ကၽြန္ေတာ့္နာမည္က စည္သူ။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ထဲက အရမ္းခင္တဲ့ေကာင္တစ္ေကာင္ရွိတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔မွာလည္းရွိမွာပဲ။
ဒီေကာင့္ကို အကုန္လုံးက ေလအိုးလို႔ေခၚၾကတာ။ ေလအရမ္းေပါတဲ့ေကာင္။ နာမည္အရင္းက ထြဋ္ေခါင္ဆိုပဲ။ အဲ့နာမည္ ဘယ္သူမွမေခၚေပါင္ဗ်ာ။
ေလအိုးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔စသိေတာ့ ၃တန္းဗ်။ ကေလးဘဝ ေက်ာင္းမွာ ေဘာလုံးကန္ရင္း သိတာ။ ငယ္ငယ္ထဲက ကၽြန္ေတာ္က လူလည္က်တာ။
ဒီေကာင္ေတြအျမဲ ေရွ႕တန္းတို႔ေနာက္တန္းတို႔လုေနရင္ ဂိုးဖမ္းရင္ ကၽြန္ေတာ္ပဲ။ ေလအိုးက ေရွ႕တန္းတိုက္စစ္မႈးႀကီး အေသျဖစ္ခ်င္တာ။
အဲ့ေန႔က ေရွ႕တန္း သူသြားမယ္ ငါသြားမယ္လုေနတုန္း။ ကၽြန္ေတာ္က ေလအိုးကို ေရွ႕တန္းေပးဖို႔ ၿပိဳင္ျငင္းေပးလိုက္တာ ေလအိုးေရွ႕တန္းျဖစ္ေကာ။
မျဖစ္လည္းမရဘူးေလ။ ဂိုးသမားမရွိရင္ ေဘာလုံးကန္မရဘူးမလား။ ဂိုးဖမ္းမယ့္သူက ခပ္ရွားရွားရယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေက်ာင္းဆင္းေတာ့ ေလအိုးက
က်ေနာ့္ကို မုန႔္ဝယ္ေကၽြးတယ္။ သူ႔ဖက္ ဝင္ျငင္းေပးလို႔ေပါ့။ အဲ့ထဲက ခင္လာခဲ့တာ အသက္၃ဝေက်ာ္ ကိုယ္စီအလုပ္ေတြအကိုင္ေတြနဲ႔
အိမ္ေထာင္က်တဲ့အထိပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့လည္း ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္။ ဒီေကာင္က ၁၁လပို္င္း။ ကၽြန္ေတာ္က ၁၂လပိုင္း။
ကၽြန္ေတ္ာတို႔မိန္းမေတြလည္းေနာက္ေတာ့ ခင္သြားၾကတာပဲ။ ေလအိုးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က အရမ္းခင္တာကိုး။ တတြဲတြဲနဲ႔ေနၾကတာ ခုေခတ္ဆို
swingတယ္လို႔ေတာင္ထင္ၾကမွာ။ တစ္ေယာက္ေငြလို တစ္ေယာက္ေခ်း၊ တစ္ေယာက္ စီးပြားေရး တစ္ေယာက္ကူညီနဲ႔ အျပန္အလွန္ေပါ့။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားဝင္လာတာက ကၽြန္ေတာ္တို႔မိန္းမေတြမဟုတ္ဘူး။ ေလအိုးညီမ ေပါက္စ။ ဟုတ္တယ္။
သူ႔နာမည္ကိုက ေပါက္စ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထက္အသက္ ၁ဝႏွစ္ေလာက္ကြာတယ္။ေလအိုးေကာ ကၽြန္ေတာ္ေကာသူ႔ကို ေပါက္စလို႔ပဲေခၚတာ။
ခၽြဲတာကလည္း ၂ေကာင္လုံးကို အေသခၽြဲတာ။ ဆိုးလည္းဆိုးတယ္နိုင္လည္းနိုင္တယ္။ အလိုလိုက္တာဆိုလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔၂ေကာင္ပဲရွိတာကိုး။
ေလအိုးတို႔အိမ္က အရမ္းတင္းၾကပ္တာ။ ဇာတ္လမ္းျဖစ္တာက သၾကၤန္တြင္းႀကီးျဖစ္တာ။
အဲ့ႏွစ္သၾကၤန္တုန္းက ေလအိုးက သူ႔ရဲ့ လိုက္ထရပ္ေလးကို သၾကၤန္လိုက္မယ္ဆိုၿပီး ထလုပ္ေကာ။ သူ႔မိန္းမကလည္း
ေလအိုးရဲ့ ပိုးကိုမနိုင္ေတာ့ ထြက္ေပါ့ သူလည္းလိုက္မယ္ေလ တဲ့။ လင္မယား၂ေယာက္လုံးက လိုက္မယ္ဆိုေတာ့။ ဒီေကာင့္ညီမ ေပါက္စကလည္း
လိုက္မယ္ တကဲကဲ။ သူ႔အေဖနဲ႔အေမက သၾကၤန္ဆိုတာနဲ႔ တရားစခန္းပဲဝင္ခိုင္းတာ ဟိုး ကေလးဘဝထဲက။ အခု အသက္ ၂ဝေက်ာ္ေတာင္
တရားစခန္းလႊတ္ေနတုန္း။ ေပါက္စကလည္း သူ႔အထာနဲ႔သူ။ သူ႔ဘဲနဲ႔ သူပတ္လည္ဖို႔ ေလအိုးကိုအေၾကာင္းျပတာ။ ေလအိုးက ညီမကိုေတာ့ခ်စ္ပါရဲ့။
မိဘ၂ပါးေထာင္းမယ့္ဒဏ္ကိုပိုေၾကာက္တယ္ေလ။ ဒီေတာ့ မနိုင္မယ့္အတူတူ ေပါက္စကိုမေခၚခ်င္ဘူး။ ဒီေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း က်ဳပ္အိမ္ေရာက္ခ်လာပါေကာ။
မိန္းမေရွ႕မွာ မဲ့ကာ ရြဲ႕ကာ တမ်ိဳး ငိုလိုက္ရီလိုက္တမ်ိဳး ခၽြဲေနေတာ့ မိန္းမကလည္း အျမင္ကတ္လာပုံရတယ္။
"နင္သာလိုက္သြားလိုက္ေအ။ တကတည္း သူ႔အိမ္ကလည္းလြန္ပါတယ္။ အပ်ိဳႀကီးေတာင္ျဖစ္ေတာ့မယ္ ခုထိ သၾကၤန္မလည္ခိုင္းဘူး"
-ဟူၿပီး ရြဲ႕ေျပာသည္။
ကိုယ့္မိန္းစကား ကိုယ္နားလည္ေသာေၾကာင့္ ေသခ်ာအက်ိဳးအေၾကာင္းရွင္းျပရတာေပါ့။
"ဟဲ့မိန္းမ။ နင္မသိဘူးေနာ။ ဒီေပါက္စမက သူ႔ဘဲနဲ႔သူလည္ခ်င္လို႔ သက္သက္ ဂြင္ဆင္ေနတာ"
-ဟ မိန္းမကိုျပန္ေျပာရင္း ေပါက္စ ေခါင္းကိုေဒါက္ခနဲေခါက္ေတာ့ ေပါက္စ က ႏုွတ္သီးစူသြားသည္။ မတတ္နိုင္ .. ကိုယ့္မိန္းမေရွ႕ေတာ့ အနိုင္ေပးလို႔မရ။
နို႔မဟုတ္ ဒီေကာင္မေလး လုပ္ပုံနဲ႔ ညစာငတ္ ဖို႔မ်ားသည္။
"ဒါမ်ားဟယ္ သူ႔ဘဲမလိုက္ခိုင္းနဲ႔ေပါ့။ တို႔လင္မယား၂ေယာက္ထိန္းမယ္ေလ။ သူ႔အိမ္ကို နင္လိုက္ေျပာရင္ရပါတယ္။ "
-မိန္းမျဖစ္သူ၏ စကားေၾကာင့္ စူေနေသာ ႏႈတ္သီးက မဲ့သြားသည္။ သူ႔အတတ္ သူစူးၿပီေလ။ေပါက္စမဲ့သြားတာျမင္ေတာ့ က်ဳပ္လည္း မိန္းမ အႀကံေပးတဲ့အတိုင္း
လုပ္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ လမ္းမွာတစ္ခြန္းမွ စကားမေျပာ။ ပြစိ ပြစိႏွင့္ဘာေတြ က်ိန္ဆဲေနလဲမသိ။ ကိုယ္သာ စပ္ၿဖီးၿဖီး။ ေလအိုးအိမ္ကလည္း တစ္ကားလုံးက
သူငယ္ခ်င္းေတြ လင္မယားေတြဆိုေတာ့ တစ္ရက္ေတာ့ေပးလႊတ္သည္။ ဒါေတာင္ မနည္းေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ေျပာရတာ။
"ေမာင္စည္သူ မင္းပါလို႔လႊတ္တာေနာ္။ မင္းသူငယ္ခ်င္းေလအိုးသာဆိုလို႔ကေတာ့ မယုံရဲဘူး။ ဒီေကာင္က သူ႔မိန္းမနဲ႔သူ အလုပ္ရႈပ္ေနမွာ။ "
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ။ ဒီေပါက္စကို ေခါင္းခန္းထဲထည့္ထားလိုက္ေလ။ အဲ့တာဆိုေအးေဆးေပါ့။"
"ေအး ေအး အဲ့အႀကံေကာင္းတယ္။ သမီးမိန္းကေလးဆိုတာ . .. ....."
ထုံးစံအတိုင္း ၾသဝါဒေတြေႁခြလာေတာ့ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္တုန္း က်ေနာ့္ကို ဒိုင္းခနဲ ေပါက္စက မ်က္ေစာင္းလွမ္းထိုး ပါေတာ့သည္။
လည္တဲ့ေန႔ေရာက္ေတာ့ ေခါင္းခန္းထဲက လင္မယားရယ္ ေပါက္စရယ္။ ေပါက္စတို႔ သၾကၤန္လည္တာမ်ား ဟာသကိုျဖစ္လို႔။ ထမိန္ရယ္
shirt အက်ီႀကီးရယ္ အေပၚက အေႏြးထည္ႀကီးဝတ္ထားေသး။ ကားမထြက္ခင္ ေျပာတာမ်ား ၁နာရီေလာက္ရွိတယ္။ ကားေနာက္ခန္းက ကၽြန္ေတာ္မိန္းမက ေခါင္းဖက္မွာ
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အေနာက္အစြန္ကေန ကေလးေတြကိုထိန္းရတာေပါ့။ လည္တာမွ ကမၻာေအး မေရာက္ေသး။ ကားက ထိုးရပ္သြားၿပီး ေဇာင့္ေဇာင့္နဲဲ့
ေပါက္စမ ေခါင္းခန္းက ဆင္းခ်လာသည္။ မ်က္ႏွာကေတာ့ စပ္ၿဖီးၿဖီး။ အေႏြးထည္လဲမရွိေတာ့။ shirtနဲ႔ ထမီနဲ႔။ ကားေဘးမွာ ပဲနဲ႔ေလ်ာက္ေနတုန္း
တျခားကားတစ္စီးက ဗြမ္းခနဲပက္ခ်လိုက္တာ တစ္ကိုယ္လုံးရႊဲသြားပါေလေရာ။ ဒီေတာ့မွ တစ္သက္လုံးကေလးလို႔ထင္ထားတဲ့ ခ်ာတိတ္မရဲ့ အလွေတြထင္းခနဲ။
ကိုယ့္မ်က္စိဟာလည္း ဝင္းခနဲ။ အို မျဖစ္ေသးပါဘူးေလဆိုၿပီး အေရွ႕က မိန္းမဆီပို႔ရတယ။္ ဒီေနာက္က ေကာင္ေတြနဲ႔ဆို အိမ္ျပန္ရင္ ထဘီေတာင္က်န္မယ္မထင္။
ကားေနာက္ခန္းက ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကေလးေတြမ်က္ႏွာလုပ္တဲ့ ဘီယာေတြ တဗူးၿပီးတဗူးကစ္တာပဲ။ ခါးၾကားထဲက ၈ပတ္ျပားေလးနဲ႔ တင္ရတာေပါ့။
။
ေရေလးစိုလိုက္ ကစ္လိုက္န ဲ့ ကမၻာေအးေရာက္ေတာ့ ကားက ထုံးစံအတိုင္းၾကပ္သည္ေလ။ လူငယ္ေတြ၄ေယာက္ေလာက္ပါေတာ့ ဆင္းမေလ်ာက္ခိုင္း။
ဒီတိုင္း အိပဲ့အိပဲ့နဲ႔တိုးေနတာ။ ေပါက္စမကိုၾကည့္ေတာ့ အေအးဗူးက တစ္ဝက္ေတာင္ကုန္ေနပီ။ အေရွ႕ေျပးရင္းနဲ႔ အေအးဗူးယူေမာ့ၾကည့္ေတာ့ အံမာ
ေရာထားတာဗ်ား။ ဆူလည္းဆူခ်င္တယ္ အေနာက္က ေကာင္ေတြက သူ႔ထက္ပိုကဲေနေတာ့ ေခါင္း၂ခ်က္ေလာက္ေခါက္ၿပီး နဂိုေနရာျပန္ထိုင္ရတယ္။
မျဖစ္ေသးပါဘူးေလဆိုၿပီး ကားေရွ႕ျပန္သြားၿပီး မိန္းမကိုလည္း ေပးမေသာက္ဖို႔ သတိေပးေတာမွ ကိုယ့္မိန္းမကပါ အပ်ိဳလုပ္ေနတာ။ သူကစ္ထားတာ ေပါက္စထက္မ်ားပုံရတယ္။
တဟီဟီ နဲ႔ ။ လခြီးပါကြာလို႔ေရရြတ္ရင္း လူငယ္ေတြထဲက ထိန္းနိုင္တဲ့ေကာင္ကိုပဲ ရန္မျဖစ္ေအာင္ထိန္းဖို႔ ေျပာရင္း ကိုယ့္ေကာင္၂ေကာင္ ကို္ယ္ျပန္ထိန္းေနရတယ္။
ေပါက္စမကနည္းနည္းရယ္ "ေဟး ခ်စ္..ဘာလုပ္ေနလည္း ဘာညာ"နဲ႔လင္ေထာင္ေနတာ ကိုယ့္မိန္းမ။ မူးတာကနည္းနည္း ယြတာကမ်ားမ်ား။ ခုခ်ိန္ေျပာလည္း နိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့။
ေပါက္စၾကည့္ေတာ့လည္း ခ်ာတိတ္က ျပဳံးစိစိ။ ကန္ေတာ္ႀကီးေရာက္ေတာ့ ဆုံရပ္ကိုေျပာၿပီးလမ္းဆင္းေလ်ာက္ၾကတယ္။
မ႑ပ္ေတြေရွ႕ေရာက္ရင္ ဝင္ကတဲ့ ေကာင္ကိုလည္း ထိန္း။ ယို္င္ေနတဲ့ ကိုယ့္မိန္းမကိုလဲတြဲ နဲ႔ ေပါက္စေတာင္မၾကည့္ျဖစ္ဘူး။ အဲ့အခ်ိန္ေလးမွာပဲ ဝွစ္ခနဲ
ဘယ္လစ္သြားတယ္မသိ။ မယ္မင္းႀကီးမက ေပ်ာက္သြားးပါေလေကာ။ အဲ့ေတာ့မွ ေခါင္းမိီးေတာက္တာ။ ခုနက ကစ္ထားတဲ့၈ပတ္ျပားလည္း ဘယ္နံၾကားေရာက္မွန္းမသိေတာ့။
ေခါင္းဆင္နင္းတယ္ဆိုတာ ဒါကိုေျပာတာ။ ကိုယ့္မိန္းမကို သူငယ္ေတြၾကားထဲထားခဲ့ရမွာလည္းစိတ္ကမခ်နိုင္။ မတတ္သာတဲ့အဆုံး ကိုယ့္မိန္းမကိုတြဲဖို႔ ေကာင္ေလး၂ေကာင္လက္ထဲထည့္ၿပီး
သေကာင့္သားမကိုရွာဖို႔ထြက္ရပါေလေကာ။ အဲ့ႏွစ္က IC showရွိတယ္။ အကုန္ IC showဒိုးၾကတာေပါ့။ ေတြ႕ခ်င္ေတာ့ ခ်ာတိတ္မကို အိမ္သာေရွ႕မွာ ေယာင္လည္လည္နဲ႔ေတြ႕တယ္။
ခုနက သမဖို႔ျပင္ထားတာနည္းနည္းေတာ့ေလ်ာ့သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ကိုေျပးဆြဲၿပီး ေဒါက္ခနဲဲေခါက္ျဖစ္ေအာင္ေခါက္လိုက္ေသးတယ္။
ပါးစပ္ကလည္းဆူတာေပါ့။ ေျပာတာမ်ားတန္းကိုစီေနတာ။ ဂန္းနာမေလးက ဒါေတာင္စပ္ၿဖီးၿဖီနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ရငး္။
"ဘာေတြစိတ္ပူေနတာတုန္း ကေလးမွမဟုတ္ေတ့ာကို။ ခိ" ဆိုၿပီး ျပန္ေျပာတယ္။
"ေဟ"လို႔သာေျဖနိုင္တယ္။
"ဟုတ္တယ္ေလ..ကိုေလးတို႔က ေပါက္စဆို အျမဲ ကေလးလို႔ထင္ေနတာမလား။ ဘာလဲ ေရစိုမွ လူႀကီးမွန္းသိတာလား"
ဟူသည့္ ေပါက္စ၏စကားကမွန္လြန္းလို႔ ခနေတာင္ ဆြံ့အသြားသည္။ ဟန္ကိုယ္ဖို႔ဆိုသလို
"နင္လ်ာမရွည္နဲ႔ နင္ေပ်ာက္သြားရင္ ငါေသမွာမလို႔။ နင့္ဘာမွစိတ္မပူဘူး ။ အပိုေတြေျပာမေနနဲ႔လာ။"
ဟုဆိုကာ လက္ကိုဆြဲရင္း ေခၚလာေတာ့လည္း မျငင္းသည့္အျပင္ ေျပာေသးတာက
"ဟီ..ကိုေလးနဲ႔ ေပါက္စက ခုက်ေတာ့လည္း ရန္ျဖစ္ထားတဲ့ စုံတြဲေတြက်ေနတာပဲ ဟဲဟဲ"
ရယ္ပုံကိုက လူယုတ္မာ အသံနဲ႔ရယ္တာ။
" .. .. .."
ဘာမွျပန္မေျပာပဲ လက္ကို အတင္းဆြဲကာ ေခၚလာရင္း သူက ဖက္ခနဲဆို ခါးကို ဖက္ကာ
"ကိုေလး..ေနပါဦး ခန နားေထာင္" ဟုဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကိုဆြဲလွည့္သသည္။
႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ေၾကာင္သြားရင္း ဘာဆက္ေျပာမလဲ နားေထာင္မိတာေပါ့။
"ေပါက္စကို မိန္းကေလးလို႔ကိုမထင္တာလား"
"ဟာ..မိန္းကေလးမလို႔ စိုးရိမ္တာေပါ့ဟ"
"ကိုေလး စိုးရိမ္တာသိပါတယ္။ အဲ့တာေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ေပါက္စကို ကိုေလးမိန္းမ အေပၚျမင္သလိုမျမင္ဘူးလား"
ႏြယ္ၿပီေလ။
"ဒါ..ဒါက.."
"ကိုေလး..မလိမ္ပါနဲ႔ေနာ္. ေပါက္စကို ဒီေန႔ ကိုေလးၾကည့္တာေတြမရိုးသားဘူး အမွန္တိုင္းေျဖ"
"အာ..ၾကည့္တာက ေအ္ာ ဒီကေလးမ အရြယ္ေရာက္လာပါလားဆိုၿပီးပဲၾကည့္တာပါ။ နင္က ငါ့ညီမအရင္းလိုပါပဲ။
တျခားမေတြးနဲ႔"
" အ ပို ေတြ "
"...."
"ကိုေလးဟာေလ... အ ျဖစ္ကို မရွိဘူး"
ေပါက္စ၏ မွတ္ခ်က္ေၾကာင့္ ေဒါသက ဒိုင္းခနဲထြက္သြားၿပီး ပါးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ကာ ႁပြတ္ခနဲ ႏႈတ္ခမ္းကိုဆြဲနမ္းလိုက္မိသည္။
"...."
"....."
၂ေယာက္လုံး ခနေၾကာင္သြားတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ လက္ကိုဆြဲၿပီး လမ္းေလ်ာက္လာရင္း သူ(မ)က ခါးကိုလွမ္းဖက္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ မေရြ႕နိုင္။ မလႈပ္နိုင္။ ဆူညံေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္တခုလုံးမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔၂ေယာက္က တိတ္ဆိတ္ညင္သာလွသည္။
ဟုတ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၂ေယာက္လုံးနားလည္တယ္ေလ။ ဒါမျဖစ္နိုင္တဲ့ကိစၥဆိုတာ။ ဒါမူးတုန္းျဖစ္မိတဲ့ အျဖစ္အပ်က္သာသာ။
အခ်ိန္တန္ရင္ေမ့သြားမွာ..။ ဒီ လို နဲ႔ ပဲ . . . .
ကားေပၚျပန္ေရာက္ လည္ၾကပတ္ၾကနဲ႔ အက်ေန႔တစ္ရက္ ကုန္ဆုံးသြားသည္။ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ မလႈပ္နိုင္။
ကိုယ္တင္မဟုတ္..ပိုဆိုးတာက ကိုယ့္မိန္းမ အပူေတြႀကီးၿပီးဖ်ားပါေလေရာ။ ေဆးေလးတိုက္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးထားၿပီး။ ေပါက္စတို႔အိမ္ကို
လာေတာ့လည္း.. ေပါက္စမလည္း ဖ်ားသည္။ သူ႔အကိုလင္မယားကေတာ့ ကားျဖင့္ထြက္သြားၿပီ။ အိမ္မွာ အဘိုးႀကီးနဲ႔ အဘြားႀကီးပဲရွိတယ္။
ေပါက္စေနမေကာင္းဘူးဆိုေတာ့ သူတို႔လည္း တရားစခန္းမသြားၾက။ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားေတာ့မွ ဘြားေတာ္က တရားနာေလးအမွီ သြားပါဦးမယ္ဆိုၿပီး
ဘိုးေတာ္နဲ႔ ကၽြန္ေတ္ာ့ကို လူနာေစာင့္ခိုင္းခဲ့သည္။ ဘိုးေတာ္ကလည္း ေလပစ္ခ်က္ေတြက နိုင္းေလာက္ရွိတယ္။ ေတာက္ေလ်ာက္ပစ္ေနတာ။
လူနာဝင္ၾကည့္ဖို႔ေျပာေတာ့ ဘိုးေတာ္ကလည္း ေဆးယူကာလိုက္ခဲ့သည္။ ခ်မ္းေနတာမွတုန္လို႔။ မေန႔က မကဲစဖူး ကဲလိုက္တာ ဒီေန႔ တုတ္တုတ္မလႈပ္။
ေပါက္စကို ႏွိုးရင္းေဆးတိုက္ေတာ့ ေဆးေသာက္ရင္းေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ကိုျမင္ေတာ့ ေစာက္ခြက္က ျပဳံးစိစိ။ ၿပီးေတာ့"ေဖႀကီးေရ အေမလွမ္းထားတဲ့အဝတ္ေတြ႐ုတ္ရဦးမယ္ထင္တယ္။ အေပၚထပ္မွာ.. ကိုေလးကိုေခၚသြားလိုက္ဦး"
"ေဟ.. ဟုတ္သားပဲ။ ေနေန.. ေမာင္္စည္သူ။ ဧည့္သည္ကိုခိုင္းလို႔ျဖစ္ပါ့မလား။ ၿပီးေတာ့ ထဘီေတြလည္းပါတာကို"
"အာ.ဦးေလးကလည္း..ရပါတယ္။"
"ရပါတယ္မလုပ္နဲ႔။ မင္းညီမက ဘယ္ထေျပးမလဲမသိဘူး။ ေသခ်ာၾကည့္ထား"
" ဟုတ္ ကဲ့ ဦးေလး။"
ဘိုးေတာ္ေျပာတာလည္းဟုတ္သည္။ ဒီကေလးမ ဘာႀကံေနလဲဆိုတာမသိ။ အခန္းဝက ထိုင္ေစာင့္ရင္း မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ေနရသည္။
ဘိုးေတာ္အေပၚတက္သြားေတာ့ ေပါက္စက ျဗဳန္းခနဲထကာ က်ေနာ့္ကို သိုင္းဖက္၏။
"ကိုေလးရာ လြမ္းလိုက္တာ။.."
"ဟဲ့..ဟဲ့ အဘျမင္သြားရင္မေကင္းဘူး"
အတင္းတြန္းခ်ေသာ္လည္းမရ။
"ဟဲဟဲ လန႔္လို႔လား။မလန႔္ပါနဲ႔"
ဟုေျပာရင္း သူ(မ) ကုတင္ေပၚျပန္တက္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့ ဆက္လုပ္ပုံက အသည္းယားစရာ။ ေစာင္ကိုရင္ဘတ္အထိျခဳံရင္းနဲ႔
ဝွစ္ခနဲဆိုသလို သူ(မ)၏ အက်ီကို ခၽြတ္ၿပီး လက္ျဖင့္ ယမ္းျပသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ဘိုးေတာ္က ေအာက္ဆင္းလာၿပီ။
ဘိုးေတာ္အသံၾကားေတာ့ အက်ီကႋဳေစာင္ျခဳံထဲထည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကို လ်ာထုတ္ျပသည္။ နိုင္လည္းမနိုင္တဲ့ကေလးမ။
"ေဖႀကီးေရ...ေဖႀကီး လာပါဦး"
ဘာႀကံေနျပန္ၿပီမသိ။
"ေအး ေျပာ...ဘာျဖစ္လို႔တုန္း"
ေပါက္စ၏ အသည္းအသန္ေခၚသံေၾကာင့္ ဘိုးေတာ္ျပာျပာသလဲျဖစ္သြားသည္။
"သမိီးဗိုက္ဆာတယ္။ မနက္ထဲကဘာမွမစားရေသးဘူး"
"နင္အပိုေတြမေျပာနဲ႔ မနက္ကတင္နင္ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ၿပီးၿပီေလ"
"သိဘူး ဆာတယ္။ ခုနကတင္ေဆးေသာက္ထားတာ ။သမီးကိုဘာမွလည္းမေကၽြးဘူး။ ဗို္က္ဆာတယ္။ ဗိုက္ဆာတယ္"
"ေအးပါ.ဟာ..။သမီးတစ္ေကာင္အရြယ္ေရာက္ေနၿပီ ခုထိ အကုန္ခိုင္းတုန္း"
"ေမာင္စည္သူ။ ခနၾကည့္ထား။ မနက္ေတာင္ အဘဆန္ျပဳတ္ျပဳတ္တုန္း သူလမ္းထိပ္မွာေရသြားေဆာ့ေနတာ ျပန္ေခၚရတယ္။"
"ဟုတ္ကဲ့ အဘ..။"
"ေနကလည္းေကာင္းတာမဟုတ္.. ရြပိုးကလည္း ခုထိမေသေသးဘူး"
ဘိုးေတာ္ ပြစိပြစိႏွင့္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္သြားတာၾကည့္ရင္း ဟူးခနဲ သက္ျပင္းခ်မိသည္။ ေပါက္စကိုျပန္ၾကည့္မိေတာ့ သူ(မ)ပင္တီကိုခုနကလို ယမ္းျပေနသည္။
ကိုုယ္လည္းသည္းမခံနိုင္ေတာ့..ကိေလသာကုန္ေနတဲ့ေကာင္လည္းမဟုတ္ဘူးေလ။ ႐ုတ္တရက္ထၿပိီး ေစာင္ကိုဆြဲလွန္လိုက္ေတာ့။ တစ္ကိုယ္လုံးက မိေမြးတိုင္း
ဖေမြးတိုင္း။ ပစၥည္းက ဒင္ခနဲ ထလာသည္။ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားေခါင္းေျပးဝင္ကာ အားပါးတရကုန္းယက္လိုက္ပါေတာ့သည္။ တျပက္ျပက္ျမည္ေနသံက အခန္းဝကပင္
ၾကားနိုင္သည္။ ေပါက္စ အဖုတ္က အရည္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္တံေတြးေတြေရာကာ ရႊဲအိုင္ေနပါေလေရာ။ ထိုစဥ္
"ဟဲ့..ၾကက္ဥလား ၾကက္သား" ဟူသည့္ အသံေၾကာင့္ ၂ေကာင္သားတြန႔္ခနဲျဖစ္သြားသည္။
ခနရပ္သြားေသာ ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းကို ဖိခ်ရင္း သူ(မ)က
"ၾကက္သားအဘေရ ၾကက္သား"
ဟု လွမ္းေအာ္ရင္းေျဖသည္။ ထိုစဥ္ ကၽြန္ေတာ္အႀကံတစ္ခုလင္းခနဲရသည္။ ဟုတ္ၿပီ။ ဒီတိုင္းလုပ္ရမယ္။
႐ုတ္ခနဲ ထကာ။ အခန္းထဲမွထြက္သြားေတာ့ သူ(မ) ေၾကာင္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ျပဴတင္းေပါက္တံခါးကိုလက္ညႇိုးထိုးျပရင္း မ်က္စိမွိတ္ျပေတာ့ သူကလည္းဒက္သည္။
ခ်က္ခ်င္းေခါင္းညိတ္ျပသည္။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက ဘိုးေတာ္ကိုလွမ္းခ်က္ေတာ့ ပန္ကန္ထဲေတာင္ ေခါက္ဆြဲကိုထည့္ေနပီ။ ဒီေတာ့မွ..
"အဘေရ..ကၽြန္ေတ္ာျပန္ၿပီေနာ္။ တံခါးေစ့ခဲ့မယ္"ဟု လွမ္းေအာ္ရင္း ၿခံထဲဝင္ကာ သူ(မ) အခန္္းျပဴးတင္းေပါက္နားထိုင္ေနမိသည္။
"ေအးေအး..." ဟုသာျပန္ေျဖနိုင္သည္။ ဟုတ္တယ္ေလ ေခါက္ဆြဲထည့္ရင္းတန္းလန္းဆိုေတာ့ ႏုွတ္ေတာင္မဆက္လိုက္ရ။
ဘိုးေတာ္က ေပါက္စကိုေ ခါက္ဆြဲခ်ေပးရင္း အခန္းဝထိုင္ေစာင့္ေနသျဖင့္
"ေဖႀကီး ဘာထိုင္ၾကည့္ေနတာလဲ ၿခံတံခါးသြားပိတ္ဦးေလ။"
ဟု ေပါက္စအေျပာေၾကာင့္
"ေအးေအး ဟုတ္သားဟ ။ နင္ဘယ္မွေလ်ာက္မသြားနဲ႔ေနာ္။"ဟုဆိုကာ ထြက္သြားေတာ့ သူကျပဴတင္းေပါက္ထဖြင့္သည္။ဒီေတာ့မွ ခြဝင္ရင္း ျပဴတင္းေပါက္ကိုျပန္ေစ့။
ႏႈတ္ခမ္းကို တရစပ္နမ္းမိသည္။ ဘာမွဝတ္မထားေသာသူမတစ္ကိုယ္လုံးကို ကိုယ္တြယ္ကစားရင္း တံခါးမႀကီး ဂ်က္ထိုးလိုက္သည္။ ေပါက္စမေပါင္ကိုျဖဲၿပီးလီးကိုကိုင္သြင္းသည့္အခ်ိန္တြင္
ဒုန္းဒုန္းဆို တံခါးကို တြန္းသံၾကားရသည္။
"ဟဲ့ ေပါက္စ။ ဟဲ့ေပါက္စ။ အာ...ျပဴတင္းေပါက္က ထြက္သြားၿပီလားမသိျပန္ဘူးကြာ"
ဘိုးေတာ္ ၿခံထဲေျပးဆင္းသြားတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔၂ေယာက္ျပဴတင္းတံခါးဖြင့္ၿပီး ကုတင္ေဘးပုန္းေနတာေပါ့။
ျပဴတင္းတံခါးပြင့္ေနတာေတြ႕ေတာ့ ဘိုးေတာ္လည္း အသည္းအသန္ ေနာက္ေဖးေကာ ၿခံတံခါးေကာလိုက္စစ္ေနသည္။
ဒီအခ်ိန္မွာပဲ က်ေနာ္က သူ႔နားနား ကပ္ၿပီးေျပာသည္။ သူကလည္းလက္ခံသည္ေလ။
"ေဖႀကီးေရ..သမီးဒီမွာ.."
ၿခံေနာက္ေရာက္ေနေသာ ဘိုးေတာ္ကို ျပဴတငး္ေပါက္ကလွမ္းေအာ္သည္။
"ဟဲ့ နင္ဘယ္သြား.."
"ဟီး..သမီးဒီမွာပုန္းေနတာပါ။ ေနဒီေလာက္ပူေနတာ ဒီေန႔မေဆာ့ပါဘူး။ အခန္းေရွ႕လည္းထိုင္ေစာင့္မေနနဲ႔ ဒါပဲ" ဟုေျပာၿပီး ျပဴတင္းတံခါးကို ခ်က္ျပန္ထိုးကာ လွည့္အလာ
အသင့္ေစာင့္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ့္က ေပါက္စမကိုခ်ီၿပီး ျပဴတင္းေပါက္ေပၚမွီကာ လိုးဖို႔ႀကံသည္။ ေျခသံ တရွပ္ရွပ္ကိုၾကားေတာ့ဘာမွဆက္မလုပ္ျဖင့္။
ဘိုးေတာ္က ျပဴတင္းတံခါးကို ထုရင္း
"ေအး ထြက္ရဲထြက္ၾကည့္ ဒီညနင္ျပန္လာဖို႔မေတြးနဲ႔။ အေသပဲ" ဟု ဓါးႀကိမ္းႀကိမ္းကာ ေဒါသတႀကီး ဧည့့္ခန္းထဲျပန္ဝင္သြားပါေတာ့သည္။
ဧည့္ခန္းနဲ႔ ေပါက္စအခန္းက နည္းနည္းသာလွမ္းသည္။ ေပါက္စအခန္း တံခါးကို လွမ္းျမင္ေနရသည္ေလ။ ကံဆိုးရွာေသာ ဘိုးေတာ္မွာ အခန္းတံခါးကိုသာျမင္ရသည္။
အခန္းထဲတြင္ ေလးဖက္ေထာက္ကာ အလိုးခံေနရသည့္ သမီးျဖစ္သူကိုမျမင္နိုင္။ ေပါက္စကို ေလးဖက္ေထာက္ခိုင္းၿပီးေခြးလိုးလိုးရသည္မွာ အသံထြက္လွသည္။
ႁဗြတ္ႁဗြတ္ႏွင့္ သံစုံထြက္ေနသည္။ ဒါကိုလည္း ဘိုးေေတာ္မၾကားနိုင္။ သူ႔ေရဒီယိုႀကီးက ဖြင့္ထားေသာ ပဌာန္းကိုသာ သူၾကားမည္။ ေပါက္စကို လိုးရသည္မွာ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမႏွင့္မတူ
ၾကပ္သည္၊ အရည္လည္းထြက္သည္။ ပိုေကာင္းတာကေတာ့ ဖီလ္းကတျခားစီ။ ရင္ပိုခုန္သည္။ လိုးေနရင္းပင္ ထပ္လိုးခ်င္ေနမိတယ္။ ေပါက္စ၏ ဆံပင္ေတြကိုဆြဲစုရင္း အားပါးတရေဆာင့္မိေတာ့
ၿပီးသြားသည္ထင့္ ေပ်ာ့ေခြက်သြားကာ ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္သလိုျဖစ္သြားသည္။ ဒီပုံစံက လုံးဝ PERFECT ေလ။ ခါးေလးကိုကိုင္ကာ လဥေတြပါနာေအာင္ ေဆာင့္မိေတာ့ ၿပီးခ်င္ခ်င္ျဖစ္သြားသည္။
ဒီေတာ့မွ လီးကိုႁဗြတ္ခနဲ ဆြဲထုတ္ရင္း ေပါက္စကို ပက္လက္လွန္ကာ ဆဲပင္ဆြဲၿပီး ပါးစပ္ထဲလီးထည့္ထားလိုက္သည္။ ေနမေကာင္းေသာေၾကာင့္ အာေငြ႕ေႏြးေႏြးေလးနဲ႔တင္ လႊတ္ခ်င္လႊတ္ခ်လို႔ရသည္။
ခနထိန္းၿပီးေတာ့ ပါးဘယ္ညာကို လီးထိုးရင္း လ်ာေပၚမွာတင္ ျဗစ္ခနဲ ထုတ္ခ်လိုက္ေတာ့ တဝူးဝူးနဲ႔ သူ႐ုန္းသည္။ ေခါင္းကိုအတင္းဖိကပ္ရင္း အကုန္လုံးထုတ္ခ်လိုက္ပါေတာ့သည္။
====
End
