ေမွာ္ဆရာေလး ထြန္းထြန္း

မခိုင္သည္ သူမထံတြင္ ကာမကို ရယူရန္ႀကံစည္ေသာ ရည္းစားမ်ားအား ျဖတ္ခဲ့ရင္းက အပ်ိဳႀကီးဘဝသို႔ ေရာက္လာခဲ့ရာ ထြန္းထြန္းနဲ႔

အိပ္လိုက္ၿပီးမွ ေနာင္တ အႀကီးအက်ယ္ ရမိသည္။ သည္ေလာက္ေကာင္းတာကိုးဟု ေတြးမိသည္။ မနက္လင္းအားႀကီးခ်ိန္တြင္ ျပန္သြားေသာ

ထြန္းထြန္းကို အၿပီးအပိုင္ ေခၚယူထားခ်င္လွသည္။ သို႔ေသာ္လည္း တစ္ညလုံး ေလးခ်ီေလာက္ ဆြဲထားရာ ပင္ပန္းေနသည္။ ခဏအိပ္ရဦးမည္။ ေက်ာင္းတက္ရဦးမည္ဟု ဆိုကာ ျပန္သြားသည္။ မခိုင္သည္ ထြန္းထြန္း လီးနံ့သင္းေနသည့္ သူမေစာက္ဖုတ္အား ပြတ္သပ္ရင္း ညက ျဖစ္အင္ေလးကို ျပန္ၿပီး စားျမဳံ႕ျပန္မိသည္။ လီးဆိုလၽွင္ အ႐ုပ္ေလးမၽွပင္ မျမင္ဖူးခဲ့ေသာ မခိုင္တစ္ေယာက္ ထြန္းထြန္း၏လီးက စံခ်ိန္မီသည့္ လီးတစ္ေခ်ာင္းျဖစ္သည္ကိုေတာ့ မသိေပ။ စစလိုးလိုက္ခ်ိန္တြင္ ေတာ္ေတာ္ေလး နာက်င္ကာ ပူထြက္သြားသည္ကို ေတြးရင္း ေစာက္ဖုတ္ေတြ ျပန္ယားခ်င္ခ်င္ ျဖစ္ေနမိသည္။ တစ္ညလုံးအရွိန္ကေတာ့ မေသေသးေပ။ အလိုးခံရင္း တန္းလန္း ကိုယ္ဝန္ရမွာ ေၾကာက္ကာ ထြန္းထြန္းကို တြန္းထုတ္မိတတ္သည္။

“လရည္ကို အျပင္ထုတ္ေပးမယ္”

“အင္း ဒါပဲေနာ္၊ တို႔ ကေလး ရမွာ ေၾကာက္တယ္”

ပထမခ်ီၿပီးေတာ့ လရည္ကို ဗိုက္ေပၚ လြတ္ခ်သည္။ ထို႔ေနာက္ ထြန္းထြန္းက သူမလက္ အတင္းဆြဲယူကာ လရည္ကို ကစားခိုင္းသည္။

သူမရြံလွေသာ္လည္း အတင္းလုပ္ေနေသာေၾကာင့္ ဗိုက္သားေပၚ ရႊဲနစ္ေနေသာ လရည္စီးကပ္ကပ္မ်ားကို ပြတ္ေပးရသည္။ ထြန္းထြန္းက လရည္မ်ားကို နို႔အားပြတ္ေစသည္။ မတတ္နိုင္သျဖင့္ လရည္ကို နို႔တြင္ ပြတ္ရသည္။ ထြန္းထြန္းက နို႔ေပၚေပက်ံေနေသာ လရည္မ်ားကို လ်က္ကာ သူမႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္သည္။ သူမ ျငင္းမရ။ ဒုတိယ လရည္မ်ားကို သူမနို႔ေပၚ ထိုးရင္းလြတ္သည္။ သူမနို႔က နဂိုရ္ထြားျဖစ္ေသာ္လည္း အဆမတန္ ႀကီးသည္။ နို႔ကိုပူးလိုက္လၽွင္ နို႔ၾကားကို လိုးလို႔ရသည္။ ထြန္းထြန္းက နို႔ႏွစ္လုံးၾကားကို လိုးရင္း လရည္ကို လြတ္သည္။ တတိယ လရည္ကို ပါးျပင္ေပၚ လြတ္ခ်သည္။ လရည္ကို သြင္းမည္လုပ္ေနသျဖင့္ လြတ္ခ်င္သည့္ေနရာကို လြတ္ခြင့္ေပးရျပန္သည္။ ပါးျပင္ေပၚ

တျဗစ္ျဗစ္ထိုးက်လာေသာ လရည္ေႏြးေႏြးကို ထြန္းထြန္းက ႏႈတ္ခမ္းေပၚလီးျဖင့္ သပ္တင္သည္။ သူမႏႈတ္ခမ္းကို တင္းတင္းေစ့ထားမိသည္။

တစ္ဖက္က အဖုတ္ကလည္း က်ိန္းလွၿပီ။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အခ်ိန္ၾကာေအာင္ ဆြဲလိုးတတ္ေသာ ထြန္းထြန္းက က်ိန္းစပ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အား ေလးႀကိမ္ေျမာက္ လိုးျပန္သည္။ အကုန္းလိုက္ ေနခိုင္းသျဖင့္ သူမကုန္းၿပီး ခံေပးသည္။ အေနအထား သုံးေလးမ်ိဳးေနခိုင္းသည္။ သူမလည္း ေကာင္းလွသျဖင့္ ေနေပးသည္။ လရည္ကို ႏႈတ္ခမ္းေပၚ လြတ္ခ်သည္။ သူမ မျငင္းခ်င္ေတာ့။

ည ကိုးနာရီထိုးေတာ့ ထြန္းထြန္းေရာက္လာသည္။ သူမလည္း အလွဆုံးျပင္ကာ ေစာင့္ေနသည္။ ထြန္းထြန္းက အတည္ေပါက္ အကဲစမ္းသည္။

“လီး စုပ္ေပးေနာ္”

“စုပ္ေပးမယ္ေလ”

ထြန္းထြန္းသည္ မယုံနိုင္ဖြယ္ လီးစုပ္ေပးေနေသာ မခိုင္အား ပိုေကာင္းေအာင္ အဖုတ္ကို ေသခ်ာကလိေပးသည္။ မခိုင္သည္ သူ႔လတံႀကီးကို ေဂြးေစ့မွ ပင့္လ်က္ၿပီး ထိပ္ကေန ငုံခ်သည္။ ေဂြးေစ့ကို ကိုင္ေပးသည္။ ေနာက္ မခိုင္ တစ္သက္ မေမ့နိုင္သည့္ နည္းမ်ားျဖင့္လိုးလာသည့္ ေလးလျပည့္ေန႔တြင္ ဆရာမစနိုးကို ထပ္လိုးရျပန္သည္။ ဆရာမနီလာကို လိုးရင္း မၾကာမီ လိုးရေတာ့မည့္ အဖုတ္မွာ စနိုး ေစာက္ဖုတ္ဆိုတာ

သူႀကိဳတြက္ထားၿပီးသား ျဖစ္သည္။ ဆရာမနီလာက စနိုးအေၾကာင္း အကုန္ဖြင့္ေျပာသည္။ စနိုးသည္ ၇ တန္းတြင္ သမိုင္းဘာသာရပ္ကို သင္ၾကားေပးေသာ ဆရာမ အသစ္ေလး ျဖစ္သည္။ ေရာက္လာသည့္ ႏွစ္စကတည္းက ၿမိဳ႕ကို အျမဲျပန္သည္။ ေနာက္ေတာ့ နီလာက သိသြားသည္။ စနိုးၿမိဳ႕တက္ကာ သူ႔ရည္းစားကို တက္အလိုးခံေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိသြားသည္။ သို႔ေသာ္ တေန႔ တေန႔ စနိုး နည္းနည္း ေရွာင္ဖယ္ ေရွာင္ဖယ္ ျဖစ္လာသည္။ အေၾကာင္းမွာ ၿမိဳ႕သို႔ သူမ တက္တက္ကုန္းေပးေသာသူက အျခား ေဆာ္တစ္ေပြနဲ႔ သူမအား မိတ္ဆက္

ေပးလိုက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူ႔ရည္းစားက ေစာက္ဖုတ္လည္း ခြဲ၊ အသည္းလည္းခြဲ လုပ္လိုက္သည္။ သူမ ကုန္းခဲ့သမၽွ သဲထဲ ေရသြန္ ျဖစ္သြားသည္။ ထိုအျခင္းအရာကို သိေသာ နီလာက စနိုးအားျမဴဆြယ္လိုက္ေတာ့ ရည္းစားကို ကုန္းေနက် ျဖစ္သျဖင့္ မကုန္းရလၽွင္ မေနတတ္ ျဖစ္ေနေသာ စနိုးတစ္ေယာက္ ထြန္းထြန္းအား ကုန္းသည္။ စနိုးက မ်က္မွန္ မခၽြတ္နိုင္သည့္ ပါဝါမ်ားေသာ မ်က္မွန္ ပိုင္ရွင္ျဖစ္သည္။ ကိုယ္ခႏၶာ ေသးသြယ္သည္။ အသားျဖဴသည္။ ဆံပင္က ခါးထိ ရွည္သည္။ အိုးကေတာ့ ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ လိုက္ဖက္႐ုံ ေတာင့္သည္။ ရင္သားလည္း အသင့္အတင့္သာ။ ႀကိဳထားႏွင့္ေလ ဟု ထြန္းထြန္းမွာ ထားၿပီး အန္တီမူေခၚထားသည္ကို မသြားဘဲ အုလိုက္ကာ နီလာနဲ႔ စနိုးရွိရာသို႔ တန္းလာခဲ့သည္။ သူမတို႔ အသင့္ေစာင့္ေနၾကသည္။ စနိုးက သည္ေန႔ အဝါေရာင္ ဝမ္းဆက္နဲ႔ လွေနသည္။ စကားနည္းနည္းပါးပါး ေျပာျဖစ္သည္။ နီလာက သူ႔လီးအေၾကာင္း ခ်ီးမႊမ္းျပေနသည္။

“ညည္း အီထြက္သြားမယ္”

“ခံၾကည့္ၿပီးမွ ေျပာမယ္ ဟီး”

နီလာက လီးကို လာထုတ္ေပးသည္။ စနိုးက ၾကည့္ၿပီး

“ႀကီးသားပဲ၊ အင္း ရွည္လည္း ရွည္တယ္”

“အသင့္ျဖစ္ရင္ စရေအာင္”

နီလာက လထိပ္ကို စစုပ္ေပးသည္။ စနိုးက လတံကို လ်က္သည္။ တစ္ေယာက္တစ္ဖက္စီ ေနၾကသျဖင့္ သူမတို႔ အိုးကို လွမ္းကိုင္ကာ

ဆြေပးသည္။ နီလာက ထြန္းထြန္းအႀကိဳက္ ေဂြးေစ့ကို စုပ္ေပးသည္။ ေဂြးေစ့ ႏွစ္လုံးကို ငုံၿပီး လၽွာျဖင့္ လွည့္ကစားသည္။ စနိုးက ထမီခၽြတ္ခ်ကာ မ်က္ႏွာကို ခြရပ္သည္။ သူကလည္း အိုးႏွစ္လုံးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ဝိုင္းစက္ေဖာင္းအိေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ကို လၽွာဖ်ားျဖင့္ စတင္လိုက္သည္။ ျမင္ကြင္းက ေကာင္းသည္။ သူက စနိုး၏ ေစာက္ဖုတ္ကို လ်က္ေပးသည္။ နီလာက လီးစုပ္ေပးသည္။ ေနာက္ နီလာေစာက္ဖုတ္ကို ႏွစ္ေယာက္တြဲ လ်က္ေပးသည္။ နီလာက ေပါင္ကို ေထာင္ေပးသည္။ သူက တင္ကို ဖက္၍ ေစာက္ဖုတ္ကို ျဖဲကာ အေပၚမွ တံေတြးေထြးခ်သည္။ နီလာ၏ ျပဲအာေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသား နီတ်ာရဲၾကား သူတံေတြးက စီးဆင္းသည္။ စနိုးက ေအာက္မွ ပင့္လ်က္သည္။ စနိုးပါးစပ္ထဲမွ တံေတြးကို

သူျပန္စုပ္ယူကာ နီလာေစာက္ပတ္ထဲ ျပန္ေထြးထည့္သည္။ စနိုးက အကုန္ ပင့္လ်က္သည္။ လိုးျဖစ္ေတာ့ နီလာကို စလိုးျဖစ္သည္။ ဆက္တီေပၚ အိပ္ကာ ေပါင္ကားထားေပးသည္။ စနိုးက ေဘးမွေနကာ ျဖဲေပးထားသည္။ သူ႔လီးထိပ္ကို တံေတြးဆြတ္ၿပီး စနိုးပါးစပ္ထဲ အရင္ထည့္ကာ စနိုးေခါင္းကို ကိုင္ၿပီး နည္းနည္းထိုးကစားသည္။ ၿပီးမွ ျဖဲထားေပးေသာ နီလာေစာက္ေခါင္းထဲ သိပ္ထည့္သည္။ လိုးေနက် အဖုတ္မို႔ အေပါက္ထဲ တန္းမတ္စြာ ဝင္သြားသည္။ သို႔ေသာ္ နီလာက ေအာ္ရသည္။ လီးက ႀကီးလည္းႀကီး၊ ရွည္လည္းရွည္သည္ မဟုတ္ပါလား။ လီးကို ဆုံးသည္အထိ အတင္းထိုးထည့္ေတာ့ ပိုနာသည္။ လီးကို ထုတ္ၿပီး စနိုးပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္ျပန္သည္။ စနိုးပါးစပ္ထဲသို႔လည္း တဆုံးပင္။ စနိုးမွာ အူး အူးနဲ႔

ျမည္ေနသည္။ ေနာက္ နီလာေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔။ စနိုးပါးစပ္ထဲသို႔ တစ္ခ်က္ခ်င္းစီ ထိုးထည့္ကစားသည္။ စနိုးမွာ နီလာ၏ ေစာက္ခ်ီးနံ့ရေသာ္လည္း အာေခါင္ကို လာလာစိုက္သည့္ အထိအေတြ႕က ထူးသည္မို႔ ပါးစပ္ကို ဟဟ ထားေပးသည္။ နီလာကလည္း အားမရသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို လက္ဝါးျဖင့္ တဖုတ္ဖုတ္ ပုတ္ကစားသည္။ ထြန္းထြန္းက စနိုးပါးစပ္ထဲ လီးကို အဆုံးသိပ္ထည့္ကာ ေခါင္းကို ဘယ္ညာ ဆြဲရမ္းကစားၿပီး နီလာကိုသာ ဆက္လိုးလိုက္သည္။ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးဝင္ေသာအသံ၊ နီလာညည္းေသာအသံ၊ ေပါင္ၾကားခ်င္း ပုတ္မိေသာ အသံမ်ား

ဆူညံ့ပြက္ေနသည္။ စနိုးက အလိုက္သိစြာ ေဘးတြင္ သူမေစာက္ဖုတ္ကို ျဖဲ၍ လက္ခလယ္ကို ထည့္ၿပီး ေမႊေနသည္။ နီလာနည္းနည္း ပမ္းသြားေတာ့ သူက စနိုးဘက္သို႔ လွည့္သည္။ ပက္လက္ကားခိုင္းၿပီး ဟက္တက္ကြဲေနေသာ ေစာက္ပတ္စီးေၾကာင္းထဲသို႔ လီးကို ျဖည္းျငင္းစြာ

သိပ္ထည့္လိုက္သည္။ စနိုးက သူမ အဖုတ္ထဲ လီးဝင္ေနသည္ကို နို႔ႏွစ္လုံးပြတ္ဆြဲရင္း ခံစားေနသည္။ ထြန္းထြန္းက ေလးငါးခ်က္ေလာက္ စမ္းၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ဆက္လိုးေတာ့သည္။

“ဟား ဟား ဟား င္း ဟင္း “

စနိုးတစ္ေယာက္ အႀကီးအက်ယ္ ေအာ္ညည္းကာခံသည္။ ခဏေတာ့ ၿငိမ္သြားသည္။ သူ ဆက္လိုးသည္။ ခဏေနေတာ့ ျပန္ညည္းလာသည္။

“က်မ က်မ ႏွစ္ခါ ၿပီးၿပီ”

“အိုေက”

ထြန္းထြန္းက နီလာကို ဆက္ဖိုက္သည္။ ပထမ နီလာက နဂိုအတိုင္း ခံသည္။ ေနာက္ ေဘးတိုက္ခံသည္။ ခဏေတာ့ နီလာက ကုန္းေပးသည္။ သူက ဆက္တီခုံတြင္ ထိုင္ခ်ေတာ့ နီလာက တက္ခြကာ ေဆာင့္ခ်သည္။ စနိုးစိတ္ျပန္လာသည္။ ေအာက္မွေနကာ နီလာေစာက္ဖုတ္ကို လ်က္ေပးသည္။ နီလာက ေဆာင့္ခ်ျမဲ ေဆာင့္ခ်သည္။ သူက နီလာနို႔အစုံကို ပြတ္သပ္ေခ်ကစားရင္း နီလာကို စည္းခ်က္ညီေအာင္ ေဆာင့္ခ်ခိုင္းသည္။ နီလာတစ္ကိုယ္လုံး ေခၽြးမ်ားရႊဲနစ္ေနသည္။ နီလာၾကမ္းျပင္ေပၚ အိပ္ခံသည္။ သူ ဆက္လိုးသည္။ လရည္ကို နီလာပါးျပင္ေပၚ လြတ္ခ်သည္။

“ဒါေၾကာင့္ ရွင့္ကို နီလာကစြဲတာကိုး”

စနိုးက မွတ္ခ်က္ခ်သည္။ ထိုညတြင္ ႏွစ္ေယာက္ကို ပူးတြဲ၍ ငါးခ်ီဆြဲလိုက္ေတာ့ မနက္မိုးလင္းသြားသည္။ သူလည္း ပင္ပန္းသျဖင့္

နီလာ့အခန္းထဲတြင္သာ ေန႔ခင္းဘက္ အိပ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ ေန႔လည္တြင္ စနိုးျပန္လာသည္။ စနိုးက မနိုးေသးဘဲ သူ႔လီးကို ကစားသည္။

သူကလည္း မနက္ပိုင္း အနားယူထားၿပီးျဖစ္သျဖင့္ ထိုေန႔လည္တြင္ စနိုးကို ႏွစ္ခ်ီဖိုက္လိုက္သည္။

“ရွင္က ေတာ္ေတာ္ ဖိုက္နိုင္တယ္ေနာ္”

စနိုးက သူ၏ ေပ်ာ့ေခြေနေသာ လီးကို လက္ညိဳးေလးျဖင့္ လွည့္ကစားရင္း ေျပာသည္။ သူက စနိုး၏ ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္။

“လူကို ေျပာတာလား၊ လီးကို ေျပာတာလားကြယ္”

“အံမယ္ ကြယ္ေတြ ဘာေတြ သုံးလို႔ မင္းအသက္က ဘယ္ေလာက္လဲ”

“၁၅ ႏွစ္”

“ေဟာေတာ့ အင္းေပါ့ေလ ခုမွ ၁၀ တန္းဆိုေတာ့ ဒါေပမယ့္ မင္းက အရြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ ဒီကိစၥ ကၽြမ္းက်င္ေနပါလား”

“ဘယ္လို ကၽြမ္းက်င္တယ္၊ ဘယ္ေလာက္ ကၽြမ္းက်င္တယ္ဆိုတာ ထပ္သိရေအာင္ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ ၾကက္ဥခုႏွစ္လုံးနဲ႔ ႏြားနို႔ တစ္ခြက္ေလာက္

တိုက္ပါဦး၊ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဗိုက္ဆာေနတယ္၊ ဒီည စားဖို႔ ျပင္ဆင္လိုက္ဦး မမနီလာ ျပန္လာေတာ့မယ္”

“အင္းပါ၊ တို႔သိပါတယ္၊ ဒီညလည္း ရွင္ကေလးရဲ့ လီးနဲ႔ ကၽြန္မေတာ့ ေမ်ာ့ေနဦးမွာပါပဲ”

“‘ဒါဆို ေလၽွာ့ေပးမယ္ေလ”

“ဟင့္အင္း မမနီလာထက္ တို႔ကို ပိုလိုးေပးရမယ္”

“ဒါဆို မမနီလာ ျပန္မလာခင္ ဥေလးကို ငုံထားေပး၊ ကိုက္ေတာ့ မကိုက္ၾကည့္နဲ႔ေနာ္”

“အင္းပါ ဒီေလာက္ေတာ့ သိပါတယ္”

ထြန္းထြန္းက ေခါင္းအုံးကို ကုတင္တြင္မွီကာ ကိုယ္ကို မတ္အိပ္လိုက္ၿပီး ေပါင္ကားေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာ္ လတံကို ပင့္ကိုင္ကာ ေဂြးဥကို

ပင့္ေပးလိုက္သည္။ စနိုးက ညတြင္ ေစာက္ဖုတ္အား ပိုလိုးေပးရန္ လာဘ္ထိုးခ်င္သည္လား သို႔မဟုတ္ လဥကို စုပ္ေပးခ်င္တာလား မသိေပမယ့္

ေဂြးဥကို စုပ္ေပးေလသည္။ လၽွာျဖင့္ ဥႏွစ္လုံးကို ပင့္တင္လိုက္ၿပီး ႁပြတ္ဆိုကာ စုပ္ထည့္လိုက္သည္။ ဥတစ္လုံးက ႁပြတ္ခနဲ ဝင္သြားသည္။

ထြန္းထြန္းက စနိုး၏ နဖူးမွ တြဲက်ေနေသာ ဆံႏြယ္မ်ားကို သပ္တင္ကာ ၾကည့္လိုက္သည္။ စနိုး၏ မ်က္မွန္ေအာက္မွ မ်က္လုံးမ်ားက

ေမွးစင္းေနသည္။ တကယ္ ဖီးလ္နဲ႔ စုပ္ေပးေနသည္။ မ်က္မွန္က အနီးမႈန္လား အေဝးမႈန္လား ေမးၾကည့္ခ်င္ေသာ္လည္း သူမႏႈတ္ခမ္းထဲမွ

ကိုယ့္ေဂြးဥက အရသာ ရွိေနသည္မို႔ ဖီးအပ်က္မခံေတာ့။

သူမနည္းနည္းေမာလာေတာ့ ၾကက္ဥ ေဖ်ာ္ခိုင္းလိုက္သည္။ ၾကက္ဥေသာက္ရင္း ညတြင္ ဖိုက္ရမည့္နည္းမ်ားကို စဥ္းစားသည္။ နီလာ

ျပန္မေရာက္ခင္ တစ္ကိုယ္လုံး ကိုယ္ပတ္တိုက္သည္။ မိန္းကေလး အိမ္တြင္မို႔ အျပင္ မထြက္ရဲ။ ေရခ်ိဳးခန္းက သိပ္မလုံခ်င္သမို႔ အိမ္တြင္း၌သာ

သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ရသည္။ နီလာျပန္ေရာက္လာေတာ့ ကိုယ္လည္း သန႔္ရွင္းၿပီးၿပီမို႔ တဝနမ္းလိုက္သည္။ နီလာက နမ္းေနရင္း ခါးေလးေကာ့ကာ ေဆာင့္ျပသည္။ “အ အ” ဟုလည္း ညည္းျပေသးသည္။

“ကဲ အားရွိေအာင္ အရင္စားလိုက္ဦး၊ ၿပီးမွ မေအာ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ ဖိုက္ေပးမယ္”

“ဒါေၾကာင့္ မင္းေလးကို ခ်စ္တာ”

ညစာလည္း ေစာေစာ က်က္သျဖင့္ နီလာတစ္ေယာက္ အဝတ္ပင္ မလဲနိုင္ဘဲ ေရလွဲရင္ရွားျဖင့္ ညစာစားသည္။

သူမက အရွက္ေျပ”မဟုတ္လည္း သူက အကုန္ခၽြတ္ခိုင္းမွာပဲ ဥစၥာ ” ဟု ေျပာသည္။

“ခ်စ္ခ်စ္”

လိုးရေတာ့မည့္အခ်ိန္ေရာက္ၿပီဆိုေတာ့ သူ႔အေခၚအေဝၚေတြ ေျပာင္းလိုက္သည္။

“ေျပာ ေမာင္”

အိပ္ခန္းထဲသို႔ ဆရာမႏွစ္ေယာက္၏ ခါးကို ဖက္ရင္း ဝင္လိုက္သည္။

“ခ်စ္ခ်စ္တို႔က ကုတင္ေပၚ လက္ေထာက္ၿပီး အရပ္လိုက္ ကုန္းထားေပး၊ ကၽြန္ေတာ္ အိုးအလွကို ခံစားရင္း ေနာက္ကေန လ်က္ေပးမလို႔”

နီလာက ရင္ရွားေလးမို႔ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ စနိုးကေတာ့ အက်ႌခၽြတ္ေနေသးသည္။ မၾကာမီ သူမလည္း နီလာ့ေဘးတြင္ ေလးဘက္ေထာက္လိုက္

သည္။ နီလာ၏ အိုးက အပ်ိဳႀကီးအိုးမို႔ အယ္သည္။ စနိုး၏ အိုးက အဖိုက္ခံထားရသည့္အိုးမို႔ ေလ်ာခ်င္ေသာ္လည္း အပ်ိဳဂုဏ္ကို ထိန္းေနေသးသျဖင့္ ခၽြန္မေယာင္ေယာင္ ျပားသည္။ ထြန္းထြန္းက ေနာက္မွ ဒူးေထာက္ခ်ကာ အိုးႏွစ္လုံးကို တင္းတင္းဆုပ္နယ္လိုက္ၿပီး ပိုအယ္ထြက္ေနေသာ နီလာေစာက္ဖုတ္ၾကားမွ ေစာက္ေစ့နီတ်ာရဲေလးကို လၽွာဖ်ားနဲ႔ ကလိလိုက္သည္။ စနိုးေစာက္ဖုတ္ကိုလည္း စီးေၾကာင္းတည့္တည့္ လက္ခလယ္နဲ႔ ကလိထားသည္။ နဂိုကတည္းက ခံခ်င္စိတ္ ျပင္းျပေနၾကသည္မို႔ ဖီးလ္အတက္ျမန္ၾကသည္။ အင္း အင္း

အဲအဲနဲ႔ ညည္းၾကၿပီ။

ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ လၽွာသည္ ႂကြက္သား အသန္မာဆုံး ျဖစ္သည္။ ထြန္းထြန္းက လၽွာကို လိပ္ကာ ေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးေမႊသျဖင့္ နီလာေရာ စနိုးပါ အထြဋ္အထိပ္ အရသာကို ခံစားရင္း ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္မိၾကသည္။ ထြန္းထြန္းကလည္း ပိုပို ေမွာက္လာေသာ နီလာနဲ႔ စနိုးေစာက္ဖုတ္ကို လက္ညိဳးျဖင့္ ထိုးထည့္လိုက္ လၽွာျဖင့္ ထိုးထည့္လိုက္လုပ္ကာ ျဖည့္ဆည္းေပးသည္။ နီလာမွာ ေန႔ခင္းကတည္းက ဆာေနသူမို႔

ေအာင့္မထားနိုင္ေတာ့ဘဲ ၿပီးသြားရသည္။ ထြန္းထြန္းကလည္း ဆရာမ ေစာက္ရည္ကို မ်ိဳခ်ေပးသည္။ နီလာခဏလဲက်သြားေတာ့

စနိုးေစာက္ဖုတ္ကို ဆက္လႈပ္ရွားသည္။ စနိုးက ၿပီးခ်င္ေသာ္လည္း အရသာက ေခါင္ခိုက္ေနသည္မို႔ ေအာင့္ကာ ခံေပးသည္။ နီလာက

ခဏၾကာေတာ့ ကူေပးသည္။ နီလာက ျဖဲ။ ထြန္းထြန္းကလ်က္ေတာ့ စနိုးလည္း ၿပီးသြားရသည္။ စနိုး၏ ေစာက္ရည္ၾကည္ၾကည္မ်ားကိုလည္း

ထြန္းထြန္းက အျမတ္တနိုး ၿမိဳခ်သည္။

“မင္းေလးရဲ့ လၽွာနဲ႔ေတာင္ တို႔မွာ ေမ်ာ့ေနၿပီ”

“အားျပန္ရွိေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္ဟာ စုပ္ေပးရင္း ေစာင့္မယ္ေလ”

ထြန္းထြန္းသည္ ရွယ္စုပ္ခိုင္းသည္။

“လဥကို တစ္ေယာက္တစ္လုံး”

“လတံကို ေအာက္ကေန ပင့္လ်က္”

“နီလာ လထိပ္ကိုငုံ”

“ပါးစပ္နဲ႔ ကြင္းတိုက္”

“လာခဲ့”

ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ ဖီးလာေတာ့ နီလာေခါင္းကို ဖိကိုင္ကာ အာေခါင္ထိ ထိုးသြင္းၿပီး ပါးစပ္ကို လိုးသည္။ နီလာအသက္ရႈၾကပ္လာေတာ့

စနိုးပါးစပ္ကို ဆက္လိုးသည္။ နည္းနည္း အာသာေျပေတာ့ ျပန္စုပ္ခိုင္းသည္။ အရွိန္ရေနသည္မို႔ သိပ္အားမရေတာ့သျဖင့္ နီလာႏွင့္ စနိုးကို

ဒူးေထာက္ထိုင္ခိုင္းၿပီး သူက ရပ္လိုက္သည္။ ပါးစပ္ကို ပူးဟထားေစသည္။ သူက ေခါင္းကို ကိုင္ၿပီး ပါးစပ္တစ္ေပါက္ခ်င္းစီ ထိုးကစားသည္။ သိပ္အားမရျပန္သျဖင့္ စစခ်င္း နီလာပါးစပ္ကို ခပ္ျပင္းျပင္း လိုးလိုက္သည္။ ေနာက္ စနိုးကိုလည္း ခ်န္မထားပဲ ဆက္ဆြဲသည္။

“ပါးစပ္နဲ႔ တခ်ီၿပီးၾကရေအာင္ေနာ္”

ေစာက္ဖုတ္ကို တြယ္ခိုင္းေနမည္ စိုးေသာေၾကာင့္ ထြန္းထြန္း ကာဘာယူကာ ပါးစပ္ကိုသာ ဆက္လိုးသည္။

“ေမာၿပီ”

နီလာက ပက္လက္ေလး လဲက်သည္။ သူက စနိုးပါးစပ္ကို ဆက္လိုးသည္။ စနိုးလည္း မခံနိုင္ေတာ့။ အိပ္ေနေသာ နီလာပါးစပ္ထဲ ေမာက္အိပ္ကာ ဆက္ထည့္ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိုးသည္။ စနိုးက သူ႔တင္ပါးေပၚ လက္တင္ထားကာ ဖိခ်သည္။ သူလည္း နီလာပါးစပ္ထဲကေန လီးကို မထုတ္ခ်င္သမို႔ ဆက္တြယ္သည္။ နီလာတြန္းထုတ္ေတာ့မွ သူက စနိုးပါးစပ္ကို ဆက္တြယ္သည္။

“လက္နဲ႔ ေဆာ့ဦးမယ္”

နီလာအလွည့္ေရာက္ေတာ့ နီလာက လက္နဲ႔ ကြင္းထုေပးသည္။

“အၾကာႀကီးပဲ”

နီလာက ညည္းသည္။ သူက နီလာပါးေခါင္းကို ဆြဲကာ ပါးစပ္ထဲ သိပ္ျပန္သည္။ နီလာလည္း ျငင္းမရသည္မို႔ ပါးစပ္ ဟေပးသည္။ ေနာက္ေစ့ကို ဖက္ၿပီး လီးကို ပါးစပ္ထဲ အျပည့္သိပ္ထည့္ကာ ေမႊသည္။ နီလာမွာ ထြန္းထြန္း၏ ထူးျခားေသာ လိုးနည္းေၾကာင့္ ေမာလ်က္ ရွိသည္။ အာေခါင္လည္း နာေနသည္။ ပါးစပ္ကို ျပည့္ျပည့္သြားသည္။ ပါးေစာင္လည္း နာကုန္ၿပီ။ သူက မၿပီးေသး။ စနိုးဘက္ လွည့္မွ နည္းနည္း သက္သာသည္။

“ၿပီးေတာ့မယ္ ၿပီးေတာ့မယ္”

နီလာေအာင့္ခံရသည္။ လိုးခ်က္က ျမန္လည္းျမန္ ၾကမ္းလည္းၾကမ္းသည္။ ၾကမ္းျပင္တြင္ သူမတို႔ ဒူးေထာက္ထားေပးသည္။ ထြန္းထြန္းက အရပ္လိုက္ ေခါင္းႏွစ္လုံးကိုင္ကာ ပါးစပ္ တစ္ေပါက္ၿပီး တစ္ေပါက္ သြင္းသည္။

“မ်က္မွန္ေပၚ မ်က္မွန္ေပၚ”

နီရဲထြတ္ေနေသာ လီးထိပ္က မ်က္မွန္နားတြင္ ကပ္ေနသျဖင့္ စနိုးတစ္ေယာက္ ေၾကာက္မိသည္။ သူမေခါင္းကို ကိုင္ထားသျဖင့္ ႐ုန္းမရ။ လီးရည္က မ်က္မွန္ေပၚ တျဗစ္ျဗစ္ ထြက္က်သည္။ မ်က္မွန္ ႏွစ္ဖက္လုံးေပၚ လြတ္ခ်သည္။ လီးရည္က ေက်ာ္တက္လာသည္လည္း ရွိသည္။ ေက်ာ္တက္လာေသာ လီးရည္ေၾကာင့္ နဖူးမ်ား နားထင္မ်ားတြင္ ေပက်ံကုန္သည္။ မ်က္မွန္မွလည္း တြဲက်ကုန္သည္။ ပါးျပင္မွ ရင္ညႊန႔္ေပၚသို႔ စီးဆင္းသည္။ မ်ားလိုက္သည့္ လရည္။ နီလာက စနိုးမ်က္မွန္နဲ႔ ပါးျပင္ နားထင္စသည့္ေပၚမွ လရည္မ်ားကို လ်က္ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ ငုံထားကာ စနိုးပါးစပ္ထဲ ေထြးထည့္ေပးသည္။ စနိုးက တဖန္ သူမပါးစပ္ထဲ လရည္ ျပန္ေထြးထည့္သည္။ လရည္ကို သူတျပန္ ကိုယ္တျပန္ ေထြးထည့္ေပးရင္း ကုန္သြားသည္အထိ လ်က္ၾကသည္။

အန္တီမူ၊ မခိုင္၊ နီလာႏွင့္ စနိုးအျပင္ သူ႔လီးဇယား ထပ္ရႈပ္ခ်င္သူ မိန္းကေလး မ်ားစြာ ရွိေသးသည္။ သူ႔ေဆးစြမ္းက ပိုယုံၾကည္ဖြယ္

ေကာင္းလာသည္။ အန္တီမူကို လိုးေပးရေၾကာင္း မခိုင္သိေတာ့ စိတ္မဆိုးသလို ဆရာမမ်ားကလည္း မခိုင္ကို လိုးေနေၾကာင္းသိေပမယ့္ မသိခ်င္

ေယာင္ေဆာင္ေနသည္။ ဒီဇင္ဘာ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ေရာက္လာေတာ့ မခိုင္ႏွင့္ နီလာက ၿမိဳ႕တက္သြားသည္။ မခိုင္ႏွင့္ အန္တီမူကို လိုးရင္း

ထပ္ရွာခ်င္လာေတာ့ စာရင္း ေရးခ်ထားသည္။

၁။ မခိုင္ တူမ ေကဇင္

၂။ ဆရာမေလး ခ်ယ္ရီ

၃။ ဆရာမေလး ၿငိမ္း

၄။ ဆရာမေလး သက္သက္ေဇာ္

၅။ ဆရာမေလး အိအိစံ

၆။ ႏွင့္ ၇။ ကေတာ့ တေလာကမွ တျခားၿမိဳ႕ေျပာင္းလာသည့္ အထည္ႀကီးပ်က္မ်ား ျဖစ္ဟန္တူေသာ သူဇာနဲ႔ မာလာညီအစ္မ တို႔ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖင့္

အနီးစပ္ဆုံးေသာ မခိုင္၏ တူမ ေကဇင္ကို ခ်ိန္လိုက္သည္။ ျမားနတ္ေမာင္သည္ပင္ သူ႔ေလာက္စြမ္းခ်င္မွ စြမ္းမည္။ သူကေတာ့ ေျမႀကီး လက္ခတ္ မလႊဲေပ။

“မင္းနဲ႔ တို႔နဲ႔ ညည အိပ္တာကို ေကဇင္ သိသြားၿပီကြယ္”

မခိုင္က သူ႔အား ေရာက္မဆိုက္ ဆီးေျပာသည္။

“ဒီေတာ့ မမက ဘာလုပ္ခ်င္လို႔လဲ”

“မသိေတာ့ပါဘူးကြယ္”

“ဘာ ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္”

“သူ သူလည္း မင္းနဲ႔ အိပ္ခ်င္သတဲ့”

“ခင္ဗ်ာ”

သူက အံ့ၾသခ်င္ ေယာင္ေဆာင္ျပရေသးသည္။

“သူ႔ကို သနားတာပါကြယ္၊ တို႔အက်င့္မေကာင္းလို႔ တို႔အက်င့္ကို သူေခ်ာင္းေခ်ာင္းၾကည့္ေနလို႔ သူ ဒီစိတ္ေပါက္သြားတာ အဲဒါ တို႔အျပစ္ပါကြယ္”

“အဲလိုလည္း မဟုတ္ပါဘူး မမရယ္”

“တို႔တူမေလးကို သူ အၾကမ္းပတမ္းႀကီး မလုပ္ရဘူးေနာ္ သူက အခုမွ ၁၃ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတာ၊ ကိုယ္ထြားတယ္ဆိုလည္း ေတာ္ေသးတယ္၊ ခုက ကိုယ္လုံးကလည္း ေသးေသးရယ္၊ ၿပီးေတာ့ အသားက မည္းတယ္၊ လွလည္း မလွျပန္ဘူး၊ သူေလ မလွရင္ စိတ္မဝင္စားဘဲ စိတ္ခ်မ္းသာရင္

ၿပီးေရာဆိုၿပီး မဟားတရား လုပ္လိုက္မွာ တူမေလးအတြက္ စိုးရိမ္တယ္”

“စိတ္ခ်ပါ မမရယ္၊ မမေရွ႕မွာပဲ လုပ္မွာပဲဥစၥာ”

“ကေလးကို ျဖည္းျဖည္း လုပ္ရမယ္ေနာ္ ကတိေနာ္”

“ကဲပါ မမရယ္ ကတိ ကတိ”

သူ ထင္ေတာ့ ထင္သည္။ ဒင္းေလးက အသက္ အျပည့္ေသးဘူးဆိုတာ။ သို႔ေသာ္ ဗြီဒီယိုကားမ်ားတြင္ ကေလးကို လိုးျပသည္လည္း ရွိသည္။

ကေလးလိင္ပညာေပးေတြလည္း ေဟာေျပာေနၾကသည္။ သို႔မို႔ ကေလးေစာက္ဖုတ္လည္း ခိခိ။ သူသည္ ႀကိတ္ဝမ္းသာေနမိသည္။

“ေကဇင္ေရ… ဝင္ခဲ့ပါကြယ္”

ေကဇင္က အလြတ္ဝင္မလာဘဲ လက္ထဲတြင္ ခရမ္းသီး ေလးငါးလုံးကိုင္ကာ ဝင္လာသည္။

“ဟဲ့ အဲဒါက ဘာလုပ္မလို႔လဲ”

“ဟို ဟို… သမီးဟာကို မလုပ္ရဲရင္ သမီးက လုပ္ရဲေအာင္ ခရမ္းသီးနဲ႔ ထိုးထည့္ျပမလို႔”

မခိုင္မွာ သူမတူမေလး ေကဇင္အတြက္ ရင္ဘတ္စည္တီးေတာ့ မဟုတ္။ သူမေပါင္ကို သူမ ျပန္ထုကာ အမေလး တသည္။

“မေၾကာက္ဘူးလား”

ထြန္းထြန္းက ေတာင္ေနေသာ သူ႔လီးကို ျပသည္။

“အန္တီေတာင္မွ ခံနိုင္ေသးတာပဲ”

“ညည္းပဲ အန္တီေအာ္လြန္းလို႔ နိုးရတာဆို။ အဲဒါေၾကာင့္ ခိုးၾကည့္မိတာဆို။ အန္တီေတာင္ ေအာ္ရတာေနာ္”

“ကိုႀကီး ဖီးတက္ေအာင္ ေအာ္ေပးတာဆို အန္တီေျပာေတာ့”

ထြန္းထြန္းက ရယ္ခ်င္ေသာ္လည္း ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ ငတ္မည့္ကိန္းေတာ့ အေရာက္မခံနိုင္။

“ကဲ ညည္းအန္တီကို ကိုႀကီးအရင္ လိုးျပမယ္၊ ေရွ႕ေပါက္ေရာ ေနာက္ေပါက္ေရာ လိုးမယ္ ေသခ်ာၾကည့္ထားေနာ္၊ ၿပီးမွ ခံခ်င္လား မခံခ်င္လား

စဥ္းစား”

“ကိုႀကီးလာတဲ့ ညတိုင္း သမီးခိုးၾကည့္ထားၿပီးသား”

သို႔ႏွင့္ ရင္သားဆို၍ အရာေလး တက္ကာစ၊ ေစာက္ေမြးဆို၍ ႏုႏုေလးပင္ မသန္းေသးေသာ အပ်ိဳမဒါန္းမေလးအား ထိုည၌ ေအးေအးေဆးေဆးေလး ေဖာက္လိုက္သည္။ ေသြးေတြ ထြက္ေတာ့ မခိုင္ပါ ေၾကာက္ေနသည္။ သူသည္ ေဆးနည္းတစ္နည္းတြင္ အပ်ိဳစင္၏ ေစာက္ဖုတ္ေသြးပါသျဖင့္ သူနည္းနည္းၾကမ္းၿပီး ေသးကို ယူလိုက္ေသးသည္။ ထိုေဆးက ပိုစြမ္းသည္။ ထိုကာလအတြင္း ထိုေဆးလည္း ေဖာ္လိုက္သည္။ တစ္ပတ္လည္း ၾကာေတာ့ ေကဇင္တစ္ေယာက္ အဖုတ္လည္း က်ယ္သြားသလို သူမအန္တီႏွင့္ အၿပိဳင္ခံနိုင္သြားသည္။

“ေသးေသးေလးပဲလား ႀကီးႀကီးလား”

သူက ထိုသီခ်င္းဆိုေတာ့ မခိုင္က ေခါင္းအုံးနဲ႔ထုသည္။

“အန္တီကလည္း ေတာ္ၾကာ ကိုႀကီးစိတ္ဆိုးၿပီး မလာဘဲ ေနဦးမယ္”

“အမေလး ညည္းလူလား မလာမွာ သူက ညည္းအဖုတ္ကို ထပ္ခ်ဲ႕ခ်င္ေနေသးတာ၊ ဒီလာတာေတာင္ ညည္းကိုပဲ ေဆာ္ခ်င္တာ၊ ငါက မေကာင္းတတ္လို႔ အဆစ္ပါေနတာ ေတာ္ေရ သိလား”

ထြန္းထြန္းသည္ ေကဇင္ကို လိုးလို႔အားရၿပီးခ်ိန္တြင္ ခ်ယ္ရီဆိုေသာ ဆရာမေလးအား ေမွာ္ပညာျဖင့္ ျမဴလိုက္သည္။

ခ်ယ္ရီဆိုေသာ ဆရာမမွာ ကိုယ္လုံးညက္ညက္ေလး ျဖစ္သည္။ တင္ဟူ၍ မရွိသလို ရင္ဟူ၍လည္း သိပ္မရွိ။ မ်က္ႏွာေလးတစ္ကြက္က ထြန္းထြန္းအတြက္ စြဲမက္ဖြယ္ ေကာင္းေနသည္။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ျပည့္ရန္ သုံးရက္လိုေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆရာမေတြ သိပ္ျပန္မလာေသး။ ခ်ယ္ရီက ၿငိမ္းနဲ႔ အတူအိပ္ေသာ္လည္း ေလာေလာဆယ္ သူမတစ္ေယာက္တည္း။ ထြန္းထြန္းသည္ ခ်ယ္ရီေနေသာ အေဆာင္ကို နံနက္ေစာေစာပင္ သြားခဲ့သည္။ ခ်ယ္ရီက ေရခ်ိဳးၿပီးခါစ ထမီရင္ရွားႏွင့္ သနပ္ခါးေသြးလိမ္းေနသည္။

“ဘာလာလုပ္တာလဲ”

“ဆရာမက အရမ္းလွတာပဲ”

“မင္းကို ေမးတာေျဖပါဦး”

ထြန္းထြန္းက ေျဖမေနေတာ့ဘဲ ေနာက္ကေန ကိုယ္လုံးကို သိမ္းၾကဳံးဖက္လိုက္သည္။

“ေဟ့ လြတ္ေနာ္”

ထြန္းထြန္းသည္ ပခုံးသားမ်ားကို နမ္းသည္။

“လူေတြ ျမင္ကုန္မယ္”

“တံခါး ထပိတ္ေပးေလ”

“ဟြန္း ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ထပိတ္ပါလား”

ထြန္းထြန္းလည္း အလိုက္သိစြာ တံခါးထပိတ္သည္။ ၿပီးေနာက္ ခ်ယ္ရီဆီ ျပန္ထိုင္ကာ ေနာက္မွ ဖက္လိုက္သည္။ ခ်ယ္ရီကိုယ္ကို ဆြဲ၍ ရင္ခြင္ထဲထည့္သည္။

“တကယ္ပဲေတာ့”

ခ်ယ္ရီက ညည္းသည္။ ကိုယ္လုံးက ေသးသြယ္သျဖင့္ တကိုယ္လုံး ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္လာသည္။ သူက ပါးကို ဘယ္ျပန္ ညာျပန္ နမ္းလိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္လိုက္သည္။ ခ်ယ္ရီလည္း ဖီးလ္လာေတာ့ ျပန္စုပ္ေပးသည္။ သူက ထမီရင္ရွားကို အေပၚယံမွေနကာ နို႔ကို ပြတ္ေပးသည္။

ခ်ယ္ရီက ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ျပန္စုပ္ေပးလာသည္။ အေပၚယံမွေန၍ ဆက္ကာ ေအာက္ကို ဆက္ပြတ္သပ္သြားေပးသည္။ အပ်ိဳေလးမို႔လား မသိ။ အိုးက တင္းက်စ္ေနသည္။ အိုးကို ပြတ္သပ္ေပးၿပီး ေပါင္ကို ပြတ္ကာ ထမီစကို စပင့္သည္။

“တို႔ေၾကာက္တယ္”

ခ်ယ္ရီက လူးလွိမ့္ရင္း ေျပာသည္။ ကိုယ္လုံးက ေသးသျဖင့္ အိုးလည္း ေသးသည္။ ထမီစကို အကုန္ပင့္တင္ၿပီး အိုးကို ပြတ္သည္။

တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေပါင္ၾကားကို ပြတ္သည္။ ခ်ယ္ရီက တအင္းအင္းညည္းရင္း ေကာ့လာသည္။ ေစာက္ေမြးေတြက ေပါက္ခါစပဲ ရွိေသးသည္။

ပညာေရးတကၠသိုလ္မွ ဆရာမတန္းျဖစ္လာၿပီး ယခုႏွစ္မွ စတင္တာဝန္ထမ္းေဆာင္သူ ျဖစ္ရာ အသက္အားျဖင့္ ခုမွ ၁၈ သာရွိေသးသည္။ အပ်ိဳစစ္စစ္ေလးလည္း ျဖစ္သည္။ ကေလးအေမ ေစာက္ဖုတ္က ဘယ္လို၊ အပ်ိဳႀကီးေစာက္ဖုတ္က ဘယ္လို၊ အလိုးခံဖူးသည့္ အပ်ိဳေစာက္ဖုတ္က ဘယ္လို အပ်ိဳစစ္စစ္ ေစာက္ဖုတ္က ဘယ္လိုဆိုတာ ထြန္းထြန္း ခြဲျခားတတ္ၿပီ။ ထြန္းထြန္းသည္ ခ်ယ္ရီလက္ကို ယူ၍ ပုဆိုးနဲ႔ ေရာ၍ လီးကိုင္ခိုင္းသည္။ ခ်ယ္ရီ မရဲ တရဲကိုင္ၿပီး ျပန္လြတ္သည္။ သူက ျပန္ဆြဲကာ ျပန္ကိုင္ခိုင္းသည္။ ခ်ယ္ရီက ကိုင္႐ုံကိုင္ထားသျဖင့္ ကြင္းထုသည့္ပုံ လိုက္လုပ္ခိုင္းသည္။

“မလုပ္တတ္ဘူးကြာ”

“ျဖည္းျဖည္းခ်င္ လုပ္ေနာ္”

ခ်ယ္ရီကို ကြင္းထုသင္ေပးၿပီး သူက ထမီရင္ရွားကို ခၽြတ္ခ်ကာ နို႔ကို ပြတ္ရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စို႔ေပးသည္။ ခ်ယ္ရီက ဖီးလ္လာသျဖင့္ လီးကို

တအားဆုတ္ကိုင္သည္။ သူကလည္း အနာခံလိုက္ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေအာက္ကို စုပ္ဆင္းရာ ေစာက္ဖုတ္နား ေရာက္လာသည္။

“မလုပ္နဲ႔ မေနတတ္ဘူး”

တအင္းအင္းညည္းရင္း တားသည္။ သူ႔ေခါင္းကို ကိုင္၍ တြန္းလြတ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထြန္းထြန္းက ႏွပ္ၿပီးသားမို႔ ေအးေဆးပင္ ေစာက္ေစ့ကို

လၽွာနဲ႔ ကလိေပးသည္။ ခ်ယ္ရီမွာ ေကာ့ေကာ့တက္သြားသည္။ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းက သူ႔ေက်ာကို လာပြတ္ေနသည္။ သူလည္း မနားတမ္း ငုံလိုက္သည္။ အိုးေသးေသးေလးကို လက္ဝါးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ မတင္လိုက္သည္။ ခ်ယ္ရီမွာ ၾကမ္းျပင္ကို ကုတ္ကာ ညည္းညဴေနသည္။

အိုးေသးေသးေလးကို ရွယ္ ညစ္ေပးသည္။ အေပၚကို ဆက္လ်က္တက္ေပးရင္း မသိမသာ လီးကို တံေတြးဆြတ္ကာ ခ်ယ္ရီေစာက္ေခါင္းထဲကို သိပ္ထည့္သည္။

“အု”

“အ”

“အြန႔္”

ခ်ယ္ရီက သူ႔လက္ေမာင္းကို ဖက္ထားရင္း လက္သည္းမ်ားျဖင့္ ကုတ္သည္။ သူကလည္း ဆက္ထည့္သည္။ သူ႔လီးက ျပဳျပင္ထားသည့္ လီးမို႔ ေတာ္ေတာ္ႀကီးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ခ်ယ္ရီတစ္ေယာက္ အသံထြက္မည္လည္းေၾကာက္ ေအာ္လည္းေအာ္ခ်င္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ သူ႔လက္ေမာင္းကို ကုတ္ျခစ္ေနသည္မွာ မဆန္း။ သူကလည္း ဆက္ထိုးထည့္သည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္ ေဖာက္လိုက္သည္။ ခ်ယ္ရီမွာ အစြမ္းကုန္ ေကာ့ေပးထားရသည္။

သူငယ္ခ်င္းၿငိမ္းက ဘဲေတြနဲ႔ အိပ္ဖူးသူ ျဖစ္သည္။ သူက ညညဆို သူမ၏ အခံပုံျပင္ ေျပာျပသည္။ ခံေပးရာတြင္ ခါးေကာ့ထားလၽွင္

ေကာင္းလည္းေကာင္းသည္။ အနာလည္း သက္သာသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲကိုလည္း လီးက ေရွာေရွာရႈရႈ ဝင္သည္ဟု ေျပာဖူးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမလည္း တတ္သမၽွ မွတ္သမၽွ လိုက္လုပ္ရသည္။ လီးက အဆုံးထိ ဝင္ေတာ့ ထြန္းထြန္းက ခဏစိမ္ထားသည္။ ခ်ယ္ရီမွာေတာ့ ေအာင့္ေနသည္။

ပူက်စ္ေနသည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သြင္းထုတ္လုပ္လိုက္ကာမွ အနာသက္သာလာသည္။ ေနာက္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေကာင္းလာသည္။ ထြန္းထြန္းသည္ ခ်ယ္ရီ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္စဥ္က တင္မွ ဖက္ထားၿပီး အရပ္လိုက္ လိုးျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ ခ်က္ခ်င္း အေကာင္ အထည္ေဖာ္သည္။ လိုးရင္း ခ်ယ္ရီေပါင္ကို သူ႔ခါးအား ဖက္ရန္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လုပ္သည္။ ေနာက္ဆုံး ခ်ယ္ရီက ခံရင္း သူခါးကို ေျခသလုံးျဖင့္ ဖက္သည္။ လက္ကို ပခုံးဖက္ခိုင္းသည္။ အေျခအေနေကာင္းလာေတာ့ သူက ခ်ယ္ရီခါးကို ဖက္ကာ ဒူးေထာက္လိုက္သည္။ ဒူးအေထာက္လိုက္ ခ်ယ္ရီကို ဆက္ဖက္ထားသည္။ ခ်ယ္ရီက အေပၚမွ ေဆာင့္ခ်သလို ျဖစ္လာသည္။ သူလည္း ခ်ယ္ရီကိုယ္ကို ေဆာင့္ခ်ေစသည္။ သူက ေဆာင့္ခ်ေနေသာ ခ်ယ္ရီမ်က္ႏွာကို ၾကည့္ခ်င္ေသာ္လည္း ဆံပင္ျဖင့္ ဖုံးကာ ေခါင္းကို ငုံ႔ထားသျဖင့္ မျမင္ရ။ ေနာက္မွ ၾကည့္ေတာ့မည္။ သူ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း မတ္တပ္ ရပ္လိုက္သည္။ ဒါ သူျဖစ္ခ်င္ေသာ ပုံစံ။ သူက အရပ္လိုက္ ခ်ယ္ရီက သူ႔အား ဖားဖက္ထားသလို ဖက္ထားကာ ေဆာင့္ခ်သည္။

“အင္း အင္း က်မ အရမ္းနာေနၿပီ အား အင္း နာတယ္”

“ခဏေန ေကာင္းသြားမယ္”

သူက အပ်ိဳစစ္စစ္ကို ပုံစံသစ္ျဖင့္ အရသာရွိစြာ လိုးေနရသျဖင့္ အရႈံးခံလို႔ မျဖစ္သည္မို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာခ်င္ေသာ္လည္း မစာနိုင္။ ခ်ယ္ရီမွာ တအားအား နဲ႔ ျဖစ္ေနသည္။ ေတာ္ေတာ္ေညာင္းလာမွ ေအာက္ခ်ကာ ၾကမ္းျပင္တြင္ ပက္လက္ဖိုက္သည္။ ဖိုက္ရင္း ကိုယ္လွိမ့္ကာ ခ်ယ္ရီကို အေပၚတလွည့္ သူအေပၚတလွည့္ဖိုက္သည္။

“က်မ ေမာေနၿပီ ဟား ဟင္း ဟင္း”

“ရတယ္ ခဏေလး ၿပီးေတာ့မယ္”

ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပက္လက္ ျဖစ္ေနေသာ ခ်ယ္ရီကိုသူ အဆုံးသတ္လိုးလိုက္ၿပီး လရည္ကို ဗိုက္သားျပင္ေပၚ လြတ္ခ်ေပးလိုက္သည္။ ခ်ယ္ရီမွာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ကို မထနိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားသည္။

“သူမ်ား ၾကားဖူးတာေတာ့ ငါးမိနစ္ေလာက္ပဲဆို၊ ရွင္က တစ္နာရီနီးပါးကို ဘာလို႔ ၾကာတာလဲ”

“က်င့္ထားတာေပါ့ကြာ”

“ျပန္ေတာ့”

“ေနာက္တခ်ီၿပီးရင္ ျပန္မယ္”

“လုပ္ဦးမယ္”

“အင္းေပါ့”

“က်မေတာ့ ေသပါၿပီ”

“မေသဘူး စိတ္ခ်၊ မျပန္ပါနဲ႔ေတာ့လို႔ မတားဖို႔ပဲ လိုတယ္”

“ဟြန္း စိတ္ခ်”

ခ်ယ္ရီကို ရင္ခြင္ထဲ ဖက္ထားရင္း စကားေျပာေနသည္။ ေနာက္ ဘာဘာညာညာ ဆက္ေျပာၿပီး အနမ္းမ်ားဖလွယ္ကာ ဆက္ဖိုက္သည္။

သုံးရက္ေလာက္ ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ ခ်ယ္ရီအခန္းထဲမထြက္ဘဲ ကိုယ္ေဖ်ာက္ေနလိုက္သည္။ ခ်ယ္ရီ ျပန္လြတ္ေသာ္လည္း မရ။ လီးစုပ္ေပးရင္

ျပန္မယ္ဆိုသျဖင့္ ခ်ယ္ရီခမ်ာ ကိုင္ပင္ မကိုင္ေပးရဲေသာ လီးကို စုပ္ေပးရသည္။ ဟိုလိုစုပ္ ဒီလိုစုပ္ဆိုသျဖင့္ လိုက္စုပ္ေပးရသည္။ ၿပီးေတာ့လည္း မျပန္။ ဖင္အလိုးခံရင္ ျပန္မည္ဆိုသျဖင့္ ခ်ယ္ရီ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ဖင္ခံေပးရျပန္သည္။ မျပန္။ ေနာက္တစ္ေန႔ ေက်ာင္းဖြင့္ေတာ့မည့္ညမွ ထြန္းထြန္းက မျပန္ခ်င္ ျပန္ခ်င္ ျပန္သြားသည္။ ခ်ယ္ရီမွာ ထြန္းထြန္းျပန္သြားမွ ေစာက္ဖုတ္ေလး ဟာတာတာ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။

ၿငိမ္းျပန္ေရာက္လာေတာ့ ခါတိုင္းလိုပင္ သူမက သူမခံေပးသည့္ပုံစံ သူ႔လိုက္ကုန္းေပးေသာ ေယာက်္ားမ်ား လိုးသည့္ပုံစံကို ေျပာျပသည္။

ခ်ယ္ရီက နင္ သူတို႔ဟာ စုပ္ေပးရလား ေမးေတာ့ ၿငိမ္းက စုပ္ပါဘူး နံက နံနဲ႔ ဟု ေျပာသည္။ နင့္ကို ဖင္ေတာင္းလိုးၾကလား ဆိုေတာ့ အမေလး လုံးဝ မေတာင္းဘူး။ စသျဖင့္ ေျပာလာရင္း “နင္က ဘာလို႔ အဲလို ေမးတာလဲ၊ ခါတိုင္း ငါေျပာတာပဲ နင္နားေထာင္ေနတာ ခုမွ ထူးထူးျခားျခား ပါလား”

“ငါ အဲလို ခံခဲ့ရလို႔ပါ”

“ဘာ”

ထိုေန႔၌ ဆရာမၿငိမ္းတစ္ေယာက္ သူမအတန္းနဲ႔ မဆိုင္ေသာ ဒသမတန္းမွ ထြန္းထြန္းဆိုသည့္ေက်ာင္းသားအား ေက်ာင္းနားခ်ိန္ ခဏေခၚေတြ႕ခဲ့သည္။ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္၌ ထြန္းထြန္းသည္ ခ်ယ္ရီႏွင့္ ၿငိမ္းတို႔ အိပ္ေဆာင္သို႔ ေစာစီးစြာ ေရာက္ေနနဲ႔ခဲ့သည္။ ခုတေလာ

သည္လီးက အစားေကာင္းေတြ စားေနရသည္။ ခ်ယ္ရီေျပာေတာ့ ၿငိမ္းတြင္ ဘဲသုံးေပြ ရွိသည္။ ဟိုကလည္း ၿငိမ္းကို လက္ထပ္မည္ မဟုတ္သလို ၿငိမ္းကလည္း သူတို႔ကို လက္ထပ္မည္ မဟုတ္ဟု ဆိုသည္။ ဒါဆို “ကက” ေပါ့ဆိုေတာ့ “လူဘဝမွာ လူ႔စည္းစိမ္ကို အျပည့္အဝ ခံစားဖို႔က လူ႔အခြင့္အေရးပဲ” ဟု ၿငိမ္းက ေျပာသည္တဲ့။

လူ႔အခြင့္အေရးမေလးၿငိမ္း။ သူမကို ရည္းစားစကားေျပာျခင္းမရွိဘဲ ဘဝကို ရယူသြားခဲ့သူက အစ္ကို႔သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ။ သန္းနိုင္ထြန္း။ ထိုေန႔က အိမ္တြင္ ဘယ္သူမွ မရွိ။ ထိုအခ်ိန္ သန္းထြန္းနိုင္က ဘယ္ကေန ဘယ္လို ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေရာက္လာသည္ မသိ။ ဧည့္သည္မို႔ သူမက ေကာ္ဖီ ေဖ်ာ္ေပးရန္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ အဝင္ သန္းထြန္းနိုင္က ေနာက္က လိုက္ပါလာသည္။ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေနခ်ိန္ ေနာက္ကေန၍ အိုးကို ကိုင္သည္။

သူမ ေအာ္ရမလို ၿငိမ္ခံရမလို ျဖစ္ေနခ်ိန္ သန္းထြန္းနိုင္က ပိုရဲတင္းလာသည္။ ခါးကို ဖက္ထားၿပီး ေနာက္ကေန ေတ့ထားသည္။ ေနာက္မွ အိုးက သူ႔ဟာႀကီးနဲ႔ ေထာက္ထားေတာ့ ၿငိမ္းလည္း စိတ္ေတြ ေျပာင္းကာ ရင္ေတြ ခုန္လာသည္။ ေနာက္ကေန ေျဖးေျဖးခ်င္း ေတာ့ကစကားေတာ့ ပိုဆိုးလာသည္။ သန္းထြန္းနိုင္ကလည္း ဘယ္ေကာင္မကို ဘယ္အထာႏွင့္ ရသည္ဆိုသည္ကို သိေနသူ။ သည္အိမ္ထဲတြင္ပင္ ၿငိမ္း၏ အေမေရာ အစ္မေရာ သူခ်ခဲ့ဖူးသည္ မဟုတ္လား။ ၿငိမ္းတို႔ အေမက အရြယ္တင္သည္။ မုဆိုးမဆိုေသာ္ျငား ျပင္ဆင္တတ္သည္။ ဒါကို သူအကြက္ေခ်ာင္းၿပီး လာလာစားသည္။ မုဆိုးမေလးကို ခိုးခိုးစားရင္း အစ္မျဖစ္သူက မိသြားသည္။ အေမက သမီးကို ဘာမွ မေျပာနိုင္ေတာ့။ သူကလည္း သမီးႀကီးကို

ဆြဲဖိုက္လိုက္သည္။ အေမနဲ႔ အစ္မကို နည္းနည္းရိုးလာသည္မို႔ ကိုးတန္းသာ ရွိေသးေသာ ၿငိမ္းကို ႀကံလိုက္ရသည္။ သည္ေန႔ အႀကံေအာင္ၿပီ။

ၿငိမ္းတစ္ေယာက္ ေကာ္ဖီခြက္ကို ခ်ကာ သူ႔လက္ကို ဖယ္ေစခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ကိုင္သည္။ သန္းထြန္းနိုင္က ရိုးၿပီးသား။ ၿငိမ္းတစ္ေယာက္ မီးဖိုေဆာင္ထဲတြင္ အစ္ကို႔ထံ အလည္လာတတ္ေသာ မရင္းႏွီးသည့္ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ အပ်ိဳစင္ဘဝကို အပ္ႏွံခဲ့ရသည္။

အိမ္ေနရင္း တစ္ဆင့္တည္းသာ ရွိသည့္ ဂါဝန္ကို ဝတ္ထားမိၿပီး အတြင္းခံမ်ား ဝတ္မထားမိသည္က အမွား။ ဂါဝန္ကို ပင့္လိုက္ေတာ့ အကုန္ကၽြတ္ၿပီးသား။ စစခ်င္း ေနာက္ကေန အလိုးခံရသျဖင့္ ေနာက္မွ သည္ကိစၥ မလြယ္မွန္း သိရသည္။ ေရွ႕ဘက္ကေန ေတာ္ေတာ္ခံဖူးမွ ေနာက္ကေန အလိုးခံရသည္တဲ့ေလ။ ဒါကို သူမ၏ အတန္းေခါင္းေဆာင္ မင္းကိုနိုင္က ေျပာျပခဲ့သည္။ မင္းကိုနိုင္နဲ႔လည္း ဘယ္ကေန ဘယ္လို ျဖစ္သြားသည္ မသိ။ စာေမးမိရာမွ ငါ့အိမ္လိုက္ခဲ့ ရွင္းျပေပးမယ္ ဟုေခၚသျဖင့္ လိုက္သြားမိရာမွ မင္းကိုနိုင္က အိမ္တြင္ သူမကို ျဖဳတ္သည္။

ေနာက္တစ္ေယာက္က က်ဴရွင္ဆရာ ကိုကိုႀကီး ျဖစ္သည္။ က်ဴရွင္လခ မေပးေသးဟု သူမကို ေျပာသည္။ သူမက ေပးၿပီးၿပီ ဟုျငင္းသည္။ ဒါဆို လိုက္ခဲ့ ဟုဆိုကာ ႐ုံးခန္းထဲ ေခၚသည္။

“မင္းအေၾကာင္း မင္းကိုနိုင္က ငါ့ကို ေျပာျပတယ္”

“ေအာ္”

သူမ သေဘာေပါက္လိုက္သည္။

“ငါကြာ ေက်ာင္းစိမ္းေလးေတြ ၾကည့္ၾကည့္ၿပီး ခဏခဏ စိတ္ကူးယဥ္ဖူးတယ္ကြ၊ ငါ က်ဴရွင္ဆရာသာျဖစ္တာ ဒီကိစၥ ည့ံတယ္။ ဒါေတာင္ မင္းကိုနိုင္က ရင္ဖြင့္လို႔၊ သူက ငါ့တူေလ”

“ကၽြန္မ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ”

“မင္း ပုေလြမႈတ္ ကၽြမ္းတယ္ဆို”

ကိုကိုႀကီးသည္ ေဘာင္းဘီထဲမွ လီးကို ထုတ္ၿပီး သူမေခါင္းကို ကိုင္ကာ ထိုင္ခ်ခိုင္းသည္။ ကိုကိုႀကီးက လီးတစ္ဖက္ကိုင္ကြင္းထုၿပီး တစ္ဖက္ႏွင့္ သူမေမးေစ့ကို ကိုင္ကာ မ်က္ႏွာကို ဆြဲေမာ့ထားသည္။ သူမႏႈတ္ခမ္းတြင္ လထိပ္ကို လာေတ့ေတာ့ သူမ အလိုက္သင့္ ဟေပးလိုက္သည္။ သူမစုပ္ေပးၿပီးေတာ့ သူမကို စားပြဲေပၚ ေမွာက္အိပ္ေစကာ ေနာက္မွ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ပင္ အလိုးခံလိုက္ရသည္။ သို႔ေသာ္ သုံးႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ ထိုသုံးေယာက္နဲ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး ပြဲသိမ္းခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ေပါက္က တစ္ခါမွ အေဖာက္မခံခဲ့ရ။

ေန႔ခင္းက ထြန္းထြန္းသည္ ၿငိမ္းမွ “ဖင္ ပါကင္ ေဖာက္ေပးဖို႔ဆိုရင္ မင္းအဆင္သင့္ ျဖစ္မလား” ဟု ကပ္ေမးခဲ့သည္။ သူက ဟုတ္ကဲ့ ဟု ေျဖခဲ့သည္။ ထိုညတြင္ ထြန္းထြန္းသည္ သူေဖာက္ခြင့္ရသည့္ ၿငိမ္းဖင္ကို စပါယ္ရွယ္ လ်က္ေပးၿပီးမွ ေဖာက္ထည့္လိုက္ေလသည္။

ဖင္ ခံ တာ ဒီ ေလာက္ ေကာင္း မွန္း သိ ရင္ အ စ က တည္း က ဖင္ ခံ ခဲ့ ပါ တယ္

ၿငိမ္းက ေနာင္တ ရစြာ ေျပာသည္။

သက္သက္ေဇာ္တစ္ေယာက္ သည္ကေန႔ ဘာျဖစ္ေနမွန္း မသိ။ သည္မနက္ ထြန္းထြန္းနဲ႔ ဆုံၿပီးကတည္းက ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံး အုံႂကြမႈ ျဖစ္ေပၚေနသည္။ စာသင္ေပး၍လည္း မရ။ ဘယ္လိုမွ ေန၍ မရေတာ့သျဖင့္ ေခါင္းကိုက္သည္ဟု ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးဆီ ခြင့္တိုင္လိုက္ရသည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အိပ္ယာထဲဝင္ တံခါးခတ္ၿပီး အဖုတ္ကို ကလိလိုက္သည္။

“အာသာ ေျပလို႔လား”

“မင္း မင္း”

“ကၽြန္ေတာ္ ထြန္းထြန္းပါ၊ ဆရာမ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ကလိရင္း အကုန္မ်ား ခၽြတ္မလားလို႔ ေစာင့္ေနတာ”

“ဆရာမ ျပန္လာမယ္ဆိုတာ သိလို႔ ႀကိဳေစာင့္ေနတာ၊ ကၽြန္ေတာ္ လာၿပီေနာ္”

“အင္း”

သက္သက္ေဇာ္တစ္ေယာက္ ထူးထူးျခားျခား ထြန္းထြန္းကိုမွ ခံေပးခ်င္စိတ္ေပါက္ေနသျဖင့္ ဘယ္လိုမွ မျငင္းနိုင္ေတာ့ဘဲ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ သက္သက္ေဇာ္သည္ ကိုယ္လုံးအားျဖင့္ ေမာ္ဒယ္ကိုယ္လုံးဟု ေျပာရမလို သြယ္လ်သလို အရပ္လည္း ျမင့္သည္။ ထို႔အတူ အိုးကလည္း ဝိုင္းကာ လုံးေနသည္။ ရင္သားကေတာ့ အနည္းငယ္ေသးသည္။ သို႔ေသာ္လည္း မိန္းကေလးေတြက သူတို႔ရင္သား အမွန္ကို သိပ္ေဖာ္ျပေလ့ မရွိ။ ဆရာမ၏ ေက်ာင္းစိမ္းျဖဴေလး ျဖစ္သည့္ ရင္ဖုံးအက်ႌေလး၏ ၾကယ္သီးကို တစ္လုံးခ်င္းစီ ျဖဳတ္လိုက္သည္။ သက္သက္ေဇာ္က သူ႔အား ေမာ့ၾကည့္ရင္း သူ႔ပါးကို လက္ဝါးျဖင့္ ပြတ္ကစားသည္။ ေနာက္ကို လွမ္းဖက္၍ ေဘာ္လီကို ဆက္ခၽြတ္သည္။ သက္သက္ေဇာ္သည္ ထြန္းထြန္း အလိုဆႏၵအတိုင္း ေမ်ာပါေနသည္။ ထြန္းထြန္းက ေက်ာကို ပြတ္သပ္ရင္း နို႔ကို စို႔သည္။ ေနာက္ ေခါင္းအုံးေပၚသို႔ လွဲခ်ေစကာ ေအာက္သို႔ နမ္းဆင္းသည္။ ထမီစကို အသာေလး ျဖဳတ္လိုက္သည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အဖုတ္ရွိသည့္ေနရာေလးကို ဆြဲဟသည္။ ေတာက္ေလ်ာက္ စုပ္နမ္းေပးသည္။ ေစာက္ေမြးကေတာ့ မည္းနက္ေနသည္။ ေစာက္ေမြးမ်ားကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ စုပ္ေပးရင္း ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကို လၽွာဖ်ားနဲ႔ ဆြေပးသည္။ သက္သက္ေဇာ္မွာ ေကာ့ကာ ညည္းသည္။ ထမီကိုခၽြတ္လိုက္သည္။ ေပါင္သားမ်ားကို ပြတ္သပ္ရင္း အဖုတ္ကို လၽွာျဖင့္ အျပားလိုက္ လ်က္ေပးသည္။

“အမေလး အူး အား ေကာင္းလိုက္တာ ဝူး”

ေစာက္ေစ့နဲ႔ ေစာက္ေခါင္းကို လၽွာျဖင့္ အဝထိုးကစားၿပီး ဒူးေထာက္ထကာ သူလည္း ေက်ာင္းစိမ္း ဝတ္စုံကို ခၽြတ္လိုက္သည္။ သူ႔ဟာႀကီးက တန္းမတ္ေနသည္။

“ကိုင္ၾကည့္မလား”

သက္သက္ေဇာ္က ေခါင္းညိတ္သျဖင့္ ထြန္းထြန္းက သူမလက္ကို ယူ၍ ေအာက္ကေန ပင့္ကိုင္ေစသည္။

“အႀကီးႀကီးပဲ၊ တို႔ဟာ ကြဲမယ္ထင္တယ္”

“ကြဲမွ စြဲမွာေပါ့ ဆရာမရယ္”

“လုပ္ေတာ့ေလ”

သူက လက္ဝးါးထဲ တံေတြးေထြးထည့္ၿပီး ထိပ္ကို သုတ္ကာ သက္သက္ေဇာ္ေပၚ ေမွာက္ခ်ၿပီး ေတ့လိုက္သည္။

“ျဖည္းျဖည္းေနာ္၊ တို႔က ဒါပထမဆုံး အႀကိမ္”

အပ်ိဳစစ္ဆိုေသာ္လည္း ပထမအခ်ီတြင္ပင္ သူခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာ္ထည့္ပစ္သည္။ သက္သက္ေဇာ္ကလည္း အၾကမ္းပတမ္း ခံနိုင္သည္။

အျခားဆရာမမ်ား စိတ္ဆိုးလၽွင္လည္း ဆိုးေစေတာ့။ သက္သက္ေဇာ္ကို ညတိုင္းဆက္ဆြဲလိုက္သည္။ ခ်ိန္းထားသည္မ်ား အပ်က္ခံ၍ အသစ္ကေလးကို ငါးညတိုင္တိုင္ ဆြဲပစ္သည္။ ေနာက္ညမွ နီလာ၊ စနိုး၊ ခ်ယ္ရီ၊ ၿငိမ္း၊ မခိုင္ႏွင့္ ေကဇင္တို႔ကို တစ္ညစီ ေခ်ာ့ရင္း လိုက္လိုးရသည္။ ဆရာမမ်ားထဲမွ လိုးခ်င္ေသာ ဆရာမတစ္ေယာက္ကို ေနာက္ဆုံး ပစ္မွတ္ထားလိုက္သည္။ သူမနာမည္ အိအိဇံ။ သူမက ကိုယ္လုံးကိုယ္ဖန္ ေတာင့္သည္။ အိုးကလည္း တစ္လုံးစီ ေျမာင့္ထြက္ေနသည္။ ရင္ကလည္း စြင့္ကားေနသည္။ သူမက ရွစ္တန္း အတန္းပိုင္ဆရာမ ျဖစ္သည္။ သူကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ဖိုက္ခ်င္သည့္ေဆာ္ကို လုပ္နည္းအတိုင္း မန္းမႈတ္လိုက္သည္။ ထိုည အိအိဇံဆီ သူတန္းမတ္စြာ သြားလိုက္သည္။ အိအိဇံက နံရံတြင္ သူ႔ကို ေက်ာေပးရပ္ေနသည္။ ေျမာင့္ေနေသာ ဖင္ႏွစ္လုံးၾကားသို႔ လီးကို ေထာက္ထားၿပီး ဖက္ကာ ေနာက္ကေန နမ္းသည္။ လက္က အေပၚတစ္ဖက္ ေအာက္တစ္ဖက္နိုက္သည္။ ကိုယ့္လုံခ်ည္ သူ႔လုံခ်ည္နဲ႔ ႏွစ္ထပ္ေထာက္ထားသည္ကို အားမရသျဖင့္ သူ႔လုံခ်ည္ကို ပင့္ကာ ေထာက္ထားသည္။ ေနာက္မွ အလြတ္ေထာက္လိုက္သည္ကို အိအိဇံက သိသည္။ နည္းနည္း ေကာ့ေပးလိုက္သည္။ ထြန္းထြန္းက လီးကိုင္ၿပီး လုံခ်ည္ေပၚ ပြတ္ဆြဲသည္။ လည္ဂုတ္ကို နမ္းၿပီး ထြန္းထြန္းဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ အိုးႏွစ္လုံးကို ဆုတ္ကိုင္ကာ ပူးလိုက္ ခြာလိုက္ ညစ္ကစားသည္။ ထမီစကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပင့္သည္။ ေပါင္မ်ားကို နမ္းသည္။ ေက်ာင္းစိမ္းထမီစေလးက သူ႔အား ပိုဆြဲေဆာင္ေနသည္။ အကုန္ပင့္လိုက္သည္။ စိမ္းညိဳ႕ေရာင္ အတြင္းခံစကို ကိုက္ကာ ခၽြတ္လိုက္သည္။ တင္သားကို ဖြဖြကိုက္ကစားသည္။ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဖက္ၿပီး သူမ၏ ေက်ာင္းစိမ္းထမီကို တစ္ဖက္ျဖင့္ ပင့္ထားကာ အိုးႀကီးကို တလုံးၿပီးတစ္လုံး ဖြဖြေလး ကိုက္ကစားသည္။ တဖက္က ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အဖုတ္ကို ပြတ္သည္။ ေစာက္ေမြးထူျပစ္ျပစ္ကို အေပၚယံမွ ပြတ္သည္။ ဖင္ေမြးကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ဖိဆြဲသည္။ အိအိဇံမွာ ဖီးလ္တက္ကာ တအင္းအင္း ညည္းသည္။ တင္ကို နည္းနည္းျဖဲကာ ဖင္ေပါက္ကို လၽွာဖ်ားနဲ႔ ကလိသည္။

အိအိဇံက ကုလားထိုင္တြင္ ထိုင္ခ်သည္။ သူက ပုဆိုးခၽြတ္လိုက္သည္။ အိအိဇံက ေခါင္းငုံ႔ထားသည္။ သူမ လက္ကို ဆြဲယူကာ လီးကို ကိုင္ခိုင္းသည္။ ကြင္းထုခိုင္းသည္။ အိအိဇံက ေခါင္းငုံ႔ရင္း ခိုးခိုးၾကည့္ကာ ကြင္းတိုက္ေပးသည္။

“ထိပ္ေလးကို နမ္းေပးေလ”

“………….”

ထြန္းထြန္းက ေမးေစ့ယူ၍ ဆြဲေမာ့ကာ လီးကို မ်က္ႏွာနား ကပ္ေပးသည္။ အိအိဇံက မ်က္လႊာခ်ထားသည္။

“နမ္းေပးပါလား”

“ဟင့္အင္း”

ထြန္းထြန္းက အိအိဇံေနာက္လက္တစ္ဖက္ကို ယူကာ ဥကို ကိုင္ခိုင္းသည္။ အိအိဇံက တဖက္ႏွင့္ လတံကို ကြင္းတိုက္ေပးၿပီး တစ္ဖက္ႏွင့္ ဥကို ဆုတ္ကစားေပးသည္။ ထြန္းထြန္းက သူမႏႈတ္ခမ္းကို လက္ေခ်ာင္းျဖင့္ ထိကစားသည္။ သူမႏႈတ္ခမ္းထဲ လက္ေခ်ာင္းထိုးထည့္သျဖင့္ သူမ ဖိငုံသည္။ ထပ္ထိုးထည့္သျဖင့္ အသာေလး ကိုက္ထားေပးသည္။ ထြန္းထြန္းသည္ တစ္ဖက္ျဖင့္ ေခါင္းကိုင္ကာ လီးကို ေတ့ေပးလာသည္။ ႏွာေခါင္းနားတြင္ ကပ္ထားသျဖင့္ လခ်ီးနံ့က နံေစာ္ေနသည္။ လထိပ္က ႏႈတ္ခမ္းတြင္ ထိေနသည္။ သူမ အသာေလး ဟလိုက္သည္။

“ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းလိုက္တာ”

လထိပ္ေႏြးအိအိက သူမႏႈတ္ခမ္းတြင္ ထိုးေနသည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလည္း ထိုးထည့္လာသည္။ ထြန္းထြန္းက သူမနို႔ကို ပြတ္သပ္ကာ လီးကို ငုံခိုင္းသည္။ မတတ္သာေတာ့ေပ။

အိအိဇံက နံရံတြင္ ရပ္လိုက္သည္။ ထြန္းထြန္းက သူမထမီကို ခၽြတ္ခ်သည္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္က ေထာက္တက္လာသည္။ ဖင္ေပါက္နဲ႔ ေစာက္ေပါက္ကို တစ္လွည့္စီ ပြတ္သပ္ေနသည္။ ေနာက္ ေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးထည့္လာသည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သူမေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ထြန္းထြန္း၏ လီးေခါင္းက ဝင္လာသည္။ ျပည့္သိပ္က်ပ္ေနသည္။ ထြန္းထြန္းက ကိုင္၍ ထည့္သည္။ အိအိဇံသည္ နံရံကို ကုတ္ျခစ္ေနရသည္။ လက္သည္းသံမ်ားက တက်စ္က်စ္ ျမည္ေနသည္။

“စိတ္ေလၽွာ့ထား”

ထြန္းထြန္းက ဆက္ထိုး၍ မရေလာက္ေအာင္ ၾကပ္လာသျဖင့္ နားနားကပ္ကာ ေျပာသည္။ ထြန္းထြန္းဆက္ထိုးထည့္သည္။

“အ… နာတယ္”

အိအိဇံက ငိုလုလု အသံနဲ႔ ေျပာသည္။ ေကဇင္လို ၁၃ ႏွစ္သမီးေလးက မငိုဘဲ သူမလို အသက္ ၂၆ အပ်ိဳႀကီးမမက ေအာ္သျဖင့္ ထြန္းထြန္းက မသနားဘဲ ဆက္ထိုးထည့္သည္။

“ကြဲၿပီထင္တယ္ အ……..”

“နည္းနည္းေလး ကားလိုက္”

အိအိဇံ ရွက္လည္းရွက္သည္။ နာလည္း နာသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကြဲၿပီး ဒဏ္ရာရမွာ ေၾကာက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ နာလို႔ ေက်ာင္းမသြားနိုင္လၽွင္ ဒုကၡဟုလည္း ေတြးမိသည္။ ကား ဆိုသျဖင့္ ကားေပးသည္။

“ႁပြတ္”

“အု”

လီးက ျမဳပ္ဝင္သြားေလေတာ့သည္။ ခ်က္ခ်င္းမို႔ အိအိဇံတစ္ေယာက္ အာေမဋိတ္သံပင္ မထြက္နိုင္။ ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံးလည္း မီးနဲ႔ ထိုးမိသလို ပူေနသည္။ စပ္လည္း စပ္သည္။ တစ္ကိုယ္လုံး အေၾကာေတြလည္း အမည္မသိ အရသာတစ္ခု စီးဆင္းကာ တင္းၾကပ္ေနသည္။ ထြန္းထြန္းက နည္းနည္းေလး ထုတ္ၿပီး ေကာ့ထိုးကာ ေဆာင့္သည္။ တစ္ခ်က္ခ်င္း တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္ကာ လိုးသျဖင့္ အိအိဇံမွာ အင့္ခနဲ အင့္ခနဲ ညည္းကာ ေျမာက္ေျမာက္တက္သြားသည္။ အိုးကလည္း ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ တုန္တုန္တက္သြားသည္။ အိုးတုန္တက္သြားၿပီး ျပန္က်လာလၽွင္ နည္းနည္းခါသည္။ ခါၿပီးသြားမွ ထြန္းထြန္းက ဆက္ေဆာင့္သည္။ အပ်ိဳႀကီးမမ ျဖစ္ေသာ အိအိဇံတစ္ေယာက္ အပ်ိဳစင္ဘဝကို ၁၅ ႏွစ္အရြယ္ ေက်ာင္းသားေလးထံတြင္ အပ္ႏွံလိုက္ရၿပီ ျဖစ္သည္။ အပ်ိဳစင္ဆိုသည့္ဂုဏ္ကို သူမ မထိန္းသိမ္းနိုင္ေတာ့သည့္ေနာက္ စိတ္က ေျပာင္းလာသည္။ ထြန္းထြန္းဆြဲရာပါေသာ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္ေလးျဖစ္လာသည္။ ကုန္းဆို ကုန္းသည္။ တက္ေဆာင့္ဆို တက္ေဆာင့္သည္။ စုပ္ဆို စုပ္သည္။ ထြန္းထြန္း ဖင္ခ်ေတာ့လည္း အသာတၾကည္ပင္ ခံေပးလိုက္သည္။

တစ္ညလၽွင္ ဆရာမတစ္ေယာက္ တစ္အိမ္တက္ တစ္အိမ္ဆင္း လိုက္လိုးေနရသည္။ အစပိုင္းတြင္ အဆင္ေျပေသးသည္။ ေနာက္ေတာ့ ဆရာမေတြက သူ႔လီးအရသာကို တမ္းတမ္းစြဲလာၾကသည္။ “ေမာင္ေလး စိတ္ႀကိဳက္ခံေပးမယ္၊ ဒီည တို႔နဲ႔ လာအိပ္ေပးေနာ္” ဟု အသာတၾကည္မွ အတင္းအဓမၼေခၚလာသည့္ အထိ အရွိန္ျမင့္လာသည္။

“ဒီည နီလာတို႔ကလည္း အဲလိုေခၚထားတယ္ ခ်ယ္ရီရဲ့”

“မရဘူးကြာ၊ နားမလည္ဘူး ဒီည စိတ္တကယ္ပါေနလို႔ပါ”

အစပိုင္း ျငင္းလို႔ ရေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္း အဆင္မေျပခ်င္ေတာ့။

“ကဲ ဒီည သက္သက္ေဇာ္ဆီမွာ ကၽြန္ေတာ္ ရွိမယ္၊ မေနနိုင္ရင္ သက္သက္ေဇာ္အိမ္လာခဲ့ၾက”

ဟု ေျဗာင္ေခၚရေတာ့သည္။ အစပိုင္းေတာ့ အားလုံးက အင္တင္တင္ ျဖစ္ေနၾကသည္။ ေနာက္ေတာ့ ဆာေတာ့လည္း လာခဲ့ၾကသည္။ ခ်ယ္ရီကို လိုးသည့္နည္းျဖစ္သည့္ လိုးနည္းနဲ႔ ခ်ယ္ရီကို ခ်ီကာအိုးေသးေသးေလးကို ပင့္ကိုင္ၿပီး ေဆာင့္ခ်ခိုင္းေနစဥ္ နီလာႏွင့္ စနိုးေရာက္လာသည္။

“ဒီနည္းနဲ႔ တို႔ကို မလိုးဖူးဘူးေနာ္”

ခ်ယ္ရီမွာ သူမကို လိုးသည့္နည္းျဖင့္ သတ္သတ္လိုးသည္ကို သိရသျဖင့္ ဂုဏ္ယူလၽွက္ရွိသည္။ ထိုညတြင္ ထိုနည္းျဖင့္ နီလာႏွင့္ စနိုးကို လိုးေပးရသည္။ စနိုးကိုယ္က နည္းနည္းေသးေသာ္လည္း နီလာကိုယ္က ထြားသည္။ အိုးကလည္း အယ္သည္။ အားရသည္။ သို႔ေသာ္ လက္ေမာင္းနာသည္။ သည္ဆရာမႏွင့္ သည္ေက်ာင္းမဟုတ္လား။ သူတို႔ ေျခာက္ေယာက္ကလည္း ခုမွ စည္းလုံးေနၾကသည္။ ေတြ႕လၽွင္ပင္ ထြန္းထြန္း၏ လီးအေၾကာင္းကို ေျပာလို႔မဝၾက။

“သူ႔ဟာႀကီးနဲ႔ ငါဖင္စေဆာ္တုန္းကဆိုေလ ငါ့မွာ ေသြးေတာင္ ထြက္တယ္ “

“ငါလည္း အဖုတ္ခ်ည္းပဲ ေဆာ္တာ မွတ္တာ ဖင္ကို ေတာင္းခ်ေတာ့ ငါလည္း အံ့ၾသတယ္၊ ေပးၾကည့္ေတာ့ ေကာင္းသဟ”

“ငါေတာ့ ဖင္ခ်ခါနီး လ်က္ေပးတာ ဖီးလ္အရွိဆုံးပဲ၊ ေဒၚမူ သင္ေပးလိုက္တာ ေျပာတယ္”

“ထြန္းထြန္းကေတာ့ ဒီရြာက အပ်ိဳေတြပါ မက အအိုေတြပါ မခ်န္ဘူးေနာ္”

“တအားထန္တာပဲေနာ္၊ ငါဆို သိပ္မခံနိုင္ဘူး၊ သူ႔ဟာက ထန္ေနေတာ့ ငါ့ပါးေလးကို သူ႔ဟာနဲ႔ ထိုးကစားၿပီး အာသာေျဖတဲ့အခါဆို သနားတယ္”

“နင့္ပါးကိုလား၊ ငါက နို႔ၾကားကို ထိုးကစားတာ”

“ငါေတာ့ လာထားပဲ”

သို႔ႏွင့္ ဆရာမေျခာက္ေယာက္ ေပါင္းမိသြားေလေတာ့သည္။

______________________________________

ဆရာမမ်ားျဖစ္သည့္ နီလာ၊ ခ်ယ္ရီ၊ စနိုး၊ သက္သက္ေဇာ္၊ ၿငိမ္းႏွင့္ အိအိဇံတို႔သည္ ဂြင္ေကာင္းး၍ ေခ်ာင္က်ေသာ ခ်ယ္ရီအိမ္ကို ေရြးခ်ယ္လိုက္သည္။ သူမတို႔မွာ ေန႔စံ ညခံနတ္သမီးေလးေတြ ျဖစ္ေနၾကရသည္။ ညပိုင္းေရာက္လၽွင္ ထြန္းထြန္း အမိန႔္အတိုင္းကို လိုက္နာၾကရသည္။ မဟုတ္ပါက လြန္ခဲ့ေသာလက ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ သူမတို႔ကို စိတ္ဆိုးကာ မခိုင္အိမ္တြင္ သြားအိပ္ေနသည္။ သူမတို႔မွာ ဆာလိုက္သည္ ျဖစ္ခ်င္။ တစ္ေယာက္ အဖုတ္ တစ္ေယာက္ ပြတ္ေပး လ်က္ေပးလည္း လီးေလာက္ အရသာ မရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ထြန္းထြန္းက ေသဆိုေသ ရွင္ဆိုရွင္ ဘဝကို ေရာက္ခဲ့ရသည္။

“ဒီတစ္ပတ္ ညတိုင္း ဆရာမဝတ္စုံ အျပည့္အစုံ ဝတ္လာၾက”

သူမတို႔ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း ေခါင္းညိတ္ၾကသည္။ ထိုအတိုင္း အားလုံး တေဝမသိမ္း လိုက္နာၾကသည္။ ညေန ေျခာက္နာရီ ေမွာင္ရီပ်ိဳးသည္ႏွင့္ ခ်ယ္ရီအိမ္ကို ကိုယ္စီဒိုးခဲ့ၾကသည္။ ထြန္းထြန္းက အဝင္ေပါက္တြင္ တစ္ေယာက္ခ်င္း စစ္သည္။ ေက်ာင္းစိမ္း မဟုတ္လၽွင္ပင္ မဝင္ရသည့္ သေဘာျဖစ္ေနသျဖင့္ ဆရာမမ်ားအားလုံး ေက်ာင္းစိမ္းဝတ္လာခဲ့သည္ကိုက ကံေကာင္းခ်င္း ျဖစ္ေနသည္။

“အားလုံး နံရံမွာ ကပ္ၿပီး တန္းစီလိုက္”

အရပ္ျမင့္ေသာ သက္သက္ေဇာ္မွစ၍ အစဥ္လိုက္ တန္းစီသည္။ သက္သက္ေဇာ္၊ အိအိဇံ၊ နီလာ၊ ၿငိမ္း၊ စနိုး ၿပီးေတာ့ ခ်ယ္ရီ။ ထြန္းထြန္းကိုယ္တိုင္လည္း ေက်ာင္းသားလို ဝတ္ထားသည္။ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ၏ ေမးကို လိုက္ကိုင္ၾကည့္ရင္း လက္မကို ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းအား ဖိကာ ပြတ္သည္။ ခ်ယ္ရီထိ ေရာက္ေသာ နို႔အစုံကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အုပ္ၿပီ ကိုင္သည္။ ရင္ဖုံးအက်ႌမ်ားႏွင့္ ျဖစ္သျဖင့္ ရင္သားေတြ ေပၚၾကသည္။ နီလာထံေရာက္ေတာ့ နီလာနို႔မွာ သူစလိုးစဥ္ကနဲ႔ မတူေတာ့ဘဲ ပိုႀကီးလာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ မႀကီးဘဲလည္း ေနမည္မဟုတ္။ သူကိုယ္တိုင္က နီလာနို႔ၾကားကို လီးျဖင့္ ခဏခဏ ထိုးကစားခဲ့သည္ မဟုတ္လား။ သို႔ျဖင့္ သက္သက္ေဇာ္ထံ ေရာက္သြားသည္။ တစ္ဖက္ကို ဆြဲလွည့္လိုက္ေတာ့ ဆရာမမ်ားအားလုံး တစ္ဖက္သို႔ လွည့္ၾကသည္။ အိုးေလးေတြ တန္းစီေနသည္။ အိုးေတြကို လိုက္ကာ ကိုင္သည္။ ၿငိမ္း၏ အိုးကလႊဲ၍ က်န္သည့္အိုးမ်ားက တင္းေနတုန္းပင္။ ၿငိမ္းကေတာ့ ကက ဘဝကတည္းကပင္ အိုးမခိုင္ေတာ့။

“နည္းနည္းစီကုန္းလိုက္”

ဆရာမမ်ားလည္းျဖစ္၊ ေက်ာင္းစိမ္းကလည္း ဝတ္ထားသျဖင့္ အိုးေတြထင္ထင္ရွားရွားေပၚလာၾကသည္။ သူက အိုးေတြကို ခံစားၾကည့္ရႈရန္ ကုလားထိုင္ေပၚ ထိုင္လိုက္သည္။ ဆရာမမ်ား၏ အိုးမ်ားက သူ႔ကို အစြမ္းကို ဆြဲေဆာင္ေနသျဖင့္ လီးက ပုဆိုးၾကားမွ တန္းမတ္စြာ ေထာင္ေနသည္။

“စနိုး”

စနိုးကို ေခၚလိုက္သည္။ စနိုးက လာ၍ ပုဆိုးကို ခၽြတ္လိုက္သည္။ ေပါင္ၾကားတြင္ ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်သည္။ ေျဖာင့္စင္းေနေသာ ဆံပင္၊ ဝိုင္းစက္ေနေသာ မ်က္ႏွာႏွင့္ သူမ၏ မ်က္မွန္မွာ လိုက္ဖက္လွသည္။ လီးကို အေပၚက အုပ္ကိုင္ၿပီး ေဂြးေစ့မွ အေပၚသို႔ လၽွာအျပားလိုက္ ထားကာ လီးကို လ်က္သည္။ သူ႔လီးထိပ္ကို လၽွာျဖင့္ ပတ္ဝိုက္လ်က္ေပးသည္။ စနိုးက လထိပ္ကို ပတ္ဝိုက္ကာ လ်က္ေပးၿပီး ႏႈတ္ခမ္းသားျဖင့္ ဖိငုံသည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စုပ္ခ်သည္။ စုပ္ေပးေနက် ျဖစ္သျဖင့္ တုတ္လည္းတုတ္ ရွည္လည္းရွည္ေသာ ထြန္းထြန္း၏ လီးကို လည္ေခ်ာင္းထဲစိုက္ဝင္သည္အထိ တဆုံးစုပ္သည္။ ေပါင္ကို နည္းနည္းကားကာ စနိုးေခါင္းကို ကိုင္ထားလိုက္သည္။ ထြန္းထြန္း လုပ္ေနက် ျဖစ္သည္။ ေဆာ္ေတြရဲ့ ပါးစပ္ထဲ လီးေရာက္တိုင္း ထြန္းထြန္းက ေခါင္းကိုင္ထားကာ ဇိမ္ယူတတ္သည္။

“ခ်ယ္ရီ”

နံရံကို လက္ေထာက္ကာ အိုးကို ျပထားရင္း ခ်ယ္ရီသည္ စစ္သည္မ်ား တန္းျဖဳတ္ဆိုသည့္ ပုံစံျဖင့္ သူ႔ထံ ေရာက္လာသည္။ သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်သည္။ ထြန္းထြန္းက ခ်ယ္ရီေခါင္းကိုကိုင္လိုက္သည္။ စနိုးေခါင္းကို ဖယ္ၿပီး ခ်ယ္ရီေခါင္းကို ေပါင္ၾကားထဲထည့္ေတာ့ ခ်ယ္ရီက အလိုက္သိစြာ ပါးစပ္ဟထားေပးသည္။ ခ်ယ္ရီႏွင့္ စနိုးတို႔ တစ္ေယာက္ခါး တစ္ေယာက္ဖက္ကာ ထြန္းထြန္းေစခိုင္းသည့္အတိုင္း လီးကို တစ္လွည့္စီငုံသည္။

“သက္သက္ေဇာ္”

လီးစုပ္ေနသံၾကားကတည္းက သက္သက္ေဇာ္တစ္ေယာက္ အဖုတ္ယားေနၿပီ။ “ငါ့ကို အရင္လိုးပါေစ” ဟု ႀကိတ္ဆုေတာင္းေနရသည္။

“နီလာ”

သက္သက္ေဇာ္ကို သူက ခါးမွ ဖက္ထားသည္။ နီလာကို သက္သက္ေဇာ္ အဖုတ္လ်က္ခိုင္းသည္။ တစ္ဖက္တြင္ အိအိဇံအဖုတ္ကို ၿငိမ္းအား လ်က္ခိုင္းသည္။ ခ်ယ္ရီႏွင့္စနိုးကလည္း လီးစုပ္သည့္တာဝန္ကို ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ေနၾကသည္။ ပထမဦးဆုံး သက္သက္ေဇာ္ကို အေပၚမွ ထိုင္ခ်ခိုင္းသည္။ သက္သက္ေဇာ္က ေက်ာေပးလၽွက္ သူ႔ကိုခြလိုက္သည္။ ခ်ယ္ရီႏွင့္ စနိုးက သက္သက္ေဇာ္အဖုတ္ထဲ လီးထည့္ေပးသည္။ ထြန္းထြန္းက သက္သက္ေဇာ္ခါးကို ကိုင္ထားၿပီး ေလးငါးခ်က္ ေဆာင့္ခ်ေစသည္။ သက္သက္ေဇာ္ အရွိန္ရလာေတာ့ နီလာကို တစ္ဖက္လွည့္ကုန္းခိုင္းသည္။ အဖုတ္ထဲသို႔ လက္သုံးေခ်ာင္းသြင္းလိုက္ၿပီး ထိုးေဆာ့သည္။ တေအာင့္ၾကာေတာ့ အိအိဇံကို ဆင္ဝပ္သလို ဝပ္ခိုင္းသည္။ ၿငိမ္းအား အိအိဇံတင္ပါးေပၚ ေခါင္းကို အလွဲလိုက္ တင္ထားခိုင္းသည္။ သူက အိအိဇံအဖုတ္ထဲသို႔ တစ္ခ်က္ ၿငိမ္းပါးစပ္ထဲသို႔ တစ္ခ်က္ လိုးသည္။ ၿငိမ္းပါးစပ္ကို လိုးလၽွင္ ေရြ႕ေရြ႕သြားသျဖင့္ နီလာကို ၿငိမ္းေခါင္းအား ကိုင္ထားေစကာ ဆက္လိုးသည္။ ၿငိမ္းေခါင္းေပၚတြင္ တစ္ဆင့္ နီလာကို ကုန္းေစသည္။ နီလာကိုက် ဖင္ကို လိုးသည္။ ၿငိမ္းပါးစပ္၊ အိအိစံေစာက္ပတ္၊ နီလာဖင္ကို တစ္လွည့္စီသြင္းသည္။ ထို႔ေနာက္ ခ်ယ္ရီႏွင့္စနိုးကို ပူးကာ ေလးဘက္ေထာက္ ကုန္းခိုင္းသည္။ အိုးေသးေသးေလးႏွစ္လုံးကို ပူးလိုက္သည္။

“ျဖန္း ျဖန္း”

အိုးတစ္လုံး တစ္ခ်က္စီ ရိုက္လိုက္သည္။ ၿငိမ္းက ခ်ယ္ရီဖင္ေပါက္ဆီ တံေထြးေထြးခ်ေပးသည္။ နီလာက စနိုးဖင္ေပါက္ဆီး တံေတြးဆြတ္ေပးသည္။ အိုးတျခမ္းစီ ျဖဲေပးၾကသည္။ ခ်ယ္ရီ ဖင္ကို စလိုးသည္။ ေလးငါးခ်က္ ေဆာင့္ၿပီး စနိုးဖင္ကို ဆက္လိုးသည္။ ဖင္တစ္ေပါက္စီ လိုးၿပီး ၿငိမ္းႏွင့္ နီလာကို လီးစုပ္ခိုင္းသည္။ ေနာက္ သူက ပက္လက္ အိပ္ကာ ဒူးေထာင္ထားသည္။ သက္သက္ေဇာ္ကို အေပၚမွ ေနကာ ခြၿပီး သူ႔ေပါင္ကို ဖက္၍ ေဆာင့္ခ်ေစသည္။ သက္သက္ေဇာ္ၿပီး နီလာတက္ေဆာင့္သည္။ နီလာေဆာင့္ၿပီးေတာ့ အိအိဇံတက္ေဆာင့္သည္။ က်န္သုံးေယာက္ကို ဖင္နဲ႔ ေဆာင့္ခိုင္းသည္။ အိအိဇံကို ဆက္တီတြင္ တေစာင္းအိပ္ခိုင္းသည္။ ေနာက္ကေန၍ အိုးတျခမ္းကို အျဖဲလိုက္ ဖိခ်ကာ သြင္းသည္။ ထိုသို႔လိုးၿပီး အိအိဇံကို အသြင္းလိုက္ မခ်ီကာ တေစာင္းလိုက္ ေဆာင့္ခ်ေစသည္။ သူကနို႔ကို တရၾကမ္းဆြဲသည္။ အားရေသာအခါ ခ်ယ္ရီကို သူမဧည့္ခံစားပြဲတြင္ တံေတာင္ျဖင့္ ေထာက္ကာ အရပ္လိုက္ ကုန္းခိုင္းသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လတံကို အဆုံးသြင္းၿပီး ေပါင္ကို မတင္လိုက္သည္။ ေပါင္ကို မထားသျဖင့္ ခ်ယ္ရီကိုယ္မွ ေလေပၚတြင္ ေျမာက္တက္ေနသည္။ စားပြဲတြင္ေထာက္ထားေသာလက္သာ အမီရွိသည္။ ေနာက္ကေန ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ခ်ီပင့္ၿပီး ထြန္းထြန္းေဆာ္သည္။ ေနာက္ ခုံေထာင့္စြန္းတြင္ ထြန္းထြန္းထိုင္ခ်သည္။ သက္သက္ေဇာ္ကို ခြကာ ထိုင္ခိုင္းသည္။ သက္သက္ေဇာ္က သူ႔ကိုပူးကပ္ၿပီး ခြသည္။ သူက တင္းၾကပ္စြာဖက္ၿပီး ေဆာင့္ခ်ေစသည္။

“နည္းေတြက အသစ္ေတြခ်ည္းပဲ”

“ဟုတ္တယ္ ဒီည ေတာ္ေတာ္တန္တယ္”

ထို႔ေနာက္ ၿငိမ္းကို ခုံေထာင့္တြင္ ျဖဲၿပီးထိုင္ခိုင္းသည္။ သူ ဒူးေထာက္ၿပီး ဖိုက္သည္။ ၿငိမ္းၿပီးေတာ့ နီလာကို ေထာင့္စြန္းတြင္ ကားခိုင္းျပန္သည္။

“ဒီည လိုးနည္း ေျခာက္ဆယ့္ငါးနည္းထဲက နည္းသုံးဆယ္နဲ႔ ဆရာမတို႔ကို လိုးေပးမယ္”

“စုံလွခ်ည္လား”

“ဒါက ျပင္သစ္ကနည္းေတြ”

“တစ္နိုင္ငံတည္းရွိေသးတာေပ့ါ”

“နည္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တူၾကတယ္၊ ဂ်ပန္ပဲ နည္းမတူတာ”

“ဂ်ပန္နည္းေတြက ေကာင္းလား”

“ဂ်ပန္နည္းေတြက ေယာက္်ားေတြအတြက္ ပိုေကာင္းတယ္”

“ဂ်ပန္နည္းလည္း စမ္းၾကည့္ေလ”

“ဒါဆို စိတ္ခ်၊ နက္ဖန္ည ဂ်ပန္နည္းနဲ႔ ဖိုက္မယ္”

“ခု ဘယ္နည္းနဲ႔ ဖိုက္မလဲ”

“ဆန႔္က်င္ဘက္နည္း”

“ဘယ္လို ေနေပးရမလဲ”

“ကဲ ဒါဆို ဆရာမနီလာ ပက္လက္ကေလးအိပ္လိုက္”

သူသည္ ပက္လက္အိပ္ကာ ကားေပးထားေသာ နီလာေပၚကို ဒဲ့မဟုတ္ဘဲ ေျပာင္းျပန္ေမွာက္အိပ္ကာ သြားလိုက္သည္။

“ဒီနည္းေလ”

သူဆက္ဖိုက္သည္။ ေျပာင္းျပန္ထည့္ထားသျဖင့္ လီးက အဆုံးမဝင္ေသာ္လည္း မဆိုင္သည့္ေနရာကို ထိုးေနသျဖင့္ နာလွသည္။ နည္းသစ္ႏွင့္ အလိုးခံရသျဖင့္ နီလာတစ္ေယာက္ နာလွသည္။ ထြန္းထြန္းက သူ႔အား ပိုအေရးေပးသလားဟုလည္း ေတြးမိသည္။ သက္သက္ေဇာ္၊ ၿငိမ္းကို ထိုနည္းႏွင့္ ဆက္လိုးသည္။

“ကဲ ေနာက္နည္းသစ္”

အိအိဇံကို ပက္လက္အိပ္ခိုင္းသည္။ သူလည္း လိုက္ေမွာက္အိပ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးတစ္ဆုံးသြင္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အိအိဇံကို ဒူးေကြးခိုင္းသည္။ သူလည္း အိအိဇံအိုးေအာက္ ဒူးခံလိုက္သည္။ အိုးခ်ည္းသက္သက္ အေပၚေျမာက္တက္ေအာင္ ပင့္လိုက္ၿပီး ဆက္လိုးသည္။ ပက္လက္လည္းျဖစ္၊ အိုးကိုလည္း ေျမာက္ထားသည္။ ထိုနည္းႏွင့္ ခ်ယ္ရီႏွင့္ စနိုးကို ဆက္လိုးသည္။

“ေနာက္ညေတြမွ နည္းအသစ္ဆက္ျပေတာ့မယ္”

“မလိုးေတာ့ဘူးလား”

“မိုးလင္းတဲ့အထိ နည္းေဟာင္းေတြ သုံးလို႔ မကုန္ပါဘူး”

“အခု ဘယ္သူလဲ”

“ခ်ယ္ရီ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ ေျခတစ္ဖက္ကို ခုံေပၚတင္လိုက္၊ ကားထား ဖင္ခ်မယ္”

လီးကို ဖင္ေပါက္နဲ႔ေတ့ၿပီး ထိုးတက္လိုက္သည္။ ပခုံးကိုင္ကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလိုးသည္။ ကုလားထိုင္၏ ေနာက္မွီတန္းကို ကိုင္ထားေသာ္လည္း ခ်ယ္ရီမွာ ေျမာက္ေျမာက္တက္သြားသည္။ စူခၽြန္ေနေသာ နို႔ေသးေသးေလးလည္း ခုန္ေနသည္။

“ဒီပုံစံနဲ႔ ဖင္ခံခ်င္သူေတြ တန္းစီ”

အားလုံး တညီတညာ တန္းစီၾကသျဖင့္ ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ ဆရာမအားလုံးကို မတ္တပ္ရပ္နည္းျဖင့္ ဖင္ကို အသားကုန္ လိုးလိုက္ရေသးသည္။

“ဖင္ခ်တာ မဝေသးဘူးကြာ၊ ၾကမ္းျပင္မွာ တန္းစီၿပီး ေလးဖက္ေထာက္ကုန္းေပးၾကပါဦး”

ဆရာမမ်ားအားလုံး ေလးဖက္ေထာက္ကာ ဖင္ကုန္းေပးၾကသည္။

“လက္မေထာက္နဲ႔ ေခါင္းကို ၾကမ္းနဲ႔ ထိထား”

ဖင္ေတြအားလုံး မိုးေပၚေထာင္ေနၾကသည္။ ခုနက သက္သက္ေဇာ္ဖင္ကို ေနာက္ဆုံးဖိုက္ထားသျဖင့္ ပြင့္ကာ လွန္ေနေသးသည္။

“ကဲ ဖင္ျဖဲျပၾကပါဦး”

ဆရာမမ်ား လက္ေနာက္ျပန္ ဖင္ျဖဲျပၾကသည္။ သူက ၿငိမ္းဖင္ကို ေျခမနဲ႔ ထိုးကစားသည္။ လီးနည္းနည္း အေညာင္းေျပလာေတာ့ ၿငိမ္းဖင္ကို စေဆာ္သည္။ လက္ကို ေနာက္ျပန္ပိုက္ခိုင္းထားၿပီး ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည္။ ဖင္ထဲ လီးဆုံးေအာင္ သြင္းၿပီး မိုးကာ လိုးခ်သည္။ လိုးရင္း ကိုယ္ကိုလွည့္သည္။ ေျခတစ္ဖက္ကို ေရွ႕သို႔ ထိုးေပးသည္။

“ေျခမစုပ္”

ဖင္ကို တေစာင္းလိုးၿပီး ေျခမကို ပါးစပ္ထဲ ထိုးသြင္းကာ စုပ္ခိုင္းထားသည္။ ဖင္ထဲ တဆုံးသြင္းသျဖင့္ နာသည္။ ေျခမကို မစုပ္နိုင္။ ထိုအခါ ထြန္းထြန္းက ပါးကို နင္းထားသည္။ ပိုေဆာင့္သည္။ လက္ကိုလည္း ေနာက္ျပန္ပိုက္ထားရၿပီး အခ်ဳပ္ခံထားရသျဖင့္ လႈပ္မရ။ ေရွာင္လိုက္သည့္အခါ ေျခမကို ပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္သျဖင့္ ဖင္ခံရင္း ေျခမ စုပ္ေပးရသည္။ အိအိဇံကို ထိုပုံစံ ဆက္လိုးသည္။ ဖင္ခံတာ မခက္။ ေျခမစုပ္ရတာ ခက္သည္။ နာသျဖင့္ မေအာ္ပဲ မေနနိုင္။ လ်ာရည္မ်ား ၾကမ္းေပၚစီးက်သည္။ လိုးၿပီးေတာ့ ေျခဖဝါးတြင္ ေပေနေသာ သူမလၽွာရည္ကို သူမ ျပန္လ်က္ေပးရသည္။

“ဟင့္အင္း”

သက္သက္ေဇာ္က ျငင္းသည္။ နီလာက သူမခံမည္ဟု ေျပာသည္။ သူက နီလာဖင္ထဲကို လီးကို တေစာင္းလိုက္ စိုက္ထည့္လိုက္ၿပီး ေျခမကို ခ်က္ခ်င္းငုံခိုင္းလိုက္သည္။ ထြန္းထြန္းစိတ္ထဲတြင္ ခံခ်င္ဦးဟ ဟုေတးကာ နီလာဖင္ကို ခပ္နာနာေလး ျဗင္းပစ္သည္။ အိုးအယ္အယ္ႀကီးကို ဖိကာ အဆုံးသြင္းသည္။ နီလာမွာ ႐ုန္းရင္းခတ္ေနသည္။ ခပ္ၾကာၾကာေလး ရွယ္ျဗင္းလိုက္ေတာ့ လီးလည္းထုတ္ေရာ နီလာထြန္းပက္လက္လွန္က်သည္။ ပါးကို ေျခဖဝါးျဖင့္ ပြတ္ကစားၿပီး က်န္သုံးေယာက္ကို ေခၚလိုက္သည္။

“ေမာတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ ထိုင္မယ္၊ အေပၚကေန ေနာက္ျပန္ေဆာင့္ခ်”

သက္သက္ေဇာ္က ေစာက္ပတ္ျဖင့္ ေဆာင့္မည္ လုပ္ေသးသည္။ သူက တြန္းလြတ္သျဖင့္ ဖင္နဲ႔ ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္ေပးသည္။ တဖြတ္ဖြတ္နဲ႔ ျမည္ေနသည္။

တဖြတ္ဖြတ္နဲ႔ ျမည္ေနသည္။ အိုးအယ္အယ္ႀကီးကလည္း သူ႔ေပါင္ရင္းတြင္ တုန္တုန္တက္သြားသည္။ သူက စီးကရက္တစ္လိပ္ညႇိကာ ႏွပ္ေနလိုက္သည္။ သက္သက္ေဇာ္ကလည္း မနားတမ္း ေဆာင့္ခ်သည္။ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကုန္ေတာ့ ခ်ယ္ရီကို တက္ေဆာင့္ခိုင္းသည္။ အိုးမႀကီးသျဖင့္ သိပ္မတုန္ခါ။ ေဆးလိပ္ တဝက္ေလာက္တြင္ စနိုးကို တက္ေဆာင့္ခိုင္းလိုက္သည္။

“ကဲ ဝိုင္းဝိုင္းေလး ဒူးေထာက္ ထိုင္ၾက”

ဆရာမေျခာက္ေယာက္ ဒူးေထာက္ကာ ဝိုင္းထိုင္လိုက္သည္။ သူ အလယ္ထဲ ဝင္ၿပီး သက္သက္ေဇာ္ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စကိုင္ကာ ပါးစပ္ကို စလိုးသည္။ ဆံပင္မ်ား ဖြာထြက္သည့္အခါ ဆံပင္ကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေခါင္းကိုဘယ္ညာ ဆြဲလႈပ္သည္။ ပါးေစာင္ေတြကိုလည္း ထိုးသည္။ အာေခါင္ကို ထိုးကာ ေစာက္ပတ္လိုးသလို လိုးသည္။ သက္သက္ေဇာ္မွာ လ်ာရည္မ်ား မထိန္းနိုင္ေအာင္ ျဖစ္ရသည္။ သူက အဆုံးထိ ပါးစပ္ထဲ သြင္းၿပီး ႐ုန္းမရေအာင္ ခ်ဳပ္ထားေသးသည္။ လီးခဏ ထုပ္ၿပီး အသက္ရႈခိုင္းသည္။ ေနာက္ ျပန္သြင္းသည္။ လ်ာရည္က တမ်ားမ်ားနဲ႔ မ်ားက်ေနသည္။ ေနာက္တြင္ ၿငိမ္းက ထိုင္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၿငိမ္းကို ဆြဲယူကာ သူ႔ဖင္ၾကားထဲ ညႇပ္လိုက္သည္။ “ဖင္ကို လ်က္” ၿငိမ္းက သူ႔ေပါင္ကို တစ္လုံးစီကိုင္ကာ သူ႔ဖင္ကို လ်က္ေပးသည္။ ထြန္းထြန္းသည္ ေရွ႕မွသက္သက္ေဇာ္ေခါင္းႏွင့္ ေနာက္မွ ၿငိမ္းေခါင္းကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည္။ ၿငိမ္းသည္ ဖင္ကို လ်က္ေပးဆိုေသာ္လည္း လ်က္လို႔မရပဲ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ေတ့ေနသျဖင့္ ထြန္းထြန္းဖင္ေပါက္ကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ စုပ္ေပးရသည္။ သက္သက္ေဇာ္ပါးစပ္ထဲ လီးဆုံးေအာင္ သြင္းထားၿပီး ဘယ္ညာ လႈပ္ရမ္းကစားရင္း ဖင္လ်က္ေပးေနသာ ၿငိမ္းေခါင္းကိုလည္း မလြတ္ေအာင္ ထိန္းထားရသည္မွာ ခက္သျဖင့္ ခ်ယ္ရီကို ၿငိမ္းေခါင္းအား ထိန္းထားေပးရန္ ေျပာလိုက္သည္။ ခ်ယ္ရီက ၿငိမ္းေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တြန္းထားေပးသည္။ ၿငိမ္းက ႐ုန္းမရေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ ထြန္းထြန္းဖင္မည္းျပာျပာႀကီးက သူမမ်က္ႏွာကို ညႇပ္ထားသည္။ ထြန္းထြန္းက သက္သက္ေဇာ္ပါးစပ္ထဲကို ေညာင့္လိုက္ခ်ိန္ နည္းနည္းအသက္ရႈရသည္။ ၿငိမ္းကလည္း မထူးၿပီမို႔ လၽွာထုပ္ထားသည္။ ထြန္းထြန္းဖင္ကို လ်က္ေပးသည္။ ထြန္းထြန္းက ဖင္အလ်က္ခံသည့္ အရသာကို ပိုခံစားလိုသျဖင့္ နည္းနည္းကုန္းကာ သက္သက္ေဇာ္ပါးစပ္ကို လိုးရင္း အလ်က္ခံသည္။ ၿငိမ္းကလည္း သူမေစာက္ဖုတ္နဲ႔ ဖင္ကို ထြန္းထြန္းလ်က္ေပးဖူးသလို ထြန္းထြန္းဖင္ကို လ်က္ေပးသည္။ လၽွာျဖင့္ ဖင္ေပါက္ကို ထိုးေမႊသည္။ ထြန္းထြန္းမွာ ပညာတတ္လာေသာ ၿငိမ္းကို ရွယ္လိုးေပးလိုက္ဦးမည္ဟု မွတ္ထားလိုက္သည္။ ေနာက္ေနာင္ ဖင္လည္း အလ်က္ခံဦးမည္။ သက္သက္ေဇာ္ေကာ ဖင္လ်က္တတ္ပါ့မလား စမ္းရဦးမည္။

“က်န္ သုံးေယာက္က ဆရာမ ဝတ္စုံေတြ ျပန္ဝတ္ထားဦးေနာ္”

ဖင္အလ်က္ခံရင္း အေျခာက္စိတ္ေပါက္သြားမွာလည္း စိုးရိမ္သည္။ ေတာ္ၾကာ ဖင္ခံခ်င္ေနလ်င္ ဒုကၡဟု ေတြးမိေသးသည္။ သို႔ေသာ္ မျဖစ္နိုင္ပါ။ ထြန္းထြန္းေပါင္ကို ကားလိုက္သည္။ သက္သက္ေဇာ္ ပါးစပ္ထဲကိုလည္း လီးသိပ္ထည့္ထားသည္။ နည္းနည္းကုန္းလိုက္သည္။ သက္သက္ေဇာ္ ေခါင္းကို ေဘာလုံးလို ကိုင္ၿပီး ေပါင္ရင္းတြင္ သိပ္ထားသည္။

“ကဲ ၿငိမ္းက အေပၚ ဖင္ေညာင့္ရိုးကေန တံေတြးေထြးခ် ခ်ယ္ရီက ေအာက္ ေဂြးေစ့ အရင္းကေန တံေတြးေတြ အကုန္လုံး လ်က္တက္”

သူခိုင္းလိုက္သည့္အတိုင္း ခ်ယ္ရီႏွင့္ ၿငိမ္းတို႔က လိုက္လုပ္ၾကသည္။ သူကလည္း သက္သက္ေဇာ္ ပါးစပ္ကို အလိုးမပ်က္။ သက္သက္ေဇာ္ မွာလည္း အာေခါင္ေက်ာ္ၿပီး လည္ေခ်ာင္းထဲသို႔ လထိပ္က ေရာက္ေနသျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ အသက္ရႈရၾကပ္လွသည္။ သို႔ေသာ္ အရသာကလည္း တမ်ိဳးမို႔ ဆက္ခံေနသည္။ ၿငိမ္းက အေပၚမွေနကာ တံေတြးေထြးခ်သည္။ တံေတြးသည္ ထြန္းထြန္း ဖင့္ေညာင့္ရိုးမွ ဖင္ေပါက္ဆီသို႔ လ်င္ျမန္စြာ စီးဆင္းသြားသည္။ ခ်ယ္ရီက သူမလၽွာကို အျပားလိုက္ သိမ္းကာ တံေတြးမ်ားးကို လ်က္တက္သည္။ တံေတြးမ်ားစုမိသြားလၽွင္ ၿငိမ္းပါးစပ္ထဲသို႔ ျပန္ေထြးထည့္သည္။ ၿငိမ္းက တံေတြးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေထြးခ်သည္။ ခ်ယ္ရီက ဖင္ေပါက္ကို ဝိုက္လ်က္ၿပီး တံေတြးကို ျပန္လ်က္သည္။ သူနားလိုက္ၿပီး ခ်ယ္ရီ ငုံထားေသာ တံေတြးမ်ားအား သက္သက္ေဇာ္ပါးစပ္ထဲ ေထြးထည့္ခိုင္းသည္။ သက္သက္ေဇာ္က ၿငိမ္းပါးစပ္ထဲကို ေထြးထည့္သည္။ ၿငိမ္းကခ်ယ္ရီ ပါးစပ္ထဲ ျပန္ေထြးထည့္သည္။ တစ္လွည့္ၿပီး တစ္လွည့္ လုပ္ေစသည္။ သက္သက္ေဇာ္ အလွည့္ေရာက္တိုင္း သူက တံေတြး ထပ္ေထြးထည့္သည္။ တံေတြးက မ်ားလာသည္။ နို႔တြင္ လက္ခံၿပီး သက္သက္ေဇာ္ကို ေထြးခ်ခိုင္းသည္။ တံေတြးေပေနေသာ သက္သက္ေဇာ္နို႔ကို ခ်ယ္ရီႏွင့္ ၿငိမ္းအား လ်က္ခိုင္းသည္။

အိအိဇံ၊ နီလာႏွင့္ စနိုးတို႔ ဆရာမလို ဝတ္လာၿပီးေနာက္ အလွလည္း ျပန္ျပင္လာၾကသည္။ မီးကင္းမွ သံေခ်ာင္းေခါက္သံ ၁၂ ခ်က္ ၾကားရသည္။ ည ေျခာက္နာရီေက်ာ္ကတည္းက စသည့္ အစီအစဥ္မ်ားသည္ ခုထိ တစ္ခန္းပင္ မရပ္ေသး။ ထြန္းထြန္းက ကုလားထိုင္တြင္ ထိုင္ကာ ဆရာမလို ဝတ္ထားေသာ သုံးေယာက္ကို တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ ေခၚ၍ ဖင္အလ်င္ လ်က္ခိုင္းသည္။ နီလာ ေရာက္လာသည္။ တန္းမတ္ေနေသာ သူ႔လီးေအာက္မွ ေဂြးဥ ႏွစ္လုံးကို လက္ျဖင့္ အသာ ပင့္တင္ကာ သူ႔ဖင္ကို စလ်က္သည္။ ဖင္အလ်က္ခံရင္း အိအိဇံႏွင့္ စနိုးကို တစ္ဖက္ တစ္ေယာက္ ဖက္ထားကာ အိုးကို ပြတ္ကစားသည္။ နီလာကေတာ့ သူ႔ဖင္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳးလ်က္ေပးေနသည္။ လ်ာအလုံးလိုက္ထားၿပီး ဖင္ေပါက္ကို ထိုးေမႊသည္။ သူက စနိုးႏွင့္ အိအိဇံအိုးကို ပြတ္ရင္း ဖင္ေပါက္ကို လက္ခလယ္ျဖင့္ လွမ္းကလိသည္။ စနိုးႏွင့္ အိအိဇံက သူ႔ပါးကို ငုံ႔ငုံ႔နမ္းၾကသည္။ နီလာကို အားရေတာ့ စနိုးကို တစ္လွည့္ လ်က္ခိုင္းသည္။ ေနာက္ အိအိဇံ။ သူမတို႔သုံးေယာက္ ဖင္လ်က္သည့္ အခန္းၿပီးၿပီးေနာက္ သူက အိအိဇံ ပါးစပ္ကို လိုးသည္။ သည္တခါ ဖင္အလ်က္ မခံေတာ့။ သုံးေယာက္ကို ေခါင္းခ်င္းထိထားခိုင္းၿပီး ပါးစပ္ဟထားခိုင္းကာ ပါးစပ္ တစ္ေပါက္ၿပီးတစ္ေပါက္ ေျပာင္းလိုးသည္။ လိုးလ်င္ေတာ့ ေခါင္းကိုင္ လိုးသည္။ မယိုင္ေစရေအာင္ ကိုင္ထားသည္။ ေနာက္ အိအိဇံႏွင့္ နီလာကို ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့ထားခိုင္းၿပီး ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားကို လိုးသည္။ အဆုံးတြင္ စနိုးက ပါးစပ္ဟထားသည္။ သူက အိအိဇံႏွင့္ နီလာေခါင္းကို ခ်ဳပ္ထားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားကို လိုးသည္။ ေနာက္ ပါးခ်င္းအပ္ထားခိုင္းၿပီး ပါးႏွစ္ဖက္ၾကားထဲကို လိုးသည္။ လိုးနည္းကလည္းစုံ နားလည္း နားခ်င္ၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ သက္သက္ေဇာ္နို႔ၾကားကို ပူးခိုင္းကာ လိုးရင္း လရည္ကို လြတ္ထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ ဆရာမမ်ား လရည္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳးကစားရင္း မ်ိဳေသာက္ၾကကာ တစ္ခစ္ခစ္ ရယ္ေမာေနၾကေလေတာ့သည္။

ထိုကဲ့သို႔ အလိုးကၽြမ္းေသာ ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ မၾကာမီတြင္ သူတို႔ရြာ၏ ေယာက်္ားဖာသည္ ျဖစ္သြားခဲ့ေလသည္။ ေကာင္းေကာင္းလည္းလိုးရ ေငြလည္း ေသာက္ေသာက္လည္း ရခဲ့သည္။

စည္းေဖာက္တယ္ေခၚေခၚ စည္းေက်ာ္တယ္ဆိုဆို ေက်းဇူးရွင္ေတြကိုလည္း ေက်းဇြတ္ဖို႔ ထြန္းထြန္း ဝန္မေလး။ အိမ္ေၿခ ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ရွိသည့္ ရြာထဲမွ မိန္းကေလးေပါင္းမ်ားစြာ မိန္းမေပါင္းမ်ားစြာ အရြယ္စုံ ဂိုက္စုံ ဆိုက္စုံကို ေန႔မနား ညမနားလိုက္လိုးေပးရင္း ဝင္ေငြၾကမ္းလာေသာ ထြန္းထြန္းသည္ ဆရာမေျခာက္ေယာက္အားလည္း သူနဲ႔ အိပ္ခ်င္လၽွင္ ေငြေပးရမည္ဟု ေစ်းစကားဆိုလိုက္သည္။

“နင္က ေက်းဇူးကန္းၿပီေပါ့ေလ”

“ေက်းဇူးက ေငြေလာက္ တန္ဖိုးမရွိဘူး ဆရာမတို႔”

“တျခားမိန္းမေတြ နင့္ကို တစ္ည ဘယ္ေလာက္ေပးလဲ၊ ဘာလဲ ငါတို႔ကို မေပးနိုင္ဘူးလို႔ နင္ထင္တာလား”

“ေစ်းက အမ်ိဳးမ်ိဳးပါပဲ၊ ဆရာမတို႔လို နည္းနည္းေဟာင္းရင္ေတာ့ ေစ်းနည္းနည္းႀကီးတယ္”

“အင္းေပါ့ေလ၊ ငါတို႔က ခံခ်င္ေနၿပီဆိုေတာ့လည္း မင္းေျပာတိုင္း ခံရမွာေပါ့”

“ရပါတယ္၊ ဆရာမတို႔က ကၽြန္ေတာ့္လိုးနည္းေတြကို လက္ေတြ႕ခံေပးခဲ့ဖူးတဲ့ ေက်းဇူးနဲ႔ ဖရီးလိုးေပးပါ့မယ္”

“မင္းက ဒီလို စကားေျပာမွေတာ့ ငါတို႔ကလည္း အလကား မခံပါဘူး၊ ေၾကးျဖတ္လိုက္ပါ၊ မင္းစိတ္ႀကိဳက္ေစ်းမဟုတ္ရင္ လိုးစရာ မလိုဘူး၊ မင္း မလာေတာ့တဲ့ ေနာက္ပိုင္း ၿငိမ္းက သူ႔ဘဲ ေခၚေခၚလာတယ္၊ ၿပီးေတာ့ အတုေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ”

ထြန္းထြန္းသည္ သူမရွိသည့္ ေနာက္ပိုင္း ဆရာမမ်ားကို တျခားဘဲက လာလိုးသည္ကို သိလိုက္ရသည့္အခါ သဝန္တိုသြားသည္။ ဒီ ေစာက္ေကာင္မေတြေတာ့ ဖင္ေထာင္ခ်လိုက္ဦးမယ္ဟု ေတးကာ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးလိုက္သည္။ အနီးတြင္ ထိုင္ေနေသာ ခ်ယ္ရီအား ဖက္လိုက္သည္။ တြန္းလဲလိုက္ၿပီး ထမီကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ အတြင္းခံကိုပါ တစ္ခါတည္း ခၽြတ္လိုက္ၿပီး ဖင္ေပါက္တည့္တည့္ တံေတြး တစ္ခ်က္ ေထြးထည့္လိုက္သည္။ သူ ေဆာ္မ်ားစြာ လိုက္လိုးေနရေသာ္လည္း ဖင္ခ်ခြင့္က နည္းသည္ မဟုတ္လား။ ေတာင္လာေသာ လီးကို ထုတ္လိုက္ၿပီး ခ်ယ္ရီကို ဆက္တီခုံေပၚတြင္ ေလးဘက္ေထာက္ ေမွာက္ခိုင္းလိုက္သည္။ လီးထိပ္ကို တံေတြးဆြတ္ၿပီး ဖင္ေခါင္းထဲ သိပ္ထည့္လိုက္သည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးထည့္ၿပီး ခါးေပၚလက္တင္ထားကာ ေဆာင့္ေပးသည္။ အနီးရွိ ၿငိမ္းကိုဆြဲေခၚကာ အိုးကို ဆုတ္ကိုင္ျပပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ေပးသည္။ ၿငိမ္းကို ပူးပူးကပ္ကပ္ဖက္ရင္း ခ်ယ္ရီဖင္ကို ပုံမွန္ေဆာင့္လိုးေပးသည္။ ၿငိမ္းက ခ်ယ္ရီတင္ကို ဆုတ္ကိုင္ေပးသည္။ သူလည္း ၿငိမ္းအိုးကို တစ္လုံးၿပီးတစ္လုံး ဆုတ္ကိုင္ကာညစ္ေပးသည္။ ခ်ယ္ရီကေတာ့ တအင္းအင္းေအာ္သည္။ တျခားဆရာမမ်ားက ကိုယ့္အဝတ္ ကိုယ္ခၽြတ္ေနၾကသည္။ သူက ၿငိမ္းေခါင္းကို ဖိခ်ကာ ထိုင္ခိုင္းသည္။ ၿငိမ္းထိုင္ခ်ေတာ့ ခ်ယ္ရီအိုးနား ကပ္ထားလိုက္ၿပီး လီးထုတ္ကာ ပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္လိုက္သည္။ ဒီဆရာမေတြက သူ႔အတြက္ လြတ္လပ္စြာ လိုးလို႔ရသည့္ ေဆာ္မ်ားျဖစ္သည္။

“ဖင္ကုန္းထား”

အနီးသို႔ ေရာက္လာေသာ နီလာကို သူေျပာလိုက္သည္။ လီးမအားေသးပါ။ ၿငိမ္းပါးစပ္နဲ႔ ခ်ယ္ရီဖင္ကို လိုးေနရေသးသည္။

“ျဖန္း”

ခ်ယ္ရီေဘးတြင္ ေရွ႕ဝပ္ၿပီး ဖင္ေထာင္ကုန္းထားေပးေသာ နီလာ့အိုးႀကီးအား တစ္ခ်က္ ရိုက္လိုက္သည္။ သူ႔လက္ဝါးရာက နီက်န္ခဲ့သည္။ အိုးကလည္း တုန္ခနဲ ခါသြားသည္။

“ျဖန္း”

က်န္ေနေသာ အိုးေနာက္တစ္လုံးကို လက္ျပန္ရိုက္ခ်လိုက္သည္။

“အိုး”

နီလာက ေအာ္ကာ လွည့္ၾကည့္ေနသည္။ သူ လက္ယပ္ေခၚလိုက္သည္။ ခ်ယ္ရီအိုးေပၚ တေစာင္း အိပ္ခိုင္းလိုက္သည္။ လီးကို အရင္းမွ ကိုင္ကာ နီလာ၏ ပါးျပင္အိအိေလးကို ပုတ္ကစားေပးလိုက္သည္။ နီလာက သူပါးျပင္ေပၚမွ ထြန္းထြန္းလီးကို လက္ဝါးျဖင့္ လွိမ့္ေပးသည္။ ေနာက္ ဆုတ္ကိုင္ကာ ကြင္းတိုက္ၿပီး ငုံလိုက္သည္။ နီလာပါးစပ္ကို တေစာင္းလိုးလိုက္သည္။ လီးကို ထုတ္ၿပီး ခ်ယ္ရီဖင္ထဲ တစ္ခ်က္ သိပ္ထည့္လိုက္သည္။ သူ႔လီးက ႀကီးသျဖင့္ ဘယ္အခ်ိန္ သိပ္ထည့္ သိပ္ထည့္ ခ်ယ္ရီေအာ္ရသည္။ ဝင္ေနက်မို႔ တဆုံးဝင္သြားသည္။ ျပန္ထုတ္ေတာ့ ခ်ယ္ရီဖင္က အေပါက္လိုက္ က်န္ခဲ့သည္။ ၿငိမ္းေခါင္းကို ဆြဲကာ ခ်ယ္ရီအိုးနားကပ္လိုက္ၿပီး ၿငိမ္းပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္သည္။ ေနာက္ ခ်ယ္ရီေစာက္ဖုတ္ထဲ သိပ္ထည့္သည္။ ျပန္ထုတ္ကာ နီလာပါးစပ္ကို ဆက္လိုးသည္။ နီလာပါးစပ္ကို ဆက္တိုက္လိုးၿပီး နီလာကို ကုန္းခိုင္းလိုက္သည္။ ဖင္ကို အရင္စလိုးသည္။ သူသည္ နီလာအိုးႀကီး တုန္ခါေနေအာင္ ဆက္တိုက္ေဆာင့္ေပးသည္။ တုန္ခါမႈ မရပ္မနားေအာင္ ေဆာင့္လိုးရင္း နို႔ကို ဆြဲေပးသည္။ မဆြဲရသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ နို႔ကလည္း တင္းက်စ္ကာ ဆြဲလို႔ေကာင္းလွသည္။ နီလာကို ခါးမွ ဖက္လိုက္ၿပီး သူက ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ နီလာအေပၚသို႔ ေရာက္သြားသည္။ ေျပာင္းျပန္ ဆက္ေဆာင့္ခ်ေစသည္။ နီလာသည္ ဖင္နဲ႔ လီးေပၚ ေဆာင့္ခ်ရင္း သူမ အဖုတ္ထဲသို႔ လက္သုံးေခ်ာင္းျဖင့္ ေကာ္ကစားသည္။ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို တံေတြးဆြတ္ၿပီး အဖုတ္ကို ထိုးေမႊရင္း ေဆာင့္ခ်ေနသည္။ အိုးအယ္အယ္ႀကီးက သူ႔ေပါင္ရင္းတြင္ ျပည့္သိပ္ကာ တုန္တုန္တက္သြားသည္။ သူကလည္း အိအိဇံကို ေခၚယူကာ ေစာက္ဖုတ္ကို စုပ္ေပးသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္သလို စုပ္ေပးသျဖင့္ အိအိဇံမွာ အင္း အင္းအဲအဲနဲ႔ ျဖစ္ေနသည္။ နီလာထြန္းမွာ ဖင္နဲ႔ လီးေပၚေဆာင့္ခ်ရသည္မွာ နာလာသျဖင့္ ခဏခၽြတ္ကာ ေစာက္ဖုတ္ျဖင့္ ေဆာင့္ခ်ေပးျပန္သည္။ သူ႔လီးက ရွည္လည္းရွည္ တုတ္လည္းတုတ္သျဖင့္ နီလာမွာ ထိထိမိမိရွိေသာေၾကာင့္ အားကုန္သုတ္ကာ ေဆာင့္ခ်ေလသည္။ နို႔မွာ တုန္ခါလြန္းသျဖင့္ သူမလက္ျဖင့္ ျပန္ထိန္းကာ အားရေအာင္ ေဆာင့္ခ်သည္။ ေပါင္ကိုလည္း ပိုကားထားသည္။ သူကေတာ့ အိအိဇံေစာက္ေစ့ကို ဆြဲကာ စုပ္ေပးသည္။ အိအိဇံမွာ ထြန္းထြန္းဆံပင္မ်ားဆြဲ၍ ေစာက္ဖုတ္ကို ထြန္းထြန္းပါးစပ္ေပၚတြင္ ဆြဲပြတ္ေနမိသည္။ ေစာက္ရည္မ်ားက အတားအဆီးမရွိ ထြန္းထြန္းပါးစပ္ထဲသို႔ ပန္းထြက္သည္။ ေဘးသို႔လည္း စီးက်သည္။ ေစာက္ရည္မွာလည္း ထြန္းထြန္းက ေသာက္ေနက်မို႔ သိပ္မထူးဆန္း။ ေစာက္ရည္ ထြက္ေတာ့ အိအိဇံတအင္းအင္းညည္းကာ ၿပိဳလဲက်သြားသည္။ နီလာကလည္းၿပီးသြားသည္။ အံကိုက္ျဖစ္ေနသျဖင့္ ေစာက္ရည္ထြက္ၿပီးစ ေစာက္ဖုတ္ျဖင့္ အိအိဇံက ထြန္းထြန္းလီးေပၚ ထိုင္ခ်ရန္ ျပင္သည္။ လီးက နီလာေစာက္ရည္မ်ားႏွင့္ ရႊဲေနသည္။ ေသခ်ာဆုတ္ကိုင္ကာ အိအိဇံက ေစာက္ေခါင္းတြင္ လီးေခါင္းကို ဆြဲပြတ္ကစားသည္။ အိအိဇံမွာ ထိုအရသာမ်ိဳးကို မိန္းကေလးေတြ သိေစခ်င္သည္။ ေစာက္ရည္ထြက္ၿပီး နာက်င္ေနခ်ိန္ လီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ထဲ သိပ္ထည့္လိုက္ရေသာ နာက်င္မႈႏွင့္ အရသာကို ဘာနဲ႔မွ မလဲနိုင္ဆိုသည္ကို သိေစခ်င္သည္။ နာသျဖင့္ ေအာ္လို႔လည္း ေကာင္းသည္။ ထိုေအာ္သံက ေယာက်္ားတို႔ကို ပိုထိေစသည္။ ေယာက်ာ္းမ်ား မိန္းကေလး၏ ေစာက္ဖုတ္နာလို႔ ေအာ္သည့္ ေအာ္သံမ်ားၾကားလၽွင္ လီးက ပိုမာတတ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕ေယာက္်ားမ်ားက လိုးရင္း ရိုက္တတ္သည္။ လက္းဝါးျဖင့္ ရိုးရိုးရိုက္သည္လည္း ရွိသလို ခါးပတ္ျဖင့္ ရိုက္သည္လည္း ရွိသည္။ အိအိဇံက ေယာက်္ားယူလၽွင္ အရိုက္ၾကမ္းသည့္ ေယာက်္ားမ်ိဳးကို ေရြးယူမည္ဟု စဥ္းစားမိသည္။ အိအိဇံသည္ ထြန္းထြန္းလီးေပၚ ေဆာင့္ခ်ရင္း အရက္ခိုးေဝေနေသာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္နဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္ လက္ထပ္သည္။ အရက္မူးလာကာ သူမကို ရိုက္ရင္း လိုးသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ထည့္ရင္း ပါးကို ဘယ္ျပန္ ညာျပန္ရိုက္သည္ကို စိတ္ကူးယဥ္မိသည္။

“ျဖန္း ျဖန္း”

လက္ေတြ႕တြင္ သူမ ပါးကို သူမ ျပန္ရိုက္မိသည္။ ထြန္းထြန္းက တက္ေဆာင့္၍ အားမရျဖစ္ေနေသာ အိအိဇံကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ တစ္ေစာင္း အိပ္ခိုင္းၿပီး ေပါင္တစ္ဖက္ကို ေရွ႕နည္းနည္းတင္ကာ ထပ္အိပ္၍ ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ေဆာင့္လိုးေပးသည္။ တစ္ခ်က္ခ်င္းစီ ေဆာင့္သျဖင့္ အရွိုက္ထိေအာင္ နာသည္။ ဖုတ္ခနဲလည္း ျမည္ကာ အိအိဇံမွာ ေနရာေရႊ႕ေရႊ႕သြားသည္။ သို႔ေသာ္ ထြန္းထြန္းကေတာ့ အေဆာင့္မပ်က္။ လည္ပင္းကို ဆုတ္ကိုင္ေပးၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္သည္။

“အူး ဝူး ေကာင္းတယ္ အူး ဝူး ေကာင္းတယ္ အူး”

လီးမထုတ္ဘဲ ကိုယ္ကိုလွည့္ကာ ကုန္းေအာင္ လုပ္လိုက္သည္။ အိအိဇံကလည္း အလိုက္သင့္ ကုန္းေပးသည္။ ဖင္ကို ဆြဲေထာင္ကာ ေခါင္းကို ေျခႏွင့္ လွမ္းဖိၿပီး အစိုက္လိုက္ ေဆာင့္လိုးသည္။ ေခါင္းကို နင္းထားေသာ္လည္း ဆံပင္က ေခ်ာသျဖင့္ ခဏခဏ ေခ်ာ္သည္။ အိအိဇင္က ေခါင္းကို နင္းထားေသာ ေျခေထာက္ မေခ်ာ္ေစရန္အတြက္ ကိုင္ထားေပးသည္။ အိအိဇံမွာ အရည္တစ္ခါ ထြက္ထားသည္မို႔ ခံနိုင္ရည္ ရွိသည္။ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ၿပီးမည္ မဟုတ္။ ထြန္းထြန္းကလည္း ေနာက္တစ္ခ်ီ မၿပီးမခ်င္း အိအိဇံကို မခၽြတ္တမ္း လိုးသည္။ သက္သက္ေဇာ္က ဆာေနၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ထြန္းထြန္းထံ လာကာ ထြန္းထြန္းမ်က္ႏွာကို သူ႔အိုးႀကီးနဲ႔ ပြတ္သည္။ သက္သက္ေဇာ္က နည္းနည္းကားခိုင္းၿပီး ဖင္လ်က္ေပးလိုက္သည္။ သက္သက္ေဇာ္က ဖင္အလ်က္ခံရင္း ေစာက္ဖုတ္ကို လက္နဲ႔ ကစားေနသည္။ ထြန္းထြန္းက လ်ာထုတ္ထား႐ုံသာ လိုသည္။ အိအိဇံကို မနားတမ္း လိုးေနသျဖင့္ လႈပ္ရွားေနရာ သက္သက္ေဇာ္ဖင္ကို လ်က္ေပးၿပီးသား ျဖစ္ေနသည္။ သက္သက္ေဇာ္ဖင္ကို လ်က္ရင္း အိုးႀကီးကို လက္ဝါးျဖင့္ တစ္ခ်က္ခ်င္း ရိုက္ေပးသည္။

“ျဖန္း”

“အ”

“သမီးေရွ႕က လ်က္ေပးမယ္”

စနိုးက သက္သက္ေဇာ္ေရွ႕ေပါက္ကို လ်က္ေပးသည္။ သက္သက္ေဇာ္က ထြန္းထြန္းေခါင္းကို လႊဲမသြားေအာင္ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ျပန္လည္ တည့္မတ္ထားေပးရင္း ေရွ႕ေပါက္ေနာက္ေပါက္ အလ်က္ခံသည္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ထြန္းထြန္းကို အဖုတ္လ်က္ခိုင္းခ်င္ေသာ္လည္း ထြန္းထြန္းက ဖင္ကို လ်က္ေပးေနသျဖင့္ ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ ေတာ္ၾကာ မလ်က္ေပးေတာ့မွာ စိုးသည္။ ထြန္းထြန္းသည္ အိအိဇံ၏ ေခါင္းကို နင္းကာ အဖုတ္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္လိုးရင္း သက္သက္ေဇာ္ အိုးႀကီးကို ကိုက္သည္။ အိုးေဖြးေဖြးတြင္ သူ႔သြားရာမ်ား အစင္းလိုက္ အစင္းလိုက္ က်န္ရစ္ေနသည္။

-ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ ကံလိုက္ပုံမ်ားကေတာ့ ၁၀ တန္းကို ဂုဏ္ထူး ငါးဘာသာျဖင့္ ေအာင္ျပန္သည္။ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း စြမ္း၊ ေဆးကလည္း

စြမ္းဆိုေတာ့ ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ စြံခ်င္တိုင္း စြံေနေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူေက်ာင္းတက္ရမည့္ အေနအထားသို႔ ေရာက္လာေတာ့

သူလိုးခ်င္သည့္ မိန္းကေလးမ်ားကိုသာ လက္ခံၿပီး ေရြးလိုးေတာ့သည္။ ခါတိုင္း ပ်ိဳပ်ိဳအိုအို ခ်ေသာ္လည္း ခုေတာ့ အပ်ိဳလည္း အပ်ိဳ အသက္လည္း

ငယ္မွသာ ခ်သည္။ လိုးလို႔ မဝေသာ္လည္း ၿမိဳ႕တက္ၿပီးလၽွင္ သည့္ထက္လွေသာ ေဆာ္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ရဦးမည္မို႔ ေက်နပ္သည္။ ထို႔အတူ သူ႔အား

သင္ဆရာျဖစ္ခဲ့ေသာ နီလာအား ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ေတာ့လိုသည္။ သို႔ႏွင့္ နီလာ့ထံေရာက္ခဲ့သည္။

“သတိရေသးသားပဲေနာ္”

“ဆရာမကို လာႏႈတ္ဆက္တာပါ”

“ေအာ္ တို႔ေတာ့ မင္းကို သတိရေနမွာပါ”

“ကၽြန္ေတာ္က ဆရာမကို တစ္သက္တာစြဲသြားေအာင္ ႏႈတ္ဆက္ေပးမယ္”

“စကားနဲ႔တင္ ေက်နပ္လွပါၿပီကြာ”

“စကားလား တရားလား ဆိုတာကိုေတာ့ ႏႈတ္ဆက္ၿပီးခ်ိန္က်ရင္ ဆရာမ သိသြားမွာပါ”

“အင္းပါ၊ ၾကည့္ၾကတာေပါ့”

“လာပါ ေနရာေကာင္းတဲ့ ဆရာမခ်ယ္ရီအိမ္ကို သြားရေအာင္”

ဆရာမခ်ယ္ရီက သူတို႔ကို ဝမ္းသာစြာပင္ ႀကိဳဆိုပါသည္။ တခါးခ်က္ခ်ၿပီးေနာက္ အိပ္ရာသို႔ပင္ မသြားနိုင္ေသးခင္တြင္ ဖက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း

နမ္းၾကသည္။ အဝတ္မ်ားခၽြတ္ၾကသည္။ နားလည္မႈအျပည့္ျဖင့္ စကားမေျပာပဲ ဆရာမႏွစ္ဦးကို တစ္လွည့္စီျဖဳတ္သည္။ ထြန္းထြန္းကေတာ့

က်င့္သားလည္းရ ေဆးလည္းခ်ထားသူမို႔ ၾကာရွည္စြာ ဆြဲထားနိုင္သည္။ ခ်ယ္ရီသုံးခါ နီလာႏွစ္ခါၿပီး၍ ေမာသြားမွ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ဝင္ခဲ့သည္။

“မၿပီးေသးဘူးေပါ့”

“ကိုယ့္အေၾကာင္းလည္း သိသားနဲ႔”

ခ်ယ္ရီက သူ႔လီးကို ကြင္းထုေပးရင္း ေမးသည္။ ျပဲလန္ကာ ရဲတြတ္ေနေသာ လထိပ္ကို ခ်ယ္ရီက စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ သူမ၏ သြယ္လ်လ်

လက္ေခ်ာင္းမ်ားကေတာ့ သူ႔လီးကို အျပည့္ဆုတ္ကိုင္ကာ ကြင္းဆက္တိုက္ ထုေပးေနသည္။ ကုတင္ေအာက္သို႔ ေခ်ခ်ကာ သူက ကားၿပီး

ထိုင္သည္။ ခ်ယ္ရီက ေအာက္မွ ကြင္းထုေပးသည္။ သူက ခ်ယ္ရီေခါင္းကို ဆြဲလွည့္ၿပီး ပါးျပင္ကို လီးနဲ႔ ထိုးကစားသည္။ ပါးႏွစ္ဖက္ကို

လီးနဲ႔ထိုးကစားလို႔ အားရေတာ့ စုပ္ခိုင္းသည္။ နီလာက ေမာလြန္းသျဖင့္ ခဏနားေနသည္။

“မေတြ႕ရတာ ၾကာၿပီ မို႔လား မသိဘူး၊ နည္းနည္းၾကပ္ၿပီး လိုးလို႔ အရမ္းေကာင္းတာပဲ ဆရာမ အဖုတ္က”

“လာႏႈတ္ဆက္တာဆို”

“ေက်ာင္းသြားတက္ရေတာ့မယ္ေလ၊ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းပိတ္ပိတ္ခ်င္း ေျပးျပန္လာမွာပါ”

“စေမာေလးေတြနဲ႔ ငါတို႔ကို သတိရမွာ မဟုတ္ပါဘူး”

“အသစ္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း အေဟာင္းကို မေမ့ပါဘူး ဆရာမရယ္”

“ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ၊ ေမာင္ေလး အခုလို လာႏႈတ္ဆက္တာကိုပဲ ဝမ္းသာလွပါၿပီ”

“ကဲပါ ဆရာမအဖုတ္ကို ေနာက္ကေန လၽွာနဲ႔ ဆြဲေပးမယ္”

ခ်ယ္ရီက ကၽြမ္းက်င္စြာပင္ ကုတင္စြန္းတြင္ လက္ေထာက္ၿပီး ကုန္းသည္။ ထြန္းထြန္းက ခ်ယ္ရီေနာက္ ဒူးေထာက္ၿပီး အိုးႏွစ္လုံးကို ညစ္ကိုင္

လိုက္သည္။ ျဖန္းျဖန္းဟု အိုးကို ဘယ္ညာျပန္ရိုက္သည္။ နည္းနည္းျဖဲကာ စူထြက္ေနေသာ ေစာက္ေစ့ကို လၽွာဖ်ားျဖင့္ စတင္ကလိသည္။

အိုးေသးေသာ္လည္း ေစာက္ဖုတ္ မေသးေသာ ခ်ယ္ရီအဖုတ္ကို ေက်နပ္မႈရွိေအာင္ လ်က္ေပးၿပီး ေနာက္မွ ရပ္ကာ ဖိုက္လိုက္သည္။ ဖိုက္ရင္း

ခ်ယ္ရီ ေမာလာသျဖင့္ ပက္လက္ေနေစကာ အနမ္းမိုးေခၽြရင္း လိုးသည္။ နီလာ သူ ခ်ယ္ရီကို အားပါးတရ လိုးေနသည္ကို ျမင္သျဖင့္

ေရွာင္သြားေပးသည္။ ခ်ယ္ရီကို ေဘးတိုက္ ဆြဲျပန္သည္။

“ကိုယ့္ေပၚကေန တက္ေဆာင့္ပါလား”

“အင္း ေဆာင့္ေပးမယ္”

ခ်ယ္ရီကို အေပၚမွ တက္ေဆာင့္နိုင္ဖို႔ သူရိုးရိုးေလး ပက္လက္အိပ္လိုက္သည္။ ခ်ယ္ရီက သူ႔အေပၚ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တက္ခြသည္။ ေထာင္ေနေသာ

လီးကို လက္ျပန္ဆုတ္ကိုင္ကာ သူမအဖုတ္ထဲ ထည့္သည္။ ေရွာေရွာရႉရႉဝင္သြားသည္။ ခ်ယ္ရီက လက္ေနာက္ျပန္ေထာက္ကာ ေဆာင့္ခ်သည္။

သူက ေခါင္းအုံးျမင့္ျမင့္ျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ဝင္ထြက္ ဝင္ထြက္ လုပ္ေနေသာ လီးကို အရသာရွိစြာ ၾကည့္ေနသည္။

“ကိုယ့္ကို နမ္းေပးပါဦး”

ခ်ယ္ရီက အေပၚမွ ေဆာင့္ခ်ရင္း ေရွ႕သို႔ ကိုင္းၿပီး သူ႔ပါးအား တဖက္စီ နမ္းသည္။ နမ္းေပးရင္း ေဆာင့္ခ်ေနသျဖင့္ ခ်ယ္ရီရင္ေခါင္းထဲမွ လာေသာ

ညည္းသံေလး သဲ့သဲ့က သူ႔ကို ပိုဆြဲေဆာင္ေနသည္။ သူ႔လီးကို ခ်ယ္ရီ၏ ေစာက္အုံတစ္ခုလုံးက ငုံထားသည္။ အိုးျဖင့္ ဖိခ်ထားၿပီး ေရွ႕တိုး

ေနာက္ဆုတ္ ပြတ္ေပးသည္။ ခ်ယ္ရီေက်ာကို တစ္ဖက္ အိုးကို တစ္ဖက္ပြတ္ကာ ဇိမ္ခံသည္။

“အင္း အြန္း အင္း”

ဖီးလ္တက္ေနေသာ ခ်ယ္ရီညည္းသံမ်ားကို သူရင္ခုန္သည္။ နို႔မ်ားကို ဆြဲယူပြတ္ေခ်ေပးသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္သည္။ ခ်ယ္ရီသည္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း

ဖိခ်ကာ ဆြဲသည္။ ခ်ယ္ရီ၏ အိုးေသးေသးေလးက သူ႔ေပါင္ေပၚတြင္ အိအိနဲ႔ ဆြဲေနသည္။ သူ အားမရေတာ့။ ထို႔ေၾကာင့္ ခ်ယ္ရီအိုးကို ဆုတ္ကိုင္ရင္း

နည္းနည္းျဖဲကားလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေအာက္ကေန ပင့္လိုးတက္သည္။

“အင့္ အင့္ အင့္”

ခ်ယ္ရီက သူ႔ကို ဖက္ရင္း ညည္းသည္။ သူကညည္းေလ အားရေလမို႔ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္တက္သည္။ ေဆာင့္တက္ရင္း ၾကာလာေတာ့

သူခ်ယ္ရီကိုယ္ကို ဆြဲလွည့္ကာ ေအာက္ကို ပို႔လိုက္ၿပီး ခပ္ျပင္းျပင္းလိုးခ်သည္။ ခ်ယ္ရီခါးေလး ေကာ့ေကာ့တက္သြားေအာင္ သူေဆာင့္လိုးသည္။

ေမးရိုးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီး ခပ္နာနာေလး ဆက္ေဆာင့္ထည့္သည္။

“ကုန္း”

သူက ခၽြတ္လိုက္ေတာ့ ခ်ယ္ရီက ဝပ္ၿပီး ကုန္းေပးသည္။ သူလည္း ခ်က္ခ်င္း ဆက္သြင္းသည္။ ပခုံးကိုင္ကာ ေဆာင့္လိုးသည္။ ခ်ယ္ရီကိုယ္မ်ား

တုန္တက္သြားသည္။

“အြန႔္ အြန႔္”

သူကလည္း အားစိုက္သည္။

“အုန္း အု အြတ္”

ခ်ယ္ရီမွာ မ်ိဳးစုံေအာင္ ညည္းေနရသည္။ သူ အားရေအာင္ လိုးသည္။ ခ်ယ္ရီ မနက္ဖန္ ခရီးထြက္မည္။ သူ ေက်ာင္းမတက္ခင္အထိ ခ်ယ္ရီ

ျပန္ေရာက္ဦးမည္ မဟုတ္သျဖင့္ သည္ည ခ်ယ္ရီကို အားရေအာင္ လိုးရမည္။ ဒါသည္ သူ၏ ခံယူခ်က္။ ခ်ယ္ရီကို ေမွာက္အိပ္ကာ လက္ေထာက္ၿပီး

ေနခိုင္းသည္။ အိုးပိုေကာ့ တက္လာသည္။ သူက ေနာက္မွ ဆက္လိုးသည္။

“ခ်ယ္ရီ”

“ရွင္”

“ဖင္လိုးမယ္ေနာ္”

“လိုးေလ”

ေမွာက္အိပ္ေပးထားေသာ ခ်ယ္ရီ ေစာက္ဖုတ္ကို ငါးမိနစ္ေလာက္ သုတ္ထည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ လီးထုတ္ကာ လထိပ္ကို တံေထြးဆြတ္ၿပီး ခ်ယ္ရီ

ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ သိပ္ထည့္လိုက္သည္။

“အု…….”

သူ႔လီးႀကီးကို အတင္းသိပ္ထည့္သျဖင့္ ခ်ယ္ရီသည္ အံႀကိတ္ကာ ေအာင့္ခံသည္။ လက္မ်ားက အိပ္ရာခင္းကို ဆုတ္ထားသည္။ သူကေတာ့

လီးအဆုံးထိ သြင္းသည္။ ထို႔ေနာက္ ထပ္အိပ္ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖင္ကို လိုးသည္။ ဖင္ကို မနားတမ္း နာရီဝက္ေက်ာ္ လိုးေနသျဖင့္ ခ်ယ္ရီမွာ

နာရမွန္းပင္ မသိေတာ့။ ခ်ယ္ရီ ထံမွ အသံမၾကားရေတာ့ သူက ပုံစံေျပာင္းဖိုက္သည္။ ခ်ယ္ရီက ဖားလို ေလးဖက္ကုန္းေပးသည္။ သူက

ဒူးေထာက္၍ ေအာက္ကေန ေစာက္ဖုတ္ကို လိုးတက္သည္။ ဖင္ေပါက္ထဲ တံေထြးအျပည့္ ေထြးထည့္ၿပီး လက္မျဖင့္ နိုက္ထားေပးသည္။

လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ခါးေစာင္းကိုကိုင္ကာ ဆြဲစည့္ၿပီး ဆက္လိုးသည္။ ခ်ယ္ရီ၏ အိုးေသးေသးေလး တုန္ခါမႈ ပိုျပင္းထန္ေအာင္ သူႀကိဳးစားၿပီး

လိုးသည္။ လီးေခါင္းက သားအိမ္ကို လာလာေဆာင့္ေနသျဖင့္ ခ်ယ္ရီမွာ ေအာ္သံက်ယ္က်ယ္ မထြက္ေအာင္ ေခါင္းအုံးကို မ်က္ႏွာအပ္ထားၿပီး

ကိုက္ထားသည္။ ေနာက္ေန႔တြင္ လိုးရေတာ့မည္ မဟုတ္ေသာ အဖုတ္ကို ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ အားရေအာင္လိုးေနသည္။

“အူး အူး အူး”

အိုးကို လက္ဝါးရာမ်ား ထင္က်န္ေအာင္ ဆုတ္ကိုင္ၿပီး လိုးသည္။ ခ်ယ္ရီမွာ လီးႀကီး တရစပ္ သူမအဖုတ္ထဲ ထိုးဝင္ေနေသာ ဒဏ္ေၾကာင့္

ေခၽြးမ်ားျပန္ေနသည္။ ထြန္းထြန္းက နို႔ကို ညစ္ကစားသည္။ သူမနို႔လည္း ထြန္းထြန္းညစ္၍လည္းေကာင္း စို႔၍လည္းေကာင္း ကစားေပးခဲ့ေသာ

ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ပုံပင္ နည္းနည္းပ်က္ေနၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထြန္းထြန္းလို စိတ္တိုင္းက်ေအာင္ လိုးေပးနိုင္သည့္သူ ေနာင္ မေတြ႕မွာ

စိုးသျဖင့္ ထြန္းထြန္းစိတ္တိုင္းက် လုပ္ခြင့္ေပးရသည္။ သူမနည္းတူ အျခားေသာ ဆရာမမ်ားကသာလၽွင္ ထြန္းထြန္း၏ ႀကီးမားရွည္လ်ားလွေသာ

လီးကို ႀကိဳက္သည္ မဟုတ္။ တရြာလုံးရွိ မိန္းမမ်ား ပ်ိဳပ်ိဳအိုအို ႀကိဳက္သည္ျဖစ္သျဖင့္ ထြန္းထြန္း၏လီး ကိုယ့္အဖုတ္ထဲ ေရာက္ဖို႔ အခြင့္အေရးကို

အျပည့္ေပးရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ခုေတာ့ျဖင့္ သူမအဖုတ္တစ္ခုလုံး ပူက်စ္ကာ ခံနိုင္ရည္ မရွိေတာ့။ သူမ ဘယ္ႏွစ္ခါ ၿပီးသြားၿပီလဲ မမွတ္မိေတာ့။

“ၿပီးေပးေတာ့ေနာ္”

“အင္း ၁၀ မိနစ္ေဆာင့္လိုက္ဦးမယ္”

ထြန္းထြန္းသည္ သူမကို တေစာင္းထားကာ ေဆာင့္သည္။ ၁၀ မိနစ္ေက်ာ္ေတာ့ ထြန္းထြန္းက သူမကို ပက္လက္ေလး တြန္းလွဲသည္။ သူမ

ေခါင္းကို ကိုင္ကာ လီးထိပ္ကို ႏႈတ္ခမ္းဝတြင္ ေတ့ထားသည္။ ေလးငါးခ်က္ ကြင္းထုလိုက္ေတာ့ လရည္မ်ား ပန္းထြက္လာသည္။ သူမက

ေခၽြးမ်ားျဖင့္ စီးကပ္ေနေသာ ဆံႏြယ္မ်ားကို ဖယ္ရင္း ပါးစပ္ကို ဟထားေပးသည္။ လီးက တုန္ခါေနသျဖင့္ လီးရည္မ်ားက ႏႈတ္ခမ္းကို ေက်ာ္ကာ

ပါးျပင္ေပၚသို႔လည္း လြင့္တက္ကုန္သည္။ ထြန္းထြန္းက လီးတြင္ က်န္ေနေသာ လီးရည္မ်ားကို ညစ္ထုတ္သည္။ တစိစိနဲ႔ ထပ္ထြက္လာေသာ

လီးေပါက္ထဲမွ လီးရည္ကို ခ်ယ္ရီက ေျပာင္ေအာင္ ဖိစုပ္ေပးသည္။ ထြန္းထြန္းသည္ ခ်ယ္ရီပါးျပင္တြင္ လြင့္ထြက္သြားေသာ လီးရည္မ်ားကို

လက္ေခ်ာင္းျဖင့္ သပ္ကာ ပါးစပ္ထဲထည့္သည္။ ခ်ယ္ရီက အကုန္စုပ္ေပးသည္။ ပါးျပင္တြင္ေပေနေသာ လီးရည္မ်ားကိုေသာအခါ ထြန္းထြန္းက

သူမပါးစပ္ထဲ တံေတြးေထြးထည့္သည္။ လီးရည္ႏွင့္ တံေတြးမ်ားေရာ၍ သူမက လက္ဝါးေပၚေထြးခ်သည္။ လက္ခုပ္ျပည့္လုနီးပါးျဖစ္ေနသည္။

“အမ်ားႀကီး”

“အင္း ျပန္ေသာက္လိုက္”

ခ်ယ္ရီသူ သူမလက္ဝါးေပၚ ေထြးခ်ထားေသာ တံေတြးမ်ားေရာေနသည့္ လရည္ကို ေသာက္လိုက္သည္။ လက္ဝါးေပၚ ေပေနသည္မ်ားကို

လ်က္လိုက္သည္။ ခ်ယ္ရီ အရမ္းေမာေနသျဖင့္ လွဲခ်သည္။ သူက ဖမ္းယူထားၿပီး ပါးျပင္နဲ႔ လီးေပၚလွဲခ်ေစသည္။

“မင္းအခ်စ္ဆုံးေလးေပၚ အိပ္လိုက္ဦး”

လရည္လက္က်န္ျဖင့္ စီးကပ္ကပ္ျဖစ္ေနေသာ ခ်ယ္ရီပါးျပင္ေႏြးေႏြးႏွင့္ သူ႔လီးေပ်ာ့ေပ်ာ့တို႔ အပ္ထားသျဖင့္ သူက ခ်ယ္ရီဆံပင္မ်ား ဖြကစား ေပးရင္း

ေဆးလိပ္ေသာက္လိုက္သည္။ ခ်ယ္ရီ၏ ဆံႏြယ္မ်ားၾကား ေဆးလိပ္ေငြ႕ကို မႈတ္ထည့္သည္။ ထိုစဥ္ အနားယူေနေသာ နီလာေရာက္လာသည္။ သူ

နီလာ၏ အိုးကို ဖမ္းဆုတ္ၿပီး ညစ္ကစားသည္။ ထို႔ေနာက္ ဖက္အိပ္လိုက္သည္။ နီလာက စီးကရက္ကို ယူကာ ကိုင္ေပးၿပီး သူေသာက္ခ်ိန္တြင္

ႏႈတ္ခမ္း၌ ေတ့ေပးသည္။ သူက လီးေပၚပါးျပင္အပ္ အိပ္ေနသာ ခ်ယ္ရီ၏ ဆံႏြယ္မ်ားကို တစ္ဖက္၊ နီလာ၏အိုးကို တစ္ဖက္ ကစားေပးသည္။

ေဆးလိပ္ေငြ႕မ်ားကို နီလာ့မ်က္ႏွာျပင္ဆီသို႔ မႈတ္ထုတ္သည္။ တျဖည္းျဖည္းနီးလာေသာ နီလာ၏ ႏႈတ္ခမ္းကို ေဆးလိပ္မီးခိုးေငြ႕မ်ားျဖင့္ မႈတ္ၿပီး

နမ္းလိုက္သည္။ နီလာက ေဆးလိပ္ကို ျပန္ေတ့ေပးသည္။ သူက ေဆးလိပ္ကို ရွိုက္လိုက္ၿပီးေနာက္ နီလာႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္လိုက္သည္။

သူ႔လက္ခ်က္ျဖင့္ ပုံပ်က္ကာ တြဲက်ေနေသာ နီလာ၏ နို႔ကို စိတ္တိုင္းက် ညစ္ကစားရင္း ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္သည္။ ေဆးလိပ္ေငြ႕က ေတာ္ေတာ္ေလး

ဝင္သြားသျဖင့္ နီလာေခ်ာင္းဆိုးသည္။ ခ်ယ္ရီလည္း ထၾကည့္သည္။ သူ ေၾကျငာခ်က္ တစ္ခုထုတ္သည္။

“ဒီည ကိုယ္ ခ်ယ္ရီကို အျပတ္လိုးမယ္၊ မနက္ဖန္ ခ်ယ္ရီ ခရီး မထြက္ခင္အထိေပါ့၊ ခ်ယ္ရီ ခရီးထြက္သြားၿပီးရင္ေတာ့ တံခါးကို အျပင္က

ေသာ့ခတ္မယ္၊ က်န္တဲ့ က်ေနာ္ ေက်ာင္းမသြားခင္ ေျခာက္ရက္လုံးလုံး ဒီအိမ္ေလးထဲမွာ နီလာႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္တည္း မီးကုန္ ယမ္းကုန္

လိုးၾကမယ္၊ သေဘာတူလား”

“က်မဟာႀကီး စုတ္ျပတ္သတ္သြားမွာေပါ့”

“စိတ္ခ်စမ္းပါ အဲဒီအတြက္ ကိုယ့္မွာ နည္းေကာင္းေတြ ရွိပါတယ္၊ ေဟာဒီ ပါးစပ္ေပါက္ကို တစ္လွည့္၊ ဖင္ကို တစ္ခ်ီ၊ အဖုတ္ကို

တစ္လွည့္လုပ္ေပးမယ္၊ နည္းကလည္း စုံရမယ္၊ စုတ္ျပတ္သတ္ဖို႔ ေနေနသာသာ က်ေနာ္နဲ႔ ေျခာက္ရက္အိပ္ၿပီးတာေတာင္ ေနာက္ေန႔ အပ်ိဳစင္

ဟာေလးနဲ႔ ျပန္တူေစရမယ္”

ိ

"မဟုတ္ပါဘူးကြာ၊ သူတို႔ဘဝရဲ့ ကြက္လပ္ေလးကို ျဖည့္ေပးတာပါ”

“ဟြန္း ေတာ္ေတာ္ အေျပာေကာင္း ရွင့္သေဘာ ရွင့္သေဘာ”

“ကဲ ကိုယ္လိုးဖို႔ ခ်ယ္ရီ့အဖုတ္ေလးကို ေဟာဒီလၽွာနဲ႔ သေပးလိုက္ပါဦး”

“အင္းပါ"

ဦးေတဇ၏ ဇနီးသည္မွာ ေယာက်္ားျဖစ္သူက ေဖာက္ျပန္လြန္းမက ေဖာက္ျပန္မႈဒဏ္ကို မခံနိုင္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ မခံစားနိုင္ေတာ့ဘဲ ေသဆုံးသြားရျခင္းျဖစ္သည္ ဆိုေသာ္လည္း တကယ္တမ္းေတာ့ သူမ ဝဋ္လည္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္ ဆိုလၽွင္ ပိုမွန္ေပလိမ့္မည္။ သူမ အသက္ ၂၆ ႏွစ္အခ်ိန္တြင္ ဦးေတဇႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့သည္။ အသက္ ၃၅ ေရာက္သည္ အထိ သားသမီး ရရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ခဲ့ေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူမ တားေဆးကို အလြန္အက်ဴးသုံးခဲ့ဖူးေသာ ဒဏ္ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထိုသားသမီးမရျခင္းေၾကာင့္က တစ္မႈ၊ သူမကိုယ္တိုင္ ေဖာက္ျပန္ခဲ့ဖူးသူ ပီပီ ေယာက်္ားကိုလည္း ေဖာက္ျပန္မွာ ေၾကာက္ကာ အိမ္ေဖာ္မ်ားထားေပးၿပီး ကာကြယ္ခဲ့ျခင္းက အမွားေတြ ဆက္တိုက္ ျဖစ္ကုန္သည္။ သူမ ၁၃ ႏွစ္အရြယ္ကတည္းက ရည္းစား ထားတတ္ၿပီ။ ရည္းစားမ်ားေသာ သူမသည္ ေယာက်္ားလည္တစ္ဦးႏွင့္ ေတြ႕ခဲ့သျဖင့္ အပ်ိဳေဖာ္ မဝင္ခင္ကတည္းက အပ်ိဳရည္ ပ်က္ခဲ့သည္။

သူမ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့နိုင္ခဲ့ေသာ ရက္စြဲက ကိုႀကီးမွ က်ဴရွင္လွစ္ခိုင္းခဲ့ေသာ ေန႔ျဖစ္သည္။ လူမေနေသာ အိမ္တစ္အိမ္တြင္ ခ်ိန္းသည္။ အနမ္းမ်ား အကိုင္အတြယ္မ်ား ကၽြမ္းက်င္ေသာ ကိုႀကီး၏ အျပဳအစုေအာက္ သူမ အလူးအလဲခံခဲ့ရသည္။ သူမလက္ကို ယူၿပီး ကိုႀကီးက သူ႔ေဘာင္းဘီထဲ နိုက္ကစားေစသည္။ ကြင္းတိုက္ကစားခိုင္းၿပီး သူ႔ဟာကို ထုတ္ျပသည္။ လီးႀကီးတုတ္တုတ္ႀကီးကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ျမင္ဖူးလိုက္ေတာ့ သူမေစာက္ေစ့ေတြလည္း ယားလာသည္။ သူမ တအင္းအင္းညည္းေတာ့ ကိုႀကီးက အထာႏွပ္သူပီပီ နို႔ကိုကိုင္တြယ္ေပးသည္။ သူမႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို တရစပ္ စုပ္ထားသည္။ လက္ကို တရစပ္ ကြင္းတိုက္ခိုင္းသည္။ သူမ မခံနိုင္ေတာ့ဘဲ ေစာက္ရည္ထြက္ကာ ပင္ပန္းသြားသည္။ ခဏနားၿပီး ျပန္စေတာ့ သူမ အဖုတ္မွာ ျပန္ယားလာသည္။ ထိုအခါ ကိုႀကီးက ဘယ္အခ်ိန္က ယူထားမွန္းမသိေသာ ေစာင္ကို ခင္းကာ သူမကို အိပ္ေစသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏ အပ်ိဳစင္ ဘဝကို လီးႀကီးႏွင့္ တစ္စစီ ၿဖိဳခြင္းလိုက္ေလသည္။ ကိုႀကီးက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သူမကို ဆြဲေခၚသည္။ က်ဴရွင္ခ်ိန္တိုင္း အိမ္ေဟာင္းႀကီးတစ္ခုစီ သူမ က်ဴရွင္သြားခဲ့သည္။ က်ဴရွင္တြင္ ကိုႀကီးက သူမကို ေပးနည္းမ်ိဳးစုံ သင္ေပးသည္။ သူမကလည္း နဂိုရ္ဏွာအခံရွိသူမို႔ ကၽြမ္းက်င္စြာ တတ္ေျမာက္သည္။ ကိုယ္ဝန္ရမွာစိုးသျဖင့္ ကိုႀကီးကိုယ္တိုင္ ေဆးထိုးေပးသည္။ သူမ ရွစ္တန္းေအာင္ေတာ့ မိဘက နယ္ေျပာင္းသြားသျဖင့္ ကိုႀကီးနဲ႔ ခြဲခဲ့ရသည္။ မခြဲခင္ ကိုႀကီးနဲ႔ အဝေနခ်င္ခဲ့ေသာ္လည္း လိုအင္ဆႏၵလုံးဝ မျပည့္ဝခဲ့ေပ။

နယ္သစ္တြင္ အေနၾကာလာေတာ့ သူမ ကိုႀကီးကို လြမ္းသည့္စိတ္မ်ား ေပ်ာက္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဏွာစိတ္ေတာ့ လုံးဝ မေပ်ာက္။ ကိုႀကီးနဲ႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္မွန္းသိလာသျဖင့္သာ ကိုႀကီးကို သတိရေသာ္လည္း ေမ့ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေနာက္ေတာ့ သူမက ရဲတစ္ဦးနဲ႔ ညႇိသည္။ သူမ ဖခင္က ရဲဝန္ထမ္းမို႔ ရဲမိသားစုတန္းယားတြင္ ေနရသည္။ အညဳခံရပါမ်ားေတာ့ ရဲသားေလးမွာ သူမ အလိုလိုက္ေပးခဲ့သည္။ ေယာက်္ားေတြကေတာ့ တစ္ခါရၿပီးကိစၥကို ဒီတိုင္း ရပ္မထားသည္မွာ သူတို႔အလြန္ေတာ့ မဟုတ္ေခ်။ အလကားနီးပါး ရသည့္ကိစၥကို ရဲသားေလးကလည္း အရႈံးမခံေပ။ ကိုႀကီးဟာေလာက္ မထြားေပမယ့္ ေဖေဖ႐ုံးသြားခ်ိန္၊ ေမေမေစ်းသြားခ်ိန္ သန႔္ရွင္းေရးလာလုပ္ေပးေသာ ရဲသားေလးနဲ႔ စိတ္တိုင္းက် ႏွစ္ပါးသြားခ်ိန္ေလးမွာ တစ္ပတ္သာ ၾကာခဲ့သည္။ ကံဆိုးစြာပင္ ရဲသားေလး ဌာနေျပာင္းသြားသည္။

ေက်ာင္းဖြင့္ေတာ့ ေက်ာင္းတက္ရသည္။ ေက်ာင္းတြင္ သူငယ္ခ်င္းအသစ္ရွာရသည္။

“နင့္နာမည္”

“ခင္ခင္ၾကည္၊ နင္ေကာ”

“ငါက သူဇာ”

သို႔ႏွင့္ သူမက သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေလး ျဖစ္ေသာ သူဇာနဲ႔ ခင္ခဲ့သည္။ မၾကာမတင္တြင္ သူဇာမွ သူမအား ပိုပန္းလိုေသာ ကိုပိုင္ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့သည္။ ကိုပိုင္က အသားမည္းမည္း အရပ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ခ်စ္ေမြးမရွိသည့္႐ုပ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေယာက်္ားေလး သူငယ္ခ်င္း မရွိေသးသည့္အခ်ိန္မို႔ သူမလက္ခံခဲ့သည္။ သူမ်ားကို ကဲ့ရဲ့ရေလာက္ေအာင္ နင္က ဘယ္ေလာက္လွတာမို႔လို႔လဲဟု စာရႈသူမ်ား ေမးခ်င္ ေမးေနပည္။ ကၽြန္မကို ကၽြန္မ ခ်ီးျခင္းမဟုတ္။ ကၽြန္မ အရပ္ငါးေပ ေျခာက္လက္မ ရွိသျဖင့္ မိန္းကေလးထဲတြင္ ထင္ေပၚေသာ အလွတစ္ခုကို သူမ ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ႏွင့္ သူမတင္မွာ ျမင္သူ စြဲေလာက္ေအာင္ ေတာင့္တင္းသည္။ သူမျပဳံးလိုက္လၽွင္ ႏႈတ္ခမ္းက အသည္းပုံ ေကြးေကြးသြားသည့္အခ်က္ကလည္း ပုရိသကို မ်ားစြာ ဆြဲေဆာင္ေစသည္။ ရင္သားကို ထင္ရွားေစသည့္ အက်ႌၾကပ္ၾကပ္မ်ား ဝတ္လိုက္ပါက ပန္းေသေနသူပင္ လီးထေတာင္ေလာက္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိသည္။ သူမအလွက ယခု သူမတက္ေသာ ေက်ာင္းတြင္ တတိယေနရာတြင္ ခ်ိတ္သည္။ ဒါေတာင္ သူမက ေတာၿမိဳ႕ေလးမွ လာခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သို႔ႏွင့္ ကိုပိုင္ႏွင့္ ရင္းႏွီးၿပီးေနာက္ ပိုးပန္းသူပီပီ ကိုပိုင္က လက္ေဆာင္ေတြ ခဏခဏ ေပးသည္။ လက္ေဆာင္ေပးၿပီး လူကို မထိတထိကိုင္သည္။ ခင္ၾကည္တို႔က အေပ်ာ့။ ကိုပိုင္ နည္းနည္းရဲလာသည္။ လက္ကို ဆုတ္ကိုင္လာသည္။ ခင္ၾကည္ ဘာမွ မေျပာ။ ပါးကို နမ္းသည္။ ခင္ၾကည္ ၿငိမ္ေပးသည္။ နို႔ပါ ကိုင္လာသည္။

“ရွင္တို႔ ေယာက်္ားေတြရဲ့ ေနာက္ဆုံးပန္းတိုင္ကေတာ့ ဒါပါပဲ”

ကိုပိုင္က အထာႏွပ္လြယ္သည္။ ေက်ာင္းေခၚလစ္သည္။ အစတုန္းက ႐ုပ္ရွင္႐ုံေခၚသြားသည္။ ဇာတ္ကားတဝက္တြင္ ျပန္ထြက္လာသည္။ ႐ုံထြဲတြင္ သူမကို ဖက္ကာ ေတာက္ေလၽွာက္နမ္းေနသျဖင့္ သူမက သူ႔ေပါင္ၾကားကို ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ငနဲသား အထာေပါက္ၿပီး မေနနိုင္ေတာ့။ တည္းခိုခန္းတစ္ခုတြင္ တစ္နာရီစာ ေပးတည္းလိုက္သည္။

“ကိုယ့္ကို ခ်စ္လားဟင္”

“ဟင္ ဒီလို ခၽြတ္ၿပီးမွ ေမးရလား”

မွန္ပါသည္။ ကိုပိုင္က သူမ အဝတ္အစား အကုန္ခၽြတ္ထားၿပီး သူကိုယ္တိုင္လည္း လုံးတီးေလး ျဖစ္ကာ ငနဲသားမွာ တန္းမတ္ေနသည္။ သည္အခ်ိန္က်မွ ေမးသည္တဲ့။

“လုပ္စရာရွိတာသာ လုပ္စမ္းပါ”

သူမကိုယ္တိုင္သာ ကၽြမ္းက်င္စြာ လီးကို ကြင္းတိုက္ေပးလိုက္သည္။ ထိုအခါ ငနဲသားက တဟူးဟူးနဲ႔ အရသာခံေနသည္။

“ဒီတစ္သက္ ရွင္က ထည့္ေပးဦးမလား”

“ေဆာ ေဆာရီး”

ဆိုကာ သူမအေပၚ ဝုန္းဒိုင္းေမွာက္အိပ္ခ်သည္။ အရိုင္းပီပီ တည့္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး လုပ္ေပးရသည္။ လိုးခ်င္တာလည္း ျပာလို႔။ လုပ္တာကလည္း ခ်ာလို႔ဆိုသလိုပင္ ျဖစ္ေနေသးသည္။ ငါးမိနစ္ေလာက္ ေဆာင့္လိုက္ေတာ့ ၿပီးသြားသည္။ အဝတ္ျပန္ဝတ္ေတာ့ သူမက တားရသည္။

“ကၽြန္မ အားမရေသးဘူး”

မွန္ပါသည္။ သူမ ဆာေနသည္မွာ ၾကာၿပီမို႔ ဟန္မေဆာင္နိုင္ေတာ့ေပ။ သုံးခ်ီေဆာ္ခိုင္းရသည္။♥

“ဖင္လိုးမယ္”

“မလုပ္နဲ႔ကြာ”

“ဖင္လိုးခ်င္တယ္ကြာ”

“ေတာ္ၿပီကြာ ေစာက္ဖုတ္ကိုလည္း ေပးမလိုးေတာ့ဘူး”

“ေန႔တိုင္း ေစာက္ဖုတ္ကို သုံးခ်ီေလာက္ လိုးေပးေနတာ နည္းနည္းရိုးၿပီကြာ”

“ဖင္လိုးမယ္ေနာ္”

“ေတာ္ၿပီ”

သူမက ကိုေအာင့္ရင္ခြင္ထဲမွ လူးလဲထကာ ကုတင္ေအာက္ဆင္းလိုက္သည္။ ကိုေအာင္က ခါးကို ဆြဲဖက္သည္။ ႐ုန္းလၽွင္ရေသာ္လည္း

ဖင္ခံခ်င္ေနသည္မို႔ ျငင္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ အလိုက္တသိေနေပးသည္။ ကိုေအာင္ဆိုသည္က ကိုပိုင္နဲ႔ ျပတ္ၿပီးေနာက္ အဆက္ျဖစ္သည္။

ကိုပိုင္က ဇီဇာေၾကာင္သည္လား။ ငေၾကာက္လား မသိ။ သူမနဲ႔ ေလးငါးခါေလာက္အိပ္ၿပီး ေရွာင္ထြက္သြားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း

အေကာင္းဆုံးေတြ ဝင္လာဖို႔ အညံ့ထြက္သြားျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့သည္။ ကိုေအာင္နဲ႔ရည္းစားျဖစ္ၿပီး တစ္ပတ္ေလာက္ ကိုေအာင္က သူငယ္ခ်င္းအိမ္

အလည္ေခၚသည္။ အိမ္တြင္ လူမရွိ။ သူမကလည္း ထင္ၿပီးသားျဖစ္သည္။ နည္းနည္းပါးပါးမူၿပီ “ခ်စ္လို႔ အလိုလိုက္ေပးတာေနာ္” ဆိုကာ

မ်က္ရည္ေလး တစ္ေပါက္ႏွစ္ေပါက္ က်ျပလိုက္႐ုံနဲ႔ သူမဆႏၵ ျပည့္ဝခဲ့သည္။ ကိုေအာင္ ေဆာ္အထာႏွပ္ေနသည္လည္း ပါမည္။

သုံးေလးရက္တစ္ခါ သူငယ္ခ်င္းအိမ္သို႔ သူမကိုေခၚၿပီး အိပ္သည္။ ေလးငါးခ်ီၿပီးေတာ့ စုပ္တာ မႈတ္တာပါလာသည္။ ကိုေအာင္က

အလ်က္လည္းေတာ့ ေဆာ္တာလည္းေကာင္းမို႔ ခင္ခင္ၾကည္တစ္ေယာက္ တန္းတန္းစြဲျဖစ္ရသည္။ ေဟာ ခု.. ဖင္လိုးခ်င္သည္တဲ့။

“ခ်စ္ လက္နဲ႔ တံေတြးဆြတ္ၿပီး ကိုယ့္လီးကိုကိုင္ေလ”

အံမယ္။ ေတ့လည္း ေတ့ထားေသး။ ကိုင္ၿပီး ကိုယ့္ဖင္ထဲ သူ႔လီးကို ထည့္ရမည့္ သေဘာ။ သို႔ေသာ္လည္း သူမကိုယ္တိုင္ ဖင္လိုးေပးမည့္သူ

မရွိ၍သာ ၿငိမ္ေနရသည္။ ခုလို ဖင္လိုးမည့္သူေပၚလာေတာ့ ဆႏၵျပည့္ဝဖို႔ လက္ထဲတံေတြးေထြးထည့္ကာ လီးထိပ္ကို သုတ္ေပးလိုက္ၿပီး

ဖင္ေခါင္းတည့္တည့္ေတ့ေပးလိုက္သည္။ ကိုေအာင္က သူမခါးကို ကိုင္ကာ ဖိထည့္သည္။ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ကိုႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ အလိုးခံခ်ိန္နဲ႔

မတူေသာ ခံစားမႈကို ခံစားရသည္။ ဆို႔နင့္နင့္ႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ အရသာကလည္း ထူးသည္။ အစက ေဘးခ်င္းထပ္ရာမွ ကိုေအာင္က

ဆြဲထလိုက္သည္။ သူမ ေလးဘက္ေထာက္ကုန္းကာ ဖင္ခံေပးေတာ့ ကိုေအာင္က ခါးေစာင္းကို ဖက္ကာ ခ်က္မွန္မွန္ျဖင့္ ဖင္ေဆာင့္လိုးေပးသည္။

“ဖင္လိုးေပးလို႔ ေက်းဇူးပဲ”

“ကိုကိုလည္း ေရွ႕ေပါက္နည္းနည္း လိုးတာမ်ားေနၿပီ ဖင္လိုးခ်င္ေနတာ လည္းၾကာၿပီ အခ်စ္ မခံရဲမွာ ေၾကာက္လို႔”

“ေနာက္တစ္ခ်ီ ရွင္နိုင္ေသးလား”

“အိုး အခ်စ္ရယ္၊ ပါကင္ကို ခုမွ ေဖာက္ထားတာေလ၊ ပါကင္ကို ဝေအာင္ေမႊရအုံးမွာေပါ့၊ ႏွစ္ခ်ီေဆာ္ေပးမယ္ ႏွစ္ခ်ီ”

“ဒါမွ တို႔ကိုကိုကြ”

တေန႔သ၌ ထုံးစံအတိုင္း အခ်စ္ပြဲေလး ႏြဲဖို႔သြားရာ အိမ္ရွင္ကိုေက်ာ္ေအာင္က အလုပ္အဆင္မေျပသျဖင့္ နားေနခ်ိန္ႏွင့္ ၾကဳံေလ၏။ သူမတို႔

အခက္ၾကဳံရသည္။ ကိုေအာင္ကလည္း ခြင္ေကာင္းဆိုသည့္ ဤေနရာေလးကို လက္မလြတ္ခ်င္။ လက္လြတ္လိုက္လၽွင္ တစ္ရက္သုံးခ်ီ မေျပာႏွင့္

တခ်ီေတာင္မွ ပတ္ဝန္းက်င္ ေကာင္းမွ လိုးရေတာ့မည့္ ပုံစံေပါက္ေနသည္။ သူငယ္ခ်င္းခ်င္းမို႔ ကိုေအာင္က ေက်ာ္ေအာင္ အထာကို သိသည္။

ဒီေကာင့္ကို ဘယ္လိုမွ ေရွာင္လို႔ ရမည္မဟုတ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာကာ ဘီယာဖိုးေပးၿပီး ေရွာင္ခိုင္းလိုက္သည္။ ထင္သည့္အတိုင္းပင္

ေက်ာ္ေအာင္က ဒုတိယအခ်ီတန္းလန္း ျပန္ေရာက္လာသည္။ မူးလည္း မူးလာသည္။

“ငါေရာ ပါမယ္ကြ”

ေက်ာ္ေအာင္က အကုန္ခၽြတ္ၿပီး သူမတို႔ထံ တန္းလန္းႀကီး ေရာက္လာသည္။ ကိုေအာင္က သူမေလးဖက္ေထာက္ခိုင္းၿပီး ဖင္တစ္လွည့္ ေစာက္ဖုတ္

တစ္လွည့္လိုးေနခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ေက်ာ္ေအာင္က သူမေမးေစ့ကိုယူ၍ သူ႔လီးကို ႏႈတ္ခမ္းဝတြင္ ေတ့လာသည္။ သူမ ငုံေပးလိုက္သည္။

ကိုေအာင္က ဆင္းလာၿပီး ေက်ာ္ေအာင္ကို တြန္းထုတ္သည္။ ျပႆနာ တက္ၾကေတာ့ သူမက ရွင္းရသည္။

“ကိုေအာင္၊ တကယ္တမ္း ရွင္လည္း ကၽြန္မကို အတည္ယူမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔အိမ္မွာလည္း ျဖစ္ေနတာ ဆိုေတာ့ ကၽြန္မကပဲ

အလိုက္တသိ ေပးရမွာေပါ့၊ ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ ပိုေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတာေပါ့”

“ကိုကို ကိုကို ေခၚခ်င္လို႔ ေမာင္ေမာင္ ေမာင္ေမာင္ ေခၚဖို႔ရယ္ ရည္းစား ႏွစ္ေယာက္လိုတယ္

ရည္စား ႏွစ္ေယာက္လိုတယ္၊ တစ္ေယာက္က ငါ့အဖုတ္ကို လ်က္ေပးမယ္၊ တစ္ေယာက္က ငါ့ကို လီးစုပ္ခိုင္းမယ္

တစ္ေယာက္က ငါ့ေစာက္ဖုတ္ကို လိုးမယ္၊ တစ္ေယာက္က ငါ့ဖင္ထဲကို ထိုးမယ္

ရည္းစား ႏွစ္ေယာက္လိုတယ္ ရည္းစား ႏွစ္ေယာက္လိုတယ္”

သို႔ေသာ္ ထိုရည္းစားႏွစ္ေယာက္မွာ မၾကာလိုက္ေခ်။ သူမကို ကိုေအာင္က ပစ္သြားေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေက်ာ္ေအာင္ကို သူမ

တန္းတန္းစြဲသြားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေက်ာ္ေအာင့္လီးက တုတ္သည္။ ခိုင္သည္။ ရွည္သည္။ ထို႔ထက္ ေျပာရလၽွင္ ကိုေအာင္ သုံးခ်ီစာကို

ေက်ာ္ေအာင္က တခ်ီတည္းဆြဲနိုင္သည္။ ကိုေအာင္က ရွက္လို႔လား။ သူမကို မုန္းသြား၍လား ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ။ ဆက္သြယ္ မရေတာ့။

ထိုကိစၥမ်ိဳးကလည္း သူမေခါင္းထဲ ထည့္မထားတတ္သျဖင့္ သတိမရေတာ့။ ေက်ာ္ေအာင္ႏွင့္ ဆက္လက္ႏွစ္ပါးသြားသည္။

ကိုးတန္းစာေမးပြဲလည္းၿပီးခ်ိန္၊ ေက်ာ္ေအာင္ကလည္း အလုပ္မေကာင္းသျဖင့္ နားထားခ်ိန္။ ဖခင္ကလည္း နယ္ထြက္ခ်ိန္။ မိခင္ကလည္း

ေဆြမ်ိဳးဆီ အလည္သြားခ်ိန္ ခင္ခင္ၾကည္တစ္ေယာက္ အိမ္ပင္ မျပန္ျဖစ္ေတာ့။ မေမ့ခ်င္စဖြယ္ ေက်ာ္ေအာင္၏ ျပဳစုခ်က္မ်ားကလည္း သူမ မွတ္မိေသာ ေယာက်္ားမ်ားစြာ၏ လိုးခ်က္ထဲမွ လိုးခ်က္တစ္ခု ပင္ျဖစ္သည္။

ေက်ာ္ေအာင္လိုးခ်က္မ်ားက ေအးေဆးတည္ၿငိမ္ေသာ တိုက္ကြက္မ်ားျဖင့္ သူမကို အပိုင္ဂိုးသြင္းကာ စိုးမိုးထားသည္။ သူနဲ႔ညအိပ္လၽွင္ ေစာေစာ ထတတ္သည္။ ေနကုန္ပင္ပန္းထားသျဖင့္ ေရာက္ကတည္းက ထမီပင္ ျပန္မဝတ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆြဲနိုင္ေသာ ေက်ာ္ေအာင့္ အိပ္ခန္း၊ ဧည့္ခန္း၊ ထမင္းစားခန္းႏွင့္ ေရခ်ိဳးခန္းတြင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေနေပးရင္း အခ်ိန္ကုန္ရသည္။ ညေရာက္ေတာ့ ေစာေစာ အိပ္ေပ်ာ္သည္။ မနက္ေစာေစာ နိုးသည္။ မနိုးလို႔မရ။ ေက်ာ္ေအာင္က လၽွာေလးျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို ယုယစြာ အၾကင္နာေပးသည္။ ၾကက္သေရရွိလွစြာေသာ နံနက္ခင္းျဖစ္သည့္ ထိုနံနက္ခင္းမ်ိဳးတြင္ သူမလည္း ေက်ာ္ေအာင့္လီးကို အၾကင္နာျပန္ေပးသည္။ ေက်ာ္ေအာင္က ေစာက္ဖုတ္ကို တလႊာခ်င္း လ်က္သလို သူမကလည္း လီးကို တစ္ခ်က္ခ်င္း ပတ္လ်က္ကာ ထိပ္ေလးကို သူမႏႈတ္ခမ္းေႏြးေႏြးျဖင့္ ဖိထားေပးသည္။ နမ္းရင္းစုပ္ရင္း ေရခ်ိဳးသည္။ ႏြားနို႔ႀကိဳရင္း တစ္ေယာက္ဟာ တစ္ေယာက္ ကစားေပးၾကသည္။ ႏြားနို႔ပူပူမႈတ္ေသာက္ၿပီး ေနရာေရြးၾကသည္။ နည္းမ်ား တိုင္ပင္ၾကသည္။ နည္းရွာမရလၽွင္ ဗြီဒီယို ထိုးၾကည့္ၿပီး လိုက္အတုခိုးသည္။ သူက ဂ်ပန္ကားထဲအတိုင္း မၾကာခဏ လုပ္ေပးတတ္သည္။ အတုေတြနဲ႔ ကၽြန္မ အရည္ထြက္ေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကလိသည္။ တခါခါလည္း ႀကိဳးတုတ္ထားသည္။ ခါးပတ္ႀကိဳးျဖင့္ တင္ကို ရိုက္ၿပီး လိုးတတ္သည္။ နည္းက မ်ိဳးစုံသည္မို႔ သူမႀကိဳက္သည့္နည္းလည္း ရသည္။ နို႔အုံၾကားကို လီးနဲ႔ထိုးကစားခိုင္းသည္။ တခါခါလည္း ရိုးရိုးေလးသာ ကုန္းလိုက္၊ ပက္လက္လိုက္၊ ေျခေထာင္လိုက္၊ ရပ္လိုက္ႏွင့္ လိုးၾကသည္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့ ရိုးရိုးပဲ လိုးသည္။ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာ္ေအာင္က လီးရည္ကိုေတာ့ ပါးစပ္ထဲသာ ထည့္သည္။ သို႔ေသာ္ ရိုးရိုးမဟုတ္။ ၿပီးခါနီးတိုင္း ထိပ္ကို ငုံထားၿပီး ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ ကြင္းထုေပးရသည္။ တျဗစ္ျဗစ္ထြက္ေနေသာ လီးရည္ကို မကုန္မခ်င္း ကြင္းထုေပးရသည္။ ေနာက္ဆုံးအကပ္က်န္သည္အထိ စုပ္ေပးရသည္။ ထိုလီးရည္ကို တဖန္ လက္ဝါးထဲ ေထြးထည့္ျပရသည္။ ၿပီးလၽွင္ ျပန္ေသာက္ရသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမကေတာ့ ႀကိဳက္သည္။ တခါခါ ဖင္လိုးလၽွင္ေတာ့ ဖင္ထဲ အကုန္ ညစ္ထည့္ေပးတတ္သည္။

သို႔ေသာ္ အေဖက ရဲမႉးႀကီးျဖစ္သည္မို႔ ၁၀ ေရာက္သည့္ႏွစ္တြင္ ၿမိဳ႕ေျပာင္းကာ ျပင္ဦးလြင္ ေဘာ္ဒါေဆာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ခဲ့ရသည္။ ထိုေဘာ္ဒါတြင္ ေနလိုက္ရေသာေၾကာင့္ သူမ ေအာဒီႏွင့္ ေအာင္ခဲ့သည္။ MC ေလၽွာက္၍ ရေသာ္လည္း MC က ငေၾကာင္ေတြ သူမအတြက္ ကာမအရသာကို ျဖည့္ေပးနိုင္မည္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ေက်ာက္ဆည္ GTI သို႔သာ ေလၽွာက္ခဲ့သည္။ သိေတာ္မူသည့္အတိုင္း ထိုတကၠသိုလ္တြင္ ထြန္းထြန္းႏွင့္ ဆုံခဲ့သည္။♥

ဦးေတဇ၏ ဇနီးသည္မွာ ေယာက်္ားျဖစ္သူက ေဖာက္ျပန္လြန္းမက ေဖာက္ျပန္မႈဒဏ္ကို မခံနိုင္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ မခံစားနိုင္ေတာ့ဘဲ ေသဆုံးသြားရျခင္းျဖစ္သည္ ဆိုေသာ္လည္း တကယ္တမ္းေတာ့ သူမ ဝဋ္လည္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္ ဆိုလၽွင္ ပိုမွန္ေပလိမ့္မည္။ သူမ အသက္ ၂၆ ႏွစ္အခ်ိန္တြင္ ဦးေတဇႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့သည္။ အသက္ ၃၅ ေရာက္သည္ အထိ သားသမီး ရရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ခဲ့ေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူမ တားေဆးကို အလြန္အက်ဴးသုံးခဲ့ဖူးေသာ ဒဏ္ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထိုသားသမီးမရျခင္းေၾကာင့္က တစ္မႈ၊ သူမကိုယ္တိုင္ ေဖာက္ျပန္ခဲ့ဖူးသူ ပီပီ ေယာက်္ားကိုလည္း ေဖာက္ျပန္မွာ ေၾကာက္ကာ အိမ္ေဖာ္မ်ားထားေပးၿပီး ကာကြယ္ခဲ့ျခင္းက အမွားေတြ ဆက္တိုက္ ျဖစ္ကုန္သည္။ သူမ ၁၃ ႏွစ္အရြယ္ကတည္းက ရည္းစား ထားတတ္ၿပီ။ ရည္းစားမ်ားေသာ သူမသည္ ေယာက်္ားလည္တစ္ဦးႏွင့္ ေတြ႕ခဲ့သျဖင့္ အပ်ိဳေဖာ္ မဝင္ခင္ကတည္းက အပ်ိဳရည္ ပ်က္ခဲ့သည္။

သူမ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့နိုင္ခဲ့ေသာ ရက္စြဲက ကိုႀကီးမွ က်ဴရွင္လွစ္ခိုင္းခဲ့ေသာ ေန႔ျဖစ္သည္။ လူမေနေသာ အိမ္တစ္အိမ္တြင္ ခ်ိန္းသည္။ အနမ္းမ်ား အကိုင္အတြယ္မ်ား ကၽြမ္းက်င္ေသာ ကိုႀကီး၏ အျပဳအစုေအာက္ သူမ အလူးအလဲခံခဲ့ရသည္။ သူမလက္ကို ယူၿပီး ကိုႀကီးက သူ႔ေဘာင္းဘီထဲ နိုက္ကစားေစသည္။ ကြင္းတိုက္ကစားခိုင္းၿပီး သူ႔ဟာကို ထုတ္ျပသည္။ လီးႀကီးတုတ္တုတ္ႀကီးကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ျမင္ဖူးလိုက္ေတာ့ သူမေစာက္ေစ့ေတြလည္း ယားလာသည္။ သူမ တအင္းအင္းညည္းေတာ့ ကိုႀကီးက အထာႏွပ္သူပီပီ နို႔ကိုကိုင္တြယ္ေပးသည္။ သူမႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို တရစပ္ စုပ္ထားသည္။ လက္ကို တရစပ္ ကြင္းတိုက္ခိုင္းသည္။ သူမ မခံနိုင္ေတာ့ဘဲ ေစာက္ရည္ထြက္ကာ ပင္ပန္းသြားသည္။ ခဏနားၿပီး ျပန္စေတာ့ သူမ အဖုတ္မွာ ျပန္ယားလာသည္။ ထိုအခါ ကိုႀကီးက ဘယ္အခ်ိန္က ယူထားမွန္းမသိေသာ ေစာင္ကို ခင္းကာ သူမကို အိပ္ေစသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏ အပ်ိဳစင္ ဘဝကို လီးႀကီးႏွင့္ တစ္စစီ ၿဖိဳခြင္းလိုက္ေလသည္။ ကိုႀကီးက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သူမကို ဆြဲေခၚသည္။ က်ဴရွင္ခ်ိန္တိုင္း အိမ္ေဟာင္းႀကီးတစ္ခုစီ သူမ က်ဴရွင္သြားခဲ့သည္။ က်ဴရွင္တြင္ ကိုႀကီးက သူမကို ေပးနည္းမ်ိဳးစုံ သင္ေပးသည္။ သူမကလည္း နဂိုရ္ဏွာအခံရွိသူမို႔ ကၽြမ္းက်င္စြာ တတ္ေျမာက္သည္။ ကိုယ္ဝန္ရမွာစိုးသျဖင့္ ကိုႀကီးကိုယ္တိုင္ ေဆးထိုးေပးသည္။ သူမ ရွစ္တန္းေအာင္ေတာ့ မိဘက နယ္ေျပာင္းသြားသျဖင့္ ကိုႀကီးနဲ႔ ခြဲခဲ့ရသည္။ မခြဲခင္ ကိုႀကီးနဲ႔ အဝေနခ်င္ခဲ့ေသာ္လည္း လိုအင္ဆႏၵလုံးဝ မျပည့္ဝခဲ့ေပ။

နယ္သစ္တြင္ အေနၾကာလာေတာ့ သူမ ကိုႀကီးကို လြမ္းသည့္စိတ္မ်ား ေပ်ာက္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဏွာစိတ္ေတာ့ လုံးဝ မေပ်ာက္။ ကိုႀကီးနဲ႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္မွန္းသိလာသျဖင့္သာ ကိုႀကီးကို သတိရေသာ္လည္း ေမ့ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေနာက္ေတာ့ သူမက ရဲတစ္ဦးနဲ႔ ညႇိသည္။ သူမ ဖခင္က ရဲဝန္ထမ္းမို႔ ရဲမိသားစုတန္းယားတြင္ ေနရသည္။ အညဳခံရပါမ်ားေတာ့ ရဲသားေလးမွာ သူမ အလိုလိုက္ေပးခဲ့သည္။ ေယာက်္ားေတြကေတာ့ တစ္ခါရၿပီးကိစၥကို ဒီတိုင္း ရပ္မထားသည္မွာ သူတို႔အလြန္ေတာ့ မဟုတ္ေခ်။ အလကားနီးပါး ရသည့္ကိစၥကို ရဲသားေလးကလည္း အရႈံးမခံေပ။ ကိုႀကီးဟာေလာက္ မထြားေပမယ့္ ေဖေဖ႐ုံးသြားခ်ိန္၊ ေမေမေစ်းသြားခ်ိန္ သန႔္ရွင္းေရးလာလုပ္ေပးေသာ ရဲသားေလးနဲ႔ စိတ္တိုင္းက် ႏွစ္ပါးသြားခ်ိန္ေလးမွာ တစ္ပတ္သာ ၾကာခဲ့သည္။ ကံဆိုးစြာပင္ ရဲသားေလး ဌာနေျပာင္းသြားသည္။

ေက်ာင္းဖြင့္ေတာ့ ေက်ာင္းတက္ရသည္။ ေက်ာင္းတြင္ သူငယ္ခ်င္းအသစ္ရွာရသည္။

“နင့္နာမည္”

“ခင္ခင္ၾကည္၊ နင္ေကာ”

“ငါက သူဇာ”

သို႔ႏွင့္ သူမက သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေလး ျဖစ္ေသာ သူဇာနဲ႔ ခင္ခဲ့သည္။ မၾကာမတင္တြင္ သူဇာမွ သူမအား ပိုပန္းလိုေသာ ကိုပိုင္ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့သည္။ ကိုပိုင္က အသားမည္းမည္း အရပ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ခ်စ္ေမြးမရွိသည့္႐ုပ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေယာက်္ားေလး သူငယ္ခ်င္း မရွိေသးသည့္အခ်ိန္မို႔ သူမလက္ခံခဲ့သည္။ သူမ်ားကို ကဲ့ရဲ့ရေလာက္ေအာင္ နင္က ဘယ္ေလာက္လွတာမို႔လို႔လဲဟု စာရႈသူမ်ား ေမးခ်င္ ေမးေနပည္။ ကၽြန္မကို ကၽြန္မ ခ်ီးျခင္းမဟုတ္။ ကၽြန္မ အရပ္ငါးေပ ေျခာက္လက္မ ရွိသျဖင့္ မိန္းကေလးထဲတြင္ ထင္ေပၚေသာ အလွတစ္ခုကို သူမ ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ႏွင့္ သူမတင္မွာ ျမင္သူ စြဲေလာက္ေအာင္ ေတာင့္တင္းသည္။ သူမျပဳံးလိုက္လၽွင္ ႏႈတ္ခမ္းက အသည္းပုံ ေကြးေကြးသြားသည့္အခ်က္ကလည္း ပုရိသကို မ်ားစြာ ဆြဲေဆာင္ေစသည္။ ရင္သားကို ထင္ရွားေစသည့္ အက်ႌၾကပ္ၾကပ္မ်ား ဝတ္လိုက္ပါက ပန္းေသေနသူပင္ လီးထေတာင္ေလာက္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိသည္။ သူမအလွက ယခု သူမတက္ေသာ ေက်ာင္းတြင္ တတိယေနရာတြင္ ခ်ိတ္သည္။ ဒါေတာင္ သူမက ေတာၿမိဳ႕ေလးမွ လာခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သို႔ႏွင့္ ကိုပိုင္ႏွင့္ ရင္းႏွီးၿပီးေနာက္ ပိုးပန္းသူပီပီ ကိုပိုင္က လက္ေဆာင္ေတြ ခဏခဏ ေပးသည္။ လက္ေဆာင္ေပးၿပီး လူကို မထိတထိကိုင္သည္။ ခင္ၾကည္တို႔က အေပ်ာ့။ ကိုပိုင္ နည္းနည္းရဲလာသည္။ လက္ကို ဆုတ္ကိုင္လာသည္။ ခင္ၾကည္ ဘာမွ မေျပာ။ ပါးကို နမ္းသည္။ ခင္ၾကည္ ၿငိမ္ေပးသည္။ နို႔ပါ ကိုင္လာသည္။

“ရွင္တို႔ ေယာက်္ားေတြရဲ့ ေနာက္ဆုံးပန္းတိုင္ကေတာ့ ဒါပါပဲ”

ကိုပိုင္က အထာႏွပ္လြယ္သည္။ ေက်ာင္းေခၚလစ္သည္။ အစတုန္းက ႐ုပ္ရွင္႐ုံေခၚသြားသည္။ ဇာတ္ကားတဝက္တြင္ ျပန္ထြက္လာသည္။ ႐ုံထြဲတြင္ သူမကို ဖက္ကာ ေတာက္ေလၽွာက္နမ္းေနသျဖင့္ သူမက သူ႔ေပါင္ၾကားကို ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ငနဲသား အထာေပါက္ၿပီး မေနနိုင္ေတာ့။ တည္းခိုခန္းတစ္ခုတြင္ တစ္နာရီစာ ေပးတည္းလိုက္သည္။

“ကိုယ့္ကို ခ်စ္လားဟင္”

“ဟင္ ဒီလို ခၽြတ္ၿပီးမွ ေမးရလား”

မွန္ပါသည္။ ကိုပိုင္က သူမ အဝတ္အစား အကုန္ခၽြတ္ထားၿပီး သူကိုယ္တိုင္လည္း လုံးတီးေလး ျဖစ္ကာ ငနဲသားမွာ တန္းမတ္ေနသည္။ သည္အခ်ိန္က်မွ ေမးသည္တဲ့။

“လုပ္စရာရွိတာသာ လုပ္စမ္းပါ”

သူမကိုယ္တိုင္သာ ကၽြမ္းက်င္စြာ လီးကို ကြင္းတိုက္ေပးလိုက္သည္။ ထိုအခါ ငနဲသားက တဟူးဟူးနဲ႔ အရသာခံေနသည္။

“ဒီတစ္သက္ ရွင္က ထည့္ေပးဦးမလား”

“ေဆာ ေဆာရီး”

ဆိုကာ သူမအေပၚ ဝုန္းဒိုင္းေမွာက္အိပ္ခ်သည္။ အရိုင္းပီပီ တည့္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး လုပ္ေပးရသည္။ လိုးခ်င္တာလည္း ျပာလို႔။ လုပ္တာကလည္း ခ်ာလို႔ဆိုသလိုပင္ ျဖစ္ေနေသးသည္။ ငါးမိနစ္ေလာက္ ေဆာင့္လိုက္ေတာ့ ၿပီးသြားသည္။ အဝတ္ျပန္ဝတ္ေတာ့ သူမက တားရသည္။

“ကၽြန္မ အားမရေသးဘူး”

မွန္ပါသည္။ သူမ ဆာေနသည္မွာ ၾကာၿပီမို႔ ဟန္မေဆာင္နိုင္ေတာ့ေပ။ သုံးခ်ီေဆာ္ခိုင္းရသည္။♥

“ဖင္လိုးမယ္”

“မလုပ္နဲ႔ကြာ”

“ဖင္လိုးခ်င္တယ္ကြာ”

“ေတာ္ၿပီကြာ ေစာက္ဖုတ္ကိုလည္း ေပးမလိုးေတာ့ဘူး”

“ေန႔တိုင္း ေစာက္ဖုတ္ကို သုံးခ်ီေလာက္ လိုးေပးေနတာ နည္းနည္းရိုးၿပီကြာ”

“ဖင္လိုးမယ္ေနာ္”

“ေတာ္ၿပီ”

သူမက ကိုေအာင့္ရင္ခြင္ထဲမွ လူးလဲထကာ ကုတင္ေအာက္ဆင္းလိုက္သည္။ ကိုေအာင္က ခါးကို ဆြဲဖက္သည္။ ႐ုန္းလၽွင္ရေသာ္လည္း

ဖင္ခံခ်င္ေနသည္မို႔ ျငင္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ အလိုက္တသိေနေပးသည္။ ကိုေအာင္ဆိုသည္က ကိုပိုင္နဲ႔ ျပတ္ၿပီးေနာက္ အဆက္ျဖစ္သည္။

ကိုပိုင္က ဇီဇာေၾကာင္သည္လား။ ငေၾကာက္လား မသိ။ သူမနဲ႔ ေလးငါးခါေလာက္အိပ္ၿပီး ေရွာင္ထြက္သြားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း

အေကာင္းဆုံးေတြ ဝင္လာဖို႔ အညံ့ထြက္သြားျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့သည္။ ကိုေအာင္နဲ႔ရည္းစားျဖစ္ၿပီး တစ္ပတ္ေလာက္ ကိုေအာင္က သူငယ္ခ်င္းအိမ္

အလည္ေခၚသည္။ အိမ္တြင္ လူမရွိ။ သူမကလည္း ထင္ၿပီးသားျဖစ္သည္။ နည္းနည္းပါးပါးမူၿပီ “ခ်စ္လို႔ အလိုလိုက္ေပးတာေနာ္” ဆိုကာ

မ်က္ရည္ေလး တစ္ေပါက္ႏွစ္ေပါက္ က်ျပလိုက္႐ုံနဲ႔ သူမဆႏၵ ျပည့္ဝခဲ့သည္။ ကိုေအာင္ ေဆာ္အထာႏွပ္ေနသည္လည္း ပါမည္။

သုံးေလးရက္တစ္ခါ သူငယ္ခ်င္းအိမ္သို႔ သူမကိုေခၚၿပီး အိပ္သည္။ ေလးငါးခ်ီၿပီးေတာ့ စုပ္တာ မႈတ္တာပါလာသည္။ ကိုေအာင္က

အလ်က္လည္းေတာ့ ေဆာ္တာလည္းေကာင္းမို႔ ခင္ခင္ၾကည္တစ္ေယာက္ တန္းတန္းစြဲျဖစ္ရသည္။ ေဟာ ခု.. ဖင္လိုးခ်င္သည္တဲ့။

“ခ်စ္ လက္နဲ႔ တံေတြးဆြတ္ၿပီး ကိုယ့္လီးကိုကိုင္ေလ”

အံမယ္။ ေတ့လည္း ေတ့ထားေသး။ ကိုင္ၿပီး ကိုယ့္ဖင္ထဲ သူ႔လီးကို ထည့္ရမည့္ သေဘာ။ သို႔ေသာ္လည္း သူမကိုယ္တိုင္ ဖင္လိုးေပးမည့္သူ

မရွိ၍သာ ၿငိမ္ေနရသည္။ ခုလို ဖင္လိုးမည့္သူေပၚလာေတာ့ ဆႏၵျပည့္ဝဖို႔ လက္ထဲတံေတြးေထြးထည့္ကာ လီးထိပ္ကို သုတ္ေပးလိုက္ၿပီး

ဖင္ေခါင္းတည့္တည့္ေတ့ေပးလိုက္သည္။ ကိုေအာင္က သူမခါးကို ကိုင္ကာ ဖိထည့္သည္။ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ကိုႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ အလိုးခံခ်ိန္နဲ႔

မတူေသာ ခံစားမႈကို ခံစားရသည္။ ဆို႔နင့္နင့္ႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ အရသာကလည္း ထူးသည္။ အစက ေဘးခ်င္းထပ္ရာမွ ကိုေအာင္က

ဆြဲထလိုက္သည္။ သူမ ေလးဘက္ေထာက္ကုန္းကာ ဖင္ခံေပးေတာ့ ကိုေအာင္က ခါးေစာင္းကို ဖက္ကာ ခ်က္မွန္မွန္ျဖင့္ ဖင္ေဆာင့္လိုးေပးသည္။

“ဖင္လိုးေပးလို႔ ေက်းဇူးပဲ”

“ကိုကိုလည္း ေရွ႕ေပါက္နည္းနည္း လိုးတာမ်ားေနၿပီ ဖင္လိုးခ်င္ေနတာ လည္းၾကာၿပီ အခ်စ္ မခံရဲမွာ ေၾကာက္လို႔”

“ေနာက္တစ္ခ်ီ ရွင္နိုင္ေသးလား”

“အိုး အခ်စ္ရယ္၊ ပါကင္ကို ခုမွ ေဖာက္ထားတာေလ၊ ပါကင္ကို ဝေအာင္ေမႊရအုံးမွာေပါ့၊ ႏွစ္ခ်ီေဆာ္ေပးမယ္ ႏွစ္ခ်ီ”

“ဒါမွ တို႔ကိုကိုကြ”

တေန႔သ၌ ထုံးစံအတိုင္း အခ်စ္ပြဲေလး ႏြဲဖို႔သြားရာ အိမ္ရွင္ကိုေက်ာ္ေအာင္က အလုပ္အဆင္မေျပသျဖင့္ နားေနခ်ိန္ႏွင့္ ၾကဳံေလ၏။ သူမတို႔

အခက္ၾကဳံရသည္။ ကိုေအာင္ကလည္း ခြင္ေကာင္းဆိုသည့္ ဤေနရာေလးကို လက္မလြတ္ခ်င္။ လက္လြတ္လိုက္လၽွင္ တစ္ရက္သုံးခ်ီ မေျပာႏွင့္

တခ်ီေတာင္မွ ပတ္ဝန္းက်င္ ေကာင္းမွ လိုးရေတာ့မည့္ ပုံစံေပါက္ေနသည္။ သူငယ္ခ်င္းခ်င္းမို႔ ကိုေအာင္က ေက်ာ္ေအာင္ အထာကို သိသည္။

ဒီေကာင့္ကို ဘယ္လိုမွ ေရွာင္လို႔ ရမည္မဟုတ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာကာ ဘီယာဖိုးေပးၿပီး ေရွာင္ခိုင္းလိုက္သည္။ ထင္သည့္အတိုင္းပင္

ေက်ာ္ေအာင္က ဒုတိယအခ်ီတန္းလန္း ျပန္ေရာက္လာသည္။ မူးလည္း မူးလာသည္။

“ငါေရာ ပါမယ္ကြ”

ေက်ာ္ေအာင္က အကုန္ခၽြတ္ၿပီး သူမတို႔ထံ တန္းလန္းႀကီး ေရာက္လာသည္။ ကိုေအာင္က သူမေလးဖက္ေထာက္ခိုင္းၿပီး ဖင္တစ္လွည့္ ေစာက္ဖုတ္

တစ္လွည့္လိုးေနခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ေက်ာ္ေအာင္က သူမေမးေစ့ကိုယူ၍ သူ႔လီးကို ႏႈတ္ခမ္းဝတြင္ ေတ့လာသည္။ သူမ ငုံေပးလိုက္သည္။

ကိုေအာင္က ဆင္းလာၿပီး ေက်ာ္ေအာင္ကို တြန္းထုတ္သည္။ ျပႆနာ တက္ၾကေတာ့ သူမက ရွင္းရသည္။

“ကိုေအာင္၊ တကယ္တမ္း ရွင္လည္း ကၽြန္မကို အတည္ယူမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔အိမ္မွာလည္း ျဖစ္ေနတာ ဆိုေတာ့ ကၽြန္မကပဲ

အလိုက္တသိ ေပးရမွာေပါ့၊ ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ ပိုေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတာေပါ့”

“ကိုကို ကိုကို ေခၚခ်င္လို႔ ေမာင္ေမာင္ ေမာင္ေမာင္ ေခၚဖို႔ရယ္ ရည္းစား ႏွစ္ေယာက္လိုတယ္

ရည္စား ႏွစ္ေယာက္လိုတယ္၊ တစ္ေယာက္က ငါ့အဖုတ္ကို လ်က္ေပးမယ္၊ တစ္ေယာက္က ငါ့ကို လီးစုပ္ခိုင္းမယ္

တစ္ေယာက္က ငါ့ေစာက္ဖုတ္ကို လိုးမယ္၊ တစ္ေယာက္က ငါ့ဖင္ထဲကို ထိုးမယ္

ရည္းစား ႏွစ္ေယာက္လိုတယ္ ရည္းစား ႏွစ္ေယာက္လိုတယ္”

သို႔ေသာ္ ထိုရည္းစားႏွစ္ေယာက္မွာ မၾကာလိုက္ေခ်။ သူမကို ကိုေအာင္က ပစ္သြားေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေက်ာ္ေအာင္ကို သူမ

တန္းတန္းစြဲသြားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေက်ာ္ေအာင့္လီးက တုတ္သည္။ ခိုင္သည္။ ရွည္သည္။ ထို႔ထက္ ေျပာရလၽွင္ ကိုေအာင္ သုံးခ်ီစာကို

ေက်ာ္ေအာင္က တခ်ီတည္းဆြဲနိုင္သည္။ ကိုေအာင္က ရွက္လို႔လား။ သူမကို မုန္းသြား၍လား ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ။ ဆက္သြယ္ မရေတာ့။

ထိုကိစၥမ်ိဳးကလည္း သူမေခါင္းထဲ ထည့္မထားတတ္သျဖင့္ သတိမရေတာ့။ ေက်ာ္ေအာင္ႏွင့္ ဆက္လက္ႏွစ္ပါးသြားသည္။

ကိုးတန္းစာေမးပြဲလည္းၿပီးခ်ိန္၊ ေက်ာ္ေအာင္ကလည္း အလုပ္မေကာင္းသျဖင့္ နားထားခ်ိန္။ ဖခင္ကလည္း နယ္ထြက္ခ်ိန္။ မိခင္ကလည္း

ေဆြမ်ိဳးဆီ အလည္သြားခ်ိန္ ခင္ခင္ၾကည္တစ္ေယာက္ အိမ္ပင္ မျပန္ျဖစ္ေတာ့။ မေမ့ခ်င္စဖြယ္ ေက်ာ္ေအာင္၏ ျပဳစုခ်က္မ်ားကလည္း သူမ မွတ္မိေသာ ေယာက်္ားမ်ားစြာ၏ လိုးခ်က္ထဲမွ လိုးခ်က္တစ္ခု ပင္ျဖစ္သည္။

ေက်ာ္ေအာင္လိုးခ်က္မ်ားက ေအးေဆးတည္ၿငိမ္ေသာ တိုက္ကြက္မ်ားျဖင့္ သူမကို အပိုင္ဂိုးသြင္းကာ စိုးမိုးထားသည္။ သူနဲ႔ညအိပ္လၽွင္ ေစာေစာ ထတတ္သည္။ ေနကုန္ပင္ပန္းထားသျဖင့္ ေရာက္ကတည္းက ထမီပင္ ျပန္မဝတ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆြဲနိုင္ေသာ ေက်ာ္ေအာင့္ အိပ္ခန္း၊ ဧည့္ခန္း၊ ထမင္းစားခန္းႏွင့္ ေရခ်ိဳးခန္းတြင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေနေပးရင္း အခ်ိန္ကုန္ရသည္။ ညေရာက္ေတာ့ ေစာေစာ အိပ္ေပ်ာ္သည္။ မနက္ေစာေစာ နိုးသည္။ မနိုးလို႔မရ။ ေက်ာ္ေအာင္က လၽွာေလးျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို ယုယစြာ အၾကင္နာေပးသည္။ ၾကက္သေရရွိလွစြာေသာ နံနက္ခင္းျဖစ္သည့္ ထိုနံနက္ခင္းမ်ိဳးတြင္ သူမလည္း ေက်ာ္ေအာင့္လီးကို အၾကင္နာျပန္ေပးသည္။ ေက်ာ္ေအာင္က ေစာက္ဖုတ္ကို တလႊာခ်င္း လ်က္သလို သူမကလည္း လီးကို တစ္ခ်က္ခ်င္း ပတ္လ်က္ကာ ထိပ္ေလးကို သူမႏႈတ္ခမ္းေႏြးေႏြးျဖင့္ ဖိထားေပးသည္။ နမ္းရင္းစုပ္ရင္း ေရခ်ိဳးသည္။ ႏြားနို႔ႀကိဳရင္း တစ္ေယာက္ဟာ တစ္ေယာက္ ကစားေပးၾကသည္။ ႏြားနို႔ပူပူမႈတ္ေသာက္ၿပီး ေနရာေရြးၾကသည္။ နည္းမ်ား တိုင္ပင္ၾကသည္။ နည္းရွာမရလၽွင္ ဗြီဒီယို ထိုးၾကည့္ၿပီး လိုက္အတုခိုးသည္။ သူက ဂ်ပန္ကားထဲအတိုင္း မၾကာခဏ လုပ္ေပးတတ္သည္။ အတုေတြနဲ႔ ကၽြန္မ အရည္ထြက္ေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကလိသည္။ တခါခါလည္း ႀကိဳးတုတ္ထားသည္။ ခါးပတ္ႀကိဳးျဖင့္ တင္ကို ရိုက္ၿပီး လိုးတတ္သည္။ နည္းက မ်ိဳးစုံသည္မို႔ သူမႀကိဳက္သည့္နည္းလည္း ရသည္။ နို႔အုံၾကားကို လီးနဲ႔ထိုးကစားခိုင္းသည္။ တခါခါလည္း ရိုးရိုးေလးသာ ကုန္းလိုက္၊ ပက္လက္လိုက္၊ ေျခေထာင္လိုက္၊ ရပ္လိုက္ႏွင့္ လိုးၾကသည္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့ ရိုးရိုးပဲ လိုးသည္။ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာ္ေအာင္က လီးရည္ကိုေတာ့ ပါးစပ္ထဲသာ ထည့္သည္။ သို႔ေသာ္ ရိုးရိုးမဟုတ္။ ၿပီးခါနီးတိုင္း ထိပ္ကို ငုံထားၿပီး ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ ကြင္းထုေပးရသည္။ တျဗစ္ျဗစ္ထြက္ေနေသာ လီးရည္ကို မကုန္မခ်င္း ကြင္းထုေပးရသည္။ ေနာက္ဆုံးအကပ္က်န္သည္အထိ စုပ္ေပးရသည္။ ထိုလီးရည္ကို တဖန္ လက္ဝါးထဲ ေထြးထည့္ျပရသည္။ ၿပီးလၽွင္ ျပန္ေသာက္ရသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမကေတာ့ ႀကိဳက္သည္။ တခါခါ ဖင္လိုးလၽွင္ေတာ့ ဖင္ထဲ အကုန္ ညစ္ထည့္ေပးတတ္သည္။

သို႔ေသာ္ အေဖက ရဲမႉးႀကီးျဖစ္သည္မို႔ ၁၀ ေရာက္သည့္ႏွစ္တြင္ ၿမိဳ႕ေျပာင္းကာ ျပင္ဦးလြင္ ေဘာ္ဒါေဆာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ခဲ့ရသည္။ ထိုေဘာ္ဒါတြင္ ေနလိုက္ရေသာေၾကာင့္ သူမ ေအာဒီႏွင့္ ေအာင္ခဲ့သည္။ MC ေလၽွာက္၍ ရေသာ္လည္း MC က ငေၾကာင္ေတြ သူမအတြက္ ကာမအရသာကို ျဖည့္ေပးနိုင္မည္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ေက်ာက္ဆည္ GTI သို႔သာ ေလၽွာက္ခဲ့သည္။ သိေတာ္မူသည့္အတိုင္း ထိုတကၠသိုလ္တြင္ ထြန္းထြန္းႏွင့္ ဆုံခဲ့သည္။