လွိုင္သာယာ တေနရာ ။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ။
ည၁ဝနာရီခြဲ ။
ဦးဘိုဘိုေအာင္သည္ ေဖါ့ဘူးနဲ႔ထည့္ထားတဲ့ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ ပါတဲ့ ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ကို ဆြဲလို႔ သူေနတဲ့ ေဝဘာကီလမ္းသြယ္ေလးထဲကို ဒယိမ္းဒယိုင္ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ လွမ္းဝင္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ လမ္းထိပ္ကင္းတဲမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ဘယ္ေက်ာ္ဆိုတဲ့ အသက္ ၁၅ႏွစ္ခန႔္ ေကာင္ေလးက “ ဦးဘိုႀကီး....ေနာက္က်လိုက္တာ..မသိန္းညြန႔္ဆိုင္
ကို ဝင္ခဲ့ၿပီနဲ႔ တူတယ္...” လို႔ လွမ္းေအာ္ေျပာလိုက္သည္ ။
မသိန္းညြန႔္ဆိုင္ ဆိုတာက သူတို႔ေနတဲ့ အပိုင္းက အရက္နဲ႔ အစားအေသာက္ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ ။
ဦးဘိုဘိုေအာင္က “ ဟားဟား....ေတာ္ေတာ္လည္း ခန႔္မွန္းတာ ေတာ္တဲ့ ခ်ာတိတ္....ဟီး....မွန္တာေပါ့ကြာ....”လို႔ ျပန္ေအာ္ေျပာရင္း သူ႔အိမ္ရွိတဲ့ လမ္းရဲ့ အဆုံးအစြန္ဖက္ကို ဆက္ေလၽွာက္သြားလိုက္သည္ ။
အမွန္က ဒီေန႔ည ဦးဘိုဘိုေအာင္ စက္႐ုံမွာ အိုဗာတိုင္ ဆင္းရမွာ ။ အိမ္က မိန္းမကို ဒီည ထမင္းစား မေစာင့္နဲ႔..ငါ အိုဗာတိုင္ဆင္းမွာ မနက္မွ ျပန္ခဲ့မယ္..လို႔ မွာခဲ့ၿပီး စက္႐ုံေရာက္ေတာ့ အာမက္ဆိုတဲ့ေကာင္က သူေငြလိုေနလို႔ အိုဗာတိုင္ကို သူလုပ္ပါရေစလို႔ အထပ္ထပ္ ေတာင္းလို႔ သူ႔အိုဗာတိုင္ကို အဲ့ေကာင္ကို ေပးလိုက္ၿပီး သူက စိုးေက်ာ္ဆန္းတို႔အုပ္စုနဲ႔ မသိန္းညြန႔္ အရက္ဆိုင္မွာ သြားေသာက္သည္ ။
အေျပာေကာင္းတဲ့ စိုးေက်ာ္ဆန္းရဲ့ ေလမွာ နစ္ေျမာၿပီး တခြက္ၿပီးတခြက္ ႏွိပ္လိုက္ မကုလားမရဲ့ ၾကက္ရိုးသုတ္
စပ္စပ္ေလး ၀ါးလိုက္နဲ႔ ဟန္ကို တအားက်ေနတာ ။ ျပန္ခါနီးေတာ့ မိန္းမကို သတိရၿပီး သူ႔အတြက္ ၾကက္သားေခါက္ဆြဲေၾကာ္တပြဲ ထုတ္ခိုင္းလိုက္သည္ ။
ရွိပူရေသး..ကုန္မွေအး....ဆိုတာ ဦးဘိုဘိုေအာင္ရဲ့ ေျပာေနက် လက္သုံး စကား ။
ဆင္းရဲသားေက်ာမြဲေတြ အတြက္ တသက္လုံး ဆင္းရဲတြင္းက မတက္နိုင္လို႔ မထူးတဲ့အတူတူေတာ့ ေသာက္ေသာက္စားစား လုပ္ေနေတာ့မယ္ ဆိုတာကို အျမဲ ေျပာတတ္တဲ့ ဦးဘိုဘိုေအာင္သည္ ဆုံးသြားတဲ့မိန္းမနဲ႔ ရတဲ့ သားႏွစ္ေယာက္ကလည္း လက္လြတ္ေနၿပီ ဆိုေတာ့ မၾကာေသးခင္က ယူလိုက္တဲ့ အသက္ငယ္ငယ္ မယားေလးနဲ႔ ရသမၽွ သုံးစားရင္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေနေနသူတေယာက္ ။
ႏြားအို ျမက္ႏုႀကိဳက္ ဆိုတဲ့ စကား အတိုင္း မိန္းမငယ္ငယ္ ယူလို႔ သူ႔စိတ္နဲ႔႐ုပ္ အရင္ကထက္ ပို ႏုပ်ိဳလန္းဆန္းလာသည္ လို႔ ျပဳံးၿဖီးၿဖီးနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ေရာင္းရင္းေတြကို ေျပာတတ္တဲ့ ဦးဘိုဘိုေအာင္သည္ အသက္ႀကီးသူေတြ
သုံးစြဲေနတဲ့ ဘိုင္ယာဂရာ ဆိုတဲ့ ေဆးျပားေလးေတြကို သုံးစြဲဖို႔ မလိုဘဲ အိပ္ရာထဲ တာဝန္ေက် ေနသည္ လို႔လည္း ႂကြားဝါသလို ေျပာေလ့ရွိသည္ ။
အင္း..အရက္အရွိန္ေလးနဲ႔ ဦးဘိုဘိုေအာင္ရဲ့ စိတ္ေတြက နိုးႂကြေနသည္ ။ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ကိုယ္လုံးသြယ္သြယ္နဲ႔သူ႔ထက္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ငယ္တဲ့ မယားေလး ၾကဴၾကဴထားကို ဒီညေတာ့ တခ်ီေကာင္း ဆြဲလိုက္တြယ္လိုက္အုံးမယ္ လို႔လည္း အျပန္လမ္းမွာ စဥ္းစားလာခဲ့သည္ ။
ေမွာင္မဲ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ရပ္ကြက္စြန္က သူ႔အိမ္ကေလးေရွ႕ကို ေရာက္လာခဲ့ၿပီ ။
အိမ္ထဲက မီးေရာင္ဝါလဲ့လဲ့ေလးကို သူ တစြန္းတစ ျမင္ရသည္ ။
အင္း..မိန္းမေတာ့ မအိပ္ေလာက္ေသးပါဘူး ။ သူ စားထားၿပီးလို႔ ဝယ္လာတဲ့ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ကို ဒီည မစားနိုင္ရင္လည္း မနက္က်မွ ျပန္ေႏႊးၿပီး အတူတူ စားၾကမယ္လို႔ ေတြးရင္း အိမ္တံခါးဆီကို ခ်ဥ္းကပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ အိမ္ထဲက လူသံေတြ ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ေယာက်္ားတေယာက္ရဲ့ အသံလိုလို ။ သိပ္ မသဲကြဲဘူး ။
တံခါးကို ေခါက္မယ္ ျပင္ၿပီးကာမွ မိန္းမ တေယာက္ထဲ ရွိေနရမယ့္ သူ႔အိမ္ထဲ ဘယ္သူေတြမ်ား ေရာက္ေနပါလိမ့္လို႔ စဥ္းစားရင္း အသံေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားစြင့္ေထာင္လို္က္သည္ ။
မိန္းမဖက္က ေဆြမ်ိဳးေတြမ်ား ဒါးပိန္ကေန လာၾကသလား ဆိုတဲ့ အေတြးက ၾကားလိုက္ရတဲ့ အသံေတြေၾကာင့္လြင့္ျပယ္သြားသည္ ။ ၾကားလိုက္ရတာက ကုတင္တကၽြိကၽြိ ျမည္တဲ့ အသံေတြနဲ႔ ျခင္ေထာင္သံလို႔ လူေတြ ေျပာေလ့ရွိတဲ့ တအင္းအင္း ညည္းသံေတြ..အသားခ်င္း ရိုက္ခတ္တဲ့ တဖတ္ဖတ္ အသံေတြ ။
ဟင္....ၾကဴၾကဴထား......ေမ်ာက္ဇာတ္ခင္းေနၿပီလား ။
ဦးဘိုဘိုေအာင္ အရက္မူး ေျပသြားသလိုဘဲ ။
ေသခ်ာေအာင္ အိမ္ေဘးကို ပတ္သြားလိုက္သည္ ။ သူ႔အိပ္ခန္းနေဘးကို ေရာက္ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ နံရံမွာနားကပ္ၿပီး အထဲက အသံေတြကို နားေထာင္သည္ ။ ဟုတ္သည္ ။ ဖိုမကာမစပ္ယွက္ေနတဲ့ အသံေတြ ။ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ရင္း အထဲကို ျမင္နိုင္မယ့္ အေပါက္တခုခုကို ရွာသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ ရွာရေပမယ့္
ေနာက္ဆုံးေတာ့ အထဲကို ျမင္သာတဲ့ အေပါက္ေလး တေပါက္ကို ေတြ႕သည္ ။ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ဦးဘိုဘိုေအာင္ အသားေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္လာသည္ ။ ေဒါသစိတ္က သူ႔ကို လႊမ္းမိုးသြားၿပီ ။ တုန္ေနတဲ့ဒူးေတြ ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ အိမ္အေနာက္ဖက္ကို ခပ္သြက္သြက္ လွမ္းသြားလိုက္ၿပီး ဘူးစင္
နေဘးက ေပါက္ျပားကို ေကာက္ဆြဲလိုက္သည္ ။
အိမ္ေနာက္ဖက္ေပါက္ တံခါးဆီကို ဘယ္လို ေရာက္သြာမွန္း မသိေတာ့ ။ သည္ တံခါးက အထဲက ဂ်က္ထိုးထားေပမယ့္ ေဆာင့္တြန္းလိုက္ရင္ ပြင့္သြားသည္ ။ သူ မျပင္ျဖစ္ေသးတဲ့ တံခါး ။ ေဒါသနဲ႔ ေဆာင့္တြန္းလိုက္သည္။
ဝုန္းကနဲ တံခါးပြင့္သြားေတာ့ ေျခလွမ္းၾကဲၾကဲနဲ႔ အိပ္ခန္းဆီကို လွမ္းသြားသည္ ။ အိပ္ခန္းတံခါး ပိတ္မထား ။
အဝတ္မယ့္ ကိုယ္လုံးတီး ေမာင္ႏွံ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ စပ္ယွက္ေနၾကတာကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ဦးဘိုဘိုေအာင္သည္ စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ ။ ေနာက္ေဖးက ၿခံထဲ အပင္စိုက္တဲ့အခါ ေျမေပါက္တဲ့ ေပါက္ျပားကို လြဲမွားစြာနဲ႔ သုံးမိသြားၿပီ ။
ေတာက္..ေဖါက္ျပန္တဲ့ မိန္းမ.....နဲ႔ ၾကာကူလီ မယားခိုး........။
သူ သတိဝင္လာေတာ့ သူ႔မိန္းမ ၾကဴၾကဴထားေရာ ၾကဴၾကဴထားနဲ႔ ကာမပြဲၾကမ္းေနတဲ့လူေရာ ေသြးအိုင္ထဲမွာ မလႈပ္ေတာ့ ။
မႏၲေလးၿမိဳ႕ ။
ကၽြဲဆည္ကန္ရပ္ ။
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ သည္ေန႔ အလုပ္နားရက္ ။
ခါတိုင္းလို မနက္ေစာေစာ ထစရာ မလိုဘူး ။ သူေနတဲ့ သူ႔အလုပ္ရွင္ရဲ့ တိုက္ အေနာက္ဖက္က အိမ္တန္းလ်ားမွာ ေနျမင့္တဲ့အထိ အိပ္သည္ ။
စားေသာက္ဆိုင္မွာ ပုဂံေဆး ဘာရီဟ အလုပ္ၾကမ္းေတြ လုပ္ရတဲ့ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္သည္ တကယ္ေတာ့ အသက္၁၈ႏွစ္ အရြယ္ လူငယ္ေလး တေယာက္ ။
သူလုပ္ေနတဲ့ဆိုင္က စားေသာက္ဆိုင္ လို႔ နံမည္တပ္ထားေပမယ့္ အကုန္ရသည္ ။ ဘာလိုလိုရသည္ ။လိုခ်င္တာသာ ေျပာလိုက္ ။ ဆိုင္ရွင္ ကိုေကာက္တြဲက အကုန္ ျဖစ္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ေပးသည္ ။ အရက္လည္းရ ေဆးမ်ိဳးစုံလည္းရ ...ေစာ္လည္း ရသည္ ။
ဖဲရိုက္ခ်င္သလား..ဂ်င္ဖိုက္ခ်င္လား...ေလာင္းကစားဝိုင္းေတြလည္း ရွိသည္ ။
အိပ္ရာ နိုးလာေတာ့ အားရက္မို႔ ေနတဲ့ေနရာနဲ႔မနီးမေဝးက လဖက္ရည္ဆိုင္ကို သြားသည္ ။ လဖက္ရည္နဲ႔ မုန႔္ စားေသာက္ရင္း သတင္းစာ ဂ်ာနယ္ေတြကို လွန္ေလွာဖတ္သည္ ။ သည္ လဖက္ရည္ဆိုင္က သတင္းစာ ဂ်ာနယ္ေတြ အမ်ားႀကီး ခ်ေပးထားသည္ ။ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္သည္ ဂ်ာနယ္ အသစ္ရဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးမွာ စာလုံးမဲႀကီးေတြနဲ႔ ပါလာတဲ့ သတင္းကို ေတြ႕လို႔ အာ႐ုံစိုက္ၿပီး ၾကည့္လိုက္သည္ ။
၂ေလာင္းၿပိဳင္ လူသတ္မႈ ျဖစ္ပြါး
လွိုင္သာယာ
ဆိုပါလား ။ လင္ငယ္နဲ႔ ေပ်ာ္ပါးေနတဲ့ မယားနဲ႔ လင္ငယ္ကို ေပါက္ျပားနဲ႔ ခုတ္သတ္ ...တဲ့
ဟာ.....အေဖ...အေဖ့ပုံႀကီး....
လက္ထိပ္တန္းလန္းနဲ႔ အေဖ့ဓါတ္ပုံႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ တအား တုန္လႈပ္သြားသည္ ။
ဟား....ျဖစ္မွ ျဖစ္ရပေလ..အေဖရယ္.......အို..ဗ်ာ........
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ တအား စိတ္ထိခိုက္သြားသည္ ။ မိန္းမငယ္ငယ္ ယူၿပီး ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြား ေနတဲ့ အေဖ့ပုံရိပ္ကို ျမင္ေယာင္ေနသည္ ။
ျဖစ္မွ ျဖစ္ရတယ္ အေဖရယ္...ဆိုတဲ့ စကားစုကို အထပ္ထပ္ အခါခါ ေရရြတ္ေနမိသည္ ။
အကိုႀကီးေဇာ္ရဲေအာင္ တေယာက္ကေတာ့ သိမည္ မထင္ဘူး ။ သူ႔ဆီကို ဖုန္းဆက္ အေၾကာင္းၾကားရမည္ ။အကိုႀကီးသည္ မေလးရွားမွာ အလုပ္လုပ္ေနသည္ ။ ရရစားစား အလုပ္သမား အလုပ္လုပ္ေနတာပါ ။
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း အလုပ္ရွင္ သူေဌးကို ခြင့္ေတာင္းၿပီး ရန္ကုန္ကို အျမန္ ျပန္သည္ ။ သူေဌးက ျပန္ခြင့္မရွိဘူး..ျပန္လာရင္ အလုပ္ရမယ္လို႔ အာမမခံဘူးလို႔ ေျပာသည္ ။ သို႔ေပမယ့္ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ျပန္သည္ ။ အလုပ္ျပန္မရလည္း တျခားမွာ လုပ္႐ုံဘဲေပါ့ ။ ဒီလို ေအာက္ဆုံးအဆင့္ ခိုင္းဘတ္ အလုပ္က မရွားပါဘူး ။
အေဖ့ကို ေထာင္ထဲမွာ ေထာင္ဝင္စာ သြားေတြ႕ရသည္ ။
အေဖသည္ လူႏွစ္ေယာက္ကို သတ္လိုက္မိၿပီ ။ ေထာင္ထဲက ထြက္ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး ။
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင့္ကို အေဖက ဘာမွ စကားမေျပာဘူး ။ အေဖ့အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေဆးဝါး စားစရာေတြ ေပးခဲ့သည္ ။ ၾကားက ဘယ္ေလာက္ ျဖတ္ခုတ္ ယူထားမလဲေတာ့ မသိဘူး ။
မေလးရွားနိုင္ငံ ။
ကြာလာလန္ပူၿမိဳ႕ ဆင္ေျခဖုံး တေနရာ ။
ေဇာ္ရဲေအာင္သည္ ညီေလး ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ဆီက ဖုံးရလို႔ အေဖ့ရဲ့ လူသတ္မႈအေၾကာင္းကို သိရသည္ ။
သူ ခ်က္ခ်င္း ျပန္သြားလို႔လည္း ဘာလုပ္နိုင္မွာလဲ ။ အေဖ့ျပစ္မႈက ထင္ရွားေနသည္ ။ အေဖက သူ သတ္ေၾကာင္းလည္း ဝန္ခံသည္ ။ လူႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အသက္ကို ရက္စ က္စြာ သတ္ျဖတ္လိုက္ျခင္းကို ကယ္နိုင္ဖို႔ လမ္းမျမင္ဘူး လို႔ သူ ထင္သည္ ။ ညီေလး ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ကို သူ မၾကာခင္ ျပန္လာမယ္လို႔ ေျပာလိုက္ေပမယ့္ သူကိုယ္တိုင္လည္း ဘယ္ေတာ့ သူ ျပန္ျဖစ္မယ္ ဆိုတာ သူမသိဘူး ။
သည္လာဖို႔က ေငြ အရမ္း ကုန္ခဲ့သည္ ။ ပြဲစားခေတြ က မ်ားသည္ ။ ေရာက္ေတာ့လည္း အလုပ္ေကာင္းေကာင္း
က မရ ။ စားေသာက္ေနထိုင္တဲ့ စားရိတ္နဲ႔ဆို ရတဲ့ ဝင္ေငြက သိပ္ မက်န္ဘူး ။ အခု ျပန္လိုက္ရင္ အေႂကြးတင္တာဘဲ အဖတ္တင္မည္ ။
သူႀကိဳက္ေနတဲ့ ရည္းစား နႏၵာဝင္းေမာ္ ရဲ့ မိသားစုအေရွ႕မွာ နိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္သြားလုပ္သည္လို႔ သူ ဟိတ္ထုတ္ခဲ့ေပမယ့္ တကယ္တမ္း ရတဲ့ ဝင္ေငြက ကခ်လာ ။
နႏၵာဝင္းေမာ္တို႔က အိမ္မွာ ဆိုင္ဖြင့္ထားသလို သူတို႔ေနတဲ့ ရပ္ကြက္က လူစည္ကားတဲ့ လမ္းဆုံေနရာမွာလည္း ကုန္စုံဆိုင္ တဆိုင္ ရွိသည္ ။ ဒီဆိုင္က သြားတိုက္ေဆး..အိမ္သာသုံးစကၠဴ လူသုံးကုန္ ပစၥည္းမ်ိဳးစုံ အိမ္သုံးေဆး ဘီယာ နဲ႔ အခ်ိဳရည္ ..ဇီးယိုဇီးေပါင္း မုန႔္ထုပ္ အကုန္ေရာင္းသည္ ။ အရမ္းေရာင္းေကာင္းလို႔ စီးပြားတက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ။
တေန႔ နႏၵာဝင္းေမာ္နဲ႔ ယူဖို႔က ေငြရွိမွ ျဖစ္မည္ ။ အခုတိုင္းဆို ဒီလိုပုံနဲ႔ဆို ဘယ္လိုမွ ေငြစုဖို႔ မလြယ္ဘူး ။
ျပန္ရမလား..ဆက္ေနရမလား...ဒြိဟ ျဖစ္ေနသည္ ။
အေရးထဲ အေဖကလည္း ေထာင္ထဲဝင္သြားရသည္ ။ ညီေလးေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ေနလဲ မသိဘူး ။
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း အေဖ့ေၾကာင့္ မႏၲေလးကို မျပန္ျဖစ္ေတာ့ဘူး ။
အေဖက သူ သတ္ေၾကာင္း ဝန္ခံ လိုက္တာမို႔ အမႈက သိပ္ၾကာမွာ မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ေရွ႕ေနက ေဇာ္ေဇာ္ေအာင့္ကို ေျပာျပသည္ ။
ရန္ကုန္မွာဘဲ အလုပ္တခုခု လုပ္ဖို႔ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္ ။ မႏၲေလးမွာ အလုပ္သြားလုပ္တာလည္း
အေဖ့ေၾကာင့္ပါ။ အေဖက မိန္းမငယ္ငယ္ ထပ္ယူေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ အိမ္မွာ ရွိေနရင္ သူ မလြတ္လပ္လို႔ သူ႔မိတ္ေဆြတေယာက္ရဲ့ အဆက္အသြယ္နဲ႔ မႏၲေလးက လဖက္ရည္ဆိုင္ႀကီးမွာ အလုပ္သြင္းေပးတာ ။ အဲဒီဆိုင္ရွင္က တဆိုင္ၿပီး တဆိုင္ ထပ္ဖြင့္ေနေတာ့ ႀကိဳးစားတဲ့ အလုပ္သမား ဆိုရင္ တိုးတက္လမ္း ရွိတယ္ ဆိုၿပီး ။
အကိုေဇာ္ရဲေအာင္ရဲ့ ရည္းစား နႏၵာဝင္းေမာ္ အေဖ့သတင္းၾကားၿပီး အိမ္ကို သတင္းလာေမးေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း အလုပ္ရွာေနတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္တယ္ ။ မနႏၵာက “ ဒို႔ဆိုင္မွာလည္း အျမဲလူလိုေနတာ..အေဖတို႔က ဆိုင္ခြဲေတာင္ ထပ္ ဖြင့္ၾကမလို႔ လုပ္ေနတာ....ဆိုင္မွာ လုပ္လို႔ရတယ္...လုပ္မလား....” လို႔ ခ်က္ခ်င္း ေမးလို႔
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း မနႏၵာတို႔ ဆိုင္မွာ ဝင္လုပ္မလားလို႔ စိတ္ကူးလိုက္မိသည္ ။
ပိုး
နံမည္က တလုံးထဲ ။ ပိုး ။
ငယ္ငယ္ထဲက မိဘ မရွိေတာ့ ။
အေဒၚဝမ္းကြဲနဲ႔ ႀကီးျပင္းခဲ့ရတယ္ ။ အေဒၚကလည္း စာရိတၱ မေကာင္းဘူး ။ ပိုးအေပၚလည္း မေကာင္းဘူး ။
ပိုး စိတ္ေတြကို အတင္း ခ်ဳပ္တီးေနတယ္ ။ ပိုးရဲ့ အက်င့္ေတြကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္ ။ မရဘူး ။
ပိုး တတ္နိုင္ရင္ ပိုးရဲ့ လက္ေတြကို ႀကိဳးနဲ႔ တုပ္ထားခ်င္တယ္ ။ ပိုး ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ မနိုင္ဘူး ။ ပိုးဟာ ေမြးကထဲ
က ေစာရနကၡတ္နဲ႔ ယွဥ္ေမြးတယ္လို႔ ေျပာမလား ။ ခိုးခ်င္တဲ့စိတ္ ရွိၿပီး အျမဲ ခိုးတတ္တယ္ ။ တခါက ေက်ာင္းမွာ အတန္းေဖၚေတြရဲ့ ကြန္ပါဘူးကို ခိုးခဲ့တာ မိသြားလို႔ “ သူခိုးမ ” လို႔ ၀ိုင္း ေခၚၾကတာကို ခံခဲ့ရတာ ပိုး ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူး ။
သည္လို မိဘူးလို႔လည္း ေနာင္ကို ခိုးခ်င္လာရင္ ေသခ်ာမွ ပိုင္မွ ခိုးဖို႔ သတိရွိသြားတယ္ ။
ေနာက္ပိုင္း ခိုးတာေတြ လူမမိဘူး ။ ပိုးဟာ ပေရာဖက္ရွင္နယ္ သူခိုး တေယာက္ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာတယ္ ။
ပိုးရဲ့ အေဒၚ ေဒၚေလးမီက ေလာင္းကစားသမားမို႔ အျမဲ ပိန္လိုက္ေဖါင္းလိုက္ ။ မြဲသြားလိုက္ ေငြေခ်းၿပီး ျပန္ၿပီး
ကစား ျပန္နိုင္လို႔ ေထာလိုက္နဲ႔ လုံးျခာပတ္လည္ ၇ိုက္ေနတဲ့မိန္းမ ။
ေဒၚေလးမီဟာ ေခ်းထားတဲ့ ေငြေတြ ျပန္မဆပ္နိုင္ရင္ ေရာ့အင့္ ဆိုၿပီး လူကို ထိုးေကၽြးတတ္တဲ့ အက်င့္ ရွိတာ
ေၾကာင့္ ေဒၚေလးဟာ အိမ္ကို ေယာက်္ား တစိမ္းေတြ ရံဖန္ရံခါ ေခၚလာ အိပ္တတ္တယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ ပိုးလည္း မိန္းမနဲ႔ ေယာက်္ား လိင္ ဆက္ဆံတဲ့ကိစၥကို အဆန္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး ။
ကိုယ္တိုင္ မၾကဳံဘူးေသးေပမယ့္ ေဒၚေလး ကျမင္းတာေတြကို ၾကားေနျမင္ေနခဲ့ရလို႔ သေဘာေပါက္ နားလည္ ျမင္ေတြ႕ဘူး ၾကားဘူးေနခဲ့တယ္ ။
ညအခ်ိန္ အထပ္သား နံရံဘဲ ျခားတဲ့ တဖက္ခန္းက အသံဘလံေတြကို အတိုင္းသား ၾကားၾကားေနရတာမို႔ ပိုးလည္း ေဒၚေလး ေယာက်္ားနဲ႔ အိပ္တိုင္း စိတ္ေတြ ေဖါက္ျပန္မိရတယ္ ။ မတရား ယားလာတဲ့ ပိုးရဲ့ အဂၤါစပ္ကိုဖိဖိ ပြတ္မိရင္း ကိုယ့္ဖါသာ အာသာေျဖတဲ့အက်င့္ကို ပိုး ရလာတယ္ ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေဒၚေလးနဲ႔ ဘဲႀကီးေတြလုပ္ၾကတာကို မ်က္စိနဲ႔ပါ ျမင္ခ်င္လာမိတာနဲ႔ ပိုး ေခ်ာင္းၾကည့္မိတယ္ ။ ေခ်ာင္းဖို႔ အေပါက္ကို ေဒၚေလး မရွိတဲ့ ေန႔ခင္းပိုင္းမွာ ႀကိဳ ေဖါက္ထားမိတယ္ ။
ပိုးလည္း ေယာက်္ားနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ မပတ္သက္ဖူး ေပမယ့္ ေယာက်္ားေတြ ဘယ္လို လိုးတယ္ ယက္တယ္ ဆိုတာေတြကို ခဏခဏ ေတြ႕ဖူးရလို႔ သိလာတယ္ ။ ေယာက်္ားလီးေခ်ာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုလည္း ေတြ႕ဖူးလာတယ္ ။
ေဒၚေလးနဲ႔ လာလိုးတဲ့ ဘဲႀကီးေတြရဲ့ အိတ္ေတြထဲကလည္း ပိုး ခိုးထားတတ္တယ္ ။
ပိုး မခိုးဘဲ မေနနိုင္လို႔ ခိုးမိခဲ့ေတာ့ ပိုးမွာ ပိုး ခိုးထားတဲ့ ပစၥည္းေတြ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မ်ားလာရတယ္ ။ ဒါေတြကို ေငြ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖို႔ ဒါေတြကိုေရာင္းလို႔ ရတဲ့ေနရာ လိုလာတယ္ ။ ခိုးရာပါ ပစၥည္း ဝယ္တဲ့ေနရာေတြ ရွိေပမယ့္ သူတို႔က ကိုယ့္ကို ဘယ္သူမွန္း မသိဖို႔ကလည္း အေရးႀကီးတယ္ ။ မဟုတ္ရင္ သူတို႔ကို ရဲလာဖမ္းရင္ရဲကို ကိုယ့္ဆီက ရတာပါ လို႔ ေျပာလိုက္နိုင္လို႔ ရဲေတြက မီးခိုးႂကြက္ေလၽွာက္ လိုက္လာနိုင္တယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ ပိုးလည္း ကိုယ့္ကို မသိနိုင္တဲ့ခိုးရာပါ ပစၥည္း လက္ခံ ဝယ္တဲ့ တေနရာကို ရွာရတယ္ ။ ပိုး ေရာင္းေလ့ရွိတဲ့ေနရာက ပိုးေနေနတဲ့ ရပ္ကြက္နဲ႔ ေဝးတဲ့ တေနရာက မခါတြန္ ဆိုတဲ့ မိန္းမတေယာက္ဆီမွာ ။ မခါတြန္ကလည္း ပိုးလိုဘဲ သူခိုးမ တေယာက္ပါ ။ သူလည္း လစ္ရင္ ခိုးတဲ့ သူခိုးမ ေပမယ့္ သူက ခိုးရာပါ ပစၥည္းလည္း ဝယ္တယ္ ။
ပိုး လည္း မခါတြန္က ႏုတ္လုံ စကားနည္းၿပီး ေစ်းလည္း သိပ္ မႏွိမ္တာေၾကာင့္ သူ႔ဆီကို ေရာင္းတယ္ ။ မခါတြန္က အဝယ္ရွိတဲ့ ပစၥည္းကိုလည္း ေျပာျပတယ္ ။ သူ႔နံမည္ကို ပိုး သိေနေပမယ့္ ပိုး နံမည္ကို သူ မသိပါဘူး ။
ေလျပင္းတခ်က္ ေဝွ႕လိုက္တာေၾကာင့္ ခ်မ္းစိမ့္သြားတဲ့ ပိုး ဂ်င္းဂ်က္ကက္ ၾကယ္သီးေတြကို တပ္လိုက္မိတယ္။မဲေျပာင္ေနတဲ့ ကတၱရာ လမ္းမႀကီး အတိုင္း ပိုး ေလၽွာက္ေနတယ္ ။ မေန႔က ကုန္တိုက္တတိုက္ကို ေလၽွာက္ပတ္ၾကည့္ရင္း ခိုးလာတဲ့ ပစၥည္းေလးေတြကို မခါတြန္အိမ္ကို သြားပို႔လို႔ ေငြနဲနဲ ရလာတယ္ ။
ခပ္လွမ္းလွမ္းဆီက မီးလင္းေနတဲ့ ဆိုင္ေတြ ဆီကို ပိုး ေလၽွာက္သြားလိုက္တယ္ ။ ဆာလြန္းလို႔ တဂြီဂြီ ျမည္ေနတဲ့ ဘိုက္ကို ျဖည့ဆည္းဖို႔ စားေသာက္ဆိုင္တန္းေလးက ဆိုင္ေတြကို လိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ ဘာစားရမလဲ ၾကည့္တာ ။
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ မနႏၵာတို႔ ဆိုင္ကို ေရာက္သြားတယ္ ။ အလုပ္လုပ္ဖို႔ မဟုတ္ေသးဘူး ။ ဆိုင္ အေျခအေနကို အ
ရင္ဆုံး ေလ့လာၾကည့္ခ်င္လို႔ သြားတာ ။ ဆိုင္မွာ မနႏၵာ ရွိေနလို႔ အဆင္ေျပသြားတယ္ ။ မနႏၵာရဲ့ အေဖကေတာ့ ပစၥည္း ထြက္ ဝယ္ေနလို႔ ဆိုင္မွာ မရွိဘူး ။
မနႏၵာက ဆိုင္မွာ ဝယ္သူ မ်ားေနတဲ့ အခ်ိန္ သူ႔ကို ေဘးကေနဘဲ ၾကည့္ေနခိုင္းၿပီး ေစ်းေရာင္းတယ္ ။ လူပါးသြားတာနဲ႔ ဆိုင္အေၾကာင္း သိသင့္တာေတြ ေျပာျပတယ္ ။ ဘာေတြ ေရာင္းတယ္ ဆိုတာလည္း ျပတယ္ ။
ဝယ္သူ မရွိတဲ့ အခ်ိန္ “ အကို ေဇာ္ရဲေအာင္ နဲ႔ ဖုန္းေျပာျဖစ္သလား..သူ ဘယ္ေတာ့ ျပန္လာမလဲ ”လို႔ မနႏၵာက ေမးတယ္ ။ သူလည္း တိတိပပ ေရရာတဲ့ အေျဖကို မေပးနိုင္ဘူး ။ အကို ေဇာ္ရဲေအာင္ကလည္း ဘာမွ သူ႔ကို တိတိက်က် မေျပာဘူးေလ ။ မနႏၵာနဲ႔ ဆိုင္ခန္း က်ဥ္းက်ဥ္းၾကပ္ၾကပ္ေလးထဲ နီးနီးကပ္ကပ္ ေနခဲ့လို႔ မနႏၵာရဲ့တင္ပါးႀကီးေတြေၾကာင့္ စိတ္လႈပ္ရွားမိခဲ့ရတာေတာ့ အမွန္ဘဲ ။
ဒီ တင္ပါးႀကီးေတြကို အဝတ္မပါဘဲ ပကတိ အတိုင္း သူ ျမင္ဘူးခဲ့သည္ လို႔ ဆိုရင္ ဘယ္သူကမွ ယုံၾကမယ္ မထင္ဘူး ။ကိုေဇာ္ရဲေအာင္ မေလးရွား ထြက္ၿပီး အလုပ္သြားမလုပ္ခင္က မနႏၵာကို အိမ္ကို ေခၚလာခဲ့ဘူးသည္ ။ သူ႔ကို“ ေဇာ္ေလး...စားစရာ တခုခု သြားဝယ္ကြာ..မင္းလည္း လမ္းထိပ္ဆိုင္မွာ ဂိန္းေလးဘာေလး ကစားလိုက္အုံး...” လို႔
ေျပာၿပီး ပိုက္ဆံ ထုတ္ေပးတတ္တယ္ ။ သူက အိမ္က ထြက္ဟန္ျပၿပီး ေနာက္ေဖးေပါက္က ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး တိတ္တိတ္ေလး ျပန္ဝင္ၿပီး သူတို႔အတြဲကို ေခ်ာင္းတတ္တယ္ ။
ကိုေဇာ္ရဲေအာင္နဲ႔ မနႏၵာက ေတာ္ေတာ့္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေတြ ျဖစ္ေနၾကၿပီ ။ မနႏၵာေရာ ကိုေဇာ္ရဲေအာင္ေရာ အဝတ္ေတြကို အကုန္ ခၽြတ္ပစ္ၾကၿပီး ကိုယ္လုံးတီးကိုယ္ေတြနဲ႔ လိင္ဆက္ဆံၾကတာေတြကို သူ တဝႀကီး ေခ်ာင္းတယ္ ။ မနႏၵာ ကိုေဇာ္ရဲေအာင္ကို လီးစုတ္ေပးတာေတြကို ျမင္ရတယ္ ။ မနႏၵာက လီးစုတ္ ေတာ္ေတာ္ ကၽြမ္းတယ္ ။ ကိုေဇာ္ႀကီး စုတ္ေနရင္း ပါးစပ္ထဲမွာ ၿပီးသြားတာကို သူ ေတြ႕ဖူးတယ္ ။ မနႏၵာရဲ့ နို႔ႀကီးေတြ ဖင္တုံးေတြနဲ႔ ေစာက္ပတ္ကို သူ တဝႀကီး ေခ်ာင္းရင္း ကြင္းတိုက္ခဲ့မိတာ အခါခါ အႀကိမ္ႀကိမ္ပါဘဲ ။ မနႏၵာကို စိတ္ကူးနဲ႔ လိုးခဲ့တဲ့ အႀကိမ္ေပါင္းက မနည္းဘူး ။
ကိုေဇာ္ရဲေအာင္နဲ႔ မနႏၵာတို႔က အႀကိမ္ႀကိမ္ ခ်ိန္း လုပ္ေနၾကတာမို႔ အရွက္လည္း ကုန္ေနၿပီ ဆိုေတာ့
မနႏၵာသည္ အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္တာနဲ႔ သူမကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို အကုန္ ခၽြတ္ပစ္ၿပီး ကုန္းေလ့ရွိေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ အတြက္ အႀကိဳက္ဘဲေပါ့ ။
ဖင္ေထာင္ ကုန္းေပးတဲ့ မနႏၵာရဲ့ ဖင္တုန္းေဖြးေဖြးႀကီးေတြ ၾကားက ျပဴးထြက္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးထဲကို ကိုေဇာ္ရဲေအာင္ရဲ့ လီးႀကီး ထိုးေဆာင့္ ဝင္ထြက္ေနတာေတြကို စစေခ်ာင္းတုံးက ဆိုရင္လူပ်ိဳေပါက္ေလး ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ အတြက္ လက္တုန္ဒူးတုန္ နဲ႔ စိတ္ေတြ တအား လႈပ္ရွားခဲ့ရၿပီး တအား ေတာင္လာတဲ့ သူ႔လီးကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း ကြင္းတအား တိုက္မိရတဲ့အထိဘဲ ။
မနႏၵာတို႔ ဆိုင္က ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ လမ္းမွာ စာအုပ္အငွားဆိုင္က ဟာၾကဴလီနဲ႔ တိုးတယ္ ။ ဟာၾကဴလီ့ဆိုင္က ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ စာအုပ္ အျမဲ ငွားေနက် ။
ဟာၾကဴလီက အသားမဲၾကဳပ္ၾကဳပ္ ပိန္ေညာင္ေညာင္ သြားေခါေခါနဲ႔မို႔ ရပ္ကြက္ထဲက ေစာ္ေတြက ဘဲတူးကင္ လို႔
ေနာက္ေျပာင္ ေခၚၾကတယ္ ။ ဟာၾကဴလီက စာပုပ္အငွားဆိုင္ ဖြင့္လို႔ ရပ္ကြက္ထဲက လူစုံနဲ႔ ထိေတြ႕ေနၿပီး ခင္မင္ေနသလို စပ္လည္း စပ္စုတဲ့ေကာင္ ။
အခုလည္းၾကည့္ ။ သူ႔လမ္း သူ မသြားဘဲ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ကို လာ စပ္စုေနတယ္ ။ သူက ေဇာ္ႀကီးလို႔ ေခၚတဲ့ ကိုေဇာ္ရဲေအာင္ရဲ့ အေၾကာင္းကို ေမးသလို မနႏၵာ အေဖႀကီးက နဂိုကမွ သေဘာ မတူတဲ့ၾကားထဲ ဦးဘိုဘိုေအာင္က လူသတ္မႈ ျဖစ္သြားေတာ့ ေထာင္က်လူသတ္သမားရဲ့ သားနဲ႔ သေဘာမတူနိုင္ဘူးလို႔ ေဒါနဲ႔ေမာနဲ႔ေျပာေနတာေတြကို သူ ၾကားခဲ့တယ္ လို႔ လာေျပာေနတယ္ ။
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း မနႏၵာက သူတို႔ ဆိုင္မွာေတာင္ အလုပ္လာလုပ္ခိုင္းေနလို႔ မနႏၵာရဲ့ အေဖက သူတို႔ ညီအ
ကို အေပၚကို ဒီလို ေဒါသႀကီးလိမ့္မယ္ မထင္တာနဲ႔ ဟာၾကဴလီကို “ ဟုတ္လို႔လား ဟာၾကဴလီရယ္...”လို႔ မယုံသလို ျပန္ေမးလိုက္တယ္ ။
ဟာၾကဴလီက “ ဟေကာင္ရ..ငါက လုပ္ႀကံ ေျပာပါ့မလား..ငါက နႏၵာဝင္းေမာ္ စာအုပ္ ျပန္မအပ္တာ တပတ္ ရွိေနလို႔ သူတို႔အိမ္ကို သြားေတာင္းတဲ့အခါ သူတို႔ အေဖ ဦးေမာ္ႀကီး ေအာ္ေနတာ ငါ့နားနဲ႔ ၾကားခဲ့ရတာ....”လို႔ ေျပာတယ္ ။
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း စိတ္ထဲမွာ ဦးေမာ္ႀကီး မေက်နပ္လည္း သူတို႔ဆိုင္မွာ မလုပ္႐ုံ ရွိတာေပါ့လို႔ဘဲ သေဘာ
ထားလိုက္ၿပီး အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့တယ္ ။
ပိုးလည္း ေျမအိုးၿမီးရွည္နဲ႔ မာလာဟင္းကို အျပတ္ဆြဲေနတုံး ဟာရွင္ ဆိုင္ထဲကိုဝင္လာတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။
ဟာရွင္က ရပ္ကြက္ထဲမွာ မလည္ရႈပ္ လုပ္ေနတဲ့ ကုလားဒိန္ ။ အသားျဖဴျဖဴ ႏွာေခါင္းေကာက္ေကာက္ ပိန္ပိန္ ကုလား ။
ပိုးကို ျမင္တာနဲ႔ ဟာရွင့္ မ်က္ႏွာႀကီး ျပဳံးသြားတယ္ ။ သူက ပိုးကို ဖန္ခ်င္ေနတာ ။ ပိုးရဲ့ေဒၚေလးမီ ဘဲႀကီးေတြ
အိမ္ေခၚေခၚလာတာကို သူသိေနၿပီး ပိုးကိုလည္း ေဒၚေလးမီလို စရိုက္လို႔ ထင္ေနလို႔ ရမလား ဆိုၿပီး ဖန္ခ်င္ေနတဲ့ေကာင္ ။
“ ပိုး..တေယာက္ထဲစားေနလား..ငါ့ေကာ မေကၽြးဘူးလား ...”
ပိုးလည္း သူ႔ကို ေလထဲ လြင့္လာတဲ့ သစ္ရြက္တရြက္ လိုေတာင္ သေဘာမထားဘူး ။
မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဆက္စားေနလိုက္တယ္ ။ ေျမအိုးၿမီးရွည္က ေတာ္ေတာ္ စပ္လို႔ ပိုး ရႉးရွဲနဲ႔ ျဖစ္ေနတာကို ဟာရွင္ ေတြ႕တာနဲ႔ ဆိုင္ရွင္ကို “ေရခဲေရ ေပးပါအုံး..ညီမေလး စပ္ေနၿပီ ...” လို႔ ေအာ္ေတာင္းေပးတယ္ ။
ဟာရွင့္ကို ပိုး ရြံတာနဲ႔ ေစာက္ဖက္ မလုပ္ဘူး ။
ပိုးစားေနတဲ့ စားပြဲကို သူ ဝင္ထိုင္ဖို႔ ျပင္လိုက္တာနဲ႔ ပိုးလည္း...“ လာမထိုင္နဲ႔...” လို႔ ခပ္မာမာနဲ႔ ေျပာပစ္လိုက္တယ္ ။ ဟာရွင္လည္း တဟဲဟဲနဲ႔ရယ္ၿပီး..“ နင္ကလည္းဟာ..စိပ္ ေလစိမ္း တိုက္တာဘဲ ..ဟီး....နင့္ကို ငါ တကယ္
ခင္တာ..” လို႔ ေျပာရင္း မထိုင္ေတာ့ေပမယ့္ အနားက မခြာေသးဘူး ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ..“ ေဟ့ေကာင္..ကုလားပိန္....မင့္ကို ငါ လိုက္ရွာေနတာ..ေစာက္ကုလား...ေစာက္ေရးထဲ ေပ်ာက္ေနတယ္...လာ..လာ..မင္းကို စာရင္းရွင္းစရာေတြ ရွိေသးတယ္ ....” လို႔ အေနာက္က ေလသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ ေျပာလိုက္တာကို ဟာရွင္ ၾကားလိုက္ေတာ့ တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားသလို မ်က္ႏွာလည္း ကြက္ကနဲ ပ်က္သြားတယ္ ။
သူ႔ပုခုံးကို လာကိုင္ၿပီး ေျပာလိုက္တဲ့လူက ရဲစခန္းက နယ္ထိန္း ဆားပုလင္းေအာင္မင္း ။
ဘိုက္ရႊဲရႊဲ ဂင္တိုတိုနဲ႔ ေအာင္မင္းသည္ ရပ္ကြက္က ေအာ့ႏွလုံးနာေနတဲ့ အက်င့္ပ်က္ ရဲတေယာက္ ပါ ။
ေအာင္မင္းကေတာ့ မ်က္ႏွာေျပာင္တယ္ ။ ဘယ္သူ ဘာထင္ထင္ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး ။ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ေလာင္းကစားဝိုင္း လုပ္တဲ့ အိမ္ေတြ..ေဆးေျခာက္ေဆးျပား ေရာင္းတဲ့ အိမ္ေတြ ဖါခံစား..ဖါေခါင္းလုပ္စားတဲ့အိမ္ေတြ ဆိုရင္သူ ဆက္ေၾကး လိုက္ေတာင္းတယ္ ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ေအာင္မင္းကို ဖါးထားၿပီး ေပးေကၽြး ခြံ့ၾကတယ္ ။
မေပးတဲ့ လူေတြ ဆိုရင္ သူက အတို႔အေထာင္ လုပ္ၿပီး ဒုကၡေပးတယ္ ။
ေအာင္မင္းကို မတတ္သာလို႔ ဆက္ဆံေနၾကရတဲ့သေဘာဘဲ ။ ရြံမုန္းၾကတယ္ ။ ၈၈ အေရးအခင္းကို မွီလိုက္တဲ့တခ်ိဳ႕လူႀကီးေတြကလည္း လက္ရည္ဆိုင္ထဲမွာ ေအာင္မင္း ရွိေနတာ သိရက္နဲ႔ “ ၈၈ အေရးအခင္းတုံးက အခ်ိဳးမေျပတဲ့ ရဲေတြကို ဓါတ္တိုင္မွာ ႀကိဳးနဲ႔ တုပ္ၿပီး ဘိုက္ကို ဓါးနဲ႔ခြဲ..အူေတြ အသဲေတြကို ဆြဲထုတ္ၾကတယ္လို႔ ျမင္ခဲ့တဲ့ လူေတြက ေျပာတယ္ကြ..” လို႔ ေျပာၾကတယ္ ။
ေအာင္မင္းကေတာ့ အျမဲလည္း ေသာက္ထားလို႔ ေဖါေယာင္ အဆီျပန္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာႀကီးနဲ႔..ကြမ္းတံေတြး တပ်စ္ပ်စ္ေထြးရင္း...“ ၾကည့္က်က္ေျပာၾကဆိုၾက..ေပၚလစီနဲ႔ ညိမယ္....ဆြဲစိခံရမယ္....” လို႔ ေျပာၿပီး လြယ္အိတ္စုတ္ႀကီး လက္က ကိုင္ၿပီး လစ္သြားေရာ ။
ဟာရွင္ကို ဆိုင္ေထာင့္က စားပြဲကို ေအာင္မင္းက ေခၚသြားၿပီး ဘာေတြ ေျပာေနသလဲ မသိဘူး ။ ဟာရွင္လည္းေခါင္းတခါခါ လည္တခါခါနဲ႔ ေျဖရွင္းေနတယ္ ။
ပိုးလည္း စားလည္း ၿပီးလို႔ ပိုက္ဆံရွင္းေပးၿပီး ဆိုင္ထဲက ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္ ။
နႏၵာဝင္းေမာ္တို႔ရဲ့ ဆိုင္မွာ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ စ အလုပ္ဆင္းၿပီ ။
စာအုပ္အငွားဆိုင္က ဟာၾကဴလီရဲ့ ေျပာခ်က္ အရေတာ့ မနႏၵာရဲ့ အေဖ ဦးေမာ္ႀကီးက လူသတ္သမားရဲ့ သား
ေတြ ဆိုၿပီး သူတို႔ ညီအကို အေပၚ ေလစိမ္းတိုက္ေနသည္ တဲ့ ။ သူနဲ႔ ဦးေမာ္ႀကီး တခါဘဲ ဆိုင္ထဲမွာ ေတြ႕ၾကတယ္ ။ ဦးေမာ္ႀကီးသည္ စီးပြားေရးသမား တေယာက္ ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ စိတ္ထဲက မႀကိဳက္ေပမဲ့အျပင္ဘန္းမွာ ဟန္ေဆာင္ ဆက္ဆံေလ့ရွိေနသူမို႔လား မသိ..ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ကို ျပဳံးၿပ ႏုတ္ဆက္တဲ့အျပင္ မင္းအကိုေကာ ဖုန္းေတြဘာေတြ ဆက္လား..ေနေကာင္းလား..လို႔ ေမးခဲ့တယ္ ။
သူက ဆိုင္ခြဲ ထပ္ဖြင့္တာေၾကာင့္ သည္ ဆိုင္ကို မိန္းမနဲ႔ သမီးနဲ႔ဘဲ လႊဲထားၿပီး လာခဲတာကို ေတြ႕ရတယ္ ။ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း ဆိုင္အေၾကာင္း သိပ္ မသိေသး ။ မနႏၵာက သင္ျပေပးေနတုံး ။ မနႏၵရဲ့ အေမကလည္းေစ်းထဲမွာ ဝက္သားဆိုင္ကလည္း တဖက္မို႔ ဆိုင္ကို မနက္ေစာေစာ လာဖြင့္ေပးတာေလာက္ဘဲ လုပ္တယ္။
မနႏၵာဘဲ သည္ ဆိုင္ကို တာဝန္ယူေနတယ္လို႔ ဆိုရမယ္ ။ အကူ ေကာင္မေလး တေယာက္ ရွိေနေပမယ့္ ပစၥည္းေတြ ေရာက္လာရင္ ဆိုင္ထဲ အေနာက္ဖက္ခန္းဆီကို သယ္ပို႔ ေနရာခ်ထားဖို႔က ေယာက်္ားတေယာက္ ရွိဖို႔ လိုအပ္တာမို႔ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင့္ကို အလုပ္ေပးခဲ့တာ ။
အကူေကာင္မေလးက ေမၾကင္ ။
ေမၾကင္က တြံေတးဖက္က အေဖကရင္ အေမ ျမန္မာ ဆံပင္ဂုတ္ဝဲေလးနဲ႔ အသားေဖြးေဖြး ခ်စ္စရာ ေကာင္မေလး ။ ရိုးအလြန္းလို႔ မနႏၵာက အျမဲ ဆူပူ ႀကိမ္းေမာင္းတာကို ခံေနရတယ္ ။ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္က အတတ္ျမန္တယ္ ။တခါျပေပး႐ုံနဲ႔ တတ္လြယ္တဲ့ေကာင္ ။ ေမၾကင္က ေႏွးေကြးတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ေမၾကင္က ရိုးတယ္ ။ သစၥာရွိ
တယ္လို႔ မနႏၵာက ေျပာတယ္ ။
ညေနပိုင္းမွာ ေမၾကင္က မိုးမခ်ဳပ္ခင္ ျပန္တယ္ ။ သူက ေတာ္ေတာ္ေဝးတဲ့ေနရာမွာ ေနတာ ဆိုေတာ့ ဘတ္စ္ကားက တနာရီမက စီးရမွာ ဆိုေတာ့ ညနက္အထိ ဆိုင္မွာ မကူနိုင္ဘူး ။ မနႏၵာနဲ႔ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ဘဲ ဆိုင္ပိတ္တဲ့အထိ ေနတယ္ ။ တခါတေလေတာ့ မနႏၵာရဲ့ အေဖ ဦးေမာ္ႀကီး ေရာက္လာၿပီး ဆိုင္သိမ္းတာကို ကူညီတတ္တယ္။
ဦးေမာ္ႀကီးက အနာကပ္တဲ့ ပလာစတာ က်ားဘမ္း ပ႐ုပ္ဆီကေန မုံရြာေဒၚျမရင္ ဝက္အူေခ်ာင္း အထိ ပစၥည္းစုံဘာလိုလို ရနိုင္တဲ့ ေနရာ ျဖစ္ေအာင္ ပစၥည္းစုံတင္ထားတာမို႔ အနီးအနားက လူေတြ သာမကဘူး..။ ဒီဆိုင္ေလးမွာ ဘာလိုလိုရနိုင္တယ္ လို႔ သိထားၿပီးတဲ့ ဝယ္ဖူးတဲ့ လူေတြက လာလာ ဝယ္ၾကတယ္ ။ ကားေတြနဲ႔ လာဝယ္
တဲ့လူေတြလည္း ရွိတယ္ ။
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း ေန႔ခင္းပိုင္းမွာ ရင္မို႔မို႔ ခါးေသးေသး တင္ေကာ့ေကာ့ေလးနဲ႔ ေမၾကင္ရဲ့ အလွအပေတြ
နဲ႔....မနႏၵာရဲ့ ရင္ထြားထြား တင္ကားကား ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကို တိတ္တခိုး ခိုးၾကည့္ရင္းနဲ႔ နီးနီးစပ္စပ္ လုပ္ေနရသလို ညပိုင္းမွာ မနႏၵာနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ လုပ္ေနရတာက ဆန႔္က်င္ဖက္ လိင္ကို ေတာင့္တ သာယာခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ နိုးႂကြေနရတာေတာ့ အမွန္ပါ ။
ဆိုင္ေလးက က်ဥ္းေတာ့ တခါတေလ ဝယ္သူအတြက္ ပစၥည္း ရွာေဖြ ေပးရတာေတြ..လုပ္တဲ့အခါ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ တိုးမိတာ တိုက္မိတာ ထိမိတာေတြ ရွိတတ္တယ္ ။ သည္ ရင္ထြားထြား..တင္ကားကားေတြနဲ႔ ခဏခဏကို ထိမိတိုက္မိ တတ္ေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ကလည္း လူပ်ိဳရိုင္းေလး ေလ ။ ေပါင္ၾကားက တန္ဆာတုတ္က ငုတ္တုပ္ ထထေထာင္တယ္ ။
ေနာက္တခုက ဆိုင္မွာ အိမ္သာခန္းနဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္း ရွိတယ္ ။ အျဖစ္ လုပ္ထားတဲ့ သြပ္ျပားနဲ႔ ကာထားတဲ့ အခန္းေလးေတြပါ ။ တခါမွာ မနႏၵာ အိမ္သာတက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္က ေရခ်ိဳးခန္း ဖက္မွာ လက္ေဆးဖို႔ ေရာက္ေနေတာ့ တဖက္ခန္းက မနႏၵာကို ေခ်ာင္းၾကည့္လို႔ ရမလား ဆိုၿပီး စူးစမ္းမိတယ္ ။ အေပါက္ေလးေတြကလည္း ရွိေနေတာ့ ေခ်ာင္းၾကည့္တာကို ၀ါသနာထုံတဲ့ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း မနႏၵာကို ကိုေဇာ္ရဲေအာင္နဲ႔ လုပ္တဲ့အခ်ိန္ ေခ်ာင္းေနက် ဆိုေတာ့ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္မိတယ္ ။
ထမိန္ကို မလွန္ၿပီး ခ်ီးထိုင္ပါေနတဲ့ မနႏၵာကို ေတြ႕ရတာ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ တအား ေပ်ာ္သြားတယ္ ။ ျဖဴေဖြးတဲ့ေပါင္တန္ေတြနဲ႔ တင္ပါးႀကီးေတြကို ေတြ႕လိုက္ရသလို အေမႊးေရးေရးနဲ႔ ဆီးခုံေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကိုပါ ေတြ႕လိုက္ရလို႔သူ႔ေပါင္ၾကားက တန္ဆာတုတ္ မတ္မတ္ေထာင္သြားရတယ္ ။ နီညိဳညိဳ အကြဲေၾကာင္း အဂၤါစပ္ႀကီးက သူ႔စိတ္ေတြကို တအား နိုးထ ႂကြရြေစတယ္ ။
သည္လို ေခ်ာင္းလို႔ ရမွန္း သိသြားတဲ့ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း မနႏၵာကိုသာ မကဘူး...အကူေကာင္မေလး ေမၾကင္ကိုလည္း သူ ေခ်ာင္းတယ္ ။ မနႏၵာရဲ့ အေမ ေဒၚခ်ိဳအုန္းကိုေတာင္ အလြတ္မေပးဘဲ ေခ်ာင္းတယ္ ။ တရက္မွာေမၾကင္က အိမ္ မျပန္ခင္ ေရခ်ိဳးသြားေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္ မနႏၵာလည္း ေစ်းထဲက ဝက္သားဆိုက္က သူ႔အေမက
လာကူဖို႔ လွမ္းေခၚလို႔ လမ္းတဖက္က ေစ်းထဲကို သြားကူေနခ်ိန္ ဆိုင္ကလည္း လူပါးေနေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း ေရခ်ိဳးေနတဲ့ ေမၾကင္ကို အိမ္သာခန္း ဖက္ကေန ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္တယ္ ။
ေမၾကင္ ကိုယ္တုံးလုံးနဲ႔ ခ်ိဳးမယ္ ဆိုတာကို သူ သိေနတယ္ေလ ။ ေရခ်ိဳးဖို႔ အဝင္မွာ မ်က္ႏွာသုတ္ပူဝါေလး တထည္နဲ႔ဘဲ ဝင္သြားတာကို သူ ေတြ႕လိုက္တယ္ ။ ေရလဲထမိန္ လည္း မပါဘူး ။ ဝတ္ထားတဲ့ သည္ အဝတ္ေတြကိုဘဲ ျပန္ ဝတ္မွာ ဆိုေတာ့ ကိုယ္လုံးတီး ခ်ိဳးမွာက ေသခ်ာေနတယ္ ။
ေမၾကင္ရဲ့ မိိေမြးတိုင္း ကိုယ္ခႏၶာက ပက္ပက္စက္စက္ကို လွလိုက္တာ ။တအား ဖူးႂကြ ႏုထြတ္ေနတဲ့ ေမၾကင္ရဲ့နို႔လွလွႀကီးေတြကို ျမင္လိုက္ရတာ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ အဖို႔ တုန္တုန္ရင္ရင္နဲ႔ သူ႔တန္ဆာတုတ္ကို သူ႔ဖါသာ တအား ဆုပ္ကိုင္ထားမိရတယ္ ။ ဖင္လွလွကားကားေတြနဲ႔ အေမႊးႏုႏုေလးေတြဘဲ ပါးပါးေလး ေပါက္ေနတဲ့ ခုံးမို႔တဲ့
အဂၤါစပ္ႀကီးကေတာ့ ေျပးယက္ပစ္လိုက္ခ်င္စရာ လွလြန္းေနတယ္ ။
အိုး..သည္မွာ လာလုပ္တာ တန္သြားၿပီ ။ မနႏၵာနဲ႔ ေမၾကင္ရဲ့ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္လုံးတီး အလွအပေတြကို ျမင္ရတာနဲ႔တင္ တန္ေနၿပီ ။ အေဖ့ကို ေထာင္ဝင္စာ ေတြ႕ဖို႔လည္း မနႏၵာက ခြင့္ေပးသလို စားစရာနဲ႔ ေဆးလိပ္ေတြလည္း အလကား ေပးလိုက္ေသးတယ္ ။
တေန႔မွာေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ တေယာက္ ကံေကာင္းသြားတယ္ ။
အဲဒီေန႔ မနက္ပိုင္းက မနႏၵရဲ့ အေမ ေဒၚခ်ိဳအုန္း ဆိုင္ကို ေရာက္လာၿပီး အိမ္သာ တက္တဲ့အခ်ိန္ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္
လည္း မေနနိုင္ဘဲ ေရခ်ိဳးခန္း ဖက္ကေန ေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ ေဒၚခ်ိဳအုန္းရဲ့ ေအာက္ပိုင္း ပစၥည္းေတြကို အနီးကပ္ႀကီး အကုန္ ျမင္လိုက္ရလို႔ စိတ္ေတြ တအားထႂကြခဲ့ၿပီး တုတ္လည္း မတ္မတ္ေထာင္ခဲ့ရတယ္ ။
ေန႔လည္ခင္း ေရာက္ေတာ့ မနႏၵာက ဆိုင္ရဲ့ ပစၥည္းေတြ ထားတဲ့ ထပ္ခိုးေလးကို ေမၾကင္နဲ႔သူ႔ကို တက္ရွင္းခိုင္းတယ္ ။ ေမၾကင္နဲ႔သူ အထုပ္ေတြ ပုံးေတြ မရင္း ေရႊ႕ရင္း ေမၾကင္ရဲ့ နို႔ထြားထြားေတြကို သူ ထိမိ ကိုင္မိသြားတယ္ ။ ေမၾကင္က မသိသလို ေနလိုက္ေပမယ့္ သူလည္း ရင္ခုံသြားတာကို သတိထားမိတယ္ ။
ေဒၚခ်ိဳအုံးက ခဏဘဲ လာတာပါ ။ သူ႔ဝက္သား ကိစၥနဲ႔ လုံးပန္းေနရလို႔ မအားဘူး ။ သူတို႔ ဝက္သားဆိုင္က အသစ္ ဖြင့္တဲ့ ေၾကးအိုးဆိုင္အတြက္ ကန္ထရိုက္ ရသြားလို႔ ေတာ္ေတာ္ ဟန္က်ေနတယ္ ။
ညေနပိုင္း ေမၾကင္ ျပန္ခါနီး အခ်ိန္ သူက ေမၾကင့္ကို ေန႔လည္က မေတာ္တဆ ထိမိတာေတြ အတြက္ ေဆာရီးဘဲဟာ လို႔ ေျပာလိုက္မိေတာ့ ေမၾကင္က “ အို...ကိုေဇာ္ကလည္း...ထားလိုက္ပါ..ဘာလို႔ လာေျပာေနရတာလဲ”လို႔ မ်က္ႏွာေလး နီျမန္းသြားရင္း ေျပာတယ္ ။
ေမၾကင္ ျပန္တဲ့အခ်ိန္ ေမၾကင့္ကို အေနာက္ခန္းထဲ ဆြဲဖက္ နမ္းပစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္ခဲ့ရေပမယ့္ စိတ္ကိ ထိန္းထားခဲ့ရတယ္ ။
တေန႔လုံး ထန္ေနခဲ့တာ ညပိုင္း ဆိုင္သိမ္းခ်ိန္ လည္း ေရာက္ေရာ မနႏၵာနဲ႔ သူ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိတဲ့အခ်ိန္ မနႏၵာက “ ေဇာ္ေလး....နင့္အကိုလည္း ေပၚမလာ ဇာတ္ကား ရိုက္သြားၿပီ ထင္တာဘဲ..ဘာ သတင္း ၾကားေသးလဲ...
မေလးရွားမွာကလည္း ေကာင္မေတြက တအားကဲၾကတယ္ လို႔ ၾကားတယ္..နင့္အကို ေစာ္မ်ား ရေနၿပီလား မသိဘူး....ငါ့ကို သတိေတာင္ ရရဲ့လား မသိဘူး....” လို႔ ေျပာေတာ့ သူလည္း မနႏၵာ တေယာက္ ျဖဳတ္ေပးမယ့္လူမရွိလို႔ ဆာမ်ားေနေလသလား လို႔ ထင္မိလိုက္တယ္ ။
“ ကဲ ေရွ႕တံခါးေတြ စပိတ္ေတာ့ ေဇာ္ေလး..ဒီေန႔...မမက မင္းကို ေၾကးအိုး လိုက္ေကၽြးမယ္....” လို႔ မနႏၵာက ေျပာလိုက္ရင္း ဒီကေန႔ ေရာင္းရေငြေတြကို စစ္ေနတယ္ ။
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း ဆိုင္တံခါးေတြကို ဆြဲပိတ္လိုက္တယ္ ။ အေရွ႕က ဘာဂ်ာတံခါးနဲ႔ သစ္သားတံခါးကို အတြင္းကေန ေသာ့ခတ္ ပိတ္ၿပီး အေနာက္ဖက္က အေပါက္ကေန သူတို႔ ထြက္ေလ့ရွိတယ္ ။
အလုံပိတ္ ဆိုင္ခန္းထဲ မနႏၵာနဲ႔ သူနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ဆိုတဲ့ အသိက ဘာလိုလိုႀကီး ။
တကယ္ေတာ့ ေန႔တိုင္း လုပ္ေနက် ျဖစ္ေနက်ပါ ။ ဒီေန႔က ႏွာထန္စရာေတြ ၾကဳံထားလို႔လား မသိဘူး ။ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း မနႏၵာအေပၚ စိတ္ေတြ တအား လာေနတယ္ ။
မနႏၵာက “ ေဇာ္ေလးကို မမ မေျပာခဲ့တာ တခု ေျပာအုံးမယ္....မင္းအကို ကိုေဇာ္ႀကီးနဲ႔ မမ ဟိုတုံးက ခ်ိန္းေတြ႕
တဲ့အခ်ိန္ မင္း အျမဲ ေခ်ာင္းေခ်ာင္းေနတာေတြ မမ သိခဲ့တယ္ ဆိုတာဘဲ..ဟင္းဟင္း.....” လို႔ ေျပာခ်လိုက္ေတာ့ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း “ ဟင္.....မမ....အာ.....မမသိေနတယ္....” လို႔ ျပန္ေျပာရင္း အျပစ္ရွိသူ တေယာက္လို ေခါင္းႀကီး ငုံ႔ထားရင္း ဘာဆက္ လုပ္ရမွန္း မသိ ျဖစ္သြားရတယ္ ။
“ ေဇာ္ေလး....မမကို ၾကည့္စမ္း....မမ ေမးတာကို ေျဖ....”
“ ဟုတ္...မမ....”
“ မင္း....မမတို႔ကို ၾကည့္ၿပီး...စိတ္ေတြ တအားလာတယ္ မဟုတ္လား....”
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း ေခါင္းငုံ႔ထားရင္း..“ ဟုတ္..မမ...” လို႔ ေျဖလိုက္တယ္ ။
“ သိတယ္.....မမ...ေတြ႕တယ္..မင္း ကြင္းထုထားလို႔ မင္းရဲ့ လရည္ေတြ တပုံႀကီး နံရံမွာ ေပက်ံေနတာ မမေတြ႕တယ္.....မမေလ..မင္း ကို ေျပာမလို႔ ျပင္ေနတာ ၾကာၿပီ ...”
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း မနႏၵာရဲ့ေရွ႕မွာ မ်က္ႏွာပူပူနဲ႔ ရပ္ေနရတယ္ ။
“ မင္း က မင္းအကိုနဲ႔ ဘာကြာလဲ ဆိုတာ မမ သိခ်င္မိတယ္...အခု မမနဲ႔ မင္း ႏွစ္ေယာက္ထဲဘဲ ရွိတဲ့အခ်ိန္ မင္းကို မမ ေမးမယ္....မင္း....ေကာ မင္းအကို ကိုေဇာ္ႀကီးလိုဘဲ ဒုတ္ႀကီးသလား..မမ...သိခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ....” လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း အရမ္း အံ့ၾသသြားတယ္ ။ မနႏၵာ ဒီလို ရဲတင္း ပြင့္လင္း လိမ့္
မယ္လို႔ ထင္မထားဘူး ။ သူအရင္ ခန႔္မွန္းသလိုဘဲ မနႏၵာ ကိုေဇာ္ရဲေအာင္ နဲ႔ ကင္းကြာေနရလို႔ ဆာေလာင္ေနၿပီလား ။
“ က်...က်ေနာ္..က်ေနာ္က....သူ႔ထက္...သူ႔ထက္.......”
သူ စကားထစ္ေငါ့ေနတာကို မေစာင့္နိုင္ဘဲ မနႏၵာက “ ဘာျဖစ္လဲ...မင္း...မင္းက ပိုႀကီးလား....” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း ေခါင္းညႇိမ့္ျပၿပီး...“ မမဘဲ ၾကည့္ၿပီး ဆုံးျဖတ္ဗ်ာ....က်ေနာ္လည္း မသိဘူး...” လို႔ေျပာရင္း သူ႔ပုဆိုးကို ေျဖခ်ပစ္လိုက္ပါတယ္ ။
မနႏၵာလည္း ေတာင္မတ္ေနတဲ့ သူ႔တန္ဆာေခ်ာင္းႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ မ်က္လုံးျပဴးၿပီး..“ ဟယ္....မင္း..မင္းဟာက တအား ႀကီးတာဘဲကြာ.....ကိုေဇာ္ႀကီးဟာ ထက္ေတာင္ ႀကီးလိမ့္မယ္....” လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း အေရွ႕တိုးလာတယ္ ။
မနႏၵာ...ကိုင္ၾကည့္ခ်င္ ၾကည့္ေလ...” လို႔ ေျပာရင္း ဖ်တ္ကနဲ အျမန္ နႏၵာဝင္းေမာ္ရဲ့ လက္တဖက္ကို ဆြဲယူကာ သူ႔လိင္တန္ေပၚကို တင္ေပးလိုက္တယ္ ။ ကိုင္ခ်င္ေနတဲ့ မနႏၵာအတြက္ အေတာ္ဘဲ ျဖစ္သြားတယ္ ။
“ ဟယ္ေတာ့..တကယ္ ထြားတဲ့ေကာင္ႀကီး.....” လို႔ တုန္တုန္ရင္ရင္နဲ႔ ေျပာလိုက္ရင္း လိင္ေခ်ာင္းကို ဆုပ္ညႇစ္လိုက္ ပြတ္သပ္ၾကည့္လိုက္ လုပ္ေနတယ္ ။ ခါတိုင္း ေဇာ္ရဲေအာင္ရဲ့ လိင္တန္ကို စုတ္ေပးေနက် နႏၵာဝင္းေမာ္ အေနနဲ႔ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ရဲ့ အတန္ႀကီးကို ျမင္တာနဲ႔ ငုံဟတ္ စုတ္ပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ေတြ ေထာင္းကနဲ ေပၚေပါက္သြား
ရတာ ။ ဒါေပမယ့္ ႐ုတ္တရက္ ဆိုေတာ့ ရွက္ေနေသးတယ္ ။ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ဘဲ ဆုပ္နယ္ေနမိၿပီး “ ေဇာ္ေလးနင္ ရည္းစားထားေနၿပီလား....” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ရဲ့ မ်က္ႏွာကိုေတာ့ မၾကည့္ ။ ေခါင္းငုံ႔ရင္း လိင္ေခ်ာင္းကိုဘဲ စိုက္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တာပါ ။
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း..“ ႀကံႀကီးစည္ရာဗ်ာ...မမရယ္..ရည္းစား မထားဘူးပါဘူး....” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ။ မနႏၵာက “ ဟင္း...ဟုတ္လို႔လား..ဘယ္ေစာ္ေတြ လိုက္လုပ္ေနသလဲ မသိပါဘူး..လူလည္ေလး...” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။လက္ကေတာ့ လိင္တန္ႀကီးကို ပြတ္ေနဆဲ ။
“ အေတြ႕အၾကဳံ မရွိပါဘူး..မမရာ..က်ေနာ္ ေတြ႕ဖူးတာ တခုပါဘဲ..ေတြ႕ဖူးတာလည္း မမ နဲ႔ ကိုေဇာ္ႀကီးတို႔ လုပ္ၾကတာကို ေခ်ာင္းၿပီး ေတြ႕ဖူးရတာပါ.....”
“ ကဲ ေဇာ္ေလး...ဒို႔ အိမ္ျပန္ရအုံးမယ္.....” လို႔ ေျပာရင္း လိင္တန္ႀကီးကို လႊတ္လိုက္ရမွာ ဝန္ေလး ပင္ပန္းေနတဲ့
ပုံ ရွိေနလို႔..“ မမရယ္....က်ေနာ္ တခု ေတာင္းပန္ပါရေစဗ်ာ..မမ.......မမ.......က်ေနာ့္ကို ကိုေဇာ္ႀကီးကို လုပ္ေပးခဲ့သလို....ဟို...ဟိုေလ........” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ ဆက္မေျပာရဲလို႔ ရပ္လိုက္တာ ။ မနႏၵာလည္း “ ဟီး လူလည္ေလး....စုတ္ခိုင္းေနတယ္....အင္း...မမလည္း ကိုေဇာ္ႀကီးက ျပန္မလာတာ ၾကာၿပီမို႔..သူ႔ကို သတိရေနတာ..
ကဲ တခုေတာ့ မမ ဂတိေတာင္းမယ္...မင္း နဲ႔ မမ အေၾကာင္းကို မင္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာရဘူး..ေသသည္အထိ...ဘယ္လိုလည္း..ဂတိေပးမလား....” လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း ဒစ္လုံးႀကီးကို ညႇစ္ေပးေနတယ္ ။ ထိပ္ေပါက္ေလးက အရည္ၾကည္ေတြက ယိုစီးက်ေနတယ္ ။ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း ကမန္းကတန္း “ ေပးတယ္.မမ....ေပးတယ္..ဘယ္သူ႔
ကိုမွ မေျပာပါဘူး....စိတ္ခ်ပါ....မမရယ္...” လို႔ ဂတိေပးတယ္ ။
မနႏၵာလည္း ဆတ္ကနဲ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔လိင္တန္ထိပ္ဖ်ားကို ပါးစပ္နဲ႔ ငုံပစ္ၿပီး စ စုတ္ေပးလိုက္တယ္ ။
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ ကံေကာင္းၿပီ ။ မနႏၵာရဲ့ ပုေလြမႈတ္ေပးတာကို မထင္မမွတ္ဘဲ ခံလိုက္ရတယ္ ။ မနႏၵာက တကယ့္ကို ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတာ သိသာတယ္ ။ လိင္တန္ကို အားရပါးရကို စုတ္ေနတယ္ ။
“ အား.......အား..........အိုး...........အား.....အား.....”
မနႏၵာရဲ့ ပုေလြပညာက အစြမ္းထက္လြန္းေနတယ္ ။ လူပ်ိဳသိုးေလး ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ အလူးအလဲ ခံေနရတယ္ ။
မနႏၵာရဲ့ လ်ာကေလးက သြက္တယ္ ။ ဟိုထိုး ဒီထိုးနဲ႔ ။ ဒစ္ၾကားကို ပြတ္ထိုး ကလိေနေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ေကာ့တြန႔္ေနရေအာင္ ေကာင္းလြန္းေနတယ္ ။ ဒီလိုပုံနဲ႔ဆိုရင္ မနႏၵၵာရဲ့ ပါးစပ္ထဲကို သုတ္ေတြ လႊတ္မိေတာ့မယ္ ။
“ အား.....အား.........ေကာင္းလိုက္တာ..မမ ရယ္...”
မနႏၵာက ပညာသည္ တေယာက္ ။ ကၽြမ္းတယ္ ။ ဒီခ်ာတိတ္ ၿပီးသြားလိမ့္မယ္ ဆိုတာ သိလို႔ အမႈတ္ ရပ္လိုက္တယ္ ။ လိင္တန္ႀကီးကို ပါးစပ္ထဲက ထုတ္လိုက္တယ္ ။
“ ေကာင္းလား ေဇာ္ေလး...”
“ ဟုတ္..အရမ္း..အရမ္းကို ေကာင္းတယ္ မမ...”
မနႏၵာက ျပဳံးတယ္ ။ သည္ေဇာ္ေလး ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ့ စံခ်ိန္မွီ ငပဲႀကီးနဲ႔ တပြဲတလမ္း အကဲစမ္းၾကည့္လိုက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ ။
“ လာ..ေဇာ္ေလး..အျမန္ လုပ္ၾကရေအာင္...အခ်ိန္ သိပ္မရွိဘူး....”
မနႏၵာက သူ႔ကို အတြင္းခန္းထဲကို ဆြဲေခၚသြားတယ္ ။ လီးမတ္မတ္ေတာင္ရက္ႀကီးနဲ႔ သူ ပါသြားတယ္ ။
ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႔ အိမ္သာေရွ႕က ထင္းရႉးေသတၱာပုံးေတြ ေပၚမွာ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင့္ကို ထိုင္ခိုင္းလိုက္ၿပီး မနႏၵက ထမိန္
မယ့္ အခု ေဖြးေဖြးျဖဴေနတဲ့ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္း အစိတ္အပိုင္းေတြကို ျမင္လိုက္ရတဲ့အခါ အငမ္းမရ လိုက္ၾကည့္ေနလို႔ မနႏၵာက “ ဟိတ္..မျမင္ဘူးတာ က်ေနတာဘဲ..သူ အျမဲ ေခ်ာင္းေနၿပီးေတာ့..” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။
ပုံးႀကီးတပုံးေပၚမွာ ခပ္ေလ်ာလ်ာ ထိုင္ေနတဲ့ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း သူ႔အေပၚကို တက္ခြထိုင္လာတဲ့ မနႏၵာက သူ႔တန္ဆာကို လက္နဲ႔ ကိုင္ၿပီး သူမ ေပါင္ၾကားက ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းဆီ ဆြဲယူေတ့လိုက္တဲ့အခါ စိုစိစိေစာက္ဖုတ္ အသားႏုေတြနဲ႔ သူ႔တန္ဆာေခါင္းထိပ္ ထိမိတဲ့ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ စိတ္ေတြ ဝုန္းကနဲ ထႂကြၿပီးမၾကာခင္ ရေတာ့မယ့္ အရသာထူးကို စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းစြာနဲ႔ ေစာင့္ေမၽွာ္ေနပါတယ္ ။
မနႏၵာလည္း လုပ္ေနက် အလုပ္တခု ျဖစ္တာမို႔ ကၽြမ္းလြန္းေနတယ္ လို႔ သူထင္မိတယ္ ။ စိုရႊဲေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေပါက္ထဲ ေတ့မိတာနဲ႔ ျဖည္းျဖည္း ဖိထိုင္ခ်လိုက္တယ္ ။ မနႏၵာရဲ့ မ်က္ႏွာေလး နီရဲေနတယ္ ။ တဏွာအရွိန္ေၾကာင့္ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ။
သူ႔ဒစ္လုံးပိုင္းဟာ မနႏၵာရဲ့ ႏုအိအိ အဂၤါစပ္ထဲ သြပ္စြပ္မိေနၿပီ ။
ဆက္ဖိမခ်ေသးဘဲ ဝတ္ထားတဲ့ တီရွပ္ကို လွန္တင္ ခၽြတ္ ...ဘရာစီယာေလးကိုပါ ျဖဳတ္ခၽြတ္လိုက္တယ္ ။ “ ေဇာ္ေလး......မမနို႔ေတြကို ကိုင္စမ္း...” လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း ဖိခ်လိုက္တယ္ ။ စီးစီးတင္းတင္းနဲ႔ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ရဲ့တုတ္ၿဖိဳးတဲ့ တန္ဆာေခ်ာင္းသည္ မနႏၵာရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲ တိုးဝင္သြားတယ္ ။
မေမၽွာ္လင့္ဘဲ အကိုရဲ့ ရည္းစားနဲ႔ သူ လိုးျဖစ္သြားၿပီ ။
သူတို႔ ခ်ိန္းခ်ိန္း လိုးေနတာကို သူ ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့တုံးက မနႏၵာကို တအား လိုးခ်င္ခဲ့တယ္ ။ မနႏၵာကို မွန္းဆၿပီး ကြင္းထုခဲ့ရတာ အႀကိမ္ တရာေတာင္ ကမယ္ မထင္ဘူး ။မနႏၵာရဲ့ ဆူၿဖိဳးတင္းမာၿပီး ေကာ့ေနတဲ့ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အားရပါးရ ဆုပ္ကိုင္ နယ္ေနရတာက အရသာရွိလြန္းေနတယ္ ။
နီညိဳညိဳ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြက မာတင္းေနတယ္ ။ စူထြက္ေနတယ္ ။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ သည္ နို႔သီးေလးေတြကို ေခ်ေပးရတာကလည္း သူ႔ကာမစိတ္ေတြကို ထိပ္ဆုံးေနရာကို ေရာက္သြားေစတယ္ ။ မနႏၵာက ဖင္တုံးႀကီးေတြကို ဖိခ်လိုက္ ႂကြထလိုက္နဲ႔ သူ႔ကို လိုးေနၿပီ ။ သူကလည္း ေအာက္ကေန ပင့္ပင့္ေပးမိတယ္ ။
“ နို႔ေတြကို တအား ညႇစ္ဆြဲစမ္းပါ ေဇာ္ေလးရယ္....အဟင့္ဟင့္ဟင့္....”
မနႏၵာက တုန္ုတုန္ရီရီ အသံနဲ႔ ေျပာရင္း ဖိဖိခ်ေနတယ္ ။ ေစာက္ဖုတ္နဲ႔လီး စြပ္ရက္ ပြတ္တိုက္တာေတြက ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို အရသာထူးေတြ ရေစတာမို႔ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေညႇာင့္ခ်က္ေတြက ျမန္ဆန္လာတယ္ ။
“ အား....အီး.....ဟင္း....အင္း......”
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ရဲ့ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို အားျပဳကိုင္ရင္း တအားကို ေညႇာင့္ေနတယ္ ။
အရည္ေတြ တအား ထြက္ေနတာမို႔ ဖြပ္ဖြပ္ဖြပ္ ဖြပ္ဖြပ္ဖြပ္ ဆိုတဲ့ အသံေတြ ထြက္ေနတယ္ ။ မနႏၵာလည္း အကိုေဇာ္ရဲေအာင္ မရွိတာမို႔ ေတာ္ေတာ္ လိုလား ဆာေလာင္ေနတဲ့ပုံ ရွိတယ္ ။ လိုခ်င္တာကို စိတ္ႀကိဳက္ ယူေနတဲ့ပုံပါဘဲ ။
“ အီး.....ေဇာ္ေလး.......အိုး.......အား.....ေကာင္း...ေကာင္းလားဟင္.....”
“ အရမ္းေကာင္းတယ္....မမ...............မမေကာ ေကာင္းလား.......”
“ အင္း..အင္း...တအား..တအားေကာင္းတယ္......”
ကိုယ္ေလးကို ဘယ္ညာလွည့္ ယိမ္းၿပီး ဖိေဆာင့္ခ်ေနတယ္ ။
ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျမန္သထက္ ျမန္လာတယ္ ။ တအားျပင္းလာတယ္ ။ စိပ္လာတယ္ ။
မၾကာခင္မွာဘဲ မနႏၵာ ၿပီးသြားတယ္ ။ ေစာက္ဖုတ္က သူ႔လီးကို တအား ဆြဲညႇစ္တာ သူလည္း တအားကို ေကာင္းသြားရတယ္ ။ လီးအထဲက လရည္ေတြကို တအားညႇစ္ထုတ္ပစ္လိုက္သလိုဘဲ ။ တစစ္စစ္နဲ႔ လရည္ေတြ ပန္းထုတ္ပစ္မိလိုက္တယ္ ။
“ အီး.........အမေလး....အို.....ေကာင္း..ေကာင္းသြားတယ္.......အားဟား........”
မနႏၵာ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ရဲ့ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို တအားကိုင္ရင္း တန္ဆာတဆုံး ဖိခ်ကပ္ထားတယ္ ။
“ မင္းေကာ ၿပီးလား....” လို႔ ေမးလိုက္လို႔ “ ဟုတ္မမ....ၿပီးသြားတယ္....” လို႔ ေျဖတယ္ ။ “ မင္းလရည္ေတြ မမအထဲ ပန္းထည့္လိုက္တယ္ေပါ့ေလ....” လို႔ ထပ္ေမးလို႔..“ ဟုတ္..မမ....” လို႔ သူ ေျဖလိုက္တယ္ ။
မနႏၵာက တပ္ရက္စြပ္ရက္ႀကီး ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာၿငိမ္ေနၿပီးမွ...“ ဟူး....ေကာင္းတယ္ကြာ...” လို႔ ေရရြတ္လိုက္ၿပီး သူ႔အေပၚက ထလိုက္တယ္ ။ သူ႔တုတ္လည္း ေပ်ာ့က်သြားၿပီေလ ။
မနႏၵာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားတယ္ ။ ထမိန္ကို မထားၿပီး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီး ေသးေပါက္ေနတယ္ ။ ခြက္နဲ႔ေရခပ္လိုက္ၿပီး ေပါင္ၾကားကို လက္နဲ႔ ပြတ္သပ္ ေဆးေနတယ္ ။
“ ေဇာ္ေလး...လာ...လာ....လီး လာေဆး......” လို႔လည္း ေခၚတယ္ ။
မနႏၵာကို သူတို႔ လမ္းထိပ္ အထိ သူ လိုက္ပို႔ေပးၿပီး ျပန္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ လူခ်င္း ခြဲခါနီး မနႏၵာ သူ႔ကို ေျပာသြားတဲ့စကားေတြေၾကာင့္ သူ ဝမ္းသာလုံး ဆို႔သြားခဲ့ရတယ္ ။ “ ေဇာ္ေလး..ဒို႔ အျမဲ လုပ္ၾကရေအာင္....” တဲ့ ။
ပိုး ညသန္းေကာင္ အခ်ိန္ အိမ္ကေန ထြက္ခဲ့တယ္ ။
အိမ္ေနာက္ေဖးဖက္ တံခါးကေန အသာေလး တိတ္တဆိတ္ ထြက္ခဲ့တာ ။ ေဒၚေလးက ဘဲႀကီးတေကာင္ကို အိမ္ေခၚလာျပန္လို႔ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ညအခ်ိန္ ေဒၚေလးရဲ့ အိပ္ခန္းဖက္က “ ကုတင္သံ ” ေတြ ေပၚတင္ႀကီး ထြက္ေနေတာ့ ပိုး ေနလို႔ထိုင္လို႔ မရဘူး ။ ခါတိုင္းလို သူတို႔ဖက္ကို ေခ်ာင္းခ်င္စိတ္လည္း မရွိဘူး ။ ေအာ္ဂလီဆန္ စိတ္ညစ္သလိုဘဲ ။ ကိုယ့္ကို လူမထင္ အေလးမထား..ေစာ္ကားသလိုဘဲေလ ။ ကုတင္ တကၽြိကၽြိ ျမည္သံတင္ မကဘူး..ေဒၚေလးရဲ့ ညည္းသံေတြ..ဘဲႀကီးရဲ့ တရႉးရႉး အသက္ရႈသံ ျပင္းျပင္းေတြ..အသားခ်င္း ထိရိုက္တဲ့ တဖတ္ဖတ္ အသံေတြ
ဆူညံေနတယ္ ။
အေရာင္လြင့္ေနတဲ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီနဲ႔ ဂ်င္းဂ်က္ကက္ အေဟာင္းေလးနဲ႔ ဆံပင္ဖြာလန္က်ဲေနတဲ့ ပိုး.... မဲနက္တဲ့ ကတၱရာလမ္းမႀကီး အတိုင္း ေလၽွာက္ေနတယ္ ။ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ မီးဝါတာတာေလးနဲ႔ ဆိုင္ကေလး တဆိုင္ကို ေတြ႕တယ္ ။ ကြမ္းယာေဆးလိပ္ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေလး ။
ပိုး ဆိုင္ေလးဆီကို ေလ််ာက္သြားလိုက္တယ္ ။
ဆိုင္ေလးက ပိတ္ေတာ့မလို႔ သိမ္းေနတဲ့ အခ်ိန္ ။ ဆိုင္ရွင္ အဖိုးႀကီးက လွည့္ၾကည့္တယ္ ။ “ ဘာလိုခ်င္လဲ ...” လို႔ ေမးတယ္ ။ “ စီးကရက္ ..” လို႔ ေျပာေတာ့ “ ဘာစီးကရက္လဲ..” လို႔ ေမးတယ္ ။
“ ဘာျဖစ္ျဖစ္....တလိပ္ေလာက္.....” လို႔ ပိုး ေျဖလိုက္တယ္ ။ ပိုက္ဆံလည္း ထုတ္ေပးလိုက္တယ္ ။ အဖိုးႀကီးဆီက စီးကရက္ နဲ႔ ျပန္အမ္းတဲ့ ပိုက္ဆံကို ရၿပီးေတာ့ စီးကရက္ကို မီးညႇိလိုက္တယ္ ။
ႀကိဳးနဲ႔ တြဲေလာင္း ခ်ထားေပးတဲ့ မီးျခစ္ေလးနဲ႔ ညႇိွလိုက္တာ ။
ကားတစီးတေလ ျဖတ္ေမာင္းသြားတာက လဲလို႔ လမ္းမႀကီးက ရွင္းေနတယ္ ။ ပိုး ေလၽွာက္လာရင္း ကုန္းတံတားႀကီးေပၚကို ေရာက္လာတယ္ ။ စီးကရက္ကို ရွိုက္ဖြာရင္း တံတားသံေဘာင္ေပၚကို တက္ထိုင္လိုက္တယ္ ။ ဂလုံးဒလုံး အသံစုံ ျမည္တဲ့ ရဲကားအိုႀကီး တစီး လမ္းမႀကီးေပၚက ျဖတ္ေမာင္းသြားတယ္ ။ ကားေပၚမွာ ရဲေတြ ပါတယ္ ။ ပိုးကို မ်က္လုံးႀကီးေတြ အျပဴးသားနဲ႔ ၾကည့္သြားၾက
တယ္ ။
ဒီေန႔ ပိုး တာေမြ ပလာဇာကို ေရာက္ေတာ့ ဗီဇကို မေဖ်ာက္နိုင္လို႔ ပစၥည္းတခ်ိဳ႕ ခိုးလာခဲ့တယ္ ။ တံခါးေပါက္ အထြက္မွာ လုံျခဳံေရး အဝတ္အစားနဲ႔ မိန္းကေလး တေယာက္က ပိုးကို စူးစူးဝါးဝါး ၾကည့္တယ္ ။ တခုခု ေျပာမလို႔ ပါးစပ္ျပင္တယ္ ။ ၾကည့္ရတာ ပိုး ခိုးလိုက္တာကို သူ ျမင္ပုံရတယ္ ။ ပိုးလည္း ငါ့ကိုေတာ့ တားၿပီး စစ္ၿပီ လို႔ တထစ္ခ် တြက္လိုက္တယ္ ။ အတင္းဇြတ္ ထြက္ေျပးမယ္ လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သည္ လုံျခဳံေရး မိန္းကေလးက ဒီထက္ မပိုလာဘူး ။ မတားဘူး ။ မဖမ္းဘူး ။ ပိုး စက္ေလွခါးကေန ေအာက္ ျပန္ဆင္းခဲ့တယ္ ။ အေဆာက္အဦးထဲက ထြက္လိုက္
တယ္ ။ လမ္းမႀကီးေပၚကို ေရာက္ၿပီ ။ ပိုးရဲ့ လြတ္ေျမာက္ေရး မီးစိမ္းျပၿပီ ။ဟူး.......ေတာ္ပါေသးရဲ့ ။
မခါတြန္ဆီကို တန္းသြားလိုက္ၿပီး ခိုးလာတဲ့ ပစၥည္းေလးေတြကို ေရာင္းလိုက္တယ္ ။ မခါတြန္က ေစ်းေကာင္း မေပးဘူး ။ ပိုး ခိုးလာတာေတြက ဒိတ္ေအာက္ေနၿပီ..လူမႀကိဳက္ေတာ့ဘူး ဘာညာ သရကာေတြ လုပ္ေနတယ္။ မခါတြန္ အိမ္က ထြက္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဟိုေန႔က ကုလားဟာရွင္နဲ႔ အတူတူ ေတြ႕တဲ့ ပုလိပ္ဆားပုလင္းက ခါးေထာက္ၿပီး ပိုးကို စိုက္ၾကည့္ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။
ပိုးက မသိေယာင္ေဆာင္ၿပီး သူ႔ေရွ႕က ျဖတ္ေလၽွာက္လိုက္ေတာ့ “ ဟိတ္..ေကာင္မေလး...ေနအုံး...” လို႔ သူ ဖမ္းတားလိုက္တယ္ ။
ပိုးလည္း..“ ဘာလဲ ဦးေလးႀကီး..” လို႔ သူ႔ကို ျပန္ေမးလိုက္ေတာ့ “ မင္း..ဒီကို ဘာလာလုပ္တာဘဲ..ခါတြန္အိမ္ကို ေျပာေနတာ..မင္း တခုခု လာေရာင္းတာလား....ဘာ...လာေရာင္းတာလဲ”လို႔
ေမးတယ္ ။ ပိုးလည္း “ လာေရာင္းတာ မဟုတ္ဘူး..လာဝယ္တာ....တခါတေလ..ေစ်းေပါေပါနဲ႔ ဖုန္း အေဟာင္းေတြ သူ႔ဆီ ရတတ္လို႔ လာၾကည့္တာ....” လို႔ ေျဖလိုက္တဲ့အခါ သည္ ႐ုပ္ဆိုးဆိုး ပုလိပ္ႀကီးက “ ဒီအိမ္က ခါတြန္ ဆိုတဲ့ ကုလားမ ေရာင္းတာဆို မဝယ္နဲ႔..သူက ခိုးရာပါ ပစၥည္းေတြ ေရာင္းေနတဲ့ မိန္းမ.....” လို႔ ေျပာတယ္ ။
ပိုးလည္း သူ႔ကို ဘာမွ မေျပာဘဲ ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္ ။ သတိထားဖို႔ေတာ့ လိုအပ္လာၿပီ ။ ေနာက္ကို စားက်က္ေျပာင္းမွ ျဖစ္မယ္ ။ မခါတြန္ဆီ လာေရာင္းလို႔ မကိုက္ေတာ့ဘူး ။ တျခာတေယာက္ဆီ
ေရာင္းရေတာ့မယ္ ။
တံတားေဘာင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနရင္း ေန႔လည္က အျဖစ္ေတြကို ျပန္ျမင္ေယာင္ စဥ္းစားေနမိသည္ ။ အင္း.....စီစီတီဗီ ကင္မရာေတြ အဖက္ဖက္က တပ္ထားတဲ့ စတိုးႀကီးေတြကေန ခိုးတာကို ေရွာင္ရမယ္ ။ တေန႔ မဟုတ္တေန႔ အဖမ္းအဆီးနဲ႔ ၾကဳံရနိုင္တယ္ ။ ကင္မရာ တပ္မထားတဲ့ စတိုးဆိုင္ ခပ္ေသးေသးေတြကို ဝင္ေဆာ္ရမယ္ ။ တခါတေလလည္း ပုံျပင္ထဲက ေရာ္ဗင္ဟုလို
အင္းဝေနျပည္ေတာ္က သူခိုးႀကီးငတက္ျပားလို သူေဌးသူႂကြယ္ေတြရဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြကို ခိုးတဲ့ လုယူတဲ့ ဓါးၿပ သူခိုး အလုပ္မ်ိဳး လုပ္ခ်င္စိတ္ ေပါက္တယ္ ။ သူေဌးေတြ ဆီက ခိုးရတာကို ကိုယ့္ဖါသာ အျပစ္ မဖို႔ဘူး ။ သူတို႔က သိပ္ ေပါႂကြယ္မ်ားေနတဲ့ လူေတြမို႔ ဆင္းရဲတဲ့ ပိုးလို မိန္းကေလးက ခိုးသင့္တယ္ လို႔ ကိုယ့္ဖါသာ ယူဆတယ္ ။ သူတို႔ အတြက္က မေထာင္းတာပါဘူး ။
တဏွာေသာင္းက်န္းေနၾကတဲ့ ေဒၚေလးရဲ့ အိမ္ကို ပိုး မျပန္ခ်င္ဘူး ။ ကိုယ့္ဖါသာ အေဆာင္တခုခုမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ပိုး ေနနိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္။
ပိုး အိမ္ကို မျပန္လို႔ ဘယ္ကို သြားမလဲ ။ ပိုး ျပန္သြားေတာ့ သူတို႔ ကိစၥၿပီးသြားၾကၿပီ ထင္တယ္ ။ ဘာသံမွ မၾကားရေတာ့ဘူး ။ စိတ္ေတာ့ မခ်ရေသးဘူး ။ မနက္ လင္းအားႀကီး လင္းဆြဲ ထဆြဲခ်င္ ဆြဲ
ၾကမွာ ။
မနက္ေစာေစာ ေဒၚေလး ပိုးကို လာႏွိုးတယ္ ။ သူနဲ႔ သူ႔ဘဲႀကီး အတြက္ ဘရိတ္ဖတ္စ္ လုပ္ေပးဖို႔ လာေျပာတာ။ ပိုးလည္း ထမင္းေၾကာ္..ၾကက္ဥေၾကာ္ နဲ႔ လဖက္ရည္ ေဖ်ာ္ေပးရတယ္ ။ ေဒၚေလးတို႔
ထြက္သြားၾကေတာ့ ၁ဝနာရီေက်ာ္ေနၿပီ ။ ပိုးကို ဟင္းတခုခု ခ်က္ထားဖို႔ ေဒၚေလး မသြားခင္ မွာသြားတာေၾကာင့္ ေစ်းကို ပိုး ထြက္ခဲ့ရတယ္ ။ ေစ်းနားကို ေရာက္ေတာ့ ေဒၚေလးက မုံရြာ ေဒၚျမရင္ ဝက္
အူေခ်ာင္း စားခ်င္တယ္ လို႔ ေျပာတာ သတိရၿပီး ေစ်းထိပ္က ကုန္စုံဆိုင္မွာ အဲဒီ ဝက္အူေခ်ာင္း ေရာင္းတာ သတိရၿပီး အဲဒီကုန္စုံဆိုင္ေလးထဲကို ဝင္ခဲ့တယ္ ။ ဒီဆိုင္မွာက ပစၥည္းစုံတယ္ ။ စားေသာက္ကုန္ ရသလို လူသုံးကုန္ေတြ မ်ိဳးစုံလည္း ရတယ္ ။ ဆပ္ျပာ ေခါင္းေလ််ာ္ရည္ က အစ ပ႐ုပ္ဆီ ပ႐ုပ္လုံး ကိုကာကိုလာ ဘီစကစ္မုန႔္ပုံးေတြ အစုံရနိုင္တယ္ ။ ပိုးလည္း ခိုးတဲ့ အက်င့္က ပါေနေတာ့ ဝယ္တာက ပစၥည္း သုံးခု ဆိုရင္ ပိုး လက္ဆြဲအိတ္ထဲကို သုံးခုေလာက္က ခိုးတဲ့အေနနဲ႔ ေရာက္သြားရေတာ့တာဘဲ ။ ဆိုင္ရွင္ မိန္းမက အထဲခန္းကို ဝင္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ ပိုးလည္း ပိုးလိုတဲ့
သြားတိုက္ေဆးတို႔ ျခင္ေဆးေခြတို႔ကို ဖ်တ္ကနဲ အိတ္ထဲကို ထည့္လိုက္ၿပီးေနၿပီ ။
အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီး ေရခ်ိဳးလိုက္တဲ့ အခ်ိန္ ေပါင္ၾကားက ငတိက တအားကို မာေတာင္ၿပီး ဆႏၵျပေထာင္ထေနတာ
ဘယ္လိုမွ ျပန္မက်လို႔ ဂြင္းတခ်ီ တိုက္ပစ္လိုက္ရတယ္ ။ စားေနက်ေကာင္က ပို ငတ္တယ္ ဆိုတာေပါ့ ။ မနႏၵာကို ျဖဳတ္ခဲ့တာေတြ ျပန္ စဥ္းစားၿပီး ထပ္ျဖဳတ္ခ်င္ေနတာေလ ။
မနက္က်ေတာ့လည္း ငတိက တအား ျမဴးေနတာ ။ ဒီေန႔လည္း စားရေတာ့မယ္ ဆိုၿပီး ။
ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ အထင္နဲ႔ လက္ေတြ႕ ကြာဟေနတယ္ ။
မနႏၵာရဲ့ အေဖ ဦးေမာ္ႀကီး ဆိုင္မွာ ေရာက္ေနတယ္ ။ လိုတဲ့ ပစၥည္းေတြ သူကိုယ္တိုင္ လာ စရင္းလုပ္တာ ။
သူက ေနာက္ထပ္ဖြင့္တဲ့ဆိုင္အတြက္ ပစၥည္းထပ္မွာရင္း သည္ဆိုင္အတြက္ပါ မွာမယ္ ဆိုၿပီး လာ စာရင္းယူတာ။ သူသာ မလာရင္ မနႏၵာကို ေစာေစာစီးစီး ဆိုင္ထဲမွာ တေၾကာင္းေလာက္ ကစ္မလို႔ ။
ဘာမွ မလုပ္ရတဲ့အျပင္ ဦးေမာ္ႀကီးနဲ႔ အတူ ဆိုင္ ထပ္ခိုးေလးေပၚကို တက္ၿပီး ကုန္ေတြ ေရတြက္ လိုတာေတြမွာဖို႔ စာရင္းလုပ္ၾကရတယ္ ။ ထပ္ခိုးေပၚကေန ေအာက္ထပ္က ဆိုင္မွာ ေရာင္းေနတဲ့ မနႏၵာကို မွန္ေပါက္ေလးကေန ခိုးၾကည့္ၿပီး ပစ္မွားေနမိတယ္ ။ ဦးေမာ္ႀကီး အလစ္မွာေပါ့ ။
သည္ အခ်ိန္မွာ ေကာင္မေလးလွလွ တေယာက္ ဆိုင္ထဲကို ဝင္လာတယ္ ။ ဒီေကာင္မေလးက ႐ုပ္ကေလးက လွသလို ကိုယ္လုံးေလးကလည္း တကယ့္ အလန္းစားေလး ။ အလွအပေလးကို ေငးေမာသြားတဲ့အခ်ိန္ သတိျပဳမိလိုက္တာက ေကာင္မေလးက ပစၥည္းတခ်ိဳ႕ကို ေစ်းဝယ္တဲ့ ျခင္းေလးထဲ မထည့္ဘဲ သူ႔ပုခုံးမွာ လြယ္ထားတဲ့
အိတ္ႀကီးထဲကို ထည့္ေနတာကိုပါ ။
“ဟင္....ငတိုမေလး.....ပါလား......”
႐ုပ္ရည္ေလး သနားကမားနဲ႔ ခိုးခ်င္တဲ့ သူခိုးမေလး ။
ခ်က္ခ်င္းဘဲ ထပ္ခိုးေပၚကေန ေအာက္ကို သူ ဆင္းဖို႔ လုပ္တယ္ ။ ဦးေမာ္ႀကီးက ကၽြဲေက္ာကိုင္း မ်က္မွန္ထူထူႀကီးေအာက္က မ်က္လုံးျပဴးႀကီးေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ၿပီး..“ ေဟ့..ဘယ္တုံး..” လို႔ ေမးတယ္ ။ “ေအာက္မွာ လူက်လာလို႔ အမနႏၵာကို သြား ကူမလို႔ဗ်.....” လို႔ သူ ေျပာလိုက္ၿပီး ေလွခါးေလးကေန ခပ္ျမန္ျမန္ ေျပးဆင္းလိုက္
တယ္ ။ သူခိုးဖမ္းမလို႔ ...။
မနႏၵာက ေစ်းဝယ္ တေယာက္ ေမးတာကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ေျဖေပးေနေတာ့ ဒီငတိုမေလးရဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကို မသိဘူး ။ မေတြ႕ဘူး ။ ငတိုမေလးကို အနီးကပ္ ရွိုးလိုက္ရေတာ့ သူ တကယ့္ကို ေႂကြသြားတယ္ ။ အလွအပတရားကို ကိုးကြယ္တတ္တဲ့ လူေတြထဲမွာ သူက လည္း ေရွ႕ဆုံးက လူတေယာက္ဘဲေလ ။
မိတ္ကပ္ မပါဘဲ အသားအရည္ကိုက စိုေျပေခ်ာေမြ႕ေနတာ ။ ျဖဴဆြတ္ဆြတ္ အသားက ျမန္မာစစ္စစ္မွ ဟုတ္ရဲ့လား မသိဘူး ။ ရွမ္း ကျပားလား ။ ကရင္ကျပားလား ။
ေကာင္မေလးက သူၾကည့္ေနတာကို မသိဘူး ။ ထပ္ၿပီးေတာင္ မုံရြာေဒၚျမရင္ ဝက္အူေခ်ာင္းထုပ္ကို သူ႔လြယ္အိတ္ႀကီးထဲကို ထည့္လိုက္ျပန္တယ္ ။
ေကာင္မေလးရဲ့ ခါးေလးက ထြာဆိုင္ခါးလို႔ စာအုပ္ေတြထဲမွာ ဖတ္ဖူးတဲ့ ခါးမ်ိဳး ။ ဒီလို ခါးေသးေသးေၾကာင့္ ေကာင္မေလးရဲ့ တင္ပါးေတြက တအား လွေနတယ္ ။ ဟူး....ေကာင္းလိုက္တဲ့ ပစၥည္းေလး ။
သူက သိပ္လွ သိပ္ေတာင့္ေနေတာ့ သူ႔ကို ေႂကြေနၿပီး သူခိုးတာကို ဖမ္းဖို႔ေတာင္ ခက္ေနတယ္ ။ သနားသြားတယ္ ။ လူမိၿပီး ေစာက္ရွက္မကြဲေစခ်င္ဘူး ။ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ။ မနႏၵာက သည္ ေကာင္မေလးကို အျပဳံးေလးနဲ႔ “ ညီမ..ရွင္းေတာ့မလားဟင္....” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။ ေကာင္မေလးက “ ဟုတ္ကဲ့ မမ...” ဆိုၿပီး ေစ်းျခင္း
အဝါေလးကို ေကာင္တာေပၚကို ခ်ေပးလိုက္တယ္ ။ မနႏၵာက ျခင္းေတာင္းထဲက ပစၥည္းေလးေတြကို တခုၿပီးတခု စကင္လုပ္ၿပီး ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ေလးထဲ ထည့္ေနတယ္ ။
ေသခ်ာသြားၿပီ ။ ေကာင္မေလး.ခိုးတာ ေသခ်ာေနၿပီ ။ ဟားဟား..အခုေန ဖမ္းစစ္လိုက္ရင္ သူက ေမ့လို႔ပါ ဘာညာနဲ႔ ျငင္းနိုင္ေသးတယ္ ။ ဆိုင္က အထြက္ တံခါးဝမွာ အိတ္ကို ေတာင္းစစ္ရမယ္ ။ သူ ဆိုင္ေပါက္ဝဖက္ကို ေလၽွာက္သြားလိုက္တယ္ ။
မၾကာခင္ ေကာင္မေလး ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ေလး ဆြဲလို႔ ထြက္လာတယ္ ။
“ ဒီမွာ ....ခဏ.....”
“ အြန္...ဘာလဲ....”
“ မင္း လြယ္ထားတဲ့ အိတ္ကို ခဏ ၾကည့္ပါရေစ...”
“ အို...ဘာျဖစ္လို႔.....”
“ ထုံးစံပါ..ဆိုင္က အထြက္ က်ေနာ္တို႔မွာ ေမးျမန္းပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္...ခဏ ျပပါ...”
ေကာင္မေလး မ်က္စိမ်က္ႏွာ တအား ပ်က္သြားတယ္ ။
“အကို....ညီမ...ညီမ......”
ပုလဲခေတာ့မယ္ ။ မ်က္လုံးရြဲႀကီးေတြဆီမွာမ်က္ရည္စေလးေတြ စို႔ေနၿပီ ။
နဂိုထဲက ေႂကြေနတဲ့ေကာင္ ။ အခုလို ပုလဲခ ျပေတာ့ အရမ္းကို သနားသြားတယ္ ။
“ အင္းေလ...ေနေတာ့...ေနေတာ့....” လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး ဆိုင္ထဲကို ျပန္လွည့္ ဝင္လိုက္တယ္ ။
ဒီေနရာမွာ အ႐ုပ္ဆိုးဆိုး မိန္းကေလး တေယာက္ဆိုရင္ သူ အမိအရ ဖမ္းမွာဘဲ ထင္တာဘဲ ။ အင္း..ေတာ္ေတာ္..
မတရားတဲ့ ငါ ..။ ဘက္လိုက္တဲ့ ငါ....ဟူး....ငါ မေကာင္းဘူး ....။
ေကာင္မေလးကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကို ေက်းဇူးတင္တဲ့ မ်က္ႏွာ မ်က္လုံးေလးနဲ႔ စိုက္ၾကည့္သြားတယ္။အသံမထြက္ဘဲ ပါးစပ္ေလး လႈပ္႐ုံေလး..“ သိုင္းက်ဴး...” လို႔ ေျပာသြားတယ္ ။
အင္း.....သူခိုး..ဓါးရိုးကမ္း ဆိုတဲ့ စကား...ကို သတိရမိလိုက္သည္ ။
ခိုးမႈ မွာ အားေပးကူညီမႈ ေျမာက္သြားၿပီ ....။
ပိုး တုန္ရီတဲ့ ေျခလွမ္းေတြကို ႀကိဳးစား လွမ္းရင္း အိမ္ကို ျပန္ေရာက္လာတယ္ ။
မေနနိုင္လို႔ ခိုးမိျပန္ေတာ့ ဆိုင္က ေကာင္ေလးတေယာက္က ျမင္လိုက္ပုံရတယ္ ။ ဆိုင္ အထြက္မွာ ေစာင့္ၿပီး အိတ္ကို ရွာခ်င္တယ္ လို႔ ေျပာတယ္ ။ ပိုးလည္း တကယ္တမ္္း လူမိၿပီ ဆိုေတာ့ တအား ေၾကာက္သြားတယ္ ။
မ်က္ရည္လည္လာတယ္ ။ သူက ပိုးကို သနားသြားတဲ့ပုံ ရွိတယ္ ။ လႊတ္ေပးလိုက္တယ္ ။ ပိုး ရွက္လည္း ရွက္ေၾကာက္လည္းေၾကာက္...သူ႔ကို ေလသံေလးနဲ႔ “ သိုင္းက်ဴး ” လို႔ ေျပာခဲ့တယ္ ။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေဒၚေလး အတြက္ ဝက္အူေခ်ာင္္း ေၾကာ္..ငါးေျခာက္နဲ႔ ၾကက္ဥဟင္း ခ်က္တယ္ ။ ဆိုင္က ေကာင္ေလးကိုဘဲ ျပန္ ျပန္ ျမင္ေယာင္ေနတယ္ ။ ေနာင္က်ရင္ေတာ့ မခိုးဘဲ မေနနိုင္လို႔ ခိုးမိရင္ ဒီထက္ ပို သတိထားဖို႔ စဥ္းစားေနတယ္ ။
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း လူမလစ္လို႔ မနႏၵာကို လိုးဖို႔ မေျပာနဲ႔ ။ စကားေတာင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မေျပာျဖစ္ဘူး ။ ေျပာဖို႔ အခြင့္အေရး မရဘူး ။ မနႏၵာကလည္း သူ႔အေဖႀကီး အလစ္မွာ လာလာစတယ္ ။ သူ႔ဖင္ကို လာညႇစ္တယ္ ။ တခိခိနဲ႔ ။ သူက ျပန္စလို႔ မရဘူး ။ မိသြားရင္ ကြိဳင္တက္မွာ ။
ဒီေန႔ ပြေပါက္ တိုးတာ တခုကေတာ့ ေမၾကင္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရင္း ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီး ပစၥည္းေတြ ေရတြက္ေနတဲ့ ေမၾကင္ ေအာက္စ လြတ္တာကို ေတြ႕လိုက္ရတာပါ ။ ေမၾကင္လည္း ဒီေန႔ ထူးထူးဆန္းဆန္း အတြင္းခံပင္တီ ဝတ္မထားဘူး ။ ေပါင္တန္ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေတြကို ဖ်တ္ကနဲ ျမင္ရလို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ၾကည့္မိလိုက္တဲ့အခါ ေဖါင္းမို႔ ခုံးေနတဲ့ ေမၾကင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို သူ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ အေမႊး ရိပ္သင္ ရွင္းလင္းထားတဲ့ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္း နီညိဳညိဳႀကီး ။
ရွီး.....လွလိုက္တဲ့ မုန႔္ေပါင္းႀကီး ။
ဝင္းမွည့္ေနတဲ့ ေမၾကင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို ေတြ႕ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ ေမၾကင့္ကိုလည္း ႀကံစည္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ
ေပါက္လာတယ္ ။ ေမၾကင္ကလည္း တေန႔ထက္ တေန႔ ပို ရင္းႏွီးလာေတာ့ ပို ရဲတင္းလာတယ္ ။ စလာ ေနာက္လာတတ္တယ္ ။ ပုတ္လားခတ္လား နဲ႔ ။
ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ ေလာက္မွာ ဦးေမာ္ႀကီး ျပန္သြားတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဝယ္သူေတြ မ်ား..အလုပ္မ်ားၿပီး မမ
နဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႕ခ်ိန္မရဘူး ။ေမၾကင္လည္း ရွိေနတာေၾကာင့္ေပါ့ ။
ဆိုင္သိမ္းခါနီး ေမၾကင္ ျပန္သြားေတာ့ ဝယ္သူလည္း ပါးလာၿပီး မနႏၵာနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္သြားတဲ့ အခါက်
ေတာ့မွ မနႏၵာကို “ မမ....သည္အခြင့္အေရးကို တေန႔လုံး ေစာင့္လိုက္ရတာဗ်ာ....” ဆိုၿပီး အေနာက္ကေန သိုင္း ဖက္လိုက္မိတယ္ ။ မနႏၵာက....“ ဟုတ္ပါရဲ့ ေဇာ္ေလး ရယ္....အလုပ္ကလည္း မ်ားလိုက္တာ.....ကဲ..ဘယ္လိုလဲ...မမလည္း တေနကုန္ အလုပ္မ်ားထားလို႔ ေခၽြးေတြ သန္ေတြနဲ႔....ဆိုင္မွာ ေရမခ်ိဳးေတာ့ဘဲ မင္းအိမ္ကို လိုက္ခဲ့ၿပီး
ေရခ်ိဳးမလားလို႔ မမ စဥ္းစားေနတယ္....ရမလား....” လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ သူက စားခ်င္ေနသူ ဆိုေတာ့ “ ရတယ္
မမ..မမသေဘာ..အိမ္က်မွ ခ်ိဳးေပါ့...” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ။ မနႏၵာက “ အဲ့က်မွ သေဘာရွိေပါ့..ေဇာ္ေလးေရ....” လို႔ ျပဳံးစိစိနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။
သူ႔စိတ္ထဲမွာ ပြဲႀကီးပြဲေကာင္း ေတာ့ ေတြ႕ၿပီေပါ့ လို႔ ၾကဳံးဝါးလိုက္တယ္ ။ ဒီတခါျဖင့္ အပီကို ဆြဲၿပီဗ်ာ.....လို႔စိတ္ထဲ စဥ္းစားရင္း ဆိုင္ကို အျမန္ သိမ္းတယ္ ။ ပိုက္ဆံေရေနတဲ့ မနႏၵာက “ ဟိတ္..ျဖည္းျဖည္းလုပ္....ခလုပ္တိုက္ေနအုံးမယ္....” လို႔ ရယ္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ ။
ဆိုင္သိမ္း ဆိုင္တံခါးကို ေသာ့ခတ္ၿပီးေတာ့ မနႏၵာနဲ႔ အိမ္ကို အသြား ေရာက္ခ်င္ေဇာနဲ႔ ဆိုက္ကားတစီးကို လွမ္းတားၿပီး စီးလိုက္တယ္ ။
သူ တအားထန္ၿပီး စိတ္ေစာေနတယ္ ဆိုတာ သိလို႔ မနႏၵာက “ ေဇာ္ေလး....မင္း လိုခ်င္တာ မၾကာခင္ ရေတာ့မွာပါကြာ....သိပ္လည္း စိတ္ေလာႀကီး မေနပါနဲ႔..” လို႔ နားနားကပ္ၿပီး တိုးတိုးေလး
ေျပာလိုက္တယ္ ။
ဆိုက္ကားဆရာ နင္းေနတာ ေႏွးေကြးလြန္းတယ္လို႔ သူ ထင္မိေနသလို ေပါင္ၾကားက ဖြားဖက္ေတာ္ လီးတန္က မာေၾကာ ေတာင္မတ္ေနၿပီ ။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ေရွ႕တံခါးက ေသာ့ခေလာက္ကို ဖြင့္ဖို႔ ေသာ့တန္ကို ထိုးထည့္တဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ရဲ့ လက္ေတြ တုန္ေနလို႔ ေသာ့ခေလာက္က ေသာ့ေပါက္ထဲကို ေသာ့တန္ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မဝင္လို႔ မနႏၵာက စိတ္မရွည္ေတာ့ဘဲ ဆြဲယူၿပီး ဖြင့္ေပးလိုက္ရတယ္ ။ အိမ္ထဲကို ေရာက္တာနဲ႔ မနႏၵာရဲ့ ဖင္တုံးေတြကို လက္နဲ႔ အားရပါးရ ဆုပ္ညႇစ္လိုက္မိတယ္ ။
“ ဟိတ္...ကဲလိုက္တာ...”
မနႏၵာက တခစ္ခစ္နဲ႔ ရယ္ရင္း သူ႔ကို စတဲ့ အေနနဲ႔ သူ႔ေပါင္ၾကားကို လက္ဝါးနဲ႔ လွမ္း ရိုက္လိုက္တယ္ ။ မာေၾကာၿပီး မတ္မတ္ႀကီး ေထာင္ေနတဲ့ လီးကို ရိုက္မိသြားေတာ့ မနႏၵာလည္း တဟားဟား
နဲ႔ ေအာ္ ရယ္တယ္ ..။ သူ႔ကို ေနာက္ေျပာင္သေရာ္ေနေပမယ့္ မနႏၵာလည္း သူ႔လိုဘဲ တအား ထန္ေနတယ္ ဆိုတာကို သူ သိလိုက္ရတယ္ ။ မနႏၵာရဲ့ ထမိန္ကို ဆြဲခၽြတ္ၿပီး ေပါင္ၾကားဂြဆုံက ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို သူ စမ္းလိုက္တဲ့ အခါ အရည္ေတြ ရႊဲရႊဲစိုေပယိုစီးေနတာကို သူ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ေလ ။
မနႏၵာလည္း ဒီအိမ္မွာ အကို ေဇာ္ရဲေအာင္နဲ႔ လာလိုးေနက် ဆိုေတာ့ အိမ္က စိမ္းမေနဘူး ။ အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ေပၚကို တက္ၿပီး လိုးလိုက္ၾကတာ တေျဖာင္းေျဖာင္းနဲ႔ ။ မနႏၵာရဲ့ နို႔ႀကီးေတြကို တႁပြတ္ႁပြတ္ စို႔ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ႔ပုခုံး တဖက္တခ်က္ေပၚ ထမ္းတင္ၿပီး တအားၾကဳံး ေဆာင့္လိုးထည့္ေနမိတယ္ ။ ဆီးခုံခ်င္း ရိုက္တဲ့ အသံေတြက တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ဆူညံေနသလို သူ႔ေဂြးစိႏွစ္လုံးကလည္း မနႏၵာရဲ့ ဖင္ၾကားထဲကို လိုးေဆာင့္တဲ့ ဆီးခ်က္နဲ႔ အညီ ရိုက္ခတ္ေနတယ္ ။ မနႏၵာရဲ့ ေစာက္ဖုတ္က စီးစီးၾကပ္ၾကပ္နဲ႔ လိုးလို႔ တအား ေကာင္းေနတယ္ ။ မနႏၵာက သူ
လိုးေဆာင့္ထည့္သမၽွကို ပင့္ေကာ့ေပးၿပီး တုံ႔ျပန္ေနတယ္ ။
“ အား....အား....အား....ေကာင္းတယ္........အား.....လိုး....လိုး.....လိုး....ေဇာ္ေလး...လိုး...ေဆာင့္......တအား...တအား.......”
မနႏၵာက တအားေဆာင့္ဖို႔ ေတာင္းဆိုေနၿပီမို႔ ဆက္တိုက္ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ေဆာင့္ထည့္ေပးလိုက္တယ္ ။ “ ေကာင္းတယ္.....ေဆာင့္...ေဆာင့္...အိုး....ေဆာင့္..တအား....တအား..
မနႏၵာရဲ့ ပင့္ခ်က္ေတြကလည္း အားပါလွတယ္ ။ ဖင္ႀကီးေတြကို ေဝ့ဝိုက္ ရမ္းေပးေနတယ္ ။ တကိုယ္လုံး ေခၽြးေတြ ရႊဲနစ္ စိုေနတယ္ ။ မနႏၵာ ၿပီးသြားတဲ့ အခ်ိန္ အထိ အားကုန္ေဆာင့္လိုက္ၿပီး ေအာင့္ထား တင္းထားတာေတြကို လႊတ္ထည့္ၿပီး သူလည္း မနႏၵာနဲ႔ ဆက္တိုက္ ဆိုသလိုဘဲ ၿပီးလိုက္တယ္ ။
မနႏၵာနဲ႔ စြပ္ရက္ တပ္ရက္ႀကီး အၾကာႀကီး ေနေနၿပီးမွ သူ႔လတန္လည္း ေပ်ာ့က်သြားလို႔ လူခ်င္းခြာလိုက္ၾကတယ္ ။ မနႏၵာက ခဏ အေမာေၿဖ လွဲေနေပမယ့္ “ ေဇာ္ေလး..အိမ္ျပန္ရအုံးမယ္...အေမတို႔
စိတ္ပူေနမယ္....” လို႔ ဖုန္းကိုလည္း ဖြင့္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ ။ “ မမ..ေနပါအုံးဗ်ာ...ေအးေဆးေပါ့....” လို႔ သူက ေျပာလိုက္ေပမယ့္ မနႏၵာက “ ေနာက္ေတာ့ ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့ ေဇာ္ေလးရယ္....ဆိုင္မွာလည္း မင္းနဲ႔ မမ ေန႔တိုင္း အတူတူဘဲ ဥစၥာ.....ျပန္လိုက္အုံးမယ္ကြာ.....” လို႔ ေျပာၿပီး ျပန္သြားတယ္ ။
မနႏၵာနဲ႔ လိုးခဲ့တာေတြကို ျပန္ျမင္ေယာင္ သတိရ ေနတဲ့ အခ်ိန္ တေဒါက္ေဒါက္ တံခါး ေခါက္သံေၾကာင့္ အိမ္ေရွ႕ကို ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္ ။
တံခါးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ သူ အရမ္းကို အံ့ၾသသြားတယ္ ။
“ ဟင္...အကို ေဇာ္ႀကီး.......”
သူ႔အကို ေဇာ္ရဲေအာင္သည္ တံခါးဝမွာ ရပ္ေနတယ္ ။ အထုပ္ေတြအပိုးေတြနဲ႔ ။
“ ငါလည္း မင္းကို အေၾကာင္းမၾကားျဖစ္ဘူး...ေဇာ္ေလး.......”
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း မနႏၵာသာ ေစာေစာ မျပန္ဘဲ ဆက္ေနေနရင္ အကိုေဇာ္ရဲေအာင္နဲ႔ ပက္ပင္းတိုးေနမွာဘဲ လို႔ ရင္ေတြ တထုန္းထုန္း ခုံေနရင္း စဥ္းစားလိုက္မိတယ္ ။ လက္မတင္ေလးဘဲ ။
“ ငါလည္း...အေဖ ေထာင္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ မင္းလည္း တေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနလို႔ ျပန္လာခဲ့လိုက္တယ္....ညီေလး......”
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း အကို ေဇာ္ရဲေအာင္ကို ဘာ ျပန္ေျပာရမွန္း မသိဘဲ ေငးၾကည့္ေနမိတယ္ ။
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ လည္း မနႏၵာနဲ႔ ပြဲႀကီးပြဲေကာင္း ေဆာ္လို႔ေကာင္းေနခိုက္ ပိုင္ရွင္ ေဇာ္ရဲေအာင္ ျပန္ေရာက္လာလို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ပ်က္သြားသည္ ။ အကို ျပန္ေရာက္လာလို႔ အားေတာ့ ရွိသြားသည္ ။ လတ္တေလာ သူ တေယာက္ထဲနဲ႔ အိမ္စားရိတ္ေကာ အေဖ့အမႈကိစၥေရာ မနိုင္မနင္း ျဖစ္ေနသည္ေလ ။
ေဇာ္ရဲေအာင္ကို သူ မနႏၵာတို႔ ဆိုင္မွာ ဝင္လုပ္ေနတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္သည္ ။
“ ေကာင္းတာေပါ့ကြာ....နႏၵာက မင္းကို အလုပ္ေပးလို႔ ေတာ္ေသးတာေပါ့....ေဆာရီးဘဲ ညီေလးရာ..အကိုလည္း ခ်က္ခ်င္း ျပန္မလာနိုင္ဘူး...အကိုလည္း ရရာ အလုပ္ တခုခု လုပ္မယ္....” လို႔ ေဇာ္
ရဲေအာင္က ေျပာသည္ ..။
ညဖက္ အိပ္လို႔ မေပ်ာ္ ။ မနႏၵာနဲ႔ ေဆာ္ပြဲေတြ ရပ္တန႔္သြားမွာက ေသခ်ာေနသည္ ။ အကိုေဇာ္ႀကီး ျပန္ေရာက္လာလို႔ မနႏၵာက သူ႔ကို အရင္လို ေပးေတာ့မယ္လို႔ မထင္ဘူး ။ ေနာက္တေန႔ မနက္ သူအလုပ္သြားေတာ့ မနႏၵာကို ကိုေဇာ္ႀကီး ညက ျပန္ေရာက္လာတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္သည္ ။ မနႏၵာက “ ဟယ္....ငါ နဲ႔ နဲနဲေလးဘဲ လြဲသြားတာေပါ့....ေတာ္ပါေသးရဲ့..” လို႔ ေျပာသည္ ။ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း ဆိုင္စဖြင့္တဲ့ အခ်ိန္ အကိုေဇာ္ႀကီး ျပန္ေရာက္လာလည္း သူ႔ကို မနႏၵာက ဆက္ၿပီး ေဆာ္ခြင့္ေပးမလား ဆိုတာကို စမ္းသပ္ခ်င္တာနဲ႔ ဆိုင္ အတြင္းဖက္မွာ ပစၥည္းေတြ ဝင္ယူရင္း မနႏၵာကိုအေနာက္က သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး မနႏၵာရဲ့ နို႔ႀကီး ႏွစ္လုံးကို ဆုပ္ညႇစ္လိုက္သည္ ။ မနႏၵာက တခစ္ခစ္ ရယ္ရင္း..“ ေဇာ္ေလးေရ..မမနဲ႔ မင္း ျဖစ္တာေတြကို မင္းအကို သိလို႔ လုံးဝ မျဖစ္ဖူးေနာ္...ေတာ့ပ္စီးခရက္ ဘဲ....” လို႔ ေျပာေပမယ့္ နို႔ႀကီးေတြကို နယ္ေနတာကို မ႐ုန္းဖယ္ မျငင္းဆန္ဘဲ ခံေနသည္ ။ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း အားတက္သြားၿပီး ဖင္ႀကီးေတြကိုပါ အားရပါးရ ဆုပ္
နယ္သည္ ။ လီးကလည္း အစြမ္းကုန္ မတ္မတ္ ေထာင္လာေတာ့ မနႏၵာကို ထင္းရႉးေသတၱာႀကီးေပၚကို တင္ၿပီး လိုးဖို႔ ႀကံစည္လိုက္သည္ ။
“ ဟိတ္..ေဇာ္ေလး..လိုးေတာ့ မလိုးနဲ႔ကြာ..ဆိုင္ထဲကို ေဖေဖေမေမတို႔ ႐ုတ္တရက္ ဝင္လာရင္ ကြိဳင္တက္မယ္.....” လို႔ မနႏၵာက သူ႔ကို ေျပာလိုက္ၿပီး လွန္တင္လိုက္တဲ့ စကပ္ကို ျပန္ဖုံးလိုက္သည္ ။
ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ အလစ္မွာေတာ့ ဆက္ေဆာ္ခြင့္ရနိုင္ေသးတယ္ လို႔ သူ သိလိုက္သည္ ။
ခဏၾကာေတာ့ ေမၾကင္ ေရာက္လာသည္ ။ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း မနႏၵာကိုဘဲ ေဆာ္ခ်င္တဲ့စိတ္ကို ေလ်ာ့ခ်လိုက္ၿပီး ေမၾကင့္ကို ႀကံစည္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္း စလိုက္ရင္ ေကာင္းမည္ လို႔ ေတြးလိုက္မိ
ၿပီး ေမၾကင့္ကို အရင္ကထက္ ေနာက္ေျပာင္ၾကည္စယ္ၿပီး ဝင္ေရာ ဝင္လုံးေလသည္ ။
ေမၾကင္က အရင္ထဲက သူ႔ကို ေတာ္ေတာ္ေလး ခင္ခင္မင္မင္ ရွိလွတာေၾကာင့္ ဆိုင္ ထပ္ခိုးေပၚမွာ ပစၥည္းေတြ တက္ယူတဲ့ အခါ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ရိုက္လိုက္ ဆိတ္လိုက္နဲ႔ စတတ္ ေနာက္
တတ္လို႔ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း ေမၾကင္ရဲ့ နို႔ႀကီးေတြကို သြားရည္ယိုေနသလို ခါးေသးေသး ေအာက္က ဖင္တုံးေတြကိုလည္း ကိုင္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚေနရသည္ ။
မနႏၵာက ကိုေဇာ္ႀကီး ဖုန္းဆက္ေၾကာင္း..ညဖက္က်ရင္ သူနဲ႔ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္တို႔ အိမ္မွာ ခ်ိန္းေတြ႕ၾကမည္ ဆိုတာေတြကို ေျပာျပသည္ ။ သူတို႔ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျပန္ဆုံၾကမွာမို႔ အႀကီးအက်ယ္ ေဆာ္
ၾကလိုးၾကေတာ့မယ္ ဆိုတာကို ေဖာ္ေဇာ္ေအာင္ သိလိုက္သည္ ။ မနႏၵာက “ ဂ်က္လက္စီ မျဖစ္ေနနဲ႔ ေဇာ္ေလး..သူနဲ႔ ငါက မင္းထက္ အရင္ ျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ သမီးရည္းစားေတြဟဲ့....” လို႔ စပ္ျဖဲျဖဲ ရယ္
က်ဲက်ဲနဲ႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း ေမၾကင္ သူတို႔ အနားကို ေရာက္လာလို႔ မနႏၵာကို စကားစ ျဖတ္လိုက္သည္ ။ ဆိုင္ေရွ႕မွာ ခင္းက်င္းထားတဲ့ ပစၥည္းေတြကို ထြက္ၾကည့္လိုက္သည္ ။
“ ဟင္.....”
ဆိုင္ေရွ႕မွာ သူ ေတြ႕လိုက္တာက ဟိုတေန႔က ဆိုင္မွာ ေစ်းလာဝယ္ရင္း ခိုးသြားတဲ့ ေကာင္မေခ်ာေလး ...။
“ မင္း...မင္း.....”
“ ဟုတ္တယ္......ပိုးပါ.....ဒို႔ နံမည္က ပိုး .....ယူကေရာ..နံမည္ ဘယ္လို ေခၚလဲ.....”
“ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္.....”
“ ဟိုေန႔က ပိုးကို မဖမ္းဘဲ လႊတ္ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ...ဒါ ယူ႔မိသားစုရဲ့ ဆိုင္လားဟင္....”
“ မဟုတ္ဖူး...ဒို႔က လာ အလုပ္လုပ္တာ....အလုပ္သမားေပါ့....”
“ ဟင္းဟင္း...ယူ႔ပုံက အလုပ္သမား နဲ႔ မတူဘူး.......”
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္က ရယ္လိုက္ၿပီး..“ ဟုတ္လား....ဘာလို႔လဲ....” လို႔ ေမးသည္ ။ “ ယူ႔အိုက္တင္က ပိုင္ရွင္သားလို ပုံေပါက္ေနလို႔ ” လို႔ ပိုးက ေျပာလိုက္ၿပီး ရယ္သည္ ။ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္က ပိုးကို
ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ၿပီး..“ မင္းကလည္း အရမ္း လွတယ္..မင္း ပုံကလည္း ဆင္းရဲသား ပုံ မေပါက္ဘူး..ဘာလို႔ အဲလို....ဟိုဒင္း လုပ္တာလဲ.....” လို႔ ေမးလိုက္သည္ ။ ဘာလို႔ ခိုးတာလဲ ဆိုတဲ့
စကားကို ေျပာမထြက္လို႔ ဘာလို႔ ဟိုဒင္း လုပ္တာလဲလို႔ ေျပာလိုက္တာ ...။
ပိုးက “အဲဒါကို မလုပ္ဘဲ မေနနိုင္ဘူး....တေန႔..အခ်ိန္ရရင္ ပိုး ျဖစ္တာေတြကို ရွင္းေျပာျပခ်င္တယ္....” လို႔ ေျပာေနတဲ့ အခ်ိန္ မနႏၵာ ဆိုင္ အေရွ႕ကို ထြက္လာလို႔ ပိုးက “ ေနာက္မွ ေတြ႕မယ္...ပိုး
သြားေတာ့မယ္ ” လို႔ ႏုတ္ဆက္ၿပီး ထြက္သြားသည္ ။
မနႏၵာက “ အဲဒါ ဘယ္သူလဲ ေဇာ္ေလး....” လို႔ ေမးေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္က “ ဟိုတေန႔က ဆိုင္မွာ ေစ်းလာဝယ္တဲ့ တေယာက္ပါ....” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ရင္း ဆိုင္ထဲကို ဝင္လိုက္သည္ ။
မနႏၵာက “ ညက်ရင္ မင္း ငါတို႔ကို လာေခ်ာင္းအုံးမွာလား..” လို႔ ျပဳံးစိစိနဲ႔ ေမးသည္ ။
“ ဟင့္အင္း..” လို႔ သူ ေျဖသည္ ။
ဒါေပမယ့္ ညေရာက္ေတာ့ မနႏၵာလည္း အိမ္ကို ေရာက္လာေရာ အကိုေဇာ္ႀကီးက သူ႔ကို တခ်က္ လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္ ။ မင္း ဒိုးေတာ့ ဆိုတဲ့ အထာ ။ သူက “ က်ေနာ္ လမ္းထိပ္က ဂိန္းဆိုင္ ခဏ သြားအုံးမယ္...” လို႔ေျပာၿပီး အိမ္က ထြက္လိုက္တယ္ ။ သို႔ေပမယ့္ ကိုေဇာ္ႀကီးနဲ႔ မနႏၵာတို႔ လိုးတာကို ေခ်ာင္းခ်င္တဲ့စိတ္က တား
မရဆီးမရ ေပၚေနတယ္ ။
အိမ္ေနာက္ေဖး ဖက္ကို ျပန္သြားၿပီး သူတို႔ လိုးၾကမယ့္ ကိုေဇာ္ႀကီး အိပ္တဲ့ အိပ္ခန္းကို ေခ်ာင္းဖို႔ ျပင္တယ္ ။အေပါက္ေတြက အမ်ားႀကီးမို႔ သူတို႔ လိုးတဲ့ေနရာနဲ႔ ကိုက္မယ့္ အေပါက္ကို ေသခ်ာ ေရြးၿပီး ေခ်ာင္းလို႔ရတယ္။
အရင္တုံးက ေခ်ာင္းတုံးက သူတို႔ လိုးတာေတြထက္ ဒီေန႔ လိုးတာက ပိုပီျပင္တယ္ ။ ကိုေဇာ္ႀကီးက အၾကာႀကီးခြဲထားရတဲ့ ခ်စ္သူကို ျပန္ေတြ႕လို႔ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္ အားနဲ႔မာန္နဲ႔ လိုးတဲ့ပြဲေလ ။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး အိပ္ခန္းထဲက မီးေတြ လင္းထိန္ေအာင္ ဖြင့္ထားတဲ့ေအာက္ ကိုယ္လုံးတီးေတြနဲ႔ တေယာက္ကို တေယာက္ ပြတ္သပ္နမ္းရႈံ႔ေနၾကတာကို စေတြ႕တာနဲ႔ သူ႔လီးက မတ္လာရတယ္ ။ မနႏၵာကလည္း ကိုေဇာ္ႀကီး မေလး ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ငတ္ျပတ္ ဆာေလာင္ေနတဲ့ပုံနဲ႔ အငမ္းမရ ပုံစံေပါက္ေနတယ္ ။ ကိုေဇာ္ႀကီးနဲ႔ စစ္စတီနိုင္း ပုံစံ အျပန္အလွန္ လီးစုတ္ ေစာက္ဖုတ္ယက္ လုပ္ၾကတာ တႁပြတ္ႁပြတ္ တျပတ္ျပတ္နဲ႔ ။
ပေလြသံ ဘာဂ်ာသံေတြ ဆူညံေနတယ္ လို႔ ေျပာရမွာေပါ့ ။
ေခ်ာင္းၾကည့္ေနရင္း လီးကို ပြတ္ေခ်ၿပီး ကြင္းေဆာင့္ေနမိတယ္ ။ ကိုေဇာ္ႀကီးက စစ္စတီနိုင္းကို ၾကာၾကာ မဆြဲဘူး ။ အရမ္းထန္ေနၿပီ လိုးခ်င္လွၿပီ ထင္ပါရဲ့ ။ မနႏၵာရဲ့ ေျခေထာက္ေတြကို ပုခုံးေပၚ ထမ္းတင္ၿပီး ဆြဲေတာ့တာဘဲ ။ မနႏၵာကလည္း တဟင္းဟင္းနဲ႔..“ လိုး...လိုး...တအား..တအား...ေဆာင့္..” လို႔ အားေပးလိုက္ သူ႔လည္ဂုတ္ကို ဖမ္းဆြဲဖက္ၿပီး ေကာ့ေကာ့ေပးလိုက္နဲ႔ တုံ႔ျပန္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္ ။ ကိုယ္တိုင္လိုးရတာထက္ေတာင္ ပိုေကာင္းသလိုဘဲ ။ ၾကည့္ရင္း တခ်ီ သုတ္လႊတ္ထုတ္ ၿပီးသြားရတယ္ ။
သူတို႔ကေတာ့ ဗ်င္းလို႔ ေကာင္းေနတုံးဘဲ ။ အသင့္ေဆာင္ထားခဲ့တဲ့ တစ္ရႉးစကၠဴနဲ႔ ေပေရေနတာေတြကို သုတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ျပန္ေခ်ာင္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္ မနႏၵာက ဖင္ႀကီး ကုန္းေပး ( ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္) ၿပီး ေပးေနတာကို အကိုေဇာ္ႀကီးက အေနာက္ကေန တအားနင္း ေဆာင့္လိုးထည့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ မနႏၵာရဲ့ နို႔ႀကီးေတြက ေဆာင့္ထည့္လိုက္တိုင္း ခါတုန္ရမ္းေနတာကိုလည္း ျမင္ရတယ္ ။ ဟင္းဟင္း..ရႉးရႉးနဲ႔ အသက္္ရႉသံေတြ ျပင္းေနတယ္ ။ တဖတ္ဖတ္ အသံေတြ ဖြတ္ဖပ္အသံေတြလည္း ထြက္ေနတယ္ ။
တခ်ီ သုတ္ထုတ္ထားတဲ့ သူ႔လီးလည္း ျပန္မတ္လာျပန္တယ္ ။ ကိုေဇာ္ႀကီးက ပက္လက္ အိပ္ေပးၿပီး မနႏၵာကအေပၚက တက္တယ္ ။ သည္အခ်ိန္မွာ မနႏၵာရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲက အရည္ေတြက အမ်ားႀကီး စီးယိုထြက္ေနတာေပါင္တေလ်ာက္ အရည္စီးေၾကာင္းေတြကို ေတြ႕ေနရတယ္ ။ ကိုေဇာ္ႀကီးရဲ့ လီးတုတ္တုတ္ ေပၚကို တက္ခြထိုင္ၿပီး
ေဆာင့္ခ်ေနတဲ့ မနႏၵာရဲ့ ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ ကိုေဇာ္ႀကီးရဲ့ လီး တပ္ရက္စြပ္ရက္ ဝင္ထြက္ေနတာကို ေသေသခ်ာခ်ာျမင္ေနရတယ္ ။
“ အား.....အား......ေကာင္းတယ္.......လိုး......လိုး.....တအား.....တအားေဆာင့္...အို....ေဆာင့္ပါဆို....အိုး......
အီး......လိုး...လိုး......ေဆာင့္လိုး.....”
“ အင္း..အင္း....ဟင္း....ရွီး.....”
သူတို႔ တအားနင္း ေဆာင့္ထည့္လိုးေနၿပီး မၾကာခင္ သူတို႔ ၿပီးသြားၾကတဲ့ အခ်ိန္ သူလည္း သုတ္ေတြ ပန္းထြက္ၿပီး ဒုတိယအႀကိမ္ ၿပီးသြားရတယ္ ။
“ ဟူး...........အား..........ေကာင္းလိုက္တာ........” လို႔ ကိုေဇာ္ႀကီး ရဲ့ ညည္းသံႀကီး ကို ၾကားလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္ သူ အိမ္ဝင္းထဲက ထြက္ဖို႔ ျပင္ေနၿပီ ။
ပိုး သည္အိမ္မွာ မေနခ်င္ေတာ့ ။ ညည ေဒၚေလးမီဖက္က ကာမပြဲၾကမ္းေတြရဲ့ အသံဘလံေတြက ဆူညံလြန္းၿပီး ပိုးလို အပ်ိဳမေလး တဖက္ခန္းမွာ ရွိေနတယ္ ဆိုတာကို လုံးဝ ဂ႐ုမစိုက္သလို လုပ္ခ်င္တာ
ေတြကို လုပ္ေနတာ ။ ပိုးကို ေစာ္ကားသလိုဘဲ လို႔ ခံစားမိတယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ ပိုက္ဆံစုေနတာ ၾကာၿပီ ။ ပိုး မိန္းကေလး အေဆာင္တခုမွာ သြားေနမလို႔ ။ ဒါေၾကာင့္ ပိုး အလုပ္ရွာခဲ့တာ အခု ပိုး အလုပ္ရသြားၿပီ ။ ပိုး ကံေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရမလား ။ မိန္းမတေယာက္
ဦးစီး လုပ္ေနတဲ့ မုန႔္ဆိုင္တဆိုင္..အဲ..ကိတ္မုန႔္တိုက္ ေပါ့...အဲဒီမွာ အလုပ္သြားေလၽွာက္တာ ပိုင္ရွင္ သူေဌးမက ပိုးကို ျမင္တာနဲ႔ သေဘာက်ၿပီး အလုပ္ခန႔္လိုက္တယ္ေလ ။
တခုဘဲ ပိုး တအားႀကီး သတိထားေနရတာက ပိုး လုပ္ေနတဲ့ မုန႔္တိုက္မွာ ဘာမွ မခိုးမိေစဖို႔ဘဲ ။ ခိုးတတ္တဲ့ ဗွဇက ဘယ္လိုမွ ေဖ်ာက္ပစ္လို႔ မရေသးဘူး ။ မခါတြန္ ဆီကို ခိုးရာပါ ပစၥည္းေတြ သြား
ေရာင္းတာလည္း ရပ္လိုက္ၿပီ ။ သည္ ရပ္ကြက္ အပိုင္က ဆားပုလင္း နယ္ထိန္းႀကီးက ပိုး လာလာေရာင္းတာကို သတိထားမိၿပီး ပိုးကို သကၤာမကင္း ျဖစ္ေနၿပီ ေလ ။
ပိုး အိပ္မရတဲ့ ၾကားထဲ ေသးက ေပါက္ခ်င္လာေတာ့ အိမ္အေနာက္ဖက္က အိမ္သာဆီကို ထလာခဲ့တယ္ ။ ေစာေစာက တဖုန္းဖုန္း လိုးေနၾကတဲ့ ေဒၚေလးမီတို႔ စုံတြဲလည္း ၿပီးသြားၾကၿပီ ထင္တယ္ ။
ဘာသံမွ မၾကားေတာ့ဘူး ။ ၿငိမ္သြားၾကၿပီ ။
ပိုး အိမ္သာထဲ ေသးထိုင္ ေပါက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ အသံတခု ၾကားလိုက္တယ္ ။ ေျခသံလိုလို အသံ ။ အိမ္သာခန္းထဲက အထြက္ ျဗဳံးကနဲ ျမင္လိုက္ရတာက ေဒၚေလးနဲ႔ လိုးေနတဲ့ လူႀကီး ။ အို.....။
သူ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး...။ လီးတန္းလန္းႀကီးနဲ႔ ။ ပိုးကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး ျပဳံးေနတဲ့ ပုံက တမ်ိဳးႀကီးဘဲ ။ ပိုးလည္း သူကားဆီးထားတာေၾကာင့္ သူ႔ကို ကြင္းၿပီး ကိုယ့္အခန္းဖက္ကို ျပန္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တဲ့
အခ်ိန္ သည္လူႀကီးရဲ့ လက္တဖက္က ပိုးရဲ့ လက္ေမာင္းကို ဖမ္းဆုပ္လိုက္တာကို ခံရတယ္ ။
“ ဟိတ္..လာစမ္း..နင့္ကို အလကား မလုပ္ပါဘူး..နင္ ေတာင္းသေလာက္ ငါေပးမွာ....” လို႔ ေျပာလိုက္တာ သူ႔ပါးစပ္က အရက္နံ့ေတြ တေထာင္းေထာင္း ထြက္ေနတာ ရႈမိလိုက္တယ္ ။
“ လႊတ္..က်မ အဲလို အစား မဟုတ္ဖူး.....”
ပိုး တအား ႐ုန္းလိုက္ၿပီး သူ႔လက္ထဲက လြတ္သြားတယ္ ။ ပိုး တအား ငိူမိတယ္ ။ ေဒၚေလးမီ အသံ ဘာမွ မၾကားရဖူး ။ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာလား မသိဘူး ..။ ပိုးလည္း အိပ္ခန္းတံခါးကို အထဲကေန ဂ်က္
ထိုးလိုက္တယ္ ။ သည္လူႀကီးက ပိုး သေဘာမတူလို႔ ထင္တယ္ ။ လိုက္ေတာ့ မလာဘူး ။ ပိုးလည္း မနက္ဖန္မွာ သည္အိမ္ကေန ထြက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ ။
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း ေနာက္တေန႔ အလုပ္ကို ေရာက္ေတာ့ မနႏၵာ ဆိုင္လာ မဖြင့္ဘဲ သူ႔အေမႀကီး လာဖြင့္တာကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔..“ မနႏၵာ..မလာဘူးလား..အန္တီ...” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။
“ ေအး..ေနလို႔ သိပ္မေကာင္းလို႔ ေနာက္က်မယ္..ဒါေၾကာင့္ ငါလာဖြင့္တာ..မင္း ၾကည့္လုပ္ထားလိုက္..ငါက ဝက္သားဆိုင္ဖက္ ေျပးရဦးမယ္.....” လို႔ အဖြားႀကီးက ေျပာတယ္ ။ သူက “ စိတ္ခ်
ပါ အန္္တီ..က်ေနာ္ အားလုံး ၾကည့္လုပ္ထားပါမယ္..” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ တကယ္လည္း ဆိုင္ကို သူ ေကာင္းေကာင္း တာဝန္ယူၿပီး လုပ္နိုင္ေနၿပီ ေလ ။
ခဏၾကာေတာ့ ေမၾကင္လည္း ေရာက္လာေတာ့ မနႏၵာရဲ့ အေမႀကီးလည္း သူတို႔ကို ႏုတ္ဆက္ၿပီး ဝက္သားဆိုင္ကို ထြက္သြားလိုက္ေတာ့ ဆိုင္မွာ သူနဲ႔ ေမၾကင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ဘဲ က်န္ေတာ့
တယ္ ။ ဒီေန႔ ဆိုင္ကလည္း နည္းနည္း အေရာင္းပါးတယ္ ။ မနႏၵာကလည္း မရွိဘူး ဆိုေတာ့ သူ ေမၾကင္ကို ထိကပါးရိကပါးေတြ လုပ္ဖို႔ ပိုၿပီး အခြင့္အေရး ရတယ္ ။ ေမၾကင္ကလည္း ဆတ္စလူး
ခါၿပီး သူလုပ္တာကို တခိခိနဲ႔ သေဘာက်ၿပီး သူ႔ကိုလည္း ျပန္ဆိတ္လိုက္ ရိုက္လိုက္နဲ႔မို႔ အိုးခ်င္းထား အိုးခ်င္းထိဖို႔ အေတာ္ေလးကို အလားအလာ ေကာင္းေနတယ္ ။
သူ႔စိတ္ေတြကလည္း ေမၾကင္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ နီးစပ္ေနတာေၾကာင့္ တအား ႂကြေနတယ္ ။ ထန္ေနတယ္ ။ ဆိုင္ထဲမွာ ဝယ္သူ မရွိတဲ့ အခ်ိန္ ပစၥည္းေတြ ေစ်းႏႈံးကပ္ေနတဲ့ ေမၾကင္ကို သူ သြားသြား
စတယ္ ။ ေနာက္တယ္ ။ ေမၾကင္ကလည္း သူ႔ကို ျပန္ေနာက္တယ္ ။ “ ေမၾကင္..ငါ နငါ့ကို ႀကိဳက္တယ္ဟာ..နင္ တအားမိုက္တယ္...ငါ့ကို ျပန္ႀကိဳက္ပါလား....” လို႔ စသလိုလိုနဲ႔ ေျပာလိုက္ေတာ့
ေမၾကင္က “ ယုံပါဘူး..ကိုေဇာ္ေလးက မနႏၵာနဲ႔ ႀကိဳက္ေနၾကတာ မဟုတ္ဖူးလား..ေမၾကင္ ရိပ္မိပါတယ္ေနာ္..ဟင္း....သိလြန္းလို႔..” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္လို႔ သူ အံ့ၾသသြားတယ္ ။
“ အာ..နင္ကလည္း မဟုတ္တာႀကီး..သူက ငါ့အကိုနဲ႔ ႀကိဳက္ေနတာ...မလုပ္ပါနဲ႔ဟာ..ေတာ္ၾကာ ငါ့အကိုက နင္ေျပာတာ ၾကားသြားလို႔ ငါ့ကို အထင္လြဲေနပါ့မယ္.....” လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး ဟာသ
ေဖါက္ၿပီး..“ ငါႀကိဳက္တာက နင္..နင့္ကို တဖက္သပ္ ႀကိဳက္ေနလို႔ ငါ့အသဲေတြ နာက်င္ေနၿပီ ေမၾကင္ရယ္....ငါ့ကို သနားပါဟာ...ေနာ္...ေနာ္.....” လို႔ ေျပာရင္း ေမၾကင့္ကို အတင္း ဝင္ဖက္တယ္။
“ အိုး...ကိုေဇာ္ေလး..မလုပ္နဲ႔..အို..ဆိုးလိုက္တာ......”
ေမၾကင္က ရယ္ၿပီး သူ႔ကို တြန္းလႊတ္တာ ။ စိတ္မဆိုးမွန္း သိလို႔ သူက လုပ္ရဲေနတယ္ ။ ေမၾကင့္ကို တအားဖက္လိုက္ၿပီး ပါးေလးကို နမ္းလိုက္တယ္ ။
“ ဟိတ္..ကိုေဇာ္ေလးေနာ္....မကဲနဲ႔.....ေနာက္သလိုလိုနဲ႔.....”
မ်က္ေစာင္းေလး ပစ္ထိုးရင္း ေမၾကင္က ေျပာလိုက္ေတာ့..“ ေနာက္တာ မဟုတ္ဖူး ေမၾကင္..နင့္ကို ငါ ခ်စ္တယ္ဟာ..ျပန္ခ်စ္ပါ...” လို႔ ေျပာရင္း ထပ္ဖက္ ဖပ္ နမ္းလိုက္တယ္ ။ ေမၾကင္က ပထမ
႐ုန္းဖယ္ေနေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း သူ႔ကို ျပန္စိုက္ၾကည့္ၿပီး..“ တကယ္ ေျပာတာလား...” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။ သူ႔စိတ္ထဲ ေပ်ာ္သြားတယ္ ။ ေမၾကင္ သူ႔ကို ျပန္ႀကိဳက္ေတာ့မယ္ လို႔ ထင္မိသြားတယ္ ။
“ တကယ္ေပါ့ ေမၾကင္....ေမၾကင့္ကို စေတြ႕ကထဲက ခ်စ္မိသြားတာ..တကယ္....ဘုရားစူးရေစရဲ့.....တအား ခ်စ္တယ္.....” လို႔ ေျပာလည္းေျပာ သူ႔ကိုလည္း ဖက္နမ္းလိုက္တယ္ ။
သည္ အခ်ိန္မွာ ဆိုင္ထဲကို ဝယ္သူ မိန္းမႀကီး တေယာက္ ဝင္လာလို႔ လူခ်င္း ခြာလိုက္ၾကရတယ္ ။
“ မယ္ဝ သစ္သီးယိုစုံ ရွိလား.....”
“ ရွိတယ္ဗ်..ဟိုေရွ႕က ဘန္းထဲမွာ.....” လို႔ ေျဖရင္း ျပလိုက္တဲ့ သူ႔ပုဆိုးၾကားက တန္ဆာေခ်ာင္းက ေငါေငါႀကီး ထိုးထြက္ေနတယ္ ။ မိန္းမႀကီး ေတြ႕သြားသလားေတာင္ မသိဘူး ။ ျမန္ျမန္ဝယ္ ျမန္ျမန္
ျပန္သြားေစခ်င္လို႔ ရွာေနတဲ့ ယိုထုပ္ေတြကို ေမၾကင္ကို သြားျပခိုင္းလိုက္တယ္ ။ ေမၾကင္က သည္ မိန္းမႀကီးကို ယိုထုပ္ေတြကို ျပေနတုံး ေမၾကင့္ရဲ့ တင္ပါးေတြကို သူ ေငးစိုက္ ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြ
တအား ထန္သထက္ ထန္လာတယ္ ။ တင္ပါးေတြက တင္းေတာင့္လြန္းလို႔ ။ ဝႉး......ေမၾကင္က သူ႔ထက္ လပိုင္းဘဲ ငယ္တဲ့ အခုလမွ ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္.ျပည့္တဲ့ အပ်ိဳႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလး .။
တအားကို အလွေတြ ဝင့္ႂကြားေနတဲ့ အခ်ိန္ ။
မိန္းမႀကီး ေငြရွင္းေပးတာကို ေမၾကင္ကဘဲ လက္ခံယူလိုက္တယ္ ။ မိန္းမႀကီး ဆိုင္ထဲက ျပန္ထြက္သြားေတာ့ ေကာင္တာ အေနာက္ဖက္မွာ ရွိေနတဲ့ သူ႔အနားကို ေမၾကင္ ျပန္လည္း ေရာက္လာေရာ
ခါးေလးကေန ဆြဲဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းဖူးလုံးလုံးေလးေတြကို စုတ္ယူ နမ္းပစ္လိုက္မိတယ္ ။ ႐ုတ္တရက္ ဆိုေတာ့ ေမၾကင္ လန႔္ၿပီး သူ႔ကို တြန္းထုတ္ပစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ေပမယ့္ သူက ေမၾကင့္ကို တအား
ဖက္ထားၿပီး ဆက္နမ္းေနတယ္ ။ ေမၾကင့္ တြန္းေနတဲ့ လက္ေတြ မတြန္းေတာ့ဘူး ။ မ်က္လုံးေတြလည္း ပိတ္သြားတယ္ ။
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းအခြာမွာ “ အရမ္းခ်စ္တယ္ဟာ...ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လား...” လို႔ သူ ေမးလိုက္တယ္ ။ ေမၾကင္က မေျဖဘူး ။ သူ ထပ္ စုတ္နမ္းလိုက္ျပန္တယ္ ။ ေမၾကင္က သူ႔ကို ျပန္ ဖက္သိုင္းလာတယ္ ။
ဒီတခါ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း အခြာမွာ သူက “ ခ်စ္လား..ေျပာ...” လို႔ ထပ္ေမးတယ္ ။ ေမၾကင္က “ အင္း..” လို႔ ေျဖတယ္ ။ ခ်စ္တယ္ လို႔ ေသေသခ်ာခ်ာေျဖဟာ...လို႔ ထပ္ေျပာလိုက္ေတာ့ ေမၾကင္က “ ခ်စ္
တယ္...” လို႔ ျပဳံးစိစိနဲ႔ ေျဖတယ္ ။ သူတို႔ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ျပန္စုတ္မိၾကျပန္တယ္ ။
သူ႔လက္ေတြက ေမၾကင့္ ဖင္တုံးေတြကို ကိုင္လိုက္မိတယ္ ။ ေမၾကင္က ဘာမွ မတား ။ သူ ဖ်စ္ညႇစ္ဆုပ္နယ္မိေနတယ္ ။ အား..ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဖင္တုံးေတြ...။ “ ဖင္ကိုင္တာ အရသာ ရွိလို႔လား....”
လို႔ ေမၾကင္က ေမးတယ္ ။ “ အင္း..ရွိတယ္..ေမၾကင္လည္း ကိုင္ၾကည့္ပါလား...” လို႔ သူက ေျပာၿပီး ေမၾကင့္ လက္တဖက္ကို သူ႔ေပါင္ၾကားက ေထာင္ထေနတဲ့ သူ႔တန္ဆာေခ်ာင္းကို ကိုင္ခိုင္းလိုက္
တယ္။ ေမၾကင္က လက္ကေလးကို ျပန္႐ုပ္ၿပီး...“ ဟင့္ ဖင္လည္း ဟုတ္ဘဲနဲ႔...” လို႔ ေၾကာက္လန႔္တၾကားေလး ေျပာလိုက္လို႔ ေမၾကင့္လက္ေပၚကေန သူ႔လက္နဲ႔ အုပ္ၿပီး တန္ဆာကို အတင္း
ကိုင္ခိုင္းလိုက္တယ္ ။ “ ကိုင္ၾကည့္.....အရသာ ေကာင္းတယ္....ေမၾကင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ဆုပ္နယ္ၾကည့္လိုက္......” လို႔ သူက ခိုင္းတယ္ ။
ေနၾကင္လည္း “ အီး..အႀကီးႀကီးဘဲ....” လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္ၿပီး သူခိုင္းသလိုဘဲ တန္ဆာေခ်ာင္းႀကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဆုပ္နယ္ၾကည့္ေနသည္ ။ သူကလည္း ေမၾကင့္ ဖင္တုံးေတြကို ဆုပ္ဖ်စ္
ေနရာက ေမၾကင့္ မိန္းမကိုယ္ေနရာကို ဖမ္းစမ္းလိုက္တယ္ ။
“ အို႔....”
မို႔ေဖါင္းတဲ့ အဂၤါစပ္ အုံအိအိႀကီးကို ပြတ္သပ္ၾကည့္ေနတယ္ ။
သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ေမၾကင္ရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကို ေဆာ့ကစား ပြတ္သပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆိုင္ထဲကို ဝယ္သူ တ
ေယာက္ ဝင္လာလို႔ ခ်က္ခ်င္း လူခ်င္း ခြာလိုက္ၾကရတယ္ ။
သူ႔တန္ဆာေခ်ာင္းႀကီးက တအားမတ္ေထာင္ေနလို႔ ပုဆိုးကို ျပင္ဝတ္လိုက္ရတယ္ ။ ေမၾကင္က “ ဘာရွာလဲ..
အန္တီ.... ” လို႔ ေမးလိုက္ရင္း ေကာင္တာအေနာက္ကေန ဆိုင္ေရွ႕ကို ထြက္လိုက္တယ္ ။ ဝယ္သူကို ေမၾကင္က
ဘဲ ေရာင္းလိုက္တယ္ ။
သူ ေမၾကင့္ကို ထပ္လုပ္ခ်င္ေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ ဆိုင္ထဲကို လူေတြ ဝင္လာတာနဲ႔ ဘာမွ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ ။
ေန႔လည္ ေလာက္မွ မနႏၵာ ေရာက္လာတယ္ ။ ေမၾကင္ရဲ့ အလစ္မွာ မနႏၵာကို “ ညက ေတာ္ေတာ္ ပြဲၾကမ္း
သြားသလား...မမ...ဆိုင္ေတာင္ လာမဖြင့္နိုင္ဘူး..” လို႔ ရယ္ၿပီး ေမးလိုက္တယ္ ။ မနႏၵာက “ ရႉးတိုးတိုး....ေကာင္
မေလး ၾကားသြားအုံးမယ္...” လို႔ ေျပာေပမယ့္ ျပဳံးစိစိနဲ႔ ။
မနႏၵာရဲ့ အိုးႀကီးေတြကို အနီးကပ္ ရွိုးရင္း ရာဂစိတ္ေတြ ျပင္းျပေနသလို ဆိုင္အတြင္းထဲ ပစၥည္းရွာရင္း ေမၾကင့္ ကို ဖမ္းဆြဲ နမ္းပစ္ရတာကလည္း သူ႔စိတ္ေတြကို ႂကြေစတယ္ ။ ညေနလည္း ေရာက္ေရာ မနႏၵာက သူနဲ႔ ေမၾကင့္ကို ေခၚၿပီး ဆိုင္ကို မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ပိတ္ၾက..မမ...သြားစရာ ရွိတယ္....လို႔ ေျပာတယ္ ။ ၾကည့္ရတာ
ကိုေဇာ္ႀကီးနဲ႔ ခ်ိန္းထားပုံရတယ္....။
သူကေတာ့ တအား ေပ်ာ္သြားတာေပါ့ ။ မမ မရွိရင္ ေမၾကင္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ မဟုတ္လား ။
မနႏၵာ မျပန္ခင္ ေမၾကင္ ေရွ႕မွာ ေစ်းေရာင္းေနတုံး..“ မမ..ကိုေဇာ္ႀကီးနဲ႔ ခ်ိန္းတာလား...” လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ မနႏၵာက ျပဳံးၿဖီးၿဖီးနဲ႔..“ နင္ကလည္း သိသားနဲ႔ ေမးေနေသးတယ္ ေဇာ္ေလးရယ္...” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ သူက
“ ကိုေဇာ္ႀကီး ျပန္ေရာက္လာတာနဲ႔ က်ေနာ္လည္း မမနဲ႔ မေတြ႕ရေတာ့ဘူး....” လို႔ ညည္းသလို ေျပာလိုက္တယ္။
မနႏၵာက ရယ္တယ္ ။ ပိုင္ရွင္ အစစ္ ျပန္ေရာက္လာတာကိုး...လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာတယ္ ။
မနႏၵာ ျပန္သြားၿပီးေပမယ့္ သူ႔မိဘေတြ ေရာက္လာနိုင္တာေၾကာင့္ သိပ္ႀကီး ေပၚတင္ မကဲရဲဘူး ။ေမၾကင္ကို
ေကာင္တာအကြယ္မွာ နို႔ကိုင္ ဖင္ႏွိုက္ေတြေတာ့ လုပ္တာေပါ့ ။
ဆိုင္သိမ္း တံခါးပိတ္လိုက္ၿပီးမွ ေမၾကင့္ကို အပီကိုင္တာ ။ အက် ႌကို ခၽြတ္..ဘရာကိုပါ ခၽြတ္ၿပီး ေမၾကင့္ နို႔ႀကီး
ႏွစ္လုံးကို အပီအျပင္ ကိုင္..စို႔တယ္ ။ နို႔သီးေလးေတြက တအားေထာင္ထြက္ မာေၾကာေနတယ္ ။ ေပါင္ၾကားကို
စမ္းလိုက္ေတာ့ အရည္ေတြက ရႊဲရႊဲစိုေနတယ္ ။ မနက္ကလို ပင္တီ ဝတ္မထားေတာ့ဘူး ။ ေမၾကင္က သူ ကိုင္
ေတာ့မယ္ ဆိုတာ သိလို႔ ပင္တီကို ခၽြတ္ထားေပးတာ ။ ေတာ္ေတာ္ အလိုက္သိ လိမၼာတဲ့ ခ်စ္သူေလး ။
ေစာက္ဖုတ္ကို ေကာင္းေကာင္း ကိုင္ေပးတာ ေမၾကင္ ထြန႔္ထြန႔္လူးေနတယ္ ။ အရည္ေတြကေတာ့ ဘာထြက္သလဲ မေမးနဲ႔ ။ သူ႔လက္ပါ စိုစိုရႊဲေနရတယ္ ။ ေမၾကင္က သူ႔အႏႈးအဆြေတြေၾကာင့္ တအားကို ထန္
ေနၿပီ ။ ေမၾကင့္ကို ဆိုင္အေနာက္ထဲက ပုံးေတြေပၚ လွဲခ်ၿပီး ေပါင္ၾကားထဲ ေခါင္းထိုးအပ္လိုက္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ကို
လ်ာနဲ႔ ယက္ေပးလိုက္တယ္ ။ ေမၾကင္က ဘာမွ မေျပာဘဲ သူ ယက္ေပးတာေတြကို မ်က္စိပိတ္ ပါးစပ္ေလး ဟ
ၿပီး တအင္းအင္း ညည္းရင္း ခံေနတယ္ ။ ေစာက္စိေလးကို လ်ာထိပ္နဲ႔ ထိုး ကလိလိုက္..တခါတခါ စုတ္ယူလိုက္ လုပ္ေပးေတာ့ တအားကို တုန္ခါ လူးေနေတာ့တာဘဲ ။
သည္ အခ်ိန္မွာ ေမၾကင္လည္း တအား လိုခ်င္ေနၿပီ ။ သဘာဝ ေခ်ာက်ိရည္ေတြကလည္း တအားကို ထြက္ ေန
စိုေနတယ္ ။ မႊန္ထြန္ေနတာမွ ဘာဂ်ာမႈတ္ ရပ္လိုက္တာေတာင္ တအီးအီး ညည္းၿပီး လူးလြန႔္ေနတယ္ ။ ပုဆိုး
က ေစာေစာထဲက ကြင္းလုံး ကၽြတ္က်ေနၿပီမို႔ မတ္ေတာင္လြန္းၿပီး တင္းမာေနတဲ့ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ေခ်ာင္းကို
ေမၾကင့္ ေစာက္ဖုတ္မွာ ေတ့လိုက္ၿပီး ေမၾကင့္နို႔တလုံးကို လက္နဲ႔ ဖမ္းဆြဲကိုင္ရင္း နို႔သီးေလးကို စို႔လိုက္
တယ္ ။ ေမၾကင္လည္း ဖြားဖက္ေတာ္ ထိပ္ေခါင္းႀကီး အေပါက္ဝ လာေတ့လိုက္လို႔ တြန႔္ကနဲ တုန္သြားေပမယ့္
တအား ယားၿပီး ခံခ်င္ေနၿပီမို႔လားမသိ ။ သူ႔ကို မတားဆီး ။ သူကလည္း တအား ထန္ေနၿပီ ။ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို
တန္ဆာေခ်ာင္း ဖိသြင္းလိုက္တယ္ ။ အရည္ေတြ တအားကို ရႊဲေနတာမို႔ အပ်ိဳမ ေစာက္ဖုတ္ေပမယ့္ တင္းတင္း
ၾကပ္ၾကပ္နဲ႔ ထိပ္ေခါင္း ျမဳပ္႐ုံ တိုးဝင္သြားတယ္။
ေမၾကင္က အင္..အင္....အင္နဲ႔ ေခြးေပါက္ေလးတေကာင္ နို႔ေတာင္းလို႔ ညည္းသလို ညည္းရင္း သူ႔ကို တအားဖက္တယ္ ။ သူက ေနာက္ဆုတ္လိုက္ ေရွ႕တိုးလိုက္နဲ႔ သူ႔တန္ဆာေခ်ာင္းႀကီးကို အထဲကို ဖိဖိသြင္းတယ္ ။
ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ က်င့္ေပးရင္း တျဖည္းျဖည္း နဲ႔ အထဲကို တိုးဝင္သြားနိုင္တယ္ ။
အေတြ႕အၾကဳံ မရွိေသးတဲ့ အပ်ိဳစင္မေလးကို တက္လိုးေနရပါလား ဆိုတဲ့ အသိက သူ႔ကို ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္း
ဖ်န္းထေစတယ္ ။ ၾကပ္တည္းတဲ့ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြက သဘာဝ အရည္ေတြေၾကာင့္ႏူးညံ့လြန္းေနတယ္ ။ ေမၾကင့္ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လီးတေခ်ာင္းလုံး ျမဳပ္ဝင္သြားတဲ့ အခ်ိန္ ေမၾကင္လည္း သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အငမ္းမ
ရ ျပန္စုတ္နမ္းလာတာကို ေတြ႕ရတယ္ ။ သူကလည္း ေမၾကင့္နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို တဖက္ၿပီး တဖက္ အပီအျပင္ကို
နယ္ေပးေနတယ္ ။ နို႔သီးေခါင္းနီရဲရဲေလးေတြကိုလည္း သူ႔ႏႈတ္ခမ္းႀကီးေတြနဲ႔ ဆြဲဆြဲယူတယ္ ။ စို႔လည္းစို႔တယ္။
လ်ာထိပ္နဲ႔လည္း ကလိေပးတယ္ ။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ခပ္မွန္မွန္ေလး လိုးေဆာင့္ထည့္လာနိုင္တယ္ ။ “ လိုးျခင္း ” ဆိုတဲ့ အရသာကို ေမၾကင္သိသြား
ရၿပီ ။ ေယာက်္ားလီးကို လက္ေတြ႕ၾကဳံရၿပီေလ ။
စိတ္ရွိလက္ရွိ ေဆာင့္ထည့္တာ တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ။ ေမၾကင္ကလည္း အူးအား....အီးဟင္း အသံစုံ ညည္းေအာ္ေနရင္း
သူေဆာင့္သမၽွ ခံေနတယ္ ။
မၾကာခင္ တအားေကာင္းတက္လာၿပီး ေမၾကင္လည္း တုန္ခါၿပီး သူ႔ကို တအားဆြဲညႇစ္လိုုက္ ကုတ္လိုက္ လုပ္လာတာမို႔ ေမၾကင္လည္း ေကာင္းလာေနၿပီ ဆိုတာကို သူ သိလိုက္တယ္ ။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆက္တိုက္ ေဆာင့္ထည့္တာ ေမၾကင္ ေကာ့လန္ၿပီး တအားေအာ္သြားေတာ့ ေမၾကင္တေယာက္ ၿပီးသြားၿပီ ဆိုတာကို သူ
သိလိုက္တယ္ ။ ဆက္ေဆာင့္တာ ခဏအတြင္း သူလည္း တအာေကာင္းၿပီး သုတ္ရည္ေတြ တႁပြတ္ႁပြတ္ ပန္း
ထြက္ကုန္တယ္ ။ ေမၾကင့္ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးတဆုံး ထိုးျမဳပ္လိုက္မိတယ္ ။ သုတ္ရည္ေတြက ဆက္တိုက္ ပန္း
ထြက္ေနတယ္ ။
ဟူး...ေခၽြးေတြ တကိုယ္လုံး ရႊဲနစ္ေနတယ္ ။ ဟူး..........ေမာဟိုက္လြန္းလို႔ မ်က္လုံးေတြကို ပိတ္ထားတယ္ ။ သူ႔လတန္က ေမၾကင့္ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ တပ္ရက္ႀကီး ။
ေထာက္ကနဲ ေနာက္ေဖးခန္း မီးခလုပ္ ႏွိပ္သံနဲ႔အတူ မ်က္ႏွာက်က္က မီးေခ်ာင္းရဲ့ ထိန္လင္းတဲ့ အလင္းေရာင္က
႐ုတ္တရက္ ဖ်ာက်လာတယ္ ။ ေစာေစာက ေမွာင္ေနတဲ့ တခန္းလုံး လင္းသြားတယ္ ။
ခ်ာကနဲ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနႏၵာရဲ့ အေမ ျဖစ္ေနတယ္ ။ သူတို႔ကို ေဒါသႀကီးစြာနဲ႔ စူးစိုက္ၾကည့္ေနပါ
လား...။
ဟာ..သြားၿပီ...။
“ ဟဲ့ ေကာင္..ဒါ ဘာလုပ္ေနတာလဲ..ေတာ္သလင္းဇာတ္ခင္းေနတာလား.....”
“ ဗ်ာ..ဟို..ဟို......ေဆာ....ေဆာရီး....”
တပ္ရက္ ျဖစ္ေနတာကို ဆြဲထုတ္ရလည္း အခက္ ။ ဖင္အေျပာင္သားနဲ႔ ေမၾကင့္ကိုယ္ေပၚမွာ ေမွာက္ရက္ႀကီး ။
“ ေခြးေတြ.....နင္တို႔ကို အလုပ္ျဖဳတ္လိုက္ၿပီ..နင္တို႔ အခု ခ်က္ခ်င္း ငါ့ဆိုင္က ထြက္သြားၾက...”
အဖြားႀကီးရဲ့ ေအာ္သံက က်ယ္ေလာင္လွတယ္ ။
“ က်ေနာ္ေတာ့ အလုပ္ျပဳတ္သြားၿပီ ..အကို..အလုပ္တခု အျမန္ရွာရမယ္....”
အေဖ့ကို ေထာင္ဝင္စာ သြားေတြ႕ဖို႔ အသြား လမ္းမွာ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္က ေဇာ္ရဲေအာင္ကို ေျပာလိုက္တာ ။
ေဇာ္ရဲေအာင္က ဘာေၾကာင့္ အလုပ္ျပဳတ္သြားသလဲ မေမးဘူး ။ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း မေန႔က နႏၵာနဲ႔ တြဲသြား
တဲ့အခ်ိန္ နႏၵာ့အေဖ ဦးေမာ္ႀကီးနဲ႔ လမ္းမွာ ပက္ပင္းတိုးလို႔ ဦးေမာ္ႀကီးက သူ႔ကို ေမာက္ေမာက္မာမာေတြ ေျပာ
တာကို ခံခဲ့ရတယ္ ။ သူ မေလးရွားသြားခဲ့ေပမယ့္ အလုပ္မျဖစ္ခဲ့ဘဲ ျပန္လာတယ္ ဆိုတာကိုလည္း ဦးေမာ္ႀကီးက
သိတယ္ ။ အင္း..စီးပြားေရးသမား လူလည္ေတြဘဲေလ ။ အကဲခတ္တတ္တာေပါ့ ။
အေဖ ေထာင္ထဲမွာ အေနေခ်ာင္ဖို႔လည္း သူတို႔ ညီအကိုက တတ္နို္င္သေလာက္ လုပ္ေပးၾကရလို႔ ေဇာ္ရဲေအာင္က “ ငါလည္း အလုပ္ ရွာေနတယ္..ေဇာ္ေလး....” လို႔ ေျပာတယ္ ။ အေဖကေတာ့ ေထာင္ထဲ ေနတာ
အျပင္ထက္ေတာင္ ပိုဝလာသလိုဘဲ ။
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လည္း အေဖနဲ႔သြားေတြ႕ၿပီး ျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္က စၿပီး အလုပ္ လိုက္ရွာတယ္ ။ တဆိုင္ဝင္ တဆိုင္ထြက္ အလုပ္ရမလား လိုက္ေမးတယ္ ။
ေဇာ္ရဲေအာင္လည္း အလုပ္ရွာမယ္ ဆိုၿပီး သူနဲ႔ လမ္းခြဲထြက္သြားတယ္...။ ညမွ အိမ္မွာျပန္ဆုံၾကမယ္..ညီေလး လို႔
ေျပာသြားတယ္ ။ ေမၾကင္ေလးပါ အလုပ္ထုတ္ခံလိုက္ရတာေတာ့ သူ စိတ္မေကာင္းဘူး ။
တာေမြ လမ္းဆုံက ကုန္တိုက္ႀကီးမွာ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ ေရာက္ေနတယ္ ။ အလုပ္လစ္လပ္တဲ့ေနရာေတြမ်ား ရွိမ
လားလို႔ ။
ည ရွစ္နာရီ ။
အလုပ္က ျပန္လာတဲ့ ပိုး သူတို႔ေနတဲ့ လမ္းထဲကို ခ်ိဳးဝင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူ႔အနားကို ႐ုတ္တရက္ လူတေယာက္ တိုးကပ္ လာတာ ေတြ႕လိုက္လို႔ အရမ္း လန႔္သြားတယ္ ။
“ ဟင္.....”
လြယ္အိတ္ႀကီး လြယ္ထားတဲ့ ဆားပုလင္းေအာင္မင္းႀကီး ။
ကြမ္းစားထားတဲ့ ပါးစပ္ႀကီးနဲ႔ အရက္နံ့ကလည္း ေထာင္းေနတယ္ ။
“ ေကာင္မေလး....နင့္ကို ငါ ေစာင့္ေနတာ..ၾကာၿပီ.....”
“ ဘာ..ဘာလို႔လဲ..ဘာကိစၥလဲ......”
“ နင့္ကို စခန္းေခၚသြားမလို႔...”
“ အို...ဘာေၾကာင့္လဲ..ဘာကိစၥလဲ....က်မ....က်မ.....က်မ....ဘာ...ဘာ....ဘာလုပ္လို႔လဲ....”
လူဆိုးထိန္းဆားပုလင္းႀကီးရဲ့ သန္မာတဲ့ လက္ႀကီးတဖက္က ပိုးရဲ့ လက္ေမာင္းေလးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ။
“ မလုပ္ဘဲနဲ႔ ငါက ေခၚပါ့မလား...မင္းရဲ့ အိတ္ကို ေပးစမ္း..ငါ ရွာမယ္....”
ဆားပုလင္းေအာင္မင္းႀကီးက ပိုး လြယ္ထားတဲ့ အိတ္ကို ႐ုတ္ရက္ ဆြဲယူလိုက္တယ္ ။ ပိုးရဲ့ အိတ္ေလး သူ႔လက္
ထဲကို ပါသြားတယ္ ။
“ အို....မလုပ္ပါနဲ႔....”
“ ေကာင္မေလး.....နင့္ကို ငါ မသက္ာေနတာ ၾကာၿပီ....ဒီတခါေတာ့ လက္ပူးလက္ၾကပ္ဘဲ....ဟြန္း....နင္ ဒီညေန
နင့္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ ခၽြတ္ထားတဲ့ စိန္လက္စြပ္ကို ခိုးလိုက္တာ ဆိုင္ရဲ့ ကင္မရာမွာ ဒို႔ ေတြ႕လိုက္ရတယ္...မင္း အိတ္
ထဲမွာ ဒီ စိန္လက္စြပ္ ရွိတယ္ မဟုတ္လား.....”
ပိုး အရမး္းကို တုန္လႈပ္သြားတယ္ ။
ကင္မရာ တပ္ထားမွန္း ပိုး မသိဘူး ။ ဆိုင္ပိုင္ရွင္ရဲ့ ႐ုံးခန္းထဲကို ေငြအပ္ဖို႔ အသြား ဆိုင္ပိုင္ရွင္မမ က အိမ္သာထဲ
ဝင္ေနတဲ့အခ်ိန္ ခၽြတ္ထားတဲ့ စိန္လက္စြပ္ကို ပိုး မေနနိုင္ဘဲ ခိုးလိုက္မိတယ္ ။
အခုေတာ့ ဆားပုလင္းေအာင္မင္းႀကီး နဲ႔ တိုးေနၿပီ ။ ခက္ၿပီ ။
ဆားပုလင္းေအာင္မင္းႀကီး က ပိုးကို အနားက ကင္းတဲေလး ဆီကို ဆြဲေခၚသြားတယ္ ။ ကင္းတဲေလးမွာ ဘယ္သူမွ
ရွိမေနဘူး ။ ဓါတ္မီးတိုင္ကလည္း မီးပ်က္ေနလို႔ ပတ္ဝန္းက်င္တခုလုံးက ေမွာင္မဲေနတယ္ ။
“ ကဲ..ေကာင္မေလး...ေရ..သူခိုးမေလး....နင္ ခိုးမွန္း ခါတြန္ဆိုတဲ့ ကုလားမဆီက ငါ သိၿပီးသား..နင္ ခိုးရာပါ ပစၥည္း
ေတြ လာလာေရာင္းတာေတြကို ခါတြန္က ငါ့ကို ေျပာျပၿပီးသားဟ....နင္ သိထားဖို႔က ခါတြန္ကို ငါ အျမဲ သြားသြား
လိုးေနတာ.....ကဲ ဒီတခါေတာ့ နင့္ကို ပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္ မိၿပီ....”
အိတ္ကို ဖြင့္ႏွိုက္ရွာတယ္ ။ ဘာမွ မေတြ႕လို႔ အိတ္ထဲရွိတာေတြကို ကင္းတဲ ၀ါးၾကမ္းျပင္ေပၚကို သြန္ခ်လိုက္ၿပီး
ထပ္ရွာတယ္ ။ ထမင္းဘူး...ေရပုလင္း..မိတ္ကပ္ဘူး.....ဘဲ ေတြ႕တယ္ ။ စိန္လက္စြပ္ ကို မေတြ႕ဘူး ။
“ နင္ ဘယ္မွာ ဖြက္ထားလဲ..ေကာင္မေလး....ကဲ..လက္စြပ္ကို ထုတ္ေပး.....”
ဆားပုလင္းေအာင္မင္း က ပိုးကို ကင္းတဲေပၚကို ဆြဲေခၚ ထိုင္ခိုင္းလိုက္ရင္း လက္ေမာင္းေလး ႏွစ္ဖက္ကို သူ႔လက္ႀကီးေတြနဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ ယမ္းခါလိုက္ရင္း အသံမာမာနဲ႔ ေဟာက္လိုက္တယ္ ။
“ က်မ..က်မ...မခိုးပါဘူး......မရွိပါဘူး......”
ပိုးရဲ့ မ်က္လုံးရြဲႀကီးေတြဆီက မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးေတြ တေပါက္ေပါက္ က်လာၿပီ ။
“ အိုး...ေျဗာင္လိမ္ေနၿပီ....ေျဗာင္လိမ္ေနျပန္ၿပီ.....ေစာက္ေကာင္မ..သူခိုးမ.......ေပၚတင္ႀကီး ကင္မရာမွာ ခိုးသြားတာ
ေတြ႕တာေတာင္ ေျဗာင္လိမ္ေနတယ္.....ကဲ နင္ ဘယ္ထဲ ဖြက္ထားလဲ..နင့္ ဘရာစီယာထဲလား...နင့္ေပါင္ၾကား
ထဲက ပင္တီထဲလား....ထုတ္ေပး..မေပးရင္ နင့္ကို အဝတ္ေတြ ခၽြတ္ၿပီး ရွာရမယ္....စခန္းကို လိုက္ခဲ့ေတာ့..”
ပိုးရဲ့ ကိုယ္အႏွံ့ကို သူ႔လက္ႀကီးနဲ႔ စမ္းသပ္ေနၿပီ ။
“ အို..မလုပ္နဲ႔...”
ဆားပုလင္းေအာင္မင္းက တဟားဟား ေအာ္ရယ္လိုက္တယ္ ။
“ ေကာင္မ...နင္...ေထာင္ထဲ သြားရေတာ့မယ္.....သိလား...ဟင္..နင္..ေထာင္ထဲသြားခ်င္သလား.....ေျပာ....”
ပိုရဲ့ ရင္စိုင္ေတြကို အက် ႌေပၚကေန ဆုပ္ညႇစ္ရင္း ေမးတယ္ ။
“ မသြားခ်င္ဘူး.....”
“ ေအး....နင့္ေစာက္က်င့္ေၾကာင့္ နင္ ေထာင္က်ေတာ့မယ္......နင့္ကို စခန္းေခၚသြားမယ္....လာ..လိုက္ခဲ့...”
ပိုးရဲ့ ေပါင္တန္သြယ္ေတြကို သူ ပြတ္ေနရင္း ေျပာလိုက္တာ ။
“ မပို႔ပါနဲ႔...မလိုက္ခ်င္ဘူး.....”
“ ေအာ္.....အိုေကေလ...ရတယ္...နင္ ငါနဲ႔ အေပးအယူ လုပ္မလား.....ငါ နင့္ကို လႊတ္ေပးမယ္...စိန္လက္စြပ္ေတာ့
ျပန္ေပးရလိမ့္မယ္......”
“ ဘာ အေပးအယူ လုပ္ရမွာလဲ......”
“ နင့္ကို ငါလိုးမယ္.....ဒါဆို အမႈမဖြင့္ေတာ့ဘဲ ျပန္လႊတ္ေပးမယ္...စိန္လက္စြပ္ကေတာ့ ျပန္မေပးလို႔ မရဘူး...
ပိုင္ရွင္ ေက်နပ္ေအာင္.....”
ပိုး ဘာျပန္ေျဖရမလဲ မသိဘဲ ငိုင္ေနတုံး ဆားပုလင္းေအာင္မင္း က လက္ျမန္ေျချမန္နဲ႔ ပိုး ထမိန္ေလးကို ဆြဲေျဖ
လိုက္ၿပီး ပိုးေပါင္ၾကားကို သူ႔လက္ဝါးႀကီးနဲ႔ စမ္းလိုက္တယ္ ။
“ အို..”
ပိုးရဲ့ ခုံးမို႔အိေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးကို ဆားပုလင္းေအာင္မင္းရဲ့လက္ႀကီးက မိမိရရႀကီး အုပ္ကိုင္လိုက္မိေနၿပီ။
ပိုး ၾကက္သီးဖ်န္းဖ်န္းထသြားရသလို ကိုင္လိုက္တဲ့ ေအာင္မင္းႀကီးလည္း အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ကာမစိတ္ေတြ တ
အားထႂကြသြားတယ္ ။ သူ႔လက္ခလယ္က ပိုးေစာက္ဖုတ္ရဲ့ အကြဲေၾကာင္းကို စမ္းပြတ္လိုက္တယ္ ။
“ အာ့....”
ေအာင္မင္းႀကီးလည္း ပိုးရဲ့ ဘေလာက္စ္ပြပြေလး ေအာက္ကို လက္လၽွိုၿပီး နို႔ေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စမ္းပစ္လိုက္
တယ္ ။ ဘရာစီယာအေပၚက ျဖစ္ေပမယ့္ ပိုး တကိုယ္လုံး တုန္သြားရတယ္ ။ ေအာင္မင္းႀကီး တအား ထန္သြားၿပီး
စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ ပိုးကို ကင္းတဲေပၚမွာဘဲ ဆြဲလွဲခ်ၿပီး က်င့္ဖို႔ တက္ခြလိုက္တယ္ ။
ေအာင္မင္းႀကီးရဲ့ ပုဆိုးက ေျမႀကီးေပၚမွာ ကၽြတ္က်ေနၿပီ ။
ခပ္ေဝးေဝး အိမ္တအိမ္က မီးေရာင္နဲ႔ ကင္းတဲေပၚမွာ ပက္လက္ေလး ျဖစ္ေနတဲ့ ပိုးဟာ ေအာင္မင္းႀကီးရဲ့ ထိုးထိုး
ေထာင္ေထာင္နဲ႔ တရမ္းရမ္း ျဖစ္ေနတဲ့ တန္ဆာမဲမဲႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ ပိုးလည္း ေအာင္မင္း ကို ေျခေထာက္နဲ႔ ကန္ထုတ္ရင္း အေနာက္ကို ေျခကန္ၿပီး ဆုတ္ေျပးတယ္ ။
ေအာင္မင္းက “ ဟိတ္..ေအးေအးေဆးေဆး ခံစမ္း....မင္း ႐ုန္းရင္ မင္းဘဲ နာမယ္......အေပးအယူ ေအးေဆး လုပ္စမ္းပါဟာ.....” လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း ပိတ္ရိုက္ဖို႔ လက္ဝါးႀကီးနဲ႔ ရြယ္လိုက္တယ္ ။
ပိုးလည္း ေၾကာက္လန႔္တၾကား မ်က္လုံးေတြ မွိတ္လိုက္တယ္ ။ ေျဖာင္းကနဲ နားရင္းရိုက္လိုက္ၿပီလို႔ ထင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေျဖာင္းကနဲ အသံ အီးကနဲ ေအာ္သံေတြ ၾကားလိုက္ရလို႔ မ်က္လုံး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ
ကင္းတဲဝါးၾကမ္းေပၚကို လဲက်သြားတဲ့ ေအာင္မင္းကို ေတြ႕ရသလို တုတ္ႀကီးတေခ်ာင္း ကိုင္ထားတဲ့ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။
“ ဟင္....သူ...သူ...သူ...ဘယ္လို ေရာက္လာတာလဲ........”
ပိုးက ကၽြတ္ေနတဲ့ ထမိန္ကို ဆြဲဝတ္ရင္း ေမးလိုက္တယ္ ။ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္က “ ဟုတ္တယ္....႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ
ေတြ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕လို႔ လာၾကည့္တာ ဒီေကာင္ႀကီး ယုတ္မာေနတာ ေတြ႕တာနဲ႔ ေတြ႕ရာ တုတ္နဲ႔ ႏွိပ္ပစ္
လိုက္တာ..ကဲ..ကဲ......ညီမ.........ဒီေနရာက ဒိုးၾကစို႔...”
“ဟုတ္....အကို....”
ပိုး ကို ဆြဲေခၚလာခဲ့ေပမယ့္ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ ပိုးကို ဘယ္ကို ေခၚသြားရမလဲ ေရေရရာရာ မသိဘူး ။
ပိုးကို ဆားပုလင္းေအာင္မင္းက သိေနေတာ့ ပိုး သူ႔အိမ္ကို ျပန္ရင္ ဆားပုလင္း လိုက္လာဖမ္းတာကို ခံရနိုင္တယ္ ။ ပိုး အိမ္ျပန္လို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး ။
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ သူနဲ႔ သြားတိုးတာ ။
ကင္းတဲထဲမွာ လူတေယာက္က ေကာင္မေလး တေယာက္ကို အနိုင္အထက္ လုပ္ေနလို႔ သူ သြားၾကည့္တာ ။ ဝင္ပါလိုက္တာ ။ ဝင္ရိုက္တာ ။ ပိုးမွန္း ဆားပုလင္းမွန္း မသိဘူး ။ သူ႔ကို ပိုး ေျပာျပမွ
ဒီငတိႀကီးဟာ ရဲတေယာက္ ဆိုတာ သူ သိရတယ္ ။
ပိုးကို အိမ္ကိုဘဲ ေခၚလာလိုက္တယ္ ။ သူ အိမ္ကို ေရာက္ေတာ့ ကိုေဇာ္ႀကီး ျပန္မေရာက္ေသးဘူး ။ ပိုးကို ဘိုက္ဆာလား လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ပိုးက ေခါင္းညႇိမ့္ျပတယ္ ။ မီးဖိုထဲ ဝင္ၿပီး မနက္တုံးက
ေၾကာ္ထားတဲ့ ပဲျပဳတ္နဲ႔ ထမင္းေၾကာ္ကို င႐ုပ္သီးေၾကာ္ ပုလင္းေလးနဲ႔ ခ်ေပးလိုက္တယ္ ..။ ပိုး စားေနတာကို မၾကည့္ေတာ့ဘဲ သြပ္ျပားေဟာင္းေတြနဲ႔ ကာထားတဲ့ သူတို႔ရဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းေလး ထဲကို
ဝင္ၿပီး ေရခ်ိဳးလိုက္တယ္ ။
ကိုေဇာ္ႀကီး ျပန္ေရာက္လာတယ္ ။ သူ မိန္းမ ခိုးလာတယ္ ထင္ေနတယ္ ။ မဟုတ္ဘူး..ျဖစ္ပုံက ဒီလို...အစခ်ီၿပီး ျဖစ္ပ်က္တာေတြကို ေျပာျပလိုက္တယ္ ။ ကိုေဇာ္ႀကီးက အိုေကပါတယ္ ။
အဆင္ေျပသလို လုပ္ၾကကြာ...တဲ့ ။ သူလည္း သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ေၾကာင့္ အလုပ္တခု လုပ္ဖို႔ လမ္းပြင့္လာတယ္ လို႔ ေျပာျပတယ္ ။ ဘယ္လို အလုပ္လည္း ဆိုတာကိုေတာ့ သူ မေျပာျပဘူး ။
ပိုးက ေၾကာက္ေနတုံးဘဲ ။ ဆားပုလင္း ေအာင္မင္းႀကီး ရဲ့ ရန္က မေအးေသးဘူး....လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာတယ္ ။
“ ဒီလိုဘဲ အိမ္ထဲ ခဏ ပုန္းေနလိုက္အုံး....ပိုး.....အေျခအေန ကို ခဏ ေစာင့္ၾကည့္ၾကရေအာင္...” လို႔ သူ ပိုးကို ေျပာလိုက္တယ္ ။ ပိုးကို သူ အိပ္ေနတဲ့ အခန္းေလးမွာ အိပ္ခိုင္းၿပီး သူက အိမ္ေရွ႕ကို
ထြက္အိပ္လိုက္တယ္ ။
ေနာက္တေန႔မွာ သူ အိပ္ရာက နိုးေတာ့ ကိုေဇာ္ႀကီး မရွိေတာ့ဘူး ။ ဘယ္ အခ်ိန္က ထသြားလိုက္တယ္ မသိဘူး ။ အိမ္ေနာက္ေဖးက ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ အနံ့အသက္ေတြ လြင့္ပ်ံ႕လာလို႔ ပိုး
တခုခု ေၾကာ္ေလွာ္ေနၿပီလို႔ သိလိုက္တယ္ ..။ မီးဖိုခန္းထဲ သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပိုး ပဲျပဳတ္နဲ႔ ထမင္းေၾကာ္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္ ။ ပုဂံျပား တခ်ပ္ထဲမွာ ဘူးသီးေၾကာ္ေတြကိုလည္း ေတြ႕တယ္ ။
“ နိုးလာၿပီလား....ထမင္းေၾကာ္ေလးနဲ႔ ဘူးသီးေၾကာ္ စားရမယ္ အကို..ပိုး ေစ်းေလးကို သြားၿပီး ဝယ္ထားတာ....လဖက္ရည္လည္း ဝယ္လာတယ္.....”
ပိုး တေယာက္ သနပ္ခါး အေဖြးသားနဲ႔ အရမ္း လွေနတာကို သူ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိလို႔..ပိုးက “ ဘာၾကည့္တာလဲကြာ...” လို႔ ေျပာရင္း ရွက္သလို ပုံစံေလးနဲ႔ ေခါင္းေလးကို တဖက္ကို
လွည့္သြားတယ္ ။
သူတို႔ ညီအကို ႏွစ္ေယာက္စလုံး အလုပ္လက္မဲ့ေတြ ျဖစ္ေနသလို ပိုးတေယာက္လည္း အိမ္မွာ ထပ္တိုးလာလို႔ အလုပ္တခုခု ရမွကို ျဖစ္မယ္ ။ ၿမိဳ႕ထဲကို ဘတ္စကားနဲ႔ ထြက္ခဲ့တယ္ ။ အလုပ္ရွာမယ္ ။
မနႏၵာတို႔ ဆိုင္မွာ လုပ္ေနတုံးက ကုန္လာလာပို႔တဲ့ ဦးမ်ိဳးထြန္း ဆိုတဲ့လူႀကီးဆီကို အရင္ဆုံး သြားလိုက္တယ္ ။ သူက ကုန္လာပို႔ရင္း
စိတ္ခ်ရတဲ့ အလုပ္သမား ရမလား..သူ႔ဆိုင္မွာ လူလိုလို႔....လို႔ ေမးဘူးတယ္ ။ ဒီလူႀကီးက ဇီးယိုဇီးေပါင္းထုပ္ေတြ ျဖန႔္တဲ့လူႀကီး ။
သူ႔ဆိုင္မွာ အလုပ္သမား အျမဲလိုတယ္ တဲ့ ။
၁၈လမ္းထဲကို သူ ေရာက္သြားတယ္ ။
ထိပ္ေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ အလုပ္မ်ားေနတဲ့ အဲဒီလူႀကီးကို ဆိုင္အျပင္ကေန သူေတြ႕လိုက္တယ္ ။
“ ဦးေလးႀကီး....”
ထိပ္ေျပာင္ေျပာင္နဲ႔လူႀကီး လွည့္ၾကည့္တယ္ ။
“ ေဟး..မင္း နႏၵာတို႔ ဆိုင္က အကူေကာင္ေလး မဟုတ္လား....”
“ ဟုတ္တယ္..ဦးေလးႀကီး..ဦးေလးႀကီးက လူေကာင္း ရမလား..အလုပ္ေပးနိုင္တယ္ ဆိုလို႔....”
“ ေအးေလ..မင္းမွာ အလုပ္လုပ္ခ်င္တဲ့လူ ရွိလို႔လား....”
“ ဟုတ္..လုပ္ခ်င္တာက က်ေနာ္ဘဲ..ဦးေလးႀကီး...ဘာဘဲ လုပ္ရလုပ္ရ......လုပ္ခ်င္တယ္...”
“ ေဟ...မင္းက နႏၵာတို႔ ဆိုင္မွာ မလုပ္ေတာ့ဘူးလား....”
“ မလုပ္ေတာ့ဘူး...ဦးေလးႀကီး.....ျပဳတ္သြားၿပီ.....”
“ ဘာ....မင္းက အဲဒီက ျပဳတ္ၿပီး ငါ့ကို အလုပ္လာေတာင္းေနတယ္ ...မင္း ဘာေၾကာင့္ျပဳတ္တာလဲ....”
“ မနႏၵာရဲ့ အေမက ျဖဳတ္လိုက္တာပါ..ဆိုင္အကူ ေကာင္မေလး နဲ႔ ႀကိဳက္လို႔ ဆိုၿပီး....”
ထိပ္ေျပာင္ႀကီး မ်က္လုံးျပဴးသြားတယ္ ။ ဖ်တ္ကနဲ ဆိုင္ဖက္ကို လွည့္ၾကည့္တယ္ ။ သူ႔ဆိုင္ထဲမွာ အလုပ္ လုပ္ေနၾကတာကလည္း မိန္းကေလးေတြ ခ်ည္းဘဲ ။ သူ႔သမီးေတြလား..တူမေတြလား..။
“ ေအးကြာ..မင္းကို ငါ့ဆိုင္မွာေတာ့ မေပးနိုင္ဘူး...လတ္တေလာ..လူမလိုဘူးကြ..ဒါေပမယ့္ မင္းရဲ့ ပုံပန္းနဲ႔ ေစ်း
ေရာင္းတာေတြ ငါ သေဘာက်ပါတယ္...မင္း ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ လုပ္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အလုပ္တခု ရဖို႔ ငါ ဆက္
ေပးနိုင္တယ္....ငါ့တူက လူလိုေနတယ္....မင္း ငါ့တူဆီ လုပ္မယ္ ဆိုရင္ ငါ ဆက္ေပးမယ္...”
“ ဘာအလုပ္ လုပ္ရမွာလဲ ဦးေလးႀကီး...လုပ္မယ္ဗ်ာ....ဘာျဖစ္ျဖစ္.....”
“ အိုေက..ခဏေစာင့္...”
ဦးေလးႀကီးက ဖုန္းထုတ္ ဆက္လိုက္တယ္ ။ သုံးမိနစ္ေလာက္ စကားေျပာေနၿပီး ဖုန္းပိတ္လိုက္ရင္း..“ မင္း ငါ့တူ
ဆီ သြားလိုက္..သူက လမ္း၃၀ မွာ..အေပၚဘေလာက္...တိုက္နံပါတ္က.....”
“ ဟုတ္..ေက်းဇူးဘဲ ဦးေလးႀကီး....သြားလိုက္ဦးမယ္....”
လမ္း၃၀ အေပၚဘေလာက္က ဦးေလးႀကီးရဲ့ တူဆီကို ေရာက္သြားေတာ့ တ႐ုတ္သိုင္းကားထဲက ဇာတ္လိုက္ ပုံစံမ်ိဳး အရပ္ျမင့္ျမင့္ ႐ုပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ႔ ဦးေလးႀကီးရဲ့ တူ “ ရန္နိုင္ထြန္း ”က သူ႔ကို ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး အကဲ
ခတ္ၿပီး ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕ ေမးတယ္ ..။
သူေမးတာက အေလးအပင္ေတြ သယ္နိုင္မလား ဆိုတာ ။ သယ္နိုင္ရင္ အလုပ္ေပးမယ္ တဲ့ ။ လုပ္ရမွာက ေရ
သန႔္ဘူးေတြ ကားနဲ႔ လိုက္ပို႔ရမွာ ။
“ ဘယ္ေတာ့ အလုပ္ စဆင္းရမလဲ..ဆရာ...”
“ အခုေပါ့..အခုဘဲ ....”
ရန္နိုင္ထြန္းက သူ႔တပည့္တေယာက္ကို လွမ္းေခၚလိုက္တယ္ ။
“ အံ့ထူးေမာင္.....”
တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ ကတုံးဆံေတာက္ ဆံပင္နဲ႔ လူထြားႀကီး တေယာက္ ေရာက္လာတယ္ ။ သူလည္း သိုင္းကား
ထဲက လူၾကမ္း ဓါးသမား ပုံ ေပါက္ေနတယ္ ။
“ အံ့ထူးေမာင္..ဒီ ခ်ာတိတ္က မင္းနဲ႔ ေရသန႔္ဘူးေတြ လိုက္ပို႔တာ ကူညီမယ္...မင္း သူ႔ကို ေခၚသြား..အလုပ္
သေဘာ ျပေပးလိုက္ကြာ....” လို႔ ရန္နိုင္ထြန္းက ေျပာလိုက္တယ္ ။
အံ့ထူးေမာင္က မျပဳံးမရယ္ မ်က္ႏွာတည္တည္နဲ႔ သူ႔ကို “ မင္းနံမည္ ဘာလဲ...” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။
“ ေဇာ္ေလး....” လို႔ သူေျဖလိုက္တယ္ ။ အံ့ထူးေမာင္က “ ေအး..လိုက္ခဲ့...” လို႔ ေျပာၿပီး လွည့္ထြက္သြားတာ
နဲ႔ အေနာက္က လိုက္သြားလိုက္ရတယ္ ။
ညေနေစာင္းအထိ ေရဘူးေတြ လိုက္ပို႔အၿပီး သူ႔ကို သူတို႔လမ္းထိပ္နားအထိ အံ့ထူးေမာင္ကလိုက္ပို႔ေပးတယ္ ။
မနက္ဖန္လည္း ဒီေနရာကဘဲေစာင့္ဖို႔ ေျပာသြားတယ္ ။ သူ ဝင္ေခၚမယ္ တဲ့ ။
အလုပ္ရၿပီ ။
ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ တစ္ကေန စရမယ္ ။ ႀကိဳးစားရမယ္ ။
လမ္းထိပ္က ကင္းတဲမွာ ဘယ္ေက်ာ္နဲ႔ ဟာၾကဴလီတို႔ ရပ္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္ ။
“ ဟိတ္..ေဇာ္ေလး....ဘယ္က ျပန္လာတာလဲ....”
“ ၿမိဳ႕ထဲက....ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ....ခင္ဗ်ားတို႔က...”
ဘယ္ေက်ာ္က “ ဟီး..တိုင္ပင္ေနတာ....ေကတီဗီ သြားမလို႔.....ဟိုဖက္ ၂လမ္းေက်ာ္မွာ အသစ္ဖြင့္လို႔...ေစာ္ေတြ
ေတာ္ေတာ္ လန္းတယ္.....” လို႔ ေျဖတယ္ . .။
“ ဟာၾကဴလီ....မင္းက စာအုပ္ဆိုင္မွာ မထိုင္ဘူးလား....” လို႔ သူက ေမးလိုက္တယ္ ။ ဟာၾကဴလီက ျပဳံးၿဖီးၿဖီးနဲ႔
“ ငါ့ညီ မ်ိဳးေဇာ္ကို ထိုင္ခိုင္းထားတယ္....ဘယ္ေက်ာ္က ညႊန္းလြန္းလို႔ လိုက္ၾကည့္မလို႔....” လို႔ ေျဖတယ္ ။
သူတို႔နဲ႔ ခဏ ရပ္ၿပီး စကားေျပာေနၿပီး ရပ္ကြက္ေတြထဲ ဘာျဖစ္လဲ အျမဲ စပ္စပ္စုစုနဲ႔ သိတဲ့ ဟာၾကဴလီ ေျပာလိုက္တာ တခုေၾကာင့္ သူ႔မ်က္ႏွာ ပ်က္မသြားေအာင္ မနည္း ဟန္ေဆာင္လိုက္ရတယ္ ။
ဟာၾကဴလီက “ မင္းတို႔ ဆားပုလင္းေအာင္မင္း သိတယ္ မဟုတ္လား.....ဟို ညစ္ကပ္ကပ္ ပုလိပ္ႀကီးေလ....ဒီေကာင္ႀကီးက လူမုန္း တအားမ်ားတာကြ...အခု ဘယ္သူ႔လက္ခ်က္ မိသြားသလဲ မသိဘူး...အရိုက္ခံရၿပီး ေဆး႐ုံမွာ ခုထိသတိလည္မလာေသးဘူး.....တဲ့..” လို႔ ေျပာလိုက္တာကို ၾကားလိုက္ရလို႔ ။
စိတ္ထဲမွာ အေတာ္ တုန္လႈပ္သြားတယ္ ။ ဟိုညက သူ ႏွိပ္ထည့္လိုက္တာ...ဒီဘဲႀကီး ခုထိ သတိမရေသးဘူး ။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ပိုးကို အဲဒီအေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္တယ္ ။ ၿပီးေတာ့ အလုပ္ရလာတဲ့အေၾကာင္း ။ ပိုးက
သူလည္း အလုပ္ရွာမယ္လို႔ ေျပာတယ္ ။
သူနဲ႔ ပိုး ထမင္းစားေနၾကတုံး ကိုေဇာ္ႀကီးလည္း ျပန္ေရာက္လာတယ္ ။ အလုပ္တခုေတာ့ ခ်ိတ္မိၿပီ တဲ့ ။
ပိုးအေရွ႕မွာေတာ့ ဘာအလုပ္လဲ ဆိုတာ ေမးတာ မေျပာဘူး ။ ေနာက္ေတာ့မွ အိမ္ေရွ႕မွာ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း
ေတြ႕ေတာ့..“ ညီေလး....ငါ စိတ္ႂကြေဆး ေရာင္းမလို႔ကြ....” လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာျပတယ္ ။ “ ျဖစ္ပါ့မလား...
ေတာ္ၾကာ ေဂ်းေအာင္းေနအုံးမယ္....” လို႔ သူ စိုးရိမ္တႀကီး ေျပာလိုက္မိတယ္ ။ ကိုေဇာ္ႀကီးက “ မတတ္နိုင္ဘူး
ကြာ...ဒီလိုဘဲ စြန႔္ၿပီး လုပ္ၾကည့္ရမွာေပါ့....” လို႔ ျပန္ေျပာတယ္ ။
မနက္ အေစာႀကီး ကိုေဇာ္ႀကီး အိမ္က ထြက္သြားတယ္ ။
သူ႔ကို ကားေမာင္းသမား အံ့ထူးေမာင္ လာေခၚမွာမို႔ လမ္းထိပ္က ထြက္ေစာင့္ဖို႔ ေရခ်ိဳး ပိုး လုပ္ထားေပးတဲ့ ထမင္းၾကမ္းေၾကာ္နဲ႔ လဖက္ေျခာက္ ေမႊးေမႊး ခတ္ထားတဲ့ ေရေႏြး တခြက္ ေသာက္ၿပီး
အိမ္က ထြက္ဖို႔ ျပင္ေနတုံး ေရခ်ိဳးခန္းေလးထဲက တဗြမ္းဗြမ္းနဲ႔ ေရခ်ိဳးသံေတြကို ၾကားလိုက္ရတယ္ ။
ပိုး ေရခ်ိဳးေနတာဘဲ ။
သူ႔ရဲ့ အက်င့္ဗီဇကို မေဖ်ာက္နိုင္ဘူး ။
ပိုးက ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႔ ေရခ်ိဳးေနတာလည္း ျဖစ္နိုင္တယ္ ။ ကိုယ္တုံးလုံး ေရခ်ိဳးေနတာလည္း ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္နိုင္တယ္ ။
စိတ္မထိန္းနိုင္ဘဲ သြပ္ျပားအေဟာင္းေတြ ကာထားတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္း ထရြနား ကပ္ၿပီး အထဲကို ေခ်ာင္းလိုက္မိတယ္ ။ သူ႔ကံေကာင္းခ်က္က ပိုးသည္ ကိုယ္တုံးလုံး ေရခ်ိဳးေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ။
အို ။
လွလိုက္တဲ့ ပိုး ...။
ေကာ့တင္း လုံးေနတဲ့ ပိုးရဲ့ နို႔ႏွစ္လုံးက သိပ္လည္း မႀကီး..ေသးလည္း မေသး....ေတြ႕ဖူးတဲ့ မိန္းမ နို႔ေတြထဲမွာ အလွဆုံးဘဲ လို႔ ထင္မိတယ္ ။ ေတာ္ေတာ့္ကို ခ်ပ္ေနတဲ့ ဝမ္းပ်င္သားေတြနဲ႔ ခါး
ေသးေသးေလးရဲ့ ေအာက္ဖက္က စြင့္ဝိုင္းကား ထြက္ေနတဲ့ ဖင္တုံးေတြကလည္း အေနေတာ္ ၿဖိဳးၿဖိဳးအိအိနဲ႔ အရမ္း လွေနတယ္ ။ေရကို တဗြမ္းဗြမ္း ေလာင္းခ်ိဳးေနရင္း ပိုးက သူ ေခ်ာင္းေနတဲ့ ဖက္ကို လွည့္လိုက္တယ္ ။ ဆပ္ျပာတိုက္ဖို႔ ။ ပိုးရဲ့ ေပါင္တန္ ႏွစ္ဖက္ၾကားခလယ္က အဂၤါစပ္ကို အခုမွ ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္လိုက္ရတယ္ ။ ေဖါင္းမို႔တဲ့ အဂၤါစပ္ႀကီးကို ျမင္လိုက္ရတာနဲ႔ သူ႔စိတ္ေတြက ထိန္း
သိမ္းလို႔ မရေအာင္ကို တအား ႂကြထသြားရတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္သစ္ ရတာက မေန႔ကမွ ဆိုေတာ့ လာႀကိဳေနမယ့္ အံ့ထူးေမာင္ဆီကို အခ်ိန္မွီ ေရာက္ဖို႔က ရွိေနလို႔ စိတ္ကို မနည္း ခ်ဳပ္တီး
လိုက္ရတယ္ ။ ပိုးက အဂၤါစပ္ကို ဆပ္ျပာနဲ႔ ပြတ္သပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ မ်က္လုံးေလး ေမွးစင္းက်ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက ဟသြားတယ္ ။ သူ႔လိင္တန္လည္း အရမ္းကို ေတာင္မတ္ေနတယ္ ။ ေပါက္ကြဲထြက္
မတတ္ တင္းမာေနတယ္ ။
တအားစိတ္ထိန္းၿပီး အိမ္ကေန ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္ ။
အံ့ထူးေမာင္က သူ႔ကို ေစာင့္ေနရတယ္ ။ “ ခ်ာတိတ္...ငါ ေစာင့္ေနရတာ ငါးမိနစ္ ေက်ာ္တယ္.....” လို႔ မေက်မနပ္ ေျပာတယ္ ။ “ ေဆာရီးဘဲ ကိုအံ့..က်ေနာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္....” လို႔ ေျပာရင္း
ကားေပၚကို တက္လိုက္တယ္ ။ အံ့ထူးေမာင္က အိုေကပါတယ္ ။
တေနကုန္ ေရဘူးေတြ လိုက္ပို႔ရတယ္ ။ စက္႐ုံတ႐ုံကို ေရဘူးေတြ ပို႔တဲ့ အခ်ိန္ အဲဒီ စက္႐ုံက တာဝန္ခံ မိန္းမတေယာက္က ေတာ္ေတာ္ ကိုယ္လုံးေတာင့္တာကို အံ့ထူးေမာင္က သူ႔ကို ျပတယ္ ။
ဒီမိန္းမက အံ့ထူးေမာင္ကို အထာေပးေနတယ္ လို႔ သူ သိလိုက္တယ္ ။ အံ့ထူးေမာင္က အျပန္မွာ ကားေမာင္းရင္း “ ခ်ာတိတ္...ႏွိပ္မလား...မိုက္တယ္....” လို႔ ေမးတယ္ ။ “ ကိုအံ့...ရလို႔လား....”
လို႔ သူ ေမးလိုက္ေတာ့..အံ့ထူးေမာင္က “ ဘာလဲ..ရရင္ မင္းက ႏွိပ္မယ္ေပါ့..” လို႔ သူ႔ကို ျပန္ေမးတယ္ ။ ၿပီးေတာ့..“ ရတာေပါ့ကြာ..ငါက မိန္းမနဲ႔ ကေလးေတြနဲ႔ကြ..မင္း လုပ္ခ်င္ရင္ ငါ ဂၽြိဳင္းေပး
မယ္...” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ “ သူ႔နံမည္က ေမသင္ဇာ.....” လို႔လည္း ေျပာလိုက္တယ္ ။
ဒီေန႔ ကိုအံ့ ဆီက ထပ္သိရတာက သူ႔ကို သည္ အလုပ္ရဖို႔ ကူညီတဲ့ ဇီးထုပ္ ဒိုင္က ဦးမ်ိဳးထြန္းမွာက အပ်ိဳေပါက္ သမီးေတြေရာ တူမေတြေရာ ရွိတယ္ ဆိုတာဘဲ ။ အင္း..ဦးမ်ိဳးထြန္းလည္း သူက မနႏၵာတို႔ ဆိုင္က ေမၾကင္နဲ႔ ညိလို႔ အလုပ္က ထုတ္ခံရတာမို႔ သူ႔ကို သမီးေတြ တူမေတြနဲ႔ တေနရာထဲ အလုပ္ လုပ္ခိုင္းဖို႔ စိတ္မခ်ဘူး ျဖစ္မယ္ ။
ဒီေန႔ အလုပ္ၿပီးလို႔ အိမ္ျပန္ေတာ့ ကိုအံ့က သူ႔ကို ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ေတြ ေပးလိုက္တယ္ ။ သူတို႔ ေရဘူး ပို႔ေနက် စားေသာက္ဆိုင္က ေပးလိုက္တာေတြထဲက ခြဲေပးတာ ။
အိမ္ကို ေရာက္ေတာ့ ပိုးနဲ႔ အတူတူ စားၾကတယ္ ။ ပိုးက အလုပ္သစ္ ထြက္ရွာတဲ့ အေၾကာင္းလည္း ေျပာျပတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ပိုး စိတ္ပူေနတာက ဆားပုလင္းေအာင္မင္းက မုန႔္တိုက္ပိုင္ရွင္ မိန္းမရဲ့လက္စြပ္ကို ခိုးတာကို ကင္မရာကေန ေတြ႕ထားတယ္ လို႔ ေျပတာကိုဘဲ ။ ဆားပုလင္းေအာင္မင္းကေတာ့ သတိမလည္ေသးဘူး ။ ေခါင္းထိသြားတာ ေတာ္ေတာ္ ျပင္းပုံရတယ္ ။ ပိုးလည္း ေနာက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မခိုးေတာ့ပါဘူး လို႔ ဂတိေပးတယ္ ။
