ရမၼက္ရန္ၿငိဳး

`ေဟး……..ေကာင္းထိုက္“ဟုလွမ္းေအာ္လိုက္သည့္အသံကိုၾကားလိုက္ရသည္။ ေကာင္းထိုက္၏ေဘာ္ဒါစိုးမင္း

ေရာက္လာျခင္းပင္။ ဆိုင္ကယ္သံၾကားရ႐ုံ

ႏွင့္ စိုးမင္းေပါက္ခ်လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းထိုက္သိနိုင္ပါသည္။ ေကာင္းထိုက္၏စိတ္လႈပ္ရွားစျပဳလာကာ လီးပင္ေတာင္ခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာသည္။ လြန္ခဲ့သည့္

(၁၇)ႏွစ္ခန႔္က ဘဝတက္လမ္းကိုအမိအရရွာ

ရန္ စြန႔္စားထြက္လာခဲ့ေသာ ေကာင္းထိုက္ မိုးကုတ္သို႔အေရာက္တြင္ ပထမဆုံးေတြ႕ဆုံသိကၽြမ္းသူမွာ စိုးမင္းပင္ျဖစ္သည္။ သည္ေနာက္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ငယ္

ေပါင္းႀကီးေဖၚ သူငယ္ခ်င္းမ်ားပမာခင္မင္၍သြား

ၾကသည္။ ခင္မယ့္သာခင္ၾကသည္။ စိုးမင္းႏွင့္ေကာင္းထိုက္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ဘဝႏွင့္လုပ္ငန္းေတြကေတာ့မတူပါ။ စိုးမင္းသည္ ေကာင္းထိုက္လို ေက်ာက္တူးသမား

လည္းမဟုတ္ေပ။ ေျမႀကီးကိုပင္ ေပါက္တူးႏွင့္

တစ္ခ်က္ေပါက္ဖူးသူမဟုတ္။ စိုးမင္းက သူတို႔ေဘာ္ဒါအခ်င္းခ်င္း “အေခ်ာကိုင္မင္းသား“ဟု ကင္ပြန္းတပ္ေခၚၾကသည့္ မိန္းမထိန္း ဖာေခါင္းျဖစ္သည္။ အေပါစား

ေတာ့မဟုတ္။ တကယ့္ေၾကးႀကီးစား အေပ်ာ္

မယ္ေတြကို ကိုင္ထားသည့္အထက္တန္းစားမိန္းမထိန္း။



နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ရွာေဖြရယူထားသည့္ မိန္းကေလးမ်ားကိုအေပ်ာ္မယ္မ်ားအျဖစ္ဇာတ္သြင္းရာတြင္ အၾကမ္းနည္းသုံးရဖို႔ရွိေသာအခါ စိုးမင္းသည္ ေက်ာ္ႀကီးကို

လာ၍ေခၚတတ္သည္။စိုးမင္းလိုအထက္တန္းစား

မိန္းမထိန္းတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ မိန္းခေလးမ်ားကိုႏွိပ္စက္ညႇင္းပန္းကာ အေပ်ာ္မယ္ဘဝသို႔ေရာက္ေအာင္သိမ္းသြင္းပို႔ေဆာင္မႈမ်ိဳးကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လုပ္စရာ

မလိုပါ။ လက္ေထာက္ ဖာထိန္းလူမိုက္မ်ားကိုေစ

ခိုင္းလိုက္လၽွင္ၿပီးသည္။ သို႔ေသာ္ စိုးမင္းသည္ မိန္းမသားမ်ားကိုအနိုင္က်င့္ႏွိပ္စက္ရမႈကို အလြန္ဝါသနာထုံသူမို႔ ဒီအလုပ္မ်ိဳးေပၚလာလၽွင္ ကိုယ္တိုင္က်ဲေလ့ရွိသည္။

ေကာင္းထိုက္မွာလည္း နာက်ည္းခံျပင္းစရာ

အတိတ္ဇာတ္ေၾကာင္းတစ္ခုေၾကာင့္ မိန္းမမ်ားကိုမုန္းတီးကာ ရိုက္ႏွက္အနိုင္က်င့္မႈမ်ိဳးလုပ္လိုေနရာ စိုးမင္းႏွင့္ဝါသနာတူသလိုျဖစ္လ်က္ ပုလင္းတူဗူးဆို႔ပမာအတူ

လိုက္ဖက္၍ေနေပသည္။ ယခု ေလး ငါးႏွစ္အတြင္း

၌ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ေငြေၾကးတစ္ပုံတစ္ပင္ရနိုင္သည့္မက္လုံးျပ၍အႏုနည္းျဖင့္ဖ်ားေယာင္းသိမ္းသြင္းလ်င္ပါလာၾကသည္ကမ်ားေပရာ ရိုက္ႏွက္ႏွိပ္စက္၍အနိုင္အ

ထက္အတင္းဇာတ္သြင္းယူရမႈရွားပါးလာသည္။



ေကာင္းထိုက္အေနႏွင့္လည္း မိန္းမမ်ားကိုသည္အတိုင္းေအးေအးသက္သာ ကာမစပ္ယွက္ရမႈထက္ အနိုင္အထက္ညႇင္းပန္းကာ အတင္းမုဒိန္းက်င့္ရတာမ်ိဳးကိုမွပို၍

ႏွစ္ခ်ိဳက္ေပရာ ယခုလိုစိုးမင္း တြင္းေတာသို႔အ

ေရာက္ေပါက္ခ်လာမႈသည္အကြက္ရွိ၍သာျဖစ္မည္ကိုႀကိဳေတြးမိကာ လီးေတာင္ခ်င္သလိုလိုရွိေနျခင္းပင္။ ေက်ာ္ႀကီးသည္ေသာက္လက္စ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းကိုပင္

ကုန္ေအာင္မေသာက္ပဲခ်ထားခဲ့ကာ စိုးမင္းကို

ေျပး၍ႀကိဳသည္။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ေလးတိုင္စင္သာသာ တဲအိမ္ေလးေဘးနားတြင္ဆုံမိၾကသည္။



“ဘာလဲ စိုးမင္း အကြက္ေပၚလာလို႔လား“



“ေအး ဟုတ္တယ္။ ေဆာ္တစ္ေပြရလာတာခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကိုင္မွျဖစ္မယ့္ အေျခအေနရွိေနလို႔။ အဲဒါ မနက္ျဖန္အလာျပမယ္။ မင္းလာခဲ့ဟုတ္လား။ အဲ့ မနက္(၁၀)

နာရီအေရာက္ေနာ္။“



စိုးမင္းသည္ ဤမၽွသာေျပာၿပီး စက္သတ္မထားေသာ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ကိုဝူးကနဲေမာင္းကာျပန္ထြက္သြားသည္။ စိုးမင္းသည္ တြင္းေတာမ်ားကိုလာေလ့ လာထ

မရွိေပ။ သူ႔အေဖႏွင့္အစ္ကို ေလးေပမိုး တြင္း

ၿပိဳက်ရာတြင္ တြင္းပိေသသြားခဲ့သည့္အတြက္ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ေလးေပတြင္းဆိုလၽွင္ၾကည့္ပင္မၾကည့္ခ်င္၊ အသံပင္မၾကားခ်င္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေကာင္းထိုက္ကို

ေျပာစရာရွိတာျမန္ျမန္ေျပာၿပီး ခ်က္ခ်င္းျပန္ထြက္

သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာင္းထိုက္အဖို႔ေတာ့ အေတာ္ေလး“ခြ“က်၍ေန၏။ စိုးမင္းေခၚသည္ကိုသြားလိုသည္ကတစ္ပိုင္းကိုေသေနသည္။ မနက္ျဖန္တြင္ အၿပီးသတ္

ျဗဳန္းေျမတူးတင္မည္ျဖစ္ရာ မ်ားနိုင္သမၽွအမ်ား

ဆုံးရေအာင္တင္ယူရမည္မို႔ တြင္းေတာတြင္အလြန္အလုပ္မ်ားမွာေသခ်ာသည္။ လစ္ထြက္သြားဖို႔မလြယ္။ သူမ်ားေတြအျပင္းအထန္ ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ေနခ်ိန္တြင္

ကိုယ္ကအျပင္ထြက္သြားဖို႔ကလည္းမေကာင္း။

ဘယ္လိုလုပ္ရမည္မွန္းမသိေအာင္ပင္ျဖစ္ေနသည္။



သို႔ေသာ္ ကုသိုလ္ကံက ေကာင္းထိုက္ကို“မ“သည္ဆိုရမည္လားမသိ။ ထိုေန႔ည ေနဝင္၍တြင္းတူးသည့္အလုပ္လက္စသိမ္းကာ ညေနစာထမင္းစားၾကေတာ့မည္

ျပဳခ်ိန္မွာပင္ တြင္းေျမၿပိဳက်သြားခဲ့သည္။

တြင္းသားအားလုံး တဲအိမ္ေပၚေရာက္ေနၾကၿပီမို႔ တြင္းပိသူတစ္ေယာက္မၽွမရွိ။ တြင္းအလယ္ေလာက္တြင္ခ်၍တင္ထားေသာ ေရစုပ္စက္သာလၽွင္တြင္းပိရာပါသြားခဲ့

သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တြင္းဆရာအိုက္ခန္းသည္

ခ်ိန္းေဆးရာတြင္သုံးရန္ ေရစုပ္စက္တစ္ခုအျမန္ရေရးအတြက္ ေလာပန္ဦးတိတ္ၾကည္ထံေျပးသြား၍စီစဥ္ရသည္။ မနက္ျဖန္တြင္ အလုပ္နားၾကေလေတာ့သည္။

ေကာင္းထိုက္သည္ ဘာမွေနာက္ဆံတင္းစရာမလို

ေတာ့ပဲ စိုးမင္းထံသို႔စိတ္ခ်လက္ခ်သြားနိုင္ပါၿပီ။



(၁၀)နာရီတိတိတြင္ စိုးမင္းထံသို႔ေကာင္းထိုက္ေရာက္ရွိသြားေလသည္။



“ငါ့လူက အခ်ိန္အတိအက်ပဲကိုးကြ။ ငါတို႔အထာျပရမယ့္ေဆာ္က ရွမ္းတ႐ုတ္မ ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးကြ။ မင္းအႀကိဳက္ပဲ။ “



ေကာင္းထိုက္ကိုဆီးႀကိဳရင္း စိုးမင္းကေျပာသည္။ ရွမ္းတ႐ုတ္မငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးဆိုေသာ စကားသည္ေကာင္းထိုက္၏လႈပ္ရွားေနေသာ စိတ္အစဥ္ကိုပို၍ျပင္း

ထန္စြာလႈပ္ရွားသြားေစသည္။ ေကာင္းထိုက္

သည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မမ်ားကိုအနိုင္အထက္ရိုက္ႏွက္ႏွိပ္စက္ကာ ကာမစပ္ယွက္ရမႈကိုအထူးပင္ခုံမင္ႏွစ္သက္သည္။ သူ၏အႀကိဳက္ႏွစ္သက္ဆုံးေသာ ရမက္ဆႏၵတမ္း

တမႈဟုဆိုရေပမည္။ စိတ္လႈပ္ရွားမႈျပင္းထန္လာ

ျခင္းႏွင့္အတူ “က်င္ေမရိန္“ကိုလည္း စိတ္အာ႐ုံတြင္ျမင္ေယာင္လာသည္။ က်င္ေမရိန္ဆိုသူက……………..။



“ငါတို႔ဒီေန႔ခါတိုင္းလိုမဟုတ္ပဲ အစီအစဥ္ေလးတစ္ခုလုပ္ထားတယ္ကြ“



စိုးမင္းက စကားဆက္လာေသာေၾကာင့္ ေကာင္းထိုက္မွာက်င္ေမရိန္အေၾကာင္းကိုအရွည္ၾကာမစဥ္းစားနိုင္ေတာ့ပဲ “ဘာအစီအစဥ္လဲကြ ေျပာစမ္းပါအုန္း“ဟု

စကားေထာက္လိုက္ရသည္။



“ေကာင္မေလးကိုပဲ ရိုက္ႏွက္ညႇင္းပမ္းၿပီးဇာတ္သြင္းယူတာမဟုတ္ပဲ ငါတို႔အဲဒီလိုအထာျပေနတာကို ပရိတ္သတ္နဲနဲပါးပါးဝိုင္းၾကည့္နိုင္ဖို႔ဖန္ထားတယ္။ ျပဇာတ္သ

ေဘာမ်ိဳးေပါ့ကြာ ဘယ္ႏွယ့္လဲ။ လိုက္ရဲ့လား။“



“အင္း ႀကိဳက္ပါတယ္“



ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကိုရိုက္ႏွက္မုဒိန္းက်င့္ဖို႔ အာသီသထက္သန္စိတ္ျပင္းျပေနေသာ ေကာင္းထိုက္မွာ ဘယ္လိုအစီအစဥ္ျဖစ္ျဖစ္ေက်နပ္သေဘာက်ေနပါသည္။



“ကိုင္း………ဒါဆို ဒိုးၾကရေအာင္“



ေကာင္းထိုက္ႏွင့္စိုးမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ မိန္းခေလးမ်ားကိုဖ်က္ဆီးဇာတ္သြင္းရာေနရာသို႔ စိုးမင္း၏ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ႏွင့္သြားၾကေလသည္။ ထိုေနရာသည္

မိုးကုတ္ၿမိဳ႕ျပင္ ေတာတန္းေလးအစပ္နားတြင္သီးသန႔္

တည္ရွိသည့္ အိမ္အိုအိမ္ပ်က္ႀကီးတစ္ခု၏ ေျမေအာက္အသံလုံခန္းပင္ျဖစ္သည္။ အိမ္ႀကီးက စုတ္ခ်ာပ်က္စီးေနသေလာက္ ေျမေအာက္ခန္းကေတာ့သားနား

ေခတ္မွီသည္။ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ႏွိပ္စက္ညႇင္းပမ္း

ရာတြင္ အသုံးခ်ရသည့္ပစၥည္းကရိယာအားလုံးအျပည့္အစုံရွိသည္။ ေလထုတ္ပန္ကာ၊ ေလေအးစက္၊ မီးစက္စသည္တို႔လည္းတပ္ဆင္ထားသည္။ အသံလုံခန္း

အျဖစ္ဖန္တီးထားေပရာ အႏွိပ္စက္ခံမိန္းခေလးမ်ား

၏ေအာ္ဟစ္သံ ငိုယိုသံမ်ားကို အျပင္ကလုံးဝမၾကားနိုင္ေခ်။



အေၾကာင္းမသိသူမ်ားသည္ ေဟာင္းႏြမ္းပ်က္စီးေနေသာ အိမ္အိုႀကီး၏ေအာက္ထပ္တြင္ ေခတ္မီသားနားေသာ အသံလုံေျမေအာက္ခန္းရွိမည္ဟု ထင္ပင္ထင္မိ

ၾကမည္မဟုတ္ပါ။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကို ရိုက္ႏွက္

ညႇင္းပန္းကာ အနိုင္အထက္မုဒိန္းက်င့္ၿပီး အေပ်ာ္မယ္အျဖစ္ဇာတ္သြင္းမည့္ပြဲကို မ်က္စိအရသာ၊ နားအရသာခံကာၾကည့္ၾကမည့္ပြဲၾကည့္သူမ်ားမွာ အားလုံးေပါင္း(၅)

ေယာက္ျဖစ္သည္။ ေယာက်ၤား(၃)ေယာက္ ႏွင့္

အမ်ိဳးသမီး(၂)ေယာက္။ ေယာက်ၤား(၃)ေယာက္တြင္ (၂)ေယာက္မွာ အသက္ငါးဆယ္ေက်ာ္ဘူတားႀကီးေတြျဖစ္သည္။ ဝဝဖိုင့္ဖိုင့္၊ လည္ဂုတ္ထူထူ၊ ဗိုက္ရႊဲရႊဲႏွင့္မို႔

စည္းစိမ္ရွင္သူေဌးႀကီးေတြမွန္းသိသာနိုင္သည္။

တစ္ေယာက္ကေတာ့ အသက္(၂၀)သာသာခန႔္ လူရြယ္။ အရပ္ျမင့္ျမင့္၊ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္။ ရွိုးက်က်ေတာ့ ဝတ္ထား၏။ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္တြင္ တစ္ေယာက္မွာ

အသက္(၄၀)ေက်ာ္၊ တစ္ေယာက္က (၂၅)ႏွစ္ခန႔္ႏွစ္ေယာက္စလုံးက တ႐ုတ္မေတြ။ အမ်ိဳးသမီးႀကီးက ခပ္ဖိုင့္ဖိုင့္၊ အမ်ိဳးသမီးငယ္က ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္

။ လက္ဝတ္လက္စားေတြ သီးေနေအာင္ႏွစ္ေယာက္လုံးဝတ္ထားၾကသည္။



ဧည့္သည္ပြဲၾကည့္ပရိသတ္(၅)ေယာက္စလုံး မ်က္ႏွာဖုံးမ်ားကိုယ္စီစြပ္ထားၾကသည္။ မ်က္လုံးေပါက္ေနရာႏွင့္ ပါးစပ္ေပါက္ေနရာတို႔သာပါသည့္ အသားကပ္အနက္

ေရာင္မ်က္ႏွာဖုံးေတြ။ ႐ုပ္ရည္မ်ားကိုလုံးဝ မျမင္နိုင္ မသိနိုင္။ ပြဲၾကည့္မည့္သူငါးေယာက္သည္ အခန္းေထာင့္နားဘက္တြင္ စက္ဝိုင္းျခမ္းပုံ ဆိုဖာခုံမ်ားျဖင့္ က်က်နန

ထိုင္ေနၾကသည္။ သူတို႔ေရွ႕တြင္ ေပႏွစ္ဆယ္ပတ္လည္ခန႔္အက်ယ္ရွိသည့္ ဖေယာင္းပုဆိုးခင္းထား၏။ဖေယာင္းပုဆိုး၏ေဒါင့္စြန္းနားေလာက္တြင္ ေခြးေျခပုေလးတစ္

ခုံခ်ထားသည္။ ပြဲၾကည့္သူတို႔သည္ ေရခဲစိမ္ဘီယာေလးမ်ားကို က်ိဳက္လိုက္၊ ေဆးလိပ္ေသာက္လိုက္ႏွင့္ ဇိမ္က်က်ထိုင္ ၾကည့္ေနၾက၏။ ခင္းထားေသာ ဖေယာင္း

ပုဆိုး၏ အလယ္က်က်ေနရာတြင္ေတာ့ ေကာင္မေလးကရပ္ေန၏။ အသက္(၁၈)ႏွစ္သာသာမၽွပင္ရွိေပဦးမည္။ ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာကေလး။ ရွမ္းတ႐ုတ္မမို႔

အသားကျဖဴ

ေဖြးဥေနသည္။ ဆံပင္တိုတိုဂုတ္ဝဲကေလးမ်ားက တစ္မ်ိဳးခ်စ္စရာ၊ ေၾကာက္ရြံ့ဟန္ျဖင့္ မ်က္လုံးေလးကလယ္လယ္ႏွင့္သနားဖြယ္ရာရွိေနသည္။ ေကာင္မေလးသည္

အနီေရာင္စပို႔ရွပ္အက်ႌေလးႏွင့္ အနက္ေရာင္

ဇာေဖာက္ထမီကိုဝတ္ထားသည္။ ခပ္တိုတိုဝတ္ထားေသာထမီေၾကာင့္ ေျခသလုံးသားဝင္းဝင္းအိအိေလးမ်ား အထင္းသားေပၚေနသည္။ အရပ္ငါးေပေလးလက္မခန႔္၊

ရင္အုံထြားထြား၊ ခါးေလးေသးက်င္က်င္၊

တင္ပါးဆုံကားအိလ်က္ ေပါင္တံရွည္ရွည္တုတ္တုတ္ၿဖိဳးၿဖိဳးမ်ားႏွင့္ စြဲမက္ဖြယ္ရာေကာင္းေသာ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ရွိသည္။ မ်က္လုံးမ်က္ဖန္ေကာင္းေကာင္း၊

ႏွာတံေပၚေပၚ လည္တိုင္ေၾကာ့ေၾကာ့၊ ႏႈတ္ခမ္းပါးပါး၊

ေမးစိလုံးလုံးအိအိေလးႏွင့္ ႐ုပ္ရည္လည္း အေတာ္ေခ်ာေမာလွပသည္။



စိုးမင္းႏွင့္ေကာင္းထိုက္တို႔ႏွစ္ေယာက္က ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ ဝဲယာတစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ မားမားႀကီးရပ္ေနၾကသည္။



“ေဟ့ စိုးမင္း။ ဒီေကာင္မေလး နာမည္က ဘယ္သူလဲကြ။ “ေကာင္းထိုက္ စကားစလိုက္သည္။



“က်င္မိန္တဲ့ကြ။ ဘယ့္ႏွယ့္လဲ ေခ်ာရဲ့လား။ ေတာင့္ရဲ့လား။“



“အင္း……ေခ်ာပေတာင့္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မာနလည္းႀကီးပုံရတယ္ကြ။“



“ဟုတ္တယ္။ တစ္ကယ္ အထာကိုင္တဲ့ေကာင္မေလးကြ။ ဘယ္လိုလဲ ေကာင္းထိုက္။ ဒီေကာင္မေလးကို ေပ်ာ့က်က်ိဳးႏြံသြားေအာင္ လုပ္နိုင္ပါ့မလား…..“



“ဒါေလးမ်ားကြာ။ ခက္တာလိုက္လို႔။ ဒီေကာင္မေလး အသားကသံလိုမာေနတာမို႔လို႔လား။ သားေရက်ာပြတ္သာ ရွာယူေပးစမ္းပါ။ ငါေကာင္းေကာင္းကိုင္ျပပါ့မယ္“



“အိုေက……အိုေက“



ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး တစ္ကိုယ္လုံးတုန္ယင္ေအာင္ေၾကာက္လန႔္စြာရွိေနဆဲမွာပင္ စိုးမင္းသည္ႏွိပ္စက္ညႇင္းပန္းသည့္ ကရိယာမ်ားထားသည့္ ဘီဒိုကိုသြားဖြင့္ကာ

သားေရက်ာပြတ္ရွည္ကို အေခြလိုက္ထုတ္ယူကာ

ေကာင္းထိုက္လက္သို႔အပ္သည္။ ေကာင္းထိုက္သည္ ေခြထားေသာက်ာပြတ္ကိုေျဖခ်ကာ ေလထဲတြင္ ေလးငါးခ်က္မၽွလက္ဆစမ္းသလို လႊဲရိုက္သည္။ တရႊမ္းရႊမ္း

ျမည္ေသာ က်ာပြတ္သံမ်ားက မၾကာမီ အႏွိပ္စက္

အညႇင္းပမ္းခံရရွာေတာ့မည့္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးက်င္မိန္ကို ပို၍တုန္လႈပ္ေစပါသည္။ ေကာင္မေလးမွာ ငိုမဲ့မဲ့ေလးျဖစ္ေနသည္။ သားေရ က်ာပြတ္သည္ အေကာင္းစား

ဆိတ္သားေရျဖင့္ျပဳလုပ္ထားကာ ေသးသြယ္ၿပီး

ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသည္။ အရွည္ ၇ ေပနီးပါးရွိ၏။ လက္ကိုင္ရိုးကေတာ့ ၆ လက္မခန႔္ရွည္ကာ လက္ေကာက္ဝတ္ေလာက္တုတ္သည္။



“ဒီ က်ာပြတ္ကိုေတြ႕တယ္မဟုတ္လား ေကာင္မေလး။ ငါနင့္ကို သိပ္မ်ားမ်ားရိုက္ႏွက္မေနခ်င္ဘူး။ နင္လည္း အလကားသက္သက္အသားနာမခံခ်င္နဲ႔။ ငါတို႔ခိုင္း

တာကို ေအးေအးေဆးေဆးလိုက္ေလ်ာလုပ္ေဆာင္ေပးရင္ နင္သက္သာမယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ က်ာပြတ္စာေကာင္းေကာင္းမိမယ္။ သိရဲ့လား။“



ေကာင္းထိုက္က က်ာပြတ္ကိုအသာကိုင္ေျမႇာက္ျပၿပီး ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကို ၿခိမ္းေခ်ာက္စကားေျပာၾကားသည္။ ေကာင္မေလးသည္ မ်က္လုံးအျပဴးသားႏွင့္

က်ာပြတ္ကို အလန႔္တၾကားႏွင့္ၾကည့္သည္။ ေၾကာက္လြန္းလွ၍ စကားေတာင္ျပန္မေျပာနိုင္။ တစ္ကိုယ္လုံးလည္း ဆတ္ဆတ္တုန္ရင္ေန၏။



“ဒီ ေကာင္မေလးကို တုံးလုံးခၽြတ္လိုက္ရေအာင္လား“ စိုးမင္းကေျပာသည္။



“ေအး……ေကာင္းတယ္။ ခၽြတ္ပစ္လိုက္“



စိုးမင္းသည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးဝတ္ထားေသာ အဝတ္အစားမ်ားကို စုတ္ျဖဲဖယ္ရွားပစ္သည္။ ေအးေအးသက္သာပင္ခၽြတ္မေနေတာ့။ အဝတ္ေတြၿဗိကနဲ ၿဗိကနဲ

စုတ္ျပဲသြားသံမ်ားႏွင့္အတူ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏

အသားဆိုင္မ်ား တစ္ခုၿပီးတစ္ခုေပၚလာသည္။ တစ္ခဏအတြင္းမွာပင္ အဝတ္အားလုံး စုတ္ျပဲကုန္ၿပီး ေကာင္မေလးတစ္ကိုယ္လုံး ဗလာက်င္းသြားသည္။

ေကာင္မေလးမွာရွက္လြန္း၍ မ်က္ႏွာရဲရဲနီေနသည္။

ေခါင္းကိုငုံ႔ထားသည္။ ေပါင္တံမ်ားကိုေစ့ထားသည္။ ရင္ဘတ္ေပၚလက္ယွက္တင္ထားသည္။ ဘယ္လိုပဲႀကိဳးစားၿပီး ဖုံးကာသည္ျဖစ္ေစ၊ အဝတ္ေတြတစ္ခုမက်န္ခၽြတ္

ပစ္ခံထားရၿပီးၿပီမို႔ မလုံျခဳံနိုင္ပါ။ သည္ကဖုံး ဟို

ကေပၚျဖစ္ေနသည္။ ပြဲၾကည့္ေနသူမ်ား အသက္ရႉျပင္းလာသည္။ တံေတြးမ်ိဳခ်သံမ်ားေပၚလာသည္။ အထူးသျဖင့္ တ႐ုတ္မအငယ္သည္အဆိုးဆုံး။ အသက္ျပင္းျပင္း

ရႉေနရာက တ႐ုတ္မအငယ္၏ရင္အစုံက နိမ့္

ျမင့္လႈပ္ရွားသြားေန၏။ မ်က္ႏွာဖုံး၏မ်က္လုံးေပါက္မွ အေရာင္လက္လက္ထြက္ေနေသာ မ်က္လုံးေတြျဖင့္ျပကြင္းကိုစူးရဲစြာၾကည့္ေနသည္။ ၾကည့္ရင္းကလည္း

မိမိရင္သားမ်ားကို မသိမသာဖိ၍ကိုင္ေနသည္။



“`ေတာက္……ေတာ္ေတာ္ ေတာင့္တဲ့ေဘာ္ဒီပဲကြ။ ရင္ေရာ တင္ေရာ တင္းအယ္ေနတာပဲ ေဟ့….။“



စိုးမင္းက သူ႔လက္ခ်က္ျဖင့္ ဗလာက်င္းသြားသည့္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏တစ္ကိုယ္လုံးကို အစုန္အဆန္ၾကည့္ၿပီး ပါးစပ္ကိုညာဘက္လက္ခုန္ျဖင့္သုတ္ကာေျပာသည္။



“ေလးဘက္ေထာက္ၿပီး တြားသြားျပစမ္း ေကာင္မေလး။ နင့္နို႔ႀကီးေတြ ဖင္ႀကီးေတြသိမ့္သိ္မ့္လႈပ္ခါသြားတာကို ငါၾကည့္ခ်င္လို႔“



ေကာင္းထိုက္က ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကိုေစခိုင္း အမိန႔္ေပးလိုက္သည္။ သားေရက်ာပြတ္ကိုလည္း ေလထဲတြင္ရႊမ္းကနဲ တစ္ခ်က္ရိုက္လိုက္သည္။ ထိုက်ာပြတ္ႏွင့္

အရို္က္ခံရမည္ကို ေၾကာက္လွေသာေၾကာင့္ပင္

မက်င္မိန္သည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ေလးဖက္ေထာက္ကာ ဖေယာင္းပုဆိုးေပၚတြင္ ပတ္လည္တြား၍သြားျပေလသည္။



“ဟာ…..တြားသြားေနတာက တုန႔္တုန႔္ေႏွးေႏွးနဲ႔။ နို႔ႀကီးေတြ ဖင္ႀကီးေတြ သိမ့္တုန္ခါသြားတာ ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္ဆိုမွ။ ခပ္ျမန္ျမန္ခပ္သြက္သြက္ေလးလုပ္မွေပါ့။

အေၾကာင္းေတာ့ျပထားဦးမွ……..။“



ေျပာေျပာဆိုဆို ေကာင္းထိုက္သည္ က်ာပြတ္ကိုေဝွ႕ယမ္းပီး ေကာင္မေလး၏ညာဖက္ဖင္သားျခမ္းအေပၚ က်ာပြတ္ဖ်ားႏွင့္အဖ်ားခတ္ထိမိ႐ုံဆတ္ကနဲရိုက္ခ်သည္။



“ရႊမ္း…………အမေလး“



အရိုက္ခံရသည္ႏွင့္ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးသည္ ေအာ္ဟစ္လိုက္ကာ ေကာင္းထိုက္ေစခိုင္းသည့္အတိုင္း သြက္လက္စြာတြားသြားရရွာသည္။ ထိုသို႔ တြားသြားရင္း မိမိယခ

လိုအရွက္တကြဲျပဳမူေနသည္ကို အျခားလူေတြ

ကလည္း မ်က္စိအရသာခံကာၾကည့္ေနၾကသည္ကို ေတြးကာ ဝမ္းနည္းစိတ္၊ ရွက္ရြံ့စိတ္တို႔ျဖင့္ တအင့္အင့္ငိုရွိုက္ေနရွာသည္။



ရွမ္းမေလးသည္ ယခုအခါတြင္ သံပတ္ေပးထားေသာစက္႐ုပ္လို အလိုအေလ်ာက္ပင္လႈပ္ရွားလၽွက္၊ လူၾကမ္းလူရမ္းႀကီးႏွစ္ေယာက္ေစခိုင္းသမၽွ

ကို လိုက္နာလုပ္ေဆာင္ေပးေနေလသည္။ မလုပ္၍လည္းမျဖစ္ပါ။ က်ာပြတ္သံတရႊမ္းရႊမ္းက ေကာင္မေလး၏စိတ္ကိုအထူးေခ်ာက္ခ်ားေစသည္။

တစ္ခ်က္အရိုက္ခံလိုက္ရမႈကလည္း တစ္ခ်က္ဆို၊ ဆိုသေလာက္နာၾကင္မႈျပင္းျပလွေပရာ ေနာက္ထပ္အရိုက္မခံရေလေအာင္ လၽွင္ျမန္စြာပင္ေလး

ဖက္တြားသြားေနရရွာသည္။ ခပ္ျမန္ျမန္ခပ္သြက္သြက္ေလးဘက္ေထာက္တြားသြားေနရေသာေၾကာင့္ သူမ၏ရင္သားဆိုင္ႀကီးမ်ားက တသိမ့္သိမ့္

လႈပ္ေနသလို၊ ဖင္ဆုံႀကီးမ်ားကလည္း တုန္ခါလၽွက္ေပါင္လုံးေပါင္တန္မ်ားကပါ တင္းကနဲ ရင္းကနဲျဖစ္ေနေလရာ၊ ထိုင္ၾကည့္ေနၾကသည့္လူေတြ

ေရာ အနိုင္က်င့္ေစခိုင္းေနသူ စိုးမင္းႏွင့္ေကာင္းထိုက္တို႔အတြက္ပါ မ်က္စိအရသာအျပတ္ေတြ႕ေန၏။



ဒါက ပဏာမအစသာရွိေသးသည္။ သည္ထက္ၾကမ္းတာ ရမ္းတာေတြလာအုန္းမည္ကို သူတို႔သိေနၾကသည္။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးလည္းသိသည္။



“ကိုင္း……စိုးမင္းေရ။ ဟိုေခြးေျခေပၚသြားထိုင္ေပေတာ့ကြာ။ ဒီေကာင္မေလးကို လီးစုပ္ခိုင္းၾကရေအာင္။ သူ႔ပါးစပ္ေလးကေတာ့ခပ္ေသးေသး

ပဲကြ။ မင္းလီးႀကီးဝင္နိုင္မဝင္နိုင္လက္ေတြ႕ၾကည့္ရတာေပါ့“



ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး မက်င္မိန္ေလးဘက္ေထာက္ကာ ေလးငါးပတ္မၽွတြားသြားျပရၿပီးေသာအခါ ေကာင္းထိုက္က စိုးမင္းကိုလွမ္းေျပာသည္။

စိုးမင္းသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေခြးေျခေပၚတြင္သြားထိုင္ခ်သည္။



“ကဲေဟ့……ေကာင္မေလး ဟိုမွာထိုင္ေနတဲ့ နင့္အဘႀကီးဆီကိုေလးဘက္ေထာက္တြားသြားၿပီး သူ႔လီးကိုနင့္ပါးစပ္ေလးနဲ႔စုပ္ေပးလိုက္စမ္း“



ေကာင္းထိုက္က ေၾကာက္လန႔္ရွက္ရြံ့တုန္လႈပ္ေနရွာေလေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကို ခပ္ထန္ထန္ေျပာဆိုေစခိုင္းသည္။ မက်င္မိန္အနည္းငယ္

တုံ႔ဆိုင္းဆိုင္းျဖစ္ေနရာ ရႊမ္းကနဲျမည္သံႏွင့္အတူ က်ာပြတ္ကသူမ၏ေနာက္ေက်ာေပၚက်လာသည္။ အဖ်ားျဖင့္ခတ္၍ရိုက္ျခင္းမဟုတ္။ က်ာပြတ္

အဖ်ားပိုင္းေျခာက္လက္မသာသာခန႔္ အထိခံရေအာင္ ျဖတ္ရိုက္ခ်ျခင္းမို႔ ေက်ာျပင္တြင္ ေျခာက္လက္မသာသာအရွိုးရာႀကီးပင္ထင္သြားသည္။

ရွမ္းမေလးခင္မ်ာမွာလည္း ခါးေကာ့၍ပင္သြားသည္။ ေႏွးမေနဝံ့ေတာ့။ ကမန္းကတန္းပင္ေလးဘက္ေထာက္တြားလၽွက္ စိုးမင္းရွိရာသို႔သြားရ

ရွာသည္။ မက်င္မိန္မွာ လီးတစ္ခါမွမစုပ္ဖူးေသးပါ။ တစိမ္း ေယာက်ၤားႀကီးတစ္ေယာက္၏လီးကို ပါးစပ္ျဖင့္စုပ္ေပးရမွာကို စက္ဆုပ္ရြံရွာလွေသာ္

လည္း က်ာပြတ္ျဖင့္အရိုက္ခံရမည္ကိုပို၍ ေၾကာက္လန႔္လွေသာေၾကာင့္ သူမအေနျဖင့္လုံးဝကိုအာခံျခင္း ဆန႔္က်င္ျခင္း မျပဳဝံ့ရွာပါ။ က်ာပြတ္ကိုင္ထားသူ

ေကာင္းထိုက္ေစခိုင္းသမၽွကို လိုက္နာလုပ္ေဆာင္၍ေပးရေပမည္။



စိုးမင္းက သူ၏ေျခေထာက္ႏွစ္ခုကိုခပ္ကားကားျပဳလိုက္သည္။ ေကာင္မေလးအေနျဖင့္ ထိုေပါင္ၾကားထဲသို႔အလြယ္တကူႏွင့္ေလးဘက္ေထာက္

ဝင္လာနိုင္ေစရန္ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ထိုင္ေနရာမွေရွ႕သို႔လည္း အနည္းငယ္တိုးလိုက္ေလရာ သူ၏တင္ပါးအေနာက္ပိုင္းသည္သာ ေခြးေျခစြန္းနား

ေလာက္တြင္ခ်ထိုင္လၽွက္သားက်န္ရွိေနကာ ဆီးစပ္ေရွ႕ပိုင္းကေတာ့ ေရွ႕သို႔တိုး၍ထြက္လာသည္။ ရွက္ရြံ့ေၾကာက္လန႔္ေနေသာ ရွမ္းမေလး၊

သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ ေလးဖက္ေထာက္ကာတြား၍ဝင္ေရာက္လာသည္ႏွင့္ စိုးမင္းသည္ ညာဖက္လက္ကိုဆန႔္ထုတ္ကာ ေကာင္မေလး၏ဆံပင္တိုတို

ေလးမ်ားကိုလွမ္းကိုင္ဆြဲသည္။ မက်င္မိန္၏မ်က္ႏွာ စိုးမင္းေပါင္ခြဆုံသို႔အပ္မိသည္။ စိုးမင္းဝတ္ထားေသာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီေအာက္မွေတာင္မတ္

ကာ ဖုထစ္ထစ္ျဖစ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီး၏အထိအေတြ႕ကို မက်င္မိန္ခံစားသိရွိလိုက္ရသည္။ မတတ္သာသည့္ဘဝတြင္ ျဖစ္လိုရာျဖစ္ေစဟု

စိတ္ေလ်ာ့ခ်လိုက္ၿပီျဖစ္ေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးမက်င္မိန္သည္ မ်က္လုံးမ်ားကိုစုံမွိတ္ထားလိုက္သည္။ သူတို႔စိတ္ေက်နပ္သည္အထိ ဆန႔္က်င္

အာခံျခင္းမျပဳပဲ အားလုံးလိုက္ေလ်ာလုပ္ေဆာင္ေပးေတာ့မည္။



ဆန႔္က်င္လၽွင္၊ အာခံလၽွင္လည္း အေၾကာင္းထူးမည္မဟုတ္။ အရိုက္အႏွက္ထိ နာၾကင္စြာခံစားရတာသာအဖတ္တင္မည္။ အဆုံးက်ေတာ့လုပ္

ေပးရမည္သာ။ သည္ေတာ့စိတ္ထဲတြင္ဘာမွတင္မက်န္ရစ္ရေလေအာင္အားလုံးကို ဟာလာဟင္းလင္းျပဳကာ စက္႐ုပ္သဖြယ္သူတို႔ခိုင္းသမၽွကို

သာလုပ္ေပးလိုက္ရတာကအေကာင္းဆုံး။



“ငါ့လီးကို ေဘာင္းဘီထဲကထုတ္ယူလိုက္စမ္း။ ေကာင္မေလး…….“



စိုးမင္းက သြားေစ့ကာခပ္တိုးတိုးေျပာ၏။ ထိုသို႔ေျပာရင္း ဆံပင္မ်ားကိုလည္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆုပ္ကိုင္ဆြဲလိုက္ရာ မက်င္မိန္မွာ ဦးေရခြံကၽြတ္ပါ

သြားေလေတာ့မလားဟုပင္ထင္မိသည္အထိ နာက်င္က်င္ျဖစ္သြားရေလသည္။ မက်င္မိန္သည္ စိုးမင္းခိုင္းသည္ကို အျမန္ဆုံးလိုက္နာလုပ္

ေဆာင္ရန္လက္မ်ားကိုလွမ္းထုတ္လိုက္သည္။ ေကာင္းထိုက္ဆိုသည့္ လူႀကီးသည္ သူမကိုရိုက္ႏွိက္နိုင္ဖို႔အခြင့္ေကာင္းကို ေစာင့္လၽွက္ က်ာပြတ္

ကိုင္ၿပီး အသင့္ရွိေနသည္ကို မက်င္မိန္သိသည္။ တု႔ံေႏွးသည္ႏွင့္ သူအလိုမက်သည္ႏွင့္ က်ာပြတ္ႏွင့္အရိုက္ခံရမည္အမွန္။ ဒါေၾကာင့္ စိုးမင္း

ေရာ ေကာင္းထိုက္ပါစိတ္ေက်နပ္ေစရန္အတြက္ မက်င္မိန္အျမန္သြက္သြက္လုပ္ေပးေနသည္။ စိုးမင္း၏ ေဘာင္းဘီခြၾကားမွဇစ္ကို အျမန္ဆုံးဆြဲ

ျဖဳတ္ဖြင့္သည္။ အရင္လိုအေႏွးျဖစ္ဆိုသလို၊ လီးကမတ္ေတာင္ခုံးထေနရာ ဇစ္ကိုဖြင့္ရတာအဆင္မေခ်ာ။ အထစ္ထစ္အေငါ့ေင့ါျဖစ္၍ေနေလ

သည္။



“ ျမန္ျမန္လုပ္ပါဟ။ ေကာင္မေလးရ။ နင္လုပ္ေနပုံနဲ႔ဆိုရင္ လီးအျပင္မေရာက္ေတာ့ပဲ၊ ငါ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေဘာင္းဘီထဲမွာပဲ လရည္

ေတြထြက္ကုန္လိမ့္မယ္“ ေကာင္းထိုက္ကေျပာသည္။



ခပ္ေလွာင္ေလွာင္ေလးေျပာျခင္းျဖစ္ၿပီး စိတ္ကလည္းအနည္းငယ္ျပဳံးေနရာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကို ေႏွးသည္ဟု အေၾကာင္းျပရိုက္ႏွက္ျခင္းပင္

မျပဳေသးပါ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဇစ္ပြင့္သြားသည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီပင္ ဝတ္မထားေသာေၾကာင့္ ဇစ္ပြင့္သည္ႏွင့္မတ္ေတာင္ေနေသာ လီး

ေခ်ာင္းႀကီးကထင္းကနဲေပၚလာသည္။ လီးကအေတာ္ႀကီးသည္။ အရွည္ရွစ္လက္မ၊ လုံးပတ္က်ပ္လုံးေလာက္တုတ္သည္။ စိုးမင္းသည္ မက်င္

မိန္၏ညာလက္ေလးကိုယူကာ သူ႔လီးေပၚတင္ေပးၿပီး ဆုပ္ကိုင္ေစသည္။ ၿပီးေတာ့မက်င္မိန္၏လက္ကေလးကို ေအာက္သို႔ဆြဲခ်ယူလိုက္ရာ

လီးထိပ္မွအေရျပားလန္က်လၽွက္ ဒစ္ျပဲလန္ႀကီးအာ၍ေပၚလာသည္။ မ်က္စိႏွင့္ လက္မအနည္းငယ္အကြာတြင္ ဒစ္ျပဲလန္ႀကီးကိုအနီးကပ္ျမင္ရ

ျပန္ရာ မက်င္မိန္ဆတ္ကနဲတုန္သြားရွာသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ ပြင့္သြားေသာမ်က္လုံးအစုံကိုျပန္မွိတ္သည္။



စိုးမင္းကေကာင္မေလး၏ေမးေစ့ကိုကိုင္ကာ ေခါင္းကိုေမာ့လိုက္ေစသည္။ ၿပီးေတာ့ ပါးစပ္တြင္လီးကိုေတ့လိုက္သည္။ ညႇီတီတီအနံ့က မက်င္

မိန္၏ႏွာေခါင္းထဲတိုးဝင္လာသည္။ ရြံလိုက္တာ မေျပာပါႏွင့္ေတာ့။ သူမ၏ပါးစပ္ကို တစ္စိမ္းေယာက်ၤားႀကီးတစ္ေယာက္က ရမက္ေျဖကာမအရ

သာခံစားစရာအေပါက္တစ္ခုအျဖစ္အသုံးခ်ေတာ့မည့္အေရးကိုေတြးကာ ေအာ့ႏွလုံးနာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လီးေတ့လာေသာ္လည္း မက်င္မိန္

သည္ ပါးစပ္ဟေပးလိုက္ဖို႔ဝန္ေလးေနသည္။ ပါးစပ္ကိုပင္တင္းတင္းေစ့ကာထားမိရွာသည္။



“ရႊမ္း“



ေဟာ ေနာက္ေက်ာကိုက်ာပြတ္အရိုက္ခံရၿပီ။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းရိုက္ခ်သည္မို႔ နာလွသည္။



“အား….“



နာလွေသာေၾကာင့္ မက်င္မိန္ေအာ္ဟစ္မိရွာသည္။ ပါးစပ္ဟသြားသည့္အတြက္ စိုးမင္းကအလိုက္သင့္ေရွ႕သို႔ထိုးေကာ့လိုက္ရာ အံက်ေတ့ထား

ၿပီးျဖစ္ေသာ လီးတန္ႀကီးပါးစပ္ထဲဝင္သည္။ ပါးစပ္ျပန္ပိတ္တြင္ လီးကိုငုံမိရက္သားျဖစ္၏။ ပါးစပ္ထဲတြင္ လီးေခ်ာင္းႀကီးကျပည့္ေနသည္။ လီး

ဒစ္ဖ်ားသည္ အာေခါင္ကိုေထာက္ေန၏။ ညႇီစို႔စို႔အနံ့ကိုပိုရႈရသည္။ လၽွာတြင္လည္း ငံက်ိက်ိျဖစ္သည္။



“စုပ္ေလ…….“



စိုးမင္း၏အမိန႔္ေပးသံအဆုံးတြင္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးခမ်ာ ေၾကာက္အားလန႔္အားႏွင့္ပင္ ပါးစပ္ထဲငုံမိေလၿပီျဖစ္ေသာ လီးႀကီးကိုစုပ္ေပးရွာသည္။

စိုးမင္းအေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ျပဳသည္။ အထြက္အဝင္တြင္ လီးတန္လုံးပတ္သည္ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးမ်ားႏွင့္ အပီပင္ ေတြ႕ပြတ္မိေန၏။ တစ္ခါမွ

မစုပ္ဖူးပဲ ေၾကာက္လွ၍ကုန္းစုပ္ေနရသည္မို႔၊ စံနစ္ေတာ့ သိပ္မက်။ လီးစုပ္ေပးေနသံက တစ္ပ်ပ္ပ်ပ္ျမည္ေန၏။ စိုးမင္းသည္ မက်င္မိန္၏ေခါင္း

ကိုလက္ဝါးႀကီးႏွင့္ကိုင္ကာအေနအထားေတာ္ေအာင္ ထိန္း၍ေပးထားသည္။ ေကာင္းထိုက္သည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး လီးစုပ္ေပးေနပုံကိုအနီး

ကပ္ပင္ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္သည္။ ခပ္ေသးေသးပါးစပ္ေလးထဲသို႔ လီးေခ်ာင္းႀကီးတိုးဝင္ျပန္ထြက္ျဖစ္ေနပုံကို အပီျမင္ရသလို၊ စိုးမင္းအံႀကိတ္

သံ၊ အသက္ရႈျပင္းလာသံ၊ ေကာင္မေလး၏ႀကိတ္၍ ရွိုက္သံတို႔ကိုလည္းနားႏွင့္ဆတ္ဆတ္ၾကားေနရသည္။ စိုးမင္း ေကာင္းေကာင္းအရသာေတြ႕

ၿပီး ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးအလြန္ပင္ဝမ္းနည္းေၾကကြဲေနေၾကာင္းကို ရိပ္မိသည္။



ေကာင္းထိုက္သည္ က်ာပြတ္ကိုၾကမ္းျပင္ေပၚအသာခ်ထားလိုက္သည္။ လက္အားသြားေသာအခါ လီးကုန္းစုပ္ေပးေနေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး

ကို လက္ကျမင္းေတာ့ေလ၏။ အရင္ဆုံး သူ႔က်ာပြတ္ရိုက္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ အရွိုးရာမ်ားထင္ေနေသာေက်ာျပင္ေလးကိုပြတ္သပ္သည္။ ၿပီးေတာ့

လက္ကိုေအာက္ဘက္သို႔လၽွိုကာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ နို႔ႏွစ္လုံးကိုစုံကိုင္သည္။ နို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကို လက္ညႇိုးႏွင့္ လက္မညႇပ္ကာအသာ

ဖ်စ္ညႇစ္ပြတ္ဆြဲေပးသည္။ မက်င္မိန္မွာ စိတ္ထဲကမလိုလား၊ မၾကည္ျဖဴ စက္ဆုပ္လွေသာ္လည္း ေသြးသားသဘာဝအရေတာ့ အကလိခံရသည့္

နို႔သီးေခါင္းမ်ား မာေၾကာေကာ့ေတာင္တင္းမာလာၾက၏။ ထိုမွတစ္ဖန္ဝမ္းဗိုက္သားေလးမ်ားကို ပြတ္ကိုင္ကာ ခါးဆီမွဝိုက္တက္ၿပီး ကားစြင့္တင္း

ရင္းေသာ တင္ပါးဆုံႀကီးကို ပြတ္ျပန္သည္။ ကိုင္တြယ္ဖ်စ္ညႇစ္ျပန္သည္။



ထိုသို႔ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ရင္း ေကာင္းထိုက္၏စိတ္မ်ားနိုးႂကြကာ အသက္ရႈထန္ျပင္းလာသည္။ စိတ္ႀကိဳက္ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ရင္း စိုးမင္းလီးကို

မက်င္မိန္စုပ္ေပးေနပုံကိုလည္း အနီးကပ္ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္သည္။ တကယ့္ကိုစိတ္လႈပ္ရွားစရာေကာင္းလွသည့္ျမင္ကြင္းပါ။ ေလးဖက္

ေထာက္လၽွက္သားႏွင့္ ကယ္မယ့္သူေဝးေနရွာသူ အႏွိပ္စက္ခံေကာင္မေလး၏ မ်က္ႏွာကို စိုးမင္းကလက္ဝါးႀကီးႏွစ္ခုႏွင့္အုပ္ကာကိုင္လ်က္

သူ႔လီးႀကီးကို ပါးစပ္ထဲခပ္ၾကမ္းၾကမ္းထိုးသြင္းျပန္ထုတ္လုပ္ေနသည္။ လီးစုပ္ခံယူသည့္သေဘာပင္မဟုတ္ေတာ့။ ပါးစပ္ကိုပါ လီးႏွင့္ေဆာင့္လိုး

ေနသည့္အေျခမ်ိဳးပင္စိုက္ေနသည္။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကေတာ့ တာဝန္ေက်ပြန္စြာလီးႀကီးကိုစုပ္ေပးေနရွာသည္။ စိုးမင္းသည္ ေကာင္မေလး၏

ေခါင္းကိုလည္း အၿငိမ္မထားပါ။ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ဆြဲကိုင္လႈပ္ရွားေနေလေသးသည္။



ပါးစပ္တြင္အလိုးခံရရင္း လီးကိုစုပ္ေနရေလေသာ မက်င္မိန္သည္ သူမ၏အသားဆိုင္ အသားခဲမ်ားေပၚတြင္ ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ေနမႈကိုခံစား

သိရွိေနသည္။ လီးစုပ္ေပးေနရသည့္အတြက္ မက်င္မိန္သည္ စိုးမင္းေပါင္ၿခံဂြရင္းထိမွ လီးေမႊးမည္းမည္းလိမ္ေကာက္ေကာက္မ်ားကိုလည္းျမင္

ေနရသည္။ သူမသည္ ယခုအခါတြင္ဘယ္လိုမွမ်က္စိကိုမွိတ္ထား၍မရနိုင္ေတာ့ပါ။ ေၾကာက္လန႔္စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားေၾကာင့္ မ်က္လုံးျပဴးက်ယ္

ဝိုင္းစက္၍ေနသည္။ မိမိအေနျဖင့္ စိုးမင္းကိုအသာေတြ႕ေအာင္ျပဳေပးၿပီး သုတ္ရည္အျမန္ဆုံးထြက္ေစမွ ယခုၾကဳံေတြ႕ေနရသည့္ ဆက္ဆုပ္ဖြယ္

ရာ လီးစုပ္ ပါးစပ္အလိုးခံေနရမႈအျဖစ္ဆိုးႀကီး တစ္စခန္းရပ္မည္ကိုနားလည္သည္။ စိုးမင္းသုတ္မထြက္မခ်င္း သည္လို လီးစုပ္ေပးမႈလုပ္ေပးေန

ရေပမည္။



ထို႔ေၾကာင့္ မက်င္မိ္န္သည္ စိုးမင္းအရသာေတြ႕ၿပီး ဖီလင္တက္လာရေအာင္လီးကိုစုပ္၍ေပးသည္။ လီးဒစ္ကိုလၽွာႏွင့္ ဝိုက္၍လ်က္ေပးသည္။

လီးထိပ္ဖ်ားရွိခပ္ဟဟေနရာေလးကို လၽွာဖ်ားႏွင့္ထိုးကာ ထိုးကာ လ်က္၍ေပးသည္။ လီးေခ်ာင္းႀကီးသည္ အသက္ဝင္လာသည့္အလား ေငါ့ကနဲ

ေင့ါကနဲ လႈပ္လာသည္။ သုတ္ရည္မ်ား အခ်ိန္မေရြးပန္းထုတ္ေတာ့မည့္အေျခအေနျဖစ္လာ၏။ သူတို႔က လီးစုပ္ခိုင္းလၽွင္ မက်င္မိန္လီးစုပ္ေပး

မည္။ သူတို႔၏ သူမ၏မာန္ဟူသမၽွကို လုံးဝက်ဆင္း က်ိဳးႏြံသြားေစလိုလၽွင္ သူမကလည္းထိုသို႔လိုက္နာလုပ္ေဆာင္မည္။ သားေရက်ာပြတ္ျဖင့္အ

ရိုက္ခံရသည့္ နာၾကင္မႈေဝဒနာကိုေတာ့ မက်င္မိန္ေၾကာက္လြန္းလွသည္။ အရိုက္ခံရမည့္ေဘးမွကင္းလြတ္မည္ဆိုလၽွင္ ဘာမဆိုလိုက္ေလ်ာလုပ္

ေဆာင္ေပးဖို႔အသင့္ရွိေနရပါၿပီ။ အရွက္ကုန္ေအာင္ႏွိပ္စက္ျပဳမူခံေနရမႈေၾကာင့္ သူမ၏စိတ္အစဥ္မွာ ခံစားမႈကင္းမဲ့သလိုပင္ျဖစ္သည္။ ကယ္မဲ့သူမဲ့

ကာ အနိုင္အထက္ျပဳလုပ္ခံေနရမႈအတြက္ေၾကာင့္လည္း သူမ၏ေသြးသား သဘာဝလႈပ္ရွားနိုးႂကြေနမႈသည္ပင္လၽွင္ ဦးေႏွာက္ႏွင့္အဆက္အသြယ္

ျပတ္သလိုျဖစ္၍ေနသည္။ မက်င္မိန္တစ္ေယာက္ မိမိကိုယ္မိမိ ကာမရမၼက္စိတ္ေတြနိုးႂကြကာ ေသြးသားမ်ားလႈပ္ရွားေသာင္းက်န္းေနသည္ကိုပင္

မသိေတာ့ေအာင္ျဖစ္ေနရပါသည္။



မက်င္မိန္သည္ စိူးမင္း၏ေပါင္ၾကားတြင္ေလးဖက္ေထာက္ကာ ေခါင္းတလႈပ္လႈပ္ျဖင့္ လီးႀကီးကိုစုပ္ေနသည္။ သုတ္ရည္အျမန္ဆုံးထြက္ကာ

လီးစုပ္ေပးေနရသည့္ ဝဋ္ဒုကၡမွအခ်ိန္တိုတိုႏွင့္ လြတ္ရေလေအာင္ အားပါးတရႀကီးစုပ္၍ေပးေနေလသည္။ ဆာေလာင္ေနေသာကေလးငယ္

တစ္ေယာက္သည္ သၾကားေခ်ာင္းကိုအငမ္းမရစုပ္သလိုပင္ မက်င္မိန္သည္ လီးေခ်ာင္းႀကီးကိုတစ္အားစုပ္ေပးေနရာ စိုးမင္းတစ္ေယာက္အရ

သာအျပတ္ေတြ႕ၿပီး တဟင္းဟင္း ျဖစ္ေနသည္။ ေခြးေျခေပၚတြင္ပင္ ၿငိမ္ေအာင္မထိုင္နိုင္။ ဖင္ႀကီးတစ္လႈပ္လႈပ္ႏွင့္ျဖစ္ေနသည္။ ေဘးဖက္နား

ရွိ ေကာင္းထိုက္ကလည္း မက်င္မိန္၏တစ္ကိုယ္လုံးကို ရမက္ေဇာထန္ျပင္းစြာကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေနေလသည္။ လုပ္ခ်င္သမၽွအကုန္

လုပ္ေနသည္။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ ျဖဴေဖြးအုႏုေနေလေသာ အသားအေရေပၚတြင္ ေကာင္းထိုက္၏ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆုပ္ကိုင္ဆြဲနယ္ေနမႈေၾကာင့္

အညိဳအမည္းရာမ်ားပင္ေပၚ၍ေနသည္။



ေကာင္းထိုက္သည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေတြကို သည္လိုနာၾကင္ထိတ္လန႔္ရွက္ရြံ့ေအာင္ အနိုင္အထက္ျပဳလုပ္ရမႈကိုအလြန္ပင္မက္ေမာတပ္မက္၏။

ဤသို႔လုပ္ရလၽွင္ သိပ္ကိုကာမအရသာေတြ႕သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မက်င္မိန္ကိုနည္းနည္းေလးမၽွမညႇာတာ။ စိတ္တိုင္းက်ျပဳမူအရသာခံေနသည္။

ေကာင္းထိုက္သည္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကိုင္တြယ္ဖ်စ္ညႇစ္သလို ညင္ညင္သာသာကေလးႏွင့္ ေကာင္မေလးစိတ္လႈပ္ရွားတုန္လႈပ္ေအာင္လည္း ဖန္

တီးေသးသည္။ ေလးဖက္ေထာက္ကာလီးစုပ္ေနရသည့္အတြက္ ခပ္ေကာ့ေကာ့ေလးျဖစ္ေနေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ေက်ာျပင္ကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္း

ၾကမ္းၾကမ္းႀကီးႏွင့္စုပ္နမ္းသည္။ လၽွာႏွင့္တရြရြလ်က္ေပးသည္။ လၽွာကိုတမင္ပင္ တံေတြးစိုေနေအာင္လုပ္ကာ လ်က္ေပးသည့္အတြက္ ေအး

ေအးစက္စက္စိုစိုစိစိႏွင့္ ေကာင္မေလးကိုယားက်ိက်ိျဖစ္ေစသည္။ စုပ္နမ္းလ်က္ေပးေနမႈသည္ ေကာင္မေလး၏ၿမီးေညႇာင့္ရိုးနားထိသို႔ ေရာက္

လာေသာအခါတြင္မူ မက်င္မိန္မွာအသည္းအထူးယားကာ ၾကက္သီးမ်ားပင္ထိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲထလာသည္။ ခံစားမႈကင္းမဲ့ေနခဲ့ေလသည့္ စိတ္

အာ႐ုံသည္လည္း ဘာလိုလိုညာလိုလိုတစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္လာသည္။



ၿမီးေညႇာင့္ရိုးမွထြက္ကာ မက်င္မိန္၏ဖင္သားႀကီးမ်ားဆီသို႔ေရာက္ေအာင္ တစစေလၽွာဆင္းစုပ္နမ္းလ်က္ေပးသည္။ ကားအိလုံးဝန္းေနေသာ

ဖင္သားျခမ္းႀကီးႏွစ္ခုကို တစ္ခုစီႁပြတ္ကနဲ ႁပြတ္ကနဲျမည္ေအာင္အလွည့္က်စုပ္နမ္းေပး၏။ သူ၏လက္တစ္ဖက္က ေလးဘက္ကုန္းထားေသာ

ေၾကာင့္ေပါင္လုံးႀကီးႏွစ္ခုၾကားမွေနာက္သို႔ျပဴးထြက္ေနေလေသာ ေစာက္ဖုတ္ကိုကိုင္သည္။ ပြတ္သည္။ ၿပီးေတာ့ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲသို႔လက္

ခလယ္ကိုထိုးထည့္ကလိေပးသည္။ မက်င္မိန္၏ပါးစပ္ထဲ စိုးမင္း၏လီးေခ်ာင္းႀကီးတိုးဝင္ျပန္ထြက္ျဖစ္ေနေသာ လႈပ္ရွားမႈႏွင့္အံကိုက္က်ေအာင္

ေကာင္းထိုက္က သူ႔လက္ခလယ္ကို ေစာက္ဖုတ္ထဲထိုးသြင္းျပန္ထုတ္ျပဳလုပ္သည္။ လိုလားႏွစ္သက္ၾကည္ျဖဴျခင္းမရွိပါေသာ္လည္း မက်င္မိန္

၏ေစာက္ဖုတ္ထဲတြင္ အရည္ၾကည္ေတြစိမ့္ထြက္ေနၿပီျဖစ္ရာ ထိုးကလိေပးေသာ ေကာင္းထိုက္လက္ခလယ္လည္း ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြစိုရႊဲ၍

ကုန္သည္။



ေကာင္းထိုက္သည္ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား စိုရႊဲလက္ေျပာင္ေနေသာလက္ခလယ္ကို ေကာင္မေလး၏ဖင္သားႏွစ္ခုၾကား အကြဲေနရာအတိုင္းအ

ေပၚသို႔ပြတ္ဆြဲယူလာသည္။ ဖင္အကြဲေၾကာင္းအလယ္နားေလာက္ရွိ စူတူတူစအိုေပါက္ေလးေနရာသို႔အေရာက္တြင္ရပ္သည္။ ေစာက္ရည္မ်ား

သုတ္လိမ္းထားသလိုမို႔ ခၽြဲက်ိက်ိစိုစြတ္စြတ္ျဖစ္ေနေသာ လက္ခလယ္ထိပ္ျဖင့္ စအိုဝေလးကိုအသာ ဝိုက္ကာဝိုက္ကာပြတ္သည္။ ၾကည့္ေနၾက

သူမ်ားေကာင္းစြာျမင္နိုင္ရန္ဘယ္လက္ျဖင့္ မက်င္မိန္၏ဘယ္ဖက္ဖင္သားျခမ္းကိုကိုင္ကာျဖဲယူလ်က္ ညာလက္ခလယ္ျဖင့္စအိုဝကိုထိုးကလိ

ျခင္းျဖစ္သည္။ မက်င္မိန္အတြက္ပိုအရွက္ကြဲေစကာ ၾကည့္ေနၾကသည့္ပရိသတ္ စိတ္လႈပ္ရွားလာၾကေစသည္။ ၾကည့္ေနၾကသူအားလုံးပင္ မိမိ

တို႔၏ ေပါင္ၾကားသို႔လက္မ်ားပို႔ထားၾကသည္။ ေယာက်ၤားမ်ားက မိမိတို႔၏ေတာင္မတ္ေနေသာ လီးမ်ားကိုဆုပ္ကိုင္ဂြင္းတိုက္လ်က္ မိန္းမမ်ားက

ေတာ့ မို႔ေဖာင္းႂကြတက္ေနသည့္ေစာက္ဖုတ္မ်ားကို ပြတ္သပ္ထိုးကလိေနၾကသည္။ ခပ္ငယ္ငယ္တ႐ုတ္မကအဆိုးဆုံး။ အရမ္းဆုံး။ ထမီကိုသာ

ႂကြတင္ကာ ထမီေအာက္သို႔လက္လၽွိုသြင္းကာ အဖုတ္ကိုေပၚတင္ႀကီးနီးပါးပင္လွမ္းကိုင္ ပြတ္သပ္ေနၾကသည္။



မ်က္ႏွာဖုံးမ်ားစြပ္ထားေသာေၾကာင့္ ပြဲၾကည့္ေနၾကသူမ်ားသည္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္မည္သူ မည္ဝါဟု မသိနိုင္မျမင္နိုင္ၾက။ ဒါေၾကာင့္

လည္း သည္မၽွေလာက္ရဲတင္းစြာျပဳေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သူတို႔ျမင္ေနၾကရသည့္ျမင္ကြင္းကလည္း အထူးရမက္ေဇာႂကြဖြယ္ရာျဖစ္ေနသည္ မ

ဟုတ္ပါလား။ ေကာင္းထိုက္က တစ္ဆင့္တက္သည္။ စအိုဝတြင္ကပ္၍ ဝိုက္ပြတ္ေပးေနရာမွ ႐ုတ္တရက္လက္ခလယ္ကိုဖင္ေခါင္းေပါက္ထဲ

ဆတ္ကနဲသြင္းခ်လိုက္သည္။ ဖင္ဝတြင္က်ိန္းစက္နာၾကင္မႈ႐ုတ္တရက္ခံရေသာေၾကာင့္ မက်င္မိန္ခမ်ာ ဆတ္ကနဲတြန႔္ကာ ေရွ႕သို႔တိုးတက္

သည္။ ဤအခ်က္ကိုေစာင့္ေနေသာ စိုးမင္းကလည္း ခါးကိုေကာ့တင္ေပးလိုက္ရာ လီးေခ်ာင္းႀကီးသည္ မက်င္မိန္၏ပါးစပ္ထဲေငါ့ကနဲအဆုံးတိုး

ဝင္လာသည္။ လီးဒစ္ျပဲလန္ႀကီး လည္ေခ်ာင္းထဲသို႔နက္ရွိုင္းစြာေရာက္ရွိသည္။ မက်င္မိန္မွာ အသက္ရႈၾကပ္ကာ သီးလုလုပင္ျဖစ္သည္။ ပါးစပ္

ကိုဟနိုင္သမၽွ ဟထားရေလရာ ေမးရိုးမ်ားပင္ေညာင္းလာသည္။ အသက္ရႈလမ္းေၾကာင္းထိုးပိတ္သလိုျဖစ္ေနသည္မို႔ မက်င္မိန္မွာ မ်က္လုံးျပဴး

ကာ ပါးစပ္မွလည္းတအစ္အစ္၊ တအုအု အသံမ်ားျမည္၍ေနသည္။



ထိုအခ်ိန္တြင္ ေကာင္းထိုက္ကလည္း လက္ခလယ္ကို မက်င္မိန္၏ဖင္ေပါက္ထဲသို႔တိုး၍ဝင္ေအာင္ဖိသြင္းေနသည္။ လက္ေခ်ာင္းသည္ဖင္

ေပါက္ထဲက်ပ္၍ တစ္၍နစ္ဝင္သည္။ မက်င္မိန္မွာ ဖင္လိုးလည္းမခံဖူး၊ ဖင္ကလိတာလည္းမခံဖူး၊ ဖင္ေပါက္ကိုဘယ္နည္းႏွင့္မၽွအလုပ္မခံဖူး

ေသးသူေလးမို႔ လက္ခလယ္တိုးဝင္လာမႈဒဏ္ကိုပင္ အေတာ္ပင္နာနာၾကင္ၾကင္ခံေနရသည္။ ပါးစပ္ထဲတြင္ လီးေခ်ာင္းႀကီးကလည္း အာေခါင္

ထဲတိုင္ေအာင္တိုးဝင္ပိတ္ဆို႔ထားေပရာ၊ ဖင္ထဲကနာလွသည့္တိုင္ မက်င္မိန္ခမ်ာအသံထြက္ညည္းျငဴေအာ္ဟစ္ေတာင္းပန္ျခင္းမၽွပင္ မလုပ္နိုင္

ရွာ။ အုအုအိအိအသံမ်ားသာ မပီမသေပၚထြက္ေနသည္။



ထိုအခိုက္ သူမ၏ေခါင္းကိုဆုပ္ကိုင္ထားေသာ စိုးမင္း၏လက္မ်ားပို၍တင္းၾကပ္လာသည္ကို မက်င္မိန္ခံစားရသည္။ သူလီးေခ်ာင္းႀကီးကိုလည္း ျမန္ဆန္စြာပါးစပ္ထဲ

ထိုးသြင္းျပန္ထုတ္လုပ္သည္။ ပါးစပ္ကိုလိုးတာပိုျမန္ပိုၾကမ္းလာသည္။

စိုးမင္းသုတ္ရည္ထြက္လုနီးၿပီကို မက်င္မိန္သိလိုက္သည္။ အျမန္ဆုံးသုတ္ရည္ထြက္လာေစလၽွက္ မိမိလီးစုပ္ေပးေနရမႈ ဝဋ္ကၽြတ္ေစရန္ မက်င္မိန္ကလည္း လီးကိုအ

ျပတ္စုပ္ေပးလ်က္ေပးလိုက္သည္။



“ဒီ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးရဲ့ဖင္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးဗ်။ က်ဳပ္လက္ေခ်ာင္းေတာင္မနည္းထိုးသြင္းရတာ။ ၾကည့္ရတာ တစ္ခါမွ အလိုးမခံဖူးေသးတဲ့ ဖင္အပ်ိဳစစ္စစ္

ေလးျဖစ္လိမ့္မယ္။ ၾကည့္ေလ……က်ဳပ္လက္ေခ်ာင္းထိုးသြင္းထားတာ စီးပိုင္ၾကပ္ေနတာ ပဲ“



မက်င္မိန္၏ဖင္ေပါက္ကိုထိုးကလိေနေလသူေကာင္းထိုက္သည္ပြဲထိုင္ၾကည့္ေနသူမ်ားဘက္သို႔လွမ္းၾကည့္ကာေျပာေနသည္။

မိမိ၏လက္ခလယ္ထိုးသြင္းထားမႈေၾကာင့္ တင္းေျပာင္ေနသည့္ဖင္ေပါက္ေလး၏တင္းၾကပ္မႈကိုၾကည့္ျမင္နိုင္ရန္လည္း လုပ္၍ ျပလိုက္ေသးသည္။ ျပသည့္အတိုင္း

ၾကည့္ၾကသည္။ ၾကည့္မိေလေတာ့ စိတ္ေတြပိုလႈပ္ရွားလာသည္။ တ႐ုတ္မအငယ္ေလး ဆိုလၽွင္ဝတ္ထားေသာအက်ႌမ်ားကိုျဖဳတ္ေနၿပီ။ လူရြယ္ကေတာ့ သူ႔ေဘာင္းဘီခြၾကားဇစ္ကိုဖြင့္ကာ လီးတန္ႀကီးကိုေပၚတင္ ႀကီးဆြဲထုတ္ယူၿပီး အျပတ္ကိုကိုင္တြယ္ဂြင္းတိုက္၍ေနသည္။ ဒါကိုျမင္ေသာ အသက္ႀကီးႀကီးတ႐ုတ္မႀကီးသည္ လက္လွမ္း ကာ ထိုလူရြယ္၏လီးကိုလွမ္းကိုင္သည္။ တ႐ုတ္မႀကီးႏွင့္ လူရြယ္တို႔ေဘးခ်င္းယွဥ္ကာထိုင္ေနၾကေလရာ လက္လွမ္းလိုက္သည္ႏွင့္လီးကိုအလြယ္

တကူပင္ ဆုပ္ကိုင္မိသည္။ လူရြယ္ကလည္းလက္ေႏွးမေနပါ။ တ႐ုတ္မႀကီး၏ေပါင္ၾကားသို႔ ဘယ္လက္ထိုးႏွိုက္ၿပီး ညာလက္က

ေတာ့ တ႐ုတ္မႀကီး၏နို႔ကိုလွမ္းဆုပ္လိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သားအထာက်သြားသည္။ တ႐ုတ္မေလးမွာမူ ဘူတားႀကီးႏွစ္

ေယာက္ၾကားတြင္ရွိေနေလရာ လူရြယ္ႏွင့္အနည္းငယ္အလွမ္းေဝးသည္။ ဒါေပမယ့္ လူရြယ္ႏွင့္တ႐ုတ္မႀကီးတို႔ ျပဳမူေနၾကပုံကို

ေတာ့ၾကည့္လၽွင္ျမင္နိုင္သည္။



မက်င္မိန္စုပ္ေပးေနေသာ လီးႀကီးသည္ ပါးစပ္ထဲတြင္ပင္ သုတ္ရည္ေတြပန္းထြက္သည္။ မက်င္မိန္သည္ ပါးစပ္ထဲျပည့္လၽွံသြား

ေသာ သုတ္ရည္မ်ားကိုေသာက္မ်ိဳခ်သည္။ ထိုသို႔ေသာက္မ်ိဳခ်ရင္းလီးကိုလည္း တစ္အားပင္စုပ္သည္။ မိမိကို အနိုင္အထက္ျပဳ

သူအား လီးစုပ္ခိုင္းမႈအတြက္ လက္တုံ႔ျပန္သည့္အေနျဖင့္ နာၾကင္သြားေလေအာင္ အခြင့္ေကာင္းၾကဳံခိုက္လုပ္ေနျခင္းပင္။ သို႔

ေသာ္ မက်င္မိန္၏ အရမ္းစုပ္ေပးေနမႈသည္ စိုးမင္းကိုမနာက်င္ေစပါ။ ပို၍ပင္အရသာေတြ႕ကာ တဟင္းဟင္းႏွင့္ အံႀကိတ္ကာ

ၿငီးေန၏။ မက်င္မိန္သည္ ကာမမႈႏွင့္ပတ္သက္၍အေတြ႕အၾကဳံမရွိလွပါ။ လီးစုပ္ေပးမႈလည္း အခုမွပထမဆုံးလုပ္ဖူးျခင္းျဖစ္သည္။

စိုးမင္းက အရသာေတြ႕၍ ၿငီးသည္ကိုနာ၍ၿငီးသည္ထင္ကာပို၍ပင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္ျပင္းျပင္းစုပ္ေပးေလသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္

စိုးမင္း၏လီးတန္ႀကီးမွ သုတ္ရည္မ်ားလႊတ္ထုတ္ေပးမႈၿပီးစီးသည္။ သုတ္ထြက္ၿပီးၿပီမို႔ လီးေခ်ာင္းသည္ မာန္က်ကာခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့

ျဖစ္သြားသည္။ ေကာင္းထိုက္ကလည္း မက်င္မိန္၏စအိုထဲထိုးထည့္ကလိေနေသာ လက္ေခ်ာင္းကိုဆတ္ကနဲဆြဲထုတ္သည္။



“သြား……သူ႔လီးကို ေျပာင္စင္သြားေအာင္လ်က္ေပးလိုက္ဦး…..“



ေကာင္းထိုက္ကထိုသို႔ေျပာရင္း မက်င္မိန္၏ဖင္သားႀကီးႏွစ္ဖက္ကို လက္ဝါးၾကမ္းႀကီးျဖင့္ ခပ္ျပင္းျပင္းရိုက္ခ်လိုက္ရာ “ဖ်န္း“

ကနဲပင္ အသံျမည္သည္။ မက်င္မိန္သည္ စက္ဆုပ္ဖြယ္ရာျပဳမူေပးေနရမႈအျမန္ဆုံးလက္စသတ္လိုေသာေၾကာင့္ ေကာင္းထိုက္

ေစခိုင္းလိုက္သည္ကို ခပ္သြက္သြက္ပင္လုပ္ေပးေနသည္။ မက်င္မိန္သည္ လီးတန္အရင္းဖက္ လီးေမႊးမ်ားေပၚက်တင္ေနသည့္

အရည္စက္မ်ားကိုစတင္၍ လၽွာေလးႏွင့္လ်က္ယူသန႔္စင္ေပးသည္။ ထို႔ေနာက္ လီးတန္လုံးပတ္တစ္ေလၽွာက္ လီးထိပ္ဖ်ားပိုင္းထိ

သို႔ တစစ တက္၍လာသည္။ ေစာေစာက သူမ၏ပါးစပ္ထဲမွအျပင္သို႔လၽွံက်ကာ လီးတန္လုံးပတ္ေပၚတင္ေနေလသည့္ သုတ္ရည္

အစက္အလက္မ်ားကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခုလၽွာႏွင့္လ်က္သိမ္းကာ ပါးစပ္ထဲသြင္းယူသည္။ ထို႔ေနာက္ ဂလုကနဲ ဂလုကနဲ ျမည္ေအာင္

ေသာက္မ်ိဳခ်ေပးရသည္။ အျပင္သို႔ေထြးထုတ္မပစ္ရဲ။ ေယာက်ၤားႀကီးတစ္ေယာက္၏ လီးမွထြက္သည့္ ထိုအရည္မ်ားကိုရြံရွာလွ

ေသာ္လည္း ေကာင္းထိုက္၏ရိုက္ႏွက္မႈဒဏ္ကိုေၾကာက္လွေသာေၾကာင့္ မ်ိဳ၍သာခ်ေနရသည္။ သည္လိုလုပ္ေဆာင္ရမႈမွာ အလြန္ကိုစက္ဆုပ္ ရြံရွာဝန္ေလးဖြယ္

ေကာင္းလွသည့္ အလုပ္တစ္ခုပင္။



သို႔ေသာ္ မက်င္မိန္သည္ထိုအလုပ္ကိုအစအဆုံးၿပီးစီးေအာင္လုပ္ခဲ့ရသည္။ စိုးမင္း၏ လီးတြင္ေပက်န္ေနေသာ သုတ္ရည္ေတြ

တစ္ခုတစ္စက္မၽွပင္ မက်န္ေတာ့ပါ။ အကုန္ေျပာင္စင္သန႔္သြားေအာင္ မက်င္မိန္ကလၽွာျဖင့္ လ်က္ကာေပးလိုက္ၿပီးပါၿပီ။ မိမိကို

အနိုင္အထက္ျပဳမူမႈသည္ လုံးဝမၿပီးဆုံးေသးေၾကာင္းကို မက်င္မိန္သိေနပါသည္။ စိုးမင္းအလွည့္ၿပီးလၽွင္ ေကာင္းထိုက္အလွည့္

ေရာက္ေပမည္။ ဘယ္လိုယုတ္မာမာေတြမ်ား လုပ္ခိုင္းဦးမည္နည္းဟုေတြးကာ ေၾကာက္ေနသည္။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပင္လည္း စိတ္

လႈပ္ရွားေနေပသည္။



“တယ္ေကာင္းကြာ။ ဒီေကာင္မေလး လီးစုပ္ေပးတာ တယ္ဇိမ္က်တာကြ။ မင္းလည္း သူ႔ကိုလီးစုပ္ခိုင္းၾကည့္ပါလား“



မက်င္မိန္၏ပါးစပ္ကိုအားရေအာင္လိုးခဲ့ၿပီး၍ သေဘာက်ေနေသာ စိုးမင္းက ေကာင္းထိုက္ကိုလွမ္းေျပာ၏။



“ျဖည္းျဖည္းေပါ့ကြာ။ ငါ့မွာအစီအစဥ္ေကာင္းေတြရွိပါတယ္။ ဒီမယ္ ေကာင္မေလး…….“



ေကာင္းထိုက္သည္ စိုးမင္းကိုေျပာေနရင္းမွ မက်င္မိန္ကိုလွမ္းေခၚသည္။ မက်င္မိန္မွာ ရြံရွာဖြယ္ေကာင္းလွေသာ လီးစုပ္၍သုတ္

ရည္မ်ား မ်ိဳခ်ခဲ့ရမႈအျဖစ္ကိုျပန္ေတြးကာ ဝမ္းနည္းစြာမ်က္ရည္က်ေနရာ ေကာင္းထိုက္႐ုတ္တရက္လွမ္းေခၚသည္ကို သတိမမူ

လိုက္။ မၾကားမိသည့္အတြက္ ေခါင္းႀကီးငုံ႔၍ မ်က္ရည္က်ျမဲက်ေနသည္။ ဒါကို ေကာင္းထိုက္က အကြက္ေကာင္းယူလိုက္သည္။

သားေရက်ာပြတ္ကိုကိုင္ကာ မက်င္မိန္ကိုလႊဲ၍ရိုက္ခ်သည္။



“ရႊမ္း…..“



“အမေလး……နာလွခ်ည္ရဲ့“



အမွတ္တမဲ့အရိုက္ခံလိုက္ရမႈေၾကာင့္လန႔္သြားသည့္အျပင္ နာလည္းနာလွသည္မို႔ မက်င္မိန္ေအာ္ဟစ္မိသည္။



“ငါေခၚတာကို ဘာလို႔ေမာ္မၾကည့္ပဲ ေခါင္းႀကီးငုံ႔ထားရတာလဲ“



“ရႊမ္း…..ရႊမ္း……ရႊမ္း………“



ေမးရင္း က်ာပြတ္ႏွင့္လည္း ရိုက္သည္။



“အား……အား……နာလွခ်ည္ရဲ့။ အမေလး……..ေသပါၿပီ။ မၾကားလိုက္လို႔ပါရွင့္။ မၾကားမိလို႔ပါ။ မရိုက္ပါနဲ႔ ကၽြန္မကိုမရိုက္

ပါနဲ႔ရွင္…………နာလြန္းလို႔ပါ……….ဘာခိုင္းခိုင္းလုပ္ပါ့မယ္ရွင့္“



က်ာပြတ္စာအမိခံရင္း မက်င္မိန္မွာေၾကာက္လန႔္တၾကားပင္ ေတာင္းပန္ေျပာဆိုရွာသည္။



“နင္ အပ်ိဳစစ္စစ္လား…..“



“ဟုတ္ပါတယ္ရွင့္…….ဟင့္အင့္……….“



ငိုရွိုက္ရင္း ေျဖရရွာသည္။



“လီး အစုပ္ဖူးေသးဘူးေပါ့…….“



“ဟင့္ အင္း…………………..“



“အလိုးလဲ မခံရဖူးေသးဘူးေပါ့“



“မခံ…….မခံဖူးပါဘူး“



“ဖင္ေရာ ခံဖူးလား“



“ဟင့္အင္း…….ဟင့္အင္း“



ေျဖေနတာကိုက ရွက္စရာ။



“နင့္ကိုငါေစာက္ပတ္ေရာ ဖင္ေရာလိုးမယ္……..“



“မလုပ္ပါနဲ႔ရွင္…………မလုပ္ပါနဲ႔“



ျငင္းဆန္၍ မရနိုင္မွန္း မက်င္မိန္သိေသာ္လည္း ယင္ဖိုမွမသန္းဘူးေသးေသာ အပ်ိဳရိုင္းေလးမို႔ လိုးမယ္ဆိုေသာအခါ၊ အလန႔္

တၾကားျငင္းမိရွာသည္။ ေကာင္းထိုက္အႀကိဳက္ေပါ့။



“ဘာ……..မလုပ္ပါနဲ႔။ အလိုးခံပါ့မယ္လို႔ေျပာ…………“



ေျပာေျပာဆိုဆို က်ာပြတ္ႏွင့္တရႊမ္းရႊမ္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းရိုက္ပစ္လိုက္ရာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးခမ်ာ ၾကမ္းျပင္တြင္လိမ့္၍ေနရွာသည္။

က်ာပြတ္သည္ ေကာင္မေလး၏ ေပါင္၊ ေက်ာျပင္၊ တင္ပါး၊ ပခုံး ေနရာအႏွ႕ံရိုက္မိသည္။ အရွိုးရာမ်ားထင္သည္။ ခပ္ျပင္းျပင္းရိုက္မိ

ေသာေနရာမ်ားတြင္ ကြဲရွကာ ေသြးမ်ားပင္စို႔ထြက္သည္။ မက်င္မိန္ဘယ္လိုမွ မခံနိုင္ရွာေတာ့။



“ခံပါ့မယ္ရွင္……ခံပါ့မယ္…..အမေလးေလး မရိုက္ပါနဲ႔ေတာ့……..နာတယ္…..နာလြန္းလို႔ပါ….မလုပ္ပါနဲ႔ရွင့္…..ႀကိဳက္သလိုသာလုပ္ပါ

ေတာ့။ အား….အား“



ေကာင္းထိုက္က စိုးမင္းကိုလွမ္းမ်က္ရိပ္ျပသည္။ စိုးမင္းေခြးေျခမွထသည္။ ေကာင္းထိုက္က စိုးမင္းကို သားေရက်ာပြတ္လွမ္း

ေပးၿပီး ေခြးေျခေပၚဝင္ထိုင္လိုက္သည္။



“ေဟ့ ေကာင္မေလး ငါ့လီးေပၚလာထိုင္စမ္း“



မက်င္မိန္မွာ က်ာပြတ္ဒဏ္ေၾကာင့္တစ္ကိုယ္လုံးနာၾကင္ကာ အရွိုးရာေတြ ဟိုမွာတစ္ခ်က္၊ သည္မွာတစ္ခ်က္၊ ေသြးစို႔သည့္ေန

ရာကစို႔ႏွင့္ မရႈမလွခံထားရေသာ္လည္း တုံ႔ဆိုင္းမေနရဲရွာ။ ေကာင္းထိုက္ရွိရာသို႔ ခပ္ျမန္ျမန္သြားကာ ေကာင္းထိုက္ေပါင္ေပၚ

တက္ထိုင္လိုက္ရရွာသည္။



“တယ္….ဒီေကာင္မေလး အထာမေပါက္ပဲကိုး။ လီးေပၚထိုင္ဆိုတာ ဒီလိုမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးကြ။ နင့္ေစာက္ပတ္ထဲငါ့လီးႀကီးဝင္

သြားေအာင္ ငါ့ေပါင္ခြၾကားမွာတက္ခြထိုင္ဖို႔ေျပာတာ“



ေကာင္းထိုက္က မက်င္မိန္ကိုေျပာဆိုသင္ျပေပးသည္။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးအရမ္းေၾကာက္ရြံ့တုန္လႈပ္ေနရွာသည္ဟု ျမင္ရ

သည့္အတြက္ ေကာင္းထိုက္အလြန္ေက်နပ္ေနသည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း စိတ္ေကာင္းဝင္ကာ ေျပာဆိုသင္ျပေနျခင္းျဖစ္သည္။

မဟုတ္လၽွင္နရင္းအုပ္၊ ပိတ္ကန္ႏွင့္ ႏွိပ္စက္ဦးမွာေသခ်ာသည္။ မက်င္မိန္မွာ ပါကင္ပိတ္အပ်ိဳစစ္ေလးျဖစ္ရာ ေယာက်ၤားႏွင့္

မိန္းမလိုးၾကတာကိုသိပ္မသိလွေပ။ ဒါေပမယ့္ ေစာက္ပတ္ထဲလီးထိုးသြင္းတာဆိုျခင္းေလာက္ကိုေတာ့သိထားသည္။ မိမိ၏

ေစာက္ပတ္ထဲလီးဝင္ေအာင္လုပ္နိုင္ဖို႔အတြက္ ေကာင္းထိုက္၏လီးကိုအရင္ထုတ္ယူရမည္ကိုလည္း သေဘာေပါက္၏။ ထို႔

ေၾကာင့္ေကာင္းထိုက္ေပါင္ေပၚတက္ခြေနရာမွ အသာဖယ္ဆင္းသည္။ ေကာင္းထိုက္ဝတ္ထားေသာ ေဘာင္းဘီ၏ခြၾကားေန

ရာမွ ဇစ္ကိုဆြဲဖြင့္သည္။ စိုးမင္းသည္ က်ာပြတ္ကိုင္ရင္းအသင့္ေစာင့္ေနရာ မက်င္မိန္၏လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား တုံ႔ေႏွးေႏွးျဖစ္တိုင္း

က်ာပြတ္ျဖင့္လွမ္းရိုက္ေနသည္။ စိုးမင္း၏ရိုက္ခ်က္မ်ားက ေကာင္းထိုက္လိုေတာ့မၾကမ္းတမ္းလွပါ။ အသံျမည္ဟိန္းေအာင္သါ

ျပဳၿပီး ထိခ်က္ကိုေတာ့သိပ္မျပင္းေစေပ။ ဒါေပမယ့္ နာတာကေတာ့နာသည္။ ရိုက္ခံရတိုင္း မက်င္မိန္အားကနဲ အီးကနဲေအာ္ရ

ရွာသည္။



ေဘာင္းဘီဂြၾကားဇစ္ပြင့္သြားၿပီးေသာအခါ လီးႀကီးသည္မတ္ကနဲေထာင္၍တက္လာသည္။ ေကာင္းထိုက္သည္ အတြင္းခံမ

ပါ။ ေဘာင္းဘီတစ္ထပ္ထဲသာဝတ္ထားရာ ဇစ္ဟသြားသည္ႏွင့္အထူးတလည္ထုတ္ယူစရာမလိုပဲ လီးႀကီးက တန္း၍ေပၚလာ

သည္။ အရွည္ဆယ္လက္မေက်ာ္ကာ လုံးပတ္ကလက္ေကာက္ဝတ္ေလာက္ကိုတုတ္သျဖင့္ ႀကီးမားထြားက်ိဳင္းေသာလီးႀကီး

သည္ မက်င္မိန္ကိုမ်က္လုံးျပဴးက်ယ္ဝိုင္းစက္သြားေစသည္။ မက်င္မိန္သာမဟုတ္ပါ ပြဲၾကည့္ေနေသာ တ႐ုတ္မအႀကီး အငယ္ႏွစ္ေယာက္လည္း မ်က္လုံးမ်ားျပဴး

က်ယ္လာသည္။ မက်င္မိန္ကေၾကာက္လန႔္၍ မ်က္လုံးျပဴးသည္။ တ႐ုတ္မႏွစ္ဦးက

ေတာ့ ရမက္စိတ္ႏွင့္မ်က္လုံးျပဴးသည္။



“လီးကို မ်က္လုံးျပဴးၿပီး ၾကည့္မေနနဲ႔။ လာ ငါ့ဖက္ေက်ာေပးၿပီးတက္ခြထိုင္။ ေစာက္ပတ္ထဲလီးဝင္ေအာင္သြင္းယူ“



ေကာင္းထိုက္ကမက်င္မိန္ကိုေျပာျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း တ႐ုတ္မႏွစ္ေယာက္ပါၾကားၾကရကာမိမိတို႔ကိုေျပာသလိုလိုထင္လ်က္

ရင္ေတြဘာေတြခုန္လာၾကသည္။ သူတို႔သည္ ရာဂႂကြယ္၍ ရမက္ထန္ေသာမိန္းမေတြျဖစ္ရာ လီးတန္ႀကီးႀကီးတုတ္တုတ္ႀကီး

ကို ျမင္ရေတာ့ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားလာၾကရေလသည္။ မက်င္မိန္သည္ ေကာင္းထိုက္၏ရင္ဘတ္တြင္ေနာက္ေက်ာကပ္ကာ

တက္ခြထိုင္ရသည္။ ေကာင္းထိုက္က ေကာင္မေလး၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးကိုခပ္ကားကားျဖစ္ေအာင္ လက္ျဖင့္ကိုင္၍ဆြဲ၍ျဖဲေပးလိုက္သည္။

ေပါင္ကားၿပီး အဖုတ္ျပဲအာလာသည္။ ျပဲအာေနေသာအဖုတ္ေအာက္တည့္တည့္တြင္ေတာ့ မတ္ေတာင္ေနေသာလီးေခ်ာင္းႀကီး။



ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး မက်င္မိန္မွာ အညာသားေကာင္းထိုက္၏ ရင္ဖက္တြင္ေနာက္ေက်ာကပ္ကာ ေပါင္ခြၾကားေပၚ ခပ္ကြကြက

ေလးထိုင္လ်က္မက်တက်ရွိေန၏။ အဝတ္အစားတစ္ထိုတစ္ထြာမၽွပင္မရွိသည့္ မက်င္မိန္၏ပ်ိဳမ်စ္ႏုနယ္ေသာကိုယ္လုံးသည္

ဝင္းမြတ္ေဖြးအု၍ေနသည္။ နို႔အုံ၊ တင္ပါး၊ ေပါင္လုံးတို႔သာမက ေပါင္တန္ႀကီးႏွစ္ခုကို ေကာင္းထိုက္က ဆြဲကားထားေသာ

ေၾကာင့္ ေပါင္ျပဲကားၿပီး ေပါင္ရင္းခြၾကားမွေစာက္ဖုတ္ကလည္း အျပဴးသားေပၚ၍ေနသည္။ ေဘာင္းဘီခြၾကားဇစ္ျဖဳတ္ထား

သည့္ေနရာမွ ထိုးေထာင္တက္ေနသည့္ ေကာင္းထိုက္၏ဆယ္လက္မေက်ာ္ရွည္ကာ လက္ေကာက္ဝတ္ေလာက္တုတ္ေသာ

လီးတန္ႀကီးက မည္းနက္ေနလၽွက္ ျဖဴႏုေသာရွမ္းတ႐ုတ္မေစာက္ဖုတ္ေဖြးေဖြးေလး၏ ေအာက္နားဆီတြင္ အသည္းယားဖြယ္

ရာရွိေနသည္။ သူတို႔၏မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ရွိေနေသာ “ပြဲၾကည့္သူ“ ငါးေယာက္အေနျဖင့္ အလြန္ကိုထင္ရွားေကာင္းမြန္

လွေသာ ရမက္ေဇာႂကြဖြယ္ရာျမင္ကြင္းက်ယ္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္ေနေပသည္။ စိုးမင္းက သားေရက်ာပြတ္ကိုကိုင္ကာ အနီးအနား

တြင္အသင့္ရွိေန၏။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး ဂ်စ္ကန္ကန္လုပ္သည္ႏွင့္ က်ာပြတ္စာေကာင္းေကာင္းအမိခံရေပမည္။ ေစာေစာပိုင္း

က ရိုက္ႏွက္ထားမႈမ်ားေၾကာင့္ က်င္မိန္၏ကိုယ္ေပၚတြင္အရွိုးရာမ်ားထင္၍ေနသည္။ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ဆိုလၽွင္ ေသြးမ်ား

ပင္စို႔၍ေနသည္။



က်င္မိန္မွာ ယင္ဖိုမၽွမသန္းဖူးေသးေသာ အပ်ိဳစစ္စစ္ကေလးျဖစ္ေပရာ တစ္စိမ္းေယာက်ၤားႀကီးတစ္ေယာက္လိုးတာခံရမွာ

အလြန္ကိုဝန္ေလး၍ေနသည္။ စိတ္လႈပ္ရွားမႈလည္းအတန္အသင့္ရွိသည္။ ေၾကာက္စိတ္ကေတာ့ပို၍လြန္ကဲေနသည္။ ထို႔ျပင္

လိုးရသည္ကလည္း ထိုလူႀကီးႏွင့္ႏွစ္ေယာက္ထဲ အိပ္ခန္းထဲတြင္မဟုတ္။ ထိုင္ခုံမ်ားျဖင့္ က်က်နနထိုင္ကာၾကည့္ေနၾကေသာ

ပြဲၾကည့္သူငါးေယာက္ႏွင့္ စိုးမင္းတို႔၏မ်က္ေစ့ေရွ႕ေမွာက္တြင္မို႔ တကယ့္ကိုရွက္ရြံ့ဖြယ္ရာေကာင္းလွသည္။ ဒါေပမယ့္ သူမက်

ေရာက္ေနရသည့္ အေျခအေနကေတာ့ သူမအေပၚလြန္စြာဆိုးဝါးလွသည္။ ဘယ္လိုမွျငင္းပယ္နိုင္ခြင့္မရွိ။ လိုးကိုလိုးရမည္။

လိုးရမည္ဆိုျခင္းထက္ သူမ်ားေတြၾကည့္နိုင္ရန္ ျမင္နိုင္ရန္လိုးျပရမည္ဆိုပါကပို၍မွန္ကန္ေပလိမ့္မည္။ ယခုပင္လၽွင္ သူမ၏

တစ္သက္လုံး ဖုံးကာထားသမၽွ (က်င္မိန္သည္ ေရခ်ိဳးရာတြင္ပင္ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ တစ္ခါမၽွမခ်ိဳးဖူးခဲ့ပါ) တစ္ကိုယ္လုံးသည္

ဤအခန္းထဲတြင္ ရွိေနၾကသူမ်ား မ်က္ေစ့အရသာခံၾကည့္စရာျဖစ္လၽွက္ ေစာက္ဖုတ္ကလည္းျပဲကာျပဴးေနၿပီး ဤအဖုတ္ထဲ

လီးေခ်ာင္းမည္းနက္နက္ႀကီးထိုးဝင္လာသည္ကိုလည္း အားပါးတရၾကည့္ေနလိမ့္ဦးမည္။



သူမအေနျဖင့္ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ပထမဆုံးအႀကိမ္အလိုးခံရမည့္လီးႀကီးကလည္း တုတ္ခိုင္ႀကီးမားလြန္းလွေပရာ ရွမ္းတ႐ုတ္မ

ေလးမွာအေတာ္ပင္လန႔္၍ေနရွာသည္။ အရမ္းနာမွာပဲဟု ေတြးေၾကာက္သည္။ ဒါႀကီးထိုးသြင္းလိုက္လၽွင္ မိမိ၏ဥစၥာေလးကြဲ

ျပဲထြက္သြားမည္လားဟုစိုးရိမ္သည္။ ေကာင္းထိုက္သည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ေပါင္တန္ႏွစ္ခုကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္

ကာဆြဲျဖဲ၍ ခပ္မမေလးသာျပဳေပးထား၏။ သူ႔လီးႀကီးကိုမူ လက္ျဖင့္ကိုင္၍ ေကာင္မေလး၏ေစာက္ဖုတ္တြင္ေတ့ေထာက္ျခင္း

ဘာျခင္းေတြလုပ္မေပး။ လီးကိုသည္အတိုင္းသာေထာင္ေပးထားသည္။ တစ္ခါမၽွအလိုးမခံဖူးေသးေသာ က်င္မိန္ခမ်ာမွာမူ

ေကာင္းထိုက္ကတက္ခြထိုင္ဆိုလို႔သာ တက္ခြလိုက္ရသည္။ ဘာဆက္လုပ္ရမည္မွန္းမသိ။ လိုးသည္ဆိုသည္မွာ ေစာက္ပတ္

ထဲလီးသြင္းျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းသိေသာ္လည္း (ရွက္ရြံ့ေၾကာက္လန႔္ပူပန္စိုးရိမ္သည့္စိတ္ေတြကလည္းမ်ားျပားေနေပရာ)ေကာင္း

ထိုက္၏လီးေခ်ာင္းႀကီးကိုလက္ျဖင့္ကိုင္ကာ မိမိအဖုတ္ဝတြင္ ေတ့ကပ္ၿပီးတင္ပါးဆုံႀကီးေအာက္သို႔ဖိကပ္ခ်လၽွက္ လီးဝင္လာ

ေအာင္သြင္းယူရမည္ဆိုေသာ သေဘာကိုလည္းနားမလည္ရွာပါ။ မေတြးမိရွာပါ။ လုပ္မေပးတတ္ရွာပါ။



“ေဟ့ သည္အတိုင္းႀကီးကြတတနဲ႔ၿငိမ္ထိုင္မေနနဲ႔။ လီးသြင္းယူပါေတာ့လား။ ေတာက္…..“



ေကာင္းထိုက္ကခပ္ေငါက္ေငါက္ေျပာဆိုေတာက္ေခါက္ကာ မက်င္မိန္၏ညာဖက္ေပါင္တြင္းေၾကာကို ခပ္နာနာေလးလိမ္ဆြဲ

သည္။ စိုးမင္းကလည္း က်င္မိန္၏ညာဖက္နို႔အုံကို သားေရက်ာပြတ္ျဖင့္ အဖ်ားခတ္ထိမိေအာင္ရႊမ္းကနဲျဖတ္ရိုက္သည္။



“အမေလး ေလး…..နာလွခ်ည္ရဲ့ မလုပ္ၾကပါနဲ႔ရွင့္။ ကၽြန္မလုပ္ေပးပါ့မယ္“



“လုပ္ေလ လီးသြင္းယူ…..“



“ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့“



ဟုတ္ကဲ့ဟုဆိုရေသာ္လည္း ဘယ္လိုသြင္းယူရမွန္းမသိသည့္အတြက္ မက်င္မိန္မွာဘာမၽွမလုပ္တတ္။ သည္ေတာ့ ေပါင္တြင္း

ေၾကာအလိမ္ခံရျပန္သည္။



“အား…..အား…….နာတယ္……..နာတယ္………..။ ကၽြန္မဘယ္လိုသြင္းယူရမွန္မသိလို႔ပါရွင့္။ အား အား ေျပာျပေပးပါ။

ေျပာသလိုလုပ္ေပးပါ့မယ္ မရိုက္ပါနဲ႔ေတာ့ အား…..အား“



ေကာင္းထိုက္ကခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေပါင္တြင္းေၾကာဆြဲလိမ္ေနေလရာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးမွာတြန႔္လိမ္ေအာ္ဟစ္ရင္း မိမိဘာလုပ္ရ

မွန္းမသိ၍လုပ္မေပးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ငိုသံပါႀကီးႏွင့္ေျပာဆိုေတာင္းပန္ေနရွာသည္။ ဤျဖစ္ရပ္သည္ ေကာင္းထိုက္ကိုအလြန္

အားရေက်နပ္ေစကာ ရမက္စိတ္လည္းထန္သည္ထက္ ထန္လာေစသည္။ “က်င္ေမရိန္“ကိုလည္း ပို၍သတိရလာသည္။

ေကာင္းထိုက္တစ္ေယာက္ ဇာတိရပ္ရြာမွထြက္ခြာကာ ပင္ပန္းၾကမ္းတမ္းလွေသာ ေက်ာက္တူးသမားဘဝသို႔ေရာက္ရျခင္း၊

မိန္းမမ်ားကို (အထူးသျဖင့္ ရွမ္းတ႐ုတ္မငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးမ်ားကို) ရိုက္ႏွက္ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္ကာ အနိုင္အထက္ျပဳမူမႈ

ျဖင့္ ကာမစည္းစိမ္စိတ္အျပင္းအထန္နိုးႂကြအရသာေတြ႕ရျခင္းတို႔သည္ က်င္ေမရိန္ဆိုေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္

ျဖစ္ခဲ့သည္ဟု ဆိုနိုင္ေပသည္။



“ငါ့လီးႀကီးကို နင့္လက္ေခ်ာင္းျဖဴျဖဴႏုႏုေလးေတြနဲ႔ကိုင္ၿပီး နင့္ေစာက္ပတ္ေဖြးေဖြးေလးမွာေတ့ေထာက္၊ ၿပီးရင္ နင့္ဖင္အိအိ

ႀကီးကို ေအာက္ဖိခ်လိုက္။ ေဘးေခ်ာ္မထြက္ေစနဲ႔ေနာ္။ ေခ်ာ္ထြက္ရင္ေတာ့ ေဟာဒီလိုအလုပ္ခံရမယ္။“



စကားဆုံးသည္ႏွင့္ေကာင္းထိုက္သည္ က်င္မိန္၏ဘယ္ညာေပါင္တြင္းေၾကာႏွစ္ခုလုံးကိုတစ္အားလိမ္ဆြဲလိုက္ရာ ရွမ္းတ႐ုတ္

မေလးခမ်ာ အားကနဲ အားကနဲ နာၾကင္စြာေအာ္ဟစ္လိုက္ရရွာေလသည္။ ေကာင္းထိုက္သည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ အပ်ိဳစစ္

စစ္ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးကို ပါကင္ဖြင့္ကာ မိမိ၏လီးေခ်ာင္းႀကီးတိုးဝင္သြားေတာ့မည့္အခ်ိန္ကို အသာမွိန္းကာေစာင့္

ရင္း က်င္ေမရိန္ႏွင့္မိမိျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္အေၾကာင္းမ်ား ျပန္ေျပာင္းစဥ္းစားေနေလသည္။ အျဖစ္ေတြကၾကာေတာ့ၾကာခဲ့ပါၿပီ။

ဒါေပမယ့္ ေကာင္းထိုက္၏စိတ္ထဲမွာေတာ့ မေန႔တစ္ေန႔ကလိုပင္မွတ္ထင္ေနေပေသးသည္။ ေကာင္းထိုက္အဖို႔တစ္မ်ိဳး စိတ္

အာ႐ုံလႈပ္ရွားေစသည္မွာ ယခု သူအနိုင္က်င့္ႏွိပ္စက္၍ကာမအရသာယူေနေသာ က်င္မိန္သည္ က်င္ေမရိန္လိုရွမ္းတ႐ုတ္မ

စစ္စစ္ေလးျဖစ္႐ုံသာမက နာမည္ခ်င္းပါ ခပ္ဆင္ဆင္တူေနမႈျဖစ္သည္။ ဒါကလည္း က်င္ေမရိန္ကိုပို၍သတိတရျဖစ္စရာအ

ေၾကာင္းတစ္ခုပါပဲ။



ေကာင္းထိုက္ႏွင့္က်င္ေမရိန္တို႔သည္ တစ္လမ္းတည္းသားငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ။ အသက္အရြယ္ခ်င္းကလည္း မတိမ္းမယိမ္း

ငယ္စဥ္တုန္းကေတာ့ သူငယ္တန္းေက်ာင္းအတူတူတက္ကာ ရင္းႏွီးခင္မင္ခဲ့ၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ က်င္ေမရိန္အပ်ိဳေပါက္ျဖစ္

လာသည္ႏွင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကအေနေဝးသြားခဲ့ၾကသည္။ ေလးတန္းအေရာက္တြင္ ေကာင္းထိုက္ေက်ာင္းမွထြက္လိုက္ရ

သလို က်င္ေမရိန္လည္း ေက်ာင္းေျပာင္း၍သြားသည္။ ေကာင္းထိုက္ ေက်ာင္းထြက္လိုက္ရသည္က မိခင္မုဆိုးမႀကီးကိုကူ၍

အေၾကာ္ေရာင္းေပးဖို႔။ က်င္ေမရိန္ေက်ာင္းေျပာင္းသြားသည္ကေတာ့ သူ႔မိဘစီးပြားတက္ကာအလီႀကီးရ၍ ခ်မ္းသာလာေသာ

ေၾကာင့္ အေကာင္းဆုံးေက်ာင္းသို႔ေျပာင္းေပးလိုက္ျခင္းပင္။ က်င္ေမရိန္တို႔အေနအထားသည္လည္း ေန႔ခ်င္းညခ်င္းပင္ေျပာင္း

လဲသြားသည္။ ခပ္စုတ္စုတ္အိမ္ကေလးကိုဖ်က္ကာ ႏွစ္ထပ္တိုက္ႀကီးေဆာက္သည္။ ၿခံက်ယ္က်ယ္ရလို၍ ေဘးဖက္အနီးအ

နားက ေျမကြက္ေတြကိုႀကိဳက္ေစ်းေပးကာဝယ္ယူလိုက္သည္။



ၿခံက်ယ္က်ယ္ ႏွစ္ထပ္တိုက္ႀကီးဟီးေနေအာင္ေဆာက္လုပ္ထားသည့္အေပၚတြင္ရွိေနေသာ က်င္ေမရိန္ႏွင့္မုဆိုးမအေၾကာ္

သည္ သားေကာင္းထိုက္တို႔ဘဝ မိုးႏွင့္ေျမလိုကြာျခားသြားသည္။ က်င္ေမရိန္၏မိဘမ်ားသည္ ယခင္ကရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးေတြလို

ပင္အဖက္မလုပ္ေတာ့။ လူဂုဏ္တန္အသိုင္းအဝိုင္းႏွင့္သာ ေပါင္းသင္း၍ေနသည္။ က်င္ေမရိန္ကေတာ့ ေကာင္းထိုက္ကိုအ

ဖက္လုပ္ပါေလေသးသည္။ ဒါေပမယ့္ အရင္တုန္းကလို တန္းတူရည္တူ သူငယ္ခ်င္းသေဘာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ပါ။ ခိုင္းစရာရွိ

သည္မ်ားကို ေခၚ၍ခိုင္းေစျခင္းမ်ိဳးေတြသာျဖစ္သည္။ ခိုင္းသည့္အတြက္အခေၾကးေငြေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေပးပါသည္။

ေကာင္းထိုက္အေနျဖင့္မူ ေငြေၾကးရသည္ထက္ တစ္ေန႔တစ္ျခားလွေသြးႂကြယ္လာေလေသာ က်င္ေမရိန္အလိုက် အစစလုပ္

ေပးေနရသည္ကိုပင္ေပ်ာ္ရႊင္၍ေနသည္။



ေကာင္းထိုက္(၁၅)ႏွစ္သားအရြယ္တြင္ အေမမုဆိုးမသည္ ဘဝအထုအေထာင္းဒဏ္မ်ားေၾကာင့္ေသဆုံးသြားခဲ့သည္။ ေဆြနီး

မ်ိဳးစပ္လည္းမရွိေသာ ေကာင္းထိုက္မွာတစ္ေကာင္ႂကြက္အျဖစ္က်န္ေနခဲ့ရာ က်င္ေမရိန္၏ မိဘမ်ားက ေကာင္းထိုက္ကိုသူတို႔

ၿခံဝင္းထဲတြင္ရွိ အေစခံတန္းလ်ားလိုအိမ္ငယ္ေလးတြင္လာေနေစသည္။ အိမ္ႀကီး၏ေတာက္တိုမယ္ရအလုပ္မ်ားကိုလုပ္ဖို႔ခိုင္း

သည္။ သူတို႔၏စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကလည္းက်ယ္ျပန႔္ေနၿပီး ဧည့္သည္ေပါင္းစုံဝင္ထြက္ေနၾကေလရာ ေတာက္တိုမယ္ရဆို

ေသာ္လည္း အလုပ္ႏွင့္လက္မျပတ္ရေအာင္ျဖစ္ေနသည္။ ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္း ပင္ပန္း လွပေၾကာ့ရွင္းေနေလေသာ က်င္ေမရိန္ကိုျမင္ေတြ႕ေန(အေဝးမွလွမ္းျမင္

ရျခင္းမ်ိဳးကမ်ားပါသည္)ရျခင္းကပင္လၽွင္ ေကာင္းထိုက္အတြက္ အေမာေျပစရာ

ျဖစ္သည္။ ေကာင္းထိုက္သည္ က်င္ေမရိန္ကိုႀကိတ္ကာတစ္ဖက္သတ္လည္းခ်စ္ေနမိၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဘဝအေျခအေနခ်င္းက မိုးႏွင့္ေျမေလာက္ကြာျခားသည္မို႔

သူ႔ခ်စ္စိတ္ကိုႀကိတ္မွိတ္၍သာမ်ိဳသိပ္ေနခဲ့ရေလသည္။ သူအမ်ားဆုံးလုပ္နိုင္သည္က က်င္

ေမရိန္ကိုခိုး၍ၾကည့္မႈမ်ားသာျဖစ္ေပသည္။



အထူးသျဖင့္ က်င္ေမရိန္အားကစားေလ့က်င့္သည္ကိုေခ်ာင္း၍ၾကည့္ရျခင္းသည္ ေကာင္းထိုက္အဖို႔မက္ေမာဖြယ္ရာ အ ေကာင္းဆုံးျဖစ္ေပသည္။ က်င္ေမရိန္၏

ကာယေလ့က်င့္မႈမ်ားျပဳလုပ္ရာေနရာမွာ ပင္မအိမ္ႀကီး၏ေနာက္ဖက္ မီးဖိုေခ်ာင္ႏွင့္

မလွမ္းမကမ္းတြင္သီးသန႔္ရွိသည္။ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝလွေသာ သူေဌးသမီးမို႔ ကာယအားကစားေလ့က်င့္ရာေနရာကိုပင္ အိမ္ငယ္ေလးတစ္ခုသဖြယ္လွပသပ္ရပ္စြာ

ေဆာက္လုပ္ထားသည္။ မသိသူမ်ားဆိုလၽွင္ သီးသန႔္အပန္းေျဖရန္ေဆာက္လုပ္

ထားေသာ တစ္ထပ္တိုက္ပုကေလးတစ္ခုဟုပင္ထင္ၾကေပလိမ့္မည္။ ထိုအိမ္ထဲတြင္ မိန္းကေလးမ်ားကိုယ္ကာယအလွပ

ေတာင့္တင္းေၾကာ့ရွင္းအခ်ိဳးက်ေစရန္ ေလ့က်င့္ရသည့္အားကစားအေထာက္အကူပစၥည္းေတြ ျပည့္ျပည့္စုံစုံပင္ရွိသည္။ ယေန႔ေခတ္စားလာေသာ ေအရိုးဗစ္အား

ကစား အကေလ့က်င့္မႈကို က်င္ေမရိန္ကထိုအခ်ိန္ကပင္လုပ္ေနခဲ့သည္။ က်င္ေမရိန္

ကာယအလွေလ့က်င့္ရာတစ္ထပ္တိုက္ပုေလးသည္ ေကာင္းထိုက္ေနရေသာအိမ္ငယ္ေလးႏွင့္သိပ္မေဝးပါ။ ၿပီးေတာ့သည္ေန

ရာသည္ က်ယ္ဝန္းေသာၿခံႀကီး၏အေနာက္ဖက္ပိုင္းမို႔ ပို၍သီးသန႔္က်သည္။ အျပင္လူမ်ားအေရာက္အေပါက္မရွိ။ အိမ္သား

မ်ားႏွင့္ အိမ္၏အလုပ္သမားမ်ားတို႔ပင္လာခဲသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေကာင္းထိုက္အေနႏွင့္ က်င္ေမရိန္၏ေကာ့ေကာ္ကန္ကား၊ အားကစားေလ့က်င့္မႈမ်ားကို မည္သူမၽွမ

သိေအာင္ေခ်ာင္ေျမာင္းၾကည့္ရႈနိုင္ခဲ့သည္။ မိမိမ်က္ေစ့ေအာက္တြင္ပင္ တစ္ေန႔တစ္

ျခား ေတာင့္တင္းအခ်ိဳးက်လာေသာ က်င္ေမရိန္၏ကာယအလွမ်ားကိုအားရစဖြယ္ရႈျမင္ေနရေလသည္။



ေကာင္းထိုက္(၁၈)ႏွစ္အရြယ္ျပည့္သည့္ေန႔တြင္မူ ႀကီးမားေသာကံၾကမၼာအလွည့္အေျပာင္းတစ္ခုျဖစ္ေပၚခဲ့ေလသည္။ ထိုေန႔ ကလည္းထုံးစံအတိုင္းပင္ ညေနေစာင္း

ကာယအလွေလ့က်င့္ေနေသာက်င္ေမရိန္ကို ေကာင္းထိုက္ကအသာပင္ေခ်ာင္ေျမာင္း

၍ၾကည့္ေနခဲ့ေလသည္။



ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးက်င္မိန္သည္ ေကာင္းထိုက္သင္ျပခိုင္းေစသည့္အတိုင္း တေသြမတိမ္းပင္လိုက္နာလုပ္ေဆာင္ေပးရရွာ

ေလသည္။ ေကာင္းထိုက္၏မတ္ေတာင္ေနေသာလီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီးကို လက္ကေလးျဖင့္မရဲတရဲဆုပ္ကိုင္ကာ သူမ၏

ေစာက္ပတ္တြင္ဆြဲယူေတ့ကပ္ထားသည္။ ပူေႏြးမာေတာင္တုတ္ခိုင္ေလေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးကိုထိေတြ႕ကိုင္တြယ္ရမႈေၾကာင့္

က်င္မိန္ ရင္တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနသည္။ အဖုတ္ဝတြင္ေတ့ကပ္လိုက္ေသာအခါတြင္မူ ဖိုမသဘာဝထိေတြ႕မႈသေဘာအရ က်င္မိန္

တစ္ကိုယ္လုံးၾကက္သီးမ်ားပင္ဖ်န္းကနဲထသည္။ ဤအေခ်ာင္းႀကီး မိမိ၏အေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲထိုးသြင္းယူရလၽွင္အရမ္း

နာမွာပဲဟုေတြးကာအလြန္ေၾကာက္ေနသည္။ အလိုးမခံဖူးေသးေသာ အပ်ိဳရိုင္းေလးမို႔လည္း စိတ္ကမရဲ။ ရမက္စိတ္အတန္အ

သင့္နိုးႂကြေနၿပီျဖစ္သည့္တိုင္ ေၾကာက္စိတ္ကပိုကဲေနသည္။ မလုပ္လိုေသာ္လည္း မျငင္းနိုင္သည့္အေျခအေနမို႔ က်င္မိန္သည္

အံကိုခဲကာမိမိကိုယ္မိမိအားေပးၿပီး တင္ပါးေအာက္သို႔အသာေလးစမ္းကာဖိခ်ၾကည့္လိုက္သည္။



လီးဒစ္ႀကီး၏အဖ်ားပိုင္းေစာက္ေခါင္းထဲသို႔တစ္ရစ္ စီးပိုင္စြာတိုးဝင္လာေလရာ စစ္ကနဲနာသလို ရင္ထဲလည္းဒိန္းကနဲခုန္လ်က္

ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ႏႈတ္ဖ်ားမွလည္း“အို“ဟူ၍ ေရရြတ္သံေလးေပၚလာသည္။ နာလို႔ညည္းသံလား၊ ေၾကာက္၍ေအာ္မိသံ

လား၊ ရင္ဖိုသြား၍ပြင့္ထြက္လာလားဆိုသည္ကို က်င္မိန္ကိုယ္တိုင္ပင္ေဝခြဲပိုင္းျခားျခင္းမျပဳနိုင္ပါ။ သူမအေနျဖင့္ ထိုခံစားမႈ၊ သုံး

မ်ိဳးလုံးကိုေရာႁပြန္းကာခံစားေနရေလသည္ကေတာ့အမွန္။ က်င္မိန္သည္ ေခတၱမၽွတုံ႔ဆိုင္းဆိုင္းျဖစ္ေနေသး၏။ အဖ်ားပိုင္းတိုး

ဝင္လာသည့္ လီး၏ထိေတြ႕မႈကိုေတာ့အပီကိုခံစားေနရ၏။ ေစာက္ေခါင္းဝတြင္တစ္ဆို႔ဆို႔ႏွင့္ နာလည္းနာ၊ ရင္လည္းခုန္။

အို…..ဘယ္လိုႀကီးမွန္းမသိပါ။ သို႔ေသာ္ ေကာင္မေလးသည္ၾကာၾကာေတာ့တုံ႔ဆိုင္းမေနရဲရွာ။ ေကာင္းထိုက္ကေပါင္တြင္းေၾကာ

ဆြဲလိမ္မွာႏွင့္ စိုးမင္းကက်ာပြတ္ႏွင့္ ျဖတ္ရိုက္မွာကိုအလြန္ပင္ေၾကာက္လွေသာေၾကာင့္ဆက္၍ဖိခ်လိုက္ရျပန္သည္။ ေစာေစာ

ကထက္ေတာ့ပိုေႏွးသည္။ ဒါေပမယ့္အဖ်ားဝင္ကာလမ္းေၾကာင္းေျဖာင့္ေနၿပီျဖစ္ရာ လီးဒစ္ျပဲလန္ႀကီးသည္ ေစာက္ေခါင္းေပါက္

ေလးထဲသို႔တစ္၍တိုးဝင္သည္။



“အား……ဟင့္….ဝင္သြားၿပီ“



က်င္မိန္၏ပါးစပ္မွေရရြတ္သံေလးထြက္သြားျပန္သည္။ ဒစ္ျပဲလန္ႀကီးတစ္၍တိုးဝင္လာသည္ကိုသိလိုက္သည္တြင္ ေကာင္မ

ေလးသည္ ပါးစပ္မွအလိုအေလၽွာက္လႊတ္ကနဲထြက္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသို႔ေျပာဆိုရန္ေတာ့ လုံးဝရည္ရြယ္ခ်က္မရွိပါ။

လႊတ္ကနဲေျပာထြက္ၿပီးမွအရမ္းရွက္သြားေလရာ ရွမ္းေသြးမ်ားလႊမ္းလ်က္ ေဖြးႏုေသာတစ္ကိုယ္လုံးပန္းႏုေရာင္ပင္သန္း၍သြား

ေလသည္။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးအရမ္းရွက္ရြံ့သြားေၾကာင္းကို အားလုံးသိျမင္နိုင္သည္။



“အသာခပ္ျဖည္းျဖည္းဆက္ဖိခ်ၿပီးသြင္းယူ။ နင့္အဖုတ္ထဲက အပ်ိဳေမွးပါးကိုလီးနဲ႔ေထာက္မိရင္ ရပ္….“



ေကာင္းထိုက္က ထိုသို႔ေျပာၿပီး က်င္မိန္၏ခါးေလးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ညႇပ္ကာကိုင္ၿပီးထိန္းေပးသည္။ ေကာင္မေလးကတင္

ဆုံႀကီးကိုအသာျဖည္းျဖည္းဖိခ်ေသာအခါ ေကာင္းထိုက္ကခါးကိုကိုင္ကာထိန္း၍မေပးသည္။ ယခုပြဲတြင္ ေကာင္းထိုက္တို႔အ

ေနျဖင့္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးက်င္မိန္ကို အပ်ိဳေမွးစုတ္ျပတ္ေပါက္ျပဲသြားသည္အထိ ေစာက္ပတ္ကိုလိုးဖို႔မလိုအပ္ပါ။ ေစာက္ပတ္

ထဲလီးတိုးဝင္သြားမႈကို သည္ခ်ာတိတ္မသိရွိ႐ုံသာ လီးကိုုထိုးသြင္းေပးျခင္းျဖစ္၏။ သူတို႔အေနျဖင့္ က်င္မိန္၏ပါးစပ္ႏွင့္ဖင္ေပါက္

ကိုသာ အပ်ိဳရည္ပ်က္သြားေအာင္ ရက္ရက္စက္စက္လိုးေပးၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွအပ်ိဳအေမွးပါးကိုေတာ့ သည္

အတိုင္းဖုံးအုပ္ေနလ်က္သားရွိေနေအာင္ထားေပးၿပီး ပါကင္ဖြင့္လိုးခ်င္သူ သူေဌးႀကီးမ်ားထံမွေၾကးေကာင္းေကာင္းေတာင္းယူ

ကာ က်င္မိန္၏အပ်ိဳရည္ကိုေစ်းႀကီးႀကီးျဖင့္ ေရာင္းခ်မည္ျဖစ္သည္။



ဖင္ႏွင့္ပါးစပ္ကိုအျပတ္လိုးျခင္းႏွင့္ အပ်ိဳအေမွးပါးကိုထိမိ႐ုံ လီးသြင္းေပးျခင္းတို႔မွာ မက်င္မိန္ကိုက်ဴံးသြင္းထိန္းခ်ဳပ္ယူသည့္

ပရိယာယ္မ်ားဟုဆိုနိုင္သည္။ က်င္မိန္အေနျဖင့္သည္အျဖစ္မ်ားၾကဳံရၿပီးသည့္ေနာက္ အေပ်ာ္မယ္အျဖစ္က်ိဳးႏြံစြာလုပ္ေဆာင္

သြားရေတာ့မည္မလြဲပါ။ အပ်ိဳအေမွးပါးဆိုတာ ဘာကိုေခၚမွန္းက်င္မိန္ေရေရရာရာမသိပါ။ ေကာင္းထိုက္၏ေျပာစကားအရ

ယခုလီးေခ်ာင္းဆိုတာႀကီး ထိုးသြင္းေနသည့္ မိမိ၏အဖုတ္အေခါင္းေပါက္တစ္ေနရာရာတြင္ ဖုံးအုပ္လၽွက္သားရွိေနမည္ဟူ၍

သာ မွန္းဆနားလည္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအေမွးစုတ္ေပါက္သြားျခင္းသည္ အပ်ိဳရည္ပ်က္ရမႈျဖစ္တာလား၊ လီးကိုေစာက္ပတ္

ထဲထိုးသြင္းသည္ႏွင့္ အပ်ိဳရည္ပ်က္ၿပီးျဖစ္တာလားကိုေတာ့ သို႔ေလာ သို႔ေလာ ေတြးေတာ၍ေနမိသည္။ မိမိတင္ပါးႀကီးေအာက္

သို႔အသာဖိခ်မႈႏွင့္အတူ မိမိ၏အဖုတ္ထဲသို႔တျဖည္းျဖည္းခ်င္းတိုးဝင္လာေသာ လီးႏွင့္တစ္စုံတစ္ခုထိမိမည့္အေနအထားကို

က်င္မိန္အထူးပင္အာ႐ုံစိုက္ကာ ဂ႐ုျပဳ၍ေနသည္။ ဤတြင္ အဖုတ္ထဲလီးတိုးဝင္ထိေတြ႕မႈပို၍အပီခံစားရသည္။ ဤခံစားမႈသည္

ရမက္အရသာကိုပို၍ေကာင္းမြန္ရွိန္းဖိန္းေစရာ က်င္မိန္တစ္ေယာက္အနိုင္အထက္ျပဳခံရမႈႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းေလးထဲသို႔ လီးႀကီးတိုးဝင္လာ၍ က်ိန္းစပ္နာၾကင္ကာ ေမာေနမႈတို႔ကိုပင္ သတိမမူနိုင္သလိုျဖစ္ေနသည္။



ဆယ္လက္မေက်ာ္ရွည္သည့္ လီးေခ်ာင္းႀကီး ေလးလက္မခန႔္တိုးဝင္သြားၿပီးေသာအခါတြင္ေတာ့ လီးတန္ထိပ္ဖ်ားပိုင္းသည္

က်င္မိန္၏အပ်ိဳအေမွးပါးကိုသြား၍ထိမိသည္။ ဤသို႔ထိမိျခင္းကို က်င္မိန္ေရာ ေကာင္းထိုက္ပါခံစားသိရွိလိုက္ၾက၏။



“ေဟာ……“



က်င္မိန္၏ပါးစပ္မွေယာင္ရမ္းေျပာဆိုသံေပၚသည္။ တင္ပါးႀကီးဖိခ်ေနမႈလည္း ရပ္တန႔္သည္။ ေကာင္းထိုက္ကလည္း တင္ပါး

ဆုံႀကီးေအာက္သို႔ပို၍ပိက်မလာေစရန္ ခါးကိုခပ္တင္းတင္းကိုင္မ ထိန္းေပးလိုက္သည္။ ဤသို႔ရပ္တန႔္ကာ ႐ုပ္ေသမ်ားလိုျဖစ္

သြားမႈႏွင့္ က်င္မိန္၏ပါးစပ္မွေရရြတ္သံေပၚလာမႈတို႔သည္ အပ်ိဳအေမွးပါးကို လီးျဖင့္ထိေထာက္မိၿပီျဖစ္ေၾကာင္းအခ်က္ျပသလို

ျဖစ္သည္။ ၾကည့္ေနၾကသူတို႔အေနျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲျမဳပ္ဝင္ေနေသာ လီး၏အေျခအေနကိုမ်က္စိျဖင့္ေသေသခ်ာခ်ာမျမင္ရ

ေသာ္လည္းဘယ္အေနအထားမ်ိဳးရွိေနၿပီဆိုျခင္းကို စိတ္အာ႐ုံတြင္နားလည္ၾကကာ အနည္းငယ္စိတ္လႈပ္ရွားကုန္ၾကေလသည္။



“အပ်ိဳအေမွးပါးကို ငါ့လီးႀကီးေထာက္မိေနၿပီလား“



“ဟို……ဟို“



ေကာင္မေလးအေျပာရခက္ေနသည္။



“ေမးေနတာေျဖေလ၊ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ“



ေကာင္းထိုက္က ခပ္ေငါက္ေငါက္ေမးလိုက္သည္။ စိုးမင္းကလည္း က်ာပြတ္သံတစ္ခ်က္ေပးသည္။ ထိေအာင္ေတာ့မရိုက္ပါ။



“ေထာက္မိေနပါၿပီရွင့္……ေထာက္မိေနပါၿပီ“



ေကာင္မေလးအလန႔္တၾကားေျပာခ်လိုက္ရရွာသည္။



“ငါ့လီးလည္းအေတာ္ဝင္ေနတယ္။ သိရဲ့လား။“



“ဟုတ္…..ဟုတ္ကဲ့“



“ဘယ္လိုမ်ိဳးသိတာလဲ“



“ဟို…..အဟြာမွာတစ္ဆို႔ျပည့္ၾကပ္ေနတာခ်ည္းကိုး….“



“ခံရတာေကာင္းလား“



“ကၽြန္မ မသိပါဘူးရွင္…..“



“အဖုတ္ထဲမွာ ယားမေနဘူးလား“



“မသိပါဘူးရွင္…….မသိပါဘူး“



ငိုသံပါကာ အသံေလးတုန္ေနရွာသည္။ မ်က္ႏွာကလည္း ငိုမဲ့မဲ့။



“နင့္ေစာက္ဖုတ္ထဲက အရည္ေတြေတာ့စိုၿပီး စိမ့္ထြက္ေနတယ္မဟုတ္လား“



“ဟုတ္….ကဲ့…..ရွင့္“ အသံခပ္တိုးတိုးေလး။



“ကဲ…..ထေတာ့။ လီးကိုျဖဳတ္လိုက္“`



ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးသည္ ခပ္ျမန္ျမန္ပင္ထလိုက္သည္။ မတတ္သာ၍သာ ေကာင္းထိုက္ေပၚခြထိုင္ကာအဖုတ္ထဲလီးသြင္းယူေန

ရသည္မဟုတ္လား။ ထဖို႔အခြင့္ရသည္ႏွင့္ ဆတ္ဆတ္ဆို ထထိုင္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ က်ဥ္းၾကပ္ေသာ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ

တြင္ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လွေသာလီးေခ်ာင္းႀကီးေလးလက္မခန႔္ျမဳပ္ဝင္ေနမႈက အလြန္တင္းၾကပ္စီးပိုင္လွေပရာ လီးသည္ခ်က္ခ်င္း

ျပဳတ္မထြက္။ ေလလုံေသာပုလင္းတြင္ ေဖာ့ဆို႔ၾကပ္ေနသလိုမ်ိဳးျဖစ္ကာ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားျပဲအာလ်က္ ေစာက္အုံ

ႀကီးပါ လီးႏွင့္ထစ္ကာလန္ပါေနေလရာ က်င္မိန္မွာထ၍မရ ထိုင္လ်က္လည္းမဟုတ္။ ကြတတႀကီးျဖစ္လ်က္ အဖုတ္လည္းအ

ေတာ္ကို က်ိန္းနာေနသည္။



“အား……အား……တစ္လစ္ႀကီးျဖစ္ေနၿပီရွင့္“



ေကာင္မေလးလန႔္၍ပင္ေအာ္လိုက္မိသည္။



“ငါ့လီးကသိပ္ႀကီးၿပီး နင့္ေစာက္ဖုတ္ေလးကအေခါင္းက်ဥ္းေသးလို႔ၾကပ္ၿပီး ႐ုတ္တရက္မထြက္ပဲ တစ္ေနတာပါ။ အသာေလး

ေပါင္ကိုကြၿပီး ထုတ္ယူ….“



ေကာင္းထိုက္က ဤသို႔ေျပာရင္း ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏တင္ပါးကိုခပ္ဆတ္ဆတ္ပုတ္သည္။ နို႔အုံမ်ားကိုလည္း လွမ္း၍ဆြဲသည္။

ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးခမ်ာမွာေတာ့ ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကသူမ်ား၏ေရွ႕ေမွာက္တြင္ လီးကအဖုတ္မွကၽြတ္မထြက္ပဲ တစ္လစ္ႀကီးရွိေန

သည္မို႔ အထူးပင္မ်က္ႏွာပူကာအရွက္ႀကီးရွက္ေနသည္။ တစ္အားဆြဲျဖဳတ္၍လည္းရနိုင္မည္မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာပူပူ၊

ခပ္ရွက္ရွက္ႏွင့္ပင္ ေကာင္းထိုက္ေျပာသလိုလုပ္ယူရသည္။ ထိုအခါက်မွ လီးကေစာက္ပတ္မွထြက္သည္။ လီးကၽြတ္သြားသံက

ပုလင္းဗူးဆို႔ကိုဖြင့္ယူလိုက္သလိုမ်ိဳး“ေဖာင္း ဖြတ္“ဟုပင္ အသံက်ယ္က်ယ္ျမည္သည္။



ထိုအခ်ိန္တြင္ စိုးမင္းကေမြ႕ယာအေသးစားေလးတစ္ခုကို ၾကမ္းျပင္ေပၚျဖန႔္ခ်သည္။ ေကာင္းထိုက္သည္ ေခြးေျခေပၚထိုင္ေန

ရာမွထကာ က်င္မိန္ကိုဆတ္ကနဲဆြဲ၍ေမြ႕ယာေပၚတြင္ေမွာက္ရက္ေလးက်သြားေအာင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတြန္းခ်လိုက္သည္။

ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးသည္ ေမြ႕ယာေပၚတြင္မ်က္ႏွာအပ္ကာေမွာက္လ်က္သား ခပ္စင္းစင္းႀကီးရွိ၍ေနသည္။ ဘာေတြဆက္၍ျဖစ္

ဦးမည္နည္းဟု ရင္ထဲအေတြးဝင္ကာလန႔္၍ေတာ့ေနသည္။



“ဒီေကာင္မလက္ေတြကိုႀကိဳးတုပ္ၿပီး ထိန္းေပးထားဦးကြ။ အခု ငါတို႔ဆက္ျပမယ့္အထာမွာ ဒီေကာင္မအျပတ္႐ုန္းကန္ဖို႔မ်ား

တယ္။ သူက ဖင္လည္း အပ်ိဳစစ္စစ္ေလးမဟုတ္လား“



စိုးမင္းကလည္း က်င္မိန္၏လက္ေကာက္ဝတ္ႏွစ္ခုကိုပူးကာ ႀကိဳးျဖင့္ခိုင္ျမဲစြာတုပ္လိုက္သည္။ သည္အလုပ္မ်ိဳးကၽြမ္းေနသူမို႔

တစ္ခဏအတြင္းမွာပင္ တုပ္ေႏွာင္ၿပီးစီးသြားသည္။ က်င္မိန္အေနျဖင့္ ႐ုန္းကန္ဖို႔ပင္အခ်ိန္မရလိုက္ပါ။



“ရွင္တို႔…..ရွင္တို႔….ကၽြန္……ကၽြန္မ….ကို….ဘာ……ဘာ…လုပ္ၾကဦး….မ….မလို႔…..လဲ….ဟင္“



ေကာင္မေလးသည္ ေမြ႕ယာေပၚမ်က္ႏွာအပ္လ်က္သားရွိေနရာမွေခါင္းႂကြကာ ေနာက္သို႔ငဲ့ေစာင္းၾကည့္ၿပီးေမး၏။



“ဘာမွေၾကာက္မေနပါနဲ႔ကြာ။ နင္လည္း ေကာင္းေကာင္းဇိမ္ေတြ႕ရမယ့္အလုပ္တစ္ခု ငါလုပ္မလို႔ပါ။ ဒီအလုပ္မွာ ငါကအပီ

ကၽြမ္းတာ။ နင္ေကာင္းေကာင္းဇိမ္ေတြ႕ရမယ္ စိတ္ခ်“



ေကာင္းထိုက္က မခ်ိဳမခ်ဥ္ျပဳံးကာေျပာသည္။ ဇစ္ျပဳတ္ေနေလေသာ သူ႔ေဘာင္းဘီကိုလည္း လုံးလုံးလ်ားလ်ားခၽြတ္ခ်ပစ္လိုက္

သည္။ အေပၚအက်ႌကိုပါခပ္ျမန္ျမန္ခၽြတ္လိုက္ရာ ေကာင္းထိုက္ကိုယ္တုံးလုံးျဖစ္သြားသည္။ ေက်ာက္တူးသမားမို႔ ႂကြက္သား မ်ား က်စ္လစ္ကာသန္မာသည္။

က်င္မိန္တစ္ေယာက္ေၾကာက္လန႔္စြာရွိုက္ငိုမိရွာသည္။ ေျခေထာက္ႏွစ္ခုကိုအတင္းေစ့ထား

သည္။ တင္ပါးႀကီးကိုလည္း ဖင္သားႏွစ္ျခမ္းထိကပ္နိုင္သမၽွထိကပ္ေနေအာင္ျပဳထားသည္။ ဖင္မုဒိန္းက်င့္ခံရေတာ့မည့္အျဖစ္

ကို အလြန္ပင္ေၾကာက္လန႔္ေနရွာသည္။



“ဒီေကာင္မေလးရဲ့ဖင္ကလုံးၿပီးတင္းအယ္ကားအိေနတာပဲ။ တကယ္လိုးလို႔ေကာင္းမယ့္ဖင္မ်ိဳးကြ။ ငါကလည္း ဒီလိုတင္းတင္း

ရင္းရင္း က်စ္က်စ္လစ္လစ္ ဖင္မ်ိဳးမွလိုးခ်င္တာ“



ေကာင္းထိုက္၏ အားရပါးရေျပာလိုက္သံက က်င္မိန္၏နားထဲသံပူရည္ေလာင္းထည့္လိုက္သည့္အလား။ မိမိ၏တင္ပါးသားႏွစ္

ခုအေပၚသို႔ ေကာင္းထိုက္၏လက္မ်ားက်ေရာက္လာသည္ကို က်င္မိန္သိသည္။ ထိုလက္မ်ားက ဖင္ကိုဆြဲ၍ျဖဲေနသည္။ က်င္

မိန္သည္ ဖင္သားႀကီးႏွစ္ျခမ္းကိုထိကပ္နိုင္သေလာက္မၽွ ထိကပ္၍ေနရေလေအာင္ႀကိဳးစားကာေတာင့္၍ ခံထားပါေလေသး၏။

အမွန္အတိုင္းေျပာရလၽွင္ သူမသည္ေစာက္ဖုတ္အလိုးခံခဲ့ရမႈထက္ ယခုဖင္ကိုအတင္းဆြဲျဖဲခံရမႈကိုပို၍ရွက္ရြံ့မိသည္။ ဒါေၾကာင့္

လည္း အားရွိသမၽွႀကိဳးစားေတာင့္ခံေနျခင္းျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ ေကာင္းထိုက္ကသည္ကိစၥမ်ိဳးတြင္အထာေပါက္ကာကၽြမ္းေနသူမို႔ ေကာင္မေလး၏ဖင္ဝတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ကို ဘယ္

ညာလက္မႏွစ္ခုျဖင့္ အားထည့္ကာဖိ၍တြန္းျဖဲယူေလရာ က်င္မိန္မည္မၽွႀကိဳးစားကာေတာင့္ခံထားသည္ျဖစ္ေစ၊ ဖင္သားႏွစ္ခုျပဲ

အာသည္။ စအိုဝေလးျပဴး၍ေပၚလာေသာအခါ ေကာင္းထိုက္သည္သူ၏ညာဖက္လက္ခလယ္ကိုရက္စက္ၾကမ္းတမ္းစြာဖင္ထဲ

ဖိထိုးသြင္းျပန္သည္။ ထိုးသြင္းမႈသည္ ညႇာတာမႈကင္းလွသည္။ လက္ခလယ္က ဖင္ေပါက္ထဲတင္းၾကပ္စြာတိုးဝင္၏။ ေအာင့္၍

နာေသာ္လည္း က်င္မိန္သည္အံကိုတင္းတင္းခဲကာ ႀကိတ္မွိတ္၍ခံသည္။ ေအာ္ဟစ္ျခင္း၊ ညည္းတြားျခင္းမလုပ္။ ေကာင္းထိုက္

၏ အနိုင္အထက္အတင္းအဓမၼျပဳမႈကိုတတ္နိုင္သမၽွေလးျဖင့္ တန္ျပန္အာခံသည့္သေဘာပင္။



ေကာင္းထိုက္ကေတာ့ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏စအိုထဲသို႔လက္ေခ်ာင္းကိုထိုးသြင္းေမႊေႏွာက္ေနသည္။ ထိုးသြင္းျပန္ထုတ္လုပ္

သည္။ လွည့္၍ပြတ္ဆြဲသည္။ ထိုး၍ကလိသည္။ မိမိ၏လီးေခ်ာင္းႀကီးထိုးသြင္း၍ ဖင္လိုးသည့္အခါလမ္းေၾကာင့္ေျဖာင့္ေစရန္ႀကိဳ

တင္ျပင္ဆင္ကာ ဖင္ဝကိုလက္ေခ်ာင္းျဖင့္ထိုးခ်ဲ႕ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ လက္ခလယ္ျဖင့္ေလးငါးခ်က္ထိုးေမႊၿပီးေနာက္ လက္ညႇိုး

ကိုပါ ထပ္မံျဖည့္ထည့္ကာ လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းပူးျဖင့္ ဖင္ေပါက္ကိုထိုးကလိျပန္သည္။ ခဏအၾကာတြင္ေတာ့ ေကာင္မေလး

၏ ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာထိုးသြင္းကလိေနေသာ လက္ညႇိုးႏွင့္လက္ခလယ္တို႔ကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ဆြဲထုတ္ယူသည္။

စအိုေပါက္ေလးသည္ လက္ေခ်ာင္မ်ားတြင္ကပ္ကာျပဲလန္ႂကြတက္လာပါသည္။ ၿပီးမွလက္ေခ်ာင္မ်ားကၽြတ္ထြက္ရာ“ႁပြတ္ဘူ

ဟူေသာ မတိုးမက်ယ္အသံေလးထြက္ေပၚသည္။ ေကာင္းထိုက္သည္ က်င္မိန္၏ေျခေထာက္ႏွစ္ခုၾကားသို႔ဒူးထိုးသြင္းကာ ေၿခ ေထာက္မ်ားကားထြက္ေအာင္

အတင္းပင္တြန္းဖယ္ျပဳမူယူသည္။ ေျခေထာက္မ်ားခပ္ကားကားျဖစ္သည္ႏွင့္ ေကာင္မေလး၏

ဖင္ၾကားသို႔မ်က္ႏွာအပ္ကာ ဖင္ေပါက္ေလးကိုလၽွာျဖင့္ထိုးကာလ်က္သည္။ တံေတြးမ်ားစို၍ေနေအာင္ျပဳေပးသည္။ ယားက်ိက်ိ

ႏွင့္မို႔ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးမွာခါးေလးတြန႔္၍ တြန႔္၍သြားရွာသည္။ ဖင္လိုးေသာအခါ လီးအဝင္ေခ်ာေမြ႕ေစရန္ ဖင္ဝကိုတံေတြး

ဆြတ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။



“ဖင္ေထာင္လိုက္စမ္း…..“



တံေတြးစိုေနေအာင္ျပဳေပးၿပီးသည္ႏွင့္ ဖင္လိုးခ်င္စိတ္ေတြကလည္း အရမ္းထန္ျပင္းလာေသာေၾကာင့္ ေကာင္းထိုက္ကရွမ္းမ

ေလးကို ဖင္ကုန္းခိုင္းေလသည္။ ဖင္ေထာင္ေပးဖို႔ က်င္မိန္ခမ်ာ ခပ္ရြံ့ရြံ့ျဖစ္ေနသည္။ ခ်က္ခ်င္းလုပ္မေပး။ ဤအခါ တင္ပါး

ႀကီးမ်ားကို လက္ဝါးျဖင့္ တစ္အားရိုက္ခ်ျခင္းကိုခံရရွာသည္။



“ဖ်န္း ဖ်န္း ဖ်န္း…..ဖင္ေထာင္ေလ…..ဖ်န္း ဖ်န္း “



ေကာင္းထိုက္သည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ျဖဴအိတင္းရင္းေနေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို လက္ဝါးႀကီးျဖင့္ညႇာတာမႈကင္းမဲ့စြာခပ္

ၾကမ္းၾကမ္းရိုက္ရင္း ခါးက်င္က်င္ေလးကိုလည္း လက္ျဖင့္ဆြဲမပင့္ယူလိုက္ရာ က်င္မိန္ခမ်ာကုန္းမေပးခ်င္ပါပဲႏွင့္ ဖင္ပူးေတာင္း

ေထာင္ကာကုန္းလ်က္သား အေနအထားသို႔ေရာက္သြားရရွာေလေတာ့သည္။ ေလးဖက္ေထာက္အေနအထားပင္မဟုတ္။

ပူးခ်ည္တုတ္ေႏွာင္ထားေသာလက္မ်ားကို စိုးမင္းကခပ္တင္းတင္းႀကိဳးဆြဲ၍ထိန္ထားေပရာ က်င္မိန္မွာနို႔အုံႀကီးမ်ား ေမြ႕ယာေပၚ

ထိမိေနလ်က္ ကိုယ္အေပၚပိုင္းကခပ္ျပားျပားေမွာက္ကာ ခါးခပ္ေကာ့ေကာ့ႏွင့္ဖင္ဆုံႀကီးသာအေပၚကိုႂကြတက္ေနသည္။

ဖင္လိုးခံရဖို႔အထူးပင္သင့္ေလၽွာ္ေသာအေနအထားသို႔ေရာက္သြားသည္။ ပြဲၾကည့္သူမ်ားမွာ ေဖြးအုကားအိေနေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္

မေလး၏ ဖင္ႀကီးကိုလက္ေတြ႕လိုးရေတာ့မည့္ ေကာင္းထိုက္ကိုမနာလိုသလိုလိုပင္ျဖစ္၍လာၾကသည္။ တ႐ုတ္မႏွစ္ေယာက္ဆို

လၽွင္ ဖင္ဝမ်ားပင္ယားသလိုလိုခံစားၾကရသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ကာမမႈလြန္က်ဴးသူမ်ားပီပီ ဖင္လိုးခံရတာကိုလည္း အ

ရသာ ယူတတ္ၾကသည္။ ဖင္လည္းခံဖူးၾကသည္။ ဖင္ေထာင္ကုန္းေပးထားရၿပီမို႔ စအိုေပါက္ေလးသည္လည္း အထင္းသားျပဲ၍

ေနသည္။ ေအာက္ဖက္မွ ေစာက္ဖုတ္ၾကေတာ့ အစိကိုေဖာင္းႂကြကာ အရည္မ်ားစိုလက္ေတာက္ေျပာင္ေန၏။ လက္ေခ်ာင္းမ်ား

ျဖင့္ထိုးကာ က်က်နနကလိျဖဲေပးထားၿပီးၿပီမို႔ စအိုေပါက္ကေလးသည္ တျပဲျပဲႏွင့္မအာတအာျဖစ္ေနသည္။

“စိုးမင္း…..ဒီေကာင္မဖင္ေပါက္ကမျပဲတျပဲေလးအာၿပီး ေတာင္ေနတာကြ။ လိုးသြင္းေတာ့မယ့္ ငါ့လီးႀကီးကိုႀကိဳဆိုေနပုံအပီပဲ။

ႏုႏုၿပီး စိုတိုတိုေလးကြ။ ေတာက္“



ေကာင္းထိုက္က ရက္ရက္ေရာေရာမွတ္ခ်က္ခ်လိုက္ရာ က်င္မိန္မွာလဲေသပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ေတြပင္ေပၚလာရေလသည္။ မ်က္

ရည္မ်ားလည္း သြင္သြင္က်၍ေနသည္။ သူမ၏စအိုမွာ ေကာင္းထိုက္စိတ္ႀကိဳက္လိုးတာခံရဖို႔ သနားစဖြယ္ေလးအသင့္ရွိလို႔ေန

ပါၿပီ။ အလိုမတူပဲ အတင္းမုဒိန္းက်င့္ကာ ဖင္လိုးခံရရွာေတာ့မည့္ က်င္မိန္သည္ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုသြားျဖင့္ကိုက္ကာ စိတ္ကို

တတ္နိုင္သမၽွတင္း၍ထားေလသည္။ ေကာင္းထိုက္သည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ဖင္သားႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္အုပ္ကိုင္ထား

ကာ ဆြဲမ၍ထိန္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ တံေတြးမ်ားဆြတ္ထား၍စိုေနေလၿပီျဖစ္သည့္ စအိုေပါက္ေလးတြင္လီးကိုေတ့ေထာက္

လိုက္သည္။ မိမိ၏မည္းနက္မာေတာင္ေနေသာ လီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီး ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ျဖဴႏုေနေသာ စအိုေပါက္က်ဥ္း

က်ဥ္းေလးတြင္ က်က်နနေတ့ေထာက္မိသည္ကို ပြဲၾကည့္ေနသူမ်ားထင္ရွားစြာျမင္ေတြ႕နိုင္ရန္ႏွင့္ က်င္မိန္ကိုယ္တိုင္လည္းဖင္ဝ

တြင္ လီးအေတ့ခံရသည္ကို ေကာင္းစြာခံစားသိရွိနိုင္ေစရန္ ေကာင္းထိုက္ကပညာသားပါပါျပဳသည္။ လီးကိုေတ့ပီးပီးခ်င္းထိုး

သြင္းျခင္းမျပဳ။ ခဏမၽွေထာက္ထားသည္။ ေထာက္သည္ဆိုရာတြင္ အားေတာ့အနည္းငယ္ထည့္ထားေပးသည္။ ဖင္ေပါက္ထဲ

လီးထိပ္ပိုင္းတိုးဝင္သြားနိုင္ေလာက္ေအာင္ေတာ့ အားမမ်ားပါ။ ဖင္ဝကိုခပ္ဖိဖိေလးေန႐ုံသာအားထည့္ထားသည္။



“အား…..ဟင့္“



လီးေတ့၍အားအနည္းငယ္ျဖင့္ေထာက္လိုက္သည္ကိုခံရေသာအခါ က်င္မိန္၏ပါးစပ္မွညည္းညဴသံေလးခပ္သဲ့သဲ့ေပၚထြက္၏။

လီးေခ်ာင္းႀကီးက ႀကီးမားလြန္းလွသည္။ သူမကိုအနိုင္က်င့္ကာအတင္းအၾကပ္စုပ္ခိုင္း၍ ေၾကာက္ေၾကာက္လန႔္လန႔္ႏွင့္ စုပ္ေပး ခဲ့ရသည့္ စိုးမင္း၏လီးတန္ထက္ပို

ရွည္သလို ပို၍တုတ္သည္ကို က်င္မိန္သိထားၿပီးျဖစ္သည္။ လီးကိုထိုးမသြင္းေသးပဲ စအိုဝတြင္

ခပ္ဖိဖိေလးေတ့ေထာက္ထားသည္ကပင္ တစ္ဆို႔ဆို႔တင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီးျဖစ္ေနသည္။ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္၏လိင္တန္ဆာ

သည္ ဤမၽွေလာက္ႀကီးမားလိမ့္မည္ဟု က်င္မိန္တစ္ေယာက္မထင္ခဲ့ပါ။ ဤမၽွႀကီးမားတုတ္ခိုင္လွေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးထိုးသြင္း

ပါက မိမိ၏ဖင္ေပါက္စုတ္ျပတ္ျပဲထြက္သြားလိမ့္မည္ဟုေတြးကာ အရမ္းကိုလန႔္သည္။ ေၾကာက္လွလန႔္လွေသာေၾကာင့္ က်င္မိန္

သည္ ႐ုန္းကန္ထြက္ဖို႔ႀကိဳးစားသည္။



“ေဟ့ေဟ့……ေကာင္မ႐ုန္းထြက္ေနၿပီ။ ပုခုံးကိုကိုင္ၿပီးဖိခ်ဳပ္ထားစမ္းပါဟ စိုးမင္းရ။ ငါလီးကို အျပတ္ထိုးသြင္းေတာ့မလို႔“



ေကာင္းထိုက္က ေရွ႕သို႔အတင္းတြန္းေျပးေသာ မက်င္မိန္၏ခါးကိုလက္ျဖင့္ညႇပ္ကာကိုင္၍ဆြဲထားရင္းေျပာသည္။ စိုးမင္းကလဲ

က်င္မိန္၏ပုခုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဖိ၍ခ်ဳပ္သည္။ က်င္မိန္၏လက္ႏွစ္ဖက္ကိုပူးခ်ည္ထားေသာႀကိဳးကိုမူ မိမိ၏ညာဖက္ေျခ

ေထာက္တြင္ပတ္ၿပီးဆြဲထိန္းထားသည္။ ေကာင္မေလးဘယ္လိုမွ႐ုန္းကန္မထြက္နိုင္ရွာေတာ့။ ဖင္မုဒိန္းက်င့္ေနသူေကာင္းထိုက္

၏ ရမ္းကားရက္စက္မႈကို ကယ္မည့္သူေဝးကြာစြာသနားစဖြယ္ခံေနရရွာေလေတာ့၏။



“ဟင့္အင္း….ဟင့္အင္း……မလုပ္ပါနဲ႔ရွင္။ အဲဒါကိုေတာ့ ခ်မ္းသာေပးၾကပါ……ေၾကာက္တယ္….ေၾကာက္တယ္…..ကြဲသြား

လိမ့္မယ္…..အားအား…..မလုပ္ပါနဲ႔….အိုး…..ေသၿပီ…..ေသၿပီ“



ေကာင္းထိုက္ကဖိထိုးလိုက္ရာ လီးဒစ္ျပဲလန္ႀကီးဖင္ထဲသို႔ၾကပ္သိပ္စြာထိုးေဖာက္တိုးဝင္သည္။ ေကာင္မေလးထြန႔္ထြန႔္ကိုလူး

ေနသည္။



“ေကာင္မကိုဖိခ်ထားစမ္းပါ စိုးမင္းရ။ လီးအကုန္ဝင္ေတာ့မယ္ ထိန္းေပးထား…..ထိန္းေပးထား…..“



ေကာင္းထိုက္ကစိုးမင္းကိုလွမ္းေအာ္ေျပာရင္း လီးကိုဖင္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ အတင္းထိုးသြင္း၏။ နာၾကင္မႈကမခံမရပ္နိုင္

ေအာင္ပင္ျဖစ္သည္။ စအိုဝမွာက်ိန္းစပ္၍ေနေအာင္ျပဲအာလၽွက္ရွိသည္။ ဖိသြင္းလာေသာအခါ လီးႀကီးသည္စအိုေပါက္ကိုေက်ာ္

ျဖတ္ကာ ဖင္ေခါင္းထဲသို႔ သံေခ်ာင္းရိုက္သြင္းသည့္ႏွယ္ၾကမ္းတမ္းစြာ ထစ္၍ ထစ္၍တိုးဝင္လာသည္။ နာလြန္းလွေသာေၾကာင့္

က်င္မိန္ခမ်ာအသံကုန္ပင္ေအာ္မိရွာသည္။ ဘယ္လိုမွႀကိတ္၍မခံနိုင္ေတာ့ပါ။



“အမေလး ေလး……ေသပါၿပီ……နာလိုက္တာ အရမ္းနာတာပဲ…..ေတာ္ပါေတာ့ရွင္…ေတာ္ပါေတာ့ အား အား ဒုကၡပဲ သြင္း

ေနျပန္ၿပီ…….အား အား ေသလိမ့္မယ္ သနားပါဦးရွင္…… အား အား အား အား ကြဲၿပီ……ဖင္ကြဲၿပီရွင့္…..အား အား အား “



မိမိ၏လီးေခ်ာင္းႀကီးဖင္ေပါက္ထဲသို႔ထိုးသြင္းမႈဒဏ္ကို မခ်ိမဆန႔္ခံေနရေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏အျဖစ္ကိုၾကည့္ရင္း ေကာင္း

ထိုက္၏စိတ္ထဲတြင္ က်င္ေမရိန္ကို အမွတ္ရလာျပန္သည္။ မိမိအေပၚ က်င္ေမရိန္ရက္စက္ရိုင္းျပစြာျပဳမူခဲ့ပုံမ်ားကိုလည္း ျပန္

လည္ျမင္ေယာင္လာသည္။

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

ထိုေန႔သည္ ေကာင္းထိုက္အသက္(၁၈)ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ေသာေန႔လည္းျဖစ္၏။ ထိုေန႔က ေကာင္းထိုက္သည္ထုံးစံအတိုင္းပင္

က်င္ေမရိန္ကာယေလ့က်င့္မႈျပဳလုပ္သည္ကို အသာေခ်ာင္ေျမာင္းၾကည့္ရႈ၍ေနသည္။ ေကာင္းထိုက္ႏွင့္အသက္မတိမ္းမယိမ္း

ျဖစ္ေသာ က်င္ေမရိန္မွာလည္း အသက္(၁၈)ႏွစ္ျပည့္ရန္ ရက္ပိုင္းမၽွသာလိုေပေတာ့သည္။ ေနာက္သုံးရက္ခန႔္ၾကာလၽွင္ က်င္

ေမရိန္၏ (၁၈)ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ပြဲကိုခမ္းနားသိုက္ၿမိဳက္စြာလုပ္ေဆာင္ဖို႔ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမ်ားပင္ လုပ္ေနၾကေလၿပီ။ (၁၈)ႏွစ္ျပည့္

ေတာ့မည္မို႔ က်င္ေမရိန္၏ကိုယ္ကာယအလွအပတို႔သည္ အစြမ္းကုန္ဖြံ့ထြားေနၿပီျဖစ္သည္။ ေန႔စဥ္မွန္မွန္ကာယေလ့က်င့္ခန္း

မ်ိဳးစုံ စနစ္တက်ယူထားသည့္အတြက္လည္း က်င္ေမရိန္၏ကိုယ္ကာယမွာ အထူးပင္ေတာင့္တင္းက်စ္လစ္အခ်ိဳးက်ေနေလၿပီ။



ၿပီးေတာ့ သည္ေန႔တြင္ က်င္ေမရိန္သည္ ကာယေလ့က်င့္ခန္းမလုပ္မီ ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ႀကီးေရွ႕တြင္ရပ္ကာ မိမိ၏ကိုယ္လုံးကို

လွည့္ပတ္ၾကည့္ေနရင္းမွ ဘာစိတ္ကူးေပါက္သည္မသိ ဝတ္ထားေသာစပို႔ရွပ္ကေလးကိုခၽြတ္ပစ္လၽွက္ အေပၚပိုင္းအလွကိုမွန္

ထဲတြင္ၾကည့္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဘယာစီယာကိုပါဆက္၍ခၽြတ္ျပန္သည္။ ေကာင္းထိုက္သည္ က်င္ေမရိန္ကာယေလ့က်င့္ခန္းယူ

သည္မ်ားကို ေန႔စဥ္ေခ်ာင္းၾကည့္ေနခဲ့ရာ စပို႔ရွပ္၊ အားကစားေဘာင္းဘီကိုဝတ္လၽွက္ ေအရိုးဗစ္ကစားျခင္း၊ ေကာ့ေကာ္ကန္ကါး

အမ်ိဳးမ်ိဳးေလ့က်င့္ျခင္းတို႔ကိုသာျမင္ခဲ့ရသည္။ ယခုလို စပို႔ရွပ္ႏွင့္ဘရာစီယာတို႔ကိုခၽြတ္ခြလ်က္ ကိုယ္အထက္ပိုင္းဗလာက်င္းၿပီး

ႏုထြတ္ တင္းတင္းရင္းလုံးဝန္းေသာ ရင္သားဆိုင္ႏွစ္ခုကို သဘာဝအလွအတိုင္းအထင္းသား၊ အရွင္းသားတစ္ခါမၽွမျမင္ဖူးခဲ့ဖူး

ေသးပါ။ က်င္ေမရိန္၏ရင္သားႏွစ္မႊာၿဖိဳးၿဖိဳး ေရႊရင္မ်ားသည္ ေကာင္းထိုက္၏စိတ္အာ႐ုံကိုအျပတ္ဆြဲေဆာင္၍ထားသည္။



ေကာင္းထိုက္မွာ မ်က္ေတာင္ပင္မခတ္မိ။ အသက္ရႈရန္လည္းေမ့လ်က္ မ်က္လုံးႀကီးအျပဴးသားႏွင့္ က်င္ေမရိန္၏ေရႊရင္ႏွစ္မႊာ

အမို႔အဝန္းတို႔ကိုသာ စူးစူးစိုက္စိုက္ႀကီးအာ႐ုံနစ္ေမ်ာစြာၾကည့္ေနမိသည္။ သူ၏စိတ္အာ႐ုံအားလုံးသည္ က်င္ေမရိန္ထံသို႔သာ

အကုန္အစင္ေရာက္ေနရာ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုပင္သတိမျပဳနိုင္ေတာ့ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ က်င္ေမရိန္ကာယေလ့က်င့္မႈျပဳရာတစ္ထပ္

တိုက္ပုေလးဆီသို႔ မစြမ္းစြမ္းေလၽွာက္လွမ္းလာသည္ကို ေကာင္းထိုက္လုံးဝပင္မသိခဲ့ပါ။ မစြမ္းစြမ္းဆိုသည္က က်င္ေမရိန္၏

သူငယ္ခ်င္းမေလး။ ရွမ္းတ႐ုတ္မတစ္ေယာက္ပင္။ က်င္ေမရိန္၏ေမြးေန႔တြင္ဆင္တူဝတ္ရန္ဖိနပ္မ်ားရလာ၍လာျပရာ က်င္ေမ

ရိန္ကာယေလ့က်င့္ခန္းျပဳေနသည္ဆို၍ ဤေနရာသို႔ဆက္၍လိုက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ခါတိုင္းဆိုလၽွင္ ေကာင္းထိုက္သည္ ေခ်ာင္းလည္းၾကည့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလည္း

သတိျပဳအကဲခတ္ေနရာ လူရိပ္လူေျခေတြ႕သည္ႏွင့္အသာ ဒိုင္ရွိုၿပီးေရွာင္ထြက္သြား

ျမဲျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ သူေခ်ာင္းၾကည့္သည္ကို မည္သူမၽွရိပ္မိျခင္းမရွိပဲအထူးပင္ပိရိစြာလုပ္ေနနိုင္ခဲ့သည္။ ယေန႔ေတာ့ က်င္ေမရိန္၏ဗလာက်င္းေနေလေသာ

ရင္သားဆိုင္မ်ားကိုတပ္မက္ေမာစြာစူးစိုက္ၾကည့္ေနမိရာ မစြမ္းစြမ္းလာေနသည္ကိုပင္မ

သိ။ ေရွာင္လည္းမထြက္နိုင္။ ေခ်ာင္းေျမာင္းၾကည့္ေနသည္ကို မစြမ္းစြမ္းကပက္ပင္းႀကီးကိုမိသြားေလေတာ့သည္။



“ေဟ့ ေကာင္းထိုက္ နင္ဘာေခ်ာင္းေနတာလဲ“



မစြမ္းစြမ္းကစူးစူးဝါးဝါးေအာ္လိုက္ရာ ေကာင္းထိုက္မွာငယ္ထိပ္တည့္တည့္မိုးႀကိဳးအပစ္ခံရသည္ႏွယ္ အႀကီးအက်ယ္ထိတ္လန႔္

သြားေလေတာ့သည္။ ထိုေနရာသည္ ၿခံဝင္းအေနာက္ပိုင္းခပ္က်က်တြင္ရွိေနေပရာ မစြမ္းစြမ္း၏ေအာ္လိုက္သံကိုအျခားအိမ္သါး

မ်ားမၾကားရပါ။ သို႔ေသာ္ တိုက္ပုေလးထဲရွိ က်င္ေမရိန္ကမူေကာင္းေကာင္းႀကီးၾကားသည္။ က်င္ေမရိန္သည္ ႐ုတ္တရက္လန႔္

ကာ ရွက္ကလည္းအလြန္ရွက္သြားသည္။ ဘရာစီယာခၽြတ္ခ်ထားေသာ စပို႔ရွပ္ကိုကမန္းကတန္းေကာက္စြပ္ကာ ၾကယ္သီးေတြ

အျမန္တပ္ရင္းအိမ္ေရွ႕သို႔ေျပးထြက္လာသည္။ အေလာတႀကီးလုပ္ရသည္မို႔ ဘရာစီယာကိုပင္ျပန္မစည္းေႏွာင္နိုင္ေတာ့ေခ်။

စပို႔ရွပ္အက်ႌၾကယ္သီးေတြကိုလည္း အျပည့္အစုံမတပ္နိုင္။ စပို႔ရွပ္ၾကယ္သီးသုံးလုံးရွိသည္တြင္ တစ္လုံးသာတတ္လၽွက္ ကပ်ာ

ကယာပင္ တိုက္ပုေလးထဲမွအျပင္သို႔ေျပးထြက္လာခဲ့ေလသည္။



“နင္အထဲမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ။ ဒီေကာင္ နင့္ကိုေခ်ာင္းေနတာဟဲ့။ ေကာင္စုတ္ အျပတ္စုတ္ပဲ့တယ္“



မစြမ္းစြမ္းကဆီး၍ေျပာသည္။ မိမိ၏ရင္သားႏွစ္မႊာဗလာက်င္းလ်က္သားရွိေနမႈကို ေကာင္းထိုက္ေခ်ာင္းၾကည့္ေတြ႕ျမင္သြားခဲ့

သည္ကို သိလိုက္ေသာေၾကာင့္ က်င္ေမရိန္အေတာ္ပင္ရွက္သြားသည္။ ရွက္မိသည္ႏွင့္အတူ စိတ္လည္းတစ္မ်ိဳးလႈပ္ရွားသြား

သည္။



“ငါ ေအရိုးဗစ္ကစားေနတာဟ။ ဟဲ့ ေကာင္းထိုက္…..နင္ယုတ္မာလွခ်ည္လား ဟင္“



က်င္ေမရိန္မွာ ရွက္ရမ္းရမ္းသည့္အေနျဖင့္ ေကာင္းထိုက္၏ပါးကိုဘယ္ျပန္ညာျပန္အျပတ္ရိုက္ပစ္သည္။ ကိုယ့္အျပစ္ႏွင့္ကိုယ္

မို႔ ေကာင္းထိုက္မွာဘာမွျပန္မလုပ္နိုင္။ ထြက္လည္းမေျပးရဲ။ က်င္ေမရိန္ရိုက္သမၽွသည္အတိုင္းခံေနရသည္။ ပါးႏွစ္ဖက္ပူထူ၍

ပင္လာသည္။ လူမိခံရမႈေၾကာင့္လည္းေကာင္း ေကာင္းထိုက္ခမ်ာ ရင္တဒိန္းဒိန္းခုန္၍ေနသည္။



“ဒီေကာင့္ကို အပီကိုင္ရမယ္။ လာခဲ့စမ္း“



မစြမ္းစြမ္းကေျပာေျပာဆိုဆို ေကာင္းထိုက္လက္ေမာင္းကိုဆုပ္ကိုင္ကာ တိုက္ပုေလးထဲအတင္းဆြဲေခၚသြင္းသည္။ က်င္ေမရိန္

အေနျဖင့္မူ ေကာင္းထိုက္ကို ေကာင္းေကာင္းဆဲဆိုပါးရိုက္ၿပီးေနာက္ တစ္ခါတည္းေမာင္းထုတ္ပစ္ဖို႔စိတ္ကူးရွိသည္။ မိမိနို႔အုံ႔ႏွစ္

ခုကို ပကတိအတိုင္းေတြ႕ျမင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည့္ ေကာင္းထိုက္ေရွ႕တြင္ဆက္၍ေနရမွာ မ်က္ႏွာပူေနသည္။ သို႔ေသာ္ မစြမ္းစြမ္းက

ေတာ့ ေယာက်ၤားေတြကိုအနိုင္အထက္အရွက္ခြဲရိုက္ႏွက္ရမႈကို အထူးလိုလားအာသီသျပင္းထန္သူျဖစ္ရာ မေမၽွာ္လင့္ပဲအကြက္

ေကာင္းတိုးေသာအခါလုံးဝလက္လြတ္မခံ။ ေခ်ာင္းၾကည့္ခံရသူ ကာယကံရွင္က်င္ေမရိန္ထက္ပင္ မစြမ္းစြမ္းကပို၍တက္ႂကြေန

၏။ ေကာင္းထိုက္ကိုအျပတ္အနိုင္က်င့္အရွက္ခြဲရန္အႀကံျဖင့္ဆြဲေခၚသြင္းသြားျခင္းျဖစ္သည္။ က်င္ေမရိန္လည္းမကန႔္ကြက္သာ။

သူမအတြက္ မစြမ္းစြမ္းကခံျပင္းေဒါသထြက္ေနသည္ဟုပင္ယူဆကာ တိုက္ပုထဲသို႔အတူလိုက္ပါဝင္ေရာက္သြား၏။



တိုက္ပုေလးထဲသို႔ေရာက္ေသာအခါတြင္ကား မစြမ္းစြမ္း၏လက္ခ်က္ဒဏ္ကို ေကာင္းထိုက္တစ္ေယာက္ ေရေရလည္လည္ခံရ

ေလေတာ့သည္။



မိမိကို က်င္ေမရိန္တို႔က ေယာက်ၤားသိကၡာႏွင့္ဂုဏ္ရည္တို႔ကုန္းေကာက္စရာမရွိေတာ့ေအာင္ အရွက္ခြဲ အနိုင္က်င့္ရက္စက္ခဲ့ပုံ

မ်ားကိုျပန္စဥ္းစားရင္း မိန္းမမ်ား(အထူးသျဖင့္ ရွမ္းတ႐ုတ္မမ်ား)အေပၚ မုန္းတီးအနိုင္က်င့္လိုသည့္ စိတ္ရိုင္းစိတ္မိုက္ေတြျပင္း

ျပထက္သန္လာေသာ ေကာင္းထိုက္သည္ မိမိျပဳသမၽွေၾကာက္လန႔္တုန္လႈပ္စြာခံေနရရွာေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးက်င္မိန္၏ဖင္

ေပါက္ထဲသို႔ သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီးကိုအညႇာအတာကင္းမဲ့စြာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဖိေဆာင့္ထိုးသြင္းေလသည္။ လီးႀကီးသည္အဆုံးတိုင္

ပင္ ရက္ရက္စက္စက္ဝင္သြားေလေတာ့သည္။ က်င္မိန္တစ္ေယာက္ထြန႔္ထြန႔္လူးကာ မခ်ိမဆန႔္ပင္ေအာ္ဟစ္လိုက္ရရွာသည္။

ဖင္ေပါက္ထဲႀကီးမားတုတ္ခိုင္လွေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ဒုတ္ဒုတ္ထိ အဆုံးတိုးဝင္လာသည့္ဒဏ္ကနာက်င္လြန္း

လွသည္။ ဖင္ေပါက္ကက်ဥ္းၿပီး လီးေခ်ာင္းႀကီးက ရွည္လ်ားတုတ္ခိုင္လွေပရာ လီးတိုးဝင္လာသည့္အခါ ဖင္ေခါင္းအတြင္းဖက္

အသားႏုေလးမ်ားသည္ တင္းၾကပ္ျပင္းထန္စြာထိုးဖိျခင္းဒဏ္ကိုခံရသည္။ မိမိ၏စအိုသည္ လီးတန္ႀကီးႏွင့္အတူ ဖင္ထဲသို႔ကၽြံက်

ျမဳပ္ဝင္လာေလသလားဟုပင္ က်င္မိန္တစ္ေယာက္ေၾကာက္လန႔္စြာထင္မွတ္မိရွာသည္အထိ အဝင္ၾကမ္းတမ္းလွသည္။



R

ဖင္ထဲသို႔ ႀကီးမားလွေသာ သပ္ႀကီးတစ္ခုကို တူႀကီးျဖင့္ထိုးရိုက္ခ်လိုက္သလိုပင္။ နာၾကင္မႈ၊ ဝမ္းနည္းမႈ၊ ယူက်ဳံးမရျဖစ္မႈတို႔ျဖင့္ ေကာင္မေလးငို

ရွိုက္ညည္းျငဴေနရရွာသည္။ ၾကမ္းတမ္းလွေသာ ဖင္လိုးမႈကို နာၾကင္ထိတ္လန႔္စြာခံေနရမႈေၾကာင့္ သူမ၏မ်က္လုံးမ်ားသည္ ျပဴးက်ယ္ကာ သူငယ္

အိမ္မ်ား ဝိုင္းဝိုင္းလည္၍ေနသည္။ ေကာင္းထိုက္၏ ဆီးစပ္မွလီးေမႊးလိမ္ေကာက္ေကာက္မ်ားသည္ ေကာ့ေထာင္ေပးထား၍ တင္းရင္းေနေလ

ေသာ ဖင္သားမ်ားကိုလာထိမိေလရာ လီးႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး မိမိ၏ဖင္ေပါက္ေလးထဲ အဆုံးျမဳပ္ဝင္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္းကို က်င္မိန္သိသည္။ ေကာင္း

ထိုက္၏လီးႀကီးမည္မၽွႀကီး၍ ဘယ္ေလာက္ရွည္သည္ကို ေသေသခ်ာခ်ာသိထားၿပီးၿပီမို႔ က်င္မိန္မွာပို၍ေၾကာက္လန႔္ေနရွာသည္။ ဖင္ကြဲသြားေလၿပီ

လားဟုပင္ ေတြးမိရွာသည္။



“ရက္စက္လွခ်ည္လားရွင္……ဟင့္ဟင့္…..နာတယ္….သိပ္နာတာပဲ….ကြဲသြားၿပီထင္ပါရဲ့ အားအား“



က်င္မိန္ငိုရွိုက္ေအာ္ဟစ္ညည္းျငဴေနသည္။ ဖင္ထဲတြင္ တင္းၾကပ္လၽွက္ အီးေပါက္ခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေပၚေနသည္။ ဒါေပမဲ့ ဖင္ေခါင္းထဲ၌ လီးေခ်ာင္းႀကီးက ၾကပ္သိပ္

စြာအျပည့္တိုးဝင္ေနေလရာ ေလဝင္/ေလထြက္ေပါက္ပင္ မရွိေတာ့သည့္အတြက္ အီးလည္းေပါက္၍မရ။ အထူးပင္

စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္ေနရ၏။ ေကာင္းထိုက္ကေတာ့ လုံးဝကိုညႇာတာျခင္းမရွိ။ လီးအဆုံးထိုးသြင္းၿပီးသည္ႏွင့္ က်င္မိန္၏ဖင္ကို ပယ္ပယ္

နယ္နယ္ပင္လိုးေလေတာ့သည္။ တစ္ဖက္သတ္ႏွိပ္စက္ညႇင္းပန္းအနိုင္ယူလိုသည့္ စိတ္ျဖင့္ တအားလိုးေဆာင့္ေနျခင္းျဖစ္ေပရာ က်င္မိန္အဖို႔

ကာမအရသာခံစားဖို႔ အာ႐ုံမဝင္စားမႈပင္ မျဖစ္။ နာၾကင္မႈမ်ားကိုသာ ျပင္းထန္စြာခံရသည္။ ငိုရင္း၊ ရွိုက္ရင္း၊ ေအာ္ဟစ္ညည္းတြားရင္းျဖင့္ပင္

က်င္မိန္ခမ်ာ ေကာင္းထိုက္၏ရက္စက္ၾကမ္းတမ္းစြာ ဖင္လိုးေနမႈကို မခ်ိမဆန႔္ခံေနရရွာေလသည္။ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား အလြန္ျပင္းထန္သြားသည့္

အခ်ိန္မ်ားတြင္ေတာ့ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးမွာ ကိုယ္ေရွ႕သို႔ငိုက္ဆင္းလၽွက္ ေပါင္မ်ားပင္ကြ၍သြားရသည္။ ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ကာ ကုန္းလၽွက္

သားမွ ေမွာက္ရက္ျပဳတ္က်ေတာ့မတတ္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ဒါမ်ိဳးအထာကၽြမ္းေနေသာ ေကာင္းထိုက္က ခါးကိုညႇပ္ဆြဲလ်က္ ဖင္ႀကီးကိုေျမႇာက္

တင္ယူထားေလရာ ဖင္ေထာင္ကုန္းေနရသည့္ အေနအထားမွပ်က္၍ေတာ့ မသြားပါ။



ရက္စက္ယုတ္မာလွေသာ ဖင္လိုးေနမႈကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ေနၾကသူ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္ငါးေယာက္တို႔မွာလည္း အရမ္းပင္ ဖီလင္တက္၍

ေနၾကေလၿပီ။ တ႐ုတ္မႀကီးသည္ လူရြယ္၏လီးကိုလက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဂြင္းထုေပးလၽွက္ လူရြယ္ကလဲ တ႐ုတ္မႀကီး၏ေစာက္

ဖုတ္ႀကီးကို ညာလက္ျဖင့္ ထိုးႏွိုက္ကလိကာ၊ ဘယ္လက္ကေတာ့ နို႔အုံႀကီးေတြကို အျပတ္ကိုကိုင္ဆြဲေန၏။ တ႐ုတ္မႀကီး၏ အတြင္းခံေဘာင္း

ဘီခြၾကားပိတ္စကို ညာဘက္ေပါင္ရင္းသို႔လိပ္ကပ္ေနေအာင္ တြန္းဖယ္ထားေလရာ အဖုတ္ကျပဴး၍ေပၚေန၏။ အေပၚပိုင္းအက်ႌၾကယ္သီးမ်ား

ကို ျဖဳတ္ဖြင့္ထားရာ ဘရာစီယာသာ အကာအကြယ္ရွိေနသည္။ လူရြယ္သည္ ဘရာစီယာကိုေတာ့ ဖယ္ပစ္ျခင္းမရွိ။ ဘရာစီယာေပၚမွသာ နို႔

မ်ားကို ဆုပ္နယ္ေပးေနသည္။ တ႐ုတ္မေလးကေတာ့ သူမ၏ဝဲယာရွိ ဘူတားႀကီးႏွစ္ေယာက္၏ ေပါင္ၾကားမွလီးမ်ားကို(ပုဆိုးမ်ားေပၚမွ လက္

တစ္ဖက္စီျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ကာ ဂြင္းတိုက္ေပးသလို ပြတ္သပ္ေပးေန၏။) သူမ၏ အက်ႌၾကယ္သီးမ်ားအားလုံး ျပဳတ္ကာ ဘရာစီယာရင္ပုံမ်ားကို

လည္း လွန္တင္ထားေလရာ မို႔ဝန္းေသာရင္သားဆိုင္ႏွစ္ခု အထင္းသားေပၚေန၏။ ဘူတားႀကီးႏွစ္ေယာက္က ထိုနို႔မ်ားကို တစ္ေယာက္ကတစ္

လုံးစီ ခြဲတမ္းခ်ကာ ဆုပ္ကိုင္ကစားေပးေနၾက၏။



သူတို႔အားလုံး၏ မ်က္လုံးေတြကေတာ့ ဖင္လိုးေနသည့္ျမင္ကြင္းကို စူးစိုက္စြာၾကည့္ေနၾက၏။



“ေတာက္…..ေကာင္မေလး ဖင္ေပါက္ေလးထဲ လီးႀကီးလိုးသြင္းေနလိုက္တာ….အားရ စရာႀကီးပါလား“



“ေဟာၾကည့္……ေကာင္မေလးကို ေကာ့လန္ေနတာပဲ“



“ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့လီးႀကီးနဲ႔ လိုးတာ ဖင္ေတာ့ကြဲလိမ့္မယ္ ထင္ပါရဲ့“



“ဖင္ေပါက္ဆိုတာက နဂိုအေနက်ဥ္းေပမယ့္ ဆန႔္နိုင္က်ယ္နိုင္တယ္။ လီးဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီးနဲ႔ လိုး လိုး။ မကြဲနိုင္ဘူး“



“နာေတာ့ နာမွာပဲေနာ္“



“ဟာ….နာတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီနာတာကိုကပဲ အရသာတစ္မ်ိဳးလို ျဖစ္ေနတာ“



“ဖင္လိုးခံဘူးလို႔ သိတာလား“



“ဒီလိုေပါ့…ခစ္ခစ္ခစ္“



ပြဲၾကည့္သူမ်ားသည္ ဖင္လိုးျပေနပုံကိုၾကည့္ရင္း တစ္ေယာက္တစ္ခြန္းလည္း ေျပာဆိုေနၾကေသးသည္။ ရက္ရက္စက္စက္ ဖင္လိုးခံေနရရွာ

ေလသည့္ က်င္မိန္သည္ ပြဲၾကည့္သူတို႔၏စကားသံမ်ား၊ ရယ္ေမာသံမ်ားကို ေကာင္းစြာၾကားေနရေလသည္။ မိမိကို အလိုမတူပဲ အတင္းဖင္လိုး

လၽွက္ ယခုလိုအျခားသူမ်ားေရွ႕ေမွာက္တြင္ လုံးဝအရွက္ကုန္ေအာင္ျဖစ္ေစဖို႔ ဖင္တက္လိုးေနသူ ေကာင္းထိုက္ကို က်င္မိန္အမုန္းႀကီးမုန္းမိ

သည္။ ရိုက္ႏွက္ႏွိပ္စက္ခံရမည္ကို ေၾကာက္လွ၍ အလိုမတူပဲ ဖင္ခံေနရသည့္အေျခအေနတြင္ပင္ မိမိတတ္နိုင္သမၽွႀကိဳးစားကာ ေကာင္းထိုက္

တို႔ကို တုံ႔ျပန္ဒဏ္ေပးရန္ ႀကံဆစဥ္းစားသည္။



ေယာက်ၤားသားမ်ား၏ လီးကိုကိုင္ညႇစ္ပါက ေဂြးတက္တတ္သည္ဆိုျခင္းကို က်င္မိန္ၾကားဖူးထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ က်င္မိန္သည္ ဖင္ဝက်ိန္း

စပ္နာၾကင္ေနသည့္ၾကားမွပင္ အားထည့္ကာစအိုေပါက္ကို အတင္းရႈံ႔၍ ဖင္လိုးေနသည့္လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ညႇစ္လိုက္သည္။ မိမိကို ဖင္လိုးေန

သည့္ ေကာင္းထိုက္၏လီးအား ဖင္ေခါင္းရႈံ႔ကာညႇစ္ဆြဲယူေပးျခင္းျဖင့္ ေဂြးမတက္သည့္တိုင္ ေကာင္းထိုက္နာနာၾကင္ၾကင္ေတာ့ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟူ

ေသာ စိတ္ကူးျဖင့္လုပ္မိလုပ္ရာ လုပ္ထည့္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ဖင္ေခါင္းကိုညႇစ္ကာေပးလိုက္မႈသည္ ေကာင္းထိုက္ကို မနာၾကင္ေစ

သည့္အျပင္ ပို၍ပင္အရသာရွိသြားေစသည္။



“ေတာက္……ဒီေကာင္မဖင္ေပါက္ကက်ဥ္းၿပီး ၾကပ္ေနတာပဲကြာ။ ဖင္လိုးလို႔ သိပ္ကိုေကာင္းတယ္။ ငါၿပီးရင္ မင္းလည္းလိုးၾကည့္ပါလား ကြ“



အရသာေတြ႕သြားေလေသာ ေကာင္းထိုက္သည္ အံႀကိတ္ကာေရရြတ္ေျပာၾကားသည္။ က်င္မိန္မွာ သိပ္ကိုစိတ္ကုန္ေနသည္။ ရွက္ေၾကာက္ရြံ

ရွာဖြယ္ေကာင္းလွသည့္ ဖင္လိုးခံရမႈကို အခ်ိန္ရွည္ၾကာစြာဆက္၍ မရွိေစလိုေတာ့ပါ။ ဖင္ထဲလီးသြင္းကာစတုန္းကထက္စာလၽွင္ နာၾကင္မႈက

ေလ်ာ့ပါးစျပဳေနေလေသာ္လည္း ရွက္ေၾကာက္ဖြယ္ရာျဖစ္ေနမႈကေတာ့ ႀကီးမားျပင္းထန္လြန္းသည္။ ဝိုင္း၍ၾကည့္ေနၾကသည့္ မ်က္လုံးမ်ားေရွ႕

ေမွာက္တြင္ က်ိဳးႏြံစြာဖင္ကုန္းရသည့္အျဖစ္ကို သူမလုံးဝ မလိုလားပါ။ ဤျဖစ္ရပ္ အျမန္ဆုံး အဆုံးသတ္သြားေအာင္လုပ္ရေပမည္။ ေကာင္း

ထိုက္၏ လီးမွသုတ္ရည္မ်ားထြက္မွသာ မိမိ၏ဖင္လိုးခံရမႈဇာတ္လမ္း တစ္စခန္းရပ္မည္ကို က်င္မိန္သိသည္။ သုတ္ရည္ထြက္ဖို႔ကလည္း

ေကာင္းထိုက္အေနျဖင့္ ကာမအရသာအျပတ္ေတြ႕မွသာ ျဖစ္မည္။ ဒါေၾကာင့္ ေကာင္းထိုက္ကာမအရသာ အရမ္းေတြ႕ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီးလုပ္

ေပးရမည္။ ဒါမွ သည္ရွက္ေၾကာက္ရြံရွာဖြယ္ေကာင္းလွသည့္ ဖင္လိုးခံရမႈၿပီးျပတ္မည္။



က်င္မိန္သည္ အားတင္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ တင္ပါးဆုံႀကီးကို လႈပ္ရွားေပးသည္။ ေဝွ႕ဝိုက္ကာ ဝိုင္း၍လႈပ္ရွားသည္။ အထက္ေအာက္

ယိမ္းသည္။ ေလးဘက္သို႔ ခါေပးသည္။ ခါးေလးကိုလည္း ႏြဲ႕ကာလႈပ္ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ အံခဲကာအားတင္းၿပီး ဖင္ေပါက္ကိုလည္း ရႈံ႔လိုက္ပြ

လိုက္ျဖင့္ လီးေခ်ာင္းႀကီးကိုညႇပ္ေပး ညႇစ္ဆြဲေပးသည္။ တတ္သမၽွ မလုပ္တတ္လုပ္တတ္ႏွင့္ လုပ္ေပးျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း က်င္မိန္၏ မကၽြမ္း

က်င္ေသာ လႈပ္ရွားမႈမ်ားသည္ ေကာင္းထိုက္အတြက္ေတာ့ အရသာရွိစရာေတြ ျဖစ္သည္။ သူ ဖင္လိုးမႈကို စိတ္ထဲက မလိုလားေသာ္လည္း

က်ိဳးႏြံစြာလိုက္ေလ်ာ အရသာျဖည့္ေပးလာမႈကပင္ ေကာင္းထိုက္၏ မိန္းမမ်ားအေပၚ အနိုင္အထက္ျပဳလိုသည့္ ကာမစိတ္အာသီသကို တစ္

နည္းတစ္ဖုံျဖည့္ဆည္းေပးသလိုျဖစ္သည္။



ေကာင္းထိုက္ အသက္ရႈျပင္းလာသည္။ အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ၿပီး တအားကုန္လိုးေဆာင့္သည္။ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားျပင္းထန္ၾကမ္းတမ္းလြန္း လွေပရာက်င္မိန္၏ဖင္

ေပါက္မွာ က်ိန္းစပ္၍ပင္လာသည္။ ေကာင္မေလး တအားအားပင္ေအာ္၍ ေနရေလသည္။ မိမိ၏ ဖင္ေပါက္ကို တစ္အားလိုးလ်က္ရွိသည့္ လီးေခ်ာင္းႀကီး ဆတ္ဆတ္

တုန္လာသည္ကို က်င္မိန္ခံစားသိရသည္။ ေကာင္းထိုက္၏ အသက္ရႈသံကလည္း မီးရထားေခါင္းတြဲႀကီးလိုတရႈးရႈး တရွားရွား ျဖစ္လာသည္။ စိုးမင္း၏ လီးကိုစုပ္ေပး

ခဲ့စဥ္က သုတ္လႊတ္ေတာ့မည့္အခ်ိန္တြင္ သည္လို မ်ိဳးျဖစ္ခဲ့သည္ ကို က်င္မိန္အမွတ္ရသည္။ ေကာင္းထိုက္လည္း ဒီအတိုင္းဆို အခ်ိန္မေရြး လရည္ထြက္ေတာ့မည္

ဟု နားလည္ သည္။  ေကာင္းထိုက္၏ အလိုးအေဆာင့္ကလည္း သရဲစီးသလို ၾကမ္းတမ္းလာသည္။ တစ္ဆတိုးပင္ ျပင္းထန္လာသည္။ ဖင္ေခါင္းထဲတြင္ အရမ္းကို

ေအာင့္လာ၏။ ဖင္ဝကေတာ့ က်ိန္းစပ္၍ ပူေလာင္ေနသည္။ သိပ္ကို နာလွသည္။ သည္လို အၾကမ္းပတမ္းဆက္လိုးေနလၽွင္ ဖင္ကြဲသြားေလမည္ဟု ေတြးေၾကာက္

လာသည္။



ဖင္ကြဲေအာင္ အလိုးမခံရခင္ အရည္ေတြပန္းထြက္လၽွက္ကိစၥၿပီးသြားပါေစဟု က်င္မိန္ဆုေတာင္းသည္။ အရမ္းနာသည့္ၾကားမွာပင္ ဘယ္လိုအ

ေၾကာင္းေၾကာင့္မွန္းမသိ၊ က်င္မိန္၏စိတ္ေတြ အရမ္းကိုလႈပ္ရွားေနသည္။ ၾကက္သီးမ်ား တဖ်င္းဖ်င္းထသည္။ အဆိုးဆုံးကေတာ့ အဖုတ္ထဲမွ

ရြစိရြစိႏွင့္ လႈပ္ရွားလၽွက္ အရည္ၾကည္မ်ားကို စိမ့္စီးထြက္ေနမႈပင္။ က်င္မိန္သည္ အျပတ္ကိုအားတင္းကာ တင္ပါးဆုံႀကီးကို ေကာ့ေထာင္ယမ္း

ခါ လႈပ္ရွားေပးလိုက္သည္။ စအိုေပါက္ႏွင့္လည္း လီးကိုအတင္းညႇစ္ေပးသည္။ နာလိုက္တာကေတာ့ ေျပာမေနပါႏွင့္။ ဒါေပမယ့္ လုပ္ေပးရမည္

သူမ၏အနာခံကာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ အေကာင္အထည္ေပၚလာသည္။ ေကာင္းထိုက္သည္ အိကနဲ အံႀကိတ္ကာ လီးႀကီးကိုဖင္ေပါက္ထဲထိုးသိပ္

ေဆာင့္သြင္း၏။ ဖင္ျပဲထြက္လုနီးပါးပင္ျဖစ္သည္။ သည္ေနာက္ေတာ့ သူ၏လီးတန္ထိပ္ဖ်ားမွ သုတ္ရည္မ်ား ႁပြတ္ကနဲ ႁပြတ္ကနဲ ပန္း၍ ပန္း၍

ထြက္လာၾကေလေတာ့သည္။ ထြက္လာေသာ သုတ္ရည္မ်ားသည္ က်င္မိန္၏ဖင္ေခါင္းေပါက္အတြင္းဘက္ပိုင္းသို႔ နက္ရွိုင္းစြာပင္ တိုးဝင္ေရာက္

ရွိသြားသည္။



က်င္မိန္သည္ ဒူးေခါင္းႏွစ္ခုကိုအားျပဳလၽွက္ ေပါင္ကိုေတာင့္ခံေထာက္ကာ ဖင္ဆုံႀကီးကို ေကာင္းထိုက္၏ဆီးစပ္ႏွင့္ ထိကပ္ေနေအာင္ ေကာ့

တင္ေထာင္ေပးထားသည္။ လီးေခ်ာင္းႀကီးကေတာ့ ဖင္ေခါင္းေပါက္ထဲ အဆုံးတိုးဝင္လၽွက္ သုတ္ရည္ေတြကလည္း ထြက္မကုန္ေတာ့ေလာက္

ေအာင္ပင္ လီးထိပ္မွ တစ္ခ်က္ၿပီးတစ္ခ်က္ ပန္း၍ ပန္း၍ ထြက္ေနေလသည္။ သုတ္ရည္တစ္ခ်က္ ပ်စ္ကနဲပန္းထြက္တိုင္း က်င္မိန္မွာ ဆတ္က

နဲတုန္သြားသည္။ ပါးစပ္မွလည္း “အာ့ အာ့“ဟု အသံေလးျမည္သည္။ ထို႔အျပင္ အဖုတ္ထဲမွလည္း အရည္ေတြအရမ္းကိုစိမ့္ထြက္ရာ

ေအာက္ဖက္ေမြ႕ယာေပၚသို႔ တေတာက္ေတာက္ပင္က်၍ေနသည့္အထိျဖစ္သည္။ ေကာင္းထိုက္သည္ သုတ္ရည္ေတြပန္းထြက္လၽွက္ ကာမအရ

သာ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ ျဖစ္တတ္ျမဲထုံးစံအတိုင္း သူ႔ကို က်င္ေမရိန္က ကမ္းကုန္ေအာင္ ယုတ္မာရိုင္းစိုင္းစြာ အနိုင္က်င့္ခဲ့ပုံ

မ်ားကို ျပန္၍ျမင္ေယာင္သည္။ သူ႔ေရွ႕တြင္ ရက္ရက္စက္စက္အလိုးခံေနရသူသည္ က်င္မိန္မဟုတ္ေတာ့ပဲ က်င္ေမရိန္ဟု သူ႔စိတ္ထဲတြင္ထင္၍

လာသည္။



ထိုေန႔က ေကာင္းထိုက္ၾကဳံခဲ့ရပုံေတြကလည္း တစ္သက္တာအၿငိဳးမေျပနိုင္စရာေတြခ်ည္းပင္။ ထိုေန႔ကလဲ မစြမ္းစြမ္းအတင္းဆြဲေခၚ၍ ေကာင္း

ထိုက္မွာ တိုက္ပုေလးထဲသို႔ ကန႔္လန႔္ကန႔္လန႔္ႏွင့္ ေရာက္သြားသည္။ အထဲသို႔ သုံးေယာက္လုံးေရာက္ရွိေသာအခါ မစြမ္းစြမ္းက တံခါးကိုပိတ္

လိုက္သည္။



ထို႔ေနာက္………………



“ေခ်ာင္းၾကည့္တဲ့ေကာင္ကို ေကာင္းေကာင္းဒဏ္ခတ္ရမယ္။ ေဟ့ အရိန္….ႀကိဳးရွိတယ္ မဟုတ္လား….”



တံခါးပိတ္ၿပီးေနာက္ မစြမ္းစြမ္းက ေျပာသည္။



““နင္တို႔ ငါ့ကို ငါ့ကို ဘာလုပ္ၾကမလို႔လဲ ဟင္””



ေကာင္းထိုက္က ေမးသည္။ သူ႔အသံက တုန္ရင္ေနသည္။ သူသည္ သတၱိေသးသူတစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ မိမိတြင္

အျပစ္ႀကီးရွိေနသည္မို႔ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကိုပင္ မလွန္ရဲေပ။ က်င္ေမရိန္က ႀကိဳးခုန္ရာတြင္သုံးသည့္ ႀကိဳးကိုယူေပးသည္။ မစြမ္းစြမ္းက ထိုႀကိဳးႏွင့္ပင္

ေကာင္းထိုက္ကို လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္သည္။ အစြန္းမ်ားတြင္ လက္ကိုင္မ်ားတပ္ထားေသာ္လည္း ႀကိဳးသည္ရွစ္ေပေက်ာ္ရွည္ေသာ

ေၾကာင့္ ေကာင္းထိုက္ကိုေကာင္းေကာင္းပင္ လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္နိုင္သည္။ မစြမ္းစြမ္းသည္ ကင္းေထာက္မယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ျပန္ရာ ႀကိဳးအ

တုတ္လည္း ကၽြမ္းက်င္သည္။ ေကာင္းထိုက္႐ုန္းမထြက္နိုင္ေအာင္ ပိပိရိရိႏွင့္ စနစ္တက်လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္နိုင္ခဲ့သည္။



““သားေရက်ာပြတ္ရနိုင္မလား အရိန္။ ဒီေကာင့္အသားေတြ အထပ္လိုက္ကြာက်ေအာင္ အျပတ္ရိုက္ရေအာင္””



ေကာင္းထိုက္ကို ႀကိဳးတုတ္ၿပီးေနာက္ မစြမ္းစြမ္းကေျပာသည္။



““ဟာ….နင္ကလဲ။ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သားေရက်ာပြတ္ရနိုင္မွာလည္း ဟ။ သားေရခါးပတ္ေတာ့ ရွိတယ္။ ျဖစ္မလား””



““သိပ္ေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ပါတယ္””



က်င္ေမရိန္ ေအရိုးဗစ္ကစားေသာအခါ ဝတ္ေလ့ရွိသည့္ သားေရခါးပတ္သည္ လက္သုံးလုံးခန႔္ဗ်က္ရွိၿပီး သုံးေပသာသာခန႔္ရွည္သည္။ ထိုသား

ေရျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ အေကာင္းစားခါးပတ္ျဖစ္ကာ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသည့္အတြက္ သားေရက်ာပြတ္လိုအသုံးခ်နိုင္သည္။ မစြမ္းစြမ္းသည္

ေကာင္းထိုက္ကို ထိုက်ာပြတ္ျဖင့္ တအားရိုက္သည္။ က်င္ေမရိန္ကိုလည္း ေျမႇာက္ေပးကာ အရိုက္ခိုင္းသည္။ လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ေႏွာင္ခံထားရ

ေသာ ေကာင္းထိုက္မွာ မစြမ္းစြမ္းႏွင့္ က်င္ေမရိန္တို႔၏ ရိုက္ႏွက္မႈဒဏ္ကိုလိမ့္ေနေအာင္ပင္ ခံရသည္။ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္လိမ့္၍ ေနေလရာ၊

ေကာင္းထိုက္ဝတ္ထားေသာ ပုဆိုးပင္ကၽြတ္၍သြားေလသည္။ အတြင္းခံေရကူးေဘာင္ဘီတိုေလးေတာ့ က်န္ေနေသးသည္။ တင္ပါးသားအနဲ

ငယ္ႏွင့္ ေပါင္လုံးႏွစ္ခုအထင္းသားေပၚေနကာ သားေရခါးပတ္ဒဏ္ကို အပီခံရသည္။ အလုပ္ၾကမ္းမ်ားလုပ္ရ၍ က်စ္လစ္သန္မာေသာ ေပါင္လုံး

ေပါင္တန္မ်ားႏွင့္ ေျခသလုံးမ်ားတြင္ အရွိုးရာေတြ အထပ္ထပ္ျဖစ္ကုန္သည္။



““မိန္းမၾကားထဲ……ေယာက်္ားဝင္……ဂေလာင္ ဂလင္ ေသးနဲ႔ပန္းထုတ္”” ဆိုတာ နင္ၾကားဖူးတယ္မဟုတ္လား။ ေအး…အခု ငါတို႔မိန္းက

ေလးတစ္ေယာက္ ေအရိုးဗစ္ေလ့က်င့္ကစားေနတာ ၾကားဝင္ေခ်ာင္းခ်င္တဲ့အေကာင္ကိုလည္း လက္စသတ္အေနနဲ႔ ေသးနဲ႔ပန္းထုတ္ပစ္ၾကတာ

ေပါ့…””



ေကာင္းထိုက္ကို သားေရခါးပတ္ျဖင့္ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ (မစြမ္းစြမ္းကရိုက္တာ ပိုမ်ားပါသည္) ပယ္ပယ္နယ္နယ္ရိုက္ႏွက္၍ ေကာင္းထိုက္

တစ္ကိုယ္လုံးအရွိုးရာမ်ား အထပ္ထပ္ထင္သြားေသာအခါ မစြမ္းစြမ္းကေျပာသည္။



““ဟာ….မလုပ္ပါနဲ႔…..မလုပ္ၾကပါနဲ႔ဟာ။ အဲဒါမ်ိဳးေတာ့ မေကာင္းပါဘူး။ ေနာက္ေခ်ာင္းမၾကည့္ေတာ့ပါဘူး ဟယ္။ ငါ့ကိုလႊတ္ေပးၾကပါေတာ့”



ေသးႏွင့္အပန္းခံရမွာကို ေၾကာက္လွေသာေၾကာင့္ ေကာင္းထိုက္က ေတာင္းပန္သည္။ မစြမ္းစြမ္းက ခ်မ္းသာမေပး။



““ဘာအခုမွ ေၾကာက္ပါၿပီလဲ။ မရဘူး။ နင့္ကိုေသးနဲ႔ကို ပန္းထုတ္ရမယ္။ လာ…..””



မစြမ္းစြမ္းက ေကာင္းထိုက္ကို ၾကမ္းျပင္မွ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဆြဲေခၚသည္။ ေကာင္းထိုက္က ႐ုန္းသည္။ လက္ျပန္ႀကိဳးအတုပ္ခံထားရသည့္အျပင္

အေသအေၾကရိုက္ခံထားရ၍ တစ္ကိုယ္လုံးအရွိုးရာ အထပ္ထပ္ျဖင့္နာၾကင္၍ အားလည္းေလၽွာ့ေနရာ ထိေရာက္စြာမ႐ုန္းနိုင္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲပါ

သြားသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းၾကမ္းျပင္တြင္ ပက္လက္လွန္ခ်ထားခံရသည္။ ေကာင္းထိုက္ လူးလြန႔္ေရွာင္ေနရာ မစြမ္းစြမ္းအေနျဖင့္ ေကာင္းထိုက္ေပၚ

တက္ခြဖို႔ခက္ေနသည္။



““ေဟ့ အရိန္။ လာကူဝိုင္းခ်ဳပ္ထားေပးဦးကြ။ ငါမနိုင္ဘူး…..””



မစြမ္းစြမ္းက အေဖာ္ေခၚ၍ က်င္ေမရိန္လည္း ေကာင္းထိုက္ကို ဝိုင္းကူခ်ဳပ္ေပးသည္။ လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္မထားလၽွင္ ေကာင္းထိုက္လြတ္ေအာင္

႐ုန္းကန္ထြက္ေျပးနိုင္သည္။ ယခုေတာ့ တစ္ပန္းရႈံးေနရာ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ခ်ဳပ္ဖမ္းထားမႈမွ မ႐ုန္းထြက္နိုင္ေတာ့။ မစြမ္းစြမ္းသည္

ေကာင္းထိုက္မ်က္ႏွာေပၚတက္ခြသည္။ ထမီလွန္လ်က္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ဒူးဆစ္နားသို႔ေလၽွာခ်ကာ ေကာင္းထိုက္မ်က္ႏွာေပၚတည့္တည့္

ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီး ေသးပန္းခ်သည္။ မ်က္ႏွာေပၚေသးေပါက္ခ်ခံရမႈေၾကာင့္ အရမ္းကိုထိတ္လန႔္ရြံရွာေနေသာ ေကာင္းထိုက္မွာ သူ႔မ်က္ႏွာ

ေပၚတည့္တည့္တြင္ရွိေနသည့္ မစြမ္းစြမ္း၏အဖုတ္ကိုပင္ မၾကည့္နိုင္။ မ်က္စိကိုစုံမွိတ္ထားသည္။ မစြမ္းစြမ္းေပါက္ခ်လိုက္ေသာ ပူေႏြးေႏြး၊ နံတံ

တံေသးရည္မ်ား ေကာင္းထိုက္မ်က္ႏွာေပၚ တဖ်န္းဖ်န္းက်သည္။ ေသးထြက္ကလည္း မ်ားလွသည္။ မ်က္ႏွာျပင္တခုလုံး စိုကုန္႐ုံသာမက

ဆံပင္မ်ားႏွင့္ အင္းက်ီမ်ားေပၚကိုပါ က်သည္။ အရွိုးမ်ားအေပၚေသးရည္မ်ားက်ေသာအခါ စပ္၍နာၾကင္မႈကိုပါ ခံရသည္။



““ကိုင္း….မွတ္ၿပီလား….ကဲ ေဟ့ အရိန္လာေလ။ ဒီေကာင့္ မ်က္ႏွာေပၚေသးပန္းခ်လိုက္….””



ေသးေပါက္ခ်ၿပီးေနာက္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီျပန္မတင္ကာ မတ္တပ္ျပန္ထလ်က္ ထမီျပင္ဝတ္ရင္း မစြမ္းစြမ္းက သေဘာက်ေက်နပ္စြာေျပာ

သည္။ ေကာင္းထိုက္ခမ်ာမွာ မ်က္စိမွိတ္ကာ ခပ္ေစာင္းေစာင္းေလးရွိေနသည္။ လႈပ္ပင္ မလႈပ္ေတာ့။



““ဟာ…..သူ႔မ်က္ႏွာတည့္တည့္မွာ ထမီလွန္ၿပီး ေပၚတင္ႀကီးေသးေပါက္မခ်ရဲပါဘူးဟာ……ရွက္စရာႀကီး….””



မစြမ္းစြမ္းေလာက္ မ“ရဲ”ေသာ က်င္ေမရိန္က ရွက္တတ္တတ္ျဖင့္ ေျပာသည္။



““ေအး….အဲဒီလိုဆိုရင္ ခြက္ထဲမွာသြားေပါက္ထည့္ၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာေပၚေလာင္းခ်လိုက္ေပ့ါဟ။ ဒါလည္း ရတာပဲ””



““ေအး….အဲဒါေကာင္းတယ္””



က်င္ေမရိန္သည္ နီးရာခြက္တစ္ခုကို ေကာက္ယူၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းႏွင့္တြဲလ်က္ရွိေသာ အိမ္သာထဲဝင္ကာ ေသးေပါက္ထည့္သည္။ ခြက္ႏွင့္ မျပည့္

တျပည့္ေသးရည္မ်ား ရသည္။ ၿပီးေတာ့ထိုခြက္ကိုယူကာ အျပင္ျပန္ထြက္လာလၽွက္ ေကာင္းထိုက္၏မ်က္ႏွာသာမက တစ္ကိုယ္လုံးအေပၚသို႔

ေသးရည္မ်ား ေလာင္းခ်ပက္ဖ်န္းသည္။



စိတ္ႀကိဳက္အနိုင္က်င့္အရွက္ခြဲ ေယာက်္ားသိကၡာက်ေအာင္လုပ္ၾကၿပီးမွ က်င္ေမရိန္ႏွင့္ မစြမ္းစြမ္းတို႔သည္ ေကာင္းထိုက္ကိုႀကိဳးေျဖေပးကာ တိုက္အိမ္ကေလးထဲမွ

ကန္ထုတ္ျပစ္လိုက္ၾကသည္။ ေကာင္းထိုက္မွာ

အရွက္ႀကီးရွက္သြားရသည္။ ဝမ္းအနည္းႀကီးနည္းသြားရသည္။ က်င္ေမရိန္အေပၚတြင္လည္း အႀကီးအက်ယ္ကိုမုန္းတီးကာ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕မိသည္။ က်င္ေမရိန္ကာယအလွ

ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားယူသည္ကို မိမိက ေခ်ာင္း

ေျမာင္းၾကည့္ခဲ့မိသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း သည္မၽွေလာက္ေတာ့ ယုတ္မာရိုင္းစိုင္းစြာမျပဳသင့္ဟု ေတြးသည္။ တမင္သက္သက္ယုတ္ကမ္းခဲ့မႈအျဖစ္အညႇိုးအေတး

ထားခဲ့သည္။ ထိုေန႔ညတြင္ပင္ ေကာင္းထိုက္သည္

က်င္ေမရိန္တို႔၏အိမ္ႀကီးမွထြက္လာခဲ့သည္။ ေျခသလုံးအိမ္တိုင္ ေရာက္ရာေပါက္ရာေလၽွာက္သြားရင္း မိုးကုတ္သို႔ေရာက္သြားကာ ေက်ာက္တူးသမားျဖစ္လာသည္။

မိုးကုတ္ၿမိဳ႕အထက္တန္းစားျပည့္တန္ဆာ

ေခါင္းစိုးမင္းႏွင့္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ၾက ကာ မိန္းကေလးမ်ား(အထူးသျဖင့္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးမ်ား) အား ႏွိပ္စက္ကာ အေပ်ာ္မယ္အျဖစ္ဇာတ္သြင္းမႈမ်ားတြင္

ေကာင္းထိုက္သည္ စိုးမင္းႏွင့္အတူတူ (အခေၾကးေငြမယူပဲ အေပ်ာ္တမ္း) ပါဝင္လုပ္ေဆာင္ေပးေနခဲ့သည္။ က်င္ေမရိန္အေပၚ မုန္းတီးအၿငိဳးထားမႈ၏ အက်ိဳးဆက္

အျဖစ္ ေကာင္းထိုက္သည္ မိန္းကေလးအားလုံးကို မုန္းတီးေနရာ သာမန္ရိုးရိုးတန္းတန္းကာမစပ္ယွက္ရမႈမ်ိဳးထက္ မိန္းမမ်ားကိုရိုက္ႏွက္ႏွိပ္စက္ၿပီး အတင္းအနိုင္

အထက္ျပဳက်င့္ရမႈတို႔ကို ပို၍တပ္မက္အရသာယူတတ္ေနသည္။



တစ္ေန႔ေန႔တြင္ က်င္ေမရိန္ကိုလည္း မိမိအေပၚယုတ္ကန္းစြာျပဳလုပ္ခဲ့သမၽွအတြက္ လက္တု႔ံျပန္နိုင္မည္ဟု ေကာင္းထိုက္ေမၽွာ္လင့္ေစာင့္စားေနသည္။ ထိုသို႔လုပ္

ကိုင္ရန္အတြက္ ေငြေၾကးအမ်ားအျပားလိုအပ္ သည္။ က်င္ေမရိန္သည္ အရမ္းခ်မ္းသာေပရာ သူမကိုအနိုင္ယူလက္စားေခ်ရန္အတြက္ ေငြေတြတစ္နင့္တစ္ပိုးရွိမွျဖစ္

မည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေကာင္းထိုက္သည္ေက်ာက္တူးသမားလာလုပ္ေနျခင္းဟုဆိုရမည္။

သူ႔လိုေငြေၾကးအရင္းအႏွီးမရွိသူအဖို႔ ေက်ာက္တူးျခင္းသာလၽွင္ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေကာင္းျဖစ္သည္။ “ေက်ာက္တူးသမားမ်ားဟာ ေလာပန္ေလာင္းေတြပါ“ဟူေသာ

သီခ်င္းပင္ရွိသည္မဟုတ္ပါလား။ ေက်ာက္

ႀကီးေက်ာက္ေကာင္းရ၍ အကြက္ေကာင္းဝင္လၽွင္ ေန႔ခ်င္းညခ်င္းသန္းႂကြယ္သူေဌးကေလးျဖစ္လာနိုင္ေပမည္။ ထိုအခါတြင္မွ…………….။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx



ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးက်င္မိန္ကို အားရေအာင္ႏွိပ္စက္အနိုင္က်င့္လိုးေဆာ္ၿပီးေနာက္ ေက်နပ္အားရစြာပင္ ေကာင္းထိုက္သည္ သူ၏ေက်ာက္တြင္းသို႔ျပန္လာခဲ့သည္။

ေက်ာက္တြင္းျပန္ေရာက္ေတာ့ တစ္ခါတည္း

အိပ္ယာထဲဝင္ကာလွဲ၍ေနသည္။ ေန႔လည္စာကို စိုးမင္းထံမွစားခဲ့ၿပီးၿပီမို႔ ေက်ာက္တြင္းမွထမင္းကိုလက္ျဖင့္ပင္ မတို႔ေတာ့။ သူတို႔၏ ေလးေပခိုးတြင္းေလးမွာ ေျမၿပိဳ

က်ေနၿပီး ရတနာေက်ာက္မ်က္မ်ားသန႔္စင္ရွာ

ယူနိုင္သည့္ ျဖဳန္းေျမမ်ားလည္း တနင့္တပိုးတူးယူထားနိုင္ၿပီးၿပီမို႔ သည္ေန႔အနားရေနရာ ေကာင္းထိုက္ေလးတိုင္စင္တဲေလးေပၚ ဇိမ္ႏွင့္မွိန္း၍လဲေလ်ာင္းကာ

စိတ္ကူးယဥ္ေနသည္ကို မည္သကမၽွဟန႔္တားေႏွာင့္

ယွက္ျခင္းမျပဳၾကေတာ့။ က်န္တြင္းသားမ်ားသည္လည္း ေအးေအးလူလူနားနားေနေနရွိေနၾကေပမည္။ စီစဥ္ထားသည့္အတိုင္း ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ေလာပန္ဦးတိတ္

ၾကည္သည္ အေကာင္းစားေရစုပ္စက္တစ္လုံး

ႏွင့္ ေပါက္ခ်လာကာ ေက်ာက္တြင္းတူးျခင္းကို စတင္လုပ္ၾကေလသည္။ ပင္ပန္းႀကီးစြာလုပ္ကိုင္ခဲ့သမၽွတို႔၏ အဆုံးအျဖတ္ကိုေပးေတာ့မည့္လုပ္ငန္းအဆင့္မို႔

တြင္းသားအားလုံးစိတ္လႈပ္ရွားကာ တက္ႂကြေနသည္။

ေလာပန္ဦးတိတ္ၾကည္လည္း ထိုနည္းႏွင္ႏွင္ပင္ ျဖဳန္းေဆးေနသည့္အနားတြင္ရပ္ကာ ကိုယ္တိုင္ၾကည့္ေနသည္။



ေကာင္းထိုက္တို႔လူစု ကံေပၚၾကေပၿပီ။



ပထမဆုံးစ၍ ေဆးသည့္ျဖဳန္းမ်ားထဲမွာပင္ ေက်ာက္ပြင့္သည္။ ထို႔ေနာက္ဆက္တိုက္ဆိုသလိုပင္ ေက်ာက္ႀကီး ေက်ာက္ေကာင္းေတြတစ္ခုၿပီးတစ္ခုရျပန္သည္။

ေက်ာက္တြင္းနယ္ေျမတြင္ အလြန႔္အလြန္ကံ

ေကာင္းေထာက္မပါမွ ျဖစ္ေပၚတတ္ေသာ ေက်ာက္ေၾကာကိုေတြ႕ရွိတတ္ေၾကာင္းသိသာထင္ရွားေနၿပီမို႔ ေလာပန္ဦးတိတ္ၾကည္ႏွင့္ တြင္းသားအားလုံးေပ်ာ္လို႔မဆုံး

ၾက။ ျဖဳန္းေဆးရသည္ကိုလည္း မေမာနိုင္မပန္း

နိုင္ၾက။ စိတ္ေတြအထူးတက္ႂကြေနသည္။ စာရင္းခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ သိန္းေက်ာက္ေတြခ်ည္းအလုံး(၃၀)ေက်ာ္ရသည္။ ေသာင္းေက်ာက္ေတြကေတာ့ အမ်ားအျပား။

တြင္းဆရာအပါအဝင္မွ တြင္းသား(၄)ေယာက္

သာရွိေပရာ မိုးကုတ္ရတနာေျမထုံးစံအတိုင္း အစုမ်ားခြဲေဝၾကရာ တြင္းသားတစ္ေယာက္စီလၽွင္ သိန္းငါးဆယ္စီမၽွတနင့္တပိုးရၾကသည္။ ေကာင္းထိုက္အတြက္ပို၍

ကံေကာင္းသည္က တြင္းေတာနယ္ေျမအျပင္

ဖက္တြင္ ေက်ာက္ရွာၾကေသာကေလးမ်ားအၾကားတြင္ အေပ်ာ္သေဘာဝင္ရွာရင္း သိန္း(၃၀)ခန႔္တန္ ေက်ာက္ႀကီးတစ္ပြင့္ထူးျခားစြာ ရသြားျခင္းပင္။



ေကာင္းထိုက္တို႔ ကံေကာင္းေလၿပီ။ ေငြထုပ္ပိုက္မိျပန္ၿပီ။ သူက အႏွစ္ႏွစ္အလလအားခဲကာ အႀကံႀကီးႀကံထားခဲ့ေလေသာ က်င္ေမရိန္ကိုတုန႔္ျပန္လက္စားေခ်ေရး

ကို ေငြပုံေအာသုံးကာလုပ္နိုင္ေလၿပီ။ စိတ္နာနာ

ႏွင့္ ျမင္းၿခံမွထြက္ခဲ့သည္မွာ (၁၇)ႏွစ္ခန႔္ၾကာျမင့္ေနေပရာ က်င္ေမရိန္၏သတင္းကိုလည္း ဘာဆိုဘာမၽွမၾကားမသိရ။ သည္ေတာ့လက္စားေခ်တုန႔္ျပန္ေရးအတြက္

အရင္ဆုံးျမင္းၿခံသို႔ျပန္ရမည္။ က်င္ေမရိန္၏

သတင္းကိုျပန္၍ စုံစမ္းရမည္။ ျမင္းၿခံတြင္မရွိေတာ့ဟုဆိုလၽွင္လည္း ဘယ္ၿမိဳ႕ ရပ္ရြာကို ေျပာင္းသြားေၾကာင္းစုံစမ္းကာ ရေအာင္ရွာရမည္။ ရွာေတြ႕ၿပီးမွ ဘယ္လို

ဆက္လုပ္ရမည္ကို ႀကံစည္ရေပမည္။ ျမင္းၿခံသို႔

သြားရန္အတြက္ ခရီးေထာက္အျဖစ္ မိုးကုတ္မွမႏၲေလးသို႔ဆင္းရသည္။ မိုးကုတ္ႏွင့္မႏၲေလး အိမ္ဦးႏွင့္ၾကမ္းျပင္ပမာသြားလာေနေသာ စိုးမင္းသည္ မႏၲေလးသို႔

ေကာင္းထိုက္ႏွင့္အတူလိုက္လာခဲ့သည္။ မႏၲေလး

တြင္ စိုးမင္း၏ဂြင္ေတြအေတာ္မ်ားမ်ားရွိသည္။ မႏၲေလးသို႔ေရာက္ၿပီး စိုးမင္းကသူ႔ဂြင္မ်ားသို႔ ခရီးသြားဟန္လႊဲဝင္ေရာက္ရာ ေကာင္းထိုက္လည္း အတူလိုက္ပါခဲ့ေလ

သည္။ စိုးမင္း၏ဂြင္ေတြကေတာ့ အေပ်ာ္မယ္မ်ား

အားထားရွိရာ ေဂဟာမ်ားပင္ျဖစ္ေပသည္။ ေၾကးႀကီးစြာအထက္တန္းဇိမ္နန္းမ်ားရွိသလို အလတ္စားတစ္ခ်ိဳ႕လည္းပါဝင္သည္။ ဤအထဲမွ ဇိမ္နန္းတစ္ခုတြင္ ေကာင္း

ထိုက္ဘယ္လိုမွ မထင္မွတ္သည့္လူတစ္ေယာံ

ကို မေမၽွာ္လင့္ပဲေတြ႕ရေလသည္။



ထိုသူမွာ ေကာင္းထိုက္အၿငိဳးအေတးႀကီးစြာ လက္စားေခ်ရန္ လိုက္ရွာေတာ့မည့္ က်င္ေမရိန္ပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ ေကာင္းထိုက္ကံအေကာင္းဆုံးျဖစ္ေနသည့္

အခ်ိန္တြင္ က်င္ေမရိန္မွာေတာ့ ဘဝကံအေဝးဆုံး

အေျခအေနတြင္က်ေရာက္ေနရွာေလသည္။ ေကာင္းထိုက္ ျမင္းၿခံမွထြက္သြားၿပီး မၾကာမီမွာပင္ က်င္ေမရိန္သည္ တ႐ုတ္ကျပားသူေဌးသားတစ္ေယာက္ႏွင့္

အိမ္ေထာင္က်သည္။ သမီးမူမူက်င္ကို ေမြးဖြားသည္။

မူမူက်င္အသက္(၁၀)ႏွစ္အရြယ္မွစကာ က်င္ေမရိန္ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ခဲ့သည္။ သူမ၏မိဘမ်ား ေက်ာက္ေမွာင္ခိုမႈျဖင့္ အဖမ္းခံရသည္။ ပစၥည္းဥစၥာအေတာ္မ်ားမ်ား

လည္း အသိမ္းဆည္းခံရသည္။ က်န္ေနေသာ

ေငြေၾကးဥစၥာမ်ားမွ ပုံေအာသုံးကာလြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္းႀကိဳးစားေသာ္လည္း မရ။ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြက်သြားသည္။ က်င္ေမရိန္၏ေယာက္်ားကလည္း

ေဗြေဖာက္လာသည္။ ေလာင္းကစား႐ုံမက မူးယစ္

ေဆးဝါးမ်ားပါသုံးလာရာ က်န္ေနေသးသမၽွစည္းစိမ္ဥစၥာတို႔ လုံးပါးပါးကာကုန္သြားသည္။ ေဆးစြဲသည့္ေဝဒနာႏွင့္ပင္ လင္ျဖစ္သူေသသည္။ သမီးတစ္ေယာက္ႏွင့္

မုဆိုးမျဖစ္ကာက်န္ခဲ့ေသာ က်င္ေမရိန္သည္ ဘဝ

လမ္းေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔မွ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းျပဳခဲ့သည္။ ေမွာင္ခိုလည္း လုပ္ဖူးသည္။ ေစ်းလည္းေရာင္းဖူးသည္။ တစ္ခုမွအက်ိဳးမျဖစ္ခဲ့။ တတိတိႏွင့္ စီးပြား

ေရးက်ကာ ေနအိမ္ပင္ေပါင္ႏွံသည္အထိျဖစ္ခဲ့

သည္။ အိမ္အေပါင္ဆုံးၿပီးေနာက္ သမီးႏွင့္အေမတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေနစရာပင္မရွိေတာ့ေအာင္ အတိဒုကၡေရာက္ၾကရေလရာ မတတ္သာေတာ့သည့္အဆုံး၌ က်င္ေမရိန္

သည္ မိမိ၏ကိုယ္ခႏၶာကိုအရင္းအႏွီးျပဳကာ

ေငြရွာရေလေတာ့သည္။ ငယ္စဥ္က က်န္းမာေရးေလ့က်င့္ခန္းမ်ားေကာင္းေကာင္းယူထားခဲ့ၿပီး လွပေခ်ာေမာေသာ က်င္ေမရိန္သည္ အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္လၽွက္

သမီးတစ္ေယာက္အေမ မုဆိုးမျဖစ္ေနသည့္

တိုင္ ေယာက်္ားမ်ားကို ေကာင္းစြာဆြဲေဆာင္နိုင္ေသးသည္။ ႏုႏုငယ္ငယ္ေလးမ်ားလို ေၾကးႀကီးမရသည့္တိုင္ အသင့္အတင့္ေတာ့ ေၾကးေခၚနိုင္ေသးသည္။



ေကာင္းထိုက္ႏွင့္ဆုံရသည့္အခ်ိန္တြင္ က်င္ေမရိန္ရွိေနသည့္အေနအထားမွာ သူမ၏ေနထိုင္ရန္အိမ္ရရွိေရးအတြက္ အိမ္ငွား၍ေပးထားေသာ သူထံတြင္ တစ္ပတ္

တစ္ရက္လာရာက္အလုပ္လုပ္ရၿပီး က်န္ရက္မ်ား

တြင္ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္စြာေနထိုင္ခြင့္ရသည္။ အိမ္ငွားေပးထားေသာသူထံ လုပ္ရမႈမ်ားအတြက္ေတာ့ ေငြတစ္ရက္ (၁၅၀၀)မၽွသာရသည္။ ေငြပိုသုံးလိုလၽွင္

က်န္ရက္မ်ားတြင္ မိမိဖာသာအႀကံအဖန္ရွာေဖြရ၏။

သိပ္အခ်မ္းသာႀကီးမဟုတ္ေသာ္လည္း ယခုအသက္(၁၆)ႏွစ္ေက်ာ္ရွိေနၿပီျဖစ္ေသာ သမီးမူမူက်င္ကို ေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းတြင္ထားကာ အသင့္အတင့္စား

ေသာက္ေနထိုင္နိုင္သည့္အေျခအေနေတာ့ရွိေနသည္။

ဒါေပမယ့္ အေပ်ာ္မယ္အျဖစ္အသက္ေမြးရသည့္ဘဝကိုေတာ့ က်င္ေမရိန္မေပ်ာ္ပိုက္ပါ။ အျခားဘာမွအဆင္ေျပေအာင္ မလုပ္နိုင္သည့္အတြက္သာ ဤအလုပ္ကိုဝင္

လုပ္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာင္းထိုက္သည္

က်င္ေမရိန္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္းပင္မွတ္မိသည္။ ဘဝအတုအေထာင္းဒဏ္ကိုခံခဲ့ရေသာ္လည္း အေပ်ာ္မယ္အလုပ္ႏွင့္ အသက္ေမြးခဲ့သည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ က်င္ေမရိန္သည္

မိမိကိုယ္မိမိလွပႏုနယ္ပ်ိဳမ်စ္နိုင္သမၽွ ႏုပ်ိဳလွ

ပေနရန္ ႀကိဳးစားျပဳျပင္သည္။ ခ်ယ္သေနခဲ့ရာ ငယ္႐ုပ္သိပ္မေပ်ာက္။ ေကာင္းထိုက္မွာေတာ့ ေနပူမိုးရြာမေရွာင္ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းေသာ ေက်ာက္တူးအလုပ္ကိုလုပ္ခဲ့ရ

ေပရာ နဂိုတည္းကလည္း မဲသည့္အသားသည္

ေနဒဏ္ေလဒဏ္တို႔ျဖင့္ နက္ေျပာင္ေနကာလူၾကမ္းႀကီးတစ္ေယာက္ ႐ုပ္ရည္မ်ိဳးျဖစ္ေနသည္။ ဝတ္ေကာင္းစားလွမ်ားကို အျပတ္ဆင္ယင္ထားရာ စေတြ႕ရခ်ိန္တြင္

က်င္ေမရိန္သည္ ေက်ာက္ေအာင္လာသည့္

ေက်ာက္တူးသမားတစ္ေယာက္ဟု ထင္မိ႐ုံသာမွအပ ေကာင္းထိုက္ကိုလုံးဝမမွတ္မိခဲ့ပါ။



ေကာင္းထိုက္က က်င္ေမရိန္ကို တစ္မ်ိဳးစားအျပတ္ေခၚယူခဲ့သည္။ ႏုႏုငယ္ငယ္ေလးမ်ားကို ေခါင္းေခါက္ကာေခၚယူေပ်ာ္ပါးနိုင္ပါလၽွက္ အသက္(၃၀)ေက်ာ္အေပ်ာ္

မယ္ကိုေခၚသည့္အတြက္ စိုးမင္းအံ့ၾသမိသည္။

သို႔ေသာ္ ရွမ္းတ႐ုတ္မမို႔မ်က္စိက်သြားသည္ထင္ကာ ဘာမွမေျပာေတာ့ပါ။ ေကာင္းထိုက္၏ ဆႏၵအတိုင္း သီးသန႔္အိမ္ခန္းေလးတစ္ခုတြင္ စိတ္တိုင္းက်ေပ်ာ္ပါးနိုင္ဖို႔

သာ စီစဥ္ေပးလိုက္ေလသည္။



ထိုအိမ္ခန္းထဲသို႔ေရာက္သည္အထိ က်င္ေမရိန္သည္ ေကာင္းထိုက္ကိုမမွတ္မိေသးပါ။ က်င္ေမရိန္က သူမ၏ဝတၱရားအတိုင္းအဝတ္အစားကိုခၽြတ္မည္အျပဳ

ေကာင္းထိုက္ကလက္ကာျပလိုက္ကာ…..

“ေန….ေန မခၽြတ္နဲ႔ဦး။ စကားေျပာစရာရွိတယ္။ လာ….ဒီမွာထိုင္“

ေကာင္းထိုက္သည္ ကုတင္ေဘးနားရွိဆက္တီမွဆိုဖာခုံတစ္ခုေပၚသြားထိုင္ရာ က်င္ေမရိန္လည္း ေကာင္းထိုက္ေဘးတြင္အသာ

ထိုင္ခ်လိုက္ရသည္။ မ်က္စေလးခ်ီကာ ေကာင္းထိုက္ကိုခပ္ညဳညဳေတာ့ၾကည့္ေနသည္။ ဒါကလည္းအလုပ္သေဘာတစ္ခုပင္။

“နင္ ျမင္းၿခံက က်င္ေမရိန္မဟုတ္လား“

ေကာင္းထိုက္က ဒဲ့ထိုးပင္ေမးခ်လိုက္ရာ က်င္ေမရိန္ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္သြားသည္။ ညဳတုတုမဟုတ္ေတာ့ ေကာင္းထိုက္ကို

မ်က္လုံးအျပဴးသားႏွင့္ၾကည့္သည္။

“နင္ ငါ့ကိုမမွတ္မိဘူးထင္တယ္။ ငါ ေကာင္းထိုက္“

“ဟာ…..“

က်င္ေမရိန္ပို၍အံ့ၾသသည္။ မ်က္လုံးပိုျပဴးက်ယ္လာကာ ေကာင္းထိုက္ကိုစူးစူးရဲရဲၾကည့္သည္။ ေသေသခ်ာခ်ာစူးစိုက္ၾကည့္ေတာ့

မွပင္ ေကာင္းထိုက္၏ငယ္႐ုပ္ကို ရိုးတိုးရိပ္တိတ္ဖမ္းမိသည္။

“နင္…….နင္….ေကာင္းထိုက္ ဟုတ္တယ္….ငါလုံးဝမမွတ္မိဘူးဟာ….“

က်င္ေမရိန္ကေျပာသည္။

“ငါက မဲသည္းၿပီးလူၾကမ္းႀကီးျဖစ္ေနတာကိုး။ နင္မမွတ္မိတာ မဆန္းပါဘူးဟာ။ နင္ဘာေၾကာင့္ ဒီအလုပ္မ်ိဳးကိုလုပ္ရတာလဲ“

က်င္ေမရိန္ေခါင္းငုံ႔သြားသည္။ မိမိ၏ဘဝအေျခအေနကို နားလည္လာၿပီမို႔ ေကာင္းထိုက္ကိုမ်က္ႏွာခ်င္းအဆိုင္ရခက္ေနသည္။

“ေျပာစမ္းပါဟ။ ငါက နင့္ကိုကူညီကယ္တင္ေပးခ်င္လို႔ပါ။ ငါတို႔က ငယ္ငယ္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြပဲ။ အခုငါေက်ာက္ေအာင္

ၿပီး ေရအျပတ္လၽွံေနတာ။ နင့္ကိုေကာင္းေကာင္းကူညီနိုင္တယ္။ ေျပာသာေျပာ…..“

က်င္ေမရိန္မွာလည္း အေပ်ာ္မယ္ဘဝမွ႐ုန္းထြက္လိုၿပီး မိမိ၏ကံေခေသာျဖစ္ရပ္မ်ားအေၾကာင္း ရင္ဖြင့္ခ်င္ေနေပရာ ေကာင္းထိုက္

က တိုက္တြန္းသည္ႏွင့္ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္တစ္တြတ္တြတ္ေျပာျပေလေတာ့သည္။

“နင့္ကိုငါ အိမ္တစ္ခု သက္သက္ငွားေပးထားမယ္။ တစ္လကို ငါးေထာင္ေထာက္ပ့ံမယ္ နင္ ဒီအလုပ္ကိုမလုပ္နဲ႔ေတာ့“

က်င္ေမရိန္၏ဘဝအေျပာင္းအလဲမ်ားကိုနားေထာင္ၿပီးေနာက္ ေကာင္းထိုက္ေျပာသည္။ အေျခအေနက မိမိအတြက္အခြင့္အလမ္း

ေကာင္းအမ်ားႀကီးေတြ႕ေနရၿပီမို႔ ေကာင္းထိုက္သိပ္ကိုဝမ္းသာေနသည္။ သူႀကိတ္၍ႀကံထားသည့္အႀကံေတြအပီလုပ္နိုင္ေတာ့

မည္။ သို႔ေသာ္ ဝမ္းသာမႈကိုမေပၚလြင္ေစရေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားၿပီး က်င္ေမရိန္၏ဘဝကံဆိုးပုံမ်ားကို ၾကားရသည့္အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သည့္အမူအရာမ်ိဳး

လုပ္ထားသည္။

“တကယ္ေျပာတာလား ေကာင္းထိုက္ရယ္“

“ငါ…..ဘာ….လုပ္ေပးရမွာလဲ ေျပာပါ။ ငါ့ကိုဒီဘဝကလြတ္ေအာင္ ကူညီေပးတဲ့နင့္အတြက္ ငါဘာမဆိုလုပ္ေပးဖို႔အသင့္ပဲ“

“ေကာင္းၿပီ ငါရွင္းရွင္းပဲေျပာမယ္။ ငါ နင့္ကိုလိုခ်င္တယ္….ဒါပဲ“

“ဘာ…..ဘယ္လို နင္က ငါ့လိုမိန္းမကိုယူမလို႔လား“

“နင့္အေပၚမွာ ငါေစတနာထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေလာက္ထိေတာ့မဟုတ္ပါဘူး“

“ေၾသာ္ ငါက နင့္မယားငယ္လုပ္ရမယ့္ သေဘာလား“

“ငါ့မွာမယားႀကီးမွမရွိေသးတာ။ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး မယားငယ္ခံရဖို႔ျဖစ္မွာလဲ“

“ငါနားလည္ေအာင္ရွင္းရွင္းေျပာစမ္းပါဟာ“

“ငါေျပာေနတာ ရွင္းရွင္းေလးပဲ။ ငါနင့္ကိုလိုခ်င္တယ္။ နင္သေဘာမေပါက္ဘူးလား“

က်င္ေမရိန္မွာအေပ်ာ္မယ္လုပ္စားေနသူျဖစ္ရာ ေသေသခ်ာခ်ာေတြးၾကည့္ေတာ့ ေကာင္းထိုက္ဘာကိုဆိုလိုမွန္းနားလည္သြား

သည္။

“ေအး…..ေအး…သိၿပီ သိၿပီ“

“ဘယ္ႏွယ့္လဲ။ ျဖစ္လား“

ေယာက်္ားေပါင္းစုံကိုေျဖေဖ်ာ္ရေသာ အေပ်ာ္မယ္အလုပ္ လုပ္စားေနသူက်င္ေမရိန္အတြက္ ေကာင္းထိုက္လိုခ်င္တာကိုေပးဖို႔ဝန္

မေလးပါ။

“ေအး….ျဖစ္တယ္“

“ဟုတ္ၿပီ။ ဒါဆို စရံသတ္တဲ့အေနနဲ႔ အခုပဲစၾကစို႔။ နင့္အဝတ္ေတြခၽြတ္လိုက္ေပေတာ့“

ေကာင္းထိုက္သည္ ထိုသို႔ေျပာၿပီးေနာက္ ထိုင္ေနရာမွထကာ ကုတင္ရွိရာသို႔သြားသည္။ ကုတင္ေစာင္းတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

က်င္ေမရိန္လည္း ထိုင္ေနရာမွအသာထရပ္သည္။ ဧည့္သည္ေယာက်္ားမ်ားႏွင့္ေပ်ာ္ပါးရန္အတြက္ အဝတ္အစားမ်ားခၽြတ္ရသည္

မွာ က်င္ေမရိန္အတြက္မဆန္းပါ။ ဤအခန္းထဲသို႔ေရာက္စကပင္ အဝတ္ေတြခၽြတ္ဖို႔ျပင္ခဲ့ေသးသည္။ သို႔ေသာ္အခုေတာ့အေျခအ

ေနကတစ္မ်ိဳးေျပာင္းသြားသည္။ က်င္ေမရိန္စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။ သူမေျဖေဖ်ာ္ခဲ့ရသည့္ ေယာက်္ားမ်ားသည္ သူမ၏ဘဝမွန္ကို

မသိၾက။ က်င္ေမရိန္ဆိုေသာအမည္ျဖင့္ သိသည္လည္းမဟုတ္။ အေပ်ာ္မယ္တင္ေမထားဟူ၍သာ သိမွတ္ၾကသည္။ ယခု သူမကို

ငယ္စဥ္ကတည္းကသိခဲ့သူ ေကာင္းထိုက္ေရွ႕ေမွာက္၌အဝတ္အစားမ်ားခၽြတ္ရမည္မွာ အခါတိုင္းႏွင့္မတူ ထူးထူးျခားျခားရွိေသာ

အေျခအေနမို႔ စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။ ရွက္သလိုလိုလည္းျဖစ္သည္။ အဝတ္ေတြခၽြတ္ဖို႔တုံ႔တုံ႔ဆိုင္းဆိုင္းျဖစ္ေနသည္။ မ်က္ႏွာပူသလိုလိုလည္းရွိသည္။ ေခါင္းကိုမသိမ

သာငုံ႔ထားမိေလသည္။ က်င္ေမရိန္၏ ရွက္သလိုလို၊ ေၾကာက္သလိုလို ခပ္ရြံ့ရြံ့တြန႔္တြန႔္ျဖစ္ေနေသာ အမူအရာအသြင္အျပင္သည္ ေကာင္းထိုက္ကိုအေတာ္ေလးပင္

ေက်နပ္စိတ္လႈပ္ရွားေစသည္။ ေကာင္းထိုက္သည္ မိန္းမမ်ားကိုအတင္းအနိုင္အထက္ျပဳလုပ္ရမႈကို လိုလားတပ္မက္သည့္ဆႏၵရမက္ရွိေပရာ လိုလိုလားလား

ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴႏွင့္ျပဳမူမႈထက္၊ ခပ္တြန႔္တြန႔္ႏွင့္မဝံ့မရဲျပဳလုပ္ေပးမႈမ်ားကို ပိုသေဘာက်သည္။ သူသည္ သူ႔အေပၚယုတ္မာရက္

စက္စြာျပဳမူခဲ့သည့္ က်င္ေမရိန္ကိုတုံ႔ျပန္လက္စားေခ်ရန္အႀကံႀကီးႀကံေနခဲ့သူျဖစ္ေပရာ ယခုသူလက္စားေခ်လိုသူ က်င္ေမရိန္သူ႔ေရွ႕ေမွာက္တြင္ သူျပဳလိုသမၽွခံရ

မည့္အေနအထားမ်ိဳးေရာက္ေနေပရာ ပို၍ေက်နပ္ေနသည္။ သူ႔စိတ္ကိုသာလႊတ္ေပးလိုက္လၽွင္ က်င္ေမရိန္ကို ေကာင္းေကာင္းရိုက္ႏွက္ကန္ေက်ာက္ႏွိပ္စက္ၿပီး

ေနာက္ မုဒိန္းက်င့္သလိုမ်ိဳးခပ္

ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္ရမ္းရမ္းအတင္းတက္၍ ဝက္ဝက္ကြဲေအာင္ ရက္ေရာပက္စက္သည့္နည္းလမ္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ တစ္အားလိုးပစ္မည္မလြဲပါ။

သို႔ေသာ္ ေက်ာ့ကြင္းေထာင္ေခ်ာက္ထဲသို႔စ၍တိုးဝင္လာကာစျဖစ္ေသာ က်င္ေမရိန္လန႔္ဖ်န႔္ကာအတင္းျပန္႐ုန္းထြက္သြားမည္ကို

ေတြးမိေသာေၾကာင့္ ေကာင္းထိုက္သည္ ၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္းလုပ္ပစ္လိုသည့္စိတ္ကိုခ်ိဳးႏွိမ္ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည္။ သည္တစ္ခါတြင္

ရွိပါေစဦး၊ က်င္ေမရိန္ကိုဘယ္လိုမွ႐ုန္းမထြက္သြားေအာင္အပိုင္သိမ္းသြင္း“ကိုင္“ထားနိုင္ဖို႔ကို အရင္ဦးစားေပးရမည္။ ကိုယ့္

လက္ထဲပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္က်ေရာက္လာေသာအခါတြင္မွ…..။

ထို႔ေၾကာင့္ လတ္တေလာတြင္ က်င္ေမရိန္၏ရွက္ရြံ့ရြံ့ ခပ္တြန႔္ဆုတ္ဆုတ္ႏွင့္ရွိသေယာင္ အေျခအေနအမူအရာဟန္ပန္ေလးမၽွ

ေလာက္ကိုသာ အာသာေျဖခံစားရင္း အသာၿငိမ္ေနသည္။ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္သာ က်င္ေမရိန္၏လႈပ္ရွားပုံမ်ားကို စူးစူးရဲရဲၾကည့္၍

ေနသည္။ က်င္ေမရိန္မွာလည္း ယခုမွရွက္သလိုလို ဘာလိုလိုျဖစ္ေနရေသာ မိမိကိုယ္မိမိအံ့ၾသမိသည္။ သူမသည္အလုပ္သ

ေဘာျဖင့္ ကိုယ္လုံးတီးခၽြတ္ အလိုးခံရမႈမ်ားကို ေကာင္းစြာအေတြ႕အၾကဳံရွိၿပီးျဖစ္သည္။ ေငြေၾကးရရွိမႈအတြက္ စိတ္ဆႏၵမပါပဲ

ကာမစပ္ယွက္မႈမ်ားကိုလုပ္ေဆာင္ေနသူျဖစ္သည္။ ဘာေၾကာင့္ယခုမွရွက္သလိုလိုေၾကာက္သလိုလိုျဖစ္ေနရမည္နည္းဟု မိမိ

ကိုယ္ကိုအားေပးကာ အေပၚအက်ႌကိုခၽြတ္သည္။ ဘရာစီယာကို ျဖဳတ္ခြာသည္။ အေပ်ာ္မယ္ဘဝတြင္ လက္ကိုင္မ်ားေနခဲ့ၿပီးျဖစ္

ေသာ္လည္း က်င္ေမရိန္၏ရင္သားတို႔က တင္းရင္းေနဆဲ။ မသိမသာတြဲသေယာင္မၽွသာရွိကာ လုံးဝန္း၍ေနသည္။ ကာယေလ့

က်င့္နည္းမ်ားကိုနားလည္တတ္သိသလို စနစ္တက်လည္းေလ့က်င့္ျပဳစုထားျခင္း၏အက်ိဳးေက်းဇူးပင္ျဖစ္သည္။ သည္လို ကိုယ္

လုံးလွပအခ်ိဳးစားက်ေနဆဲမို႔လည္း အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္ေနသည့္တိုင္ အေပ်ာ္မယ္အျဖစ္လူႀကိဳက္မ်ားကာ ေစ်းေကာင္းရေန

ျခင္းမဟုတ္ပါလား။“အားပါး…..နင္က ကေလးတစ္ေယာက္အေမသာျဖစ္ေနတာ။ နို႔ႀကီးေတြက တင္းၿပီးအယ္ေနတုန္းပါလား“

ေကာင္းထိုက္က အထင္းသားေပၚလာေသာ က်င္ေမရိန္၏နို႔အုံထြားထြားႀကီးႏွစ္ခုကိုစူးစိုက္ကာၾကည့္ၿပီး အံႀကိတ္ကာေျပာ၏။

သူ႔ဘဝတဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းလဲခဲ့သည့္ေန႔က ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရဖူးေလေသာ က်င္ေမရိန္၏ရင္သားဆိုင္မ်ားကို မ်က္

ေစ့ထဲျပန္ျမင္ေယာင္လာသည္။ သူ႔စိတ္ထင္ေတာ့ က်င္ေမရိန္၏နို႔မ်ားသည္ ဟိုတုန္းကႏွင့္သိပ္မကြာျခား။ လွပေနဆဲ။ တင္းရင္း

ေနဆဲ။

“ဟာ…..နင္ကလဲ ေျပာေတာ့မယ္“

က်င္ေမရိန္က ရွက္စနိုးျဖင့္ေျပာရင္း ေရႊရင္အုံမလုံပန္းမ်ားကို လက္ဝါးႏွင့္အုပ္ကာကိုင္လိုက္မိသည္။ အေပ်ာ္မယ္တစ္ေယာက္၏

ျမဴဆြယ္အုပ္ကာမႈမ်ိဳးမဟုတ္။ တကယ္ပင္ရွက္၍ ကာလိုက္မိျခင္း။

“ငါက နင့္နို႔တကယ္ၿဖိဳးလို႔ၿဖိဳးတယ္ေျပာတာပါဟ။ ဖယ္လိုက္စမ္းပါေလ။ နင့္လက္ေတြကို။ ငါ့မ်ားရွက္မေနပါနဲ႔။ လိုးၾကေတာ့မွာ

ပဲ။ ဟုတ္ဘူးလား။“

“ဟာ…….သြား….ဘာမွန္းလဲမသိဘူး“

က်င္ေမရိန္မ်က္ႏွာေလးရဲကနဲျဖစ္သည္။ နို႔အုံမ်ားကိုအုပ္ကာထားသည့္လက္ကိုမူ ဖယ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ခပ္ရွက္ရွက္ႏွင့္ပင္

ထမီကိုဆက္ခၽြတ္သည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ပင္တီအတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးမ်ားပါ ကၽြတ္ကြာက်ကာ က်င္ေမရိန္တစ္ေယာက္

ေကာင္းထိုက္၏ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ဗလာကိုယ္လုံးတီးျဖစ္သြားခဲ့ေလၿပီ။ ေကာင္းထိုက္အေနႏွင့္လည္း ငယ္ရြယ္စဥ္ဘဝက ေခ်ာင္း

ေျမာင္း၍မစို႔မပို႔ခိုးၾကည့္ခဲ့ရေလေသာ က်င္ေမရိန္၏အေတာင့္အေျဖာင့္မ်ားကိုေပၚတင္ႀကီး မ်က္ေစ့အရသာခံကာက်က်နနၾကည့္

ေနရေပၿပီ။ က်င္ေမရိန္ကို ယခုလိုကိုယ္တုံးလုံးခၽြတ္ျပခိုင္းနိုင္ျခင္းသည္ပင္ ေကာင္းထိုက္အဖို႔အႏုစားလက္တုံ႔ျပန္နိုင္မႈဟုဆိုရမည္

ေနာက္ေနာင္တြင္ သည္ထက္ၾကမ္းတမ္းရက္ေရာသည့္ေစခိုင္းလက္တု႔ံျပန္မႈေတြကို အရသာခံကာတစ္ခုၿပီးတစ္ခုလုပ္နိုင္ဖို႔ကလည္းေသခ်ာေနၿပီ။



ၿပီးပါၿပီ