ဘီဆိုက္ဒ္

“သဲေရ… သဲ… ေမာင္ျပန္လာၿပီ… တံခါးဖြင့္ပါဦး…” “ဟင္… ေမာင္… ေျပာေတာ့ ေနာက္ ၂ ရက္ေလာက္ ၾကာဦးမွာဆို…” “ဟုတ္တယ္… သဲနဲ႔ ဖုန္းေျပာတုန္းက အဲ့လိုပဲ… ေနာက္ေတာ့ အလုပ္က ေစာေစာ ၿပီးတာနဲ႔ ဂ်ာႀကီးကလည္း မင္း ျပန္ခ်င္ရင္ ျပန္လို႔ ရၿပီ ဆိုတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း မန္းေလးက ဆင္းလာတာ…” “လာ… အထဲဝင္… ေမာင္… သဲ… ေရသြားခပ္လိုက္ဦးမယ္…” “ေနပါဦး… သဲရ… ရႊတ္…” “ေမာင္ေနာ္… အခန္းအျပင္ႀကီးမွာ…” “ဘာျဖစ္လဲ… ကိုယ့္အိမ္မွာ ကိုယ့္မိန္းမ ကိုယ္နမ္းတာကို… ဘယ္သူမွလည္း ရွိတာ မဟုတ္ဘူး…” “သဲ ရွက္တာေပါ့လို႔…” “မရွက္ပါနဲ႔… သဲရာ… ေမာင္ေလ… သဲကို အရမ္း သတိရေနတာ… သဲေရာ… ေမာင့္ကို သတိမရဘူးလား…” “ေမာင္ကလည္း ပိုကို ပိုတယ္ေနာ္… ေမာင္ ခရီးထြက္တာျဖင့္ တစ္ပတ္ေလာက္ပဲ ရွိေသးတာကို…” “သဲကလည္း… ေမာင္ေျပာရင္ လြန္တယ္ ျဖစ္မယ္… ေရာ့… ကိုင္ၾကည့္…” “ဟင္… ေမာင္… အဲ့ေလာက္ေတာင္ ျဖစ္ေနတာလား…” “ဟုတ္တယ္… သဲရ… သဲကို ေတြ႕တာနဲ႔ ေမာင္ရဲ့ ညီေလးက အလိုလိုကို ေထာင္လာေတာ့တာပဲ…” “ခိခိ… ေနပါဦး… အေမာေၿပ ေရေလးေတာ့ ေသာက္လိုက္… ၿပီးရင္ေတာ့ ေမာင့္သေဘာ…” “အိုေခဗ်ာ…” “ေရာ့… ေမာင္… ေရေသာက္လိုက္ဦး…“ေက်းဇူးပဲ… သဲ…  ေရက ေအးေနတာပဲ… သဲရာ… အေမာကို ေျပသြားတာပဲ… လာဦး… အနားကို…။

“ဟြင့္… လူကို အနားတိုးခိုင္းၿပီး တအားဝုန္းေတာ့မယ္ေပါ့ေလ…” “မဟုတ္ပါဘူး… သဲရာ… သဲ ဗိုက္ေလးကိုလည္း ကိုင္ခ်င္လို႔…” “အထဲက ကေလးေလးေရ… မင္းတို႔ အေဖ ႏွာဘူးကေတာ့ မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး… လြန္တယ္…” “ဟားဟား… အဲ့လို ဘူးလို႔ပဲ… သဲက ႀကိဳက္တာ မဟုတ္ဘူးလား…” “ခိခိ… ဟုတ္တယ္… ေမာင္… ေမာင္က ဘာေလး လိုခ်င္တာလဲ…” “ေမာင္က သားဦးေလး လိုခ်င္တယ္…” “သဲကေတာ့ မိန္းကေလး လိုခ်င္တယ္… ဒါမွ သဲ အေဖာ္ရမွာ…” “ဘာေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ သဲရာ… ခ်စ္ရမွာေတာ့ ခ်စ္ရမွာပဲေပါ့… ေမာင္ကေလ ေယာက်္ားေလး ေမြးပါေစဆိုၿပီး သဲနဲ႔ ေန႔တိုင္းနီးပါး… လုပ္ေနတာေပါ့…” “ဟင္… ဘာမွလည္း မဆိုင္ဘူး…” “ဆိုင္တာေပါ့… သဲရ… သဲဗိုက္ထဲက ကေလးေလးကို မင္းျဖစ္ရမွာ ဒီလို အေခ်ာင္းႀကီး ရွိတဲ့ ကေလးေလး ျဖစ္ရမွာေနာ္ ဆိုၿပီး နမူနာပုံစံ ျပျပေနတာ…” “ခိခိ… ေမာင္ကေတာ့ ႐ူးပါ့ကြာ…” “လာ… သဲ… နမူနာေလး ျပရေအာင္လို႔…” “ေတြ႕လား… ေဖေဖႏွာဘူးႀကီးပါလို႔… ခိခိ… အဲ့… ေမာင္… မနက္ဖန္ အိုဂ်ီနဲ႔ ခ်ိန္းထားတယ္… မနက္ပိုင္းေလာက္ေပါ့… ဒီညေတာ့ မလုပ္နဲ႔ေနာ္… ဆရာဝန္ကို အားနာစရာ ျဖစ္ေနမယ္…” “အင္း… အိုေခေလ… အခုက ညေန ၅ နာရီေလာက္ပဲ ရွိေသးတာဆိုေတာ့… ၂ ေခါက္ ဆက္တိုက္ေတာ့… လုပ္လို႔ ရတယ္မလား…” “အာ… ေမာင္ကေတာ့… တကယ့္ ႏွာဘူးႀကီးပဲကြာ… ခိခိ…” နယ္ဘက္ကို အလုပ္ကိစၥနဲ႔ သြားရာမွ ျပန္လာေသာ ေနာင္ရဲသည္ သူ႔အိမ္သူျဖစ္ေသာ သဲျမတ္ထက္ ကို အရမ္းႀကီး လြမ္းကာ အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ျခင္း အခ်စ္စခန္းသြားရန္ ပူဆာေနေတာ့သည္။

အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ၂ လ ေလာက္မွာ ကိုယ္ဝန္ရကာ၊ အခုဆိုရင္ သဲျမတ္ထက္ရဲ့ ဗိုက္ကေလးသည္ ၄ လ ေက်ာ္ေက်ာ္သို႔ ေရာက္ကာ ေတာ္ေတာ္ေလးပင္ ပူထြက္ေနသည္။ ထူးျခားသည္က နို႔ေတြသည္ အရင္ကႏွင့္ မတူပဲ ဆူထြက္လာသည္။ နို႔သီးေခါင္းေတြကလည္း အရင္ကထက္ ပိုႀကီးလာကာ၊ ေနာင္ရဲ အႀကိဳက္ပင္ ျဖစ္သည္။ အခုလည္း အိပ္ခန္းထဲကို သဲျမတ္ထက္ကို ေခၚလာၿပီး၊ အခ်စ္နမ္းေတြ ေႁခြေတာ့သည္။ တစ္ပတ္ေလာက္ မိန္းမႏွင့္ ေဝးေနေတာ့ လိင္စိတ္ေတြကလည္း တအားႂကြတက္ေနသည္။ အနမ္းေႁခြေနေသာ ေနာင္ရဲကို သဲျမတ္ထက္က ခဏရပ္ ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ လက္ကာျပၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ဆြဲေခၚသြားသည္။ “ေမာင္ကလည္း… အရမ္း ညစ္ပတ္တယ္… အခုမွ အျပင္ကေန ျပန္လာတာကို… ေရေဆးပါဦးလား… ေတာ္ၾကာ… ဒီအေခ်ာင္းႀကီးမွာ ကပ္ေနတဲ့ သဲေတြ၊ ပိုးမႊားေတြက သဲရဲ့ အထဲကို ဝင္သြားၿပီး ေရာဂါျဖစ္ရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ…ဟုတ္သားပဲ… ေဆာရီးပါ… သဲရယ္… ေမာင္ ေလာသြားလို႔ပါ…” “ဟင့္… ေျပာလိုက္ရင္ ဒါမ်ိဳးခ်ည္းပဲ… လာ… သဲ ကိုယ္တိုင္ ေဆးေပးမယ္… အဝတ္အစား ခၽြတ္ၿပီး ေရပန္းေအာက္ကို ဝင္…ဒါဆိုလည္း သဲရယ္… ေရ တခါထဲ ခ်ိဳးရေအာင္…သဲက ခ်ိဳးၿပီးသားေလ…ဘာျဖစ္လဲ… ေနာက္တေခါက္ ေမာင္နဲ႔ အတူတူ ခ်ိဳး… ေနာ္…” “ၿပီးေရာ… ၿပီးေရာ… ေဖေဖႏွာဘူး…ဟားဟား…သဲ… သဲကို နမ္းလို႔ မရဘူးကြာ… အရမ္းခ်စ္တယ္… သိလား…သဲလည္း ခ်စ္ပါတယ္… ေမာင္ရယ္… ေမာင္… သဲ… ဆပ္ျပာတိုက္ေပးမယ္ေနာ္… ၿပီးရင္ သဲကို ျပန္တိုက္ေပး… “ျပန္တိုက္ေပးမွာေပါ့… သဲရ…“ေမာင္… ေက်ာကုန္းဘက္ လွည့္လိုက္… အေနာက္ကို ဂ်ီးတြန္းရေအာင္… ဂ်ီးေတြက အမ်ားႀကီးပဲ… ၾကည့္ဦး… သန႔္သန႔္ရွင္းရွင္း ေနပါ… ေမာင္ရ…“ေၾသာ္… သဲရယ္… အခုမွ အျပင္က ကားစီးၿပီး ျပန္လာတာကို…“ေမာင္… သဲ… ေမာင္ရဲ့ ညီေလးကို ဂ်ီးတြန္းေပးမယ္ေနာ္…အင္း…“ေမာင္… ေမာင့္ဟာက တေန႔ထက္ တေန႔ ရွည္လာသလိုပဲေနာ္…။

သဲကေတာ့ ေျပာေတာ့မယ္… ဒီအတိုင္းပါပဲ… သဲရ… သဲ ႀကိဳက္လား…” “ႀကိဳက္တယ္… ေမာင္… ေမာင့္ဟာကို လက္နဲ႔ ကိုင္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ေပးတာ ရင္ထဲ တလွပ္လွပ္နဲ႔…” “ဟုတ္လား… ခံခ်င္ေနၿပီေပါ့ေလ…” “ေမာင္ေနာ္… အင္း… ဟုတ္တယ္… သဲလည္း ေမာင္ ခရီးသြားထဲက လြမ္းေနတာ… ဒါေပမယ့္ ျဖည္းျဖည္းေတာ့ လုပ္ေနာ္…” “အင္းပါ… သဲရ…” “ေနဦး… သဲ… ေမာင့္ဟာကို စုပ္ခ်င္ေသးတယ္… သဲက ဗိုက္နဲ႔ ဆိုေတာ့ ၾကမ္းျပင္မွာ ထိုင္ဘို႔ မလြယ္ဘူး ေမာင္ရ… ေရခ်ိဳးခန္းအျပင္က ပလတ္စတစ္ခုံေလး ရွိတယ္… ယူေပးေနာ္… ေမာင္…” “အင္း… ခဏေစာင့္…” “ဟုတ္…” “ရၿပီ… သဲ… ထိုင္ေတာ့…” “ဒါမ်ိဳးဆို… အရမ္း စကားနားေထာင္ေနာ္… ခ်က္ခ်င္းကို လုပ္ေပးေတာ့တာပဲ…” “ဟဲဟဲ…” “ေမာင္… သဲ စုပ္ေတာ့မယ္ေနာ္…ႁပြတ္… ႁပြတ္… ႁပြတ္… ေကာင္းလား… ေမာင္…” “အင္း… ေကာင္းတယ္… သဲ… ေဂြးဥေတြကိုလည္း စုပ္ေပးဦး… သဲ…” “ဟုတ္…” ႁပြတ္… ရွလြတ္…“ေကာင္းလိုက္တာ သဲရယ္… ေဂြးဥစုပ္ေနရင္း ေမာင့္ဟာကို သဲလက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ ထုေပးတာ မိုက္တယ္ကြာ… သဲ ပညာေတြ တိုးတက္လာတယ္…” “ေမာင္ သင္ေပးတာကိုး… လုပ္ေတာ့မလား… ေမာင္…” “ဟင့္အင္း… ေမာင္… မလုပ္ပဲ တအားေအာင့္ထားတာ ၾကာေတာ့ အခု ၿပီးခ်င္ေနတယ္… သဲ ပါးစပ္ထဲ ၿပီးလို႔ ရမလား…” “ရတာေပါ့… ေမာင္ရဲ့… ေမာင့္အခ်စ္ရည္ေတြက သဲဗိုက္ထဲေတာင္ ေရာက္လို႔ ကေလးေလးေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီ… သဲ အကုန္ ၿမိဳခ်ပစ္မယ္ေလ…” “ခ်စ္လိုက္တာ… သဲရယ္… အား… အား… ၿပီးၿပီ… သဲ…” “ေက်နပ္ၿပီလား… ေမာင္…” “အင္း…” “ဒါဆို သဲကို ဆပ္ျပာတိုက္ေပးဦး…” “ထိုင္ခုံမွာပဲ ဆက္ထိုင္ေန… ေမာင္ ဆပ္ျပာတိုက္ေပးမယ္…။

ထိုင္ခုံမွာ ထိုင္ေနေသာ သဲျမတ္ထက္ကို ဆပ္ျပာတိုက္ေပးရန္ ေနာင္ရဲသည္ လက္ထဲသို႔ ဆပ္ျပာရည္ အမ်ားႀကီး ညႇစ္ခ်လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ပုခုံး၊ ေက်ာကုန္း၊ ရင္ဘတ္၊ နို႔ ေတြကို ဆပ္ျပာတိုက္ ေဆးေၾကာေပးသည္။ နို႔ေတြကို ဆပ္ျပာတိုက္ေတာ့ အလုံးလိုက္ အတစ္လိုက္ႀကီးေတြမို႔ ဆပ္ျပာတိုက္ေပးရင္းႏွင့္ပင္ နယ္ၿပီး လုံးေခ်မိေတာ့သည္။ နို႔သီးေခါင္းေတြကိုလည္း ပြတ္ေခ်ေပးသည္။ ေရပန္းေလးႏွင့္ ေဆးခ်လိုက္ေတာ့မွ သန႔္ရွင္းၿပီး ေျပာင္လက္ေနတဲ့ နို႔္သီးေခါင္းေတြကို စို႔ေတာ့သည္။ သဲျမတ္ထက္ ကေတာ့ မ်က္လုံးေတြ စုံပိတ္ကာ ေနသလို၊ တခါတခါလည္း လင္ျဖစ္သူ ေနာင္ရဲကို ရစ္ေဝေနသည့္ မ်က္လုံးေတြႏွင့္ ၾကည့္တတ္သည္။ နို႔ေတြကို စို႔ေနရင္းႏွင့္မွ ဗိုက္ေဖာင္းေဖာင္း ပူပူေလးကို ဆပ္ျပာတိုက္ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့မွ သဲျမတ္ထက္ရဲ့ ညီမေလးကို ဆပ္ျပာတိုက္ေပးေတာ့သည္။ ဆပ္ျပာမတိုက္ခင္ထဲက ညီမေလးသည္ အရည္မ်ားျဖင့္ ေခ်ာက်ိက်ိ ျဖစ္ေနသည္။ သဲျမတ္ထက္ အေနာက္ကေန ေနရာယူလိုက္ကာ အေနာက္ကေန ကိုယ္လုံးကို သိုင္းဖက္ရင္း ညီမေလးကို ပြတ္ေပးေတာ့သည္။ အေစ့ကလည္း ပုံမွန္ထက္ပင္ ေငါထြက္သေယာင္ ႀကီးလာသည္။ အတြင္းသားေတြကလည္း ႏူးညံ့ေနသည္။ ေရျဖင့္ ဆပ္ျပာေတြကို ေဆးေၾကာလိုက္ၿပီးမွ ညီမေလးထဲသို႔ ေနာင္ရဲသည္ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ ထိုးသြင္းကာ အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေပးေတာ့သည္။ အသက္ရႉသံေတြက တျဖည္းျဖည္း က်ယ္လာကာ၊ ေအာ္သံတိုးတိုးေလးလည္း ထြက္လာသည္။ “အ… အ… ေမာင္… သဲ ၿပီးၿပီ… သဲ… ၿပီးၿပီ…” “သဲရဲ့ဟာေလးထဲကို ေမာင္ လက္နဲ႔ လုပ္ေပးေနတာ ေကာင္းလား…” “ေကာင္းတယ္… ေမာင္… ေတာ္ၿပီ… ရပ္ေတာ့… အ… အ… ေမာင္… ေတာ္ၿပီ… အ…” ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကို လိမ္သြားတဲ့အထိ ေပါင္ကို ေစ့လိုက္ေသာ သဲျမတ္ထက္ကို ၾကည့္ကာ ေနာင္ရဲသည္ လက္အသြင္းအထုတ္ကို မရပ္ေပးပဲ ေနသည္။


ဆင့္ပြား ၿပီးဆုံးျခင္းကို ခံစားေစလိုေသာေၾကာင့္ အဆက္မျပတ္ လုပ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ “အ… ေမာင္… တကယ္ႀကီး… ေတာ္ၿပီ… ရပ္ေတာ့ေနာ္…” “အင္း… ေကာင္းလား… သဲ…” “ေမာင္… လူဆိုး… သဲက ရပ္ဆိုတာကို မရပ္ဘူး…” “သဲ ေကာင္းေနတာကို ၾကည့္ၿပီး ေမာင္လည္း ဆက္လုပ္ေနမိတာ…” “ေမာလိုက္တာ… ေမာင္ရာ…” “ေကာင္းေရာ ေကာင္းလား…” “အင္း…” “လာ… ၿပီးရင္ ေရသုတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚ သြားရေအာင္…” “ဟင္… ခုမွ သဲ ၿပီးတာေလ…” “ဒီမွာ ၾကည့္ဦးေလ…” “ေမာင့္ဟာကလည္း ေထာင္ျပန္ၿပီ… လြန္လြန္းတယ္…” “မလြန္ပါဘူးကြာ… သဲကို ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ေတြေၾကာင့္ စြမ္းအားေတြ တိုးေနတာ…” “ခိခိ… လာ… ဆပ္ျပာေတြ က်န္ေသးတယ္… ေရပန္းနဲ႔ ခ်ိဳးရေအာင္…” ေရခ်ိဳးခန္းက ထြက္ၿပီး၊ ကုတင္ေပၚသို႔ သြားကာ မၿပီးဆုံးေသးသည့္ အခ်စ္တိုက္ပြဲကို ဆက္လက္ ဆင္ႏႊဲက်သည္။ ေနာင္ရဲ ေက်နပ္သည္အထိ သဲျမတ္ထက္က လုပ္ေစသည္။ ၿပီးေတာ့မွ ႏွစ္ေယာက္သား ဖက္ကာ အေမာေျဖေနရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။ အိပ္ရာက နိုးေတာ့ ၂ ေယာက္သား အားေတြ ျပည့္လာသလို ခံစားရသည္။ သို႔ေသာ္ ဗိုက္ကလည္း ဆႏၵျပၿပီေလ။ ဗိုက္ဆာလာေသာေၾကာင့္ မီးဖိုခန္းသြား ဝင္ကာ သဲျမတ္ထက္တစ္ေယာက္ ဟင္းခ်က္ေတာ့သည္။ ေနာင္ရဲအႀကိဳက္ ပုဇြန္တုတ္ဆီျပန္၊ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ကို ဝက္သုံးထပ္သား ပါးပါးလွီးၿပီး ေၾကာ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ငပိရည္ႏွင့္ စားရန္ တို႔စရာ အျမဳပ္ေလးေတြ အျဖစ္ ခရမ္းကၽြတ္သီး၊ သခြားသီး၊ ကန္စြန္းျပဳတ္၊ ဘူးသီးျပဳတ္ေလးေတြကို စီစဥ္ေပးလိုက္သည္။ မိနစ္၃၀ ေလာက္နဲ႔ အကုန္ ခ်က္ျပဳတ္အၿပီးမွာေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနသည့္ ေနာင္ရဲကို သြားေခၚကာ ညစာ အတူတူ စားေတာ့သည္။


ဗိုက္ဆာေနလို႔လား၊ သဲျမတ္ထက္ ခ်က္တာပဲ စားေကာင္းလို႔လား မသိ။ ထမင္း ပန္းကန္ ၃ ပန္းကန္ေလာက္ထိ ေနာင္ရဲ စားပစ္လိုက္သည္။ ဗိုက္ကားသြားေအာင္ စားပစ္လိုက္သည္။ ညစာ စားၿပီးေတာ့ MRTV4 ကေန လာသည့္ The voice Myanmar ကို ၾကည့္က်သည္။ ေနာင္ရဲႏွင့္ သဲျမတ္ထက္သည္ အဆိုဝါသနာ ပါေသာေၾကာင့္လည္း အတူတူ ထိုင္ၾကည့္ကာ အားေပးက်ျခင္းျဖစ္သည္။ အႀကိဳက္ကေတာ့ မတူဘူးေပါ့။ ေနာင္ရဲက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြ ႀကိဳက္သည္။ သဲျမတ္ထက္က ဟစ္ေဟာ့ႀကိဳက္သည္။ အဲ့ဒီေတာ့ အားေပးသူလည္း ကြာတာေပါ့။ ကိုယ္အားေပးရာ လူကို အားေပးကာ အခ်င္းခ်င္း စကားနာထိုးတာက ေနာင္ရဲႏွင့္ သဲျမတ္ထက္တို႔ရဲ့ ေပ်ာ္စရာ စကားဝိုင္းေလး တစ္ခုပင္ ျဖစ္သည္။ ည ၁၀ နာရီ ေက်ာ္ေတာ့ သြားတိုက္၊ မ်က္ႏွာသစ္၊ ေျခလက္ေဆးကာ အိပ္ရာ ဝင္ေတာ့သည္။ “သဲ… သဲ…” “ဟင္… ေမာင္…” “သဲ… မနက္ဖန္ အိုဂ်ီက ဘယ္အခ်ိန္လဲ…” “မနက္ ၁၀ နာရီလို႔ေတာ့ ေျပာတယ္…” “၁၀ နာရီ ဆိုေပမယ့္ ၁၂ နာရီေလာက္ ေရာက္သြားနိုင္တယ္မလား…” “အင္း…” “…….” “ေမာင္ေနာ္… ဘာစဥ္းစားလဲဆိုတာ သဲသိတယ္… ေတာ္ၿပီေနာ္… ညေနထဲက ေျပာထားၿပီးသားေနာ္…” “သဲကလည္း… ဒီမွာလည္း ၾကည့္ပါဦး…” “ေမာင္ကေတာ့ နာမည္ေျပာင္းသင့္ၿပီကြာ… အဲဗားေထာင္ လို႔… ခိခိ…” “ေနာ္… သဲ…” “အာ… မရဘူးကြာ… သဲ… မနက္ဖန္ အိုဂ်ီနဲ႔ ျပရင္ အေပါက္ထဲမွာ အရည္ေတြ စမ္းမိရင္ ရွက္စရာႀကီး… ေနာ္… ဒီညေတာ့ မလုပ္နဲ႔ေတာ့ေနာ္… ညေနတုန္းက ေမာင္ အားရေအာင္ ေပးလုပ္တာပဲဟာ…” “ဒါဆို… ပါးစပ္နဲ႔ေရာ…” “ေမာင္… ဘယ္လိုျဖစ္ေနလဲဆို…” “လုပ္ပါ… သဲရာ… ေမာင္ မေနတတ္လို႔ပါ… ေမာင္ တျခားလူေတြနဲ႔ မေဖာက္ျပန္တာလည္း သဲ အသိကို… သဲနဲ႔ပဲ ျဖစ္တာမို႔…” “ဟြန႔္… သူ႔ဒဏ္က လြတ္ေအာင္ သူ႔ပဲ ရႈပ္ခိုင္းရမလို ျဖစ္ေနၿပီ…” “ဟီး… မရည္ရြယ္ပါဘူးကြာ…” “ေမာင္ကလည္းေလ… တကယ့္ လူဆိုးကြာ… ဒီမွာ ဗိုက္ႀကီးနဲ႔ကို… ေမာင္ ညေနက လုပ္လို႔ ဗိုက္ေတာင္ ေအာင့့္ေတာင့္ေတာင့္ ျဖစ္ေနတယ္…” “ဟုတ္လား… အာ… ေမာင္ စဥ္းစားမိၿပီ…” “ဘာလဲ… ေမာင္…” “ေမာင္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ကက္ဆက္ ဖြင့္ဖူးတယ္ဟုတ္…” “အင္း… သိတယ္ေလ…” “ေအဆိုက္ဒ္ (A side) က သီခ်င္းေတြ နားေထာင္လို႔ ကုန္သြားရင္ ဘီဆိုက္ဒ္ (B side) ကို လွည့္ေပးရတယ္မလား…” “အင္းေလ…” “အခုလည္း ေမာင္တို႔ ဘီဆိုက္ဒ္ သြားရေအာင္…” “ဘုရားေရ… ေမာင္…” ေနာင္ရဲႏွင့္ သဲျမတ္ထက္ ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာေတာ့ သိမွာပါေနာ္။