်ီးယားစ္ ''
၃ ေယာက္သား အလီဘိုင္ေကာင္းေကာင္းရွိတုန္း ေသာက္ထားၾကမွဟု ေတြးမိၾကရင္း ေအာင္ျမင္မႈအႀကိဳ
ေအာင္ပြဲခံအျဖစ္ ကၽြဲျဖစ္ ႏြားျဖစ္ ေသာက္ၾကေလသည္ ။ အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းႏွင့္ ကလုံးအခ်စ္
အခန္း (၄)
'' အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားက ဘာက ဘယ္လို စကိုင္တြယ္လဲ ''
'' ကၽြန္ေတာ္ စစဥ္းစားမိတဲ့ အခ်က္က ေဟာဒီအခ်က္ပဲဗ် '' ဟု ဘက္ဘြိဳင္းက စာရြက္ပိုင္းေလးတစ္ရြက္
ကမ္းေပးေလသည္ ။ အဆိုပါ စာရြက္ေလးမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ေလသည္ ။
'' အကိုထြန္း မ်ားတို ့ကို ခြင့္လႊတ္..။ ''
'' ဘာကို ေျပာတာလဲဗ် '' ကၽြႏု္ပ္ကေမးရာ
'' တစ္ အခ်က္က ေဒါက္တာထြန္းမွာ အကိုလို ့ေခၚခံရစရာ ညီေတြ ညီမေတြ လဲမရွိ..'
'' ႏွစ္ အခ်က္က မ်ားတို ့လို ့ ဆိုထားေတာ့ ဘယ္က ဂန္ဒူး တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ား ေရးတာလဲေပါ့ ''
ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းမ်ား ေကြးသြားေအာင္ တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္ရင္း ဆက္ေျပာေလသည္ ။
'' ခင္ဗ်ား ေရာ ဘယ္လိုထင္မလဲ''
'' ဘယ္လိုမွ မထင္တတ္ေပါင္ ဗ်ာ '' ကၽြႏု္ပ္က ျပန္ေျပာလိုက္ရင္း စာရြက္ပိုင္းကေလးအား ကိုဘက္ ဆီသို ့
ျပန္ေပးလိုက္သည္ ။ ကိုဘက္က လွမ္းယူလိုက္ရင္း
'' ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မ်ားတို ့လို ့ ဆိုထားတာက စစဥ္းစားမိတာက သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ကို ခြင့္လႊတ္ပါ လို ့
စဥ္းစားမိတာ ဗ်ိဳ ့...”
'' ဆက္ေျပာရရင္ ကိုယ္က အမွားလုပ္မိတယ္ထင္မွသာ ခြင့္လႊတ္ပါလို ့ ေျပာေလ့ရွိတာ မဟုတ္လား ''
'' ေဒါက္တာထြန္းက ေပ်ာက္ေနတာဆိုေတာ့ကာ သူ ့ကို စရွာရေတာ့တာပဲ ''
'' ခင္ဗ်ားလဲ ပ်င္းပ်င္းရွိေတာ့မယ္.. ကၽြန္ေတာ္တို ့ အတူတူလမ္းေလ်ာက္ရင္း ဆက္ေျပၾကတာေပါ ..''
ကိုဘက္ဘြိဳင္း က ေျပာရင္းပင္ ကုတ္အကၤ်ီကို ထပ္ဝတ္ကာ သြားဟန္ျပင္ သျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္လည္း ေသာက္လက္စ
ေရေႏြးကို အကုန္ေမာ့ေသာက္လိုက္ရင္း ထလိုက္သြားရေလသည္ ။
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္း ႏွင့္ ကလုံးအခ်စ္
အခန္း ( ၅ )
ေနရာကား ကမၻာၿဂိဳလ္၏ အေထြေထြ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးအေဆာင္ရွိ အေထြေထြ ထိန္းခ်ဳပ္ေရး ခန္းမက်ယ္ႀကီးထဲတြင္ျဖစ္သည္ ။
ေဒါက္တာထြန္းမွာ အာ႐ုံထိန္းေဆးမ်ား မျပယ့္တျပယ္ႏွင့္ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနတုံးပင္ရွိေသးသည္ ။
'' ကိုကိုထြန္း နိုးေနၿပီလား ''
ႏူးညံ့ေသာ အသံရွင္ေလးကို ရွာေဖြၾကည့္မိသည္ ။
'' ဟိုက္ရွားလဘား ---လား---လား----''
ေဒါက္တာထြန္း မိမိမ်က္စိကိုမိမိ မယုံနိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားသည္ ။ လူအစစ္ ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္ ။
ဒီလို လူအစစ္ကို မေတြ႕ထိရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီျဖစ္ေသာ ေဒါက္တာထြန္းမွာ နတ္ဝင္သည္လို တဆတ္ဆတ္တုန္
လာသည္ ။ ေကာင္မေလးႏွစ္ဦးမွာ အဝတ္ဗလာ ကိုယ္လုံးတီး ႏွင့္ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း လွခ်င္တိုင္းလွေနၾကေလသည္ ။
ႏွစ္ဦးလုံးမွာ ႐ုပ္ခ်င္းကလည္း ခၽြတ္စြပ္၊ အရပ္အေမာင္းခ်င္းကလည္း တူတူျဖစ္ေလသည္ ။
ႏွစ္ဦးစလုံးမွာ ဦးေခါင္းေပၚတြင္ အသားေရာင္ ေခါင္းစြပ္ စြပ္ထားၾကကာ
ပန္းဆီေသြးေရာင္ႂကြေနေသာ ဖေယာင္း ပန္းပု႐ုပ္မ်ားပမာ ႂကြႂကြရြရြ လွလွပပျဖစ္ေနေလသည္ ။
ရင္သားေလးမ်ားမွာ တင္းဝိုင္းစက္ေနကာ နို႔သီးေခါင္းကေလးမ်ားက ပန္းေရာင္ရင့္ရင့္ႏွင့္ ဘူးသီးႏုႏုပၚ သေျပသီးႏုႏု
တင္ထားသလိုမ်ိဳး မာမာက်စ္က်စ္ေလးေတြျဖစ္သည္ ။
တင္သားကေလးမ်ားမွာလည္း တင္းတင္းက်စ္က်စ္ႏွင့္ အဆီပိုေလးမ်ားမရွိပဲ အေလာေတာ္ၾကည့္ေကာင္း႐ုံသာ
ျပည့္ျပည့္ၿဖိဳးၿဖိဳး ရွိေလသည္ ။ ဆင္စြယ္ေခ်ာင္းပမာ လွပေသာေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းဆုံရာတြင္ရွိေသာ အခ်စ္လြင္ျပင္
ငယ္ကေလးမွာ အေမြးႏုကေလးမ်ား ခပ္ပါးပါး ေပါက္လ်က္ရွိေနေလသည္ ။
ၾကည့္ေနရင္းမွာပင္ ႏွစ္ဦးသား ေဒါက္တာထြန္း ေဘးတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္ဆီသို႔ ကပ္လာေလသည္ ။
ေဒါက္တာထြန္းက ဖေယာင္း႐ုပ္ထု ကလ်ာႏွစ္ပါးကို လွမ္းကိုင္လိုက္ခ်င္သျဖင့္ လက္ကိုေျမႇာက္လိုက္ရာ ေျမႇာက္မရေခ် ။
ေျခလက္ေလးဘက္မွာ ကုတင္ႏွင့္ ပူးကာအဂၤလိပ္အကၡရာ X ပုံစံ ခ်ည္ေႏွာင္ထားသျဖင့္ တုတ္တုတ္မွမလႈပ္နိုင္ေၿခ ။
ထိုအခါမွ မိမိကို အာ႐ုံလႊဲေဆးျဖင့္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ျခင္း ခံရသည္ကို သတိရမိသည္ ။
သို ့ေသာ္ တစ္ခဏသာျဖစ္သည္ ။ အေၾကာင္းမွာ နတ္မိမယ္ႏွစ္ပါးက ႏူးညံ့လွေသာ လက္ဖဝါးမ်ားျဖင့္
မိမိဝမ္းဗိုက္၊ ေပါင္၊ ေျခသလုံး စသည္တို ့ကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္လာမႈအေပၚ စိတ္ေရာက္သြားေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္။
သူတို႔ႏွစ္ဦး၏လက္ဖဝါးမ်ား၏ အထိအေတြ ့ေၾကာင့္ ဖြားဘက္ေတာ္မွာလည္း တေျဖးေျဖး ထႂကြလာေလသည္ ။
လက္ဖဝါးႏွစ္ခုက ဥႏွစ္လုံးကို အသာအယာ ပြတ္သပ္ေခ်ာ့ျမဴေပးစဥ္မွာပင္ ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံး ေႏြးကနဲ ျဖစ္သြားေလသည္ ။
အေၾကာင္းမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ၿပိဳင္တူလိုပင္ နို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကို လ်ာဖ်ားကေလးျဖင့္ ဖိကာဖိကာ
က်ီစယ္လိုက္ၾကေသာေၾကာင့့့္ ျဖစ္ေလသည္ ။
တေျဖးေျဖးႏွင့္ ရင္ဘတ္ဆီမွ ေအာက္သို ့ ဆင္းသြားကာ တစ္ဦးက ဥမ်ားကို အသာလ်ာဖ်ားကေလးျဖင့္ တို ့ထိလိုက္စဥ္မွာပင္
အျခားတစ္ဦးက ကြမ္းသီးေခါင္းတစ္ခုလုံးကို ငုံကာ အသာစုပ္ယူလိုက္ေလသည္။ ၿပီးမွ ထက္ေအာက္စုန္ကာဆန္ကာျဖင့္
တို ့ထိ က်ီစယ္ေနေလသည္ ။
ညိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲျဖင့္ ၿပီးလုၿပီးခင္ အလြန္ေကာင္းေနစဥ္မွာပင္၊
'' ကဲ ညီးတို ့ဖယ္ၾကေတာ့ ''
အလြန္ေလးနက္သာ အသံရွင္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ ထာဝရသက္ဆုံးတိုင္ ကမၻာတကာ့ ကမၻာမ်ား၏အႀကီးအကဲႀကီးမႉး
ဟုုဆိုကာ ငါသည္ကား ကမၻာ့ကမၻာၿဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ မင္းဘုရားႀကီး ျဖစ္ေလသတည္းဟု သူ ့ဘာသာသူ ေၾကညာထားသူ
ကိုနတ္ခ်ဳပ္ကို ေတြ ့ရေလသည္ ။
'' ေဒါက္တာထြန္း.. ဘယ့္ႏွယ့္လဲ.. ေတာ္ေတာ္မွ ေကာင္းရဲ့လား၊ က်ဳပ္တပည့္မေတြရဲ့ အျပဳအစုေတြ.. ခင္ဗ်ား
ကၽြန္ေတာ္တို ့နဲ ့မပူးေပါင္းဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားမွတ္ထားရမွာက ဒီဘဝမွာ ခင္ဗ်ားဟာ အခုလိုဘဲ ဆတ္တငံ့ငံ့နဲ ့ပဲ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ ၿပီးေအာင္ေကာင္းမြန္လွပတဲ့ ခံစားမႈကို ဘယ္ေတာ့မွ မရေတာ့ဘူးလို ့သာ မွတ္ဗ်ာ...
ခင္ဗ်ား ေခါင္းညိတ္လိုက္တာနဲ ့ က်ဳပ္တပည့္မေတြက ထိုင္ရာမထ နတ္ျပည္ ေရာက္သြားေအာင္လုပ္ေပးၾကလိမ့္မယ္၊
ခင္ဗ်ား စဥ္စားဖို ့ အခ်ိန္ ႏွစ္ပတ္တိတိေပးမယ္.. ကဲ...စဥ္းစားထားေပေတာ့ ''
ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ သူတို ့အားလုံးေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္ ။
အမွန္မွာ ေဒါက္တာထြန္း၏ အျမင္အာ႐ုံခံ ဦးေႏွာက္လွိုင္းမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ေသာေၾကာင့္
မ်က္စိက ဘာမွသိျမင္ ခံစားမရေတာ့ျခင္းသာျဖစ္ေလသည္ ။အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းႏွင့္ ကလုံးအခ်စ္
အခန္း (၆)
' 'ဒါနဲ ့ ခင္ဗ်ားက ဘယ္လိုကဘယ္လို ကမၻာၿဂိဳလ္ဆီ လိုက္သြားရတာလဲ ''
'' အဲဒီဟာကေတာ့ နဖူးမွာ -ီးေပါက္တယ္ဆိုတဲ့ စကားကေန လိုက္ရေတာ့တာပဲ ''
'' တစ္ အခ်က္က ျမားနတ္ေမာင္ၿဂိဳလ္မွာ နဖူးမွာ-ီးေပါက္တယ္လို ့အိုင္ဒီကတ္က ကိုယ္တြင္ထင္ရွားေသာအမွတ္အသား
ေနရာမွာ ျဖည့္ထားတဲ့သူ လူထဲကလဲ တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူးဗ်ာ ။ ႏွစ္ အခ်က္ကေဒါက္တာ ဒူးထြန္း အင္ေကာ္ပိုရိတ္တက္ရဲ့
ကလုန္း မွတ္တမ္းထဲမွာလဲ တစ္ေယာက္မွ မွတ္ထားတာမရွိဘူူး..။
ၿပီးေတာ့ ကိုဝိနဲ ့ ကိုႀကီးမီးေသြး ႏွစ္ေယာက္သား ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္သြားၾကည့္ၾကတုန္းက နဖူးမွာ ဘာမွမရွိတဲ့ သူေတြဘဲ ေတြ ့ရတယ္မဟုတ္လား၊ ဆက္စပ္ စဥ္းစားမိရင္း ဘာမွ မရွိဘူးဆိုတာကို အမွန္လို ့ယူလိုက္တယ္၊
ႏွစ္ေယာက္လုံးေတြ ့တာက တစ္ေယာက္တည္း ေတြ ့တာထက္ ပိုေသခ်ာမယ္လို ့
ယူဆတာလဲ ပါတာေပါ့ေလ ။ ဒါဆိုရင္ ေသခ်ာၿပီဆိုၿပီး အခ်စ္တကၠသိုလ္ၿဂိဳလ္ရဲ့ အလင္းလြန္ယာဥ္ပ်ံ ဝင္ထြက္မွတ္တမ္းမွာ
ရွာၾကည့္ေတာ့ တစ္ခုထူးတာေတြ ့တာပဲ ''
'' ဘာေတြ ့တာတုံး ''
ကၽြႏု္ပ္ကေျပာရင္းပင္ နာမည္ႀကီးလွေသာ ဆန္ကင္ေျခာက္ဖုတ္ တဖတ္ကိုေကာက္ဝါးကာ ျမဳံ ့ေနလိုက္သည္ ။
'' အဲဒီမွာ လစၾကၤာၿဂိဳလ္ကေနလာတဲ့ ယာဥ္တစ္စင္းဗ် ''
'' လစၾကၤာၿဂိဳလ္ကို စုံစမ္းၾကည့္ေတာ့လဲ ကၽြန္ေတာ္တို ့ဆီကို အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘာမွ လႊတ္ထားတာ မရွိဘူးဗ်ာ ''
'' လစၾကၤာၿဂိဳလ္ကေန လာတာဆိုၿပီး လမ္းေၾကာင္းတူလဲ လာရမယ္ ၿဂိဳလ္စံေတာ္ခ်ိန္တူူလာနိုင္တဲ့ၿဂိဳလ္လဲ ျဖစ္ရမယ္ဆိုရင္ ''
'' ကမၻာၿဂိဳလ္ပဲ ရွိေတာ့တာေပါ့ မဟုတ္လား '' ဟုကၽြႏု္ပ္က ျဖည့္ေျပာရင္း
ေတာ္ေတာ္ႀကီးေသာ ဆန္ကင္ေျခာက္ဖုတ္အတုံးကို ေကာက္ယူကာ ဝါးလိုက္ရင္းတစ္ဆက္တည္းမွာပင္
ေရေႏြးၾကမ္းက်က်ကို ေသာက္ခ်လိုက္ရာ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို အာသာေျပသြားေလသည္ ။
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းႏွင့္ ကလုံးအခ်စ္
အခန္း (၇)
'' ဒါနဲ ့ ခင္ဗ်ားက ကမၻာၿဂိဳလ္ကို လိုက္သြားေတာ့တာပဲလား ''
'' ဘယ္ခ်က္ခ်င္းလိုက္လို ့ ရမွာလဲ''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက ေဝးေဝးရွိ ၾကယ္ကေလးမ်ားကို ေငးၾကည့္ရင္း ခပ္ေလးေလးေျပာသည္ ။
'' ကမၻာ့ ကမၻာ ၿဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ နတ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္းလဲ ခင္ဗ်ားသိသားနဲ ့ ''
'' ကၽြန္ေတာ္ ဒီအတိုင္း ထလိုက္သြားလို ့ကေတာ့ ဟိုေရာက္တာနဲ ့ ကြိကနဲေတာင္မျမည္လိုက္ရပဲ အသက္ေပ်ာက္
သြားမွာေပါ့ '' ကိုဘက္က ဇက္ကို ပုျပလိုက္ရင္း ေျပာေလသည္ ။
'' အင္း ခင္ဗ်ားလဲ ေၾကာက္တတ္တဲ့အခါ ရွိတာပါပဲေနာ္ '' ကၽြန္ေတာ္ကေျပာရာ သူက
'' ဒါနဲ ့ စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ အေျဖက ပါၿပီးသားပါပဲ မဟုတ္လား၊ ငါးၾကင္းဆီနဲ ့ ငါးၾကင္းျပန္ေၾကာ္ရတာေပါ့ ''
'' သူ႔နည္းနဲပဲ သူ ့ကို ျပန္သတ္ရတယ္ ''
'' လစၾကၤာၿဂိဳလ္က လယာဥ္ပ်ံ ပ်ံသန္းေရး အတြင္းေရးမႉး ဂ်ဴနီယာဟန္နီကို အပူကပ္ရေတာ့တာပါပဲ ''
'' သူက ကူညီပါ့မယ္သတဲ့လား ''
ကၽြႏု္ပ္မွာ လယာဥ္ပ်ံ ပ်ံသန္းေရးဌာနတြင္ ကိုဘက္ ပိုင္းေလာ့လုပ္ခဲ့စဥ္က ဂ်ဴနီယာဟန္နီႏွင့္ ပတ္သက္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကိုေတြးမိသျဖင့္ ခပ္ေလးေလးေမးၾကည့္ရာ၊
'' အခ်ိန္က အဆုံးအျဖတ္ေပးပါတယ္ဗ်ာ၊ ႏွစ္ေပါင္း ၄ဝဝဝေလာက္ေတာင္ၾကာသြားမွေတာ့ ''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက ဗာက်ဴရယ္ေဆးတံကို ေနာက္ဆုံးတစ္ႀကိဳက္ ရွိုက္လိုက္ကာ
အေငြ ့ျပာျပာမ်ားကို အသာ မႈတ္ထုတ္လိုက္ရင္း
''ကဲ ညေနခင္းစာေလး ျဖည့္ၾကဦးစို ့ ''
'' မၾကည္ျပာဆိုင္ရဲ့ ျမန္မာလက္ရာေကာင္းေလးေတြ မစားရတာၾကာၿပီ၊ အေညာင္းေၿပ လမ္းေလ်ာက္ သြားၾကတာေပါ့''
ဟုဆိုကာ ေစာေစာက ဟန္နီအေၾကာင္းေျပာခဲ့စဥ္က မ်က္ႏွာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ
ၾကည္ၾကည္လင္လင္ျဖင့္ ေလ်ာက္ထြက္သြားရာ ကၽြႏု္ပ္မွာ အေျပးကေလးလိုက္ရေလေတာ့သည္ ။အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းႏွင့္ ကလုံးအခ်စ္
အခန္း (၈)
'' တူ-----တူ--------''
'' လာျပန္ၿပီ တစ္မ်ိဳး '' ဟုေတြးလိုက္ရင္း ေဒါက္တာထြန္းမွာ မ်က္လုံးကေလး ေစာင္းကာၾကည့္ေလသည္ ။
ေဒါက္တာထြန္းမွာ တစ္ကိုယ္လုံးကို လႈပ္မရေအာင္ တုတ္ေႏွာင္ျခင္းခံထားရသျဖင့္ မ်က္လုံးသာ လႈပ္နိုင္ေလသည္ ။
သို ့ေသာ္ ၃၆ဝ ဒီကရီျပည့္ ႀကီးမားေသာ စက္ဝိုင္းခုံးေမွာက္ထားသလို ဘယ္ဘက္ကို ၾကည့္ၾကည့္ ျမင္ေနရေသာ
ခန္းလုံးျပည့္ စကရင္ႀကီးျဖင့္ ေယာက်ာ္းႏွင့္မိန္းမတို ့ အခ်စ္ပလူးပုံ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို မရပ္မနား ေတာက္ေလ်ာက္ျပေပး
ေနသျဖင့္ တစ္ခုတည္းသာလႈပ္ႏွိုင္ေသာ မ်က္လုံးကို ေမွးကာတစ္မ်ိဳး ျပဴးကာတစ္ဖုံျဖင့္ နန္းစေတာ့ပ္ အားေပးေနရၿပီး
သကာလ မ်က္စိအေၾကာမ်ားမွာ ေညာင္းညာကိုက္ခဲလ်က္ ရွိေနၿပီျဖစ္သည္ ။
ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို တင္းေတာင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ဖြားဖက္ေတာ္ကလည္း ဆုံးခန္းတိုင္မၿပီးရေသးေသာေၾကာင့္ နာသလိုလို
က်င္သလိုလိုႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုေနရခက္ေလသည္ ။
ဒီတစ္ခါၾကားရသည့္ အသံမွာ တိုးတိုးအုပ္အုပ္ျဖင့္ ေျခရင္းဘက္မွလာသျဖင့္ ဘာမွမျမင္ရေပ ။
ေခါင္းကို နဲနဲမတ္ၾကည့္ရန္ က်ိဳးစားေသာ္လည္း တုတ္တုတ္မၽွ လႈပ္မရသျဖင့္ မျမင္ရေပ ။
ဲျဗဳန္းကနဲ ေျခေထာက္ေအာက္ပိုင္း တစ္ခုလုံးေအးကနဲ ျဖစ္သြားေလသည္ ။
အေၾကာင္းမွာ ကိုယ္လုံးတီးအေပၚတြင္ ျခဳံထားေသာ တစ္ခုတည္းေသာ ေစာင္ကို ဆြဲလွန္ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္ ။
ထို ့ေနာက္ ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ေပ ၊ ေစာေစာကေစာင္ကို ေခါင္းေပၚ ဆြဲျခဳံျခင္း ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္ ။
ေဒါက္တာထြန္းမွာ ဘာဆက္ျဖစ္လာေတာ့မည္နည္းဟု ထိတ္လန္ ့စြာ ေစာင့္ၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္
ဥႏွစ္လုံးကို ပူေႏြးေသာ အရာတစ္ခုက ထိလာသည္ကို သိလိုက္ရေလသည္ ။ ထို ့ေနာက္ အဆိုပါ ပူပူေႏြးေႏြး အရာက
ဖြားဖက္ေတာ္ကို လာတို႔ထိက်ီစယ္ ေနေလသည္ ။ ေစာေစာက ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ျဖစ္ေနျခင္းမ်ား ေပ်ာက္သြားကာ ႏွလုံးခုန္သံတို ့
ျမန္လာေလသည္။ တစ္ခုလုံးကို ပူပူေႏြးေႏြးအရာျဖင့္ ငုံအုပ္လိုက္ျခင္း ခံထားရသလို ထင္လိုက္ေလသည္ ။
ဖိုမဆက္ဆံပုံမ်ား ေတာက္ေလ်ာက္ ၾကည့္ေနရၿပီး အလြန္ပင္စိတ္ထန္ကာ ထႂကြေနေလရာ
တစ္ခဏျခင္းမွာပင္ ေပါင္သားမ်ား အတြင္းဆီမွ တစစ္စစ္ နငွ႕္ က်ဥ္တက္လာကာ သုတ္ေရမ်ားကိုအားပါးတရ
စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ပန္းလႊတ္လိုက္ေလသည္ ။
''တီ---တီ---တီ-----''
ခန္းမေဆာင္ တစ္ခုလုံး မီးနီမ်ား မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္ လင္းလာကာ ကမၻာ့ ရဲေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖြဲ ့မွ ရဲသားမ်ား ဝင္ေရာက္လာတာ ေတြ ့ရေလသည္။ လုံးေထြးသတ္ပုတ္သံမ်ား အနည္းငယ္ ၾကားရၿပီးေနာက္ ခန္းမေဆာင္ တစ္ခုလုံးျပန္လည္ ၿငိမ္သက္သြားေလသည္။ ေဒါက္တာထြန္းမွာ ဘာမွ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရသျဖင့္ ေရေရရာရာမသိ
လိုက္ေသာ္လည္း ေစာေစာက မိမိကိို လာကိုင္တြယ္ျပဳစုေပးသူမွာ အဖမ္းခံလိုက္ရေၾကာင္းကိုေတာ့ ရိပ္မိသလိုလိုရွိ
သြားေလသည္ ။
'' ရွီ---------------''
ခုတင္ေအာက္ရွိ ဟိုင္ဒေရာလစ္ ဂက္စ္စပရင္ဘားမ်ား၏ ၿပိဳင္တူ လႈပ္ရွားသံမ်ား ၾကားလိုက္ၿပီးေနာက္
ေဒါက္တာထြန္း တုတ္ေႏွာင္ခံထားရေသာ ခုတင္မွာ ၾကမ္းျပင္ႏွင့္ ၉ဝ ဒီဂရီ ေထာင္မတ္သြားေလသည္ ။
႐ုတ္တရက္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သလို ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ မူးကနဲ ျဖစ္သြားေသးေသာ္လည္း
ခ်က္ခ်င္းပင္ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ျမင္ရေလသည္ ။
ခန္းမေဆာင္ ဟိုဘက္စြန္းတြင္ သုံးဦးသားေခါင္းခ်င္းဆိုင္ တီတိုးတိုင္ပင္ေနဟန္ရွိသည့္
ကမၻာ့ ကမၻာၿဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ ကိုနတ္ခ်ဳပ္၊ ကမၻာ့ ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမး
ကမၻာၿဂိဳလ္ ျပန္ၾကားေရး အတြင္းေရးမႉးမ်ားအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ဖီးမာရွယ္ ကိုနိုးတူးတို ့ကို
စုံစုံညီညီ ေတြ ့ရေလသည္ ။
ၿဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ နတ္ခ်ဳပ္မွာ ႐ုပ္ေျပာင္း႐ုပ္လႊဲေတာ္သည္ဟု နာမည္ႀကီးသည္ ။
ခဏတာ အဖိုးႀကီးပုံ ျဖစ္လိုက္.. ေနာက္ ခဏေနေတာ့ ေကာင္မေလး လန္တန္ပ်ံတန္ပုံျဖစ္လိုက္ႏွင့္
သူ ့မူရင္း႐ုပ္အား ေတြ ့ဖူးသူ အလြန္ရွားေလသည္ ။ တခါတခါ အသက္အေတာ္ႀကီးေသာ ေတာကအဖိုးႀကီး
တစ္ေယာက္ပုံစံ ဖမ္းထားေသာ္လည္း အသက္ငယ္ငယ္ႏွင့္ ၿမိဳ ့သားတစ္ေယာက္သာျဖစ္သည္ကို ေဒါက္တာထြန္း
တပ္အပ္သိေလသည္ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးမွာ သူ ့ေနာက္တြင္ ရဲေထာက္လွမ္းေရး အထူးလုံျခဳံေရး
အမ်ိဳးသမီးတပ္ဖြဲ ့ဝင္မ်ား အစုံအလင္ၿခံရံလ်က္ ရွိေနေပသည္ ။
'' ဂလု----၊ ဂလု-------''
ေဒါက္တာထြန္းမွာ တံေတြးေတာင္ သီးသလို ျဖစ္သြားေလသည္ ။ ဟုတ္ပါသည္ ။ ရဲေထာက္လွမ္းေရး တပ္ဖြဲ ့ဝင္မ်ားမွာ
အားလုံး အမ်ိဳးသမီးမ်ားသာ ျဖစ္ၾကၿပီး လက္နက္ကိရိယာမ်ား အျပည့္အစုံ တပ္ဆင္ထားေသာ္လည္း
ထူးဆန္းသည္မွာ ေဘာင္းဘီအကၤ်ီမ်ားကို ဝတ္ဆင္ထားျခင္းမရွိေပ ။ အားလုံး ကိုယ္လုံးတီးမ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ အိုင္ေမးမွာ ကိုနတ္ခ်ဳပ္ေျပာေနသည္မ်ားကို နားေထာင္ေနသလို ရွိေနေသာ္လည္း
ေနာက္ဖက္ရွိ ကိုယ္လုံးတီး ရဲေမမ်ားကို လွည့္လွည့္ၾကည့္ရင္း သေရမ်ားတျမားျမားက်ေနသည္ကိုေတာင္ လွမ္းျမင္ရေလ
သည္ ။ ကာနယ္ ဟူေသာဂုဏ္ပုဒ္မွာ ကမၻာ့ ကမၻာၿဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ ကိုနတ္ခ်ဳပ္က ခ်ီးျမႇင့္ထားေသာ
ဘြဲ ့ထူး ဂုဏ္ထူး မဟုတ္ပါ ။ သူ ့လက္ေအာက္ရွိ ရဲေမမ်ားက ေပးထားေသာ နာမည္ျဖစ္ေလသည္ ။
အေၾကာင္းမွာ သူ႔အနားကပ္သြားေသာ ရဲေမမ်ားအား ေဘးဘီမွမျမင္ႏွိုင္ေအာင္ ကိုယ္လုံးႏွင့္ကာ ကာ ထားၿပီး လွမ္းလွမ္း
နယ္ေလ့ ရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္ ။ ထို ့ေၾကာင့္ ကိုအိုင္ေမးအနား သိပ္မကပ္ရဲၾကေပ ။
ကမၻာၿဂိဳလ္ ျပန္ၾကားေရး အတြင္းေရးမႉးမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ဖီးမာရွယ္ နိုးတူးမွာ
ျပည့္ျပည့္ဖိုင့္ဖိုင့္ႏွင့္ ေျပာေနသည္မ်ားကို ခပ္ျပဳံးျပဳံး နားေထာင္ေနေလသည္ ။
ဖီးမာရွယ္ ဟူသည္မွာလည္း အေၾကာင္းသိသူမ်ားက ေပးထားေသာ အမည္သာျဖစ္ေလသည္ ။
ကမၻာၿဂိဳလ္ ျပန္ၾကားေရး အတြင္းေရးမႉးမ်ားအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ဖီးမာရွယ္ နိုးတူးအား
အေၾကာင္းသိသူမ်ားက ဖီး လဲ ဖီးတယ္... မာ လဲ မာတယ္.. ရွယ္လဲရွယ္ပဲဟု ေျပာေနၾကရာမွ တြင္သြားေသာ
အမည္ျဖစ္ေလသည္ ။
ၿဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ နတ္ခ်ဳပ္က ေဒါက္တာထြန္းဆီ တစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္ရင္း တစ္စုံတစ္ခုကို တီးတိုးေျပာကာ
ျပန္ၾကားေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ဖီးမာရွယ္ နိုးတူးႏွင့္အတူ ခန္းမေဆာင္ႀကီးထဲမွ ျပန္လည္ထြက္သြားေလသည္ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးမွာ အထူးတပ္ဖြဲ ့ ရဲေမမ်ားၿခံရံလ်က္ ေဒါက္တာထြန္း ဆီသို ့
ေလ်ာက္လွမ္းလာေလသည္ ။
'' ဒီမွာ--''
ေဒါက္တာထြန္း နဲနဲေတာင္ တုန္လႈပ္သြားေလသည္ ။
မိမိက ရဲေမေလးမ်ားကို အာ႐ုံခံစား ရႈစားေနသျဖင့္ အိုင္ေမးအနားကပ္လာသည္ကို သတိမျပဳမိဘဲ ရဲေမမ်ားကိုသာ
ငမ္းေနမိသျဖင့္ နား နား ကပ္ကာ ေအာ္ခံလိုက္ရသျဖင့္ ဆတ္ကနဲတုန္သြားၿပီး လက္ရွိအေျခအေနမ်ားကိုသေဘာ
ေပါက္မိေလသည္ ။
'' ၿဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ႀကီးဘုရားက မိန္ ့မွာလိုက္တယ္''
'' နတ္ရႈတ္ကေျပာတယ္ ''လို ့ ေျပာရင္လဲရရဲ့သားနဲ ့ဟု ေဒါက္တာထြန္း ေတြးမိေလသည္ ။
ဟုတ္ပါသည္.. ကမၻာၿဂိဳလ္သားမ်ားမွာ ကမၻာၿဂိဳလ္ကေန အျခားၿဂိဳလ္မ်ားဆီ ခရီးစရိတ္ မတတ္နိုင္ၾကေသာေၾကာင့္
ခရီးသြားေလ့ သိပ္မရွိၾကေပ ။ သြားဖူးသူမွာ လက္ခ်ိဳးေရၾကည့္လို ့ေတာင္ ရေလသည္ ။
ဒါေၾကာင့္ပင္ ကမၻာေပၚရွိသူမ်ားမွာ အျခားဘယ္ၿဂိဳလ္မွ မေရာက္ဖူးၾကသျဖင့္ မိမိၿဂိဳလ္ကိုသာ အတုမရွိဟု ထင္ေနၾကၿပီး
ေဒါက္တာေက ထြင္ထားေသာ မဟာေနမီးလုံး အစြမ္းျဖင့္ စၾကာဝဠာတိုက္တစ္ေသာင္းတိတိ ထြန္းလင္းေနသည္ကိုပင္ ၿဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ႀကီးဘုရားနတ္ခ်ဳပ္၏ အမိန္ ့အရ ေနနတ္သားက ျမေက်ာက္ျဖာတင္းသျဖင့္
ၿဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ႀကီးဘုရား၏ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ္ေတာ္တို ့အား ဆန္ ့က်င္ျခင္းငွာ မစြမ္းသာသျဖင့္ ကမၻာၿဂိဳလ္အား ညဖက္မွာပါလင္းေစရန္ ေနအတု တစ္ခုကို ထြန္းလင္းေပးရသည္ဟု ထင္မွတ္ေနၾကရွာေလသည္ ။
သနားဖြယ္ေကာင္းေလစြဟု ေတြးမိရင္း အိုင္ေမးကို ၾကည့္မိရာ
'' ခင္ဗ်ားကို ပညာရွင္မို ့လို ့ ဒီတစ္ခါ ခြင့္လႊတ္လိုက္မယ္ ''
'' ကၽြန္ေတာ္တို ့က ဒီလိုမ်ိဳး ျဖစ္လာမယ္လို ့ထင္ထားလို ့ကို သုတ္ရည္အထူးသီးသန္ ့အာ႐ုံခံကိရိယာေတြ တပ္ထားတာ''
'' ငါ ထြင္ထားတဲ့ဟာ ငါ့ ကိုျပန္လာေျပာေနေသးတယ္ ''ဟု ေဒါက္တာထြန္းက စိတ္ထဲမွေျပာမိေလသည္ ။
'' ခင္ဗ်ားက ပန္းထုတ္လိုက္တာနဲ ့ ကၽြန္ေတာ့္ ဆီကို ၿပိဳင္တူ သတင္းပို ့ခ်က္ေတြ ဝင္လာတာပဲ ''
'' မင္းတို ့ ေစာေစာက ဖမ္းသြားတဲ့သူကို ဘာလုပ္ၾကမလို ့လဲ '' ေဒါက္တာထြန္းက ေမးေလသည္ ။
'' စိတ္မပူ ပါနဲ႔ဗ်ာ..ကၽြန္ေတာ္တို ့ဆီက ေထာင္ထဲမွာ သူ ့ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ထားေပးပါ့မယ္ ။
ဒါေပမယ့္ လူတိုင္းကို အခို်းက်ေဝေပးေနတဲ့ မေသေဆး ကိုတာ ကိုေတာ့ သူ ့ကို မေပးေတာ့ဘူးလို ့
ကၽြန္ေတာ္ ဆုံးျဖတ္ထားတယ္ ။ သူ အလြန္ဆုံးေနရ ေနာက္ခဏပါပဲ ။ ႏွစ္ ၃ဝ-၄ဝေလာက္ေပါ့ ။
ခင္ဗ်ား သိေအာင္ေျပာလိုက္ဦးမယ္။ သူ ့ေဆး ကိုတာက အမွန္က သူ ရပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က သူ ့ကို မေပးေတာ့ဘဲ ေမွာင္ခိုေရာင္းစားမလို ့ ႀကံေနတာ ။
ခင္ဗ်ားကို ဒီထက္ နဲနဲေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ ပို-- စိတ္--- ဆင္း----ရဲ------ ေစ-------ခ်င္-----လို ့---''
အာ႐ုံထိန္း ေဆးမ်ားတန္ခိုးျပလာသျဖင့္ ေဒါက္တာထြန္းမွာ ေနာက္ဆုံး စကားလုံးမ်ားအား
သဲသဲကြဲကြဲ ေသေသခ်ာခ်ာပင္ ၾကားလိုက္ရျခင္း မရွိေတာ့ေပ။ အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းႏွင့္ကလုံးအခ်စ္
အခန္း(၉)
'' ဘာ.... ဘယ္လို.... ဘယ္လို.. ပ်ံသန္းေရးမႉးက ကိုယ္တိုင္ေမာင္းလာတယ္ ''
'' အဟုတ္ဗ်ိဳ ့.. ကၽြန္ေတာ္လဲ ယာဥ္ပ်ံထြက္ထြက္ျခင္းမွာ ခင္ဗ်ားဆီ ပီအမ္တစ္ေစာင္ ပို ့လိုက္ရေသးတယ္ ''
'' ခင္ဗ်ား မွတ္မိမလားေတာ့ မသိဘူး ''
'' ကိုဘက္ရာ.. ခင္ဗ်ားနဲ ့ကၽြန္ေတာ္က ေန ့တိုင္းလိုလို ပီအမ္ေတြပို ့ေနတဲ့ဟာ ကၽြန္ေတာ္က ဘယ္အေစာင္က
ဘယ္တုန္းကဆိုတာ ဘယ္လိုလုပ္ မွတ္မိမွာလဲဗ် ''
'' အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့ေသးတယ္ေလ၊ ''ရာဇဝင္ထဲမွာ ဆက္ဆီ့ကို ထားခဲ့''ေရွးေဟာင္းဇာတ္လမ္းႀကီးကို
အခ်စ္တကၠသိုလ္ ကပြဲခန္းမေဆာင္ႀကီးထဲမွာ အင္တီဂရိတ္တက္ ဘိုင္အိုလစ္ကြစ္ကလို ့စ္ဆားကစ္ စကရင္ႀကီးနဲ ့ ေနာက္
တစ္ေခါက္ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္လို ့ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့တုန္းကေလ ''
'' ဟာ သိၿပီ...အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ့္လဲ အလုပ္ေတြကမ်ားလို ့ ခင္ဗ်ားနဲ ့ေတာင္ ေတာ္ေတာ့္ကိုသိပ္မေတြ ့နိုင္ဘူးေလ '
'' ကၽြန္ေတာ္လဲ အာကာသ ေလဟာနယ္ထဲေရာက္တာနဲ ့ ထိုင္ခုံခါးပတ္ကိုျဖဳတ္လိုက္ၿပီး နဲနဲလည္းလန္းသြားေအာင္ ဘားေကာင္တာဆီ..သြားသဗ်ိဳ ့..''
'' ပင္နာကိုလာဒါ မွာလိုက္တယ္...လာခ်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က အခ်စ္တကၠသိုလ္ ဗြီအိုင္အမ္စီ အထူးထုတ္ အြန္လိုင္း
သရီးဒီ တယ္လီပသီ သတင္းစာကို ဖတ္ေနခ်ိန္ဗ် ''
'' ပထမေတာ့ ဖန္ခြက္လာခ်တဲ့ စားပြဲထိုးက ဘာျဖစ္လို ့ထြက္မသြားေသးတာလဲေပါ့၊..ၾကည့္ေနရင္းေနာက္ထပ္
ပင္နာကိုလာဒါ တစ္ခြက္ေရာက္လာတယ္..ခင္ဗ်ားမွတ္မိလား၊ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ဆန္အန္ဒ႐ူးမွာတုန္းကလိုမ်ိဳးဗ်၊ အေပၚမွာ
ခရင္မ္ပါးပါး သတ္ထားတဲ့ ခပ္စိမ့္စိမ့္ ပင္နာကိုလာဒါမ်ိဳးဗ်ာ၊ အဲဒီမွာ ဖန္ခြက္ကိုင္ၿပီးလာခ်ေပးတဲ့ လက္ကေလးကို
ၾကည့္မိရင္း ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္မိေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းသြယ္လ်လ်ေလးေတြဗ်ာ..
ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ ့ကိုေတြ ့တာပဲ ''
'' ဂ်ဳနီယာ ဟန္နီ လား ''
ကၽြႏု္ပ္က သိသိႀကီးႏွင့္ ဝင္ေထာက္ေပးလိုက္ေလသည္ ။
'' ခင္ဗ်ားကလဲ၊ သူ႔အေၾကာင္းေျပာေနတာ သူပဲေပါ့ ''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက နဲနဲစိတ္လႈပ္ရွားသြားသည္ကို ဖုံးဖိရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကို မလုံမလဲလွမ္းၾကည့္ကာ ရွက္ေျပာ ေျပာေလသည္။
'' သူကေျပာေသးတယ္၊ ကိုဘက္္က အရင္အတိုင္းပဲေနာ္တဲ့..ခန႔္ၿပီးေခ်ာေနတုန္းပဲတဲ့ ”
'' သူကေရာ အရင္အတိုင္းပဲလား ''ကၽြႏု္ပ္က စပ္စုၾကည့္ရာ
'' ခုေတာ့ အရင္အတိုင္းပါပဲဗ်ာ ''
'' တေလာကထုတ္တဲ့ အခ်စ္တကၠသိုလ္ဂ်ာနယ္ထဲမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဝတုတ္လာတာ ေတြ ့ရတာပဲ ''
ကၽြန္ေတာ္ကေျပာရင္း ကိုဘက္ဘြိဳင္းကို ၾကည့္မိရာ
'' အရင္အတိုင္း လွပေနတုန္းပါဗ်ာ'' ေျပာရင္း ကိုဘက္ဘြိဳင္း၏ စိတ္က ဘယ္ေရာက္သြားသည္မသိ ။
မိမိရွိေနသည္ကိုပင္ သတိမွျပဳမိေသးရဲ့လားဟု ၾကည့္မိရာ အဆုံးမရွိ အစမရွိ
'' ခင္ဗ်ား ဟယ္လီ ၾကယ္တံခြန္ကို မွတ္မိေသးတယ္ေနာ္ ''ဟု ကၽြန္ေတာ့္အား ေမးေလသည္ ။
'' သိပ္ မမွတ္မိေတာ့ဘူးဗ်၊ ကၽြန္ေတာ္က ကမၻာမွာ ရွိေနတုန္းကလဲ နကၡတၱေဗဒေတြ စိတ္မဝင္စားတာလဲ ပါတာေပါ့ဗ်ာ ''
'' ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဟယ္လီ ၾကယ္တံခြန္ကို ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဘူးဗ် '' ဟုေျပာလိုက္သံမွာ ေဆြးသံရိပ္ရိပ္ပါေနသည္ကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ သတိထားမိ သြားေလသည္ ။
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက ေျပာေျပာဆို ထသြားၿပီး အခန္းေထာင့္ရွိိ ေရွးေဟာင္းစႏၵယား ေရွ႕တြင္ ထိုင္လိုက္ေလရာ
ကၽြန္ေတာ္တို ့ ငယ္ငယ္ေက်ာင္းသားဘဝက နာမည္ေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ အင္းလ်ား ရတနာ သဇင္ အင္ၾကင္း တို ့
ေရွ ့ေတြမွာ သန္းေခါင္ယံတိတ္ဆိတ္တဲ့ အဓိပတိလမ္းမွာ.. စစ္ကိုင္း အင္းဝ က ေရခ်ိဳးခန္းေတြထဲမွာ
အေပါင္းအေဖၚမ်ားနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ဝင္ေအာ္ဆိုခဲ့ၾကေသာ ေခတ္ေဟာင္း ဂႏၶဝင္အဆိုေတာ္ 'ထူးအိမ္သင္' ၏ သီခ်င္းသံကို ၾကားလိုက္ရေလသည္။
''သစ္ရြက္ကေလးေတြလဲ ေျမမွာခလို႔လြင့္ေႂကြျမဲ
------------------
သူေပးတဲ့ ခ်စ္အနမ္းမ်ား ျပန္လည္ကာေတြးေတာ စိတ္ေမာမိတာ
ေအးျမပါးျပင္သည္ ပူေႏြးလာ--------
-----------------
-------သူ႔အခ်စ္မ်ားကိုလည္း ျပန္လည္ကာ----''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရွိ္ေနေစခ်င္သည့္ေစတနာျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ အသာအယာထ ထြက္လာခဲ့ေလသည္။
ဝင္းတံခါးကို ေက်ာ္လြန္ၿပီးေတာ္ေတာ္ေဝးေဝး ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္အထိ ကိုဘက္ဘြိဳင္း၏ သီခ်င္းသံကို
ၾကားေနရဆဲရွိေလသည္ ။အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းႏွင့္ကလုံးအခ်စ္
အခန္း (၁ဝ)
ကမၻာၿဂိဳဟ္ အာကာသဆိပ္ကမ္းတြင္ျဖစ္ေလသည္။ တစ္ခ်ိန္က လစၾကာၿဂိဳဟ္တြင္စီးတီးဘတ္စ္အျဖစ္သုံးခဲ့ေသာ
ယခု ကမၻာတကာဆိုင္ရာအလင္းလြန္ယာဥ္ပ်ံဆိပ္ တြင္ အလင္းလြန္ယဥ္ပ်ံမ်ားႏွင့္ တာမီနယ္အၾကား ေခါက္တိုေျပးေနေသာ
ခေနာ္နီခေနာ္နဲ႔ ဘတ္စကားအိုေပၚမွဆင္းလိုက္သည္ႏွင့္ ၊
''မွတ္ပုံတင္ျပပါ''
''ၿဂိဳဟ္ကူးခြင့္ကတ္ျပပါ''
'' ကမၻာၿဂိဳဟ္ဝင္ခြင့္ျပပါ''
''အလင္းလြန္ယာဥ္ပ်ံလက္မွတ္လက္ခံျဖတ္ပိုင္းျပပါ ''
ခြင့္စာျပပါ ''
''ျပန္လည္ထြက္ခြာခြင့္ႀကိဳတင္ခြင့္ျပဳမိန႔္ျပပါ''
''စၾကာဝဠာသုံးေငြကို ဒီေနရာမွာ ကမၻာ့ေငြနဲ႔လဲၾကပါ''
''ဘလက္ေလဘယ္ေပးပါ''
''ေခ်ာကလက္ေပးပါ''
''လက္ဘက္ရည္ဖိုးေပးပါ ''
''လက္ဂိတ္တက္ဂ္ေပးပါ ''
''ပစၥည္းေတြကိုအထြက္ထိသယ္လာေပးပါ့မယ္''
စသည္ျဖင့္ စုံနဖာစီ
လူအမို်းမို်းက ေသာေသာညံစြာ ဝိုင္းေမးၾကေလသည္။
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပရင္း ေကာင္တာေနာက္ကလူကို လက္ထဲတစ္စုံတစ္ခု လုံးထည့္ေပးလိုက္ေလသည္ကိုေတြ႕ရာ
''ဟိုး အရင္တုံးကအတိုင္းပဲေနာ္'' ဟုဟန္နီေလးကေျပာေလသည္။
''အားလုံးအရင္တုံးကအတိုင္းပါပဲဗ်ာ''
ကိုဘက္က တစ္ခ်က္ေစာင္းၾကည့္ရင္းႏႈတ္ခမ္းေကြးေလးတြန႔္ကာေျပာေလရာ
''ကိုဘက္ေနာ္'' ဟုဟန္နီက မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္လွမ္းထိုးေလသည္။
''ဟန္နီ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ ငယ္ငယ္တုံးက ဟယ္လီၾကယ္တံခြန္ကိုေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ၾကတဲ့
ၾကယ္စင္တံတားေတာင္ထိပ္ဆီ အရင္သြားၾကည့္ရေအာင္''
ကိုဘက္က နံေဘးရွိဟန္နီ့ကို လွည့္ေမးလိုက္ေလသည္။
ဟန္နီကေခါင္းညိတ္လိုက္သည္ႏွင့္ ေပ်ာ္သြားသည့္ ကိုဘက္မ်က္ႏွာကိုဟန္နီဘယ္ေတာ့မွမေမ့၊
''ဟန္နီက အားလုံးမေမ့ပါဘူးေနာ္၊''ဟုႏႈတ္ကေျပာရင္း
'ကိုကိုဘက္နဲ႔ ပါတ္သက္တာေတြကိုေမ့စရာလားကြယ္'ဟုရင္ထဲကသာေျပာမိေလသည္။
''တကၠစီ''
ဟုေခၚလိုက္ရာ ေလယာဥ္တကၠစီ တစ္စီးထိုးဆိုက္လာေလသည္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ ကိုဘက္ေရာ ဟန္နီပါ လန႔္သြားသျဖင့္ ၿပိဳင္တူေအာ္မိၾကေလသည္။ ဟုတ္ပါသည္။
ေလယာဥ္တကၠစီဒရိုင္ဘာမွာ ဘက္ဘြိဳင္းတို႔ႏွင္းဆီတို႔ ကမၻာၿဂိဳဟ္တြင္ တကၠသိုလ္ပညာမ်ားဆည္းပူးခဲ့စဥ္က သင္ၾကားေပးခဲ့ေသာ
ပါေမာကၡ ပေရာ္ဖက္စာ ေဒါက္တာစိုင္းေရႊတိုးျဖစ္ေလသည္။
''ကဲ ကဲ တက္ၾက ဒီေနရာက ရပ္လို႔ရတဲ့ေနရာမဟုတ္ဘူး၊ ေတာ္ၾကာရဲလာဖမ္းေနဦးမယ္။''
ယာဥ္တံခါးကိုဖြင့္ေပးရင္းေျပာေလသည္။
''ဆရာရယ္၊ ဘယ္ႏွယ့္တကၠစီေမာင္းေနရတာလဲ'' ဟန္နီက ေမးရာ
''ပင္စင္မယူခင္တုံးကေတာ့ ဟိုကဒီက တပည့္ေတြကန္ေတာ့ၾကေတာ့ စားေလာက္တာေပါ့ကြယ္၊ ပင္စင္လဲယူလိုက္ေရာ ပင္စင္လခပဲရွိတာမဟုတ္လား၊
ပင္စင္ကလဲ လက္ဘက္ရည္ႏွစ္ခြက္ဖိုးပဲရတာဆိုေတာ့ ''
ကိုဘက္ေရာဟန္နီပါ သက္ျပင္းကိုၿပိဳင္တူခ်မိၾကေလသည္။
ဆရာစိုင္းေရႊတိုးမွာ အလြန္အသင္အျပေတာ္ေသာဆရာျဖစ္သည္။ စာေရးလည္း ေကာင္းသည္။ မဟာအခ်စ္ေတာ္ဝင္တကၠသိုလ္မွ
'ျပည္တြင္းလိင္ကိစၥမ်ားဆိုင္ရာ'
'ျပည္ပလိင္ကိစၥမ်ားဆိုင္ရာ' စသည့္စာတမ္းႏွစ္ေစာင္ျဖင့္
ေဒါက္တာဘြဲ႕ႏွစ္ထပ္ကြမ္းရရွိထားသူလဲျဖစ္ေလသည္။
သူသည္ အခ်စ္တကၠသိုလ္ၿဂိဳဟ္တြင္ေနထိုင္ခြင့္ ပီအာ ရထားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း မဒမ္တိုးအား မခြဲနိုင္သျဖင့္ ေပကတ္ကာ ကမၻာၿဂိဳဟ္ေပၚတြင္ ေနေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ကမၻာၿဂိဳဟ္မွာကား အခ်စ္တကၠသိုလ္ၿဂိဳဟ္လိုမဟုတ္ေပ။ လူအစစ္မ်ားကိုသာ လူဟုသတ္မွတ္ေလသည္။ ပေရာ္ဖက္ဆာ ေဒါက္တာစိုင္းေရႊတိုးမွာ
ကလုန္းလူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကမၻာၿဂိဳဟ္တြင္ လူရာသြင္းမခံရ။ သူ႔တပည့္မ်ား သူ႔တပည့္၏တပည့္မ်ားက
ကမၻာမဟာသာလိကာခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊားၾကက္တူေရြးပညာေရးအတြင္းဝန္႐ုံး ဥေသၽွာင္ခု်ပ္ျဖစ္သြားခ်ိန္တြင္
သူ႔ခမ်ာ ေလယာဥ္တကၠစီေမာင္းကာ ရွာေဖြစားေသာက္ေနရေလသည္။
''ဆရာ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆရာ့ကို အခ်စ္တကၠသိုလ္ၿဂိဳဟ္ဆီေခၚသြားမယ္၊ အျပန္က်တစ္ခါတည္းလိုက္ခဲ့ေတာ့''
ကိုဘက္က ယတိပ်က္ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီးသလိုေျပာေလသည္။
''ဘယ္ျဖစ္မွာလဲကြယ္''
ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့ေျပာရင္းပင္ ဒရိုင္ဘာပေရာ္ဖက္စာေဒါက္တာစိုင္းေရႊတိုးက ယာဥ္ေျပးလမ္းေပၚမွ လက္ျဖစ္ကတၱရာအညံ့စားမ်ားျဖင့္
ျဖစ္သလို ဖာေထးထားေသာ မေသမသပ္ဖါေထးရာမ်ား ခို်င့္ခြက္အေပါက္အျပဲမ်ားကို ကၽြမ္းက်င္စြာေရွာင္တိမ္းရင္း
ေလယာဥ္တကၠစီကိုအရွိန္ယူေမာင္းတက္လိုက္ေလသည္။ ေလေျပေလး ေျဖးေျဖးေသြးေနေသာ ေတာင္ထိပ္ေပၚတြင္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း၅ဝဝဝေလာက္ကအတိုင္း
မေျပာင္းမလဲ ထိုင္ခုံတန္းကေလး ရွိေနေသးတာေတြ႕ရသည္။
(တကယ္ေတာ့ ကမၻာၿဂိဳလ္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္းလဲေပ၊ အေၾကာင္းမွာ ဘာတစ္ခုမွ အသစ္အသစ္တို ့
တိုးတက္ ၊ ေအာင္ၿမ င္၊ ျဖစ္ထြန္း ၊ ေပၚေပါက္ ၊ စည္ပင္ ၊ ပြားမ်ား ၊ ထြန္းကားလာျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္။
လည္းေကာင္း အရာကိုပင္ '' ငါတို ့ ကမ ၻာၿဂိဳလ္က ၿဂိဳလ္သားေတြဟာ အာကာသထဲ ရွိရွိသမၽွ ၿဂိဳလ္အေပါင္းအားလုံးတြင္
ေနထိုင္ၾကကုန္ေသာ ၿဂိဳလ္သားအားလုံးအနက္ ေရွးေဟာင္း ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈအေမြကို အျမတ္နိုး အထိန္းသိမ္းနိုင္ဆုံး ''ဟု
ၿဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ႀကီးဘုရား နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ႀကံဖန္ ဂုဏ္ယူေနတာျဖစ္သည္ ။ စကားခ်ပ္)
'' မေန ့ညတုန္းကတည္းက ဟယ္လီ ျပန္ေရာက္လာတာေနာ္ ''
ဟန္နီက ကေလးငယ္တစ္ဦးပမာ အေျပးကေလး ထိုင္လိုက္ရင္း ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ကာေျပာေလသည္ ။
'' ကၽြန္ေတာ္လဲ မွတ္မိပါေသးတယ္ ဟန္နီ ''
ကိုဘက္က ဟန္နီ့ နံေဘးတြင္ မရဲတရဲ ဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း ေျပာေလသည္ ။
'' ကို ''
'' ေျပာေလဟန္နီ ''
'' ဟန္နီလို႔ မေခၚပါနဲ႔ေတာ့လားကြာ၊ အရင္တုံးကလိုပဲ 'ခ်စ္' လို႔ေခၚပါေနာ္ ''
' 'ခ်စ္ ရယ္ ''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက ဟန္နီ၏ လက္ကေလးကို ဆုတ္ကိုင္ရင္း ပုခုံးေလးကို သာသာဖက္လိုက္ေလရာ
ဟန္နီ့ကိုယ္လုံးကေလးက ကိုဘက္ဘြိဳင္း ရင္ခြင္ထဲသို႔ အလိုက္သင့္ မွီဝင္ေရာက္ရွိသြားေလသည္ ။
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းႏွင့္ကလုံးအခ်စ္
အခန္း (၁၂)
'' ခ်စ္ရယ္ေတြ ခ်စ္ငိုေတြ လုပ္မေနနဲ ့ ''
'' ေဟ့ ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ဖမ္းၿပီး ႀကိဳးတုပ္လိုက္စမ္း ''
စူးစူးရွရွ အမိန႔္ေပးသံတစ္ခု ထြက္ေပၚလာၿပီး ေစာေစာက ၿငိမ္သက္ေအးေဆးမႈသိဂၤါရ ရသေတြ အားလုံးပ်က္စီး
သြားသည္။ ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမး၏ အမိန႔္ေပးသံ အဆုံးတြင္ အထူးလုံျခဳံေရးတပ္ဖြဲ ့ဝင္
မ်ားက အဂၤလိပ္အကၡရာ ယူ ပုံသ႑ာန္ ကိုဘက္ဘြိဳင္းႏွင့္ ဟန္နီတို ့အား ဝိုင္းထားေလသည္ ။
့U ပုံသ႑ာန္ ဝိုင္းလိုက္ျခင္းမွာ အေပၚဘက္ကို ထြက္ေျပးရန္ လမ္းဖြင့္ထားသည္ မဟုတ္မူဘဲ အဆိုပါဖက္တြင္ ေတာင္
ထိပ္ေပၚမွ ေတာင္ေအာက္ေျခထိ ေျခာက္ကမ္းပါးယံ မတ္မတ္ႀကီးသာ ရွိသျဖင့္ ကိုဘက္ဘြိဳင္းတို ့မွာေျပးစရာ
ေျမမရွိသလိုျဖစ္ေနေလသည္။ ထိုစဥ္ ကိုဘက္က ေဘာင္းဘီေဘး ဇစ္အိပ္ထဲမွ တစ္စုံတစ္ရာကို ထုတ္ယူလိုက္ေလသည္။
ဟန္နီက ရွက္ရွက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာတစ္ဖက္ လႊဲသြားေလသည္ ။ လႊဲသြားမွာေပါ့..
ကိုဘက္ ထုတ္ယူလိုက္သည္က အခ်စ္တကၠသိုလ္ၿဂိဳလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ပေရာ္ဖက္ဆာ ၾဆာကိုရင္ျပဳံးကိုယ္တိုင္
ဦးစီးကာ တကၠသိုလ္ဓါတ္ခြဲခန္းတြင္ အထူးတီထြင္ ေဖၚစပ္ထားေသာ ဘိုင္အိုေရာ္ဘာမ်ား အသုံးျပဳၿပီး
ေသခ်ာ က်နစြာ ျပဳလုပ္ထားေသာ အစစ္ႏွင့္ခြဲျခားမရနိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ ဆင္တူလွေသာ
-ီးအတုတစ္ေခ်ာင္း ျဖစ္ေလသည္ ။ ၾဆာကိုရင္ျပဳံးက ကိုဘက္ အား ကမၻာၿဂိဳလ္သို ့မသြားခင္ ေသေသခ်ာခ်ာ
ထည့္ေပးလိုက္ေသာ လက္နက္ဆန္းမ်ားထဲက တစ္ခုျဖစ္ေလသည္ ။
'' ဝွစ္ ''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက လက္တစ္ခ်က္ေဝွ ့လိုက္ရာ ေစာေစာကတစ္ေခ်ာင္းထဲသာျမင္ေနေသာ -ီးအတုမွာ ခ်က္ျခင္းပင္
၁ဝ ေခ်ာင္းပြား သြားေလသည္ ။ ကိုဘက္ က ေဟာလီးဝုစ္ ဖဲကစားသလို -ီးအတုမ်ားအား ယပ္ေတာင္ပုံစံ ျဖန္ ့ကာ
ကၽြမ္းက်င္စြာ ကိုင္တြယ္ထားေလသည္ ။
'' ဝွစ္---''
'' ဝွစ္---ဝွစ္---ဝွစ္---''
ထို ့ေနာက္အဆိုပါ အတုမ်ားအား အထူးလုံျခဳံေရး တပ္ဖြဲ ့ဆီသို႔ လွမ္းပစ္လိုက္ေလသည္ ။
-ီးအတုမ်ားက အထူးလုံျခဳံေရး တပ္ဖြဲ ့ဝင္မ်ားဆီသို ့ ေနေရာင္ျခည္ျဖာပုံစံျဖင့္ အဆိပ္ပုံးျမားမ်ားလို ေျပးဝင္သြားေလရာ
'' ဝုန္း---ဒိုင္း-----''
'' ေဖာင္း-------ခြပ္---ေဗ်ာင္း----''
'' အြတ္---အင့္--''
အားလုံး ဖုန္လုံးႀကီးေအာက္တြင္ ေပ်ာက္သြားကာ ဝိုင္းဝန္းထိုးႏွက္ ကန္ေက်ာက္ၾကသံမ်ား ဆူညံစြာေပၚထြက္လာၿပီး
ဝ႐ုန္းသုံးကားႏွင့္ ကမၻာပ်က္သည့္အလား ျဖစ္သြားေလသည္ ။ ဟုတ္ပါသည္ ။
အထူးလုံျခဳံေရး တပ္ဖြဲ ့ဝင္မ်ားမွာ အရြယ္ေကာင္း မိန္းကေလးမ်ားသာျဖစ္ၾကၿပီး ကိုဘက္ဘြိဳင္း ထုတ္ျပလိုက္ခ်ိန္တြင္
ပထမ အားလုံး အံ့အားသင့္သြားၾကကာ အထူးအဆန္းအျဖစ္ ၾကည့္ေနၾကေလသည္ ။
တခဏအတြင္းမွာပင္ -ီးအတု ေတြမွန္းသိသြားၾကကာ ကိုဘက္ဘြိဳင္း လွမ္းပစ္လိုက္သည္ႏွင့္ သူ႔ထက္ငါ ဦးရာ
အႀကိတ္အနယ္ ဝိုင္းလုၾကေလသည္ ။
ကမၻာၿဂိဳလ္တြင္ မိန္းကေလးမ်ားသည္ အဆိုပါ -ီးအတုမ်ားကို မသုံးဖူးၾကသူ အလြန္တရာမ်ားေလသည္ ။
သို ့ေသာ္လည္း တီဗြီထဲ ၊ လူႀကီးကားေတြထဲ ျမင္ဖူးၾကားဖူးၾကသျဖင့္ လိုလဲလိုခ်င္ၾကရွာေလသည္ ။ ဝယ္လို ့ကလဲ
မရ ။ အလြန္ ့အလြန္ ရွားပါးေသာ ကုန္ပစၥည္းျဖစ္သျဖင့္ သုံးလဲမသုံးနိုင္ ၊ ေစ်းကလဲ ႀကီးေလသည္ ။
ယခု ကိုဘက္ဘြိဳင္း က -ီးအတုမ်ားကို လက္နက္သဖြယ္ သုံးကာ တိုက္ခိုက္လာသည္တြင္ ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ၾကရမည့္
အစား သူ ့ထက္ငါ ဝိုင္းလုၾကသျဖင့္ ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးေတာင္မွ
ကမၻာ့ အထူးလုံျခဳံေရးႏွင့္ ကာကြယ္ပို ့ေဆာင္ေရးေထာက္ပို ့တပ္မဟာ အေရာက္ျမန္ေသာေၾကာင့္သာ အသက္
ခ်မ္းသာရာ ရသြားျခင္းျဖစ္သည္ ။
အေၾကာင္းမွာ ကိုဘက္ဘြိဳင္းက ပစ္လႊတ္လိုက္လိုက္ျခင္း ပထမဦးဆုံးအေခ်ာင္းကို အိုင္ေမးဆီသို ့ပစ္လႊတ္လိုက္ရာ
ေဘးနားရွိ အထူးတပ္ဖြဲ ့ဝင္ပ်ိဳပ်ိဳတို ့ ဝိုင္းလုၾကသျဖင့္ ခုန္ေရွာင္လိုက္ရရွာေလသည္ ။ ထိုစဥ္တြင္ပင္ နံေဘးရွိအားလုံးက
ဆြဲမိဆြဲရာ လွမ္းဆြဲၾကသည္တြင္ ေဘာင္းဘီကို ဆြဲမိလိုက္ရာ အိုင္ေမး က ခုန္အေရွာင္ ေဘာင္းဘီမွာ အလိုက္တသင့္
ခၽြတ္ခ်လိုက္သလို ႐ုတ္ခ်ည္းပင္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီႏွင့္တကြ ကၽြတ္ပါသြားေလသည္။
ေျမႀကီးေပၚသို ့ ဖင္ထိုင္အက်တြင္ အထူးတပ္ဖြဲ ့ဝင္ မိန္းကေလးမ်ားက အလုအယက္ဝိုင္းလာၾကၿပီး အိုင္ေမး၏
ဖြားဘက္ေတာ္ အစစ္ကိုပင္အျမင္မွားကာ အိုင္ေမးက -ီးအတု တစ္ေခ်ာင္းကို ေပါင္ၾကားညႇပ္ထားသည္ဟု အထင္ေရာက္ၿပီး
'' ဒီမွာလဲ တစ္ေခ်ာင္းေဟ့ '' ဆိုကာ ဝိုင္းလုၾကေလသည္ ။
လိင္တံအေခ်ာင္းကို တစ္ဦးကရသြားၿပီး ဥႏွစ္လုံးမွာလည္း တစ္ဦးစီ ရသြားၾကေလသည္ ။
ဒါေတာင္မွ သူ႔ဟာက နဲနဲပိုႀကီးသည္ဆိုကာ ရန္ပြဲမွာ မၿပီးနိုင္ေအာင္သာရွိေလသည္ ။
ကမၻာ့ အထူးလုံျခဳံေရးႏွင့္ ကာကြယ္ပို ့ေဆာင္ေရး ေထာက္ပို ့တပ္မဟာ ေရာက္ရွိလာခ်ိန္တြင္ အိုင္ေမး မွာ
ေသြးထြက္ လြန္သျဖင့္ မေသ႐ုံတမယ္သာ ရွိေတာ့သည္ ။ ကိုဘက္ဘြိဳင္းႏွင့္ ဟန္နီမွာမူ အရိပ္အေယာင္ပင္
မျမင္ရေတာေ့ခ်။
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းႏွင့္ကလုံးအခ်စ္
အခန္း(၁၃)
ေနာက္တစ္လအၾကာ ကမၻာၿဂိဳလ္တြင္ထုတ္ေဝေသာ
'' ႐ုတ္တရက္ ''ဂ်ာနယ္ႀကီးတြင္ စာလုံးမဲႀကီးမ်ားျဖင့္ပါလာေလသည္ ။
'' ကမၻာၿဂိဳဟ္ေပၚသို႔ တရားမဝင္ ခိုးဝင္ေရာက္ရွိလာေသာ အလင္းလြန္ယာဥ္ပ်ံအားဖမ္းဆီးမိျခင္း''ဟူသတတ္ ။
သတင္းအက်ဥ္းမွာ
''''''''ယမန္ေန႔ညေနခင္းက ကမၻာေပၚသို႔ခိုးဝင္ေရာက္ရွိလာေသာ
အလင္းလြန္ ယာဥ္ပ်ံအား ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးကိုယ္တိုင္ ဦးစီးကြပ္ကဲကာ
သတင္းအရ လိုက္လံဖမ္းဆီးသည္တြင္ အမ်ိဳးအမည္မသိ လက္နက္ဆန္းတစ္မ်ိဳးျဖင့္ တိုက္ခိုက္လြတ္ေျမာက္
သြားေတာ့မလိုျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ၊ အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္က အတင္းဝင္ေရာက္ လုံးေထြးသတ္ပုတ္ ဖမ္းဆီးသည္တြင္
တရားမဝင္ ခိုးဝင္ေရာက္ရွိသူ ၃ ဦးအနက္ တစ္ဦးျဖစ္သူ ေဒါက္တာ ဒူးထြန္းအား ဖမ္းဆီးရမိထားေၾကာင္း၊
အဆိုပါျဖစ္စဥ္တြင္ အသုံးျပဳ တိုက္ခိုက္ခံခဲ့ရေသာ လက္နက္ဆန္းမွာ ကမၻာေပၚတြင္ ၾကားလည္းမၾကားဖူး၊
ျမင္လည္းမျမင္ဘူးၾကကာ၊ အသုံးျပဳသူလည္း တစ္ဦးမွမရွိ ၊ေရာင္းခ်ထုတ္လုပ္ျခင္းလဲမရွိေသာ လက္နက္
ဆန္းျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ေပါက္ကြဲအားလဲ ႀကီးမားလြန္းသျဖင့္ တာဝန္က် ရဲေထာက္လွမ္းေရး အထူးလုံျခဳံေရး
တပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ား အားလုံးလိုလို ဒဏ္ရာရရွိသြားေၾကာင္း ၊ မိမိအသက္ကိုပင္ ပဓါနမထားဘဲ ရန္သူကို အရွင္
လတ္လတ္ လက္ရဖမ္းဆီးမိေအာင္ စြမ္းစြမ္းတမံ သက္စြန႔္ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ ကမၻာ့ရဲေထာက္လွမ္းေရးအတြင္း
ဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးမွာ '' မဟာ ကမၻာ့သမားေလၽွာ္ '' ေဆးခန္းေတာ္ႀကီးတြင္ အတြင္းလူနာအျဖစ္
တက္ေရာက္ ကုသလ်က္ရွိေၾကာင္း ၊ ကမၻာ့လုံျခဳံေရးမွာ ကမၻာသူ ကမၻာသား အားလုံး၏ တာဝန္ျဖစ္ေၾကာင္း၊
မိမိတို႔ကေတာ့ မိမိတို႔အတြက္ အားလုံးကိုေကာင္းေအာင္ ႀကံစည္လုပ္ကိုင္တားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ထို႔အတူ
အားလုံးကလဲ အသီးသီး လုပ္ကိုင္ထားၾကေစလိုေၾကာင္း၊ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားသူ ႏွစ္ေယာက္ရွိေၾကာင္း၊
ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားသူမ်ား အသုံးျပဳသြားေသာ လမ္းေၾကာင္းကို မိမိတို႔ႀကိဳသိထားပါေၾကာင္း၊
သို ့ေသာ္ တမင္တကာ..လႊတ္ေပးလိုက္ျခင္းလဲ မဟုတ္ရပါေၾကာင္း၊ အဆိုပါ ရန္သူ ၂ဦးမွာ အခ်ိန္မေရြး အဆိုပါ လမ္းေၾကာင္း
မွ ျပန္လည္ ဝင္ေရာက္လာနိုင္ေၾကာင္း၊ ကမၻာသူ ကမၻာသားမ်ားက ကူညီကာဝိုင္းလို႔ မိမိတို႔ ကမၻာ့လုံျခဳံေရးအတြက္
ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔လိုေၾကာင္း၊ ရန္သူမ်ားအား ကူညီလက္ခံထားသူမ်ားအား မေသေဆးကိုတာ ပယ္ဖ်က္သည္ အထိ
ႀကီးေလးလွေသာ ပစ္ဒဏ္မ်ားျဖင့္ အေရးယူျခင္းခံရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ စသည္ျဖင့္ ....
ညဦးပိုင္းတြင္ က်င္းပေသာ ဂ်ာနယ္ရွင္းလင္းေၾကညာပြဲတြင္ ကမၻာၿဂိဳလ္ ျပန္ၾကားေရး အတြင္းေရးမႉးမ်ား အဖြဲ႕ခ်ဳပ္
အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ဖီးမာရွယ္နိုးတူးကေျပာၾကားသြားေလသည္''''''''' ဟု ေဒါက္တာ ဒူးထြန္းအား ဝိုင္ဝန္းဖမ္းဆီး
ခဲ့ပုံ ၊ အိုင္ေမးအား နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက သြားေရာက္ေတြ႕ဆုံ အားေပးစကားေျပာပုံ၊ စသည့္ ဓါတ္ပုံမွတ္တမ္းမ်ားႏွင့္တကြ
ေဖၚျပပါရွိလာေလသည္ ။ကမၻာၿဂိဳလ္ အေထြေထြ ထိန္းခ်ဳပ္ေရး ခန္းမေဆာင္တြင္ ျဖစ္သည္ ။
'' ေလာေလာဆယ္ ခင္ဗ်ား လုပ္ေပးရမွာက က်ဳပ္ဆရာ ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝင္ခ်ဳပ္ကို
ရႉရႉးေပါက္စရာ တစ္ခုခု အျမန္တီထြင္ေပးေစခ်င္တယ္ ''
'' ဒီတိုင္းလဲ ေပါက္လို႔ရေနတာပဲ မဟုတ္လား ''
ေဒါက္တာ ဒူးထြန္းက ေမးရာ ဆာဂ်င္ ေအခ်ာကိုးမွာ အနည္းငယ္ စိတ္ဆိုးသြားေလသည္ ။
'' ဒီအတိုင္း ေပါက္လို႔ရတာက ခင္ဗ်ားေျပာမွလား ၊''
'' ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာက ေယာက်ာ္းလို ေပါက္လို႔ရေအာင္ေျပာတာ ''
''ခုဟာက မိန္းမလို ေပါက္ေပါက္ေနရေတာ့ က်ဳပ္ဆရာက ေသးေပါက္တိုင္း စိတ္တိုေနတာပဲ ''
ဆာဂ်င္ ေအခ်ာကိုး စိတ္ညစ္လဲ စိတ္ညစ္ခ်င္စရာေပ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ အိုင္ေမးမွာ ေသးေပါက္တိုင္း အျမဲတမ္းအ လိုမက်ျဖစ္ေနကာ
ေဘးနားရွိ တပည့္ေက်ာ္တို႔အား ဆဲနည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ ဆဲေလေတာ့သည္ ။ ၾကာေတာ့ ဆာဂ်င္ စိတ္တို လာေလသည္ ။
အစက အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္၏ လက္္တိုလက္ေတာင္း တပည့္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံရေတာ့ ခ်ာကိုးတို႔ေပ်ာ္လိုက္သည္ျဖစ္ျခင္း၊
မေပ်ာ္ဘဲ ရွိမလား၊ ရဲေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖြဲ႕ တစ္ခုလုံးမွာ မိန္းကေလးမ်ားသာျဖစ္သည္ကို ခ်ာကိုးတို႔သိထားသျဖင့္၊
ဆာဂ်င္ ခန႔္စာရသည့္ေန႔ကဆိုလ်င္ ခဏခဏ ထထ ကေနသျဖင့္ မိန္းမကေတာင္ မ်က္စိေနာက္လာကာ ..
'' ေတာ္... က်ပ္က်ပ္ သတိထားေနာ္''
'' တစ္ခုခု ၾကားလို ့ကေတာ့ ဟင္း--------''ဟု လွမ္းလွမ္းႀကိမ္းေနရေလသည္ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး တပ္ဖြဲ႕႐ုံးကို တာဝန္စတင္ ထမ္းေဆာင္ေၾကာင္း သတင္းပို႔ ၊ အဲဒီေန႔ ညမွာပဲျပႆနာ
တက္ေလေတာ့ရာ ခ်ာကိုးတို႔မွာ ဆာဂ်င္ဘဝကို တစ္ရက္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမေပ်ာ္လိုက္ရေသးခင္မွာပင္ ဒုကၡနဲ ့ လွလွနဲ ့ ေတြ႕ေလရာ ေန႔တိုင္း ဆဲဆိုခ်ည္းခံေနရေလသည္ ။
ခုေတာ့ အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ အမိန႔္အရ ေဒါက္တာ ထြန္းကို လာေရာက္ေတြ႕ျခင္းျဖစ္ေလသည္ ။
'' ကဲ ခင္ဗ်ား ဆရာကို ဒီ လႊတ္လိုက္၊ ကု်ပ္ေသခ်ာစမ္းသပ္...''
ေဒါက္တာထြန္းမွာ စကားေတာင္ ဆုံးေအာင္မေျပာလိုက္ရ ၊အေၾကာင္းမွာ တံခါးေပါက္မွ ေလ်ာက္ဝင္လာေသာ အိုင္ေမးကို ေတြ႕လိုက္ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္ ။
'' ကဲ ခင္ဗ်ားတို ့ ၿဂိဳလ္ကလာတဲ့ ဟိုအေကာင္ ေမႊးသြားတဲ့မီး ..ခင္ဗ်ားကိုပဲ ၿငိမ္းခိုင္းရေတာ့မွာပဲ ။ ကၽြန္ေတာ့ကို ေယာက်ာ္းပီပီသသ ျဖစ္ေအာင္ ျပန္လုပ္ေပးေပေတာ့.၊ မလုပ္နိုင္ရင္ေတာ့လား ခင္ဗ်ားကိုလဲ
က်ဳပ္လိုျဖစ္ေအာင္ ျဖတ္ပစ္မယ္ ။ ''
ေဒါက္တာထြန္းကို ေတြ႕သည္ႏွင့္ ဓါးႀကိမ္းႀကိမ္းေလသည္ ။
'' က်ဳပ္က လုပ္ေပးခ်င္ပါတယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ ခုဟာက ကမၻာၿဂိဳလ္ေပၚမွာဆိုေတာ့ ခြဲစိတ္ခန္းတို ့ကိရိယာ
တန္ဆာပလာတို႔၊ ၿပီးေတာ့ေဆးဝါးကအစ မျပည့္မစုံနဲ ့.....''
'' ခင္ဗ်ားက မလုပ္ေပးနိုင္ဘူးလို ့ ေျပာခ်င္တာလား...''
ေဒါက္တာထြန္း စကားမဆုံးေသးခင္မွာပင္ အိုင္ေမးက ေဒါသတႀကီး ျဖတ္ေျပာေလသည္ ။
'' တနည္းေတာ့ ရွိတယ္ဗ် ''
'' ေျပာပါဦး ''
ေဒါက္တာထြန္းက နည္းလမ္းရွိသည္ေျပာသျဖင့္ အိုင္ေမးမ်က္ႏွာ ဝင္းကနဲျဖစ္သြားသည္။
'' ဒီအတြက္ဆို ကု်ပ္ဘာပဲ လုပ္ရလုပ္ရ လုပ္မယ္ဗ်ာ ''
'' ဒီမွာ ရွိတဲ့ ကိရိယာ တန္ဆာပလာနဲ ့ ေဆးဝါးေတြနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ က်ဳပ္ လုပ္ေပးနိုင္တာက တစ္ခုပဲရွိတယ္။ ''
'' ေရွးႏွစ္ေပါင္း ၅ဝဝဝ ေလာက္က နည္းလမ္းမ်ိဳးနဲ႔ အစားထိုး ခြဲစိတ္ရမယ္ဗ် ''
ေဒါက္တာထြန္း စကားမဆုံးမီမွာပင္ အိုင္ေမး၏ အထူးကိုယ္ရံေတာ္ ရဲေထာက္လွမ္းေရးရဲေမမ်ားက
ဆာဂ်င္ ေအခ်ာကိုးကို ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ေလသည္ ။
အိုင္ေမးမွာ တေပၚက်ဲ ့ ဆာဂ်င္ ခ်ာကိုးကို တခ်က္လွမ္းၾကည့္ရင္း အလလ စိတ္ညစ္ခဲ့ရသမၽွ စိတ္သက္သာရာ
ရသြားဟန္ျဖင့္...
'' ကဲ ကိုယ့္လူ ၊ ခြဲစိတ္ဖို ့ ျပင္ေပေတာ့ '' ဟု ေဒါက္တာဒူးထြန္းအား ေျပာလိုက္ေလသည္ ။
ထိုစကားမ်ားကို ဆာဂ်င္ ေအခ်ာကိုး မၾကားနိုင္ေတာ့ေပ ။ စဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ကတည္းက ရဲေမမ်ားက ေမ့ေဆးထိုးလိုက္ေလေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေပသည္။ ထိုေန႔ကစကာ ဆာဂ်င္ခ်ာကိုးမွာ ဆာဂ်င္မႀကီး
ျဖစ္သြားေလသည္ ။ အေၾကာင္းမွာ ေဒါက္တာဒူးထြန္းက မရွိေတာ့မဲ့အတူတူ တစ္ခုခုေတာ့ အသုံးတည့္ေစခ်င္သည့္
ေစတနာျဖင့္ ျဖတ္ေဖါက္ခ်ဳပ္ လုပ္ေပးလိုက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္ ။ '' ကို ...ခ်စ္တို႔ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ ''
'' ေလာေလာဆယ္ လုံျခဳံေရးက အေရးႀကီးတယ္ေလ၊ ေဒါက္တာစိုင္း ဆီကိုအရင္သြားၾကတာေပါ့ ''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက လက္ပတ္နာရီအဖုံးကို ဖြင့္လိုက္ရာ အထဲမွ အင္တန္နာတစ္ခု ထြက္လာေလသည္ ။
အဆိုပါ အင္တန္္နာက ဟိုဟိုသည္သည္ ေဝွ႕ယမ္းလိုက္ကာ တစ္ေနရာတြင္ ရပ္သြားေလသည္ ။
ထိုခဏတြင္ပင္ ဒိုင္ခြက္ေပၚတြင္ ေဒါက္တာစိုင္း၏ အိမ္တည္ေနရာ ေပၚလာေလသည္ ။
'' ကို က သိပ္ လ်င္တာပဲ ''
'' ဘာကိုလဲ''
'' ေစာေစာက ေဒါက္တာစိုင္းရဲ့ တက္ကစီ ကားေပၚမွာ အမ္စီပီအက္စ္ တစ္ခု ထည့္ေပးလိုက္တာ မဟုတ္လား ''
'' ကဲ...သြားရေအာင္''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက ဟန္နီ့ကို ေခါင္းညိမ့္ အေျဖေပးရင္း ဟန္နီ့၏ ခါးေလးကို ေစြ႕ကနဲ ေပြ႕ယူၿပီး တင္ဘားလန္းဖိနပ္
ဆိုးျပားထဲရွိ ႏူကလီးယား ဒုံးကန္အားသုံး မိုက္ကရိုအင္ဂ်င္ကို ႏွိုးကာ ပ်ံသန္းထြက္ခြာသြားေလသည္ ။
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းႏွင့္ကလုံးအခ်စ္
အခန္း(၁၆)
'' ဒါနဲ႔ပဲ ေဒါက္တာစိုင္းေရႊတိုးဆီကို ေရာက္ေရာဆိုပါေတာ့ ''
ကၽြန္ေတာ္က ေမးရာ
'' ဆရာက ကံဆိုးပါတယ္ေလ ''
'' ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရာက္သြားေတာ့ -- ဆရာ့ကို မေတြ႕လိုက္ရပါဘူး.. ဘယ္ေတာ့မွလဲ မေတြ႕ရေတာ့ပါဘူး ''
'' ဘာ...ဘယ္လိုက ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာတုံး ''
ကၽြန္ေတာ္က စုတ္သတ္လိုက္ရင္း ေမးၾကည့္ေလသည္ ။
'' ကၽြန္ေတာ္တို ့ ေရာက္သြားေတာ့ အိမ္ထဲမွာ တိတ္ဆိတ္လို ့''
'' တံခါးမႀကီးနား အသာကပ္ၾကည့္လိုက္႐ုံရွိေသး ''
'' ဝုန္း..''
ဆိုတဲ့ အသံအက်ယ္ႀကီး ၾကားလိုက္ရၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ အလ်င္အျမန္ခုန္ေရွာင္ လိုက္ရတယ္ ''
'' ဒုံးပ်ံတစ္စင္း က်ေရာက္ေပါက္ကြဲ သြားပုံရတယ္ဗ် ။''
'' ေနာက္သိရတာက အဲဒီတုန္းက ဒုံးပ်ံစမ္းသပ္တာတဲ့၊ အဲဒီဒုံးပ်ံဟာ မွားယြင္းၿပီး ဆရာတို႔အိမ္အေပၚ
တည့္တည့္က်မိသတဲ့၊ ဆရာနဲဆရာကေတာ္ ကမၻာၿဂိဳဟ့္တာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္ရင္း အာဇာနည္ပီပီ ဂုဏ္ယူဖြယ္ ေသဆုံးသြားတယ္ဆိုၿပီး..ဂ်ာနယ္ထဲ ပါလာတာပါပဲ ။ ''
'' သူတို ့ဆီမွာက ခင္ဗ်ားသိပါတယ္၊ ဒီလိုပဲဗ်၊ ''
'' ဒီလူတစ္ေယာက္ကို မလိုေတာ့ဘူးဆိုရင္ ဒုံးပ်ံစမ္းသပ္ေတာ့တာပဲ ''
'' ၿပီးေတာ့ အဲဒီဒုံးပ်ံဟာလဲ အျမဲပဲ မွားယြင္းစြာ ပ်ံသန္းသြားေလ့ရွိၿပီး အဲဒီလူကို ထိမွန္သြားေလ့ရွိတယ္ဗ် ''
'' ၾကည့္ရတာ ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို ဆရာက ၾကယ္စင္တံတားေတာင္ထိပ္ထိ လိုက္ပို႔လိုက္တာကို
သူတို ့သိသြားၾကပုံရတယ္ ''
'' သူတို႔ဆီမွာကေတာ့ ျဖစ္ေနၾကပါပဲေလ ။ ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာလဲ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားပုံရတယ္ ။''
''ကဲ...စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ျဖစ္သြားေအာင္ အခ်စ္တကၠသိုလ္ ဂ်င္းတဲလ္မင္းကလပ္ ခန္းမေဆာင္မွာ
အခ်စ္စည္ဘီယာေလး သြားေသာက္ရေအာင္ဗ်ာ ''
'' သြားတာေပါ့ ''
ကၽြန္ေတာ့္စကားမဆုံးေသးမွီမွာပင္ ကိုဘက္ဘြိဳင္းက မိုးပ်ံအာ႐ုံယာဥ္ပ်ံကို အသာေမာင္းထြက္လိုက္ေလသည္ ။'' ေဒါက္တာ ဒူးထြန္း ့ ့ ့ ့ ေဒါက္တာ ဒူးထြန္း့ ့ ့ ့ ''
နားနားကပ္ကာ တိုးတိုးေလး ေခၚလိုက္သံေၾကာင့္ ေဒါက္တာထြန္းမွာ ဆတ္ကနဲ နိုးလာခဲ့ေလသည္ ။
'' ဘက္ဘြိဳင္း ''
ျပဳံးျပဳံးုႀကီီး စိုက္ၾကည့္ေနေသာ အမ္စီဘက္ဘြိူင္းကို ျမင္ရသျဖင့္ ကယ္မယ့္သူလာေပၿပီဟု ဝမ္းသာအားရ လန႔္ေအာ္လိုက္မိမလိုေတာင္ ျဖစ္သြားေလသည္ ။ ဘက္ဘြိဳင္းက အမူအရာျဖင့္ တိုးတိုးဟု ျပရင္း တံခါးအျပင္
ဖက္နားရွိ အေစာင့္မ်ားကို လက္ညႇိုးထိုးျပေလသည္ ။ ထို ့ေနာက္ ကၽြမ္းက်င္စြာပင္ လက္ပတ္နာရီထဲရွိ ခရမ္းလြန္
နီလာေရာင္ျခည္..ေလဆာဓါးကို ထုတ္ယူလိုက္ေလသည္။ ေဒါက္တာဒူးထြန္းအား ခ်ည္ေႏွာင္ထားေသာ ႀကိဳးမ်ားကို
က်င္လည္စြာ လွီးျဖတ္ေလေတာ့သည္ ။
'' ကဲ အခ်ိန္မွီ႐ုံေလးတင္ဗ်.. နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး သားေတာ္ မဂၤလာေဆာင္ကို သြားရေအာင္ ''
ေလဆာဓါးအား အသာအယာ နာရီထဲသို ့ထိုးထည့္လိုက္ရင္း ေဒါက္တာထြန္းအားေျပာေလသည္။
'' အလင္းလြန္ ယာဥ္ပ်ံဆီေျပး ရေအာင္ေလကြာ၊ ဘယ္ႏွယ့္ မဂၤလာေဆာင္ သြားရမွာလဲ ''
'' ကိုထြန္း၊ ခင္ဗ်ားက သတို႔သမီး ဘယ္သူလဲလို႔မွ မေမးေသးဘဲကိုး၊ ဒီစကားေျပာမွာေပါ့ ''
ဘတ္ဘိုြင္း စကားေၾကာင့္ ေဒါက္တာ ဒူးထြန္းမွာ နဲနဲ စိတ္ပူစျပဳ လာသည္ကိုေတြ ့ရေလသည္ ။
'' သ ့ ့ ့ ့ သ ့ ့ ့ သတို ့သမီးက ဘယ္သူလဲ ေျပာအုံးေလကြာ ''
'' ခင္ဗ်ားရဲ့ အခ်စ္ဆုံးေလး အမရာခင္ဗ်''
'' အမရာ ..ဟ ေကာင္ရ ၊ အမရာက သူ ့ တူမပဲဟာကို သူ ့သားနဲ႔ ့ေပးစားလို႔ရပါ့မလား ''
'' ကိုထြန္းကလဲ၊ ကိုယ့္အမ်ိဳးအေၾကာင္းလဲ ကိုယ္သိရဲ့သားနဲ ့ ''
'' နတ္ခ်ဳပ္က သူ ့ကိုယ္သူ ဘုရင္မင္းတရားႀကီး လို ့ေၾကညာထားတာေလဗ်ာ ''
'' သူတို႔ဟာေတြက ေရွးစကားလဲရွိရဲ့သားနဲ ့.. ေဆြခ်င္းထပ္ျမတ္သတဲ့ဗ်ား ''
'' သိပ္လဲ စိတ္မပူပါနဲ ့ေလ၊ ကၽြန္ေတာ္ ဟန္နီ့ကို လႊတ္ထားပါတယ္ ။''
'' တီ---တာ----တီ=====တာ====တီတားးးးးးးးး ''
'' ေဟာ၊ ဟန္နီ အခ်က္ေပးေနၿပီ၊ လာ ျမန္ျမန္ လစ္ ၾကစို႔ရဲ့''
ေဒါက္တာထြန္းက ဘက္ဘြိဳင္းကမ္းေပးေသာ စနစ္ကာကိုစီးလိုက္ကာ ႏွစ္ဦးသား ႏူကရီးယားဒုံးကန္အားသုံး
အင္ဂ်င္ငယ္မ်ားအစြမ္းျဖင့္ ဖြင့္လ်က္သားရွိေနေသာ ေခါင္မို္းေလေပါက္မွတဆင့္ ပ်ံသန္းထြက္ခြာသြားေလသည္ ။
(စကားခ်ပ္။ နတ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ေဒါက္တာဒူးထြန္းမွာ ေဆြမ်ိဳးေတာ္ၾကေသးသည္ ။ )
ထို ့ေၾကာင့္ အမရာႏွင့္ ေဒါက္တာထြန္းမွာလည္း ေဆြမို်းမ်ားျဖစ္ၾကေလသည္ ။ ေဒါက္တာဒူးထြန္းအေဖ့ အကိုရဲ့
မိန္းမဘက္ကေတာ္ေသာ အဖိုးေလးရဲ့ မယားပါသားမွာ နတ္ခ်ဳပ္ျဖစ္ကာ နတ္ခ်ဳပ္က ေမြးစားထားသည့္ သမီးအႀကီးရဲ့ ေယာကၡမႀကီးရဲ့အေမက ေနာက္လင္နဲ႔ေမြးေသာ ညီမမွာ အမရာရဲ့ အဖြားေလးေတာ္စပ္ေလသည္ ။ ေနရာကား ကမၻာၿဂိဳလ္ မသာခန္းမ(ေယာင္လို႔) မဟာခန္းမက်ယ္ထဲ တြင္ျဖစ္သည္။ ဝင္ေရာက္လာသူမ်ားအား
ႀကိဳဆိုေနရာခ်ထားေရးမ်ားက ဂုဏ္ပုဒ္မ်ား သီေႂကြးကာ ႀကိဳဆိုေနရာခ်ထားေပးၾကေလသည္ ။
'' ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္ျဖတ္ညဳပ္တပ္ အိုင္ေမး ႂကြခ်ီလာပါၿပီခင္ဗ်ား ''
ဟုတ္ပါသည္။ ကာနယ္အိုင္ေမးမွာ ခြဲစိတ္ၿပီးစျဖစ္သျဖင့္ လမ္းမေလ်ာက္နိုင္သျဖင့္ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကိုႂကြထားၿပီး
သူရဲ့ ရဲအထူးသတင္းတပ္ဖြဲ႕ဝင္ ပ်ိဳပ်ိဳတို႔က ခ်ီမလာရျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။
'' ကမၻာၿဂိဳလ္ ျပန္ၾကားေရး အတြင္းဝန္မ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ဖီးမာရွယ္ နိုးတူး ႂကြလာပါၿပီခင္ဗ်ား''
ဖီးမာရွယ္ နိုးတူးမွာ ဝိတ္မ်ားသျဖင့္ ေလပြ ပြကာ လမ္းေလ်ာက္ေနသည္ႏွင့္ မတူဘဲ သိပ္မပ်ံနိုင္ေတာ့ေသာ
မိုးပ်ံ ပူေဖာင္းတစ္လုံး ေလလြင့္လာသည့္ ပုံစံမ်ိဳးျဖင့္ ဝင္လာေလသည္ ။
ဧည့္သည္မ်ားကို ေနရာခ်ထားေပးသံက ခန္းမေဆာင္တစ္ခုလုံး ဆူညံေနေလသည္ ။ အားလုံးက ရွိရွိသမၽွ အုပ္ထား
စားထားသမၽွ ထုတ္ဝတ္လာၾကသျဖင့္ ခန္းမေဆာင္ႀကီးတစ္ခုလုံးမွာ မီးျပတ္ေနတာေတာင္မွ မီးလာေနသည့္အလား
ထြန္းလင္း ေတာက္ပေနေလသည္ ။ အခ်ိဳ႕ သူမ်ားမွာ သူတို႔ဝတ္စားထားသည္မွာ သိပ္မ်ားသျဖင့္ သိပ္ေကာင္းလွေသာ စိန္ဆြဲႀကိဳးႀကီးမ်ားကို..ဆြဲလာၾကရာ
သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ပင္ မ်က္စိက်ိန္းလြန္းလွသျဖင့္ ေနကာမ်က္မွန္္ႀကီးမ်ား တပ္ထားရေသးသည္ ။
အလြန္ ့အလြန္ လင္းထိန္ေနသျဖင့္ မီးျပန္လာလ်င္ေတာင္မွ ခန္းမေဆာင္ မီးမ်ားအားလုံးမွိတ္ထားရန္
ဆာဂ်င္ေအမ အသစ္ႀကီး ခ်ာကိုးက လိုက္ေျပာေနသံၾကားရသည္ ။ သူလည္း မနားရရွာေပ ။ ဟိုက ေအာ္လိုက္။
ဟိုေျပးလိုက္၊ ဒီကေအာ္လိုက္ ဒီကိုေျပးလာလိုက္ျဖင့္ ဖတ္ဖတ္ေမာေနေအာင္ လုပ္ရရွာေလသည္ ။
ဒီမဂၤလာပြဲမွာ အားလုံးက သိပ္မေပ်ာ္ရႊင္သေယာင္မဲ့မဲ့မ်ားျဖင့္ ရွိေနၾကေသာ္လည္း အလြန္ေပ်ာ္ရႊင္ေနသူ တစ္ေယာက္
ရွိေလသည္။ ဟုတ္ပါသည္ ။ ေလာင္းဟဲလဗ္ဗာ မွာ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ေပ်ာ္ရႊင္ေနေလသည္ ။
တခြိခြိ မရယ္မိေအာင္ မနည္း ဘရိတ္အုပ္ထား ရေလသည္။ မေပ်ာ္ခံနိုင္ရိုးလား၊ နတ္ခ်ဳပ္သားေတာ္ နတ္ဆိုးေလးမွာ သူႏွင့္ ေပ်ာ္ေဖၚေပ်ာ္ဖက္မ်ားျဖစ္ၾကေလသည္။ ကိုေလာင္းက သူ ့ကို အလြန္ခ်စ္ေလသည္ ။
တစ္ခါတစ္ခါ အခ်စ္ပလူးၾကလ်င္ ႏွစ္ခါသုံးခါ ၿပီးေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာျပဳစုေပးတတ္သည္။
သူကလည္း အျပန္အလွန္ ဘတျပန္က်ားတစ္ျပန္လုပ္ေပးရေလသည္။
ထို ့ျပင္ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၃-၄ ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက သားေတာ္နတ္ဆိုးေလးက နတ္ခ်ဳပ္ႀကီီးအား ေျပာသံၾကားဖူးသည္ ။
ကမၻာၿဂိဳလ္မွာ မရွိေသးေသာ လိင္တူလက္ထပ္ခြင့္ဥပေဒကို ျမန္ျမန္ အတည္ျပဳေပးရန္ျဖစ္သည္ ။
၁ ႏွစ္အတြင္း မျဖစ္နိုင္ပါက သတ္ေသမည္ဟုေတာင္ၿခိမ္းေျခာက္ေလေသးသည္ ။ အဲဒီတုန္းကမ်ား ေလာင္းဟဲလ္ဗာတို႔
ညည အိပ္မေပ်ာ္.. သူမွာက ေဂးမဟုတ္ပါဘဲ စီးပြားေရးအရသာ နတ္ဆိုးေလးအား ေပါင္းေနရျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။
တကယ္ လက္မထပ္နိုင္ပါ ။
ခုေတာ့ နတ္ဆိုးေလးက အမရာႏွင့္ လက္ထပ္ေတာ့မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိေလသည္။
'' ဟင္း ''
'' ဟင္း '' '' ဟင္း ''
နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးမွာလည္း သက္ျပင္းကို အခါခါ ခ်မိေလသည္ ။
ဟုတ္သည္ ။ သားေတာ္နတ္ဆိုးေလးက ေလာင္းဟဲလဗ္ဗာ ကို လက္ထပ္ခ်င္သည္ဟု ပူစာေနသည္မွာေတာ္ေတာ္ၾကာ
ၿပီျဖစ္သည္ ။ မိမိေတာ့ မရွိမဲ့ရွိမဲ့ သိကၡာေတာ့ကုန္ပါၿပီဟုသာ အခါခါ စိတ္ဆင္းရဲခဲ့ဖူးသည္ ။ ခုေတာ့ အားလုံးၿပီးသြားေပ
သည္ ။ သားေတာ္နတ္ဆိုးေလးကို ေတာ္ေတာ္ နားခ်လိုက္ရေသးသည္ ။ ငံျပာရည္ မယူခ်င္ပါဟု ခါးခါးသီးသီး ျငင္းေန
ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ေတာ့ မဂၤလာပြဲကို သူ ့စိတ္ႀကိဳက္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ ခြင့္ျပဳမည္ဆိုသျဖင့္သာ မိန္းမယူပါ့
မည္ဟု ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ေျပာလာေလသည္ ။ ၿပီးေတာ့ တူမေတာ္ အမရာကိုလဲ ျမန္ျမန္ လက္ထပ္ေပးခ်င္တာလဲပါေလ
သည္ ။ အမရာကို ေဒါက္တာထြန္း ပိုးေနသည္ကို သိထားသျဖင့္လဲ သားေတာ္နတ္ဆိုးေလးႏွင့္ ျမန္ျမန္ေနရာခ်ထားေပး
ခ်င္တာလဲပါေလသည္ ။ ခုေတာ့ စိတ္ေအးရၿပီဟု အခါခါေတြးမိရင္း သက္ျပင္းအႀကိမ္ႀကိ္မ္ ခ်မိေလေတာ့သည္ ။
ဒါေပမယ့္ ဒီမဂၤလာပြဲမွာ အေပ်ာ္ရႊင္ဆုံးျဖစ္ေနသူမွာကား သားေတာ္ေမာင္ နတ္ဆိုးေလးသာ ျဖစ္ေလသည္ ။ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး
က ကိုယ္တိုင္ ကခြင့္ေပးထားသည္ မဟုတ္လား ။
'' ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့ ...''
လုပ္ကို လုပ္လိုက္ဦးမည္ဟု ေတြးမိရင္း အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ကာ မိတ္ကပ္လိမ္းေနသည္ကိုပင္ ခဏခဏ ထ ထရယ္ေနသျဖင့္
လိမ္းလိုက္ ပ်က္လိုက္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ဖီးမာရွယ္နိုးတူး ရွာထားေပးေသာ မာမီၾသမွာ စိတ္ကလဲဆိုး၊ ဒါေပသည့္ ထုတ္လဲ
မျပရဲၾကရွာသျဖင့္ ျပဳံးၿဖီးၿဖီးႀကီး ျဖစ္ေနရရွာေလသည္။ခန္းမႀကိး တစ္ခုလုံး တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္လ်က္ ။
ဟုတ္ပါသည္..။ မၾကာမီ သတို႔သားႏွင့္ သတို ့သမီးတို႔ ေလၽွာက္ဝင္လာေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္ ။
ကိုသရဲက ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕ သီခ်င္းျဖင့္ အခါေတာ္ေပးသီခ်င္းကို သီဆိုလိုက္ပါသည္ ။
ရွိရွိသမၽွ ဧည့္ပရိသတ္အေပါင္းတို ့က ခန္းမေဆာင္ဝင္ေပါက္မွ သတို ့သမီး သတို ့သားတို ့ဝင္ေရာက္လာမည္ကို
ေစာင့္ေမၽွာ္ၾကည့္ေနၾကေလသည္ ။
အားလုံးက ဝင္ေပါက္ဆီသို႔သာ လွည့္ၾကည့္ေနၾကသျဖင့္ သူတို ့ဆင္ျမန္းထားေသာ စိန္ေလာ့ကတ္သီးအႀကီးစားမ်ားမွ
ထြက္ေပၚလာေသာ ေရာင္ျခည္တန္းမ်ားက ဝင္ေပါက္ဆီသို ့စေပါ့ဆလိုက္မီးႀကီးမ်ား ထိုးထားသည့္ႏွယ္ အလင္းေရာင္
တန္းကေလးမ်ားကိုေတာင္ ျမင္ရေနေသးသည္ ။
အခါေတာ္ေပး ကြက္စိပ္ဆရာ ကိုသရဲက ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕ အခါေတာ္ေပးရက္ပ္ကို ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေညာင္းေညာင္း သီၾကဴးေလ
သည္ႏွင့္ သတို႔သားသတို႔သမီးတို ့ေလၽွာက္ဝင္လာၾကရန္ ျဖစ္ပါသည္ ။ ဒါေပမယ့္ ေရွ႕ဆုံးမွ ေလၽွာက္ဝင္လာသူမွာ
နတ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ မဒမ္နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျဖစ္ပါသည္ ။ ဒါကလည္း ကမၻာၿဂိဳလ္ ထုံးစံပင္ျဖစ္သည္ ။
ဘာပဲလုပ္လုပ္ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ေရွ႕ဆုံးမွ ေနရာယူခ်င္ေလေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္ ။
ေနာက္မွ မဂၤလာသတို႔သား သတို႔သမီးတို႔..။ ေနာက္ဆုံးမွာ သားသမီးေျမးျမစ္တီတြတ္ကၽြတ္ဆတ္ထိ သူတို ့ေနာက္တြင္
သူတို ့တပည့္ႀကီးမ်ား တပည့္လတ္မ်ား တပည့္ငယ္မ်ား ေနာက္ဆုံးက သူတို ့ရဲ့ ထမင္းခ်က္မ်ား ဒရိုင္ဘာမ်ား ကေလးထိန္း
မ်ား အိမ္ေဖၚမ်ား မာလီမ်ား ဒရဝမ္မ်ား စသည္ရာထူးအစဥ္အတိုင္း ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါ စုံလင္စြာျဖင့္ ေရာက္ရွိလာပါၿပီ ။
သူတို ့သမီးသတို ့သား ေနရာဖုံေပၚထိုင္ၿပီးသည္ႏွင့္ ဘိတ္သိက္ဆရာ စိန္္ဇရက္က ဘိတ္သိက္သြန္းရန္ ေနရာယူကာ
ေရစင္ေလာင္းရန္ျပင္ပါသည္ ။
'' ခဏေနၾကအုံး....''
႐ုတ္တရက္ နတ္ဆိုးေလးက ေျပာလဲေျပာရင္း ထိုင္ရာမွထကာ စင္ေအာက္နားတြင္ ရပ္ေနေသာ ကိုေလာင္းဟဲလဗ္ဗာကို
႐ုတ္တရက္ လွမ္းဆြဲလိုက္ေလသည္။ ကိုေလာင္းမွာ ႐ုတ္တရက္မို႔ ႐ုန္းခ်ိန္ပင္ မရလိုက္ဘဲ မဂၤလာစင္ေပၚသို ့ေရာက္ရွိသြား
ေလသည္ ။ နတ္ဆိုးေလးက ေနရာဖုံေပၚထိုင္ခ်ရင္း ကိုေလာင္းအားလည္း ဆြဲထိုင္ေစသည္ ။
ထို ့ေနာက္ ေနာက္သို႔ လွည့္ၾကည့္ကာ
'' ကဲ.. ဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလဲ ဘိတ္သိက္ေတာ္ သြန္းၾကေတာ့ ''ဟု ဘိတ္သိက္ဆရာ စိန္ဇရက္အား လွမ္းမာန္
လိုက္ေလသည္ ။ အမရာမွာ ရွက္လြန္းလွသျဖင့္ မ်က္ႏွာမထားတတ္ေအာင္ပင္ရွိသည္ ။ ဒီတိုင္းေနရာဖုံေပၚဆက္ထိုင္ေနရ
ေကာင္းနိုးနိုး၊ ထထြက္ေျပးရေကာင္းနိုးနိုးျဖင့္ မေဝခြဲနိုင္ေအာင္ပင္ရွိသည္ ။ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးမွာ သားေတာ္ေမာင္ နတ္ဆိုးေလးအား စိတ္ကလဲအလြန္ဆိုး ပါးစပ္က ဆဲခ်င္ေသာ္လည္း စကားလုံးေတြကလဲ ထြက္မလာနိုင္ပဲ '' ခြီး '' '' ခြီး '' '' ခြီး '' ႏွင့္ တက္သြားေလေတာ့သည္ ။
ဘိတ္သိက္ဆရာ စိန္ဇရက္မွာလည္း ခ႐ုသင္းႀကီးကိုင္ကာ ဆက္ပဲ ေရစင္သြန္းရေတာ့မလိုလို...နတ္ဆိုးေလးရဲ ့ေခါင္း
ကိုပဲခ႐ုသင္းႀကီးနဲ ့ ရိုက္ခြဲလိုက္ရေတာ့မလိုလို ဧည့္ပရိသတ္အေပါင္းမွာလည္း လက္ခုပ္ပဲ တီးရေတာ့မလိုလို
ထေျပးရေတာ့မလိုလိုျဖင့္ ႐ုတ္႐ုတ္ရက္ရက္ ျဖစ္ေနၾကကာ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး အရိပ္အေျခကို ၾကည့္ေနၾကေလသည္ ။
ထိုစဥ္.....'' ဒုန္း....''ကနဲ နားကြဲမတတ္ မည္ဟီးသြားေလသည္ ။ ေပါက္ကြဲသံ မဟုတ္ပါ ။
စိန္ဇရက္မွာ လက္တစ္ဖက္က ခ႐ုသင္းႀကီး ကိုင္ထားလ်က္ႏွင့္ပင္ အျခားတစ္ဖက္က ခ်ိန္သီးႀကီးကို ကိုင္ထားကာ
အေျခအေနကို ထိန္းရန္ မိုက္ခရိုဖုန္းနား ကပ္လိုက္ရာ ' ဒုန္း..' ဆိုေသာအသံမွာ ခ်ိန္သီးႀကီးကမိုက္ကရိုဖုန္းတိုင္ကို
တိုက္မိလိုက္ေသာေၾကာင့္ စပီကာမ်ားကတဆင့္ အသံအက်ယ္ႀကီး ၾကားလိုက္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။
နတ္ခ်ဳပ္မွာ ထိုအသံႀကီး ၾကားလိုက္ရေသာအခါတြင္မွ သတိလည္လာၿပီး စင္ျမင့္ေပၚသို ့ လွမ္းၾကည့္မိရာ စိန္ဇရက္ကို
ေတြ ့လိုက္ရသျဖင့္ အနည္းငယ္ စိတ္သက္သာရာ ရသြားဟန္ ေတြ ့ရေလသည္ ။ ဟုတ္ပါသည္ ။ စိန္ဇရက္ ႏွင့္နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး
မွာ ငယ္ေပါင္း ႀကီးေဖၚမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး ကမၻာေပၚတြင္ အယုံၾကည္ရဆုံးသူမွာ စိန္ဇရက္ျဖစ္ပါသည္။
ထို ေၾကာင့္ပင္ ကမၻာၿဂိဳလ္ ဂဠဳုန္မဟာဆားခ်က္အဖြဲ ့ခ်ဳပ္ ဖြဲ႕စည္းလိုက္စဥ္ကတည္းက အႀကံေပးဌာနႀကီးမႉး အျဖစ္
စိန္ဇရက္အား ခန္ ့အပ္ခဲ့ပါသည္ ။ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး အလြန္အားထားရေသာ အႀကံအဖန္ ပညာရွင္ႀကီးလဲျဖစ္ပါသည္ ။
( ႀကံရည္ဖန္ရည္ ႏွင့္ ျပည့္စုံတာကိုေျပာတာေနာ္ )
သူသာရွိရင္ ပြဲကို ထိန္းနိုင္မွာဟု ယုံၾကည္ေသာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ပါသည္ ။
'' အဟမ္း...အဟမ္း ''
မိုက္ကရိုဖုန္းကို အသံစမ္းသည့္အေနျဖင့္ ေခ်ာင္းဟန္ ့လိုက္ေလသည္။
'' ဒီျပႆနာက ေနာက္ေပါက္ကစီးခ်င္တဲ့ လူေတြေၾကာင့္ျဖစ္တာပဲ ''
နတ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ပရိတ္သတ္မ်ားမွာ ေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္ႏွင့္ ရွိေလသည္ ။
" အဲဒီေတာ့ကာ ဒီတရားဥပေဒနဲ ့မညီတဲ့ ေနာက္ေပါက္စီးတဲ့ျပႆနာ ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွထပ္မံမေပၚေပါက္
ရေလေအာင္ လိင္တူလက္ထပ္ခြင့္ကို ဥပေဒနဲ႔အညီ က်င့္သုံးနိုင္ေအာင္လုပ္ၾကပါ.....''
ဟု ေျပာေလေတာ့သည္ ။
အားလုံးက အံ့အားသင့္စြာျဖင့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ အႀကံေပးဌာနႀကီးမႉး စိန္ဇရက္ တကယ္ဒုကၡေရာက္ၿပီဟု
မ်က္ႏွာမ်ား မသာမယာျဖစ္ၾကေလသည္ ။
ထိုစဥ္ ၿဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ဘုရား နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ေနရာမွထကာ စိန္ဇရက္လက္ထဲမွ မိုက္ကရိုဖုန္းအား ဆြဲယူလိုက္သျဖင့္
လႈပ္လႈပ္ရြရြ ဆူညံသံမ်ား အားလုံးတိတ္ဆိတ္သြားေလသည္ ။ ထိုစဥ္တြင္
'' ဝုန္း...''
နားကြဲလုမတတ္ က်ယ္ေလာင္လွေသာ အသံႀကီး ဟီးထြက္သြားကာ အားလုံးအလဲလဲ အၿပိဳၿပိဳျဖစ္သြားေလသည္ ။
႐ုတ္တရက္ ခန္းမေဆာင္ႀကီးတခုလုံး အျဖဴေရာင္မီးခိုးမ်ား ဖုံးအုပ္သြားကာ ဘာဆိုဘာမွ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရေတာ့ေပ ။
၁ မိနစ္ခန္ ့အၾကာ အသံဗလံအားလုံး ၿငိမ္သက္သြားခ်ိန္တြင္ ျမင္ကြင္းမ်ားလည္းျပန္လည္ကာ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ျမင္
ရေလသည္ ။ ခန္းမႀကီး၏ အမိုးႀကီးတစ္ခုလုံး ပြင့္ထြက္သြားေလၿပီ ။
ထိုအမိုးေပါက္ႀကီးမွ ေမၽွာ္ၾကည့္လိုက္ရာ အလင္းလြန္ ယာဥ္ပ်ံတစ္စင္းကို ေတြ႕ရေလသည္ ။ အလင္းလြန္ယာဥ္ပ်ံ၏ တံခါး
တစ္ခုပြင့္သြားကာ အထဲမွ လူႏွစ္ဦး အာ႐ုံယာဥ္ပ်ံ ကိုယ္စီျဖင့္ ပ်ံထြက္လာၾကေလသည္ ။ တစ္ဦးမွာ အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းျဖစ္
ကာ ေနာက္တစ္ဦးမွာ ဂ်ဴနီယာဟန္နီျဖစ္ေလသည္ ။ ဟန္နီက အမရာဆီသို ့ ပ်ံသန္းသြားကာ ေၾကာက္ရြံ့ တုန္လႈပ္လြန္း
သျဖင့္ တုန္တုန္ယင္ယင္ ျဖစ္ေနရွာသူ အမရာအား အသာေပြ႕ယူကာ ယာဥ္ပ်ံဆီသို ့ျပန္တက္သြားေလသည္ ။
ဘက္ဘြိဳင္းမွာ ဟန္နီ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လႈပ္ရွားနိုင္ေအာင္ အကာအကြယ္ေပးသည့္ပုံျဖင့္ ရဲအထူးလုံျခဳံေရးတပ္ဖြဲ ့ဝင္
ရဲေမမ်ားအား တစ္ေယာက္တစ္ေခ်ာင္းစီ ပစ္ေပးလ်က္ရွိေလသည္ ။ အားလုံးက ဝမ္းပမ္းတသာ ေက်းဇူးတင္ေနၾကေလသည္။
အထက္ပါ အျဖစ္အပ်က္မ်ားမွာ စုစုေပါင္းၾကာျမင့္ခ်ိန္ မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္ လၽွပ္တပ်က္အခ်ိန္အတြင္း ၿပီးဆုံးသြားေလသည္။
ေပါက္ကြဲမႈအေငြ ့အသက္မ်ား အားလုံးေပ်ာက္ကြယ္သြားကာ လူမ်ားျပန္လည္ လႈပ္ရွားစျပဳလာၾကသည္ ။
မဟာေနမီးလုံး၏ အလင္းေရာင္စူးရွရွက ခန္းမႀကီးတစ္ခုလုံးကို စေပါ့လိုက္ထိုးထားသည့္ႏွယ္ လင္းထိန္ေနေလသည္။
မဂၤလာစင္ျမင့္ရွိ ေနရာထိုင္ဖုံေပၚတြင္ သားေတာ္ နတ္ဆိုးေလးႏွင့္ ကိုေလာင္းတို ့မွာ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္လၽွက္သား
ရွိေနၾကတုန္းျဖစ္သည္ ။ ထိတ္လန္ ့တုန္လႈပ္လ်က္ရွိေနေသာ နတ္ခ်ဳပ္အား ဂဠဳန္ဆားခ်က္အဖြဲ ့ခ်ဳပ္ အႀကံေပးဌာနႀကီးမႉး
စိန္ဇရက္က ေဖးမရင္း အားေပးစကား ေျပာေနသည္ကိုလည္းေတြ ့ရေလသည္ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးမွာ ေဒါသတႀကီး သူ ့ရဲေမမ်ားအား ေအာ္ဟစ္ဆဲဆိုေနေလသည္ ။
ကမၻာၿဂိဳလ္ ျပန္ၾကားေရး အတြင္းမႉးမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ဖီးမာနိုးတူးမွာ ဂ်ာနယ္သတင္းေထာက္မ်ားက
ေမးခြန္းမ်ားေမးေနၾကသည္ကို္ မအားရေအာင္ေျဖေနရရွာသည္ ။
အခ်ိဳ႕ေသာ ဂုဏ္သေရရွိလူႀကီးမင္းမ်ားမွာကား ဆူညံစြာေအာ္ဟစ္လ်က္ ရန္ျဖစ္လ်က္ရွိေနၾကေလသည္ ။
ေပါက္ကြဲမႈႀကီးျဖစ္ပြားစဥ္က သူတို ့ဝတ္ဆင္ထားေသာ စိန္ဆြဲႀကိဳးႀကီးမ်ားမွာ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာသို႔ တစစီလြင့္စင္သြားၾက
သျဖင့္ ပါးစပ္မွ တ ' စိန္ ' ' စိန္ ' ေအာ္ဟစ္လ်က္ မိမိစိန္ကို မိမိျပန္ရွာေနေလၾကရင္း သူ႔စိန္ ငါ့စိန္လုေနရင္း ရန္ျဖစ္ေန
ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။
အားလုံးဘယ္သူမွ သတိမထားလိုက္မိေသးေသာ္လည္း ကာနယ္အိုင္ေမးကား တစ္စုံတစ္ခုကို ေသေသခ်ာခ်ာသိလိုက္
ေလသည္ ။ တပည့္ေက်ာ္ ဆာဂ်င္ ေအမ ခ်ာကိုး ေပ်ာက္ေနျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္ ။
အခ်စ္တကၠသိုလ္ၿဂိဳဟ္၏ဆာကိုရင္းျပဳံးတီထြင္ထားေသာ ရဲလုပ္ငန္းသုံးအထူးအျမန္အလင္းလြန္ယာဥ္ပ်ံေပၚတြင္ျဖစ္သည္။
''ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ၊ အခုလိုအခ်ိန္မွီေလးေရာက္လာေပးတာ''
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းက ယာဥ္ထိန္းခ်ဳပ္ေရးခန္းမထြက္လာေသာ စခန္မႉးဝိအားေျပာလိုက္ေလသည္။
''ကၽြန္ေတာ့္ေက်းဇူးမတင္နဲ႔ဗို်႕၊ ကိုမီးေသြးကိုေက်းဇူးတင္၊ သူအခ်ိန္မွီျပန္ေရာက္လာလို႔သာ အခ်ိန္မွီသြားတာ၊''
ကိုဝိက ပိုင္းေလာ့ကိုမီးေသြးအား ပခုံးပုတ္ကာေျပာေလသည္။
''ေနာက္ထပ္ေက်းဇူးတင္ရမယ့္သူရွိေသးတယ္''
ေဒါက္တာထြန္းစကားအဆုံးတြင္ အားလုံး အံ့ၾသသြားဟန္ကိုျမင္ရသည္။
ထိုေနာက္ေဒါက္တာထြန္းက အခန္းေထာင့္နားတြင္ရေပ္နေသာသူ၏ဖိုက္ဒီမ်က္ႏွာဖုံးအားခြာလိုက္ရာ
''ဆာဂ်င္ေအခ်ာကိုး''
အမရာ ကအလန႔္တၾကားေအာ္လိုက္မိေလသည္။
ဟုတ္ပါသည္။ ဆာဂ်င္ေအခ်ာကိုးအားခြဲစိတ္မႈၿပီးကတည္းက ေဒါက္တာထြန္းမွာ ဂ႐ုဏာသက္လ်က္ရွိေနေပသည္။
ကာနယ္အိုင္ေမးက ခြဲစိတ္ထားသည့္အနာေဆးထည့္ရန္လာတိုင္း တပည့္ေက်ာ္ဆာဂ်င္ေအခ်ာကိုးးကိုလဲ ေဆးထည့္ေပးရန္ အတူေခၚလာေလ့ရွိသည္။
တေန႔..
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အျပန္တြင္ ပတ္တီးစမ်ားကိုရွင္းလင္းရာမွ ဆာဂ်င္ေအခ်ာကိုးတမင္တကာထားပစ္ခဲ့ဟန္တူေသာ
စာရြက္ပိုင္းကေလးကိုေတြ႕ရေလသည္။
''ေဒါက္တာထြန္းကို ကၽြန္ေတာ္ကယ္ေပးမယ္၊ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလဲကယ္ပါ'' ဟုလက္ေရးေသာ့ေသာ့ျဖင့္ေရးသားထားသည္ကိုေတြ႕ရေပသည္။
ေနာက္ပိုင္းသူလာတိုင္းစာတိုေလးတစ္ခုခ်န္ခ်န္ထားခဲ့ကာ ေဒါက္တာထြန္းကလည္း သူ႔ကိုေျပာခ်င္သည္မ်ားကို စာရြက္ပိုင္းကေလးထဲေရးကာ
ပတ္တီးထဲထည့္ထည့္လိပ္ေပးလိုက္ေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ပင္ အေထြေထြထိန္းခ်ဳပ္ေရးခမ္းမေဆာင္ထဲရွိ ေခါင္မိုးေလဝင္ေပါက္အား အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းဝင္လာနိုင္ရန္ႀကိဳတင္စီစဥ္ဖြင့္ထား
ခိုင္းနိုင္ခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္ပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ေဒါက္တာထြန္းက ဆာဂ်င္ေအခ်ာကိုးအားအခ်စ္တကၠသိုလ္ၿဂိဳဟ္သို႔တစ္ပါတည္းေခၚေဆာင္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
''ကိုဝိ ဟန္နီ လစၾကာၿဂိဳဟ္မွာပဲ ဆင္းမယ္။''
အားလုံးကဘက္ဘြိဳင္းကိုဝိုင္းၾကည့္ၾကေလသည္။
''လိုက္ခဲ့ပါဟာ၊''
''လိုက္ခဲ့ပါကြာ''
''ခုတစ္ခါတည္းပဲဟာ လိုက္ခဲ့''
ကိုဝိေရာ ေဒါက္တာဒူးထြန္းေရာ အမရာပါ ဟန္နီ့အားဝိုင္းေျပာၾကေလသည္။
''ကိုဝိ တို႔ကသာေျပာေန ဟိုမွာျဖင့္ဟန္ကေလးနဲ႔ေတာင္ ေခၚေဖၚမွမရဘဲ''
ဟန္နီကေျပာလဲေျပာရင္းကိုဘက္ဆီသို႔ေမးေလးေငါ့ျပေလသည္။
''လိုက္ခဲ့ပါဗ်ာ၊ သူဘာသာသူဆင္းမယ္ေျပာၿပီးေတာ့''
''နင္ကမွ ေခၚမွမေခၚပဲဟာ''
''ေခၚပါတယ္ႏွမေတာ္ရယ္၊ ႂကြေတာ္မူပါ့ခင္ဗ်ား''
ကိုဘက္ ကေနာက္သလိုေျပာရာဟန္နီကစိတ္ဆိုးဟန္လက္သီးကေလးဆုပ္ျပေလသည္။
''ကဲ ဒီကေလးႏွစ္ေကာင္ ၊ ေတြ႕တာနဲ႔ကိုက္ေနၾကတာပါပဲလား''
ကိုဝိ စကားအဆုံးမွာအားလုံးရဲ့ ရယ္သံမ်ားက အလင္းလြန္ယာဥ္ပ်ံတစ္ခုလုံးသို႔
လြင့္ပ်ံေရာက္ရွိသြားေလသည္။မၾကည္ျပာ၏အခ်စ္မယ္လက္ရာစုံျမန္မာထမင္းဆိုင္တြင္ျဖစ္သည္။
''ခင္ဗ်ားအေတာ္ေနရက္တဲ့သူဗ်ာ။''
ကိုဘက္စကားအဆုံးတြင္ကၽြန္ေတာ္ကမွတ္ခ်က္ျပဳမိရာ ကိုဘက္ စကားျပန္မေျပာနိုင္ေပ။
''ဘယ္တတ္နိုင္မလဲဗ်ာ ခ်စ္တယ္ဆိုတာထက္ျမင့္လာရင္ နားလည္တယ္ဆိုတာရွိလာတယ္ဗ်ာ
အဲဒါကိုခင္ဗ်ားယုံၾကည္လား အဲဒီနားလည္တယ္ဆိုတာမွာ အရာအားလုံးျပည့္စုံေနတာဗ်
ခ်စ္တာေတြ၊ ေလးစားတာေတြ၊ ၾကည္ႏူးတာေတြ၊ ေပးဆပ္ခ်င္တာေတြ၊ ရယူခ်င္တာေတြ
အားလုံးျပည့္စုံေနတယ္ဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ဗ်ာ အဲဒီမွာ ျပင္းထန္တဲ့တပ္မက္မႈရမက္ေတြရွိတယ္၊ ဒါေပမယ့္လွပတဲ့ၾကည္ႏူးမႈလဲရွိတယ္။
ရမက္ျပင္းျပင္းေတြနဲ႔ကိုယ့္ခ်စ္သူလိုမို်းေပြ႕ဖက္ခ်င္တဲ့ဆႏၵေတြလဲရွိသလို ပထမဆုံးအ႐ုပ္ကေလးတစ္ခုကိုရလိုက္တဲ့
ေကာင္မေလးကအဲဒီအ႐ုပ္ေလးကိုယုုယုယယေပြ႕လိုက္သလိုမို်း ယုယေထြးေပြ႕ထားခ်င္တဲ့စိတ္လဲပါတယ္။
သူ႔ကိုရယူပိုင္ဆိုင္ခ်င္တဲ့စိတ္ရွိေနသလိုမ်ိဳး တခ်ိန္တည္းမွာပဲသူ႔့ကိုစြန႔္လႊတ္ေပးခ်င္တယ္။ "
"ဆိုလိုတာကဗ်ာ သူ႔ကိုယ္သူ၊ သူ႔ဘာသာသူ သူ႔ဘဝကိုသူ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ၾကည္ႏူးခြင့္ေပးခ်င္တာ။
ဥယ်ာဥ္မႉးေတြလိုေပါ့ဗ်ာ။ "
"ပန္းတစ္ပြင့္အစြမ္းကုန္လွလာေအာင္ျပဳစုေပးခ်င္တယ္။ ေစာင့္ေရွာက္ေပးခ်င္တယ္။ ကာကြယ္ေပးခ်င္တယ္။ ယုယေပးခ်င္တယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီပန္းကိုဘုရားပန္းတင္ဖို႔ေတာင္မခူးဘူး ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္အတြက္ဆိုဘယ္လိုခူးရက္ေတာ့မွာလဲ
သူ႔ေနရာမွာ သူ႔သဘာဝအရတင့္တယ္လွပေနေအာင္သာကူညီခ်င္တာဗ် ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ အာဒမ္ကဧဝကိုခ်စ္ခဲ့တာထက္ျမင့္တဲ့အခ်စ္ဗ်
အဲဒါနားလည္တာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးနားလည္မႈေတြရွိၾကတယ္ေလဗ်ာ။''
ဘက္ဘြိဳင္းက စကားရွည္ႀကီးေျပာလိုက္ကာ ဗာက်ဳရယ္ေဆးတံအားမီးညႇိေလသည္။
ၿပီးေတာ့မီးခိုးေငြ႕ျပာျပာမ်ားကိုမႈတ္ထုတ္ရင္း
''ခ်စ္တယ္ဆိုတာေတြထက္ခိုင္ျမဲတဲ့ ဘယ္ေတာ့မွလဲမပ်က္ျပယ္နိုင္တဲ့ နားလည္မႈဆိုတာမို်းေပါ့ဗ်ာ''
ကၽြန္ေတာ္ကိုဘက္ မ်က္လုံးမ်ားကိုၾကည့္လိုက္မိရာ ဘယ္ကိုၾကည့္ေနမွန္းမသိေသာ
ရီေဝမ်က္ဝန္းမ်ားကိုေတြ႕ရေသည္။
ကၽြန္ေတာ္အိမ္ျပန္လမ္းတေလ်ာက္လုံးမေမ့နိုင္တဲ့မ်က္ဝန္းမ်ားပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ခ်ဳပ္စာရင္းစစ္ေဆးေရးကိစၥမ်ားျဖင့္ အဂၤါၿဂိဳဟ္ကေန ခရီးတေခါက္ကအျပန္တြင္ျဖစ္သည္။
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက ကၽြန္ေတာ့္အား ညေနက်ရင္လာခဲ့ဗ်ာျပစရာေလးရွိလို႔ဆိုကာ
အခ်စ္တကၠသိုလ္ဂ်င္းတဲလ္မင္းကလပ္က ဗြီအိုင္အမ္စီ အထူးခန္းတြင္
ေတြ႕ရန္ ကၽြန္ေတာ့္အား ခ်ိန္းပါသည္။
ကိုဘက္ က ဓါတ္ပုံအယ္လ္ဘမ္ တစ္အုပ္ယူလာၿပီးကၽြန္ေတာ့္အားျပသေလသည္။
ဓါတ္ပုံမ်ားအားလုံးၾကည့္ရႈၿပီးေသာ္ ..
''ခင္ဗ်ားတို႔ေအာင္ျမင္စြာကယ္ထုတ္လာနိုင္ၾကတာပဲ''
ကၽြန္ေတာ္ကေမးၾကည့္ရာ
''အဲဒီလိုပဲျဖစ္ရတာေပါ့ကြာ''
''ဒီမွာၾကည့္''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းကဓါတ္ပုံတစ္ပုံကၽြန္ေတာ့္ကိုျပရင္းဆက္ေျပာသည္။
''ဒီပုံက ေဒါက္တာဒူးထြန္းကိုျပန္ကယ္လာၿပီး အခ်စ္တကၠသိုလ္ၿဂိဳဟ္ေရာက္ေတာ့ ဆာကိုရင္ျပဳံးကႀကိဳေနတဲ့ပုံ''
''ဒါက အဲဒီညမွာအားလုံးကိုဂုဏ္ျပဳပြဲလုပ္တဲ့ေန႔ကပုံ''
''ဒီပုံေတြက ျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္တစ္ေန႔ညေနမွာ ေဒါက္တာဒူးထြန္းနဲ႔အမရာ
မဂၤလာေဆာင္တုန္းကမွတ္တမ္းပုံေတြ''
ကၽြႏု္ပ္မွာဓါတ္ပုံကိုၾကည့္ရင္းအံ့ၾသမိတာတစ္ခုရွိသျဖင့္ ကိုဘက္ အားေမးမိေလသည္။
''ကိုဘက္ေျပာေတာ့ေဒါက္တာထြန္းကအဖမ္းခံရတာဆို၊ ကၽြန္ေတာ္မရွင္းတာက
ဘယ္ႏွယ္ လြတ္တာတယ္လဲေျပာေသး၊ ဝလို႔ဖီးလို႔ပါဘား''
''ဟား ဟား ဟား''
''ခင္ဗ်ားကလဲ မေခဘဲကိုးဗ်''
''အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းရဲ့သူငယ္ခ်င္းပီသပါေပတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာျမင္ေအာင္ကိုၾကည့္လိုက္နိုင္တာပဲကိုး။''
''ဒါကဒီလိုဗ်''ဟုဆိုကာ ေအာက္ပါအတိုင္းရွင္းျပေလသည္။
ေဒါက္တာဒူးထြန္းမွာ
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဒီအေထြေထြထိန္းခ်ဳပ္ေရးခန္းမေဆာင္ထဲတြင္ ရွိေနရသည္မွာ လေပါင္းအေတာ္ၾကာသြားေလၿပီ၊
ပထမေတာ့ေတာ္ေတာ္အီစိမ့္ေအာင္ ခံလိုက္ရသည္။ ေနာက္ေတာ့လဲ အဆင္ေျပသြားပါသည္။
ကမၻာၿဂိဳဟ္ေပၚမွာမဟုတ္လား။
ေရာက္ခါစက ေတာ္ေတာ့္ကိုစစ္ေဆးေမးျမန္းတာခံလိုက္ရသည္။
ေန႔ေတြညေတြမသိေတာ့၊ ေနာက္ေတာ့ စစ္ေမးရန္လာသူက ပ်င္းပ်င္းလာကာ
ေရာက္လာသည္ႏွင့္ ေရာက္ရွိေၾကာင္းသူ႔အထက္အရာရွိထံ ဖုန္းျဖင့္သတင္းပို႔ေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ''စစ္ေဆးေမးျမန္းေနသျဖင့္ အေႏွာက္အယွက္မျပဳရ''
ဟူေသာ စာတန္းကေလးကိုခန္းမအျပင္သို႔ထြက္ခ်ိတ္ကာ ေမးျမန္းစုံစမ္းခန္းအတြင္းတြင္
သူလည္းေအးေအးသက္သာ စာကေလးဖတ္လိုက္ အမ္ပီသရီးေလး နားေထာင္လိုက္ႏွင့္
ေအးေအးသက္သာ အနားယူေနေလသည္။
တစ္ဖက္ျမင္မွန္ဟိုဘက္ျခမ္းက စစ္ေဆးေရးမႉးခ်ဳပ္ကလည္း
ေအးေအးသာသာေဂါက္သီးသြားရိုက္လိုက္၊ ကာရာအိုေကသြားလိုက္ႏွင့္ရွိေလသည္။
ေဒါက္တာထြန္းလည္း ေအးေအးသက္သာ ေန႐ုံသာရွိသည္။
ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ညေနပိုင္းတြင္ သူတို႔ႏွစ္ဦးက ေဒါက္တာထြန္းေရွ႕တြင္ပင္ သတင္းပို႔ေလ့ရွိၾကသည္။
''အက်ဥ္းသားမွာ မည္သို႔ပင္စစ္ေဆးေမးျမန္းေစကာမူ ဘာမွအေျဖမရ'' ဆိုတာကတစ္မ်ိဳး၊
''ေဒါက္တာထြန္းမွာ အလြန္ေခါင္းမာသျဖင့္ မည္သည္မွ ေျဖၾကားျခင္းမျပဳ'' ဟူကာတစ္ဖုံ
အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ မရိုးရေအာင္ သတင္းပို႔ကာ တိုင္းမ္ကဒ္ႏွိပ္ၿပီး ထြက္သြားၾကေလေတာ့သည္။
တစ္ခါတစ္ရံ ရဲေထာက္လွမ္းေရးအတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးကိုယ္တိုင္လာေသာေန႔မ်ားတြင္သာ
လိမ္မရသျဖင့္ အနည္းငယ္ညဥ္းဆဲျခင္းခံရေလသည္။
အိုင္ေမးျပန္သြားသည္ႏွင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ ေဒါက္တာဂါးကိုေတာင္းပန္လို႔မဆုံး။
''ဘယ္ႏွယ္ျဖစ္ရတာတုံး''
ကၽြႏု္ပ္က အံ့ၾသတႀကီး ေမးမိရာ ကိုဘက္ က
''ခင္ဗ်ားကလဲ ကမၻာၿဂိဳဟ္မွာ ေနလာခဲ့ၿပီးေတာ့ ေမ့ေနၿပီလား။''
ဟု ျပဳံးစစနဲ႔ေမးေလသည္။
''ဘာကိုလဲဗ်'' ကၽြႏု္ပ္က နားမလည္လိုက္သျဖင့္ေမးရာ၊ ကိုဘက္ က
''ခင္ဗ်ားကလဲ 'အ'ရန္ေကာ၊ ေဒါက္တာထြန္းက သူ႔ကိုစစ္ေမးရမယ့္သူေတြအားလုံးကို စည္း႐ုံးလိုက္တာေလ၊''
''သူတို႔က တကယ္လို႔ သူ႔ကိုညင္ညင္သာသာဆက္ဆံၾကမယ္ဆိုရင္၊
သူအခ်စ္တကၠသိုလ္ၿဂိဳဟ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ သူတို႔အားလုံးကို ေခၚစာလဲပို႔ေပးမယ္၊
အလင္းလြန္ယာဥ္ပ်ံလက္မွတ္လဲ ပို႔ေပးမယ္၊ ၿပီးေတာ့အခ်စ္တကၠသိုလ္ၿဂိဳဟ္မွာ
ပီအာ ရေအာင္လဲ ေထာက္ခံကူညီေပးမယ္ေပါ့''
''အဲဒီလိုစည္း႐ုံးလိုက္တာ တစ္ခါတည္း အဆင္ကိုေခ်ာလို႔''
ကၽြန္ေတာ့္မွာ သက္ျပင္းခ်လိုက္ကာ
ကိုဘက္ ေျပာသည္ကိုနားေထာင္ရင္း ငိုအားထက္ရယ္အားသန္ ဆိုတာလိုျဖစ္သြားေလေတာ့သည္။
''ဟင္း---
ကမၻာၿဂိဳဟ္ကဝန္ထမ္းပီသေတာ္မူၾကပါေပတယ္''
''ခုေကာခင္ဗ်ားတို႔ကမၻာၿဂိဳဟ္က ေနာက္ဆုံးသတင္းေလးဘာေလး ဘာမ်ားၾကားၾကေသးလားဗို်႕၊''
''ၿပီးခဲ့တဲ့လကေတာ့ ၿဂိဳဟ္ခ်ဳပ္ေခါင္ဘုရားနတ္ခ်ဳပ္ကလိင္တူလက္ထပ္ခြင့္ျပဳမိန႔္အက္ဥပေဒကိုထုတ္ျပန္လိုက္တယ္''
''သားေတာ္နတ္ဆိုးေလးနဲ႔ေလာင္းဟဲလပ္ဗာေတာ့ လက္ထပ္လိုက္ၾကၿပီေပါ့။''
''လက္ထပ္လိုက္ၾကတယ္၊ ဒါေပသိ သူတို႔ထက္ဦးတဲ့အတြဲတစ္တြဲ ရွိေသးတယ္ဗ်''
''ဘယ္လို၊ ဘယ္လို''
''ဟုတ္တယ္ဗ်၊ ခင္ဗ်ားနတ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္းလဲသိရဲ့သားနဲ႔၊ သူကေနရာတကာသူဦးရမွေက်နပ္တာမဟုတ္လား''
''လိင္တူလက္ထပ္ခြင့္ဥပေဒကိုသူ႔ကိုယ္တိုင္လက္မွတ္ထိုးျပဌာန္းလိုက္လိုက္ခ်င္းမွာပဲ
သူနဲ႔ ဂဠဳန္မဟာဆားခ်က္အဖြဲ႕ခု်ပ္ အႀကံေပးဌာနႀကီးမႉူး ဇရက္တို႔လက္ထပ္လိုက္ၾကတယ္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ငယ္ငယ္ေလးတုန္းထဲက ႀကိဳက္ေနၾကတယ္တဲ့။
အခုေတာ့တရားဝင္လက္ထပ္နိုင္ၿပီဆိုၿပီး သူတို႔အတြဲက ပထမဆုံးလက္ထပ္ၾကတယ္တဲ့။''
''တယ္လဲတတ္နိုင္ၾကတဲ့သူေတြပါလား''
ကၽြႏု္ပ္မွာ ထိုမၽွသာေျပာနိုင္ေပသည္။
ထိုညက ကိုႀကီးမီးေသြးလည္းေရာက္လာကာ ၃ဦးသား ေသာက္တာေတာ္ေတာ္ေလးကိုမ်ားသြားသျဖင့္
အမူးလြန္ကာ အဆိုပါဓါတ္ပုံအယ္လ္ဘမ္အား အခ်စ္တကၠသိုလ္ဂ်င္းတဲလ္မင္းကလပ္က ဗြီအိုင္အမ္စီအထူးခန္းထဲတြင္ေမ့က်န္ရစ္ခဲ့ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔သြားျပန္ယူခ်ိန္မရေသးသျဖင့္ အခုထိထိုေနရာတြင္ အဲဒီအယ္လ္ဘမ္ရွိေနပါေသးသည္။ညေနပိုင္းက ကိုဘက္ လွမ္းေခၚသျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္သား " ရာဇဝင္ထဲမွာ ဆက္ဆီ့ကို ထားခဲ့ " ေရွးေဟာင္း
ဇာတ္ေတာ္ႀကီးအား အခ်စ္ကပြဲခန္းမေဆာင္ႀကီးတြင္ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈၾကေလသည္ ။
အျပန္တြင္ ဂ်င္းတဲလ္မင္းကလပ္ ခန္းမေဆာင္ဝင္ကာ စည္ဘီယာဝင္ေသာက္ၾကသည္ ။
'' ကၽြန္ေတာ္ မရွင္းတာ တစ္ခုရွိတယ္ဗ် ၊ ေဒါက္တာထြန္းက တကယ္ပဲ နဖူးမွာ -ီးေပါက္သြားတာလား ''
'' ဘယ္ႏွယ္ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ၊ အဲဒါက မဟုတ္ဘူးလို႔သာမွတ္ဗ်ာ ။ ''
'' ၿပီးေတာ့ အဲဒီတုန္းက ကိုမီးေသြး ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ဆိုတာက ေဒါက္တာထြန္း မဟုတ္ဘူးဗ် ''
ကၽြန္ေတာ္မွာ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသသြားရေလသည္ ။
'' ဟုတ္တယ္ဗ်၊ ခင္ဗ်ားက အခ်စ္တကၠသိုလ္ဖိုရမ္အတြက္ မွတ္တမ္းေလး ေရးေနတာဆိုေတာ့ကာ ေျပာျပရဦးမယ္။
ဒီလိုဗ် ။ အဲဒီ ကိုမီးေသြး ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ ႏွစ္ေယာက္က ေဒါက္တာထြန္းရဲ့ မေအမတူ ဖေအကြဲေတြဗ်..ကမၻာၿဂိဳလ္က
လာၾကတာ.. ေဒါက္တာထြန္းက အရင္ကတည္းက သူ ့ကမၻာၿဂိဳလ္နဲ ့အဆက္အသြယ္က မျပတ္ဘူး...ၿပီးေတာ့
ဆာကိုရင္ျပဳံးကေတာင္ တစ္ခု သံသယရွိေနတာရွိတယ္ ။ ၿဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ နတ္ခ်ဳပ္တို ့ မေသေဆး ေဖာ္ျမဴလာကို
ေဒါက္တာထြန္းဆီက ရသြားတာလို႔ ထင္ေနတာ ရွိတယ္ဗ် ။ အခုလဲ ေဒါက္တာထြန္း ေနာက္ဆုံး တီထြင္လိုက္တဲ့
အာ႐ုံလွိုင္းသိ စက္႐ုပ္ကလုန္းနည္းပညာကို နတ္ခ်ဳပ္တို႔က လိုခ်င္သတဲ့ ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေဒါက္တာထြန္းကမေပးနိုင္ဘူး၊ ဒီေတာ့..အက်ပ္ကိုင္တဲ့အေနနဲ ့ဖမ္းသြားတာဗ် ။ ဖမ္းတုန္းက ေဒါက္တာထြန္းမရိပ္မိေအာင္သူ ့ရဲ့ မေအမတူ ဖေအကြဲညီ
ေတြကို အလည္လာပို႔တာဆိုၿပီး ဘန္းျပလာတာဗ် ။ ''
ေဒါက္တာထြန္းကလဲ သူကမၻာၿဂိဳလ္နဲ ့အဆက္အသြယ္ရွိတယ္ဆိုတာ လူသိခံလို ့မျဖစ္ေတာ့ နတ္ခ်ဳပ္က သူ ့ကို အက်ပ္
ကိုင္တာေတြကိုလဲ ဘယ္သူ ့မွ မတိုင္ပင္နိုင္ဘဲ ကိုယ့္ရႉး ကိုယ္ပတ္ျဖစ္သြားတာ ''
'' ကိုဝိနဲ ့ကိုမီးေသြး ေရာက္သြားေတာ့ ေဒါက္တာထြန္းအိမ္ထဲမွာ ရွိေနေသးတယ္။ သူ ့ညီေတြ ေဒါက္တာထြန္းရဲ့ေနာက္ဆုံး
တီထြင္လိုက္တဲ့ နည္းပညာကိုသုံးၿပီး ဘီယာကန္ထဲ ကျမင္းေက်ာထတာကို ကိုဝိတို႔ ေတြ႕လိုက္ရတာဗ်''
'' ခင္ဗ်ား စိတ္ဝင္စားရင္ လက္ေဆာင္တစ္ခု ေပးလိုက္ခ်င္တယ္ဗ်ာ''
'' ေဒါက္တာထြန္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ တတိယဂ်င္နေရးရွင္းအာ႐ုံလွိုင္းသိ နည္းပညာနဲ ့
သူကိုယ္တိုင္ တီထြင္ထုတ္လုပ္လိုက္တဲ့ ကလုန္းစက္႐ုပ္ဆိုပါေတာ့။ ဒီစက္႐ုပ္က အခုေလာေလာဆယ္ကေတာ့
အခ်စ္တကၠသိုလ္ ေမာင္မယ္အားလုံးအတြက္ အေရအတြက္မ်ားမ်ား ထုတ္မေရာင္းေပးနိုင္ေသးဘူးဗ် ။
ဗြီအိုင္အမ္စီေတြကိုေလာက္ပဲ ေရာင္းေပးနိုင္ေသးတယ္ ။ ဆာဂ်င္ ေအခ်ာကိုးကိုေတာ့ အထူးအေနနဲ ့ဆာကိုရင္ျပဳံး
ရဲ ့ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ ့ေရာင္းေပးထားတာ တစ္ခုရွိတယ္ဗ်။ သူကေတာ့ ဒီစက္႐ုပ္ကို ေတာ္ေတာ္ သေဘာက်ေနတယ္ၾကား
တာပဲ ။''
'' ခင္ဗ်ားကို အပိုင္ေပးလိုက္မယ္၊ ခင္ဗ်ားလဲ အခ်စ္တကၠသိုလ္အတြက္ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာအထိ ကူညီခဲ့တာပဲေလ။
ဆာျပဳံးတို႔၊ ေဒါက္တာေကတို႔က ကန႔္ကြက္စရာရွိမယ္ မထင္ပါဘူးဗ်ာ ''
'' ေပးတာကဟုတ္ပါၿပီ အသုံးျပဳပုံကေလးလဲ ေျပာျပဦးေလ ''
'' ဒီနည္းပညာကေတာ့ အလြန္ေကာင္းပါပဲ သူက လိင္မႈအႏုပညာေတြကို အကုန္အစင္ စဥ္းစားၿပီး ထုတ္လုပ္တားတာ
ခင္ဗ်ားက ဒီခလုပ္စိမ္းေလး ႏွိပ္လိုက္ၿပီး ခင္ဗ်ား လိင္ဆက္ဆံခ်င္တဲ့သူကို အာ႐ုံျပဳလိုက္ ၿပီးေတာ့ စက္႐ုပ္ကိုၾကည့္
လိုက္တာနဲ႔ စက္႐ုပ္က ခ်က္ခ်င္း အဲဒီလူပုံျဖစ္သြားမယ္ ။ ဥပမာဗ်ာ...ခင္ဗ်ားက မိုးေဟကိုနဲ ့ ဆက္ဆံခ်င္တယ္လို ့
အာ႐ုံျပဳလိုက္တာနဲ ့ ဒီစက္႐ုပ္က မိုးေဟကို ပုံျဖစ္သြားမယ္ ။ ႐ုပ္ရည္၊ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ အသံ အမူအရာ အထိ
အေတြ ့က အစေပါ့ဗ်ာ ။
မိန္းကေလးေတြ အတြက္လဲ စဥ္းစားထားေပးထားတယ္ဗ်။ ဒီ ခလုပ္နီေလးႏွိပ္လိုက္႐ုံပဲ။
က်ေနာ္နဲ႔ နာမည္ဆင္တဲ့ badboy2 တို႔ sithu 2287 တို႔ lukyi တို႔ အလိုအေလ်ာက္ အိပ္ခန္းထဲေရာက္လာလိမ့္မယ္ ။
ဆာဂ်င္ ေအခ်ာကိုးဆို ဒီ စက္႐ုပ္ရလိုက္ကတည္းက ေဒါက္တာထြန္းက ခြဲစိတ္ၿပီး ျပန္တပ္ေပးပါ့မယ္ ဆိုတာေတာင္ မခြဲခ်င္ေသးဘူးဆိုၿပီး...ခုထိျငင္းေနတုန္း ''
'' သုံးၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ '' ဟု ဆိုရင္းကၽြန္ေတာ့္အား ေပးလိုက္ေလသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္လဲေပ်ာ္ရႊင္စြာပင္ ကိုဘက္၏ လက္ေဆာင္ကိုယူကာ အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့ေလသည္ ။
အဆိုပါ ကလုန္းစက္႐ုပ္မွာ ယခုစာေရးေနသည့္အခ်ိန္ထိ ကၽြန္ေတာ့္ထံတြင္ရွိေနတုန္းျဖစ္ပါသည္ ။
ဟုတ္ပါသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ခလုပ္စိမ္းေလးကို ႏွိပ္ႏွိပ္ၿပီးေပ်ာ္ေလ့ရွိပါသည္ ။
တကယ္လို႔ အျခားတနည္းနည္းျဖင့္ စမ္းသပ္ခ်င္သူမ်ားလည္းရွိပါက ကၽြန္ေတာ့္ထံသို ့ ပီအမ္ျဖင့္ပို႔ကာ စုံစမ္းနိုင္ၾကပါသည္။
အားလုံးကိုေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္။
credit
